BOBBE
forty eft
Qfialmant
alg. nieuws blad
voor west zeeuws-vlaanderen
euilleton
De zoon van de burgemeester
de jchakel
ALG nieuws blad
15e Jaargang - Nr. 843
Vrijdag 17 Nov 1961
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
f 1,10 p.kw.; franco p. post fi,2j
Prijs der advertenties
io ct. per num.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon (01172) 429
v
DRUKKERS-UITGEVERS .F' SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.
Plaatselijk Nieuws
Schoondijke
Contactdag V.V.V.'s.
De gezamenlijke V.V.V.'s in West Z.
Vlaanderen hielden vorige week hun
achtste contactdag te Schoondijke.
Een groot aantal genodigden kwamen
in de zaal van de heer Wijffels bijeen,
waar de voorzitter van de afdeling
Schoondijke van de V.V.V., de heer J.
van Baal, een begroetingswoord sprak.
De vergadering werd o.m. bijgewoond
door dhr. G. W. Oskamp, dir. V.V.V. in
Zeeland, dr. J. van der Stap, dir. van
het A.N.V.V.-kantoor te Parijs, afge
vaardigden van het E.T.I, en P.P.D. in
Zeeland, enkele Z.-Vlaamse leden van
Prov. Staten, verschillende burgemees
ters van W. Z.-Vlaamse gemeenten, als
mede het college van B. en W. van
Schoondijke en de Rijks Middenstands
consulent, dhr. Korstanje uit Goes.
De heer P. M. Hoste uit Groede, voor
zitter van de Contactcommissie' West
Z.-Vlaanderen der V.V.V., opende de
bijeenkomst en zei dat het V.V.V.-werk
en het toerisme de verbroedering on
der de mensen bevordert. De Z.-Vlaam
se kust komt steeds meer in trek en
hiervan profiteert het achterland nee.
In het seizoen zijn niet alleen de hctels
aan de kust, doch ook die in de omlig
gende plaatsen volledig bezet. Nu de
gasten ook het achterland intrekken
moeten de V.V.V.'s meer samenwerking
zoeken, aldus de heer Hoste. Verheu
gend is het, dat ook al op het gemeen
telijke vlak voor de kust samenwerking
is gezocht door het gezamenlijk bespre
ken van de uitbreidingsplannen voor de
kust en deze op elkaar af te stemmen.
Deze samenwerking geeft veel hoop
voor de toekomst, aldus dhr. Hoste, die
met een kort woord de spreker voor
deze middag, de heer dr. J. v. d. Stap
inleidde.
Het onderwerp dat dr. v. d. Stap be
sprak was het aantrekken van toeris
ten uit Noord-Frankrijknaar West Z.
Vlaanderen. Allereerst schetste dr. v.
d. Stap op boeiende wijze wat de Fran
sen in eigen gebied aan cultuur etc.
kunnen vinden en wat de gemiddelde
toerist in het buitenland zoekt. Er zijn
twee groepen toeristen. De ene groep
zoekt in de brede zin van het woord de
natuur, zee, duinen, etc., de andere
groep is meer op de cultuur gericht.
Voor de eerste groep biedt het strand
en de gehele kuststrook genoeg, voor de
tweede groep zijn de oude stadjes van
W. Z.-Vlaanderen, doch ook de fris her
bouwde gemeenten, zoals Oostburg en
Schoondijke bijzonder aantrekkelijk.
Frankrijk, dat zelf zo rijk is aan cul
tuur, hecht veel belang aan de histori
sche achtergronden van de verschillen
de objecten.
Het is geen onmogelijke opgave, zo
concludeerde de heer v. d. Stap, om de
Fransen warm te krijgen om naar Zee
land te gaan. Men moet dan echter zor
gen, dat men weet wat er in Z.-Vlaan
deren te vinden is. Vooral zal de aan
dacht moeten vallen op de voorlichting
en op dit terrein is er nog veel te doen.
Allereerst moet ieder die met de Fran
se toerist in aanraking komt, hem kun
nen verstaan en zich verstaanbaar kun
nen maken. Voorts vertelde de heer v.d.
Stap zijn zeer aandachtig luisterend
gehoor, dat de Fransman een enorme
hekel heeft aan de imitatie van de
Franse keuken. De Fransen zijn graag
bereid kennis te maken met de goede
Hollands ekeuken. Vooral goed klaarge
maakte visschotels zouden voor de
Fransen erg attractief zijn. Van groot
belang is het ook, als men in Frankrijk
tijdig beschikt over een evenementen-
lijst. Wil Z.-Vlaanderen meer toeristen
uit Frankrijk trekken, dan zag dr. v. d.
Stap Belgisch-Vlaanderen en Z.-Vlaan-
ren als een geheel. Hij beval de verga
dering aan om voor de reclame samen
werking te zoeken met de V.V.V.'s in Bel
gië. Toeristisch gezien zijn de beide
Vlaanderens één geheel. Men heeft vrij
wel dezelde historie, dezelfde aantrek
kelijke plaatsjes en vormt geografisch
met dit gebied een geheel. Deze sa
menwerking zal wel heel wat andere
vraagstukken opwerpen, doch Z.-Vlaan
deren bereikt, indien men deze samen
werking kan verkrijgen, dat het geen
..blindedarm" meer is, die nog toeris
tisch gezien dan bij Nederland hoort,
doch een geheel wordt met Belgisch
Vlaanderen.
Vooral nu in de toekomst Z.-Vlaan
deren doorgangsgebied wordt naar de
grote recreatieterreinen, o.a. het Veer-
se Meer. zal een nauwe samenwerking
met België goede vruchten kunnen af
werpen voor de toekomst. De verhoging
van het levensniveau en de verkorte
werkweek maken het mogelijk dat gro
te groepen toeristen lange weekenden
gaan doorbrengen aan de kust. Trou
wens er is toch, aldus inleider, een ten
dens waar te nemen van kortere vacan-
ties en meer langere weekenden. Juist
voor dit laatste ligt Z.-Vlaander en voor
de mensen die in de grauwe steden van
Noord-Frankrijk wonen, bijzonder gun
stig. Ook is er een vermindering te be
speuren in de langere reizen. De toerist
van nu zoekt het niet meer, zoals enke
le jaren geleden, in de enonne afstan
den. Men blijft graag wat dichter bij
huis en vooral zoekt men de rust. Er is
een groeiende afkeer voor het toerisme
in massa-verband. De heer v. d. Stap
noemde nog een 5-tal punten die voor
het toerisme uit Frankrijk naar Z.-Vl.
van groot belang zijn. De eerste was veel
propaganda en voorlichting en samen
werking met de Belgische V.V.V.'s.
Hiernaast is vroegtijdige voorlichting
van de evenementen die er komen van
groot belang. Ontwikkeling van de ken
nis van de Franse taal. Aanpassing aan
het weekend-toerisme, o.a. door het
afschaffen van winkelsluiting op Za
terdag en Zondag. En tenslotte stelde
spr. dat Z.-Vlaanderen een zeer belang
rijke schakel kan worden tussen het
Veerse Meer en de Belgische kuststreek.
Bij dit alles zal Z.-Vlaanderen haar
eigen karakter en eigen sfeer moeten
bewaren. Het heeft een eigen stijl en
dit onvervangbare bezit mag niet ten
offer vallen aan het toerisme.
Naar aanleiding van de door inleider
bepleitte samenwerking met de V.V.V.'s
in België, zei de directeur van de Zeeuw
se V.V.V.de heer G. W. Oskamp, dat
thans in voorbereiding is de uitgave
van een folder over geheel Z.-Vlaande
ren en een folder over West Z.-Vlaan
deren. Er wordt reeds propaganda ge
voerd in samenwerking met de Belgi
sche Toeristenbond. Met het Belgische
strand, de steden Gent, Brugge en
Knokke, de Braakman, de Schelde, de
Z.-Vlaamse kust, Scheldebekken etc.
krijgt men een toeristisch assortement,
waaruit de bezoeker kiezen kunnen. Een
nijpend probleem voor de Horeca-be-
drijven noemde dhr. Oskamp de invoe
ring van de 5-daagse werkweek voor
het personeel van deze bedrijven, die
zich in de toekomst vooral op het week
end-toerisme zullen gaan richten.
Na een korte pauze werden een aan
tal vragen gesteld waardoor de inleider
nog wat meer kon vertellen over de
Franse toerist, die vooral rustige niet
te dure hotels zoekt.
De heer Hoste sprak een kort dank
woord tot de inleider, waarna de direc
teur van de V.V.V. dr. v. d. Stap en zijn
echtgenote enkele geschenken aan
bood.
In dezelfde zaal werd hierna een of
ficiële ontvangst gehouden door het
gemeentebestuur van Schoondijke.
Burgemeester J. C. Hoftijzer besprak
verschillende facetten van het V.V.V.-
werk en stelde, dat een nauwe samen-
wèrking tussen het gemeentebestuur en
de plaatselijke V.V.V. van groot belang
is voor de ontwikkeling van het toeris
me. Spr. gaf nog een kort overzicht van
hetgeen Schoondijke te bieden heeft.
Nadat verversingen waren aangebo
den bleef men nog geruime tijd genoe-
gelijk bijeen, 's Avonds verenigde het
gezelschap zich aan een' warme maal
tijd, die werd geserveerd in hotel „De
Zwaan" te Schoondijke.
Groede
Raadsvergadering,
De Raad der gemeente Groede kwam
vorige week in openbare vergadering
bijeen. De heer J. Vermeulen was ver
hinderd de vergadering bij te wonen.
Na opening door burgemeester J. C.
Everaars nam de raad enige minuten
stilte in acht, ter nagedachtenis van
de heer P. J. van den Broeke, die kort
geleden is overleden en die van 1947 tot
1949 deel uitmaakte van de gemeente
raad van Groede.
Ingekomen stukken.
Mevr. J. Meulendijk-v. Peenen bracht
de raad dank voor het ontvangen ca
deau, dat haar bij het afscheid uit ge
meentedienst was aangeboden.
De N.V. Waterleiding-Mij. Z.-Vlaan
deren deelde de raad mede, dat het 100
pCt.-plan voor het gedeelte van Groede
in 1963 uitgevoerd zal zijn. De voorz.
bracht de Waterleiding-Mij. hulde voor
de wijze, waarop de watervoorziening in
Z.-Vlaanderen is aangepakt.
De raad ging accoord met een schrij
ven van de Minister van Binnenlandse
Zaken inzake de verhoging van de kin
derbijslag v. gemeenteambtenaren. De
voorz. voegde hieraan de verzuchting
toe, dat het voor gemeenteambtenaren
wel erg moeilijk wordt gemaakt om hun
salaris te berekenen. Zij hebben hier
voor minstens een halve dag nodig. Het
zou ook wat eenvoudiger kunnen, was
des burgemeesters verzuchting. Met de
voorgestelde ontwerp-regeling voor de
salarissen van de gemeente-secretaris
sen en ontvangers ging de raad accoord.
De Kon. Ned. Fed. van Harmonie en
Fanfare muziekgezelschappen verzocht
de raad aan het plaatselijk muziekge
zelschap een subsidie te verlenen naar
gelang de klasse, waarin zij muzikaal
gerangschikt is. Dit zou voor de mu-
door TOM LODEWIJK.
6
„Moeder en ik willen je niet langer
laten studeren, Rob. We hebben ge
merkt dat al je inspanning je niet ver
der brengt en we zijn bang dat je hier
energie vermorst, die je ergens anders
nuttig kunt aanwenden. Daarom heb
ben we besloten je te laten doen, wat
je altijd zo graag deed. We hebben een
baan voor je gezocht in het automobiel
bedrijf".
De jongen durfde zijn verraste blijd
schap niet te uiten. Tegoed begreep hij
wat dit voor zijn vader betekende
het offer van zijn leven. Maar met iede
re seconde realiseerde hij zich beter
wat dit voor hem betekende. Niet meer
die lessen, die onmogelijke taken, dat
blokken zonder zin of doel; niet meer
die angst voor de teleurstelling, de ont
stemming thuis wanneer de rapporten
uitkwamen of de overgang naderde.
Niet meer het stiekum wegsluipen
naar de garage van Marsman, om daar
samen met Joep aan motoren te prut
sen. Maar werken met zijn handen, al
tijd tussen motoren, zich een man voe
len en zich bezig houden met Üingen
die begrijpelijk waren en zin hadden.
Hij zag zijn vader aan en diens ge
zicht zei hem alles.
„Vader stamelde hij, „ik weet
wel wat het voor u is
„Dat weet je nog niet half", gaf de
burgemeester terug, scherper dan hij
wilde. Hij zag de jongen inkrimpen als
onder een zweepslag. Zijn stem werd
milder. „Dat begrijp je nog niet half.
Rob. Maar je bent ons kind en wat we
ook over je gedroomd hadden, het was
tot je geluk. En als je moeder en ik nu
tot de conclusie komen, een bittere
conclusie, dat is waar als wij tot de
slotsom komen dat jij alleen maar ge
lukkig kunt zijn, als je met je handen
kunt werken en een vak beoefenen
waarvan je houdt dan moet al het
andere wijken
De jongen kreeg een hoogrode kleur.
Zijn ogen knipperden. Hij was bang
voor zijn tranen en snoot onhandig zijn
neus.
„Je draagt een nobele naam, Rob",
ging zijn vader voort. „Die naam kan
een handicap voor je zijn, maar ook
een aansporing. Ik zou je raden, ver
geet daarginds dat je burgemeesters
zoon bent, wees Robbert van Liempden
zonder meer, doe je werk als ieder an
der, verlang geen voorrechten, geen
consideratie
„Daarginds?" vroeg Rob gespannen,
„waarheen, vader?"
„Naar Lierhoven", antwoordde de
burgemeester, „daar heeft meneer Kor-
renga een groot automobielbedrijf. Me
neer Korrenga is een goeie zakenvriend
van meneer Bikkers, die dit eigenlijk
voor jou, voor ons in orde heeft ge
maakt".
„O", zei Rob vlak. Maar dankbare ge
dachten gingen naar de grote zaken
man die hem begrepen en geholpen
had de vader van Isabeau.
„Alleen meneer Korrenga zelf weet
wie je bent. Niemand anders komt het
aan de weet. Je gaat daar gewoon aan
't werk. Het hangt van je zelf af of je
het daar redt of niet. Het is een kans,
Rob en maak er gebruik van. Meneer
Korrenga zoekt een kosthuis voor je,
spreek onder je eh collega's niet over
pension en gedurende de weekeinden
kom je naar huis".
Alles was al uitgekiend, begreep Rob.
Hier gold geen ja of nee, hij had het
maar te aanvaarden of doorsukke
len. Zichzelf een stommeling wetend.
Bijlessen die niets uithaalden. Altijd
weer de angst voor het examen. Neen,
er was geen andere keus. Hij moest het
doen. Blij aanpakken. En zijn vader en
moeder dankbaar zijn, omdat ze met
terzijdestelling van hun eigen idealen
hem deze kans gaven.
„Hoe je houding daarginds moet zijn.
jongen", ging de burgemeester moeilijk
voort, „moet ik aan je eigen tact en
1 begrip voor de situatie overlaten. Je
dat is de mode van nu.
De royale bontgarnering van
WHITECOAT bont en de mar
kante stiksels geven een accent
van jeugdige charme aan deze
mantels I
Prachtige kwaliteit velours mo
hair in diverse mode-
kleuren .til 5,—
Aparte, jeugdige mo-
dellen zonder bont v.a.t /y,—
Voor Uw betere damesconfectie
eerst
kijken
bij
Uw Modehuis
in Vlissingen
ziekvereniging „E.M.M." neerkomen op
een subsidie van f 1250,-. Het verzoek
deed B. en W. wat vreemd aan, daar
het toch gebruikelijk is, dat als een sub
sidie uit de gemeentekas wordt ge
vraagd, de vereniging diert aan te to
nen, dat deze subsidie nodig is. B. en W.
stelden de raad voor, met een eventuele
verhoging van subsidie te wachten tot
dat financieel is aangetoond, dat men
een dergelijke hoge gemeentelijke bij
drage nodig heeft. Wel stelden B. en W.
voor de plaatselijke drumband, een on
derdeel van het muziekkorps, een jaar
lijkse subsidie, groot f 100,- te verstrek
ken. De raad ging hiermee accoord, na
dat de heer Salomé nog gezegd had dit
bedrag wat laag te vinden.
De Stichting Zeeland voor maat
schappelijk en cultureel werk verzocht
de raad de gemeentelijke bijdrage van
4 ct. p. inwoner te verdubbelen. In het
praeadvies stelden B. en W. vast, dat
liet doel van de stichting stellig mooi
en goed is, doch dat B. en W. zich de
vraag gesteld hadden of een verho
ging van de gemeentebij drage ook no
dig geweest zou zijn, als vanwege deze
stichting eens wat minder rapporten
werden geschreven die ongelezen of bij
na ongelezen in de archieven van de
verschillende gemeenten verdwijnen,
waar ze maa r onnodig plaatsruimte in
nemen. Het verzoek werd door de raad
komt daar onder heel andere mensen.
Zodra je begint te boffen op je eigen
afkomst, wanneer je vergeet je aan te
passen, ben je daar een gemerkte, een
uitgestotene en dan red je het niet. Ik
hoop dat onze opvoeding je zoveel heeft
meegegeven, dat je daarginds de hou
ding kunt vinden, die je nodig hebt om
te slagen". Zijn stem stokte, want met
deze woorden drong eerst ten volle tot
hem door, wat er ging gebeuren.
„Je wordt arbeider", bracht hij zijn
eigen gedachten verder onder woorden,
„een gewone arbeider. Maar jongen,
bedenk dit, een arbeider behoeft zeker
geen eh proleet te zijn. Ook een ar
beider kan héér zijn, in gedachten,
woord en daad".
De woorden kwamen er niet zo heel
vlot uit. In theorie zou het wel kloppen,
maar de burgemeester, die altijd in zijn
eigen maatschappelijke kring had ver
toefd, kon zich toch niet al te goed het
type heer-arbeider indenken.
„Dat is het, Rob", eindigde hij schor,
„we praten hier later nog verder over.
Vóör de overgang ga je van school, we
vullen je niet nodeloos belasten met al
die extra studie, want meneer Haent-
jens zegt dat je niet dan met de groot
ste moeite de vierde zult halen. En dat
is dan niet meer nodig. Vanavond na
tafel praten we wel verder".
(Wordt vervolgd.)
