ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
Plaatselijk Nieuws
Verbond voor veilig verkeer.
Feuilleton
Het was van ons.
de (ch a kei
ije Jaargang - Nr. 818
Vrijdag 26 Mei 1961
Verschynt iedere vrijdag
A bonyiementsprijs
fi,iop, kw.; franco p. post f1,15
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m,; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 419
VJ
DRUKKERS-UITGEVERS. F-1 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.1
GiRO 358296
Biervliet
Raadsvergadering
De Raad van Biervliet kwam in open
bare vergadering bijeen, onder voorzit
terschap van burgemeester Kostense.
Na het openingswoord van de voor
zitter, stelde deze de notulen der vo
rige vergadering aan de orde. De heer
Dijk zei terzake van de aankoop van
het perceel Noordstraat 38, waar hij
overigens indertijd tegen had gestemd
naast de overweging, dat hij het pand
voor f 1700,- te duur vond, nog opge
merkt te hebben dat hij vreesde pre
cedenten te scheppen in verband met
de eventueel toekomstige krotoprui
ming en dit laatste gaarne toegevoegd
te willen zien aan de notulen. De voorz.
meende, dat het pand zeker nog geen
aanspraak op de benaming krot kon
maken en derhalve ook niet bevreesd
te zijn voor precedenten. Een en ander
zou in de notulen van deze vergadering
worden vermeld, waarmee de heer Dijk
zich accoord verklaarde.
De voorz. deelde mee bericht te heb
ben ontvangen van G.S. dat de begro
ting 1960 werd goedgekeurd met inbe
grip van de le, 2e en 4e wijziging. De
winkelsluitingswet is bij Kon. Besluit
goedgekeurd, zodat de winkels in de
vervolge op Zondagen niet om 12 uur
dicht moeten zijn maar om 10 uur, zo
als overigens de winkeliersvereniging
zelf had verzocht.
De voorz. stelde de vaststelling van
de herziening van het uitbreidingsplan
in onderdelen aan de orde, in verband
met het bungalowterrein aan het nieu
we busstation en de geplande bebou
wing op de z.g. Oude Stadsweide. De
wettelijk voorgeschreven publicatie ge
schiedde in een plaatselijk gelezen dag
blad, terwijl het plan de wettelijk voor
geschreven termijn ter inzage heeft ge
legen. Er waren geen bezwaren tegen
het plan ingebracht. De heer Dijk zei
indertijd bij de bespreking met de ste-
debouwkundige van 't Hooft wensen te
hebben geuit ten aanzien van de twee
bestaande woningen op de Oude Stads
weide. die hij in het plan ingepast zou
willen zien. Thans blijkt hem, dat aan
dit verlangen geen gevolg is gegeven
en blijkens de mededeling van de voorz.
staan deze panden als te saneren aan
gemerkt. De heer Dijk zei dan zijn stem
niet aan de herziening te kunnen ge
ven. Immers nu wordt de bewoners de
mogelijkheid afgesneden hun panden
te verbouwen en in overeenstemming
te brengen met de huidige eisen die
men aan woonruimte mag stellen. De
voorz. zei, dat voor hem het gemeente
belang prevaleerde en dat de belangen
van enkele particulieren hier niet mee
spelen. De heer Dijk meende dat er
geen enkel gemeentebelang bij betrok
ken is en dat de aanduiding „gemeen
tebelang" een gemakkelijk hanteerbare
frase is om zich achter te verbergen.
De heer Claeijs meende dat het voorge
stelde plan een gaaf geheel is en dat
dit zou worden verstoord indien be
doelde woningen t.z.t. niet zouden wor
den gesaneerd. Met 5 stemmen voor en
de stem van de heer Dijk tegen werd
de herziening van het uitbreidingsplan
vastgesteld.
Ingevolge de terzake van de Bank
voor Ned. Gemeenten ontvangen aan
bieding werd besloten een vaste geldle
ning ad f 80.000,- aan te gaan tegen
een rente van 42 4 pCt. 's jaars en te
gen een uitgiftekoers van IOOV2 pCt.,
looptijd 30 jaar. Op de desbetreffende
vraag van de heer Dijk deelde de voorz.
mee, dat er middelen nodig zijn voor
de financiering van bepaalde kapitaals
uitgaven. Z.hst. werd tot het aangaan
van de geldlening besloten.
Het accordeon-orkest „Flandria" te
IJzendijke vroeg een subsidie van f50,-.
Deze vereniging is n.l. uitgenodigd voor
Nederland uit te komen op het inter
nationale accordeonconcours om de
Europabeker 1961 te Stuttgart. De ver
zoekers stelden, dat het niet alleen een
eer is voor IJzendijke maar voor geheel
Zeeuws-Vlaanderen, aangezien het or
kest is samengesteld uit ingezetenen der
diverse Z.-Vlaamse gemeenten. De kos
ten aan de reis verbonden bedragen
f 1100,- welk bedrag door de kas der
vereniging niet kan worden opgebracht
en nieit kunnen bestreden worden uit de
reeds ontvangen subsidies. De heer Ver-
planke merkte op, dat het eind zoek is
als men deze evenementen zou gaan
steunen. De voorz. hield een warm plei
dooi en wees op de prestaties, die „Flan
dria" heeft geleverd. Z.h.st. werd de
subsidie toegekend.
Door de gemeenteraad werd op 20
April 1960 een spaarverordening voor
het gemeentepersoneel vastgesteld, wel
ke volledig in overeenstemming is met
de terzake door het Rijk voor haar amb
tenaren getroffen regeling. De Biervliet-
se regeling bleek echter niet geldig te
zijn, omdat men had verzuimd van te
voren de diverse personeelsorganisaties
te horen. Dit is inmiddels geschied en
B. en W. stelden voor de verordening
formeel opnieuw vast te stellen, wat de
raad dan ook deed.
De vergoedingen voor het kleuteron
derwijs werden over 1960 vastgesteld.
Voor de R.K. kleuterschool was dit
f 1897,94. Het reeds uitbetaalde voor
schot bedroeg f 1938.-, zodat f 40,06
dient te worden teruggestort in de ge
meentekas. Voor de Chr. kleuterschool
was de vergoeding f 1799,56 en het uit
betaalde voorschot f 1803,60, zodat
f 4.04 terugbetaald moet worden.
Het voorschot voor 1961 werd bepaald
op f 1799,56 voor de Chr. kleuterschool,
verdeeld als volgt: f 1170,- lokaalver
goeding en f 272,06 kleutervergoeding
berekend naar f 12,20 per kleuter en
over 22.3 kleuters. Voor de R.K. kleu
terschool was het voorschot 1961 in to
taal f 1897,94 en wel f 1560,- lokaalver
goeding en f 337,94 kleutervergoeding,
berekend naar 27,7 kleuters.
Ten behoeve van de op 12 Juni a.s. te
Biervliet te houden premiekeuring voor
stieren en vrouwelijk rundvee, stelden
B. en W. voor een bijdrage van f 25,-
toe te kennen. Vroeger jaren was het
de gewoonte een aantal medailles be
schikbaar te stellen, -waarvan B. en W.
adviseerden thans af te wijken door
het toekennen van een geldsbedrag,
hetwelk besteed kan worden door de
organiserende commissie op de meest
nuttige manier ten dienste van ge
noemde tentoonstelling. Z.h.st. ging de
raad hiermee accoord.
De aftredende leden van de advies
commissie woonruimtewet 1947 werden
allen herbenoemd met algem. stemmen.
De herbenoemde leden zijn: Th. de
Boevere, Dr. Chr. Kalkman, E. Maen-
haut, A. de Meijer en J. W. Verplanke.
Tot slot deelde de voorz. mee, dat de
verbetering van het wegvak Nieuwe-
landsche Molen tot aan de boerderij
van dhr. Dekker is aanbesteed. De laag
ste inschrijver aan wie het werk inmid
dels onder goedkeuring van de D.A.W.
kon worden opgedragen was de fa. de
Ruijsscher Zn. te Biervliet, die had
ingeschreven voor f 15.175,-.
Oostburg
*Raadsver g adering
„Jarenlang wacht de Raad op een
uitbreidingsplan. Er is in Oostburg een
enorm gebrek aan bouwgronden. Na
een enkele voorbespreking van een half
uurtje blijkt het mogelijk, dat enkele
weken daarna het uitbreidingsplan
reeds besproken kan worden".
Deze woorden sprak de heer Baren-
dregt in de openbare raadsvergadering
der gemeente Oostburg. Hij uitte zijn
grote bewondering voor het doorzet
tingsvermogen van B. en W. en de snel
le wijze van werken van de Stedebouw-
kundige ir. 't Hooft uit Goes.
De heer Barendregt sprak met grote
voldoening over het uitbreidingsplan.
Het voorziet o.m. in een plaats voor een
U.L.O.-school, een B.L.O.-school, een
beschutte werkplaats. Het merendeel
van dit nieuwe uitbreidingsplan ligt
achter de Zuidzandsestraat, tussen de
sportvelden in. De heer Barendregt
vond het onjuist dat alle in het uitbrei
dingsplan aanwezige straten uitkwamen
op de drukke Zuidzandsestraat en
vroeg B. en W. de mogelijkheid te be
zien een verbinding te maken naar de
zijde van het sportveld. Weinig goede
woorden had de heer Barendregt ech
ter voor het feit, dat B. en W. de raad
voorstelden het leerder genomen prin
cipebesluit om in de groenstrook bij de
Kroon wijk bungalows te bouwen, in te
trekken. Hij stelde, dat hierdoor in de
eerste plaats een oplossing gevonden
wordt voor de al jarenlang slepende
kwestie Bertou inzake eigendom en ont
eigening van gronden. In de tweede
plaats verkrijgt men een prachtige
overgang met een parkje en wandel
paden van de Kroon wijk naar het Cen
trum van de gemeente. Ook de heren
Coene en De Vuijst hadden in deze rich
ting gepleit. B. en W. stelden echter, dat
de groenstrook behouden moet blijven.
Zij geeft een bepaalde reserve en zal als
open plaats haar aantrekkelijkheid be
houden. Voor de veestal zal via de wet
op de volksgezondheid in de nabije toe
komst maatregelen genomen dienen te
worden. De burgemeester stelde in zijn
antwoord, dat men voor het oplossen
van een moeilijke kwestie niet maar de
eerste mogelijke oplossing moet nemen.
Hij zei graag te willen trachten een op
lossing voor het gehele probleem Bertou
te vinden. Uitvoerig wisselde de raad
van gedachten over deze kwestie, doch
kwam niet tot overeenstemming. De
burgemeester gaf een uiteenzetting over
de gang van zaken. Nu er elders een
gelegenheid is gecreëerd voor bungalow-
bouw, is de bouw van bungalows in de
Richting aangeven DUIDELIJK en TIJDIG
Het veranderen van richting ls in
het verkeer een noodzakelijk kwaad.
..Noodzakelijk" omdat we nu eenmaal
op de weg met alléén-maar-recht-door
zelden of nooit ons doel bereiken. En
..kwaad" omdat dat veranderen van
richting tot bijzonder hachelijke si
tuaties en - de praktijk leert dat we
moeten zeggen dus - tot tallooee on
gelukken of bijna-ongelukken aanlei
ding geeft. Dat weten we allemaal wei.
Of beter gezegd: we kunnen het alle
maal weten. Want als we op de weg on
ze ogen gebruiken, zien we het alle
maal gebeuren. Of we lezen het ln het
avondblad. Dat laatste zijn dan meestal
alleen maar de berichtjes die eindigen
met de stereotype mededeling „overleed
ter plaatse" of „levensgevaarlijk ge
wond naar het naburige enz. enz.
Dat zijn dan - banale woordspeling -
de echte gevallen van verandering van
richting. Maar geen krant vertelt u en
ons over de honderden gevallen per dag
waar het op het nippertje nog wèl goed
afliep Begrijpelijk. Want het ls geen
„nieuws" meer dat veel weggebruikers
er een bewuste of onbewuste gewoonte
van maken om bij het veranderen van
richting het noodlot te tarten
En voor wie het niet geloven wil spre
ken de cijfers van een recent onderzoek
naar de oorzaken van 145.000 verkeers
ongelukken, die in 1958 in West Duits
land gebeurden een woordje mee dat -
zij het met een zekere reserve - ook voor
ons land een vermanende vingerwij
zing kan inhouden. Het bleek dat in
22.814 gevallen (15 pCt.) het verkeers
ongeluk gebeurde bij verandering van
richting en wel:
37.3 bij het afslaan naar links
12.4 bij het afslaan naar rechts
11,2 bij het wegrijden
11,1 bij het keren op de rijbaan
7 bij het inrijden van een uitrit
6,6 bij het verlaten van een uitrit.
Bij dit alles speelde - hoe kan het ook
anders! - het niet of niet duidelijk en
tijdig richtingaangeven een belangrijke
rol. In 11,1 pCt. van de gevallen werd
helemaal geen richting aangegeven, in
13,4 pCt. gebeurde dat wel maar niet
tijdig en-of duidelijk. Dit betekent, dat
bijna 25 pCt. van de gevallen uitsluitend
te wijten was aan het negeren van de
wettelijke plicht om een voorgenomen
richtingverandering duidelijk kenbaar
te maken. Of wel: méér dan 5000 ver
keersongelukken die niet behoefden te
gebeuren
Wanneer wij bedenken dat de boven
staande cijfers alleen betrekking heb
ben op automobilisten, motor'.scooter
rijders en bromfietsers en dat wij in
Nederland dan nog met enkele mil-
lioenen fietsers „zitten" die op z'n
zachtst gezegd met dat richtingaange
ven dikwijls een loopje plegen te ne
men, is het niet te veel gezegd wanneer
wij constateren dat er ook hier te lande'
ettelijke duizenden ongelukken gebeu
ren die - met een simpel handgebaar
nog wel! - voorkomen kunnen worden.
Een reden te meer voor iedere welden
kende weggebruiker om zich altijd en
overal te houden aan het beginsel van
veilig richting veranderen: Richting-
aangeven. Tijdig. Duidelijk.
STREEKROMAN
door HANOL SPOOR.
15)
Zij had dit goed gezien. Yvonne had de
auto bok gehoord. Onmiddellijk had ze
begrepen dat dit het verwachte bezoek
was. Tersluiks had ze een blik op
Sternhout geworpen. Deze was in zijn
lectuur verdiept. Ze besloot niets te zeg
gen. Gejaagd liep ze de kamer op en
neer. Nerveus schikte ze de stoelkus-
sens of een kleedje.
„Doe me een plezier en hou je ge
mak", verzocht hij knorrig.
De deur ging open. „Dag Rich", klonk
het hartelijk.
Zijn zuster was de enige die hij de
afkorting van zijn naam Richard toe
stond.
„Hoe gaat op dat moment zag
ze Yvonne. Ze stond perplex, werd heel
bleek en gaf in de richting van Yvonne
alleen maar een koel knikje. Daarna
bleef ze in een afwachtende houding
staan.
Yvonne gaf een korte groet terug,
waarna een spannende stilte viel.
De freule blikte met onzekere oogop
slag naar haar broer. Ze vond de si
tuatie allerminst prettig. In haar hart
voelde ze geen verachting voor Yvon
ne. Ze wist dat zuivere genegenheid
baar in deze toestand had gebracht. De
houding van haar broer vond ze veel
meer misplaatst.
Niemand zei het eerste ogenblik een
woord. Yvonne maakte geen aanstal
ten om de kamer te verlaten. Stern
hout stond op om zijn zuster te begroe
ten.
Met zachte stem zei de freule ver
wijtend: „ik wist niet dat je bezoek had.
ik zal wel weer weggaan".
„Niets daarvan", zei Sternhout op de
scherpe toon, waarvoor Yvonne zo'n
ontzag had. Hij draaide zich om naar
Yvonne en terwijl zijn ogen in de hare
priemden, commandeerde hij bars: „je
kunt gaan, Yvonne".
De v/oorden vielen als zweepslagen.
Eerst wilde Yvonne nog iets zeggen,
maar er kwam een mist voor haar ogen.
Toch hield ze het hoofd hoog opgehe
ven toen ze de kamer verliet.
„Hoe kun je in hemelsnaam zo sma
keloos zijn om Yvonne hier te halen",
barstte Lydia los. „Je hebt totaal geen
principes meer, je zakt steeds meer af".
In haar boosheid spaarde ze hem niet.
Grote verontwaardiging stond in haar
mooie ogen te lezen. De begroeting was
er wel door in het gedrang gekomen.
Het viel van weerskanten koeler uit dan
in fle* bedoeling had gelegen.
„Wat moet er nu gebeuren?" ging ze
verder. „Je kunt haar niet wegsturen
als een hond; dan ga ik liever. Ik denk
er niet aan om op deze manier met
haar onder één dak te wonen".
„Zij heeft haar kamers in een der bij
gebouwen".
„Afschuwelijk", zei Lydia. „Had ja
ren geleden mijn raad opgevolgd en was
met Yvonne getrouwd toen ze nog een
onbesproken meisje was, dan was je een
behoorlijke huisvader geworden met al
licht nog ambitie voor de een of andere
loopbaan. Hoevelen van je gelijken heb
ben niet een schitterende loopbaan in
de politiek of iets dergelijks".
„Mij dunkt, ik heb de laatste tijd za
ken genoeg aan mijn hoofd, zaken
waarmee zelfs zeer veel geld te verdie
nen is".
„Geld, altijd maar geld. Leg je er ook
eer mee in?"
„Later zullen we dat bespreken", ont
week hij haar vraag.
HOOFDSTUK X.
Invasie van fuifnummers.
In de loop van de dag kalmeerden de
gemoederen wat. De discussie bepaalde
zich tot algemeenheden. Sternhout
vond het niet geraden om na het storm
achtig begin, zijn plannen nu al uiteen
te zetten. Temeer, omdat hij vermoed
de, dat ze niet de onverdeelde goedkeu
ring van Lydia zouden hebben.
Joke kreeg de opdracht voor één per
soon minder te dekken. Ze begreep on
middellijk dat Yvonne verbannen was.
Yvonne zelf was er zeer onverschillig
onder. Joke zag haar verschillende ke
ren de weg afturen, alsof ze iemand ver
wachtte. Ze scheen steeds een houding
te hebben van gespannen luisteren.
Juist toen de zon vredig onderging, de
vpgels wat na kwinkeleerden en de hele
hatuur geurde na een pas gevallen re
genbuitje, werd de stilte verscheurd
door afgrijselijk gekrijs van claxons en
geknars van remmen. Er volgde een ver
ward geroep en gelach, dat de hele we
reld opeens scheen te veranderen.
Joke had gezien dat het gezicht van
Yvonne opklaarde en ze begreep met
een dat zij hier de hand in had.
Manden met etenswaren en flessen
wijn werden uitgeladen. Sternhout. door
het lawaai opmerkzaam gemaakt, ver
scheen uiterst verbaasd in de deurope
ning.
„Hello, old boy", werd hem toegeroe
pen. Hij herkende de vrienden en vrien
dinnen waarmee Yvonne en hij menig
avondje waren uitgeweest. Zij hieven
allen bij het zien van hem een soort
indianengehuil aan. Ze kwamen op hem
toe, de dames te veel opgemaakt en te
opzichtig gekleed. Ze verkeerden in een
plezierige, zo niet uitgelaten stemming.
Joke wist niet of ze zich ergeren
moest of lachen om dit gezelschap. Ten-
