Esso
BRILLEN
Speciale
verkoop
bij BOBBE
BOBBE
alg. nieuws blad
voor west zeeuws-vlaanderen
Uit de 2^winhoek
Feuilleton
„Liefde ziet geen Lichaamsgebrek."
Zijn er verjaar- of feestdagen in 't zicht
Laat dan WIM FENIJN uw leverancier zijn
fêt ^rlüemaelier"
tegen sterk
verlaagde prijzen
defchakel
&LG nieuws blad
r~
15e Jaar gang - Nr. 772
Vrijdag 8 Juli 1960
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprijs
f 1,10 p. kw.; franco p. post f 1,15
Prijs der advertenties
io ct. per m.m.bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 439
Ze zijn er al weer. De vele in de avond
verlichte venstertjes der pensions. Zelfs
gloeit er hier en daar weer een lichtje
van een dappere tentenier.
Ze zijn er dit jaar al eens meer ge
weest voor die storm losbarstte. Toen
vouwden die tenteniers hun natte lap
pen maar op en vluchtten per lorrie of
fiets. Caravans volgden in zielige exo
dus. En toen de automobilisten.
Maar kom, ze zijn er weer. De bad-
lui weten Kadzand te vinden: hol lan
ders, belgen, duitsers. Op 17 Juni was
de toevloed der laatsten zo groot, dat
van het ene volle pension naar het an
dere werd gerend - tevergeefs. Ten
laatste het stuur om en de jacht naar
logies meer landinwaarts beproefd. Of
de leden gekromd om in eigen
voertuig de slaap te zoeken. „Es sei
De schimpnaam voor de duitsers
hoort men hoe langer hoe minder, se
dert zoveel dierbare marken over ons
worden uitgestrooid.
Ook een verwaaide engelsman duikt
hier nu en dan op. Een vroeg er in een
winkel om „stamps," doch men begreep
niet dat hiermede postzegels werden
bedoeld. In wanhoop vroeg de vreem
deling eindelijk iets van „paper".
„Och brave man, hadt dit toch dade
lijk gezegd!" En de gedienstige winke
lier duwde de ander een busje peper in
de hand. De engelsman betastte het
dingske, rook er eens aan, bedwong zijn
niesbui en tekende toen een postzegel
op een hoekje van een papier. Toen was
men eindelijk in de tram. Vellen post
zegels uit de lade. Weg busje peper, weg
engelsman
Om internationaal te blijven. Bel
gisch gezin van vrouw, man en twee
kleine peuters, zocht naar het oude
plaatsje aan de duinvoet, doch werd
teruggewezen door onverbiddelijk prik
keldraad. Dewijl de noordoostenwind
vrij vinnig was zon het vrouwtje op list.
Opeens knielde zij en werkte het zand
onder de versperring weg met de hand,
waarna ze onder de draad in de ont
stane kuil de doortocht beproefde. Maar
toen het ondernemende vrouwtje zich
iets te vroeg oprichtte zei de draad
„pik" en kon ze niet weg of weer. Man
lief schoot te hulp, waarna hij twee
draden tot elkaar boog en stevig vast
bond. De kleintjes vonden het fijn door
het poortje te kruipen. Pa volgde en
men nestelde zich knus achter een be
schuttende rijshaag.
Ach ja - dat prikkeldraad. Het gaf
„Toerist" in een vorige Schakel aan
leiding om zijn gal de vrije loop te
gunnen.
Ook de hotelhouders gaven ten deze
in ons voornaamste provinciale blad
lucht aan hun ontstemming, wat on
dergetekende ten volle onderschrijft.
Het Waterschap moge gemeend hebben
wijs te handelen, het verviel tot over
drijving ten nadele van badgasten, ho
telhouders en ingelanden.
Nabij hotel „Noordzee" tot een paar
honderd meter westelijk daarvan heeft
een draadversperring in. Het is het
punt dat van de getijstromingen lijden
kan. Bij het overige duin is de aanwas
verre overheersend ten opzichte van de
zo gevreesde afname door handelingen
door Maartje Zeldenrijk.
12
Berend zette hem in het kort de si
tuatie uiteen en de man vertrok, in
ieder geval voldaan over wat hij te
zien had gekregen. De cafetaria kor
geopend worden.
HOOFDSTUK IX.
Die eerste September woei de vader
landse driekleur van de gevel van „Bon-
gert's Cafetaria". De feestelijke ope
ning werd bijgewoond door de hele fa
milie Bongert, die daarvoor, wat be
treft de mannelijke leden, een vrije
middag had. Zelfs Breebaart kwam even
kijken en proeven van de heerlijkhe
den, die een keurig in het wit geklede
dienster iedereen bracht. Want op de
openingsdag kostte het niets. Dat had
Berend bepaald. Purmerend kon van
af drie uur gratis schransen in zijn
cafetaria. Vooruit, laat hem dat nu
ook nog honderd gulden kosten. Maar
het was dan ook een pracht van een
reclame. O zo.
Wel de Purmerenders, met name de
jeugd, lieten zich niet onbetuigd. De
bedrijfsleider en de kok kwamen han
den tekort. Want gedurende de overige
petroleum. Heineken'e Bier, Prik- of Wemco-Limonade
P.S. Ook voor alle Was-artikelen Beleefd aanbevelend,
WIM FENIJN - Telefoon 506 - BRESKENS
van badgast en wandelaar.
Moge te eniger tijd het grootste ge
deelte der algemeen gehate draadver
sperring verdwijnen, als men haar over
bodig heeft willen zien.
Nog groter onaangenaamheid dan
bovengenoemde wordt het badleven
berokkend door de ongekend grote
massa van stookolie die kilometersver
de kust bedekt na de stormnacht van
29 Juni. Afgewerkte stookolie, afschu
welijke klodders, die het verkeer op het
strand nu geheel hebben weggevaagd
Internationaal is dit misdadig over
boord pompen verboden. Geschiedde
het aan boord van de olietanker die in
de bewuste avond de Schelde opvoer?
Of op de ledige vrachtboot van onge
veer 4000 ton, die toen zee koos? Of was
een ander schip de overtreder, nu men
in de stormnacht zich veilig waande
voor controle?
Intussen trachten moeders haarklei
nen van de vuile stof te reinigen en is
men in pensions en hotels ingespannen
doende de vette rommel van vloer en
vloerbedekking te verwijderen - zo mo
gelijk
Maar kom; er wordt geld verdiend te
Kadzand. Grossiers razen in hun bestel
auto over de terreinen, we hebben vol
op fruit en vis en ijsjes. En auto's stop
pen bij de fritewagens, de uitgestoken
pan wordt met kokendheet spul gevuld
- de lunch is binnen.
Ja - de lichtjes zijn er weer.
L.B.
Plaatselijk Nieuws
Zuidzande
Raadsvergadering.
Tijdens de raadsvergadering van
vorige week Woensdag ging de raad in
principe accoord met de ontwerp
wijziging van het uitbreidingsplan. Het
plan houdt in de verlenging van de
Zegveldstraat in oostelijke richting,
met aan het einde een verbinding naar
de Prov. weg. Om. is in het plan een
sportveld gedacht, welke bezocht zal
worden via een pad ih het verlengde
van de Kamerikstraat. De achterzijde
van het sportveld zal tegenaan de
Smidsweg liggen en hiervan gescheiden
door een groenstrook, welke strook
aan het begin van het Smidswegje smal
en aan het einde van het sportveld
breed is uitgelopen. Aan het begin van
de Smidsweg is een z.g. oefenveld ge
projecteerd, dat vanaf de school, via het
schoolpad, gemakkelijk te bereiken is.
Weth. Luteijn herinnerde er aan, dat
toen een 13-tal jaren geleden het plan
werd opgemaakt voor de Zegveld- en de
Kamerikstraat, men nogal critiek kon
horen. Men zei: „als de gaten eens vol
gebouwd zijn die door de oorlog gesla
gen zijn, dan heeft men het plan niet
nodig." Nu is er met geen mogelijk
OOSTBURO
heid nog bouwgrond aan te wijzen, zo
dat het niet anders kan dan een plan
vast te stellen waar mogelijkheden lig
gen om de belangstelling voor bouw
grond, die er nog steeds is en nog toe
neemt, te bevredigen. De voorz. herin
nerde er aan, dat het geenszins de be
doeling is maar alles bouwrijp te ma
ken; dat zal bij gedeelten geschieden
naar gelang de behoefte. Het is best
mogelijk, dat men aan een lange reeks
van jaren moet denken voor het plan
volgebouwd is.
Bij de ingek. stukken bevond zich een
schrijven waarin wordt bericht, dat de
indertijd door de raad vastgestelde
verordening op de precariorechten bij
K.B. is goedgekeurd, zodat de verorde
ning per 1 Jan. 1960 van kracht zal wor
den. De eindwijziging van de begroting
1959 werd aangebracht. De gewone
dienst sluit met een nadelig slot van
f 3375,15, welk tekort uit de reserve
werd goedgemaakt.
Over de wijziging in de Gemeenschap
pelijke Regeling Bouw- en Woningtoe
zicht, gaf de voorz. een uitvoerige uit
eenzetting. Hij zei, dat de gemeente
Zuidzande geen enkele behoefte heeft
gehad de regeling gewijzigd te krijgen.
De regeling zoals deze er thans in con
cept uitziet zal worden aangegaan voor
10 jaar, met de bepaling evenwel, dat
wanneer de directeur de dienst verlaat
benoeming van een andere directeur
eerst mogelijk is, indien dit met algem.
stemmen door het algemeen bestuur
wordt verlangd. De opzichters zullen
door het algem. bestuur worden be
noemd op bindende voordracht van de
betrokken B. en W.'s. Z.h.st. verklaarde
de raad zich accoord met de wijzigin
gen, niet voordat weth. Luteijn nog had.
opgemerkt, dat deze regeling een ka-
leidoscoop is van de meningen van de
betrokken gemeenten.
De I.Z.A.-regeling voor ziektekosten
verzekering van de ambtenaren werd
gewijzigd. Op verzoek van de Inter
kerkelijke Commissie voor Maatschap
pelijk Werk werd voor 1958 in het te
kort f 14.53 bijgedragen. Voor 1960 werd
een bijdrage toegekend van f 276,- en
als aandeel in de autokosten van de
maatschappelijk werkster voor I960 een
bedrag van f 25,-. De voorz. merkte op,
dat de verdeling der kosten van de
dienst thans als volgt is: het Rijk 30
pCt., de kerken 30 pCt. en de gemeente
40 pCt.
Een gedeelte van het perceel bouw
land, gelegen achter de meubelfabriek,
werd aangewezen als industrieterrein.
Tijdens de rondvraag zei de voorz..
NIEUWSTE
ZOMERJAPONNEN
van Boussac katoen, in diverse
zéér aparte dessins w.o. noppen
en Kasjmir stijl, speciale prijzen
22,50 27,50 29,50
Wanneer U nu een wollen vest
kiest spaart U
10,— tot 15,—
Grote collectie
WOLLEN VESTEN
in vele zomerkleuren, speciale
prijs
17,50 22,50 27,50
APARTE REGENMANTELS,
(Italiaanse stijl), modern, exclu
sief met zadelsteekgarnering (in
5 modekleuren) NU f 25,—
minder. Speciale prijzen
42,50 49,50 57,50
Laat deze speciale
gelegenheid niet voorbijgaan.
Maak dat U er bij komt.
Voor U betere damesconfectie
eerst
kijken
bij
Uw Modehuis
in Vlissingenll
uren van deze dag en ook 's avonds
bleef er geen van de stalen stoelen on
bezet.
Berend bekeek zijn „tent," zoals hij
het steeds noemde, met genoegen, hoe
wel zijn gezicht als gewoonlijk een mas
ker bleef. Alleen toen zijn vader en
moeder en broers binnenkwamen, brak
er een glimlach door. Dit was toch wel
het mooiste moment van zijn leven.
Natuurlijk moest vooral moeder de
producten keuren. Zij had er immers
het meeste verstand van. Berend keek
haar vragend aan, toen ze van alles
proefde, wat Berend haar persoonlijk
had voorgezet. Doch haar oordeel was
gunstig en de kok kreeg een pluimpje,
toen de familie de ruime keuken be
zocht en bekeek.
Het werd een glorierijke dag voor de
gebochelde eigenaar. En toen zelfs Ti-
nus Waaijboer, als gewoonlijk op zijn
klompen en in een blauwe boezeroen
gehuld, het waagde binnen te komen,
kreeg de jongen het beste zitje van de
zaak en Berend zag er persoonlijk op
toe, dat zijn vroegere vriend van alle
heerlijkheden zijn deel kreeg.
Toen Tinus verzadigd was en een
grote roodbonte zakdoek te voorschijn
haalde, waarmee hij zijn mond afveeg
de, keek hij de eigenaar met een knip
oogje aan en zei, even rondkijkend:
„Berend, zeun, jij hew 't beter beke
ken dan ik, stommeling die ik ben".
Berend lachte wat en haalde zijn
schouders op. „Och, de een heeft wat
meer geluk dan de ander".
„Nou, jij rooit dat wel hier, jij rooit
dat wel. Alles wat jij aanpakte, kwam
voor elkaar. Als je soms nog eens siga
rettenvloeitjes voor me weet
Berend schudde zijn hoofd, ,,'t Spijt
me, Tinus, maar ik doe alleen nog maar
in lekkere hapjes
Om kwart over elf werd de laatste
klant naar buiten geloodst en draaide
Berend de sleutel in het slot om. En
toen de bedrijfsleider en de kok al lang
naar hun woningen waren vertrokken,
maakte Berend, gewoontegetrouw, een
berekening. Wel, het had hem vandaag
een lieve cent gekost, maar alia, de
kost gaat voor de baat uit. Nu maar
eens afwachten, of de baat wil komen.
En die bleef niet weg. De volgende
dag was er een normale toestand in
getreden. Om negen uur opende Be
rend zijn cafetaria en vijf minuten la
ter kwam de eerste klant: een reiziger
om een broodje te eten. Nel. de ser
veuse, d^e Berend uit Amsterdam ge
haald had, bediende hem zoals het be
hoorde en Berend klonk het als mu
ziek in de oren, toen het eerste ver
diende geld in de kassalade viel.
Het bleef die dag normaal lopen. Het
meisje had regelmatig wat te doen en
de kok in de keuken ook. Tussen twaalf
en half twee moest de bedrijfsleider as
sisteren en 's avonds eveneens. Er kwa
men heel wat jongens en meisjes, die
Bongert's Cafetaria maar een „moord-
tent" vonden. Ze konden zelf een mu
ziekje laten draaien en wat er aan con
sumpties verkocht werd, was van prima
kwaliteit.
Klokke elf zette Berend de deur wa
genwijd open. Daar zou hij de hand
aan houden, want hij moest goede
maatjes met de politie blijven. Binnen
een paar minuten was de laatste klant
verdwenen.
Berend nam de kassala mee naar bo
ven, naar zijn kamer en telde het geld.
Wel, dat viel niet tegen. Gewoontege
trouw ging hij wéér een berekening
maken: zoveel broodjes vandaag inge
kocht, zoveel vlees, ham, eieren, aard
appelen, sla, vis, zuur samen zoveel.
Hij wist het precies, want hij had alle
nota's bij zich. Het verschil bedroeg
ongeveer de helft. Er was een mooie
omzet behaald op deze eerste verkoop-
dag. Als het zo bleef, dan was hij best
tevreden.
En het bleef zo. De Purmerender ker
mis deed er nog een schepje op. Tot
grote verbazing van de kok sloeg Be
rend zelf een voorschot voor, zette een
muts op en begon ook te koken, te bak
ken en te braden. Wat hij in de maan
den, dat zijn moeder ziek was, thuis ge
leerd had, kwam hem nu mooi van pas.
Bovendien had hij al heei wat van zijn
kok afgekeken. Hij had altijd wat fee
ling gehad voor het kokkerellen. Het
ging hem goed af.
