£sso
BOBBE
Zijn er verjaar- of feestdagen in 'i zicht
Laat dan W. FENIJN uw leverancier zijn
ANTI HONGERACTIE
Suède Jasje
van BGBBE
Feuilleton
De zoon van de burgemeester
ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
13e Jaargang - Nr. 839
Vrijdag 20 Okt. 1961
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
f i,iop. kw.; franco p. post f1,25
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.bij abonn. korting
Advertenties m, brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon (01172) 429
VJ
DRUKKERS-UITGEVERS; SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL."*» - GiRO U&8296
Plaatselijk Nieuws
Breskens
Dirigent Brakman
Koninklijk onderscheiden.
De heer P. Brakman, dirigent van de
Breskense muziekvereniging „Uit het
VolkVoor het Volk", is Zaterdagmid
dag op bijzonder hartelijke wijze hulde
gebracht in verband met zijn 50-jarig
muziek j u bileum.
Deze hulde, in de vorm van een re
ceptie in het jeugdgebouw „De Uit
komst", werd hem aangeboden door de
muziekvereniging.
Dat een muziekvereniging een grote
plaats inneemt in een dorpsgemeen
schap, bleek uit de vele ontvangen
bloemstukken, die de receptiezaal op
luisterden.
Nadat de heer Brakman, vergezeld
van zijn echtgenote, kinderen en klein
kinderen, in „De Uitkomst" door het
bestuur van de muziekvereniging was
ontvangen, kondigde het korps zijn
komst aan met vrolijke marsmuziek.
Het was burgemeester J. A. Eekhout,
in het bijzijn van de wethouders, die als
eerste spreker het woord voerde. Hij
begon met te zeggen dat het zo type
rend in „De Schakel" gestaan had, n.l.:
een leven in dienst van de dorpsmuziek.
Het leven van de heer Brakman is er
steeds op gericht geweest in die 50 jaar
om de dorpsmuziek op een hoger peil te
brengen. Daarbij werd de dienende taak
van een muziekvereniging niet uit het
oog verloren. De burgemeester herin
nerde vervolgens aan de tijd, dat de
muziekgezelschappen per camion naar
een festival van een zustervereniging
gingen, steeds een bijzondere gebeurte
nis, die de heer Brakman voor de eerste
maal op 11-jarige leeftijd meemaakte.
Spr. had grote bewondering voor de
energie van de toenmalige muzikant
Brakman, die al jong tot kapelmeester
werd uitverkoren. Hij noemde hem een
muziekpionier in Z.-Vlaanderen, die
een belangrijke steen heeft bijgedra
gen bij de wederopbouw van het dorps-
en muziekleven van Breskens.
Namens het gemeentebestuur van
Breskens bood de burgemeester de heer
Brakman hartelijke gelukwensen aan,
waarbij hij op zeer sympathieke wijze
ook zijn echtgenote betrok. Tevens kon
hjj met veel genoegen mededelen dat de
werkzaamheden van de heer Brakman
ook in ruimere kring waardering had
den gevonden en dat H.M. de Koningin
hem de ere-medaille in zilver, verbon
den aan de Orde van Oranje-Nassau
had toegekend.
Nadat de burgemeester de onder
scheiding had opgespeld, speelde de in
middels opgestelde muziekvereniging
het Wilhelmus. Tot slot bood de burge
meester hem nog een persoonlijk ge
schenk aan.
De voorzitter van de muziekvereni
ging, de heer I. de Hulster, zei, reeds
vele malen namens de vereniging jubi
larissen te hebben mogen toespreken en
dit steeds met genoegen te doen. Van
daag echter deed het hem een buiten
gewoon genoegen, nu het directeur
Brakman betrof. Namens bestuur en
muzikanten bood hij de directeur har
telijke gelukwensen aan, waarin hij ook
zijn echtgenote en verder aanwezige
petroleum. HeinekerTs Bier, Prik- of Wemco-Limonade
P S Ook voor alle Was-artikelen Beleefd aanbevelend.
i>' U0K voor alle VVaS artlKelen w. FENIJN - Telefoon 506 - BRESKENS
familie betrok.
Spr. memoreerde, dat toen de heer
Brakman directeur van „Uit het Volk -
Voor het Volk" werd, de vereniging er
niet best voor stond, maar dat onder
zijn leiding de animo weer terugkeerde
en deze er gelukkig nog steeds is bij de
muzikanten. De voorzitter zei zeer ver
heugd te zijn dat de directeur een Ko
ninklijke onderscheiding heeft ontvan
gen. Hij sprak de hoop uit dat het de
directeur gegeven zou mogen zijn nog
vele jaren voor Breskens muziek te
staan.
Een geschenk van bestuur en muzi
kanten, n.l. een mooi polshorloge, werd
door de jongste muzikante van het
korps, de 12-jarige Ina Verduijn, aan
geboden aan de directeur. Mevr. Brak
man kreeg van het jongste lid van de
drumband, toevallig haar eigen 8-jarig
kleindochtertje Willy Keijmel, een
prachtig bouquet rose anjers en chry
santen aangeboden, waarbij Oma en
Opa behalve met een mooi speechje,
ook nog onthaald werden op een dikke
zoen. De muziekvereniging bracht hier
na de directeur een klinkende serenade
door het spelen van de B.B.A.-mars.
Nadat een glas wijn werd aangeboden
en geklonken was op de jubilaris, sprak
de heer P. A. Ocké, voorzitter van de
Bond van Muziekverenigingen in Z.
Vlaanderen, waarderende woorden tot
de heer Brakman en zijn korps. Vooral
het feit, dat de Breskense muziekvereni
ging altijd present is op de concoursen
en op zeer sportieve wijze de strijd aan
bindt met andere gezelschappen, wist
hij te waarderen. De heer Brakman, al
dus spr., heeft steeds getracht de mu
ziek op hoger peil te brengen en deze
betekenis te geven voor de gemeen
schap. De Bond van Muziekverenigin
gen is er trots op, dat zij dirigenten
met deze inslag heeft. Zich tot de mu
zikanten richtende, merkte de heer
Ocké nog op, dat men een dergelijke
directeur hoog moet aanslaan en dus
trouw de repetities moet blijven bezoe
ken.
Op de receptie was het inmiddels
zeer druk geworden. Talrijke geschen
ken, waaronder veel bloemen, werden
de jubilaris en echtgenote aangeboden.
Zo zagen wij vele bestuursleden van
zusterverenigingen uit W. Z.-Vlaande
ren, o.m. van Groede en Nieuwvliet,
waarvan de heer Brakman vele jaren
directeur was. Ook bestuursleden van
andere verenigingen uit Breskens, als
mede talrijke ingezetenen kwamen hun
gelukwensen aanbieden.
Later kwam ook nog de musicus, de
heer C. Schijve uit Oostburg, die ineen
toespraak wees op de grote liefde voor
de muziek, die de jubilaris eigen is. Ook
hij wees de muzikanten op de nood
zaak van thuis oefenen en trouw de
repetities te bezoeken.
De heer Brakman dankte bij het
einde van de receptie, mede namens
vrouw en familie, ontroerd voor de ont
vangen overweldigende hulde, alsmede
voor de vele geschenken. In het bijzon
der richtte hij dankwoorden tot H.M.
De Voedsel- en Landbouworganisatie
van de Verenigde Naties, de FAO, is vo
rig jaar een internationale actie begon
nen om honger en ondervoeding, die nog
grote delen van de mensheid in hun
greep gevangen houden, uit te ban
nen. In deze Anti-Honger-Actie levert
ook ons land zijn bijdrage. De NOVIB,
de Nederlandse Organisatie voor Inter
nationale Bijstand, geeft onder auspi
ciën van het Nederlands Nationaal
FAO-Comité en in samenwerking met
het UNESCO-Centrum in Nederland en
het Nederlandse Comité UNICEF aan
deze actie gestalte. De Nederlandse re
gering geeft zijn volle steun.
Hare Majesteit de Koningin betuigde
aan de Directeur-Generaal van de FAO,
Dr Binaj Ranjan Sen, haar warme sym
pathie met deze wereld-campagne in
het volgende telegram: „Gaarne wil ik
mijn persoonlijke sympathie betuigen
met deze wereldcampagne tegen de
honger. Deze campagne zal van alle
mensen van goede wil een grote inspan
ning vragen. Alleen door gezamenlijk
optreden zal het mogelijk zijn een stap
te zetten op de weg, die leidt naar een
wereld zonder gebrek."
In 1960 bracht ons volk in totaal ruim
f 1 millioen bijeen. Een belangrijk deel
hiervan werd gebruikt voor de finan
ciering van een FAO-project in het
Midden-Oosten ter verbetering van
kwaliteit en kwantiteit van de graan-
productie. Tevens werden belangrijke
bedragen aan het UNESCO-Centrum
Nederland en het Nederlands Comité
UNICEF overgedragen om voedingspro
jecten uit te voeren, en werd f 50.000,
ter beschikking gesteld voor de bestrij
ding van de hongersnood in Congo.
In de week van 23 tot 29 October,
waarin de dag van de Verenigde Naties
valt, zal de Anti-Honger-Actie door
middel van een nationale inzameling
een krachtig beroep op ons volk doen
om opnieuw een royale bijdrage voor dit
zo belangrijke doel te geven. Overal in
het land zullen comité's collecten orga
niseren en via pers, radio en televisie
zal aandacht voor deze inzameling wor
den gevraagd en een dringend beroep
op ons volk worden gedaan. De op
brengst van de inzameling in 1961 zal
worden besteed voor de uitvoering van
een programma in Centraal Afrika ter
verbetering van de land- en tuinbouw,
waardoor de kwaliteit van de voeding
belangrijk kan worden verbeterd.
tyOtd g-e^&tlcdap
Een
betekent altijd in goed
gezelschap.
Ook deze herfst weer
De collectie van BOBBEis toon
aangevend dank zij een jaren
lange ervaring.
Nergens anders heeft U zo'n
keus uit exclusieve jasjes.
De kwaliteit en afwerking van
onze jasjes zijn doorslaggevend
Wij leveren U zo'n BETERE
Suèdejasje reeds v.a. f14950
Ook in grotere maten
Voor uw suède en
betere damesconfectie
eerst
kijken
bij
Uw Modehuis
in Vlissingen
de Koningin voor de hem toegekende
onderscheiding en aan het gemeente
bestuur. De heer Brakman hoopte nog
geruime tijd als directeur voor de mu
ziek te kunnen staan en de gemeen
schap nog lang van dienst te kunnen
zijn.
Des avonds was er, op uitnodiging van
de familie Brakman, feest voor de mu
zikanten en hun dames in het oude
verenigingsgebouw, hetwelk hiertoe in
feesttooi gestoken was. Het wsa er reu-
door TOM LODEWIJK.
(2)
De burgemeester bleef zwijgen.
De leraar schoof ongemakkelijk op
zijn stoel. Het was hem aan te zien,
dat hij zijn taak verre van verkieselijk
vond.
„Ik hoop dat u me niet te vrijpostig
vindt", zei de bescheiden man in de be-
zoekersstoel, „als ik zeg, dat ik heel,
goed begrijp, wat dat voor u betekent.
Rob is uw enige zoon en waarschijnlijk
hebt u wel plannen voor zijn toekomst
gehad". Hij aarzelde, schraapte zich op
nieuw de keel. De burgemeester zat als
een stenen beeld. „Maar ik denk wel
eens aan de jongen zelf. Het is voor
u een bitter ding, burgemeester. Mag ik
open met u praten? Ik ben zelf vader,
ik kan het begrijpen. Maar wat denkt
u dat dit voor de jongen is?"
„Het schijnt hem niet te raken",
antwoordde de burgemeester bitter.
„Schijnt", zei de leraar met nadruk,
„de jongen schijnt dof, onverschillig,
gesloten. Hij zet al z'n stekels op, hij
sluit zich af. Hij weet dat hij 't buiten
beentje is, dat hij niet beantwoordt aan.
zijn vaders verwachtingen, dal/ hij op
school niet inee kan, dat de leraren
I
geduld met, maar geen fiductie in hem
hebben. Hij kan niet mee. En toch is
hij niet achterlijk, zelfs niet dom
tenminste niet in de gewone betekenis
van het woord. Maar hij heeft, zoals de
volksmond dat zegt, geen hoofd om te
leren, burgemeester".
„Hij prutst liever met allerlei prul
letjes", viel de vader scherp uit.
„Met uw verlof, burgemeester", ver
dedigde de ander, „is dat prutsen? De
jongen toont grote belangstelling voor
de techniek. Weet u waar hij zijn mees
te vrije tijd doorbrengt?"
„Ik weet dat hij in de garage van de
vrachtrijder Marsman zit, wanneer hij
z'n algebra zou moeten maken", glim
lachte de ander.
„Maar hij loopt Marsman niet in de
weg", zei de leraar dringend, „hij helpt
hem. Marsman vertelde me laatst, dat
de jongen de techniek in de vingers
had. Wat z'n ogen zien, maken z'n han
den", zei hij.
„U wilt zeggen, dat de jongen nooit
een eh intellectueel zal worden, maar
dat het hem aan intelligentie niet ont
breekt?"
„Dat zeker niet. Maar op een heel
bijzondere manier. Hij leert empirisch,
bij ervaring. Hij kijkt hoe het zit, bij
maakt het na, hij verbetert het zelfs.
Maar wanneer je hem zoudt willen ver
tellen waarop die praktijk steunt, wan-
nqer je hem de theorie bij wilt brengen
met cijfers en tekeningen, dan kijkt hij
daar niet doorheen. Een blauwdruk van
een motor zegt hem net zoveel als een
Afrikaanse wilde, maar laat hem een
dagje met een motor alleen en hij heeft
er alles van gesnapt. Hij moet zien, hoe
het werkt, maar het waarom dat kan
hij uit een boekje niet leren. Zijn her
sens zijn in dat opzicht net een zeef.
Het gaat er glad doorheen. Hij kan het
soms van buiten leren en opzeggen,
dat kost hem vreselijk veel moeite,
maar als je gaat doorvragen blijkt dat
hij het niet gesnapt heeft".
De burgemeester staarde lang voor
zich uit.
„Het zou me niet hebben kunnen
schelen", zei hij tenslotte, „wanneer de
jongen een andere richting had geko
zen dan die ik voor hem bestemd had.
Wanneer de jongen zei: vader, ik wil
ingenieur worden of kapitein op een
boot, of officier, of vliegenier
„Dat is juist het noodlottige", zei de
leraar zacht, „voor al die beroepen wor
den examens gevraagd. Je moet er voor
studeren. En ik hoop dat ik u eerlijk
mag zeggen hoe de zaken staan, burge
meester?"
De ander knikte zwijgend.
„Ik vraag me zelfs af, of Rob het
eindexamen Ambachtsschool zou halen.
Als hij een jongen was uit een arbei
dersgezin, zou ik zeggen weer aar
zelde hij, „doe de jongen bij een baas,
waar hij een vak kan leren. Bij een ga
rage liefst. Auto's en motoren, dat is
zijn hobby".
Hij zakte terug in zijn stoel, bevreesd
dat hij te veel gezegd had.
„Onmogelijk", sneed de burgemeester
af, „dat moet u zelf voelen, meneer
Haentjes. Mijn zoon kan toch niet in
een garage gaan werken? Trouwens
U begrijpt daar zit méér aan vast.
Wat betekent hij in zijn kring? Welk
meisje van zijn stand kan trouwen met
een monteur in een garage?"
De ander knikte.
„De ooievaar heeft hem in een ver
keerde schoorsteen gemikt", poogde hij
te schertsen, maar het ging hem slecht
af.
,,'t Is voor u een verdriet, burgemees
ter, dat de jongen niet kan wat u graag
zoudt willen, maar neem me niet kwa
lijk, het is voor hem een verdriet, dat
hij moet doen wat hij niet kan. Mag ik
u in vertrouwen iets zeggen? Onlangs
barstte hij uit onder de les: Ik wou dat
Marsman mijn vader was, dan had ik
met al dat gedoe niets te maken".
De man achter het bureau scheen
dieper weg te zinken in zijn stoel. De
leraar staarde voor zich uit. Het was
moeilijker dan hij had gedacht. Maar
de jonge Rob van Liempden had in de
heer Haentjens niet alleen een leraar,
maar een vaderlijke vriend. Er was daar
meer bepraat op die leerkamer dan de
