l BRILLEN
Mantels
BOBBE
alg. nieuws blad
voor west zeeuws-vlaanderen
VJ
Dit jaar groots opgezette Visserij
feesten te Breskens
^rllfemaefser"
OOSTBURG
De collectie
Feuilleton
Het was van ons.
de (ch a kei
15e Jaargang - Nr. 820
Vrijdag 9 Juni 1961
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
f i,iop. kw.; franco p. post f1,25
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
A
DRUKKERS-UITGEVERS ;F~ SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.^I - GiRO 368296
Op 12, 13, 14 en 15 Augustus a.s. zul
len weer de traditionele visserij dagen
te Breskens worden gehouden, die dit
jaar grootser opgezet worden dan ooit
tevoren.
De visserij-koningin.
De visserij-koningin, welke weer be
noemd wordt door het bestuur van de
visserij vereniging „Ons Belang", zal
veel meer in de belangstelling ge
plaatst worden en veel uitgebreider
taak toegewezen krijgen dan vorig
jaar het geval was. Zo zal zij ver
tegenwoordigd zijn bij de officiële
ontvangsten en o.m. bezoeken afleg
gen bij diverse instanties.
Meer aandacht voor de visserij.
Het comité beijvert zich, meer dan
voorgaande jaren, tijdens de feest
dagen het accent te leggen op de vis
serij. Het ligt dan ook in de bedoeling
vóór de aanvang der feestelijkheden
een congres te houden van „Zevibel",
de Stichting Zeeuwse Visserij Belan
gen.
Feestelijke binnenkomst.
De gepavoiseerde vissersvloot zal,
thuis komende van de vangst, door de
plaatselijke muziekvereniging even
buiten de haven opgewacht worden
en onder het knallen van saluutscho
ten feestelijk binnen gehaald worden,
waarna de visserij-koningin ingescha
keld zal worden bij het mijnen van de
vangst. Het publiek zal weer in de ge
legenheid gesteld worden met de vis
sers een rondvaart te maken.
Demonstratie van het vissen.
Voor de eerste maal tijdens de visse
rijfeesten zan in de haven een natuur
getrouwe demonstratie worden gege
ven van het vissen op zee.
Wat zeer zeker op prijs gesteld zal
worden door de vele te verwachten
bezoekers is, dat zij volop in de ge
legenheid zullen zijn om, tegen billijke
prijzen, te smullen van gebakken vis
en aanverwante zee-producten.
Ook de Kon. Marine zal weer met een
vaartuig ter bezichtiging in de haven
ligplaats kiezen.
Vele attracties.
Wanneer wij een greep doen uit de
vele attracties tijdens de visserijdagen,
zouden wij allereerst de aandacht wil
len vestigen op de te houden optocht
met praalwagens van levende bloemen
vervaardigd door de buurtverenigin
gen en opgeluisterd door diverse mu
ziekgezelschappen, w.o. „De Unie" uit
Breda, het korps van Albert Heijn en
een grote jeugddrumband uit Haarlem
Verder zal een prima cabaretgezel
schap optreden en zijn er verschillen
de tap toe's, terwijl grote sportevene
menten op het programma staan.
Onderhandelingen met de K.N.A.C.
om een shelter-wedstrijd te organise
ren zijn gaande.
Jaarmarkt.
Ongetwijfeld zal ook weer de grote
jaarmarkt vele bezoekers trekken, ter
wijl de feestelijkheden besloten wor
den met een schitterend
vuurwerk.
Plaatselijk Nieuws
Schoondijke
Eindles en diplomering
Lagere Landbouwschool.
In de zaal van dhr. Wijffels te Schoon
dijke had Dinsdagmiddag de eindles,
diplomering en bevordering plaats van
de leerlingen der Lagere Landbouw
school te Schoondijke.
De voorzitter van het schoolbestuur,
de heer S. v. d. Sluis, sprak er zijn vol
doening over uit, dat ook nu weer de
ouders in zo grote getale waren opge
komen om dit voor de school zo belang
rijke gebeuren bij te wonen. Hij was
verheugd dat er ook nu weer zo velen
die eindstreep behaalden. Spr. begroette
de aanwezigen, in het bijzonder de da
mes de Rijk en Versteeg, burgemeester
J. C. Hoftijzer, Ir. Roest en Ds. Brink
man. De voorz. zei, dat de jongens een
mijlpaal in hun leven hadden bereikt
door de afsluiting van hun schooljaren
aan de L.L.S. Hierbij haakte hij in op
het grote belang dat de L.L.S. heeft voor
de landbouw. Immers de verder gaande
mechanisatie vraagt steeds meer vak
kundige mensen. Het. is daarom jam
mer, dat de school bijna uitsluitend de
zoons van landbouwers als leerlingen
trekt en dat de zoons van de agrarische
werkers hun weg naar de school nog
niet weten te vinden. Spr. vond het van
he tgrootste belang dat er propaganda
wordt gemaakt onder de zoons van de
landarbeiders om deze te interesseren
voor de opleiding aan de school, die ook
voor hen grote perspectieven biedt.
De directeur van de school, de heer
P. J. L. de Rijk, begroette op zijn beurt
de aanwezigen mede namens de lera
ren. Hij schetste het verloop van het
schoolleven gedurende de periode 1960-
1961. Er kon met een le klas van 21 leer
lingen gestart worden. De 2e klas telde
bij de aanvang van de cursus 13 leer
lingen. Er vielen twee leerlingen af en
er kwamen er twee bij, zodat de 2e klas
thans nog 13 leerlingen telt. De 3e klas
heeft 17 leerlingen en de 4e klas 7 leer
lingen. Spr. ging nader in op de streek-
functie, die de school vervult. Van de
13 gemeenten in Z.-Vlaanderen Weste
lijk Deel volgden er van 12 gemeenten
leerlingen het onderwijs aan de school,
alsmede van 3 gemeenten uit Oost Z.
Vlaanderen. Ook de heer de Rijk be
steedde enige aandacht aan het feit
dat er weinig zoons van landarbeiders
de school bezoeken en zo dit gebeurt,
dan verdwijnen deze leerlingen zodra
ze niet meer leerplichtig zijn. De school
is ingesteld op drie vaste leerkrachten.
Door voortijdig vertrek van een dezer
ondervond men enige moeilijkheden,
maar door medewerking van het hoofd
van de R.K. bijz. lagere school, de heer
de Rijk en een onderwijzer van de o.l.
school, de heer J. Fremouw, die beiden
5 lesuren voor hun rekening namen op
Zaterdagen, kon het onderwijs zonder
veel hinder normaal doorgang vinden.
Het natte bietenseizoen heeft de
school ook parten gespeeld; zo waren er
abnormaal veel absenten, terwijl zij die
de school toch bezochten, thuis op het
bedrijf dikwijls moesten bijspringen,
waardoor hun schoolprestaties aanmer
kelijk te lijden hadden. De heer de Rijk
zei graag iets naders en dan definitief
te hebben willen zeggen over de nieuw-
bouwplannen van de school, maar he
laas is het nog niet zo ver omdat eerst
het streven dient te zijn verwezenlijkt
met betrekking tot de centralisatie van
het lager landbouwonderwijs in Z.
Vlaanderen. De inspecteur van het la
ger landbouwonderwijs, de heer Bollen,
heeft toegezegd dat zodra deze concen
tratie definitief bepaald is, de nieuw-
bouwplannen van Schoondijke met
spoed te zullen afhandelen.
Hierna kreeg de heer Versteeg, leraar
van de school, het woord. Hij gaf een
openbare eindles over grondonderzoek
en economie, onderwerpen welke voor
de jongens gesneden koek bleken te zijn.
Voor de buitenstaanders is het erg in
teressant dergelijke lessen bij te wonen
omdat hierbij voor hen stellig nog wat
is op te steken.
De heer de Rijk reikte, nadat de jon
gens „aan de tand waren gevoeld" de
rapporten uit aan de leerlingen van de
3e klas (de le- en 2e klassers hebben
nog een 6-tal weken school voor he;t zo
ver is). Een bijzonder waarderend woord
kregen die jongens die het hadden ge
presteerd op hun overgangsrapport ge
middeld een 7 of meer te behalen. Zo
mochten in volgorde van hun gemid
delde T. Vloebergh uit IJzendijke, A.
Cortvriendt uit Sas van Gent. J. Bas
ting uit Retranchement, H. Cappon uit
Zuidzande en D. Luteijn uit Zuidzande
hiervoor een extra felicitatie in ent
vangst nemen.
Bevorderd van III naar IV werden:
J. Basting, Retranchement; G. Buijsse,
Biervliet; H. Cappon, J. Casteleijn, J.
Dees en D. Luteijn, Zuidzande: J.
Dhondt, Biervliet; R. Doens, W. Menue,
T. Vloebergh en J. Riemens, IJzendijke;
J. Mattheeuws en A. Cortvriendt, Sas
van Gent; C. de Smit, Groede en A.
Buijsse te Schoondijke. Niet bevorderd
werden 2 leerlingen.
De gediplomeerden kregen uit handen
van de heer De Rijk hun rapport en
diploma uitgereikt. Het waren C. van
Hoeve, Zuidzande; W. v. d. Plasse en
J. Sinack, IJzendijke; B. v. d. Ree, J.
Verkruijsse en C. Dees, Schoondijke; E.
Verstraete, Sas van Gent. Aan de laat
ste kon de voorzitter tevens de penning-
beschikbaar stellen, wegens zijn gemid
delde van boven de acht. Ook B. v. d.
Ree uit Schoondijke had een gemiddelde
van boven de acht, maar iets minder
dan Verstraete. Helaas kon, omdat er
maar één medaille beschikbaar is voor
de beste leerling, niet ook aan hem een
medaille worden uitgereikt. Hierna
voerde burgemeester Hoftijzer het
woord. Hij zei, dat het landbouwonder
wijs het gemeentebestuur nauw aan het
hart gaat. Voor wat betreft de bouw
plannen, zei spr. voor zover de .gemeente
hierbij bemoeienissen heeft voor de volle
medewerking toe. Hierna sprak de
die BOBBE U dit
voorjaar presenteert
zal U zeker verrassen,
want zowel in het
sportieve als in het
geklede genre brengen
wij zeer exclusieve
modellen in de nieuw
ste kleuren.
Een aparte Mantel, van
zuiver mohair, in kleuren
wit, beige en kersenrood
geheel op satin p 0750
gevoerd I O'
Voor Uw betere damesconfectie
eerst
kijken
bij
Uw Modehuis
in Vlissingen
leerling E. Verstraete waarderende
woorden tot -directeur en leraren. Hij
bood geschenken aan en aan de dames
De Rijk en Versteeg een bloemetje. Hij
dankte de leerkrachten voor hetgeen zij
deden om de leerlingen het nodige bij
te brengen dat voor hun verdere leven
van groot nut kan zijn. Ir. Roest, direc
teur van de R.M.L.S., sprak woorden
van felicitatie tot de ouders en de leer
lingen voor de behaalde resultaten en
complimenteerde de ouders met het feit,
dat zij de moed hebben kunnen opbren
gen hun kinderen te laten leren, want
vakkennis en algemene ontwikkeling
zijn de twee aspecten van het land
bouwonderwijs en die heeft de boer
nodig om bij te blijven, want een ach
terstand is niet zo licht meer in te
halen. Tot slot sprak nog de heer De
Rijk, directeur van de school, die nog
aanstipte, dat vroeger het accent van
de school lag op de vakkennis, thans is
dit meer gericht op de algemene kennis,
.die men immers nodig heeft om verder
op door te kunnen bouwen. Wij hebben
op de school op het oog de jonge boeren
in eerste instantie op te leiden tot een
„all round" mens. De algemene kennis
die op de school wordt gedoceerd staat
gelijk met die op een 3-jarige u.l.o., ook
STREEKROMAN
door HANOL SPOOR.
17)
Beide vrienden keken elkaar na dit
twistgesprek weer lachend aan, wel
wetend, dat het laatste woord over dit
onderwerp nog niet gezegd was.
Op Paul's voortdurend aandringen
had Frank van hem een klein kapitaal
tje aangenomen om in het bedrijf te
steken. Paul zelf amuseerde zich beest.
Wanneer het werk hem aantrok, hielp
hij mee in de tuin, en het was een lust
te zien hoe hij zienderogen sterker en
gezonder werd.
Andere dagen gaf hij zich over aan
een liefhebberijen schilderde diverse
duinlandschappen. Paul had eens aan
Frank verteld dat hij nog geruime tijd
de academie had bezocht, maar scheen
liever niet over die tijd te spreken.
Frank nam zich telkens voor een be
zoek te brengen bij de Verhagens, maar
de drift tot werken deed het hem elke
keer uitstellen. Joke toonde grote be
langstelling voor zijn werk, hetgeen
hem telkens veel genoegen deed. Dik
wijls kwam ze» 's avonds *nog kijken
hoever hij gevorderd was. Dan plotse
ling bleef ze weer enige dagen weg.
Frank miste haar dan wel, maar het
werk nam hem zo in beslag, dat hij er
verder niet bij nadacht.
Het drong niet tot hem door dat Joke
wachtte op wat meer toenadering van
zijn kant. Des avonds, als zij thuis was,
zat zij voor het raam terwijl haar nijve
re handen altijd bezig waren met een
of ander handwerkje. Er waren dan wel
eens momenten dat zij opsprong en haar
geliefde duinen introk. Het gebeurde
dan wel eens dat haar voeten ongewe
ten haar gedachten volgden en zij zich
zelf weer terugvond in de tuin bij Frank.
De laatste tijd werd Joke minder vro
lijk. Zij, die zo graag iedereen gelukkig
wilde zien, had velerlei zorgen over de
mensen uit haar omgeving. Daar was
allereerst haar vader, die nog vele ver
geefse pogingen in het werk stelde om
aan tuingrond te komen. Dan was er
de zakelijke ontwikkeling van het dorp.
Een zakelijke ontwikkeling waarin alle
ouderwetse gemoedelijkheid gesmoord
werd.
Voortdurend was er de nek-aan-nek-
race om het bezit aan grond. De stich
ting tot behoud van natuurmonumenten
kocht grote stukken aan, waarna on
middellijk een afzetting met kilometers
prikkeldraad volgde. Joke begreep de
noodzaak wel, maar haar hart deed pijn
als ze dat hatelijke' draad door bloei
ende wflde rozestruikenof in een goed
aardige dikke boomstam zag kerven.
De grondhonger nam steeds meer toe.
Enige tijd geleden had een deputatie
van jonge dorpelingen belet gevraagd
bij Sternhout. Hij wilde hen eerst niet
ontvangen, maar zijn nieuwsgierigheid
had de overhand. Buiten voor de deur
stonden hun witgeschuurde klompen.
Wa tonwennig hadden zij op de zware
Perzische tapijten gelopen. Geruisloos
op hun dikke, zwarte met de hand ge
breide kousen waren ze nader gekomen.
Zonder omhaal van woorden vroegen ze
om grond, teneinde een eigen bedrijf te
kunnen beginnen.
„Voor u betekent het heel weinig,
terwijl wij een gezin kunnen onderhou
den", pleitten ze.
„Ga maar naar het arbeidsbureau",
had Sternhout hardvochtig geantwoord,
>,of anders emigreren".
„Aan de oostkant ligt nagenoeg woes
tenij, dat willen we ontginnen", zei er
een.
„Jawel, eerst ach en wee roepen als
men meent dat ik het landschap bederf,
en dan willen jullie er tuinen gsan aan
leggen. Ga naar de fabriek."
„V/ij ploeteren liever dag en nacht
voor onszelf, dan een afgepaste taak bij
een baars".
Sternhout was onvermurwbaar. „Wat
ik aan pacht van jullie zal innen, raak
ik weer kwijt aan belasting en een boek
houder, plus nog alle andere rompslomp
Jullie kunnen gaan."
Joke, meelevend met haar dorpsgeno
ten, had zich hevig aan Stemhout ge-
ergerd.
Dan had ze nog zorg over Yvonne,.die
na de bewuste fuifavond met de stads-
vrienden vertrokken was. Niet naar
haar ouders, zoals Joke gehoopt had,
maar in het kleine hotelletje midden in
het dorp had ze haar intrek genomen
Ze had zich in haar hoofd gezet om in
dit groeiende dorp een pension te be
ginnen. Joke twijfelde niet of ze zou
haar zin doorzetten.
Enfin, dacht Joke, zij of een ander.
Iedereen wil nu eenmaal profiteren van
het badleven. Yvonne zou haar ouders
laten overkomen, en misschien maakte
dit nog twee oude mensen gelukkig.
Sternhout was na het vertrek van
Yvonne niet erg opgewekt. Niet alleen
Yvonne, maar ook Rocky had hem na
een paar onrustige dagen in de steek
gelaten. Rock yhad Yvonne ontdekt, en
was niet meer van haar weg te slaan.
Sternhout vermoedde wel waar Rocky
te vinden was, maar zijn trots belette
hem om de hond te halen. Bovendien
was hij vast overtuigd dat Yvonne wel
naar hem zou terugkeren.
Nu verveelde hij zich meer dan ooit.
Lydia had hem de vernedering, haar
aangedaan door zijn fuif vrienden, maar
half vergeven, en ging het liefst alleen
de duinen in.
