£sso
JAPONNEN
BOBBE
ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
v__
Plaatselijk Nieuws
Zijn er verjaar- of feestdagen in 't zicht
Laat dan WIM FENIJN uw leverancier zijn
ZOMER
stad, strand
en feest.
zó leuk zijn ze 1
f 27,50, f 29,50, f 33,50
euilleton
„Liefde ziel geen LictamsgeM."
dejchakel
Al G NIEUWS BLAD
'S' 7<tirgang - Nr. yby
Vrijdag 3 Juni 1960
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
fi,iop. kw.; franco p. post f1,15
Prijs der advertenties
10 ct. per m.m.bij abonn. korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 419
DRUKKERS-UITGEVERS: F4 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL,
Schoondljke
Uitstekend geslaagde kerkedag.
Al maanden lang is men in Hervormd
Z.-Vl. bezig geweest met de voorberei
dingen voor de kerkedag. In gespreks-
kringen is het boekje, dat als thema
voor deze dag gold: „Wie oren heeft om
te horen, die hore", uitvoerig besproken.
De kerkedag wil meer zijn dan alleen
maar een bespreking van interessante
studielectuur. Het is een ontmoetings
bij eenkomst van hervormden, die samen
één gedachte hebben, n.l. het dienen van
Jezus Christus. Donderdag j.l. was het
dan zover. De organisatie, die aan een
klein comité bijna grijze haren bezorgde,
bleek te kloppen. Ook het eer werkte
mee. Zó goed zelfs, dat het in de grote
tent, opgesteld op het sportterrein,
broeiend heet was. In de Herv. Kerk
werd ter inleiding van deze dag een kor
te kerkdienst gehouden. De liturgie was
in handen van Ds. L. Brinkman. Ds.
Stern uit Sas van Gent was de predica-
tor. Hij sprak naar aan^iding van Hand.
1:8: „En gij zult mijn getuigen zijn".
Medewerking aap deze dienst, die zeer
goed bezocht was, verleende het Herv.
kerkkoor uit Cadzand, de trompetist H.
van de Berge uit Axel en de heer H.
Zonnebelt uit Terneuzen, organist. Voor
de kinderen was er een dienst apart, zo
dat de ouders hun volle aandacht op
deze dienst konden richten. Na afloop
van de dienst wandelde men gezamenlijk
naar het sportterrein, waar werd begon
nen met een gemeenschappelijke maal
tijd, welke een zeer genoeglijk verloop
had. Het muziekgezelschap „Excelsior"
uit Cadzand begeleidde de massale sa
menzang, die in handen van mevr. Stern
uit Sas van Gent een waar succes werd.
Ook de kinderen, die in de morgendienst
bepaalde liederen hadden geleerd, kre
gen tijdens deze samenzang gelegenheid
hun kunnen te tonen.
Tijdens de begroetingen sprak namens
de gemeente Schoondijke loco-burge
meester De Feijter. Hij betreurde het,
dat burgemeester Van Rosevelt nog
steeds zeer ernstig ziek is en deze kerke-
daggangers niet zelf kon begroeten. Hij
prees zich gelukkig dat te Schoondijke
een zeer prettige samenwerking is tus
sen de kerk en de gemeente, wat o.m.
bleek uit het feit. dat deze kerkedag op
het gemeentelijke sportveld gehouden
kon worden. Ds. de Jong uit Groede.
de praeses van de classis IJzendijke,
sprak namens deze zijn warme waarde
ring uit voor de organisatoren van deze
dag. Wat gaf de organisatoren het élan
tot deze krachtsinspanning? Waarom
kwamen die vele kringleden steeds weer
samen om te spreken over al die dingen,
welke de Herv. Kerk beroeren? Daar zit,
aldus spr. achter, bewust of onbewust,
het weten dat ons geloof staat of valt
met het leven met de bijbel. Uitvoerig
stond spr. stil bij het overgaan van Ds.
van der Linde uit Middelburg naar de
R.K. Kerk. Overtuigd heeft Ds. van der
Linde ons niet, toen hij zijn inlichten
openbaarde. Wij hebben ons in de ach
ter ons liggende tijd te weinig aange
trokken van de bijbel. Wij moeten terug
tot de wet en tot de getuigenis. Wij moe
ten terug naar het Woord. Wij kunnen
de zaak van de reformatie niet opgeven.
De kerkedag kan het enig gemeende
petroleum. Heineken's Bier, Prik- of Wemco-Limonade
P.S. Ook voor alle Was-artikelen Beleefd aanbevelend,
WIM FENIJN - Telefoon 506 - BHESKENS
antwoord zijn op al deze vragen. Wij
moeten bezig zijn met de bestudering
van de bijbel. Bewaar, aldus Ds. de Jong
in zijn ontroerende toespraak, het pand
u toevertrouwd en wees er mee bezig.
Een forum o.l.v. Ir. Stulen uit Ter-
neuzen behandelde een aantal vragen
welke bij de bestudering van het kerke-
dagboekje zijn opgekomen.
Het kerkedagspel, geschreven door
wika De Haan, „Wie oren heeft hore".
gebracht met veel vaart door jongeren
uit Z.-Vl., bracht het gehele probleem
nog eens duidelijk onder de ogen van de
geboeid toekijkende mensen, die de grote
tent geheel vulden.
Ds. Oude Wolbers uit Koksijde (B.)
deed een warm beroep op de kerken van
Z.-Vl. om hun Vlaamse broeders bij te
staan. Aan de hand van zeer frappante
voorbeelden toonde hij aan, hoe moeilijk
het protestantisme in België het heeft.
Zeeuws-Vlaanderen, aldus de Belgische
predikant, moest zich meer de zorgen
van de kleine protestantse gemeen
schappen aantrekken.
Wika De Haan, die de leiding had van
deze dag, sloot met een kort woord de
geslaagde bijeenkomst en bracht warme
dank aan de grote groep medewerkers.
In de kerkdienst van de Ned. Herv.
Kerkdag werd gecollecteerd voor de
Oecumenische hulp aan vluchtelingen,
hetwelk een bedrag van f 135,- opbracht
en t.b.v. de noodlijdende gemeenten in
Zeeuws-Vlaanderen, hetwelk f 140,66 op
bracht.
Biervliet
Zeehengelwedstüjd.
Door de hengelaarsvereniging „De
Braakman" werd in de Schelde nabij
Hoofdplaat de voor Hemelvaartsdag tra
ditioneel geworden internationale zee-
hengelwedstrijd georganiseerd, welke
onder uitermate gunstige weersomstan
digheden kon worden gehouden. Het was
de vierde maal in successie, dat de hen
gel sportliefhebbers uit Nederland __en
België hun werphengels in het visrijke
water van de Schelde konden uitgooien.
Ditmaal waren er 533 hengelaars (sters)
Ook van de zijde van het publiek be
stond enorme belangstelling. Vele vissers
waren vergezeld van hun echtgenoten
en kinderen, die een heerlijke picknik
hielden, terwijl vader of verloofde aan
het vissen was. Om half zes 's avonds
werden de voorzitters van de deelne
mende verenigingen alsmede 't bestuur
van de plaatselijke vereniging en de V.V.
V., door B. en W. op het gemeentehuis
ontvangen. Burgemeester Kostense
sprak een hartelijk welkomstwoord en
zei het zeer op prijs te stellen, dat de
Biervlietse vereniging op haar beurt
tracht Biervliet's naam in brede kring
bekendheid te geven. Hierop volgde een
gezellige receptie. Om zes uur werd het
grote gezelschap door de drumband en
de Kon. Harmonie van het gemeentehuis
afgehaald en begaf men zich naar de
zaal van hotel „De vriendschap" voor de
prijsuitreiking, hetgeen door burgemees
ter Kostense werd gedaan met een toe
passelijk woord. De uitslag was als volgt:
1. G. van Acker, Hoofdplaat, 535 pt. plus
beker voor de eerste Nederlander; 2. J.
Gurdebeke, Blankenberghe (B.), 515 pt.
plus beker voor de eerste Belg; 3. F.
Donze, Othene, 485 pt. plus beker voor
de tweede Nederlander; 4. M. Aarden,
Bergen op Zoom, 475 pt. plus beker voor
de derde Nederlander; 5. A. v. d. Hoek,
Scherpenisse, 470 pt.; 6. Deugd, Groede,
455 pt.; 7. Van Tichem, Scherpenisse,
435 pt.8. P. Mommaes, Vlissingen, 425
pt.9. I. de Nooijer, Vlissingen, 415 pt.
10. C. de Feijter, Zaamslag, 410 pt.11.
W. Baenteghem, Blankenberghe (B.
beker voor de tweede Belg; 12. R. de
Tond, Nieuwpoort (B.), 405 pt., plus
beker voor de derde Belg; 13. Ch. de
Ruijsscher, Hoofdplaat, 400 pt.14. H.
de Smidt, Hoek, 395 pt.15. Riou, Nieuw
poort (B.), 390 pt.16. M. Rouw, Vlissin
gen, 385 pt.; 17. P. Eloe, Hoek, 380 pt.;
18. v. Landeghem, Stegenen (B.), 370 pt.;
19. B. van Mevendaal, Kloosterzande,
370 pt.; 20. L. Lyon, Eeldoo (B.), 360 pt.
De eerste Hollandse dame behaalde
de 35e prijs, waardoor zij een beker ont
ving. Het was mevr. van Gorsel uit
Scherpenisse met 290 pnt. De eerst ge
klasseerde Belgische dame behaalde de
53e prijs en kreeg de beker toegekend
uitgeloofd voor de le Belgische dame.
Het was mevr. Maas uit Nieuwpoort.
Burgemeester A. P. Kostense trok de
prijzen voor de grote verloting die de
H. S. V. „De Braakman" hield ter gele
genheid van deze zeehengelwedstrijd.
Groede
Raadsvergadering.
Burgemeester J. C. Everaars presi
deerde vorige week weer de raadsver
gadering. Hij was weer hersteld van een
hersenschudding, die hij geruime tijd
geleden had opgelopen.
In zijn openingswoord bracht de bur
gemeester dank aan de beide wethou
ders en het gemeentepersoneel voor de
wijze waarop men de zaken, gedurende
zijn afwezigheid, heeft behartigd.
De raad besloot het verplaatsingskos-
tenbesluit voor ambtenaren toe te pas
sen voor de heer van Ommen en hem
een tegemoetkoming te verlenen voor de
gemaakte kosten van verhuizing.
G.S. keurden het raadsbesluit tot aan
koop van het pand Drieweg O 231 goed.
Volgens een mededeling van B. en W.
aan de raad zijn de bouwgronden bij de
Uitvalsweg bijna geheel verkocht. Op
zeer korte termijn zal de raad het nieu
we uitbreidingsplan voorgelegd krijgen.
De herziening van het bestaande plan
is hard nodig, nu de bouwgronden te
Groede zo snel van de hand gaan.
De bekende 5 pCt. salarisverhoging
en de 2V2 pCt. huurcompensatie, volgens
VOOR
Dit zijn de jurkjes voor Keuken
hof en Champs Elysées, voor
stad en strand en feest,
Juichende bloemen op diverse
prima cottons, reeds vanaf
Ook in de grotere maten
Voor Uw betere damesconfectie
eerst
kijken
bij
Uw Modehuis
in Vlissingen!!
de richtlijnen verstrekt door de Minis
ter, werden door de raad van toepas
sing verklaard voor het gemeenteperso
neel. De begroting 1959 werd gewijzigd.
Met de gemeenten Nieuwvliet, Schoon
dijke en Breskens werd een gemeen
schappelijke regeling aangegaan voor de
keuringsdienst voor vee en vlees. De
vier burgemeesters van deze gemeenten
vormen het bestuur van de veekeurings
dienst. De thans lopende regeling is
volkomen verouderd en zal worden aan
gepast aan de moderne eisen, welke de
veranderde omstandigheden stellen.
De heer Salomé bracht tijdens de
rondvraag de vuilnisbelt bij de Krabben-
dijk ter sprake. Deze ligt te dicht bij de
buurtschap. Ook B. en W. waren deze
mening toegedaan en zullen trachten
deze vuilnisbelt een eind te verplaatsen.
De heer Marijs, welke door familieom-
door Maart je Zeldenrijk.
Maar gebruiksartikelen en genotsmid
delen kun je niet meer zo gemakkelijk
kopen als voorheen. En wat in de eerste
wereldoorlog O.W.-er heette, noemt men
in de tweede wereldoorlog zwarthande
laar. De ouderen herinneren zich de
O.W.-ers nog wel en ze denken dan ge
lijk weer eens aan Jaap Waaijboer. Boze
tongen voorspellen, dat „die hufter wel
weer geld zal gaan verdienen aan de
oorlog". Waaijboer maakt zich overigens
nergens druk over, want hij heeft wer
kelijk genoeg voor de resterende jaren
van zijn leven en hoewel hij in geen en
kele kerk komt en het nooit overluid
zegt, begrijpt hij zeer wel, dat „hoe
dichter ik nader" langzamerhand ook
op hem van toepassing gaat worden
Nee, hij blijft stilletjes op zijn erf, heeft
er voor de liefhebberij een paar koetjes
en een keu, wat kippen en een hok met
konijnen, terwijl hij ook nog een stukje
tuin bewerkt. Waar zal hij zich dan nog
verder druk over maken?
De appel valt evenwel niet ver van de
stam. Tinus Waaijboer heeft altijd geld
op zak. En als hij op de Dinsdagse markt
in Purmerend in gesprek raakt met
iemand, die wel aan fietsbanden weet
te komen steekt Tinus zijn brede kop
dichter bij de spreker en even later ver
dwijnen ze in een café'tje op de Kip-
penmarkt. Diezelfde avond worden er
tien rijwielbuitenbanden gebracht op
het erf van Jaap Waaijboer. En voor
de verblufte Jaap uit zijn woorden kan
komen, is Tinus al bij de leverancier,
duwt hem wat in de handen en ver
dwijnt met de tien fietsbanden naar de
hooizolder.
Als Tinus weer beneden komt, staat
vader Waaijboer met gefronste wenk
brauwen hem op te wachten. „Wat mot
je deer nou mee? Je hewwe gin inse
een fiets. Je kenne niet inse fietse?"
Tinus knijpt een oogje dicht en grin
nikt. „Hew ik zeit, dat ik gong fietse?
Ik hew banden kocht. En ik ga ze weer
verkopen. Maar nou nog niet. Nee, nou
nog niet. Dat kan wel efkes wachten,
heej? En dan ken ik een paar centen
eraan verdienen, heej?"
Vader Waaijboer staat sprakeloos. Is
dat zijn zoon, die in de buurt „gekke
Tinus" wordt genoemd? In een oogwenk
begrijpt hij wat de bedoeling is van zijn
zoon. En in een flits ziet hij z'n eigen
jeugdjaren weer terug, drie-, vier en
twintig jaar geleden. Was hij zelf in
dertijd ook niet zo begonnen, zij het dan
wel niet met fietsbanden, maar met
kalveren?
Hoofdschuddend gaat vader Waaij
boer weer naar de keuken terug. En aan
z'n vrouw zegt hij enkel: „Tinus het
bande kocht. Voor de fiets. Om weer te
verkopen. Zo'n jongen toch
Het blijft niet bij dat ene handeltje.
Een paar weken later stond Tinus voor
zijn vader in de opkamer en hield z'n
hand op. „Ik wou wat geld hewwe, zo
maar".
Waaijboer kijkt zijn zoon onderzoe
kend ann, maar Tinus grinnikt weer op
zijn bekende manier. „Geef me maar
vijfhonderd gulden," voegt hij er aan
toe.
„Vijfhonderd gulden ben .ie
Maar iets in de blik van zijn zoon. die
opeens niet meer grinnikt, weerhoudt
hpm het laatste woord uit te spreken
Zwijgend opent hij zijn kabinet en haalt
er vijf briefjes van honderd gulden uit
Tinus ne^mt ze in ontvangst alsof het
vijf dubbeltjes zijn en stopt ze in zijn
zak. „Over een poosje kun je het met
rente terugkrijgen," zegt de jongen, die
op school veinsde niets van rekenen te
begrijpen.
Nog een keer vraagt Tinus om geld
en krijgt het. Daarna niet meer. Maar
op een dag schuifelt Tinus naar de hooi
zolder en komt met een groot pak te
voorschijn. Hij slingert het op z'n rug,
trekt buiten zijn klompen aan en gaat
naar de stad. Tegen de avond is hij
weer terug en als hij in huis zijn brood
gegeten heeft, haalt hij een splinter
nieuwe portefeuille uit zijn zak, telt er
elf briefjes van honderd gulden uit en
geeft die aan zijn vader. „Zo benne we
weer kiet, vader," zegt hij, terwijl hij
achteloos de portefeuille met de rest
van het geld in zijn zak steekt. Maar
niet zo snel, of vader Waaijboer heeft
gezien, dat er meer briefjes van hon
derd in zitten.
Langzamerhand groeit de welstand
bij Tinus. Niet uiterlijk. O nee, want hij
kan niet scheiden van zijn grote, geel
geschilderde klompen en zijn blauwe,
verschoten boezeroen. Alleen de oude,
versleten manchester broek is ver
nieuwd. Maar voor de rest is Tinus'
uiterlijk nog dat van „gekke Tinus". Al
leen heeft hij nu niet 'enkel wat losse
guldens, kwartjes en centen in zijn
broekzak, nu is er ook een goed gevulde
portefeuille aan een ketting achter zijn
boezeroen. En hij is tegenwoordig meer
langs de weg dan thuis.
Een enkele keer houdt een Duitse
soldaat hem wel eens aan bij de Beem-
sterbrug of aan de voet van de Purme-
renderweg. Maar al heel gauw ziet de
soldaat, dat de iongen niet helemaal
honderd procent is en als een gediensti
ge voorbijganger de militair dan eens
duidelijk maakt, dat het de dorpsgek
is, dan heeft Tinus nooit meer iets van
de soldaten te vrezen.
Behalve dan dat zijn vader vermoedt
