CORSETTEN
alg. nieuws blad
alg. nieuws blad
voor west zeeuws-vlaanderen
ANNE'S GEHEIM
de (cha kei
/6iJaargang - Ar. f79
Vrijdag 27 Juli 1962
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
1 1,25 p. kw.; franco p. post f1,50
Prijs der advertenties:
10 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon (01172) 429
DRUKKERS-UITGEVERS- F" SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT iO - BRESKENS:^TEL,'*I - GIRO 358296
Plaatselijk Nieuws
Nleuwvliet
Raadsvergadering
In de laatst gehouden raadsvergade
ring werd besloten de gemeenschappe
lijke regeling „Samenwerkende kust-
gemeenten" zonder voorbehoud te aan
vaarden. B. en W. herinnerden er aan,
dat de dagelijkse besturen van Breskens,
Groede, Nieuwvliet, Cadzand en Re-
tranchement, verschillende malen bij
een zijn geweest om de mogelijkheden
tot een vergrote samenwerking te be
spreken. Deze bijeenkomsten, we ke
steeds onder de voortreffelijke leiding
stonden van het voormalige G.S.-lid, Ir.
Dikötter, hebben tot het verheugende
resultaat geleid, dat een ontwerp
„Structuurschets" voor de kust tot stand
is gekomen en een gemeenschappelijke
regeling is ontworpen, welke de gewens
te samenwerking op het gebied van de
recreatie regelt. In deze regeling wordt
onder meer bepaald, dat van de struc
tuurschets niet mag worden afgeweken
dan met instemming van het a gemeen
bestuur van de gemeenschappelijke re
geling, wat er op neer komt, dat de ge
meenten een stuk van haar eigen be
voegdheid aan deze gemeenschappelijke
regeling delegeert. De kosten, die uit
de samenwerking zullen voortvloeien,
zullen door de betrokken gemeenten
worden vergoed in verhouding van het
inwonertal. De voorz. zei, dat de heer
Dikötter zeker de dank verdient van de
5 kustgemeenten voor hetgeen tot stand
is gebracht en de tact, waarmee hij
steeds leiding wist te geven. Het is te
hopen dat de heer Dikötter as voorzit
ter aan zal kunnen blijven.
De geloofsbrieven van de nieuw be
noemde raadsleden werden door een
commissie uit de raad, bestaande uit de
heren J. Quaars, A. F. Rosendaal en J.
A. Schippers, onderzocht en alle in
orde bevonden.
De subsidieaanvrage van de Centrale
van Katholieke militaire tehuizen, van
de Stichting Katholiek militair vor
mingscentrum en van de Federatie van
verp eeginrichtingen voor langdurige
zieken, alsmede van de Stichting tot
steun van de Protestants geestelijke
verzorging van het Ned. leger, werden
alle afgewezen zonder hoofdelijke stem
ming, op advies van B. en W. De R.K.
Stichting voor geestelijke volksgezond
heid van het Zeeuwse Wit-Gele Kruis
verkreeg een subsidie van 3 cent per
inwoner. Gevraagd was een subsidie van
10 cent per inwoner, maar aangezien de
Stichting Dienst voor de geestelijke
volksgezondheid in de Prov. Zeeland
reeds een subsidie van 3 cent per inwo
ner geniet, vond men geen aan eiding
aan een andere gelijksoortige instelling
meer subsidie te verstrekken. De Neder
landse Federatie voor Bejaardenzorg te
Den Haag kreeg een subsidie van f 5,
Gevraagd was f 25,aan gemeenten
van 10.000 inwoners en minder.B. en W.
waren van mening, dat, indien f 25,
voldoende is voor 10.000 inwoners, een
gemeente met 500 inwoners met f 5,
zeker geen slecht figuur slaat. De raad
verklaarde zich accöord met de ont
werpen tot herziening van de salarissen
van de gemeente-ontvangers, secreta
rissen en ambtenaren van de burger
lijke stand, welke door G.S. aan de raad
waren toegezonden teneinde de gevoe
lens van de raad hierover te vernemen.
Er is thans een derde schoolarts aan
gesteld in de persoon van mevr. W. E. van
den Enden-Huijgens. Er is echter meer
noidig om de dienst goed te doen functi
oneren, daarom is er een geheel nieuwe
gemeenschappelijke regeling ontwor
pen, welke ten opzichte van de oude
regeling een grote verbetering betekent.
Zo zal er een dagelijks bestuur zijn, be
staande uit 6 gemeentelijke vertegen
woordigers en een algemeen bestuur,
waarin alle aangesloten gemeenten zit
ting hebben. Zonder hoofdelijke stem
ming werd een en ander goedgekeurd.
Op grond van de tijdens deze vergade
ring genomen besluiten, waarmee uit
gaven gemoeid zijn. werd de begroting
1962 gewijzigd.
Tijdens de rondvraag stelde de heer
J. Quaars het woningvraagstuk aan de
orde. Er zijn jonge mensen, die een ge
zin willen stichten en dit niet kunnen,
wegens het gemis van een woning, die
ook niet in de gemeente te krijgen is.
De voorzitter zei graag bouwvolume voor
een aantal woningwetwoningen te heb
ben gehad uit de provincia e bouwvolu-
mepot, wat echter niet is geschied. Ook
bij toewijzing van bouwvolume staat
het te bezien of de gemeente er in zou
slagen tegen de door het Rijk vastge
stelde curveprijs woningwetwoningen
te bouwen. 60 woningen bouwen kan
men goedkoper doen, dan één of twee,
die Nieuwvliet mogelijk zou toegewezen
krijgen. Enige jaren geleden stonden
een aantal woningen in Nieuwvliet leeg,
die men aan niemand kon verhuren. Is
het wonder, dat verschillende mensen
deze lege huizen dienstbaar zijn gaan
maken voor verhuur aan vacantiegan-
gers? Er moet iets tegen deze tendens
gedaan worden, omdat het zuur is voor
de trouw ustigen te zien dat een groot
deel van het jaar een 20-tal woningen
leeg staan en zij er geen kunnen huren.
Daarom moet er iets gebeuren. De wo
ningwet is voor Nieuwvliet nog steeds
van kracht en men zal desnoods op ad
vies van de woningcommissie tot vorde
ring over moeten gaan om de eigen
bewoners niet het kind van de rekening
te laten worden, aldus de mening van
B. en W., zei de voorzitter.
Sreskenfc
Derde haven?
Het bestaan van plannen tot aanleg
van een derde havenbassin in Breskens
is geenszins een garantie, dat dit bassin
er ook werkelijk zal komen. Het uittrek
ken van bedragen op de Rijksbegroting
voor dat doe geeft stellig ook nog geen
zekerheid dat realisering van de plan
nen zal volgen. In dit verband verwijzen
we naar de havenplannen in Scheve-
ningen, die reeds 30 jaar bestaan en die
nog steeds op uitvoering wachten.
Van de zijde van Rijkswaterstaat zijn
suggesties gedaan terzake van het door
haar afstoten van het beheer van de
haven van Breskens. In hoeverre deze
suggestie in verband staat met en voor
waarde is voor het al of niet uitvoeren
van de derde haven, is naar buitenuit
nog niet gebleken.
Thans zal de zo juist ingestelde kleine
Commissie zich met dit probleem bezig
houden. Het zal voor deze Commissie
ste lig van veel nut zijn te weten, dat
het bedrijfsleven dat belangen bij de
haven van Breskens heeft en georgani
MEDISCHE
Burchtstraat 13
OOSTBURG
seerd in de „Vereniging tot Behartiging
ven Belanghebbenden bij de haven van
Breskens", enige tijd geieden over deze
materie vergaderde en zich positief te
gen het afstoten door het Rijk van het
beheer der haven stelde. Hierbij werd
aangevoerd, dat het bedrijfsleven voor
onoverkomelijke financiële lasten zou
komen te staan, waardoor vestiging van
bedrijven van buitenaf stellig geen aan
moediging zal ondervinden, was de a-
gemeen heersende mening.
Samenwerking is een woord dat nog
al makkelijk in de mond ligt, maar tot
samenwerking komen in groter verband
althans is een andere zaak. Inderdaad
is men in kleiner verband tot een be
paalde samenwerking gekomen tussen
gemeenten die een duidelijk aanwijs
baar gemeenschappelijk belang hadden,
o.a. de 5 kustgemeenten.
In groter verband iggen de zaken ge
compliceerder en speelt het chauvinisme
nog steeds een grote rol, waaraan het
streven de vinger zo diep mogelijk in de
pap te steken en als het bereikt kan
worden de hele hand, stellig niet vreemd
is.
Het heeft 15 jaar geduurd voor de ge
meentebesturen het eens konden wor-
den met betrekking tot de gemeen-
I schappelijke aanpak van het B.L.O.-on-
derwijs. Het probleem van het ophalen
van het huisvuil, dat in ve e West Z.
Vlaamse gemeenten een nijpend pro
bleem is en in eerste instantie een
zaak is die de volksgezondheid raakt,
kan men nog niet tot een gemeenschap
pelijke oplossing brengen. Commissies
zijn er genoeg. Zo is er ook nog een Ont
wikkelingscommissie West Z.-Vlaande
ren, die in alle stilte doorwerkt? en in
haar jarenlang best?„an één ten toon -
ste ling heeft georganiseerd te Breskens
van industriële producten, getiteld „Dit
maakt Z.-Vlaanderen" en het E.T.I. een
ontwikkelingsrapport heeft doen samen
stellen over de streek. Zo krijgt nu weer
een Commissie het havenprobleem op
tc lossen. Het is te hopen dat men wat
minder tijd nodig heeft dan voor het
B.L.O.-onderwijs.
Immers, in Breskens zijn er reeds vele
gegadigden die belangstelling hebben
hun bedrijven aan de kade van de der
de haven te vestigen.
Het is het be-angrijkste dat de derde
haven er komt. Over eventuele beheers
vormen te praten is later nog tijd ge
noeg, of is dit nu juist voorwaarde voor
de totstandkoming der derde haven?
Wij vragen ons af, of de tijd voor ge
meenschappelijk beheer door de streek
wel rijp is. Men zal dit betwijfelen als
men weet, dat een prominente figuur
van de stüeekverbeteringïscommijssie
naar Den Haag toog om een voorgeno
men heropening van een grenskantoor,
waardoor een kortere verbinding vanuit
Gent naar het centrum van de streek
en het kustgebied mogelijk werd, onge
daan te maken, omdat door deze open
stelling het verkeer van en naar België
t door zijn gemeente zou worden afge-
i tapt. Commissies vormen is leuk, ein
deloos vergaderen misschien nog leuker,
maar de streek wil daden zien, spijkers
met koppen.
Geslaagd.
Aan de Zeevaartschool te Vlissingen
slaagde voor het getuigschrift B.M.,
eerling-scheepswerktuigkundige, dhr.
P. I. Versprille.
Voor de te Goes gehouden examens
voor het Mu o-diloma A slaagden mej.
F. du Bois (m) en de heer J. Geluk (m),
alhier.
Drumband-show.
Uitgaande van de evenementen-com
missie werd Zaterdag j.l. een grote
drumband-show georganiseerd. Deelge
nomen werd door de drumbands van
„St. Caecilia" en „Ons Genoegen" te
Vlissingen; „Jeugdbelang" te IJzendijke
en „Uit het VolkVoor het Volk" te
Breskens.
Er bestond voor een en ander grote
belangstel ting.
Ooitburg
Vergadering Ned. Onderwijzersveren.
De Nederlandse Onderwijzersvereni
ging, afdeling West Z.-VL, vergaderde te
Oostburg onder voorzitterschap van de
heer J. Robijn te Breskens. De samen
komst was goed bezocht. De voorzitter
deelde mee. dat de afdeling momenteel
63 leden telt, een aantal, dat voorheen
nimmer werd bereikt. De heren G. J.
van Oorschot te Sluis en J. A. Hennekeij
te Retranchement brachten verslag uit
van de besprekingen op het congres te
Amsterdam. Het aftredende hoofdbe
stuurslid, de heer J. G erum te Yerseke
werd opnieuw candidaat gesteld. Bi.i de
rondvraag dankte de heer P. J. Ver
meulen te Cadzand het bestuur voor de
verzorging van de feestavond.
Geslaagd.
Voor de schoolacte van het examen
hoogduits m.o. A slaagde in Den Haag
de heer A. A. Torn, alhier.
Aan de Zeevaartschool te Vlissingen
slaagde voor het getuigschrift B.M.,
eerling-scheepswerktuigkundige, dhr.
P. L. C. de Kunder, alhier.
Voor de te Oostburg gehouden exa
mens vanwege de Vereniging van lera
ren in de stenografie „Groote" en het
machineschrijven. zijn geslaagd van het
Instituut Aalbregtse te Oostburg voor
het diploma machineschrijven; als
typist '150 aansl. per min.), de dames
L. E. C. Termote en M. L. Thomaes te
Hoofdplaat: C. S. van de Walle en M. P.
Cornells te Schoondijke; L. A. M. Claeijs
te IJzendijke; J. A. More' te Breskens;
E. S. Bossand te Oostburg; en de heren:
A. R. F. Gijs (met lof). Th. A. M. de Mil-
liano en C. J. Legrand, allen te Oostburg.
Als kantoortypist f180 aansl. per min.)
de dames: S. M. Risseeuw (met lof), C.
M. Leenhouts (met lof), P. L. C. Bosch,
allen te Sluis; Th. van den Heuvel te
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
11
Heel voorzichtig was
een denkbeeld gaan ontkiemen: waar
om zou hij zelf niet hertrouwen me-
Mathilde? Het zou nooit, nooit worden
zoals het was met Lydia, maar ach, zo
iets beleefde je maar eenmaal in je le
ven, hield hij zichzelf voor. Hij was nu
een al wat oudere man, met opgroeien
de kinderen. Een goede, toegewijde
vrouw, een intelligente en charmante
vrouw bovendien, die hem bij alles tot
steun en ook voor zijn kinderen een
goede leidsvrouw zou zijn dat alles
zou hij in Mathilde vinden. En al was
hij nog verre van het nemen van een
besluit, hij had haar sindsdien met an
dere ogen aangezien en geprobeerd zich
voor te stellen hoe het zou zijn, wan
neer hij en Mathilde
Verder was hij nog niet gekomen.
Hij had het allemaal zo verstandelijk
uitgekiend. Hij wist, dat een stap in
die richting met algemene instemming
door alle betrokkenen zou w*crden be
groet. De kinderen accepteerden Ma
thilde; in de Waalburgense kring was
zij, méér nog dan Lydia ooit was ge
weest, een zeer geachte figuur
En nu was er opeens een kink in de
kabel gekomen.
Annie Markus
Vergeleken bij Mathilde was ze heel
„gewoon".
Ze had beschaving en een zekere mate
van ontwikkeling, maar ze was geen
aristocrate zoals Mathi de, en intellec
tueel verre de mindere van deze. Ma
thilde was ook beslist knapper, Mathilde
was een vrouw die imponeerde. Arinie
Markus zou ih een groep niet opvallen.
Mathilde wist een huishouding te be
sturen, wist met de kinderen om te
gaan, werd door de kinderen aanvaard.
Annie Markus
Opeens overviel hem het onweer
staanbaar verlangen, haar eens in haar
eigen omgeving te zien. Dan kon je
je een veel betere indruk verschaffen,
vooral bij een vrouw. Dit denkbee d
greep hij aan met een jongensachtig
élan. Ja, en dan onverwachts: geen
officiële visite, waarop ze gerekend had.
Bert wist wel dat de meeste vrouwen
niet houden van onverwacht bezoek,
vooral niet van een man. Maar het
ging hem ook niet om een bezoek, hij
wilde Annie Markus leren kennen, wer
kelijk kénnen en haar zien zoals ze wér
kelijk was, zo maar gewoon een avond
thuis.
Bert merkte zelf niet op, hoezeer zijn
levendige, jongensachtige be angstel-
ling voor deze vrouw verschilde van de
kalme, levenswijze, bedaagde manier,
waarop hij de voor- en nadelen van een
eventuel huwelijk met Mathilde had
zitten overwegen, en hoe dat alles in
strijd was met zijn hele redenering van
„oudere man, die eerder een goede
huisvrouw en moeder zoekt dan een
ge iefde". Hij vond zichzelf met zijn 44
jaren alleen in dit opzicht maar oud;
in het werk beschouwde hij zichzelf als
een jonge kerel, die nog van alles wilde
bereiken en kon. Die opvatting van „al
een dagje ouder worden" paste alleen
maar in het schema-Mathilde, en was
een totaai kunstmatige constructie.
Maar dat had hij zelf nog niet ontdekt.
Zó had zijn plan hem te pakken, dat
pas toen hij de auto in een zijstraat tot
stilstand bracht, hij bedacht dat hij
toch voor zijn bezoek een motief moest
hebben. Welke smoes moest hij verzin
nen? En hoorde je niet iets mee te na
men? Bloemen of zo? Nee, natuurlijk
niet, dan werd het toch weer een visite.
Hij was nu bij het adres een
modern flatgebouw, honderd laadjes in
een grote kast, en in een van die laad
jes zat zij Annie Markus. Eigenlijk
vond hij Annie een snertnaam, een
naam van twaalf in een dozijn.
Hier was het, hij had in het adres
boek opgezocht: Jacob Catsstraat 78
Een heel rijtje huisnummers en daar
naast naamp aatjes: Markus. Meer niet.
Hij aarzelde, liep verder. Kon je dat nou
wel doen, zó maar bij een dame aan
komenlopen? Al piekerend bereikte hij
de hoek opeens schoot het door
hem heen dat hij hier liep, net zoals hij
als jongen gelopen had. toen hij wacht
te of Lydia van Wedrighem nog op haar
fiets de hoek zou omzwaaien en of ze
alleen zou zijn nf met vriendinnen, die
hij wel kon wegkijken dan ja, hii
iep hier als een verliefde schooljongen,
die tienmaal langs het huis van zijn
aangebedene loopt en niet eens naar
binnen durft kijken. Verliefd! was
hii verliefd?
Energiek zette hij al die verwarrende
gedachten opzij. Hij kon besefte hij,
hier niet in die straat blijven passa
gieren. De mensen zouden er wat van
denken. Nee, een van tweeën, teruggaan
of doortasten En teruggaan dat
was iets waaraan hij altijd een hekel
had gehad.
Met een gevoel, als verbrandde hij op
dit ocenblik a zijn schepen achter zich.
drukte hij op de belknop.
Opeens hoorde hij naast zich een
vreemde, metaalachtige stem. „Wie is
daar?"
Hij schrok op de bimafoon na
tuurlijk. Jakkes, nu moest hij hier op
straat in dat dingetje praten en uit
leggen waarvoor hij kwam zie je
wel, hij had zo stom niet moeten zijn!
„Juffrouw Markus?" vroeg hij.
„Ja, wie is daar?"