Zomermantels m Kostuums BOBBE VJ Feestelijke herdenkingsdienst te Biervliet Licht Luchtig Lief Het was van ons. de ichakel ALG. NIEUWS BLAD ALG. NIEUWS VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN ije Jaargang - Nr. 8/j Vrijdag 5 Mei 1961 Verschynt iedere vrijdag A bonnementsprij s 1,10 p. kw.; franco p. post f 1,25 Prijs der advertenties 10 ct. per m.m.bij abonn. korting Advertenties m. brieven onder nr. of bij ons te bevragen 10 ct. extra Telefoon 429 A DRUKKERS-UITGEVERS R SMOQR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - .TEL.*»» - GIRO 358296 Zondagmorgen werd in Biervliet's oude kerkgebouw uit een 200 jaar oude bijbel dezelde tekst gelezen, waarmede ds. Jacobus Peudevin 300 jaar geleden het kerkgebouw van de Ned. Herv. Gemeen te in gebruik nam. Het was de 25st pre dikant, ds. W. S. Evenhuis, die Psalm 100 4 voorlas: „Gaat met een loflied zijn poorten binnen, zijn voorhoven met lofgezang, looft Hem, prijst Zijn naam". Voor deze herdenkingsdienst was bij zonder veel belangstelling. Allereerst van de gemeenteleden zelf, voorts was er voor de jeugdclubs een ereplaats vooraan in de kerk ingeruimd. De vol tallige gemeenteraad van Biervliet was present, onder leiding van burgemeester A. P. Kostense. Verder waren er afge vaardigden van de Herv. gemeenten uit Schoondijke, IJzendijke en Groede. Hoog op prijs werd gesteld de aanwezig heid van afgevaardigden van de adop tiegemeenten Rijk en Hoofddorp, door wiens grote steun in 1946 verleend, het mogelijk is geweest de door oorlogsge weld zwaar beschadigde kerk weer te restaureren. Eveneens blijk van belang stelling gaf ds. W. A. Vrijlandt uit Bors- sele, wiens vader een lange reeks van jaren de gemeente Biervliet als predi kant diende. De feestelijke dienst werd opgeluis terd door zang van het Herv. kerkkoor, orgelspel door mej. C. M. de Kraker, ter wijl de gemeentezang ook begeleid werd door de trompettist, dhr. J. Anthonisse Jr. De dienst nam een aanvang met zang van het koor: ps. 113. Na het vo tum en de groet zong de gemeente ps. 92 vers 2 en 5. De schuldbelijdenis, ge nadeverkondiging en geloofsbelijdenis werd afgewisseld met gemeentezang. De schriftlezing was gekozen uit Ephezen 3 14 tot 21 en de bekende ps. 100. In zijn prediking naar aanlei ding van ps. 100, stelde ds. Evenhuis dat een kerkgebouw, hoe oud en mooi dit ook is, maar een middel is om tot Jezus Christus te komen. Daarom is het goed, dat alle imposants uitde eredienst ge weerd is. De kerk neemt een bijzondere plaats in in het godsdienstig leven. Ds. Even- huis trok een vergelijking met de tem pel te Jerusalem, die ook in het leven der Joden een zo bijzondere plaats in nam. Na de prediking zong de gemeente de berijmde psalm 100: Gaat tot zijn poorten in met lof, waarna de erelienst besloten werd met dankgebed en het uitspreken van de zegenbede. Nadat de officiële kerkdienst besloten was, volgde een bijeenkomst die geopend werd met orgelspel door mej. de Kraker met medewerking van J. Anthonisse. Zij vertolkten de Trumpet Volontary van Purcel. De president-kerkvoogd, de heer Jac. Dhondt, sprak een hartelijk welkomst woord tot de vele gemeenteleden en de voltallige gemeenteraad. Hij sprak er zijn grote voldoening over uit, dat de verhouding tussen het kerkelijke en burgerlijke leven in de gemeente Bier vliet altijd bijzonder goed is. Tot grote voldoening stemt het, dat er bij het ge meentebestuur zo'n grote interesse leeft voor het historische kerkgebouw. In het verleden heeft de gemeente dan ook al meerdere malen bijgedragen tot herstel en restauratie. Voorts gegroette de heer Dhondt de afgevaardigden van de Herv. gemeenten uit Schoondijke, IJzendijke en Groede. Dat ook de adoptiegemeen ten Hoofddorp en Rijk aanwezig waren, stemde tot grote dankbaarheid. Immers zonder de grote steun die deze betrek kelijk kleine gemeenten gaven, was het niet mogelijk geweest indertijd het kerkgebouw te restaureren. De presi dent-kerkvoogd bracht dank aan ds. Evenhuis, die de gemeente nu ruim 6 jaar dient en memoreerde de verbon denheid van Biervliet met het Oranje huis. Dit komt in het bijzonder tot uit drukking in één van de fraaie gebrand schilderde ramen. Op zijn verzoek zong de gemeente staande het Volkslied, daar H.M. Koningin Juliana juist deze dag haar verjaardag vierde. Vervolgens sprak ds. W. S. Evenhuis, die dank bracht aan de heren Kerk voogden voor het beheer van het ge bouw. Hij sprak de wens uit dat de ge meente in vrede zou mogen verder wer ken in het mooie, eenvoudige kerkge bouw. Burgemeester A. P. Kostense memo reerde dat op 21 Maart 1661, bij de in gebruikname van het kerkgebouw, stel lig ook wel gesproken zou zijn door de toenmalige burgerlijke overheid van Biervliet. Hij noemde de Herv. kerk een waardevol bezit voor geheel Biervliet, temeer, daar het fraaie gebouw ook ge bruikt kan worden voor grote vergade ringen en bijeenkomsten van de burger lijke gemeente. Op de ganse gemeente, aldus de burgemeester, drukt de zware verantwoordelijkheid het kerkgebouw te bewaren. De gebrandschilderde ramen zijn niet alleen mooi uit het historisch oogpunt, maar werkelijk een lust voor het oog. Mijn ouders, aldus spr., hebben mij steeds geleerd, dat ze na de ramen van Gouda de mooiste zijn van geheel Nederland. Hij sprak de wens uit, dat de generaties die na ons zullen komen ook het fraaie gebouw zullen waarde ren en dat alle gegevens die in de pers zijn verschenen rond deee 300-jarige, eens als bijvoegsel van een boek zullen uitgegeven worden. Namens de burger lijke gemeente bood de burgemeester n boekwerk aan de heer Dhondt aan, ge titeld: De Genealogische en Heraldische gedenkwaardigheden in en uit de ker ken in de Prov. Zeeland. Het door de burgemeester bedoelde bijvoegsel zou als inleg van dit boek in de toekomst toegevoegd kunnen worden. Het is indertijd in opdracht van de Staten van Zeeland geschreven door mr. P. C. Bloijs van Treslong-Prins. Na de burgemeester werd nog het woord gevoerd door ds. W. A. Vrijlandt, die te Biervliet opgroeide en heel wat jeugdherinneringen ophaalde, alsmede door de heren S. Ooms uit Hoofddorp en H. J. Rijk uit Rijk. De heer Rijk ver telde, dat kort geleden ook zijn gemeen te een groot offer heeft moeten bren gen. Voor de uitbreiding van het vlieg veld Schiphol moest het terrein waar op de kerk stond, ontruimd worden. Ds. Evenhuis las nog een boodschap voor van de R.K. parochie, waarin de hartelijke gelukwensen aan de Ned. Herv. Gemeente werden aangeboden. Met gemeentelijke samenzang werd de bijeenkomst beëindigd. De genodig den werden door de kerkeraad in het Herv. Jeugdgebouw ontvangen, waar verversingen werden aangeboden. Plaatselijk Nieuws Aardenburg Raadsvergadering Tijdens de raadsvergadering van vo rige week werd het probleem van het toeristisch bezoek aan de gemeente breeduit besproken naar aanleiding van de opmerking van de heer J. J. Rosseel, dat het hem dienstig lijkt op bepaalde plaatsen in de gemeente borden te plaatsen, waarop de bezienswaardighe den van Aardenburg vermeld staan. Het is hem zeer dikwijls gebleken dat men sen, die hij langs de bezienswaardighe den had geleid, uitriepen: „We wisten helemaal niet dat Aardenburg zoveel aantrekkelijke bezienswaardigheden te bieden had en dat in de El derschans Aardenburg zo'n voortreffelijk stukje natuurschoon bezit". Burgemeester J. M. A. C. van Dongen bleek nu niet bepaald een voorstander te zijn van de door dhr. Rosseel bedoel de borden. Naar zijn mening worden de automobilisten langzamerhand „knots" van al de langs de weg geplaatste bor den. Afgezien van een bepaalde kleine groep laten de toeristen zich zeker niet paaien door bepaalde bezienswaardig heden. Wat drijft hen naar Oostburg en Sluis? De winkels en dei horecabedrijven zijn voor deze plaatsen de trekplijster. De St. Baafs, het museum of de Elder- schans spreekt hen niet aan. Het is de middenstand, die het antwoord moet geven door het inrichten van aantrek kelijke winkels en het stichten van vol doende goed geoutilleerde horecabedrij ven, want na het winkelen wil men nu eenmaal de gelegenheid hebben lekker te eten en koffie of een bolsje te drin ken. Daartqe biedt Sluis en Oostburg ruimschoots de gelegenheid. De gemeente Aardenburg blijkt nog al rijkelijk te zijn bedacht bij het ..uit delen" van bouwvolume door de toewij zing van het volume voor 16 woning wetwoningen. Niets wilden B. en W. lie ver dan dit volume in de kortst moge lijke tijd te „verzilveren". Daarom de den ze de raad het voorstel in de kom van Aardenburg 3 woningwetwoning', n aan de Reinaerdstraat te gaan bouwen en 3 woningwetwoningen in de Nieuw- straat te Eede te realiseren. Met de bouwvolume van de 10 resterende wo ningwetwoningen bleken B. en W. bij zondere plannen te hebben. Men oor deelde het nu tijd geworden eens aan de minder valide inwoners van Aarden burg te moeten denken door het stich ten van een aantal gelijkvloerse wo ningen, die afgestemd zijn op de be hoeften van deze mensen. Voor het resterende volume kan men 12 van deze minder-valide woningen bouwen. Met opzet noemde de voorz. ze geen be jaardenwoningen, omdat daardoor een bepaald stempel op de behuizingen wordt gedrukt en der.e woningen ook betrokken kunnen worden door men sen, die op andere wijze dan door ouder dom gehandicapt zijn. Deze 12 wonink jes zullen bijeen geplaatst worden om dat men in het achterhoofd de gedach te heeft in overleg en in samenwerking' met de plaatselijke maatschappelijke verenigingen en instellingen een ver zorgingscentrum te stichten, zodat voor verpleging en zo nodig voor warme maaltijden gezorgd kan worden. Z.h.st. ging de raad accoord met de voorge stelde besteding van de bouwvolume. Na een uitvoerige toelichting door de voorz. over de door G.S. voorgenomen wijziging in de bezoldiging van de sec retarissen, verklaarde de raad zich hier mee niet te kunen verenigen, als geen huurcompensatie wordt toegekend en de te bepalen huur onevenredig hoog is in vergelijking met die van gelijkwaar- dige plaatselijke woningen. In de be zoldigingsregeling is n.l. opgenomen, dat voor een ambtswoning 12 pCt. van het salaris als huur in aanmerking komt. B. en W. vonden dit neerkomen op een aanmerkelijke huurverhoging, een beduidende salarisvermindering. Een telegram van gelukwens werd door de raad staande de vergadering- gezonden aan de Commissaris der Ko ningin in de Prov. Zeeland met de voor onze provincie zo belangrijke gebeurte nis, die de afsluiting van het Veerse Gat betekent. Besloten werd de riolering op St. Kruis uit te breiden, o.a. in de Dorpsstraat. Een boenmlachine voor de vloeren in de o.l. school en het gemeentehuis zal wor- Bijzonder geslaagd is de kraagloze mantel in de nieuwe laine cottelé Kleuren: wit, QQ5Ü geel, grijs, citron Oï? Een elegant KOSTUUM in moderne licht gewicht kamgaren, flammé mo dern afstaande kraag in dekleuren crème geel,groen, grijs Q Al50 en beige O^r Voor Uw betere damesconfectie eerst kijken bij Uw Modehuis in Vlissingen I Feuilleton STREEKROMAN 12) door HANOL SPOOR. Bij die laatste woorden had ze nog even haar trots laten varen en doelde openlijk op een wettelijke verbintenis. Er kwam zo'n sarcastische grijns op zijn gezicht, dat ze trillend van woede en gekrenkte trots opstond. Zij leunde tegen de schoorsteen, waar op een zwaar bronzen kandelaar stond. Haar handen gleden nerveus over dit voorwerp. Haar ogen vlogen naar zijn schijnbaar 70 rustige figuur in de stoel. Die kandelaar was massief. Je zou er best iemand een flinke tik mee kunnen geven. Wat was er aan hem verloren? Op dit moment haatte ze hem zo, dat ze aan eigen veiligheid niet dacht. Haar vingers omklemden het sierstuk stevi ger, haar zenuwen waren tot het uiter ste gespannen. „Beheers je, kuiken". Zijn stem klonk als een pistoolschot. Zij kromp in elkaar, willoos zakten haar handen. „Ik begrijp niet waar je je zo over opwindt. Ik heb je toch-nooit iets be loofd". Zijn stem klonk vlak en onver schillig. „Als je weg wilde heb ik je nooit gevraagd te blijven," vervolgde hij. „Je kunt niet ontkennen dat je geheel uit vrije wil bij me gebleven bent". Wezenloos stond ze naar hem te kij ken. Hoe had ze zich ooit wijs kun nen maken, dat ze op de lange duur zijn genegenheid wel zou kunnen winnen. Hij was absoluut gevoelloos. Op dezelfde, vlakke toon ging hij ver der: „Ik meen dat je nu zeventien jaar bij me bent Hij zegt het alsof hij een hondje heett gehouden, ging het door haar heen, waarom zegt hij niet zeventien jaren samen geweest. Nu, dacht ze bitter, ga maar verder met je grafrede. „De laatste tijd wordt je zo nukkig, ik weet niet wat je je in het hoofd hebt gehaald, maar j.e hebt geen posirieve bewijzen, dat ik ook maar de minste aanleiding gegeven heb om jou aan een of ander waandenkbeeld te helpen". „Ik ben een idioot geweest," snikte ze, „al mijn mooie jaren heb ik aan jou opgeofferd. Nu word ik als een afgedra gen kledingstuk afgedankt". Plotseling ging ze recht voor hem staan. „Maar ik ga niet weg Ze was helemaal vergeten wat ze zich zo juist voorgenomen had. E$n plan om hem te gen te werken was nu veel sterker in haar. „Laat je zuster maar komen, ik laat me voor .haar niet buiten zetten". Uit geput liet ze zich weer op een stoel zak ken. Zonder enig medelijden keek hij naar haar. De hele scène scheen hem ten slotte alleen maar te vermaken. Koppig herhaalde zij: „Ik blijf hier, ik wil ook nog wel even genieten van de gezelligheid, die ik zelf hier bewerkt heb". Uitdagend liet ze er op volgen: „De tijd dat ik weg ga, zal ik zelf bepa len". Hij vond het zelfs de moeite niet veel notitie van haar veranderde houding te nemen. „Als je dan maar zo goed wilt zijn, indien Lydia arriveert, in één der bijge bouwen je intrek te nemen. Ik wil haar niet kwetsen". „Dat is te prijzen in je," zei ze iro nisch, „wel, wel, wat een groot hart". Nadenkend bleef ze een poosje voor zich uitkijken. „Ik vraag me af," zei ze dan wat kalmer, „hoei je er in hebt kunnen slagen, om die mensen te bewegen hun dochter af te staan, terwijl jij hen zo minderwaardig behandeld hebt". „Omdat ze weten waar hun plaats tegenover hun pachtheer is," zei hij trots. „Ik vermoed eerder dat ze als hoog staande mensen een voorbeeld hebben willen geven van naastenliefde. Jam mer genoeg is dat aan jou weggegooid". o HOOFDSTUK VIII. In het vijandelijk kamp. Ondanks de onaangename ervaringen die de bewoonster van Duinsfort de vorige avond had ondervonden, werd Joke heel vriendelijk door haar ontvan gen. Ze stelde zich voor als mevrouw Yvonne de Laville. Zij besprak het werk met Joke en zei dat ze verder alles aan Joke's initiatief overliet. Hoewel Joke zich over vele dingen ver wonderde, liet zij dit geen ogenblik blijken. De maaltijden kwam Sternhout persoonlijk met haar bespreken. Joke had dikwijls moeite zijn excentrieke smaak tevreden te stellen. Verder deed ze rustig haar werk en hield zich bescheiden op de achtergrond. Tegenover Yvonne nam ze dezelfde be leefdheid in acht als tegenover Stern hout. De eenzaamheid dreef de beide zo verschillende vrouwen naar elkaar en er ontstond een typisch saamhorig heidsgevoel. Om overal in huis stro mend water te krijgen, hanteerden re samen de pomp, waardoor het water naar een grote tank op zolder werd ge perst. Joke was gewend flink aan te pakken en Yvonne vond het een prachtige trai ning. Een van de dingen waarin Joke haar wil gerespecteerd wilde zien, was een vast uur voor de maaltijden. Koppig hield ze daaraan vast, in hoodzaak voor de smakelijkheid van het eten en ook

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1961 | | pagina 1