Zomermantels
m Kostuums
BOBBE
VJ
Feestelijke herdenkingsdienst te Biervliet
Licht
Luchtig
Lief
Het was van ons.
de ichakel
ALG. NIEUWS BLAD
ALG. NIEUWS
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
ije Jaargang - Nr. 8/j
Vrijdag 5 Mei 1961
Verschynt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
1,10 p. kw.; franco p. post f 1,25
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
A
DRUKKERS-UITGEVERS R SMOQR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - .TEL.*»» - GIRO 358296
Zondagmorgen werd in Biervliet's oude
kerkgebouw uit een 200 jaar oude bijbel
dezelde tekst gelezen, waarmede ds.
Jacobus Peudevin 300 jaar geleden het
kerkgebouw van de Ned. Herv. Gemeen
te in gebruik nam. Het was de 25st pre
dikant, ds. W. S. Evenhuis, die Psalm
100 4 voorlas: „Gaat met een loflied
zijn poorten binnen, zijn voorhoven
met lofgezang, looft Hem, prijst Zijn
naam".
Voor deze herdenkingsdienst was bij
zonder veel belangstelling. Allereerst
van de gemeenteleden zelf, voorts was
er voor de jeugdclubs een ereplaats
vooraan in de kerk ingeruimd. De vol
tallige gemeenteraad van Biervliet was
present, onder leiding van burgemeester
A. P. Kostense. Verder waren er afge
vaardigden van de Herv. gemeenten
uit Schoondijke, IJzendijke en Groede.
Hoog op prijs werd gesteld de aanwezig
heid van afgevaardigden van de adop
tiegemeenten Rijk en Hoofddorp, door
wiens grote steun in 1946 verleend, het
mogelijk is geweest de door oorlogsge
weld zwaar beschadigde kerk weer te
restaureren. Eveneens blijk van belang
stelling gaf ds. W. A. Vrijlandt uit Bors-
sele, wiens vader een lange reeks van
jaren de gemeente Biervliet als predi
kant diende.
De feestelijke dienst werd opgeluis
terd door zang van het Herv. kerkkoor,
orgelspel door mej. C. M. de Kraker, ter
wijl de gemeentezang ook begeleid werd
door de trompettist, dhr. J. Anthonisse
Jr. De dienst nam een aanvang met
zang van het koor: ps. 113. Na het vo
tum en de groet zong de gemeente ps.
92 vers 2 en 5. De schuldbelijdenis, ge
nadeverkondiging en geloofsbelijdenis
werd afgewisseld met gemeentezang.
De schriftlezing was gekozen uit
Ephezen 3 14 tot 21 en de bekende
ps. 100. In zijn prediking naar aanlei
ding van ps. 100, stelde ds. Evenhuis dat
een kerkgebouw, hoe oud en mooi dit
ook is, maar een middel is om tot Jezus
Christus te komen. Daarom is het goed,
dat alle imposants uitde eredienst ge
weerd is.
De kerk neemt een bijzondere plaats
in in het godsdienstig leven. Ds. Even-
huis trok een vergelijking met de tem
pel te Jerusalem, die ook in het leven
der Joden een zo bijzondere plaats in
nam.
Na de prediking zong de gemeente
de berijmde psalm 100: Gaat tot zijn
poorten in met lof, waarna de erelienst
besloten werd met dankgebed en het
uitspreken van de zegenbede.
Nadat de officiële kerkdienst besloten
was, volgde een bijeenkomst die geopend
werd met orgelspel door mej. de Kraker
met medewerking van J. Anthonisse. Zij
vertolkten de Trumpet Volontary van
Purcel.
De president-kerkvoogd, de heer Jac.
Dhondt, sprak een hartelijk welkomst
woord tot de vele gemeenteleden en de
voltallige gemeenteraad. Hij sprak er
zijn grote voldoening over uit, dat de
verhouding tussen het kerkelijke en
burgerlijke leven in de gemeente Bier
vliet altijd bijzonder goed is. Tot grote
voldoening stemt het, dat er bij het ge
meentebestuur zo'n grote interesse leeft
voor het historische kerkgebouw. In het
verleden heeft de gemeente dan ook al
meerdere malen bijgedragen tot herstel
en restauratie. Voorts gegroette de heer
Dhondt de afgevaardigden van de Herv.
gemeenten uit Schoondijke, IJzendijke
en Groede. Dat ook de adoptiegemeen
ten Hoofddorp en Rijk aanwezig waren,
stemde tot grote dankbaarheid. Immers
zonder de grote steun die deze betrek
kelijk kleine gemeenten gaven, was het
niet mogelijk geweest indertijd het
kerkgebouw te restaureren. De presi
dent-kerkvoogd bracht dank aan ds.
Evenhuis, die de gemeente nu ruim 6
jaar dient en memoreerde de verbon
denheid van Biervliet met het Oranje
huis. Dit komt in het bijzonder tot uit
drukking in één van de fraaie gebrand
schilderde ramen. Op zijn verzoek zong
de gemeente staande het Volkslied,
daar H.M. Koningin Juliana juist deze
dag haar verjaardag vierde.
Vervolgens sprak ds. W. S. Evenhuis,
die dank bracht aan de heren Kerk
voogden voor het beheer van het ge
bouw. Hij sprak de wens uit dat de ge
meente in vrede zou mogen verder wer
ken in het mooie, eenvoudige kerkge
bouw.
Burgemeester A. P. Kostense memo
reerde dat op 21 Maart 1661, bij de in
gebruikname van het kerkgebouw, stel
lig ook wel gesproken zou zijn door de
toenmalige burgerlijke overheid van
Biervliet. Hij noemde de Herv. kerk een
waardevol bezit voor geheel Biervliet,
temeer, daar het fraaie gebouw ook ge
bruikt kan worden voor grote vergade
ringen en bijeenkomsten van de burger
lijke gemeente. Op de ganse gemeente,
aldus de burgemeester, drukt de zware
verantwoordelijkheid het kerkgebouw te
bewaren. De gebrandschilderde ramen
zijn niet alleen mooi uit het historisch
oogpunt, maar werkelijk een lust voor
het oog. Mijn ouders, aldus spr., hebben
mij steeds geleerd, dat ze na de ramen
van Gouda de mooiste zijn van geheel
Nederland. Hij sprak de wens uit, dat
de generaties die na ons zullen komen
ook het fraaie gebouw zullen waarde
ren en dat alle gegevens die in de pers
zijn verschenen rond deee 300-jarige,
eens als bijvoegsel van een boek zullen
uitgegeven worden. Namens de burger
lijke gemeente bood de burgemeester n
boekwerk aan de heer Dhondt aan, ge
titeld: De Genealogische en Heraldische
gedenkwaardigheden in en uit de ker
ken in de Prov. Zeeland.
Het door de burgemeester bedoelde
bijvoegsel zou als inleg van dit boek in
de toekomst toegevoegd kunnen worden.
Het is indertijd in opdracht van de
Staten van Zeeland geschreven door
mr. P. C. Bloijs van Treslong-Prins.
Na de burgemeester werd nog het
woord gevoerd door ds. W. A. Vrijlandt,
die te Biervliet opgroeide en heel wat
jeugdherinneringen ophaalde, alsmede
door de heren S. Ooms uit Hoofddorp
en H. J. Rijk uit Rijk. De heer Rijk ver
telde, dat kort geleden ook zijn gemeen
te een groot offer heeft moeten bren
gen. Voor de uitbreiding van het vlieg
veld Schiphol moest het terrein waar
op de kerk stond, ontruimd worden.
Ds. Evenhuis las nog een boodschap
voor van de R.K. parochie, waarin de
hartelijke gelukwensen aan de Ned.
Herv. Gemeente werden aangeboden.
Met gemeentelijke samenzang werd
de bijeenkomst beëindigd. De genodig
den werden door de kerkeraad in het
Herv. Jeugdgebouw ontvangen, waar
verversingen werden aangeboden.
Plaatselijk Nieuws
Aardenburg
Raadsvergadering
Tijdens de raadsvergadering van vo
rige week werd het probleem van het
toeristisch bezoek aan de gemeente
breeduit besproken naar aanleiding van
de opmerking van de heer J. J. Rosseel,
dat het hem dienstig lijkt op bepaalde
plaatsen in de gemeente borden te
plaatsen, waarop de bezienswaardighe
den van Aardenburg vermeld staan. Het
is hem zeer dikwijls gebleken dat men
sen, die hij langs de bezienswaardighe
den had geleid, uitriepen: „We wisten
helemaal niet dat Aardenburg zoveel
aantrekkelijke bezienswaardigheden te
bieden had en dat in de El derschans
Aardenburg zo'n voortreffelijk stukje
natuurschoon bezit".
Burgemeester J. M. A. C. van Dongen
bleek nu niet bepaald een voorstander
te zijn van de door dhr. Rosseel bedoel
de borden. Naar zijn mening worden de
automobilisten langzamerhand „knots"
van al de langs de weg geplaatste bor
den. Afgezien van een bepaalde kleine
groep laten de toeristen zich zeker niet
paaien door bepaalde bezienswaardig
heden. Wat drijft hen naar Oostburg en
Sluis? De winkels en dei horecabedrijven
zijn voor deze plaatsen de trekplijster.
De St. Baafs, het museum of de Elder-
schans spreekt hen niet aan. Het is de
middenstand, die het antwoord moet
geven door het inrichten van aantrek
kelijke winkels en het stichten van vol
doende goed geoutilleerde horecabedrij
ven, want na het winkelen wil men nu
eenmaal de gelegenheid hebben lekker
te eten en koffie of een bolsje te drin
ken. Daartqe biedt Sluis en Oostburg
ruimschoots de gelegenheid.
De gemeente Aardenburg blijkt nog al
rijkelijk te zijn bedacht bij het ..uit
delen" van bouwvolume door de toewij
zing van het volume voor 16 woning
wetwoningen. Niets wilden B. en W. lie
ver dan dit volume in de kortst moge
lijke tijd te „verzilveren". Daarom de
den ze de raad het voorstel in de kom
van Aardenburg 3 woningwetwoning', n
aan de Reinaerdstraat te gaan bouwen
en 3 woningwetwoningen in de Nieuw-
straat te Eede te realiseren. Met de
bouwvolume van de 10 resterende wo
ningwetwoningen bleken B. en W. bij
zondere plannen te hebben. Men oor
deelde het nu tijd geworden eens aan
de minder valide inwoners van Aarden
burg te moeten denken door het stich
ten van een aantal gelijkvloerse wo
ningen, die afgestemd zijn op de be
hoeften van deze mensen. Voor het
resterende volume kan men 12 van
deze minder-valide woningen bouwen.
Met opzet noemde de voorz. ze geen be
jaardenwoningen, omdat daardoor een
bepaald stempel op de behuizingen
wordt gedrukt en der.e woningen ook
betrokken kunnen worden door men
sen, die op andere wijze dan door ouder
dom gehandicapt zijn. Deze 12 wonink
jes zullen bijeen geplaatst worden om
dat men in het achterhoofd de gedach
te heeft in overleg en in samenwerking'
met de plaatselijke maatschappelijke
verenigingen en instellingen een ver
zorgingscentrum te stichten, zodat voor
verpleging en zo nodig voor warme
maaltijden gezorgd kan worden. Z.h.st.
ging de raad accoord met de voorge
stelde besteding van de bouwvolume.
Na een uitvoerige toelichting door de
voorz. over de door G.S. voorgenomen
wijziging in de bezoldiging van de sec
retarissen, verklaarde de raad zich hier
mee niet te kunen verenigen, als geen
huurcompensatie wordt toegekend en
de te bepalen huur onevenredig hoog is
in vergelijking met die van gelijkwaar-
dige plaatselijke woningen. In de be
zoldigingsregeling is n.l. opgenomen,
dat voor een ambtswoning 12 pCt. van
het salaris als huur in aanmerking
komt. B. en W. vonden dit neerkomen
op een aanmerkelijke huurverhoging,
een beduidende salarisvermindering.
Een telegram van gelukwens werd
door de raad staande de vergadering-
gezonden aan de Commissaris der Ko
ningin in de Prov. Zeeland met de voor
onze provincie zo belangrijke gebeurte
nis, die de afsluiting van het Veerse
Gat betekent.
Besloten werd de riolering op St. Kruis
uit te breiden, o.a. in de Dorpsstraat.
Een boenmlachine voor de vloeren in de
o.l. school en het gemeentehuis zal wor-
Bijzonder geslaagd is de
kraagloze mantel in de
nieuwe laine cottelé
Kleuren: wit, QQ5Ü
geel, grijs, citron Oï?
Een elegant KOSTUUM
in moderne licht gewicht
kamgaren, flammé mo
dern afstaande kraag in
dekleuren crème
geel,groen, grijs Q Al50
en beige O^r
Voor Uw betere damesconfectie
eerst
kijken
bij
Uw Modehuis
in Vlissingen I
Feuilleton
STREEKROMAN
12)
door HANOL SPOOR.
Bij die laatste woorden had ze nog
even haar trots laten varen en doelde
openlijk op een wettelijke verbintenis.
Er kwam zo'n sarcastische grijns op
zijn gezicht, dat ze trillend van woede
en gekrenkte trots opstond.
Zij leunde tegen de schoorsteen, waar
op een zwaar bronzen kandelaar stond.
Haar handen gleden nerveus over dit
voorwerp. Haar ogen vlogen naar zijn
schijnbaar 70 rustige figuur in de stoel.
Die kandelaar was massief. Je zou er
best iemand een flinke tik mee kunnen
geven. Wat was er aan hem verloren?
Op dit moment haatte ze hem zo, dat
ze aan eigen veiligheid niet dacht. Haar
vingers omklemden het sierstuk stevi
ger, haar zenuwen waren tot het uiter
ste gespannen.
„Beheers je, kuiken".
Zijn stem klonk als een pistoolschot.
Zij kromp in elkaar, willoos zakten haar
handen.
„Ik begrijp niet waar je je zo over
opwindt. Ik heb je toch-nooit iets be
loofd". Zijn stem klonk vlak en onver
schillig. „Als je weg wilde heb ik je nooit
gevraagd te blijven," vervolgde hij. „Je
kunt niet ontkennen dat je geheel uit
vrije wil bij me gebleven bent".
Wezenloos stond ze naar hem te kij
ken. Hoe had ze zich ooit wijs kun
nen maken, dat ze op de lange duur zijn
genegenheid wel zou kunnen winnen.
Hij was absoluut gevoelloos.
Op dezelfde, vlakke toon ging hij ver
der: „Ik meen dat je nu zeventien jaar
bij me bent
Hij zegt het alsof hij een hondje heett
gehouden, ging het door haar heen,
waarom zegt hij niet zeventien jaren
samen geweest. Nu, dacht ze bitter, ga
maar verder met je grafrede.
„De laatste tijd wordt je zo nukkig,
ik weet niet wat je je in het hoofd hebt
gehaald, maar j.e hebt geen posirieve
bewijzen, dat ik ook maar de minste
aanleiding gegeven heb om jou aan een
of ander waandenkbeeld te helpen".
„Ik ben een idioot geweest," snikte
ze, „al mijn mooie jaren heb ik aan jou
opgeofferd. Nu word ik als een afgedra
gen kledingstuk afgedankt".
Plotseling ging ze recht voor hem
staan. „Maar ik ga niet weg Ze was
helemaal vergeten wat ze zich zo juist
voorgenomen had. E$n plan om hem te
gen te werken was nu veel sterker in
haar.
„Laat je zuster maar komen, ik laat
me voor .haar niet buiten zetten". Uit
geput liet ze zich weer op een stoel zak
ken.
Zonder enig medelijden keek hij naar
haar. De hele scène scheen hem ten
slotte alleen maar te vermaken.
Koppig herhaalde zij: „Ik blijf hier,
ik wil ook nog wel even genieten van
de gezelligheid, die ik zelf hier bewerkt
heb". Uitdagend liet ze er op volgen:
„De tijd dat ik weg ga, zal ik zelf bepa
len".
Hij vond het zelfs de moeite niet veel
notitie van haar veranderde houding te
nemen.
„Als je dan maar zo goed wilt zijn,
indien Lydia arriveert, in één der bijge
bouwen je intrek te nemen. Ik wil haar
niet kwetsen".
„Dat is te prijzen in je," zei ze iro
nisch, „wel, wel, wat een groot hart".
Nadenkend bleef ze een poosje voor zich
uitkijken. „Ik vraag me af," zei ze dan
wat kalmer, „hoei je er in hebt kunnen
slagen, om die mensen te bewegen hun
dochter af te staan, terwijl jij hen zo
minderwaardig behandeld hebt".
„Omdat ze weten waar hun plaats
tegenover hun pachtheer is," zei hij
trots.
„Ik vermoed eerder dat ze als hoog
staande mensen een voorbeeld hebben
willen geven van naastenliefde. Jam
mer genoeg is dat aan jou weggegooid".
o
HOOFDSTUK VIII.
In het vijandelijk kamp.
Ondanks de onaangename ervaringen
die de bewoonster van Duinsfort de
vorige avond had ondervonden, werd
Joke heel vriendelijk door haar ontvan
gen. Ze stelde zich voor als mevrouw
Yvonne de Laville. Zij besprak het werk
met Joke en zei dat ze verder alles aan
Joke's initiatief overliet.
Hoewel Joke zich over vele dingen ver
wonderde, liet zij dit geen ogenblik
blijken. De maaltijden kwam Sternhout
persoonlijk met haar bespreken. Joke
had dikwijls moeite zijn excentrieke
smaak tevreden te stellen.
Verder deed ze rustig haar werk en
hield zich bescheiden op de achtergrond.
Tegenover Yvonne nam ze dezelfde be
leefdheid in acht als tegenover Stern
hout. De eenzaamheid dreef de beide
zo verschillende vrouwen naar elkaar
en er ontstond een typisch saamhorig
heidsgevoel. Om overal in huis stro
mend water te krijgen, hanteerden re
samen de pomp, waardoor het water
naar een grote tank op zolder werd ge
perst.
Joke was gewend flink aan te pakken
en Yvonne vond het een prachtige trai
ning. Een van de dingen waarin Joke
haar wil gerespecteerd wilde zien, was
een vast uur voor de maaltijden. Koppig
hield ze daaraan vast, in hoodzaak voor
de smakelijkheid van het eten en ook