CORSETTEN alg. nieuws blad alg. nieuws blad voor west zeeuws-vlaanderen ANNE'S GEHEIM de (cha kei /6iJaargang - Ar. f79 Vrijdag 27 Juli 1962 Verschijnt iedere vrijdag A bonnementsprij s 1 1,25 p. kw.; franco p. post f1,50 Prijs der advertenties: 10 ct. per m.m.; bij abonn. korting Advertenties m. brieven onder nr. of bij ons te bevragen 10 ct. extra Telefoon (01172) 429 DRUKKERS-UITGEVERS- F" SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT iO - BRESKENS:^TEL,'*I - GIRO 358296 Plaatselijk Nieuws Nleuwvliet Raadsvergadering In de laatst gehouden raadsvergade ring werd besloten de gemeenschappe lijke regeling „Samenwerkende kust- gemeenten" zonder voorbehoud te aan vaarden. B. en W. herinnerden er aan, dat de dagelijkse besturen van Breskens, Groede, Nieuwvliet, Cadzand en Re- tranchement, verschillende malen bij een zijn geweest om de mogelijkheden tot een vergrote samenwerking te be spreken. Deze bijeenkomsten, we ke steeds onder de voortreffelijke leiding stonden van het voormalige G.S.-lid, Ir. Dikötter, hebben tot het verheugende resultaat geleid, dat een ontwerp „Structuurschets" voor de kust tot stand is gekomen en een gemeenschappelijke regeling is ontworpen, welke de gewens te samenwerking op het gebied van de recreatie regelt. In deze regeling wordt onder meer bepaald, dat van de struc tuurschets niet mag worden afgeweken dan met instemming van het a gemeen bestuur van de gemeenschappelijke re geling, wat er op neer komt, dat de ge meenten een stuk van haar eigen be voegdheid aan deze gemeenschappelijke regeling delegeert. De kosten, die uit de samenwerking zullen voortvloeien, zullen door de betrokken gemeenten worden vergoed in verhouding van het inwonertal. De voorz. zei, dat de heer Dikötter zeker de dank verdient van de 5 kustgemeenten voor hetgeen tot stand is gebracht en de tact, waarmee hij steeds leiding wist te geven. Het is te hopen dat de heer Dikötter as voorzit ter aan zal kunnen blijven. De geloofsbrieven van de nieuw be noemde raadsleden werden door een commissie uit de raad, bestaande uit de heren J. Quaars, A. F. Rosendaal en J. A. Schippers, onderzocht en alle in orde bevonden. De subsidieaanvrage van de Centrale van Katholieke militaire tehuizen, van de Stichting Katholiek militair vor mingscentrum en van de Federatie van verp eeginrichtingen voor langdurige zieken, alsmede van de Stichting tot steun van de Protestants geestelijke verzorging van het Ned. leger, werden alle afgewezen zonder hoofdelijke stem ming, op advies van B. en W. De R.K. Stichting voor geestelijke volksgezond heid van het Zeeuwse Wit-Gele Kruis verkreeg een subsidie van 3 cent per inwoner. Gevraagd was een subsidie van 10 cent per inwoner, maar aangezien de Stichting Dienst voor de geestelijke volksgezondheid in de Prov. Zeeland reeds een subsidie van 3 cent per inwo ner geniet, vond men geen aan eiding aan een andere gelijksoortige instelling meer subsidie te verstrekken. De Neder landse Federatie voor Bejaardenzorg te Den Haag kreeg een subsidie van f 5, Gevraagd was f 25,aan gemeenten van 10.000 inwoners en minder.B. en W. waren van mening, dat, indien f 25, voldoende is voor 10.000 inwoners, een gemeente met 500 inwoners met f 5, zeker geen slecht figuur slaat. De raad verklaarde zich accöord met de ont werpen tot herziening van de salarissen van de gemeente-ontvangers, secreta rissen en ambtenaren van de burger lijke stand, welke door G.S. aan de raad waren toegezonden teneinde de gevoe lens van de raad hierover te vernemen. Er is thans een derde schoolarts aan gesteld in de persoon van mevr. W. E. van den Enden-Huijgens. Er is echter meer noidig om de dienst goed te doen functi oneren, daarom is er een geheel nieuwe gemeenschappelijke regeling ontwor pen, welke ten opzichte van de oude regeling een grote verbetering betekent. Zo zal er een dagelijks bestuur zijn, be staande uit 6 gemeentelijke vertegen woordigers en een algemeen bestuur, waarin alle aangesloten gemeenten zit ting hebben. Zonder hoofdelijke stem ming werd een en ander goedgekeurd. Op grond van de tijdens deze vergade ring genomen besluiten, waarmee uit gaven gemoeid zijn. werd de begroting 1962 gewijzigd. Tijdens de rondvraag stelde de heer J. Quaars het woningvraagstuk aan de orde. Er zijn jonge mensen, die een ge zin willen stichten en dit niet kunnen, wegens het gemis van een woning, die ook niet in de gemeente te krijgen is. De voorzitter zei graag bouwvolume voor een aantal woningwetwoningen te heb ben gehad uit de provincia e bouwvolu- mepot, wat echter niet is geschied. Ook bij toewijzing van bouwvolume staat het te bezien of de gemeente er in zou slagen tegen de door het Rijk vastge stelde curveprijs woningwetwoningen te bouwen. 60 woningen bouwen kan men goedkoper doen, dan één of twee, die Nieuwvliet mogelijk zou toegewezen krijgen. Enige jaren geleden stonden een aantal woningen in Nieuwvliet leeg, die men aan niemand kon verhuren. Is het wonder, dat verschillende mensen deze lege huizen dienstbaar zijn gaan maken voor verhuur aan vacantiegan- gers? Er moet iets tegen deze tendens gedaan worden, omdat het zuur is voor de trouw ustigen te zien dat een groot deel van het jaar een 20-tal woningen leeg staan en zij er geen kunnen huren. Daarom moet er iets gebeuren. De wo ningwet is voor Nieuwvliet nog steeds van kracht en men zal desnoods op ad vies van de woningcommissie tot vorde ring over moeten gaan om de eigen bewoners niet het kind van de rekening te laten worden, aldus de mening van B. en W., zei de voorzitter. Sreskenfc Derde haven? Het bestaan van plannen tot aanleg van een derde havenbassin in Breskens is geenszins een garantie, dat dit bassin er ook werkelijk zal komen. Het uittrek ken van bedragen op de Rijksbegroting voor dat doe geeft stellig ook nog geen zekerheid dat realisering van de plan nen zal volgen. In dit verband verwijzen we naar de havenplannen in Scheve- ningen, die reeds 30 jaar bestaan en die nog steeds op uitvoering wachten. Van de zijde van Rijkswaterstaat zijn suggesties gedaan terzake van het door haar afstoten van het beheer van de haven van Breskens. In hoeverre deze suggestie in verband staat met en voor waarde is voor het al of niet uitvoeren van de derde haven, is naar buitenuit nog niet gebleken. Thans zal de zo juist ingestelde kleine Commissie zich met dit probleem bezig houden. Het zal voor deze Commissie ste lig van veel nut zijn te weten, dat het bedrijfsleven dat belangen bij de haven van Breskens heeft en georgani MEDISCHE Burchtstraat 13 OOSTBURG seerd in de „Vereniging tot Behartiging ven Belanghebbenden bij de haven van Breskens", enige tijd geieden over deze materie vergaderde en zich positief te gen het afstoten door het Rijk van het beheer der haven stelde. Hierbij werd aangevoerd, dat het bedrijfsleven voor onoverkomelijke financiële lasten zou komen te staan, waardoor vestiging van bedrijven van buitenaf stellig geen aan moediging zal ondervinden, was de a- gemeen heersende mening. Samenwerking is een woord dat nog al makkelijk in de mond ligt, maar tot samenwerking komen in groter verband althans is een andere zaak. Inderdaad is men in kleiner verband tot een be paalde samenwerking gekomen tussen gemeenten die een duidelijk aanwijs baar gemeenschappelijk belang hadden, o.a. de 5 kustgemeenten. In groter verband iggen de zaken ge compliceerder en speelt het chauvinisme nog steeds een grote rol, waaraan het streven de vinger zo diep mogelijk in de pap te steken en als het bereikt kan worden de hele hand, stellig niet vreemd is. Het heeft 15 jaar geduurd voor de ge meentebesturen het eens konden wor- den met betrekking tot de gemeen- I schappelijke aanpak van het B.L.O.-on- derwijs. Het probleem van het ophalen van het huisvuil, dat in ve e West Z. Vlaamse gemeenten een nijpend pro bleem is en in eerste instantie een zaak is die de volksgezondheid raakt, kan men nog niet tot een gemeenschap pelijke oplossing brengen. Commissies zijn er genoeg. Zo is er ook nog een Ont wikkelingscommissie West Z.-Vlaande ren, die in alle stilte doorwerkt? en in haar jarenlang best?„an één ten toon - ste ling heeft georganiseerd te Breskens van industriële producten, getiteld „Dit maakt Z.-Vlaanderen" en het E.T.I. een ontwikkelingsrapport heeft doen samen stellen over de streek. Zo krijgt nu weer een Commissie het havenprobleem op tc lossen. Het is te hopen dat men wat minder tijd nodig heeft dan voor het B.L.O.-onderwijs. Immers, in Breskens zijn er reeds vele gegadigden die belangstelling hebben hun bedrijven aan de kade van de der de haven te vestigen. Het is het be-angrijkste dat de derde haven er komt. Over eventuele beheers vormen te praten is later nog tijd ge noeg, of is dit nu juist voorwaarde voor de totstandkoming der derde haven? Wij vragen ons af, of de tijd voor ge meenschappelijk beheer door de streek wel rijp is. Men zal dit betwijfelen als men weet, dat een prominente figuur van de stüeekverbeteringïscommijssie naar Den Haag toog om een voorgeno men heropening van een grenskantoor, waardoor een kortere verbinding vanuit Gent naar het centrum van de streek en het kustgebied mogelijk werd, onge daan te maken, omdat door deze open stelling het verkeer van en naar België t door zijn gemeente zou worden afge- i tapt. Commissies vormen is leuk, ein deloos vergaderen misschien nog leuker, maar de streek wil daden zien, spijkers met koppen. Geslaagd. Aan de Zeevaartschool te Vlissingen slaagde voor het getuigschrift B.M., eerling-scheepswerktuigkundige, dhr. P. I. Versprille. Voor de te Goes gehouden examens voor het Mu o-diloma A slaagden mej. F. du Bois (m) en de heer J. Geluk (m), alhier. Drumband-show. Uitgaande van de evenementen-com missie werd Zaterdag j.l. een grote drumband-show georganiseerd. Deelge nomen werd door de drumbands van „St. Caecilia" en „Ons Genoegen" te Vlissingen; „Jeugdbelang" te IJzendijke en „Uit het VolkVoor het Volk" te Breskens. Er bestond voor een en ander grote belangstel ting. Ooitburg Vergadering Ned. Onderwijzersveren. De Nederlandse Onderwijzersvereni ging, afdeling West Z.-VL, vergaderde te Oostburg onder voorzitterschap van de heer J. Robijn te Breskens. De samen komst was goed bezocht. De voorzitter deelde mee. dat de afdeling momenteel 63 leden telt, een aantal, dat voorheen nimmer werd bereikt. De heren G. J. van Oorschot te Sluis en J. A. Hennekeij te Retranchement brachten verslag uit van de besprekingen op het congres te Amsterdam. Het aftredende hoofdbe stuurslid, de heer J. G erum te Yerseke werd opnieuw candidaat gesteld. Bi.i de rondvraag dankte de heer P. J. Ver meulen te Cadzand het bestuur voor de verzorging van de feestavond. Geslaagd. Voor de schoolacte van het examen hoogduits m.o. A slaagde in Den Haag de heer A. A. Torn, alhier. Aan de Zeevaartschool te Vlissingen slaagde voor het getuigschrift B.M., eerling-scheepswerktuigkundige, dhr. P. L. C. de Kunder, alhier. Voor de te Oostburg gehouden exa mens vanwege de Vereniging van lera ren in de stenografie „Groote" en het machineschrijven. zijn geslaagd van het Instituut Aalbregtse te Oostburg voor het diploma machineschrijven; als typist '150 aansl. per min.), de dames L. E. C. Termote en M. L. Thomaes te Hoofdplaat: C. S. van de Walle en M. P. Cornells te Schoondijke; L. A. M. Claeijs te IJzendijke; J. A. More' te Breskens; E. S. Bossand te Oostburg; en de heren: A. R. F. Gijs (met lof). Th. A. M. de Mil- liano en C. J. Legrand, allen te Oostburg. Als kantoortypist f180 aansl. per min.) de dames: S. M. Risseeuw (met lof), C. M. Leenhouts (met lof), P. L. C. Bosch, allen te Sluis; Th. van den Heuvel te FEUILLETON door TOM LODEWIJK 11 Heel voorzichtig was een denkbeeld gaan ontkiemen: waar om zou hij zelf niet hertrouwen me- Mathilde? Het zou nooit, nooit worden zoals het was met Lydia, maar ach, zo iets beleefde je maar eenmaal in je le ven, hield hij zichzelf voor. Hij was nu een al wat oudere man, met opgroeien de kinderen. Een goede, toegewijde vrouw, een intelligente en charmante vrouw bovendien, die hem bij alles tot steun en ook voor zijn kinderen een goede leidsvrouw zou zijn dat alles zou hij in Mathilde vinden. En al was hij nog verre van het nemen van een besluit, hij had haar sindsdien met an dere ogen aangezien en geprobeerd zich voor te stellen hoe het zou zijn, wan neer hij en Mathilde Verder was hij nog niet gekomen. Hij had het allemaal zo verstandelijk uitgekiend. Hij wist, dat een stap in die richting met algemene instemming door alle betrokkenen zou w*crden be groet. De kinderen accepteerden Ma thilde; in de Waalburgense kring was zij, méér nog dan Lydia ooit was ge weest, een zeer geachte figuur En nu was er opeens een kink in de kabel gekomen. Annie Markus Vergeleken bij Mathilde was ze heel „gewoon". Ze had beschaving en een zekere mate van ontwikkeling, maar ze was geen aristocrate zoals Mathi de, en intellec tueel verre de mindere van deze. Ma thilde was ook beslist knapper, Mathilde was een vrouw die imponeerde. Arinie Markus zou ih een groep niet opvallen. Mathilde wist een huishouding te be sturen, wist met de kinderen om te gaan, werd door de kinderen aanvaard. Annie Markus Opeens overviel hem het onweer staanbaar verlangen, haar eens in haar eigen omgeving te zien. Dan kon je je een veel betere indruk verschaffen, vooral bij een vrouw. Dit denkbee d greep hij aan met een jongensachtig élan. Ja, en dan onverwachts: geen officiële visite, waarop ze gerekend had. Bert wist wel dat de meeste vrouwen niet houden van onverwacht bezoek, vooral niet van een man. Maar het ging hem ook niet om een bezoek, hij wilde Annie Markus leren kennen, wer kelijk kénnen en haar zien zoals ze wér kelijk was, zo maar gewoon een avond thuis. Bert merkte zelf niet op, hoezeer zijn levendige, jongensachtige be angstel- ling voor deze vrouw verschilde van de kalme, levenswijze, bedaagde manier, waarop hij de voor- en nadelen van een eventuel huwelijk met Mathilde had zitten overwegen, en hoe dat alles in strijd was met zijn hele redenering van „oudere man, die eerder een goede huisvrouw en moeder zoekt dan een ge iefde". Hij vond zichzelf met zijn 44 jaren alleen in dit opzicht maar oud; in het werk beschouwde hij zichzelf als een jonge kerel, die nog van alles wilde bereiken en kon. Die opvatting van „al een dagje ouder worden" paste alleen maar in het schema-Mathilde, en was een totaai kunstmatige constructie. Maar dat had hij zelf nog niet ontdekt. Zó had zijn plan hem te pakken, dat pas toen hij de auto in een zijstraat tot stilstand bracht, hij bedacht dat hij toch voor zijn bezoek een motief moest hebben. Welke smoes moest hij verzin nen? En hoorde je niet iets mee te na men? Bloemen of zo? Nee, natuurlijk niet, dan werd het toch weer een visite. Hij was nu bij het adres een modern flatgebouw, honderd laadjes in een grote kast, en in een van die laad jes zat zij Annie Markus. Eigenlijk vond hij Annie een snertnaam, een naam van twaalf in een dozijn. Hier was het, hij had in het adres boek opgezocht: Jacob Catsstraat 78 Een heel rijtje huisnummers en daar naast naamp aatjes: Markus. Meer niet. Hij aarzelde, liep verder. Kon je dat nou wel doen, zó maar bij een dame aan komenlopen? Al piekerend bereikte hij de hoek opeens schoot het door hem heen dat hij hier liep, net zoals hij als jongen gelopen had. toen hij wacht te of Lydia van Wedrighem nog op haar fiets de hoek zou omzwaaien en of ze alleen zou zijn nf met vriendinnen, die hij wel kon wegkijken dan ja, hii iep hier als een verliefde schooljongen, die tienmaal langs het huis van zijn aangebedene loopt en niet eens naar binnen durft kijken. Verliefd! was hii verliefd? Energiek zette hij al die verwarrende gedachten opzij. Hij kon besefte hij, hier niet in die straat blijven passa gieren. De mensen zouden er wat van denken. Nee, een van tweeën, teruggaan of doortasten En teruggaan dat was iets waaraan hij altijd een hekel had gehad. Met een gevoel, als verbrandde hij op dit ocenblik a zijn schepen achter zich. drukte hij op de belknop. Opeens hoorde hij naast zich een vreemde, metaalachtige stem. „Wie is daar?" Hij schrok op de bimafoon na tuurlijk. Jakkes, nu moest hij hier op straat in dat dingetje praten en uit leggen waarvoor hij kwam zie je wel, hij had zo stom niet moeten zijn! „Juffrouw Markus?" vroeg hij. „Ja, wie is daar?"

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1962 | | pagina 1