BRILLEN
15
seizoen-
opruimingsfeesi
1
OPRUIMING
Modehuis Jacobs-van Dixhoorn
Dl] DUDDL Vlissingen
Spotkooples in alle afdelingen
r
Visserijfeest'Nieuws
Zaterdagmorgen om 9 uur begint bet
i T% Uw modehuis in
üörlUemaefier"
Mantels, Mantelcostuums, 3/4 Jassen, Blazers,
Blouses, Rokken, Zomerjurken, Hoeden.
Jongens-, Meisjes- en Kleuterkleding.
Manufacturen, Coupons, enz., enz.
Feuilleton
Het was van ons.
Jaargang - Nr. 82s
Vrijdag 14 Juli 1961
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprijs
1,10 p.kw.; franco p. post f1,25
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
DRUKKERS-UITGEVERS F' SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.,'»» - GIRO 358296
NIEUW EMBLEEM
Bij het verschijnen van dit blad doet
tegelijkertijd het nieuwe embleem voor
de Visserijfeesten te Breskens zijn in
trede.
Door omstandigheden, buiten de wil
van het „Comité Visserij dagen", en
mede door het feit, dat het oude ont
werp niet aan de huidige visserijfeesten
was aangepast, werd besloten tot het
invoeren van een nieuw embleem.
De opdracht hiervoor werd verzorgd
door de Breskense kunstschilder, de
heer A. Nicolai.
Er is in de eerste plaats naar ge
streefd om dit nieuwe ontwerp een
weergave te doen zijn van de Breskense
visserij. Met als hoofdmotief de ver
nieuwing van de vloot, omvat in de
Breskense kleuren, zal een ieder er van
overtuigd zijn dat in dit embleem de
visserij ten volle tot uiting wordt ge
bracht.
Het Comité.
Plaatselijk Nieuws
Biervliet
Muziekfeest viel in het water.
Zaterdagmiddag ontlastte zich een
zware regenbui boven Biervliet, juist
toen het gezelschap van genodigden en
muziekbesturen uit het gemeentehuis
kwamen en de muziektent plechtig
moest worden geopend. De regen plens-
te onbarmhartig neer toen het gezel
schap zich ijlings weer in het gemeente
huis terug trok. Het zag er voor Bier-
vliets Kon. Harmonie, die deze dag haar
120e verjaardag vierde, maar bedroe
vend uit.
De dag was zo mooi begonnen. In het
gemeentehuis werden door de voltallige
raad het bestuur van de Kon. Hannonie
en de gasten: besturen van de muziek
verenigingen uit Sluis, Oostburg, Bres
kens en Hoofdplaat, het uniformen-
comité en enkele anderen, ontvangen.
Burgemeester A. P. Kostense schetste
in zijn toespraak tot de jarige, de goe
de verstandhouding welke er steeds is
tussen het gemeentebestuur en de „Mu
ziek", zonder welke Biervliets' gemeen
schap ondenkbaar is. In het 120-jarig
bestaan, aldus spr., zijn er vele moeilijke
tijden geweest, waarin het voortbestaan
van de muziek aan een zijden draadje
hing. Eén van de hoogtepunten noemde
hij het optreden voor de radio, in 1948
en het ontvangen van het predikaat
Koninklijke. De nieuwe bloei die de
Kon. Harmonie juist nu tijdens het 120-
jarig bestaan doormaakt, heeft zijn
weerslag gevonden in de burgerij .door
het spontane gebaar, de leden van het
muziekgezelschap in keurige uniformen
te steken. De raad, aldus burgemeester
Kostense, had zo het idee om het laat
ste loodje, nodig voor de aanschaf der
uniformen, aan te vullen indien het be
drag dat van de burgerij kwam, niet
voldoende zou zijn. We hadden nooit
kunnen denken dat er spontaan f 6000,-
op tafel gelegd zou worden. Nu de ge
meente, althans aan de uniformen, niets
meer kon doen, besloot zij een ver
plaatsbare muziektent aan te schaffen
en deze ter beschikking van de Kon.
Harmonie te stellen. Overdragen doen
we hem niet, omdat de gemeente graag
de zorg voor het onderhoud en het op
bouwen voor haar rekening neemt. De
burgemeester sprak tenslotte nog de
wens uit, dat het medeleven dat de Kon.
Harmonie van Biervliet de laatste tijd
ondervindt, de harmonie mag stimule
ren tot een nog groter groei en bloei.
Hierna werden door het gemeentebe
stuur verversingen aangeboden en werd
het eerste glas wijn geheven op de vitale
120-jarige.
De heer A. Lijbaart bood, namens de
Biervlietse gemeenschap, een „over
schotje" van de uniformgelden aan,
die het Comité had omgezet in 25 prach
tige opvouwbare lessenaars.
De heer H. A. M. v. d. Vijver, voorzit
ter van de jubilerende muziekvereni
ging, sprak een warm dankwoord aan
het adres van het gemeentebestuur voor
de spontane hulp, die de vereniging
steeds van die zijde ondervindt. In een
dorp. aldus dhr. v. d. Vijver, mogen be
paalde elementen niet ontbreken om
compleet te zijn. Er is een burgemees
ter, dominee, pastoor, dokter en vee
arts, maar daarnaast is de eerste be
hoefte een muziekgezelschap. Heel wat
evenementen zijn zonder de Kon. Har
monie ondenkbaar. Toen in 1841 de
harmonie werd opgericht, was er heel
wat nodig om dit korps aan het blazen
te krijgen. Voor een zelfde moeilijkheid
stond in 1944 het toenmalige bestuur,
toen het clublokaal met alle daarin
aanwezige instrumenten, verbrandde.
Het leek er op dat er nooit geen mu
ziekgezelschap meer zou komen. De
veerkracht was echter enorm. In Mei
1945, tijdens de bevrijdingsfeesten, droeg
de burgemeester de grote trommel,
waarop men om beurten zijn blijdschap
over de bevrijding mocht uitslaan. De
muziek was weer present en de bevol
king hielp ook toen spontaan om de
muziek aan de nodige instrumenten te
helpen. Dankbaar was de voorzitter voor
het feit, dat tijdens een van de diepte
punten de gemeente diep in de buidel
tastte om een drumband te kunnen
formeren en men zo de jeugd bij het
muziekleven kon betrekken. Dit heeft
zijn nut reeds afgeworpen, want thans
zijn er 12 jongens en meisjes in oplei
ding om het muziekgezelschap te ver
sterken. De voorz. bracht dank aan
het burgerij-comité, dat door acties en
een collecte f 6500,- bijeen bracht en
aan de raadsleden voor het beschikbaar
stellen van de verplaatsbare muziek
tent. Een bijzonder welkomstwoord
richtte hij tot de aanwezige besturen
van de muziekverenigingen uit Sluis,
Oostburg, Breskens en Hoofdplaat, wel
ke muzieken bereid waren het feest mee
te vieren. Mevr. Meijer, wiens echtge
noot steeds het oud-papier in zijn
schuur heeft opgeslagen, kreeg een
fraaie bloemenmand aangeboden.
De heer A. van Hoorickx uit Sluis
bood namens Apollo" zijn hartelijke
gelukwensen aan met het jubileum,
terwijl dhr. I. de Hulster dit deed na
mens de muziekver. „Uit het Volk - Voor
het Volk" te Breskens.
Ondanks de regen werd hierna door
Maakt dat U er bij komt
{fclBF' Met het oog op de opruiming zijn wij aanstaande
maandag de gehele dag geopend.
OOSTBURG
ZATERDAG
JULI, 9 uur
GROTE SEIZOEN
VAN RESTANTEN
Telefoon 735, Breskens.
de oudste 75-jarige muzikant, de heer
W. Moerdijk, het lint voor de muziek
tent doorgeknipt en gaf de Kon. Har
monie een pittig marsje ten beste.
Helaas deed de regen een ieder een
droog heenkomen zoeken. In hotel „De
Vrienschap" gaf de vereniging uit Bres
kens een concert, terwijl later, toen de
regen wat ophield, Hoofdplaat op de
markt concerteerde.
Tegen de avond traden op de Markt
de r.k. jeugdverenigingen aan, die met
fraaie volksdansen het publiek wisten
te amuseren. Vervolgens gaven de mu
ziekgezelschappen uit Sluis, Biervlieten
Oostburg, o.l.v. de heer H. v, d. Bussehe,
STREEKROMAN
door HANOL SPOOR.
22)
„Wil jij beweren, dat je hier in dit
nest iemand gevonden hebt, die je
waardig keurde om meer dan één keer
naar je te kijken?"
„Zelfs nog meer dan kijken", zei ze
uitdagend.
Sternhout wond zich steeds meer op.
„Wie is de fortuinzoeker? Ken ik hem?"
„Pardon, waarde broer, dat je mij
zou beledigen, daar was ik op voorbe
reid, maar mijn verloofde moet ik te
gen jou in bescherming nemen, ten
minste tijdens zijn afwezigheid. Verder
is hij zelf wel in staat als het nodig is,
om zich te verdedigen".
„Alle donders", viel hij ruw uit. „Die
duinen schijnen iedereen maanziek te
maken; ik geloof dat ik hier de enige
ben die zijn verstand nog gebruikt. Ik
zou zo denken dat je eerst mijn mening
wel eens had kunnen vragen".
,Er kunnen momenten zijn dat daar
voor geen tijd is".
„Spaar me je romantische verwikke
lingen; zeg me waar ik hem kan vinden.
Ik hoop dat hij wat zakelijker is aange
legd dan jij, dan kunnen we op dezelfde
voet doorgaan".
„Ricky", zei ze lief, „zou je me nu
eerst niet eens feliciteren, alvorens je
je zorgen maakt over ons geld?"
Sternhout zag haar van geluk stra
lend gezicht en moest toegeven dat ze
ook zonder bruidschat wel begerens
waardig was.
„Ik hoop werkelijk dat je gelukkig
wordt, Liddie", zei hij, zachter gestemd
en alsof hij zich schaamde over het
weke moment, ging hij onmiddellijk
door, „waar woont die geluksvogel?"
Nu kwam het ogenblik waar Lydia
het meest tegenop had gezien. „Het is
een vriend van Frank, Paul Verdoorn
heet hij. Paul kwam hierheen om eens
een lange vacantia te genieten".
„Maar kind". Sternhout deed opeens
heel vaderlijk, „begrijp je dan niet de
opzet van dit geval? Men heeft jou uit
gekozen als tussenpersoon om hun
zaak te verdedigen. Zie je wel dat de
heldere kijk die je broer op het leven
heeft, nodig is om jou voor grote te
leurstellingen te behoeden".
„Stop maar Ric, hoe goed je het ook
meent, toch moet ik je zeggen dat je
schromelijk abuis bent. Ik1 ken Paul van
vroeger, je weet wel, van de acade
mie".
Sternhout greep naar zijn hoofd. „Be
waar me, een kunstschilder en dan nog
een die niet eens naam heeft gemaakt.
Maar Lydia, waar zit je verstand?"
„Je vergist je, Richard; Paul is in
genieur; schilderen is een hobby van
hem".
„Ja, als men een rijke vrouw trouwt
dan kan men zich een hobby veroorlo
ven", spotte hij.
Lydia schudde haar hoofd. Haar
broer hield als een koppig kind aanzijn
veronderstellingen vast. Zodoende had
het gesprek met haar broer nog een
onbevredigend einde.
HOOFDSTUK XVI.
Duinbrand.
Sternhout. besloot spoed achter zijn
plan te zetten. Niet ten onrechte vrees
de hij dat Lydia te elfder ure nog van
haar rechten gebruik zou maken om
hem tegen te werken. Wat hem betrof
konden ze zo opgaan in het gedweep
met elkaar, dat ze de verdere gebeurte
nissen uit het oog zouden verliezen.
Naarmate hij zijn plannen in gevaar
wist, begonnen zijn gedachten bijna
misdadig te worden. Hij vroeg zich af
of Mia niet een waardevolle medewerk
ster zou blijken te zijn. Dan moest hij
erg omzichtig te werk gaan. Mia was
lang niet dom. Als ze zou begrijpen dat
hij haar aan zijn plannen opofferde,
dan zou hij een niet te onderschatten
tegenstander hebben geschapen. Stern
hout had wel begrepen dat Mia niets
ongedaan zou laten om hem tot een
huwelijksaanzoek te dwingen. Zover
mocht het nooit komen. Wel moest hij
proberen haar in die waan te brengen.
Zeer geraffineerd werd nu een complot
gesmeed waar Mia, toch wel aan avon
tuur gewend, niet weinig angst voor
koesterde.
Omdat ogenschijnlijk alles rustig was,
begonnen Paul en Lydia toebereidselen
te treffen om in alle stilte hun huwelijk
te voltrekken. Hun geluk was zo in
tens, dat iedere behoefte aan festivitei
ten ontbrak. Zij zouden in de stad hun
intrek nemen in een der moderne flat
gebouwen.
Lydia stelde voor om Joke te vragen
haar daarbij de helpende hand te bie
den. „Het kind heeft afleiding nodig",
zei ze tegen Paul. „Ze loopt gewoon te
kwijnen".
„Die stomme Frank ook", riep Paul
uit, „nu kan hij het liefste meisje van
de wereld krijgen op jou na dan en hij
merkt niet eens dat Joke hem aanbidt".
„We zullen iets moeten doen om het
hem aan zijn verstand te brengen", zei
Lydia.
„Maar als we Joke meenemen naar
de stad, dan ziet hij haar helemaal niet
meer".
„Ach, domme jongen", zei Lydia teder,
„juist als hij haar niet meer ziet, zal hij
haar missen".
„Ik help het je wensen", zuchtte
Paul, „maar ik ben er nog niet zo ze-
ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
