alg. nieuws blad
alg. nieuws blad
voor west zeeuws-vlaanderen
VJ
DE VISSERIJFEESTEN TE BRESKENS
ANNE'S GEHEIM
defchakel
16e Jaargang - Nr. 882
Vrijdag 17 Aug. 1962
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
t 1,15 p. kw.; franco p. post f1,50
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.by abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon (0117a) 429
DRUKKERS-UITGEVERS E4 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.» - GiRO 368296
VISSERIJ-KONINGIN WERD
FEESTELIJK INGEHAALD.
Woensdagmiddag heerste er rond de
havens van Breskens een feestelijke
drukte. Ondanks het straffe zeewindje,
dat bijna roet in het eten gooide, omdat
de vissersvloot gedwongen was binnen
te blijven, arriveerde, staande op de
voorplecht van de gloednieuwe BR 47.
Gebr. Marijs, de Visserij-Koningin, ver
gezeld van de beide hofdames, aan de
kade.
Op een vrij gehouden gedeelte aan
de Vissershaven werd de Visserij-Konin
gin, gekleed in een kanten -vutte voet-
vrije japon, begroet door o.m. burge
meester J. A. Eekhout van Breskens.
weth. P. Zegers en het dagelijks bestuur
van de Stichting Visserij dagen.
Onmiddellijk na de Visserij-koningin
kwam Breskens' muziekvereniging „Uit
het Volk - Voor het Volk", eveneens per
vissersschip, n.l. de BR 22, van Gebr. de
Rooy, aan de kade met feestelijke to
nen er direct de stemming onder het
zeer talrijke publiek inbrengend.
De heer R. van Quekelberghe sprak
namens de Stichting Visserij dagen Bres
kens een kort begroetingswoord tot de
Visserij-koningin, mevr. Lydia de Looze
en haai* beide hofdames, mej. Nelleke
Vermeulen en Anneke Moelker. Deze
waren gekleed in een zacht crème toi
let. Zowel de Visserij-koningin als haar
hofdames, hadden prachtige bouquetten
rose anjers, die zij bij het van boord
gaan in ontvangst namen
Na een inleidend woord dcfor de voor
zitter van de Stichting Visserij dagen,
voerde burgemeester Eekhout het
woord. Deze begroette eveneens de Vis
serij-koningin en haar gevolg en zeide.
dat de Visserij dagen te Breskens, die
nu voor de 10e maal in successie ge
houden worden, een tweeledig doel heb
ben. Het eerste deel is de dank van de
bevolking van Breskens aan de visserij
over te brengen voor alles wat de vis
serij voor Breskens betekent. De visserij
immers, aldus de burgemeester, is een
grote bron van bestaan voor een ge
deelte van de bevolking. Het tweede
deel van de visserij dagen is o.m. voor
de bevordering van het toerisme en
daarmede de toeristen die te Breskens
verblijven (thans ruim 2000), uitgezon
derd de vele logé's die de bevolking nog
huisvest, enkele genoegelijke dagen te
bezorgen.
Het verheugt het gemeentebestuur
in hoge mate, dat de vissersvloot gemo
derniseerd wordt. De nieuwe schepen
besommen een belangrijk hogere op
brengst dan de kleinere schepen.
De Visserijdagen zelve beloven weer
veel. Dank zij de enorme medewerking,
die men uit alle lagen van de bevolking
ondervindt. In de afgelopen 10 jaar is
ook het bloemencorso, altijd een van de
hoogtepunten van de feestelijkheden,
sterk van karakter veranderd. Werd 10
jaar geleden een opgetuigde wagen, ver
sierd met bloemen gemaakt van papier,
rondgetrokken, thans is het bloemencor
so geheel gemoderniseerd en zullen er
ruim 300.000 levende dahlia's nodig zijn
om de praalwagens op te sieren. Het
schenkt dan ook grote voldoening, zo
vervolgde de burgemeester zijn toe
spraak, dat H.M. de Koningin een mooie
medaille beschikbaar heeft gesteld voor
de mooist opgetuigde wagen van het
corso. De Commissaris van de Koningin
zal de bijeenkomst van Zevibel, welke
in „De Uitkomst" zal -worden gehouden,
bijwonen en de visserijwimpel 1962 per
soonlijk overhandigen aan die schipper,
die het afgelopen jaar de hoogst gemid
delde besomming maakte voor de ge
vangen garnalen.
Kortom, aldus de burgemeester, er is
in Breskens hard gewerkt om prettige
visserijdagen te hebben en feest te vie
ren. Hij sprak de wens uit, dat het Vis
serijfeest op genoegelijke wijze gevierd
zou worden.
De Visserij-koningin hees daarna de
gemeentevlag van Breskens, waarop
de muziekvereniging het Wilhelmus
speelde. Hiermede was het Visserijfeest
officieel geopend.
In de vismijn werd in het openbaar
de 's morgens gevangen vis gemijnd door
de Visserij-koningin. Zij hield hierbij
een korte toespraak waarin zij zeide, dat
de vissersvloot Breskens' trots is. De vis
ser moet iedere nacht weer zijn gezin
alleen laten om op
zee zijn dagelijks
brood te verdienen.
De Vissersvloot
brengt welvaart voor velen. De gevan
gen garnalen worden, dank zij een uniek
samenspel tussen vissers en groothan
del, de andere morgen al in Parijs ver
kocht, waar zij dank zij de bijzonder
goede kwaliteit, gretig aftrek vinden.
Met de wens uit te spreken, dat het de
visserij ook in de toekomst goed mag
gaan, mijnde de Visserij-koningin de
aangevoerde producten door de mijn-
klok in werking te stellen. Voor de aan
gevoerde producten, gemijnd door een
zo lieftallige hand, bestond veel belang
stelling.
In de vismijn werd door het gemeen
tebestuur een verfrissing aangeboden
aan de genodigden.
Inmiddels waren in de haven twee
Marineschepen gearriveerd, n.l. het
duikwerkschip de „Cerberes" en de pa
trouilleboot de „Bulgia". In de namid
dag ontvingen de beide commandanten
op de „Cerberes" de Visserij-koningin
en haar hofdames, alsmede het dage
lijks bestuur van de Stichting Visserij
dagen en de voorzitter van de Visserij-
vereniging „Ons Belang", de heer C.
Kosten. Aan boord heerste al gauw een
genoegelijke stemming. De bemanning
vond het kennelijk bijzonder aange
naam een zo charmant gezelschap te
mogen ontvangen. Er werden door de
officieren verversingen aangeboden.
In het visrestaurant, ingericht door de
Visserij vereniging in de grote vishal,
heerste al spoedig een geanimeerde
drukte. De hartige hapjes, samengesteld
uit visserijproducten, vonden vooral bij
de vele toeristen gretig aftrek.
Op het podium bij de vishal traden de
Tiroler Alpen Bub'n op. Jammer dat dit
gezelschap veel te laat met haar op
treden begon en daardoor het goed op
gestelde feestprogramma drastisch in de
war gooide. Nu moest dit optreden, dat
bij het publiek bijzonder goed in de
smaak viel, onderbroken worden voor
de demonstraties in de haven.
Op een der schepen, de BR 52, zo luid
de de opdracht, had zich een ontplof
fing voorgedaan. Na de per radio over
gebrachte oproep voer ijlings de red
dingsboot, de President Wierdsma uit
onder schipper W. v. d. Broecke. De red
dingsboot ging opzij van het „ongeluks
schip" liggen en nam de drie gewonden
aan boord. Zij werden door de E.H.B.O.-
groep uit Breskens, o.l.v. dr. Ossewaarde,
voor verder transport gereed gemaakt.
Dit alles geschiedde zo vlot en vakkun
dig, zonder zenumachtig heen en weer
geloop, dat wij in onze naaste omge
ving hoorden zeggen: „Als ik ooit nog
eens een been breek, moet dat maar in
Breskens gebeuren, dan krijg ik zeker
een vakkundige behandeling". De ge
wonden werden afgevoerd en het op
treden van de Tiroler-groep kon weer
verder gaan.
Na dit optreden volgde de avond-jaar
markt met standwerkersconcours op het
Oranjeplein. Voor deze markt was zeer
veel belangstelling en er werden goede
zaken gedaan. De standwerkers weer
den zich danig, met als resultaat dat
de burgemeester later op de avond in
hotel Roest, in het bijzijn van het da
gelijks bestuur der Stichting Visserij
feesten, weth. v. d. Hooft, de heer Don
ker en beide juryleden, met een toe
passelijk woord de prijzen kon uitreiken.
Zij werden gewonnen door de heren: H.
Kornman en W. van Keeken Sr. (beker
met inh.) met groentenschaafS. Roe
beker met inh.) met horloges; A. Wa
terman (beker met inh.) met metaal
poets; J. H. v. d. Poel, met chocolate
rie; J. Pieters, met ossengalzeepKoos
Schoesters, met fruit.
De heren Donker en Roe spraken na
de prijsuitreiking nog woorden van
dank voor de ondervonden medewer
king.
Op het Spuiplein traden des avonds,
onder zeer grote belangstelling, nog
eens de Alpen Bub'n op.
Breskens is voor de Visserijdagen in
een feestkleed gestoken. Er is een aar
dige straatversiering aangebracht, die
des avonds nog geaccentueerd wordt
door overal aangebrachte feestverlich
ting.
Verder zijn ter opluistering van de
Visserijdagen op de haven nog aanwezig
diverse stands, o.a. van Stork en Krom
hout met scheepsmotoren en Radio Hol
land en Radio Becker n.v. met scheeps-
radioapparatuur.
Plaatselijk Nieuws
Breskens
Strandfeest.
Zaterdag j.l. organiseerde de Evene
menten-commissie, met medewerking
van de plaatselijke muziekvereniging
een groot strandfeest voor de kinderen
van toeristen en de kinderen uit Bres
kens.
Met de drumband voorop trok de mu
ziek naar het strand, waar reeds bij aan
komst eeen gezellige drukte heerste en
vele kinderen aanwezig waren om aan
de spelen deel te neemn.
Begonnen werd met het opgraven Van
waardebonnen door meisjes van 4 t.e.m.
6 jaar. Aangezien echter de waarde
bonnen heel moeilijk te vinden waren
en het iets te lang duurde voor de eer
ste te voorschijn kwam, begonnen als bij
toverslag op zeker moment alle meis
jes en jongens tegelijk te graven in de
afgebakende vakken, wat een heel leuk
gezicht was. De uiteindelijke prijswin
naars werden:
C. Daansen, Hannie Schepens, Bram
van Akker, Chiel Leurgans, Tonny Sig-
mond, Ronnie de Bliek, Wim Abbink en
Cobie v. d. Made.
Na tractatie van alle deelnemende
kinderen op een ijsje, werd vervolgens
overgegaan tot hardlopen. Hierbij wer
den de prijzen behaald door:
Marie van Oostenbrugge, Mariët Cor
nells, Berdientje Aalbregtse. Jongens:
Peter Mettick, Düsseldorf (Did.), Harrv
Schepens en Ries Verschelling.
Des avonds gaf de muziekvereniging
nog een klein concert op de kiosk, waar
na een muzikale rondgang door de ge
meente volgde. Een en ander bracht
veel publiek op de been en viel bijzon
der, vooral bij de vele in Breskens ver
toevende toeristen, in de smaak.
Autobotsing.
Vorige week Vrijdag kwamen twee
Volkswagens, resp. een Nederlandse en
Duitse, op de Boulevard te Breskens
met elkaar in botsing.
Doordat de bestuurder D. M. uit Bres
kens vanaf de Boulevard de Westland-
straat wilde inrijden en geen voorrang
verleende aan de bestuurder van de
Duitse volkswagen, dhr. W. P. uit Essen,
die eveneens op de Boulevard reed, ont
stond een aanrijding.
Beide voertuigen werden beschadigd,
persoonlijke ongelukken deden zich niet
Verkeersongeval.
Zondagnamiddag wilde de 7-jarige
H. P. uit Breskens met zijn rijwiel tus
sen of juist van achter twee stilstaande
auto's in de Dorpsstraat de betonnen
rijweg oversteken, juist toen vanuit te
genovergestelde richting een Belgische
volkswagen met geringe snelheid na
derde. Doordat de bestuurster van de
auto de knaap niet kon zien en zij ge
noemde plaats reeds te dicht was ge
naderd, volgde een botsing.
De knaap reed tegen de auto, kwam
op het kofferdeksel terecht, gleed daar
af en liep daarna hard weg. De auto
reed maar met een matige snelheid,
waardoor de aanrijding niet ernstig was.
De knaap liep geen verwondingen op.
Zijn rijwiel alsmede de auto werden lich'
beschadigd.
Met bromfiets gevallen.
Maandagavond j.l. kwam dhr. M. J.
V. uit Breskens met zijn bromfiets op
de Scheldekade te vallen over een pak
je, dat op het rijwielpad lag en dat van
een bromfiets, bestuurd door M. O. S.
uit Leerdam, was gevallen. De bromfiets
en kleren van dhr. V. werden bescha
digd.
IJzendfjke
Raadsvergadering
Herv. Kerk bestaat 350 jaar.
30 Sept. a.s. bestaat de Hervormde
Kerk te IJzendijke 350 jaar. Dit deelde
burgemeester J. J. M. Ficq tijdens de
vorige week gehouden raadsvergadering
mede.
Aangezien de gemeenteleden dit feit
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
14
„Als ze dat afgesproken heeft, zal ze
dat zeker doen", zei hij droogjes, on
gaarne gestoord in zijn gedachtengang
en altijd een beetje beducht voor me
vrouw Charon, wier schijnbaar doello
ze verschijning meestal een, haar zéér
wel bekend, doel had.
„O ja", bevestigde ze glimlachend,
„dat is net iets voor Mathilde. Wat die
op zich neemt, doet ze. U bent toch wel
een gelukkig mens, meneer Bannink
Mathilde kan die arme Lydia natuurlijk
nooit helema al vervangen, maar ik heb
alle respect voor de manier, waarop ze
haar taak vervult".
Bert schoof ongemakklijk op zijn bu
reaustoel.
Hij vroeg zich af, waar mevrouw Cha
ron heen wou met deze ode aan Mathil
de zo vroeg op de morgen al en zo maar
plompverloren! Gespannen was hij op
zijn hoede, maar zij scheen het niet te
merken, viel achteloos neer op een
stoel. Dat deed ze wel meer, ze mocht
graag zo eens even komen babbelen en
soms vond hij het wel gezellig, maar
nu, gans niet zeker van zijn zaak, zat
hij als op spelden, tikte nerveus met
de rekenliniaal op het bureau.
„Denkt u er nooit eens over te her
trouwen, meneer Bannink?" vroeg ze
opeens, recht op de man af.
~Hij schokte op.
Zijn eerste impuls was, haar duidelijk
te maken dat dit zijn zaak was en zijn
zaak alleen. Maar ze was de vrouw van
de baas
„Hoe bedoelt u?" vroeg hij lamlendig.
Hij hoorde zelf hoe onnozel het klonk.
„Mijn bedoeling is, dacht ik, wel dui
delijk", vervolgde ze en haar scherpe
ogen zagen zijn onzekerheid. Ja, ja, het
zat niet goed met Albert Bannink en
zachte heelmeesters (dacht ze) maken
stinkende wonden.
Mevrouw Charon had zich in het
hoofd gezet, dat Albert Bannink niet
beter kon doen dan te hertrouwen met
zijn schoonzuster Mathilde. Ze wist, dat
Albert zijn schoonzuster bijzonder graag
mocht en haar vrouwelijk instinct ver
moedde, dat Mathilde van Albert hield,
op haar eigen gereserveerde, wat koele
manier. Zijzelf voelde voor Mathilde een
vriendschap, dieper dan een oppervlak
kige genegenheid. Ze zou haar dolgraag
gelukkig zien. En zij moest er niet aan
denken dat" een zo hoogstaande, fijne
vrouw als Mathilde van Wedrighem de
kletspraatjes ter ore zouden komen, die
die domme gans van Kerssemaker op
de krans rondstrooideBert Bannink be
trapt bij een goedkope scharrel meteen
winkeljuffie! Ze nam het hem niet kwa
lijk. Hij was een man in de kracht van
zijn leven. Hij was nu al twee jaar we
duwnaar. Wonder, als zo'n man een
avontuurtje zocht? Daarom hij moest
die weg niet op! Ook hij moest geen
voorwerp van dameskransklets worden.
Trouwens, zulke klets druppelde snel
omlaag. Vandaag of morgen ging het
als een lopend vuurtje door de fabriek.
Zijn gezag zou er onder lijden. Zoiets
was totaal verkeerd. Nee, besloot me.-
vrouw Charon, zij, die z'n moeder wel
kon zijn, was de aangewezen persoon
om hem onder 't oog te brengen dat hij
die kant niet öp moest en tegelijk
welke kant hij wel op moest. Niemand
anders dan zij kon zich met een zo de
licate missie belasten.
Toen Bert bleef zwijgen, pogend zijn
zelfverzekerdheid te herwinnen, besloot
ze de muur te bestormen zolang de bres
nog open was.
„Kijk eens, meneer Bannink", zei ze
vertrouwelijk-goedmoedig, „ik kon uw
moeder zijn. daarom neemt u me niet
kwalijk als ik even ronduit met u praat,
nietwaar?" Haar stem klonk zo trouw
hartig en haar glimlach was zo ontwa
penend. dat Bert niet anders kon doen
dan knikken.
„Het is niet goed voor een man, zo
lang alleen te zijn", stelde ze kalm vast,
..als hij een beetje man, een beetje vent
is, houdt hij dat niet uit. Je kunt je niet
altijd in je werk begraven, de boog kan
niet altijd gespannen zijn. Maar dan is
juist het gevaar zo groot, dat men zich
eh ze aarzelde, zoekend naar het
juiste woord, „afleiding gaat zoeken. Dat
is altijd riskant, want er zijn nu een
maal mensen, wier grootste plezier het
is te spionneren en te kletsen".
Bert voelde zich beurtelings koud en
heet worden. Instinctief begreep hij, dat
mevrouw Charon maar niet in het al
gemeen een eind weg zat te oreren,
maar dat ze haar woorden speciaal voor
hem sprak.
„Spionneren? Kletsen?" vroeg hij schor.
„Wat bedoelt u?"
„Ik schijn vandaag niet m'n dag te
hebben", spotlach te ze, „want u moet
maar steeds vragen wat ik bedoel. Goed,
meneer Bannink. laten we geen woor
den verspillen. Wij kunnen toch wel eer
lijk met elkaar zijn, nietwaar? Het er
gert mij. Voor de zaak, voor u en boven
al voor Mathilde. wanneer er gekletst
wordt dat meneer Bannink van de Fer-
ro in de stad uitgaat met winkel juf
fies".
Ze leunde terug en beschouwde de
aangerichte schade.
Die was vrij aanzienlijk.
Bert zag er uit of hij een klap in zijn
gezicht had gehad.
En dus was het waar, concludeerde
mevrouw Charon.
„Wie zegt dat?" vroeg hij. maar de
trilling in zijn stem, ontdekte ze, ver
ried meer schrik dan toorn.
„Komt dat er op aan?"
