Het was van ons.
de jcha kei
ALG. NIEUWS BLAD
ALG. NIEUWS
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
~>v
rjtJaargang - Nr. 808
Vrijdag 17 Maart 1961
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
f 1,10 p. kw.; franco p. post f 1,25
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
DRUKKERS-UITGEVERS j F" StyOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.
MATTHAUS PASSION 1961 in de St Baafskerk, Aardenburg
Voor die 8e achtereenvolgende maal
wordt de Matthaus Passion in de Sint
Baafskerk te Aardenburg uitgevoerd op
Passie-Zondag 19 Maart 1961. Zoals
steeds een onverkorte uitvoering. Aan
vang 14.00 uur. Om ongeveer 15.20 uur
is er een korte pauze. Einde van de uit
voering omstreeks 18.00 uur.
De Sint Baafskerk, op zichzelf reeds
een bezoek meer dan waard, is meer dan
1000 jaar oud. Ze is half gothisch
(Schelde-gothiek) en half romaans. De
akoestiek is er zoals in de meeste zeer
oude kerken, wonderlijk goed. Het gro
te voordeel bij een uitvoering als de
M.P., waar veel publiek komt, is, dat
ongeveer 1500 mensen kunnen plaats
nemen in de middenbeuk van het mach
tige gebouw. Ze kunnen dus alles volgen
wat zich vooraan op het grote podium
afspeelt, zonder door één pilaar ge
hinderd te worden. Het achterste deel
van het podium is amfitheatersgewijs
opgesteld. Daarop bevinden zich tijdens
de uitvoering de koren. De evangelist
bevindt zich op de preekstoel, de
Christus-vertolker staat tegenover hem
bij het orgel.
Piet van Egmond is weer dirigent.
Hij dirigeerde reeds alle uitvoeringen
te Aardenburg. Hij geeft ook ieder jaar
te Amsterdam, o.a. in het Concertge
bouw, enige uitvoeringen. Hij heeft de
zelfde opvatting als wijlen de grote
Willem Mengelberg, dat wil zeggen de
romantische opvatting. Met zijn Am
sterdams Oratoriumkoor genoot hij
reeds overal grote belangstelling. Hij
is ook dirigent van de Koninklijke Man -
nenzangvereniging „Apollo," eveneens
te Amsterdam. Dat van Egmond een
zeer bekend radio-organist is die men
wekelijks in de programma's aantreft,
zal algemeen bekend zijn.
Het Amsterdams Oratoriumkoor. dat
reeds werd genoemd, oogstte veel suc
ces op de Bregenzer Festspiele in Oos
tenrijk. Men kan hier spreken van een
volkomen eenheid met de di rigent. Bij
de M.P.-uitvoering dragen de dimes een
soort toga. Ieder jaar weer brengen ze
de mensen in vervoering met hun feil
loos zingen.
Het Knapenkoor der Vredesscholen te
Amsterdam heeft, levenals het Orato
riumkoor, al iedere keer medegewerkt
aan de uitvoeringen te Aardenburg.
Dit heeft het grote voordeel, dat ze het
gebouw kennen. Bovendien doen zij
ieder jaar mee aan alle door Piet van
Egmond gedirigeerde uitvoeringen. Ze
kennen dus het klappen van de zweep
wat vooral bij de jeugd zeer belangrijk
is. In hun witte frisse blouses vormen
zij als het wane een krans om het grote
koor. Het zicht doet bij deze uitvoerin
gen toch ook wel wat.
Utrechts Stedelijk Orkest. Dit werkt
voor de derde maal te Aardenburg mee.
Het staat bekend als een der beste or
kesten van Nederland en telt onder zijn
leden vele solisten van naam.
Aan het clavecimbel weer Leny van
der Lee, terwijl Marinus Metz het orgel
weer zal bespelen.
Van de zang-solisten noemen we
Willy van Hese uit Antwerpen, die de
moeilijke evangelistenpartij zingt. We
hebben hem te Aardenburg reeds ver
scheidene keren gehad en kunnen met
een zeggen, dat hij deze partij subliem
zingt. Jaren was hij verbonden aan de
Opera te Münster. Hij studeerde aan
het Conservatorium te Antwerpen en
was jarenlang violist aan de Konink
lijke Vlaamse Opera van dezelfde stad.
Voor zang was hij in opleiding bij Ju
lius Patzak en Peter Markwort.
Bruce Boyce is van Canadese origine.
Reeds op 17-jarige leeftijd zong hij in
het Witte Huis voor wijlen President
Roosevelt. Het is voor de derde maal
dat hij als bas de Christuspartij te Aar
denburg vertolkt. Behalvei zijn stem is
ook zijn voordracht in deze rol steeds
buitengewoon goed.
Corrie Bijster zong reeds verscsillende
malen als sopraan in de Aardenburgse
M.P. Zij is overbekend in binnen- en
buitenland. Ieder jaar in de Passie-tijd
treedt zij in vele uitvoeringen van dit
werk van J. S. Bach op.
Wilhelmine Matthes, alt, zingt voor
de tweede maal te Aardenburg. Zij is
leerlinge van Prof. Hendrik Andriessen.
Zij voltooide haar studie bij Aaltje
Neordewier-Redingius en Jeanne van
de Rosière. Zij zong o.a. tijdens het
Holland-Festival 1955 en 1957.
Reinier Schweppe, die de tenor-ariat-
zingt, is een jonge zanger die steeds
meer naam maakt. Vorig jaar maakte
hij een tournee door Amerika. Meerdere
malen was hij een der uitvoerenden in
Aardenburg's Sint Baafs.
Peter de Vos voor de bas-aria's komt
voor het eerst naar Aardenburg.
Het spreekt vanzelf, dat een groots
gebeuren als het uitvoeren van een
Matthaus Passion met zo'n bezetting
niet mogelijk zou zijn indien niet de
Provincie en de gemeente Aardenburg
daaraan financiële medewerking ver
leenden. Zoals vorig jaar zal weer het
gehele gebouw behoorlijk verwarmd
zijn. Behalve de vaste electrische ver
warming in een deel van het gebouw
zal de rest weer worden verwarmd door
middel van staande butagas-verwar-
mingsapparaten.
Plaatselijk Nieuws
Biervliet
Vergadering V.V.V.
Maandag j.l. hield de Vereniging voor
Vreemdelingenverkeer te Breskens haar
algemene ledenvergadering in café „Du
Commerce". De belangstelling was groot.
De voorzitter, de heer J. Moorlag,
opende de vergadering en heette allen
welkom, speciaal weth. Zegers. Van
burgemeester Eekhout en weth. Van der
Hooft en de heer Oskam, directeur van
de Prov. V.V.V.was bericht van ver
hindering ontvangen. Het verheugde de
voorzitter, dat het gemeentebestuur
steeds het streven van de V.V.V. steunt
en stimuleert.
De notulen der vorige vergadering
werden onveranderd goedgekeurd.
Uit het jaarverslag van de secretaris
bleek, dat er o.m. een E.H.B.O.-post werd
ingericht op het strand. Er bleken
grondverkopen te zijn gedaan aan Rijks
waterstaat en er werden bunkers ver
kocht aan het waterschap ,,Oud en
Jong Breskens". De eerste midzomer-
bootvaart werd een groot succes. Het
aantal toeristen, dat een bezoek bracht
aan Breskens, steeg met 40 pCt., waar
bij het aantal overnachtingen 32000 be
droeg. Het verteer werd geschat op
f 8,per dag per persoon. Door een
ledenwerfactie werd het aantal leden
opgevoerd van 167 tot 237.
Hierna gaf de penningmeester even
eens een uitvoerig overzicht van de
stand der financiën, waaruit bleek, dat
de vereniging er, dank zij enkele mee
vallertjes, goed voor staat. De voorzit
ter bracht zowel de secretaris als de
penningmeester dank voor hun mooie
verslagen.
Bij de bespreking rekening en verant
woording 1960 werd slechts een enkele
opmerking gemaakt, n.l. om het hoge
bedrag van de giro over te maken naar
de bank, daar het geld dan rente op
levert. De voorzitter zei dat dit inmid
dels is geschied.
Bij het punt bestuursverkiezing bleek,
dat periodiek aftredend waren de heren
P. J. Woittiez (herkiesbaar), J. v. d.
Plas, A. Schouten en A. Roest, die zich
niet meer herkiesbaar stelden. De heer
Woittiez werd bij acclamatie herkozen.
Er bleven dus 3 vacatures over. Schrif
telijk waren als Candida ten opgegeven
de heren P. Vergouwe, G. van Schaik en
C. Brevet. De heer Vergouwe wilde niet
in aanmerking komen. Van de aanwezi
gen gaven zich als candidaat op de
heren A. Visser, J. Boorsma, H. Valk en
J. Maas jr. Na stemming bleken de
heren H. Valk en J. Maas jr. meer dan
de helft der uitgebrachte stemmen te
hebben verkregen. Bij een tweede stem
ming verkreeg de heer Boorsma het be
nodigde aantal stemmen. Zitting in het
bestuur hebben thans de heren J. Moor-
lag, A. Brevet, J. Maas sr., P. J. Woittiez,
J. Heijboer, F. Goethals, G. van Heek,
T. van Laarhoven, A. Versprille, J. Ca-
rels, E. Gittenberger, L. Sigmond, II.
Valk, J. Maas Jr. en J. Boorsma.
Hierna kwam aan de orde bespreking
balans en begroting 1961, plus contri
butieverhoging. De leden haddien allen
tevoren een overzicht ontvangen waar
op ze konden nagaan wat ze zullen
moeten gaan betalen.
Allereerst werd een vraag gesteld over
de grote post evenementen op de begro
ting, ten bedrage van f 3500,-. De voorz.
zei dat hierin begrepen zijn twee show-
bootvaarten. Verder werd een opmer
king gemaakt over de post van f 500,-
voor de Visserijfeesten, die men te laag
vond. Hierover ontstond enige discus
sie, waarbij de voorz. opmerkte, dat dit
bedrag niet kan worden verhoogd,
aangezien men niet meer kan rekenen
op financiële meevallertjes voor de ver
eniging. Ook wees hij er nog op, dat
behalve die f 500,- de V.V.V. voor een
groot gedeelte de propagandapost voor
het Visserijfeest verzorgd.
Wat de contributieverhoging betreft,
vroeg de voorz. aan de vergadering deze
in z'n geheel te willen bezien. Voor in
dividuele gevallen zal men zich kunnen
wenden tot een beroepsraad, die zal
worden ingesteld. Na uitvoerige gedach-
tenwisseling en vele vragen hierover,
werd de contributieverhoging aanvaard.
Bij de rondvraag werd de vraag ge
steld of het mogelijk zou zijn geduren
de de seizoenmaanden een feestverlich
ting aan te brengen op de nieuwe Bou
levard. Dit zal door het bestuur beke
ken worden. Ook kwam nog het plaat
sen van meer rustbankj es tijdesn het
seizoen ter sprake.
Het was reeds laat geworden, toen de
voorzitter onder dankzegging voor de
grote opkomst, de vergadering sloot.
Granaat gevonden.
Nog steeds stoot men bij landbouw-
werkzaamheden op oorlogstuig. Zo werd
op het landbouwbedrijf van de heer D.
Dekker in de Ameliapolder een granaat
gevonden.
Schoondijke
Raadsvergadering
Door een artikel in het Algemeen Dag
blad van Zaterdag j.l. kan men in den
lande al roddelende weer tot de con
clusie komen, dat het in Zeeland weer
niet in orde is. Deze woorden sprak
burgemeester J. C. Hoftijzer tijdens de
raadsvergadering van Maandagavond.
Het Algemeen Dagblad maakt het nog
erger dan het Zeeuwsch Dagblad. De
eerste spreekt n.l. over verbittering wel
ke in Schoondijke heerst over het „ver
kwanselen van adoptiegelden". f 19.000.-
zou in kleine bedraagjes zijn uitgege
ven, verkwanseld, inplaats dat men er,
zoals in andere gemeenten geschiedde,
een sportveld, gymnastieklokaal of ver
enigingsgebouw van financierde. De
voorzitter zei, dat hij zich van het be
leid met betrekking tot de adoptiegel
den moest distanciëren, omdat dit voor
zijn tijd gebeurde, maar toch te kun
nen zeggen dat de gelden goed besteed
zijn. Zo ging er f 9000,- naar de kleu
terscholen. Bij het overlijden van bur
gemeester van Rosevelt waren er gelden
over f 15.000,-) die ten algemene nutte
konden worden aangewend. Hiervan
gingen f 1800,- naar de plaatselijke mu
ziekvereniging „O.K.K.".
In tegenstelling tot hetgeen men in
het artikel suggereert, wellicht niet met
opzet, zei de voorz., dat Schoondijke wel
de beschikking heeft over een mooi
sportveld en zelfs over een hypermoder
ne gymnastieklokaal. Ook hebben we 'n
verenigingsgebouw, zij het dan een ge
bouw dat door een particulier wordt ge
ëxploiteerd. Wel is er een repetitie
ruimte voor de muziekvereniging, zang
vereniging e.d., maar inderdaad een te
kort aan vergaderruimte. Het is juist
deze vergaderruimte waarmee B. en W.
zich de laatste weken intensief hebben
beziggehouden om hierin te kunnen
voorzien. Voor wat betreft het feit, als
zou de gemeenteraad de kerkeraad
van de Geref. kerk hebben gedwongen
een nieuwe kerk te bouwen, ondanks
het feit dat het oude kerkgebouw nog
in prima staat verkeerde en een kleine
wijziging van het wederopbouwplan het
voortbestaan van dat gebouw had kun
nen verzekeren, zei de voorz. dat de
klachten hieromtrent 10 jaar te laat
komen. Voorts werd indertijd een we
deropbouwplan gemaakt door de stede-
bouwkundige, waarin de lijnen voor de
toekomstige wederopbouw van Schoon
dijke waren vastgesteld en welk plan
door de gemeenteraad is gesanctioneerd.
De grote offers die de leden van de
Geref. kerk zch zouden hebben moeten
getroosten om het nieuwe kerkgebouw
te kunnen stichten, oordeelde spr. niet
zo geweldig groot als men weet dat 80
pCt. van de bouwkosten door de weder
opbouw werden gedragen.
Spr. zei dat een telefoontje van de
zijde van die redactie aan de gemeente
Feuilleton
STREEKROMAN
door HANOL SPOOR.
5)
„Zo." hoonde Sternhout, „je denkt een
heel intelligent persoon te zijn. maar
deze keer sla je toch de plank mis".
„Dat is alleen al een bewijs, dat 't
nog erger is dan ik vermoed," consta
teerde Frank laconiek. „Een reden te
meer om op onze hoedie te zijn".
„Je zult spijt hebben van je stijfkop
pigheid," voorspelde Sternhout.
„Een oud soldaat vreest de strijd
niet." antwoordde Frank en wilde door
lopen om aan dit onaangenaam onder
houd een einde te maken.
„Mijn advocaat zal een proces aan
hangig maken om je voor het gerecht
te dagen wegens verwaarlozing van je
bedrijf," meende Sternhout nog te moe
ten waarschuwen.
„Zo U wenstmisschien vindt U daar
dan een aanklacht wegens enorme scha
de aan de tuinderijen hier in de om
trek, door een te hoge wildstand, waar
voor U als pachtheer aansprakelijk
bent".
Juist wilde de jonkheer een scherp
antwoord geven, toen plotseling als een
wervelwind een grote herdershond zich
op Rocky wierp. De twee hondenlijven
vormden een verwarde rollende en
grommende kluwen. Nog voor de beide
mannen van hun verbazing bekomen
waren, probeerde een tenger gebouwd
meisje de honden te scheiden. Moedig
wierp zij zich op de vechtende honden.
Verwoed trok zij aan de halsbanden en
riep bijna huilend hun namen.
Alles was tevergeefs. De grote hond
had Rocky in de bek genomen en schud
de het kleine hondje wreedaardig op en
neer.
„Dilo toch, laat los," gebood het meis
je, maar in blinde woelde hoorde of zag
de grote hond niets.
Kalm greep Frank de grote hond bij
de keel en drukte zachtjes aan. Nu liet
Dilo wel los en terwijl Frank de hond
trachtte te kalmeren, kroop Rocky jan
kend naar zijn baas.
Sterhout, die de aanval op zijn hond
als een persoonlijke belediging opvatte,
wilde Dilo mieit z'n riem te lijf, doch
Frank schoof met een vastberaden ge
zicht het beest achter zich.
Even was er niets anders hoorbaar
dan het gehijg van mens en dier. Het
meisje bukte zich en streelde de ver
schrikte Rocky.
„Het spijt me heel erg dat dit ge
beurd is, mijnheer' Sternhout," veront
schuldigde zij zich. „Dilo gaf zo'n on
verwachte ruk aan de riem, dat deze
uit mijn hand schoot. Gelukkig is Rocky
niet gewond".
Haar ogen stonden angstig en sme
kend keek ze Sternhout aan. Frank had
zijn vroegere vriendinnetje herkend.
Zoals ze daar nu stond, mjet nog ver
schrikte ogen, was ze net een groot
land. Het vertederde hem en tegelijk
ergerde hij zich, dat ze tegenover Stern-
hout zo nederig deed.
Sternhout bezag het meisje met stuur
se blikken, daarna kwam er wat meer
belangstelling in zijn ogen. Ondanks
het feit, dat ze gekleed was in een
blauwe overall en haar voeten in klom
pen waren gestoken, zag ze er toch al
lerliefst uit. Haar blozend gezichtje was
omlijst met blonde krullen, die wat ver
ward uit een rood hoofddoekje kwamen
kringelen. De zuiver blauwe ogen keKen
zo ontwapenend, dat Stemhout veel on
prettige dingen ongezegd liet.
„Je zult nader van mij horen," zei hij
kortaf en zonder Frank nog een blik
waardig te keuren, verwijderde hij zich.
Rocky volgde zijn baas op de voet,
met hangend kopje, het kleine stompje
staart stevig aangedrukt.
HOOFDSTUK III.
Jeugdliefde.
Eerst nu kreeg Frank gelegenheid
zijn vroegere buurmeisje te begroeten.
„Joke, meisje, wat ben ik blij dat ik je
weer terug zie. Laat ik je eens goed be
kijken. Ja, je bent gegroeid hoor" en
bewonderend keek hij naar haar knap
en fris gezichtje.
„Nu." drong hij aan, „je kunt -toch
zeker wel wat vrolijker kijken bij het
terugzien van je oude speelkameraad.
Je bent toch niet boos, omdat ik gister
avond niet meer gekomen ben; het was
al zo laat geworden".
„Natuurlijk ben ik niet boos, Frank".
Joke's stem klonk ontroerd. ..Ik ben
heel blij dat je weer thuis bent". Doch
dadelijk daarop zuchtte ze weer, „dat
dit ook juist nu moest gebeuren".
„Kom nu Joke, ik ken mijn overmoe
dig vriendinnetje van vroeger niet
meer. Heeft de jonkheer, wat je noemt,
de wind er onder gekregen?"
Joke bleef echter ernstig. „Frank, er
is zoveel gebeurd terwijl je weg was.
Het is hier uit met het vrije leven.
Prikkeldraad en bordjes met „verboden
toegang," dat is hier de toekomst. Stern -
hout werkt dit steeds meer in de hand
en dan blijft nog de onzekerheid wat
hij eigenlijk van plan is".
Frank werd nu ook ernstig; hij be
greep onmiddellijk waar zij op zin
speelde. Ze stonden daar hand in hand,
uitkijkend over het landschap dat hen
zo dierbaar was. Twee mensenkinde
ren, opgegroeid in de natuur, in een om
geving welke ze als de hunne waren
gaan beschouwen. Ze eisten als hun
goed recht, dat ze - evenals hun voor-
