deichakel
VJ
ANNE'S GEHEIM
ALG. NIEUWS BLAD
ALG. NIEUWS
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
16e Jaargang - Nr. 885
Vrijdag 7 Sept. 1962
Verschtynt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
t 1,15 p. kw.; franco p. post fi,jo
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon (0117a) 429
DRUKKERS-UITGEVERS F" SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL. "9t - GIRO 3S8296
Plaatselijk Nieuws
Breskens
Zwemwedstrijden te Sas van Gent.
Zaterdag j.l. nam de zwemvereniging
,,Scheldestroom" deel aan de 28e „Ronde
van Sas", een 2 km. lange zwemwed
strijd in het kanaal te Sas van Gent.
Vele prominente zwemmers en zwem
sters hadden ingeschreven voor deze
traditionele wedstrijd. Het verwonderde
de Zeeuwse „zomerzwemmers" dan ook
niet, dat Marian en Ineke Heemskerk
bij de dames, Tino Jansen en Van
Schijndel bij de heren, de lakens uit-:
deelden en de ereplaatsen voor zich op
eisten. Daarachter begon het pas voor
de Zeeuwen. En niet zonder enige trots
kunnen we melden, dat de pupillen van
trainer „Bonny" lieten zien wat ze in
hun mars hadden. Vooral bij de dames
was er spanning van begin af aan. Zij,
die de havenwedstrijd te Breskens heb
ben gevolgd, zullen zich de nek-aan-nek
race kunnen herinneren van Theuni
van den Heuvel en Margriet Kingmans.
Een zelfde beeld kregen we in Sas te
zien. Theuni, aanvankelijk slecht ge
start, kwam spoedig gelijk met haar
rivale, mej. Kingmans, en slag op slag
trokken beide dames zich op aan mej.
Jansen, een Thielse zwemster, die in
derde positie achter de gezusters
Heemskerk aan ging. Deze was evenwel
te sterk voor onze Zeeuwse dames, maar
dit verminderde de strijd tussen de
twee meisjes niet. In een strak tempo
ging het verder, geen centimeter ver
schil was er te zien en we bereidden ons
al voor op de laatste meters van de
wedstrijd, waar een handslag verschil
dan uit zou maken, wie- de mooie
„Zeeuwse beker" in ontvangst zou kun
nen nemen. Maar ieder, dié dit ver
wachtte, had buiten de „waard" gere
kend, in dit geval buiten de reserves
van Theuni van den Heuvel, want bij
het ingaan van de laatste vierhonderd
meter kregen we een klein tussen-
sprintje te zien, waar mej. Kingmans
geen antwoord op had en in minder
dan een minuut had de „Schelde-
styoom/'-zwemater vier a vijf meter
genomen, die uitgroeide tot pl.m. 20
meter, waarmee ze onbedreigd aantikte
en als vierde eindigde uit een veld van
48 dames, als eerste Zeeuwse. Deze
vreugde was nauwelijks geluwd of daar
verscheen op de 13e plaats Marjo Ver
gouwe aan de finish, eveneens bewij
zend, niet voor spek en bonen te hebben
gezwommen, gevolgd door een peloton
zwemsters, waarin al onze „Schelde-
stroomstertjes" aanwezig waren, en als
we weten, dat deze alle binnen de vast
gestelde tijdslimiet binnen kwamen om
een herinneringsmedaille te kunnen
ontvangen, dan is het dus zeker, dat
deze meisjes van nog geen veertien jaar,
na Theuni en Marjo een pluim hebben
verdiend.
De heren, die na de dames vertrokken
waren, zagen al spoedig de „Hollanders"
Jansen en Van Schijndel weggaan. Maar
ook de winnaar van de haven wedstrijd
te Breskens, de heer De Pooter. lid van
de zwemvereniging „De Schelde" te
Temeuzen, liet zich niet onbetuigd en
haalde er alles uit om de Zeeuwse beker
te bemachtigen, hetgeen hem ook ge
lukte. De „Scheldestroom"-senior P. v.
d. Heuvel, eiste na een spannende strijd
de zevende plaats voor zich op, daarmee
bewijzend, dat hij er nog steeds bij hoort
en tevens een goed voorbeeld is voor de
jongeren, die allen in deze zware wed
strijd met behoorlijke tijden binnen
kwamen, drie van hen zelfs nog in de
eerste 25 van de vijftig gestartte zwem
mers. Het spreekt dan ook vanzelf, dat
de stemming in de bus bij het huis
waarts keren opperbest was. Theuni van
den Heuvel torste de grote wisselbeker
en alle anderen wisten dat ze hun me
daille ruimschoots verdiend hadden.
„Scheldestroom" beschikt momenteel
over een jeugdige ploeg zwemliefheb-
bers, een energiek bestuur en een trai
ner, die niet heeft nagelaten om dit
seizoen te bewijzen dat men met de
Breskense zwemclub nog terdege reke
ning moet houden. Laten we hopen, dat
deze teamgeest in de koude winter
maanden op peil gehouden wordt, zo
dat ze er volgend seizoen weer plezier
van mogen beleven.
De gedetailleerde uitslag van de volg
orde van aankomst van de „Schelde-
stroom"-zwemmers(sters) was als volgt:
Dames: 4. Theuni van den Heuvel; 13.
M. Vergouwe; 26. A. Brugge; 38. D.
Melieste; 41. J. van de Lijke.
Heren: 7. P. van den Heuvel; 14. J.
Rijn; 20. D. de Winde; 23. R. van de
Vijver; 27. L. Maas; 30. W. Jongman;
31. R. de Dekker; 36. J. Jobse; 38. C
van Oostenbrugge.
Oostburg
Raadsvergadering.
Tijdens de openbare raadsvergade
ring van de gemeente Oostburg, welke
vorige week werd gehouden, is afscheid
genomen van het oudste raadslid, de
heer J. J. Leenhouts, die vanaf 1946 on
afgebroken zitting in de raad had. Bur
gemeester J. L. van Leeuwen noemde de
heer Leenhouts een strijdbaar raadslid,
die ondanks zijn geringe vooropleiding
door ernstige zelfstudie in staat was
met een vasthoudendheid de gemeente
lijke zaken te behartigen. Bij zijn optre
den in de raad, aldus de voorz., heeft
de heer Leenhouts steeds een voorname
plaats ingenomen. Spr. bracht hem in
hartelijke bewoordingen dank voor zijn
aandeel in het besturen der gemeente.
Tevens werd in deze raadsvergadering
afscheid genomen van de heer Ph. de
Vuijst, die al in 1939 tot raadslid werd
gekozen. Bij zijn installatie werd hij
tevens ook tot wethouder verkozen. De
heer de Vuijst mocht echter in verband
met het feit dat hij vergunninghouder
was, dit wethouderschap niet aanvaar
den. De eerste zittingsperiode duurde tot
30 Aug. 1941, toen de bezetter de raads
zitting onderbrak. De heer de Vuijst
werd in 1958 opnieuw tot raadslid ge
kozen. Naast zijn werk als raadslid,
waarvoor hem dank werd gebracht,
heeft de heer de Vuijst nog verschillen
de andere functies, o.a. zijn zorg voor
de brandweer, terwijl hij als K.N.V.B.-
consul tevens bemoeienissen heeft met
de sport, die hij dan ook een bijzonder
warm hart toedraagt. De voorz. sprak
de wens uit, dat nu de heer de Vuijst
niet meer terugkomt in de raad, hij zich
op andere wijze voor de gemeenschap
ten nutte zal kunnen maken.
Naar aanleiding van de ingek. stuk
ken ontstond over een schrijven van
G.S., waarin goedkeuring onthouden
wordt aan vergunning tot het bouwen
van een 5-tal autoboxen aan de Mr.
Hennequinstraat, een uitgebreide dis
cussie. De raad sprak over dit feit haar
misnoegen uit.
Een verzoek van de Vereniging voor
Instrumentale muziek te Middelburg om
een subsidie van f 300,- voor een ge
raamd tekort voor een op 9 Nov. a-s. te
Oostburg te geven symphonie-coneert,
werd door de raad ingewilligd. De heer
Barendregt informeerde of het nietmo-
I gelijk is, dat de gemeente voor dergelij-
j ke gebeurtenissen zich beroept op de
clausule in het contract met de fa.
Standaert die het Ledeltheater exploi-
I teert, het theater gratis ter beschikking
j te stellen. De voorz. meende echter, dai
men dan voor toneelvoorstellingen etc.
j ook het Ledeltheater gratis ter beschik-
king zou moeten stellen. Hij meende,
dat voor ander soort gebeurtenissen 'n
beroep op het gebruik van het Ledel
theater gedaan moet worden.
De raad ging accoord met een ont
werp-besluit inzake de salarissen voor
de gemeente-secretaris, -ontvanger en
ambtenaren ter secretarie. Voorts ging
de raad over tot vaststelling van een
verordening tot regeling van vergoedin
gen voor verplaatsingskosten van ge
meenteambtenaren, onderwijzend per
soneel en leidsters van het kleuteron-
derricht.
Van de erven Vergouwe werd een
huisje Achternieuwstraat 2 aangekocht
voor f 1500,-. De raad vond het bedrag
wat hoog, doch toen de voorz. mededeel
de, dat de vraagprijs f 3000,- was ge
weest, ging men accoord. Het ligt in de
bedoeling dat de woning t.z.t. gesaneerd
zal worden. Voor noodgevallen, die bin
nen korte tijd aflopen, is het huis van
de gemeente tijdelijk te huur.
De dames S. A. Dhont en L. J. van
der Have, werden op hun verzoek, eer
vol ontslagen als onderwijzeressen aan
de o.l. school met ingang van 1 Nov. a.s.
Aan de heer H. Vis werd opnieuw ver
gunning verleend tot het hebben van
een verplaatsbare kiosk op de Markt
voor de verkoop van frites en consump
tieijs. De vergunning werd voor de tijd
van 1 jaar verleend.
Op een voorstel tot wijziging van de
bebouwingsvoorschriften voor het nieu
we bungalowterrein het Schuttebocht,
had de heer Barendregt nogal wat be
zwaren. B. en W. stelden nl.. voor het
mogelijk te maken dat er wat variaties
in de te bouwen bungalows komt. Een
vastgestelde goothoogte van 3 m. vond
men voor het aanbrengen van deze va
riaties te weinig. Thans werd voorge
steld de dakhoogte ook toe te staan voor
een hoogte van 5 m. De heer Barendregt
meende, dat als men door elkaar hoge
en lage woningen gaat bouwen, het een
chaotisch geheel gaat worden.
De voorz. stelde echter, dat het de
bedoeling is om langs de Zuidzandse-
straat hoogbouw toe te staan en ver
derop in het plan de lage bungalows te
plannen. De heer Barendregt ging hier
mede accoord, doch wilde dit dan ook
vastgelegd hebben in het raadsbesluit.
Het voorstel van B. en W. werd daarop
gewijzigd en zal wederom ter' visie ge
legd worden.
Met algem. stemmen werd de heer J.
Bruggeman uit Goes benoemd tot
leraar lichamelijke oefening voor de
Openb. U.L.O.-school.
Tijdens de rondvraag inormeerde de
heer Dekker naar de indertijd aange
kochte ark. Hij vroeg of het geval uit
eikaar gestormd was. Dit bleek niet het
geval te zijn. Het ligt in de bedoeling
dat de ark op een pleintje in het bun
galowpark zal komen te staan.
De heer de Coene bracht nog eens de
oversteekplaatsen in de Burchtstraat
ter sprake. Hij meende dat de automo
bilisten op deze plaatsen geattendeerd
moeten worden, door b.v. een waarschu-
wingslicht. Ook vroeg hij politietoezicht
bij de oversteekplaats, daar de voetgan
gers de gehele Burchtstraat als over
steekplaats gebruiken. De voorz. waar
schuwde, dat politietoezicht ook bekeu
ringen tot gevolg kan hebben. Dit was
nu net niet wat de heer de Coene be
doelde: die wilde dat de politie alleen
maar waarschuwde dat men van de
oversteekplaats gebruik moet maken.
I Voorts wees de heer de Coene er nog
op, dat de politie slecht uitkijkt naar
I overtreders van de maximumsnelheid.
Hij bracht ook ter sprake het parkeer
verbod in de Burchtstraat. De voorz.
waarschuwde er voor om bij Rijkswa
terstaat aan te dringen op het verkrij
gen van parkeergelegenheid langs de
Brouwerijstraat en de Burchtstraat. De
rondweg door Oostburg zou dan wel
eens een feit kunnen worden en die
willen we liever niet. De heer J. Leen
houts wees nog op enkele bouwvallen
aan het einde van de Langestraat, die,
zoals hij noemde, een kweekplaats voor
ratten kunnen worden. De voorz. zegde
toe, dat deze panden spoedig zullen
verdwijnen.
De heer Barendregt informeerde nog
eens naar de zaak Luteijn. De voorz.
die deze kwestie als erfenis van zijn
voorganger overnam, vond het een in
gewikkelde en moeilijke zaak, die tot
een oplossing moet komen. Er zijn over
de kwestie reeds enkele besprekingen
gevoerd en er zullen er nog enkele ge
houden moeten worden, eer we de raad
in deze zaak bepaalde voorstellen zullen
kunnen doen. Deze zaak loopt nu al van
1949 en het wordt tijd, dat er voor deze
geschiedenis een oplossing gevonden
wordt, aldus de voorz.
Nleuwvliet
De resultaten van onze coureur.
Eind goed, al goed, dacht ik, dus hoef
ik nog niet te beginnen. Het is nog maar
Maart 1962 en er zijn vier wedstrijden
waarvan je de beste drie mag laten mee
tellen voor het clubkampioenschap, dus
sloeg ik de eerste te Hansweert maar
eens over. Aldus Wim du Bois in een
vraaggesprek.
Erger werd het dus voor mij, toen ik
bij de tweede klassementswedstrijd in
Koewacht wegens een valpartij slechts
derde werd. Gelukkig werd ik de vol
gende dag in Oostburg eerste. Dus nu
volhouden jongens, goed trainen en
veel wedstrijden rijden met veel deel
nemers, dus dan naar België. Een zware
tweedaagse koers in Herstberge met 64
en 54 deelnemers dat zijn goede wed
strijden, vooral als je dan nog als eerste
eindigd ook. Even meedoen in Aartrijke
B.i aan het kampioenschap voor de
Belgen van Oost-Vlaanderen. Hier werd
hard gereden. Er waren 73 renners en
dan nog tweede worden, dat is een
prachtige trainingsrit voor het club
kampioenschap. En nu het clubkampi
oenschap in Colijnsplaat met 12 deel-
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
17
Wanneer hij doorzette, wanneer hij
haar zou trouwen, dan zou ze met hem
moeten gaan wonen in dat grote huis
in Waalburgen. Dan zou ze kennis moe
ten maken met zijn vrienden en ken
nissen, gastvrouw moeten zijn! Maar,
en dat woog haar het zwaarst, daar wa
ren de kinderen. Twee kinderen had hij,
behalve Tilly, op de moeilijkste leeftijd
en zouden die haar accepteren? En die
zuster, die nu zijn huishouding waar
nam, hoe zou haar houding zijn?
Het enige lichtpunt was Tilly. Dat
kleine meisje had ze meteen in haar
hart gesloten, het kind dat haar moe
der nauwelijks bewust had gekend. En
ze wist dat de sympathie wederzijds
was. O, met Tilly vreesde ze geen moei
lijkheden. Maar met de anderen!
En deze avond, nu ze weer thuis was
gebleven - ze durfde niet weggaan, Bert
mocht plotseling eens komen en dan
moest hij haar thuis vinden! - zag ze
al die hindernissen als onoverkomelijk.
Het kon niet anders, dacht ze, of Bert
was ze ook gewaar geworden en zag ze
al even formidabel als zij zelf ze vond.
Nerveus liep ze door de kamer, kwam
er niet toe te gaan zitten lezen. Het ge
kwetter van de radio irriteerde haar, ze
zette het ding af met een onbeheerst
gebaar.
Opeens de klap van een autopor
tier. In een ogenblik was ze bij het
raam, gluurde voorzichtig door een
spleetje van de gordijnen. Was het
hij was het! Ze zag zijn lange gestalte
bij het licht van de lantaarn, hij keek
naar boven. Wild klopte opeens haar
hart. De bezwaren weken bij toverslag
naar de achtergrond. Hij was er.
Ze wachtte niet eens tot hij belde, ze
had de deur al open. En Bert, die haar
ogen zag stralen, ontroerde bijna van
dit innige welkom. Al haar liefde kwam
hem uit die ogen tegemoet.
„Anki", zei hij en die liefkozing zou
voortaan de naam zijn waarbij hij haar
noemde.
„Kom mee", zei ze gelukkig, „wat wil
je koffie?"
„Ja, koffie!"
Hij keek haar na, zoals ze door de ka
mer liep. Het was een plezier naar haar
te kijken. Ze leek verjongd. Als altijd
zag ze er heel eenvoudig, maar zeer ver
zorgd uit. Hij betrapte er zich op aatliij
al haar bewegingen volgde als een ver
liefde schooljongen. Hoe was het moge
lijk, dat deze eenvoudige vrouw dit al
les zo plotseling in hem wakker ge
maakt had!
Met een hart, zwaar van zorg. was hij
naar de stad gereden. Tussen Mathilde
en hem hing, ondanks de uiterlijke
schijn van het normale, een bijna voel
bare spanning, die ook de kinderen niet
was ontgaan. En gisteravond had hij
met Frans en José, de twee oudsten, een
gesprek gehad voorzichtig gesproken
over de mogelijkheid dat hij weer zou
gaan hertrouwen.
Wat hij gevreesd had, de loyaliteit
tegenover de overleden moeder, die geen
vreemde „indringster" duldde, was er
niet. Maar José had gevraagd: „Met
tante Thilde?" En toen hij het hoofd
had geschud, had hij haar gezicht zien
betrekken.
„Wie dan?" had ze gevraagd.
Met zorgvuldig gekozen woorden had
hij getracht hen te vertellen van de
ontmoeting met een hem volkomen on
bekende, eenvoudige vrouw een ver
koopster uit een warenhuis.
„Gut paps. kon je niks beters krij
gen?" had José hardvochtig gevraagd.
Hij merkte José voelde er niets
voor. Die was erg gehecht aan tante
Thilde, had het heerlijk gevonden als
de toestand bleef zoals ze was. Ondanks
haar artistieke neigingen had José niets
van de gelijkheidsdrang, die zovele ar-
tisten eigen is, had ze een aristocrati
sche inslag, voelde zich alleen thuis bij
de mensen uit haar eigen kringetje.
Frans, .bemerkend hoe dit zijn vader
pijn deed, trachtte te bemiddelen.
„Dat moet vader toch zelf weten!"
„Paps moet zelf weten wie hij tot
vrouw kiest, maar wie hier inplaatsvan
moeder en van tante Thilde in huis
komt, is niet alleen zijn zaak. Daar heb
ben wij ook mee te maken".
„Kind", zei Frans, „je kent haar nog
niet eens, zelfs niet van naam".
José had een scherp antwoord op de
tong, maar ze zweeg toen ze het gezicht
van haar vader zag.
„Moeten we moeder tegen haar zeg
gen?" informeerde Frans.
„Dat doe ik nooit", wist José nadruk
kelijk. „En tante Thilde moet nu zeker
de deur uit?"
Bert was opgestaan.
Hij had geen zin het gesprek op deze
wijze voort te zetten. Wat hem het meest
dwars zat, was niet hun reactie tegen
over hem, maar de houding die ze.
vooral José, straks tegen Annie zouden
innemen. Eens moest het er van komen,
dat ze elkaar ontmoetten en liefst zo
gauw mogelijk. Deze verhouding met
Thilde kon zo niet lang duren en daar
enboven wilde hij een eind maken aan
het geklets, voor het doordruppelde tot
op de fabriek wanneer het zover ten
minste al niet was!
Met een hart vol zorg was hij naar
Anne gereden, maar haar harteiijke
ontvangst gaf hem althans op één punt
en wel het voornaamste, zekerheid: hij
had niet overijld gehandeld, hij hoefde
geen spijt te hebben, hij hield van An
ne; het was geweest of door een grau
we mist de zon begon te schijnen toen
