ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
25-jarig ambtsjubileum van burgemeester
Kostense te Biervliet
Plaatselijk Nieuws
Feuilleton
„Licliji! ziet geen Lichaamsgebrek."
de jcha kei
ALG NIEUWS BLAD
DRUKKERS-UITGEVERS F SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.
15e Jaargang - Nr. 776
Vrijdag 5 Aug. 1960
Verschijnt iedere vrydag
A bonnementsprij s
f 1,10 p. kw.; franco p. post f 1,15
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.; bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
y
Het schatgraven was voor de meisjes
van 9 en 10 jaar, waarna de jongens
van 9 en 10 jaar konden zaklopen, ter
wijl de jongens van 11 jaar en ouder
moesten hardlopen met hindernissen.
De meisjes van 11 jaar en ouder konden
eikaars krachten meten in het hard
lopen. De oudere aanwezigen op het
strand lieten zich ook niet onbetuigd,
want zowel de dames als de heren heb
ben een partij hard gelopen. Des avonds
om half acht werd door de muziekver
eniging „Nut en Genoegen" nog een
concert gegeven aan het strand.
Schoolreis.
Onder leiding van het onderwijzend
personeel en enkele leden van de ouder
commissie maakten de kinderen uit de
drie hoogste klassen van de openbare
lagere school hun jaarlijkse schoolreis.
De tocht, die dit jaar naar de Efteling
leidde, ma^, niettegenstaande het
slechte weer in de ochtenduren, zeer
goed geslaagd genoemd worden, 's Mor
gens om zeven uur vertrokken de kin
deren met een bus van de S.B.M. via
Breskens-Vlissingen naar de Kaats
heuvel. Bij aankomst op de Efteling,
waar het weer inmiddels beter was,
werd na de genoten consumpties en
maaltijden, een bezoek gebracht aan
het sprookjesbos. Tevens was er nog
gelegenheid voor het maken van roei
tochtjes met kano's en roeibootjes,
waarvan dan ook volop gebruik werd
gemaakt. Na een genotvolle dag waren
de kinderen 's avonds om half tien weer
thuis.
Retranchement
Bejaarden op reis.
De bejaarden hebben per bus een
uitstapje gemaakt naar België. Bij het
vertrek regende het. Bij aankomst in
Brugge was het nog steeds niet droog,
zodat van een bezoek aan de weekmarkt
aldaar niets kon komen. Bij het meer
van Loppem werd de koffie gebruikt.
Het weer werd nu allengs beter. De
tocht naar de Vlaamse Ardennen kwam
derhalve goed tot zijn recht. Op de
Kruisberg werden verversingen ge
bruikt en werd een wandeling gemaakt
door de bossen. Op de verdere reis naar
Ronse en Geeraardsbergen genoot men
van het prachtige heuvelland. Op de
terugweg werd de reis te Oudenaarde
onderbroken, waar nog tijd over was
om te winkelen en koffie te drinken.
Bij de terugkomst in de eigen gemeente
werden de bejaarden ingehaald door de
muziekvereniging „Ons Genoegen".
Voor deze ontvangst bestond op de
markt grote belangstelling, ook van de
zijde der vacantiegangers. Burgemees
ter Leenhouts sprak het gezelschap toe,
waarbij hij zich verheugd toonde over
het feit, dat ondanks vele moeilijkhe
den, dit uitstapje toch jaarlijks door
gang kan vinden.
Collecte.
De collecte voor het Ned. Roode Kruis
bracht f 127,65 op.
Bijzonder groot is Zaterdag j.l. de
belangstel'ing geweest voor burgemees
ter A. P. Kostense tijdens de receptie
ter gelegenheid van zijn 25-jarig ambts
jubileum, welke 's middags na de offi
ciële huldiging door de gemeente werd
gehouden. Ruim 750 personen kwamen
de burgemeester, zijn echtgenote, zoon
en dochter, geluk wensen. Ruim 2y2 uur
duurde de mensenstroom. Van alle kan
ten stroomden 's morgens de gelukste
legrammen, bloemstukken en andere
blijken van belangstelling binnen.
De dag begon voor het gezin Kostense
al vroeg, 's Morgens, voordat er één
enkele officiële bijeenkomst plaats
vond, kwamen de kleuters, die de kleu
terscholen te Biervliet bezoeken, allen
getooid met een kleurige muts en een
vlaggetje en elk met een bouquet bloe
men in de hand, voor de burgemees
terswoning hun vreugde in een speciaal
voor deze gelegenheid gecomponeerd
lied, uitzingen. Een der leerlingetjes,
Arend Evenhuis, mocht de burgemees
ter het mooi opgetekende lied over
handigen. Het vers was gemaakt door
het hoofd van de Chr. kleuterschool,
mej. C. M. de Kraker. Nadat de peuters
hun feestlied hadden gezongen, legden
ze hun bloemen neer op de stoep van
de woning. Lief en spontaan was dit
alles en de burgemeester, die dit lieve
kindergedoe met kennelijk plezier had
aangezien, dankte de kleuters en hun
leidsters voor de wijze waarop zij hem
hadden toegezongen. Wat er vandaag
ook nog verder mag gebeuren, dit zal ik
het allermooiste vinden, aldus de bur
gemeester. Uiteraard was de belangstel
ling van de zijde der ouders voor dit ge
beuren zeer groot. Opgewekt vertrok de
kleuterschaar in optocht naar het
gymnastieklokaal van de openb. lagere
school, waar ze een voorstelling kregen
aangeboden door de meester-gooche-
laar Johnie. Na een genotvolle morgen
werden de kinderen nog onthaald.
Ondertussen was om tien uur de bij
zondere raadsbij eenkomst begonnen,
waarover elders in dit blad.
's Middags om twee uur werd in de
Herv. Kerk een huldigingsbijeenkomst
gehouden, waarvoor de belangstelling
zeer groot was. Door enkele leden van
het feestcomité werd burgemeester
Kostense en zijn gezin per auto aan de
woning afgehaald en naar het gebouw
gebracht. Pastoor Burm begeleidde de
burgemeester en echtgenote naar de
bijeenkomst, waar de 7-jarige Hendrika
Kalkman mevrouw Kostense een bou
quet prachtige anjers aanbood. Tijdens
de binnenkomst klonk de glasheldere
trompetsolo van Jan Anthonisse, bege
leid op het orgel door mej. C. M. de
Kraker. Ds. Evenhuis sprak namens de
Biervlietse gemeenschap een kort be
groetingswoord tot alle genodigden, in
het bijzonder tot burgemeester Kosten
se, zijn echtgenote, zoon en dochter.
Nadat een koortje enkele liederen uit
Valerius' gedenkklanken had gezongen,
voerden diverse sprekers het woord.
Als eerste sprak op zeer sympathieke
wij|ze Pastoor Burm, die zachtjes pro
testeerde tegen de aankondiging* als
sprekend namens het Rooms-Katholie-
ke deel der bevolking. Ik heb helemaal
geen behoefte en ook geen opdracht om
speciaal namens een bepaalde groep te
spreken. De pastoor verzekerde de ge
meenteraad erg blij te zijn geweest met
de uitnodiging de raadsbij eenkomst
deze morgen te bezoeken. Het is de
eerste maal in de 45-jarige tijd dat ik
in Biervliet ben, dat me dit is overko
men.
Wethouder J. Dekker onderstreepte
nog eens de woorden, welke door wet
houder Van Pamelen 's morgéns in de
gemeenteraad gesproken waren. De
heer F. Keukelaar voerde het woord
namens de Herv. Gemeente en verze
kerde de burgemeester dat men op
kerkelijk gebied nooit tevergeefs bij de
burgemeester aanklopte.
Mevr. Vroon-Maarleveld uit Breskens
herinnerde er aan, dat burgemeester
Kostense zijn eerste ambtelijke oplei
ding van haar vader, de toenmalige
burgemeester van Biervliet mocht ont
vangen. Zij dankte de burgemeester
voor de zeer hoge opvatting, waarmede
hij zijn ambt vervult. U houdt van Bier
vliet, Biervliet houdt van u, verzekerde
zij de burgemeester.
Burgemeester Van Hootegem van
Sluis voerde het woord namens de ver
eniging van burgemeesters, secretaris
sen en ontvangers in West Z.-Vl. Zilve
ren burgemeesters hebben we in onze
vereniging niet. We voelen ons dan ook
bijzonder bevoorrecht, dat we er thans
een in ons midden hebben, aldus spr.,
die de gelukwensen namens alle leden
uitsprak.
De heer J. B. Becu sprak namens het
dagelijks bestuur van het waterschap
„Het Vrije van Sluis", waarvan de heer
Kostense eveneens deel uitmaakt.
Buirgemeiester Han^sens van Hoek
sprak als voorzitter van het beheer-
schap Braakman-recreatiegebied.
De heer W. Hack, gemeente-secretaris
te Rilland-Bath, wenste het echtpaar
Kostense geluk en dankte voor de lange
tijd, dat hij te Biervliet onder leiding
van de burgemeester had mogen wer
ken.
Diep onder de indruk van het gespro
kene beantwoordde burgemeester Kos
tense één voor één de sprekers.
Ds. Evenhuis verzocht de aanwezigen
het Wilhelmus te willen zingen, waar
mee de plechtigheid besloten werd.
Inmiddels was er in het dorp een hele
drukte. Alles wat Biervliet aan sport
en jeugdverenigingen rijk is, defileerde,
voorafgegaan door de Kon. Hannonie
Groede
Muziekconcert en strandfeest.
Evenals Zaterdag 30 Juli j.l. tijdens
het muziekconcert door de Kon. mu
ziekvereniging „E.M.M." op de tent te
Groede, met de daaraan verbonden
lampionoptocht, liet het zich ook Zon
dagmiddag op het strand van Groede
aanzien, alsof de weersomstandigheden
spelbreker van de strandfeesten en de
muziekuitvoering in de duinen zou
worden. Doordat de bewolking geleide
lijk optrok, bleef het gelukkig droog en
was de belangstelling vooral van de
zijde der badgasten voor de kinderspe
len vrij groot. Eerst werd begonnen met
het maken van vrije figuren en teke
ningen in het zand, waaraan door
minstens een vijftigtal kinderen werd
deelgenomen. De jury, welke uit een
drietal badgasten bestond, die door het
bestuur van de V.V.V. hiervoor uitgeno
digd waren, kenden de prijzen alsvolgt
toe:
Figuren tekenen in het zand.
Kinderen van 4 tot 6 jaar. 1. J. Ras,
kop van zeester; 2. Anneke Datthijn,
paddestoel; 3. Hetty van Gorp, kasteel;
4. Cornelia van Schade, krabben.
Kinderen van 6 tot 12 jaar.
1. Loek Milschlager, druipkasteel2.
Wilhelmina d'Aalnis, wapen van Zee
land; 3. Rob Bruins, visser; 4. John.
Segers, reiger; 5. Rita van Hoeke, kind
en eend; 6. Edith Verlooij, schip; 7.
Leny Provoost, schip; 8. Tilly Greis,
strandtafereel.
Groep meesterklasse.
1. Ger Bruinsma, schilderij; 2. Bas
van Leeuwen, kop zeemonster; 3. Piet
Brakman, tènnisstadion4. Wim
Voogdt, ooievaar; 5. Frank van der
Meulen, clown.
Voor het schatgraven, waarbij flesjes
met een waardebon uit het zand gegra
ven moesten worden, bestond nog gro
tere belangstelling. De 20 flesjes met
een totale waarde van pl.m. f 50,
konden in circa drie kwartier bij het
bestuur worden ingeleverd. Na afloop
van de kinderspelen werd door „E.M.M."
nog een slotooncert gegeven in de dui
nen. Zaterdag 6 Aug. a.s. zullen op het
strand door de V.V.V. nogmaals kinder
spelen worden georganiseerd, terwijl
op Woensdag 10 Aug. a.s. des avonds om
8 uur een concert op de muziektent ge
geven wordt met daaraan verbonden
1 ampionoptocht
Nleuwvliet
Strandfeest en muziekconcert.
Zondag j.l. werd een strandfeest ge-
organiserd, waarvoor goede belangstel
ling bestond. Nadat burgemeester
Everaars de belangstellenden en de or
ganisatoren een succesvolle middag had
toegewenst, bestond eerst voor de kin
deren van 5 en 6 jaar gelegenheid voor
hardlopen met stokjessteken. De kin
deren van 7 en 8 jaar hielden zich be
zig met blokjes rapen en hardlopen.
door Maartje Zeldenrijk.
16
Reeds de eerste avond ontstond er een
conflict tussen de bedrijfsleider en Goot
je, wie nu het werk van Berend zou
overnemen. Maar Jager moest met de
laatste bus half twaalf naar huis
en Gootje woonde in de voorstad en
ging altijd op de fiets. Het argument
van Gootje, dat Jager zijn bus zou. mis
sen, als hij de kas ging controleren,
gaf de doorslag. Zodat Gootje 's avonds
met de kas naar boven ging en samen
met Berend de bonnen en het geld tel
de. Daarna kreeg ze de sleutel van hem
en borg het geld in de brandkast en
tenslotte zat ze nog even bij zijn bed
te praten over de dingen van de dag.
Voor ze naar huis vertrok, sloot ze al
les stevig af, bracht nog een glas si
naasappelsap boven voor de nacht en
vertrok dan naar de Beemster. Dat was
doorgaans rond middernacht.
Berend had al eens gezegd, dat ze
's morgens best een paar uur later
mocht komen, maar daar wilde ze niet
van weten. Om negen uur was ze weer
op haar post en op marktdag al om
zeven uur. Het meisje bleek onvermoei
baar te zijn. In de dagen, dat Berend
in bed lag, kreeg hij grote bewondering
voor haar.
Na twee weken constateerde de dok
ter, dat Berend aardig opgeknapt was
en adviseerde hem een paar uurtjes per
dag op te staan. „Maar op de kamer
blijven".
Er ging nog een week voorbij en toen
mocht Berend weer kalmpjes aan be
ginnen. Toen Gootje de laatste avond
de kas boven had gebracht en alles
klopte, greep Berend haar hand en zei:
„Gootje, meid, ik weet niet, hoe_ ik je
danken moet voor alles. Je krijgt er
Zaterdag een extraatje voor, reken
maar."
Gootje had verlegen haar hand te
ruggetrokken en had met rode kleur op
haar frisse gezicht geantwoord: „Dat
moest er nog bijkomen. Er is niks te
danken. We zijn toch zeker in de wereld
om elkaar te helpen."
Die nacht lag Berend lang wakker.
Van zijn prilste jeugd af was hij de
bochel geweest: de kleine kriek. De
jeugdige Wimmie Tromp was de eerste
geweest, die hem zo had genoemd. Een
buurmeisje, Trijntje Butter, had hem
eens over zijn bult gestreken en ge
vraagd: „Wat hew jij op je rug? Hew jij
je pet er onder verstopt?" En geleide
lijk aan had de kleine B-erend begrepen,
dat hij anders was dan andere kinde
ren. Niet alleen wat kleiner van stuk,
maar met iets op zijn rug, dat een an
der niet had. Een bochel noemden ze
dat. En dat was nog het minst erge
scheldwoord.
Op de school was hij op de achterste
bank gezet. Als kleine jongen had hij
de portée van deze gedragslijn van de
onderwijzeres niet begrepen, maar later
toen hij groter werd, had hij de diplo
matieke tact van juffrouw De Bondt
verstaan: als hij op de achterste bank
zat, zou niemand in de klas zijn mis
maakte rug zien.
Doch op de speelplaats zag men het
wel: „Hé, dat jong van Bongert heeft
een bult in z'n nek."
Hoeveel keer had hij dat niet ge
hoord? En hoewel zijn broers Arie en
Douwe hem zoveel mogelijk in bescher
ming namen, had dit een averechtse
werking ten gevolge. Men begon een
hekel te krijgen aan de kleine mis
maakte jongen, vooral wanneer de juf
frouw of de meester strafwerk gaf aan
hen, die hem om zijn mismaaktheid be
spotten. Die antipathie kwam op een
keer tot uitbarsting bij de Beemster-
brug, waar een hele troep jongens de
drie gebroeders Bongert opwachtten en
alle drie een pak slaag kregen, de mis
maakte het meest.
Sedert die strafoefening was Berend
wantrouwend geworden tegen iedereen,
die niet tot zijn naaste familie behoor
de. Alleen voor Tinus Waaijboer maakte
hij een uitzondering. Tinus had nooit
één woord gezegd over zijn hoge rug.
En daarom was er vriendschap ont
staan tussen Berend en de als dorpsgek
gedoodverfde Tinus.
Ook gedurende zijn zwarthandelaars
praktijken had hij het soms zwaar te
verduren gehad. Tientallen malen was
hij tijdens onderhandelingen over be
paalde partijen goederen of levens
middelen uitgescholden door opvliegen
de collega's in het vak. Maar Berend
had vroeg geleerd te zwijgen en te be
rusten. Maar aan de andere kant werd
hij wraakzuchtig en als hij de man,
die hem eens vaker had uitgescholden,
een hak kon zetten, deed hij het.
Hoewel hij zacht en teruggetrokken
was, ontpopte hij zich in de oorlogs
jaren als een keiharde koopman. „Met
Berend bochel was niet veel te versie
ren", heette het onder zijn collega's.
Met andere woorden: Hem kon je niet
voor de gek houden. Maar ze deden
desondanks graag zaken met hem, want
hij had een fijne neus voor allerlei
business, die in de oorlogsjaren winst
gevend waren, en door zijn misvormde
gestalte glipte hij vaker door de mazen
van de vele netten, die rond de zwart
handelaren gespannen werden, dan
menige collega. En doordat hij alles,
wat hij kocht, binnen de vier en twintig
uur doorverkocht, nam hij practised
geen risico's, maar hij verloor ook nooit.
Zijn kapitaal groeide langzaam maar
zeker en hij deed nooit zaken, waaraan
meer dan normaal risico verbonden
