'SCORSETTEN
Suède
Si. Nicolaas
Cadeau!
BOB BE
alg. nieuws blad
alg. nieuws blad
voor west zeeuws-vlaanderen
.J
Plaatselijk Nieuws
OOSTBURG
Inca Suède «jasje.
Marlaine.
Feuilleton
Het Meisje uit de Molenpolder
dejchakel
14e Jaargang - Nr. 741
VRIJDAG 27 NOV. '59
Verschijnt iedere vrijdag
Abontiemcntsprijs
f 1,10 p. kw.franco p. post f 1.25
Prijs der advertenties
10 ct. p. mm.bij abonn. korting
Advertenties met brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
DRUKKERS-UITGEVERS F4 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.,:»» -°GiRO 358296
Breskens
Geslaagde muziekuitvoeringen.
Vrijdag' en Zaterdag j.l. gaf de mu
ziekvereniging „Uit het Volk—Voor het
Volk" een uitvoering in zaal „Casino".
Vrijdag was de uitvoering uitsluitend
toegankelijk voor donateurs, waarbij de
zaal matig bezet was. Zaterdag was de
belangstelling groot. Beide avonden
sprak de voorzitter een openingswoord,
waarin hij de aanwezigen hartelijk wel
kom heette, in het bijzonder de leden
van de toneelvereniging „Thalia" en
Zaterdag eveneens weth. Van der Hooft
en echtgenote. Spr. memoreerde het 30-
jarig bestaan der muziekvereniging in
de afgelopen zomer, bij welke gelegen
heid nogmaals duidelijk bleek, dat de
vereniging zeer goed aangeschreven
staat bij de bevolking van Breskens.
Vervolgens werd overgegaan tot af
werking van het programma, dat vóór
de pauze bestond uit een 6-tal muziek
nummers, o.l.v. directeur P. Brakman
waarvan vooral de nummers „De kleine
prinses", „Fructidor" en het „Zeeuws-
Vlaamse volkslied" een aandachtig ge
hoor vonden.
Na de pauze traden de leden van de
toneelvereniging „Thalia" voor het voet
licht met „De bungalow", een blijspel
in 3 bedrijven, door T. van Bergen. Een
vrolijk spel, waarbij twee jongelui een
bungalow huren, die echter door een
fout van de verhuurder bij aankomst
reeds aan een tweetal jongedames ver
huurd bleek te zijn. Het stuk werd goed
weergegeven, waardoor het publiek
niet schaars bleek te zijn met hun ge
lach en applaus. Het waren dan ook
twee zeer geslaagde avonden, waarbij de
voorzitter aan het einde van elke avond
hartelijk dank bracht aan alle mede
werkers.
Beide avonden had een goede verlo
ting plaats, terwijl Zaterdag de avond
werd besloten met een gezellig dansje,
waarvan een druk gebruik werd ge
maakt en waarbij de dansmuziek ver
zorgd werd door leden der muziekver
eniging.
Opening nieuw leslokaal
St. Alphonsusschool.
Zaterdag was het een belangrijke dag
voor het schoolbestuur en onderwijzend
personeel der R.K. school te Breskens
Des middags werd n.l. het aan de school
gebouwde nieuwe leslokaal geopend in
tegenwoordigheid van B. en W. der ge
meente Breskens, de Bisschoppelijk in
specteur Verdurmen uit Oostburg, de
inspecteur bij het lager onderwijs, het
schoolbestuur, oudercommissie en leer
krachten der R.K. school, alsmede de
hoofden der openb. lagere- en school
met de bijbel uit de gemeente.
Aan de twee bestaande leslokalen is
niet alleen een nieuw derde leslokaal
van 56 m2 toegevoegd, maar bovendien
de onderwijzerskamer vernieuwd, een
nieuw archiefkamertje, drie nieuwe
wasgelegenheden in de lokalen, een
groep nieuwe W.C.'s, alsmede de speel
plaats vergroot.
Als eerste spreker voerde Pastoor Van
Mechelen, voorzitter van het schoolbe
stuur, het woord, die de aanwezigen
hartelijk welkom heette. Hij zei ver
heugd te zijn met de belangrijke uit
breiding der school, waarbij hij de on
dervonden medewerking prettig noem
de. Spr. bracht speciaal dank aan B. en
W. en de inspecteur van het lager on
derwijs. Ook richtte hij woorden van
dank tot de architect, de heer J. C. P.
Loonen en de aannemers. Dit waren de
heren Gebr. Visser, P. Zegers, J. Carels.
Fa. Schippers Nauta en A. P. Leen-
houts. Pastoor Van Mechelen sprak de
wens uit dat Breskens nog belangrijk
zou mogen uitbreiden en zijn school
eveneens.
Na het gebruik van een kopje koffie
met versnapering, sprak burgemeester
J. A. Eekhout. Hij noemde het een
nieuwe bladzijde in de geschiedenis der
R.K. school. Hierbij herinnerde hij nog
aan het jaar 1952', toen men het verzoek
richtte aan het gemeentebestuur voor de
bouw van een R.K. school in de gemeen
te. De burgemeester bood namens het
gemeentebestuur zijn gelukwensen aan
met deze belangrijke uitbreiding en
prees de activiteit van het schoolbe
stuur, in het bijzonder die van het hoofd
der school, de heer C. Vissenberg en
Pastoor Van Mechelen. Spr. besloot met
de hoop uit te spreken dat Breskens
nog zal mogen groeien en daarmede ge
paard gaande de school.
Inspecteur Leenhouts herinnerde aan
de toestand waarin men verkeerde na
de oorlog en wees daarbij op de grote
onderwijsvernieuwing van nu, vooral
wat betreft de scholenbouw. Hij bracht
verder naar voren dat de kinderen van
het platteland niet meer behoeven ach
ter te staan bij die uit de steden. Ook hij
besloot met zijn gelukwensen uit te
spreken.
Bisschoppelijk Inspecteur Verdurmen
wees op de noodzakelijke samenwerking
tussen particulier initiatief, schoolbe
stuur en gemeente, die in Breskens heel
goed te noemen is.
De heer Robijn, hoofd der O.L. school,
die mede namens ziin collega van de
School met de Bijbel, de heer Sluimer,
het woord voerde, bood namens het on
derwijzend personeel van beide scholen
zijn gelukwensen aan.
De heer Loonen, architect, dankte voor
de prettige samenwerking met het
schoolbestuur, leerkrachten en de In
specteur. Hierbij betrok hij eveneens de
aannemers.
De heer Carels sprak namens de aan
nemers en dankte daarbij het school
bestuur en architect voor het in hen ge
stelde vertrouwen om het werk uit te
voeren. Veel lof zwaaide hii toe aan de
heer Vissenberg, die altiid tijd voor hen
had. Namens de aannemers liet hii de
heer A. Vi^er aan het hoofd der school
een electrische klok overhandigen.
Als laatste sprak de heer De Paauw,
voorzitter der oudercommissie. De~e
zeide alle gelukwensen aangehoord te
hebben en kon zich vanzelfsprekend
hierbij aansluiten, doch hii wenste voor
al de kinderen te feliciteren met de
mooie school die zij nu hebben.
Het hoofd der school, die de leiding
van deze bijeenkomst had, dankte iederp
spreker afzonderlijk, waarbij hij vooral
wee=; on de prettige samenwerking met
de burgemeester wiens deur ai tij d voor
hem openstaat. Ook roemde hij d° goe
de verstandhouding met de collega's
der andere scholen.
Hierna werd een dronk uitgebracht
MEDISCHE
Burchtstraat 13
en werd een ieder der aanwezigen in de
gelegenheid gesteld de vernieuwingen te
bezichtigen.
Het nieuwe lokaal, dat in verschillen
de kleuren is uitgevoerd, is heel modern
ingericht. Zo ziet men het allernieuwste
op het gebied van schoolborden met aan
het plafond een speciaal hiervoor aan
gebrachte lamp, terwijl de ramen voor
zien zijn van Luxaflex zonwering, die
ook ideaal is om het lokaal te verduis
teren wanneer er schoolfilms vertoond
worden.
Sluis
Raadsvergadering
De gemeenteraad behandelde Donder
dag j.l. in haar vergadering een voorstel
van B. enW. om het uurwerk van St.
Anna ter Muiden weer op gang te bren
gen. De aanleiding tot dit voorstel was
een verzoek van de bewoners van St.
Anna, die het zonder dit torenuurwerk
maar moeilijk kunnen stellen. In Mei j.l.
zijn over dit uurwerk al besprekingen
gevoerd met de kerkvoogdij der Herv.
Gemeente. De kardinale vraag is, van
wie is nu eigenlijk die toren, waarin dit
lijke gemeente? Van de kerkvoogdij? De
uurwerk is opgehangen. Van de burger-
gemeente zegt, de toren is niet van ons
en ook de kerkvoogdij wil het oeroude
torentje niet tot haar bezit rekenen. Wel
is een uitspraak in deze kwestie ge
vraagd van kerkelijke instanties. Inmid
dels heeft het Rijk laten weten, niet on
genegen te zijn, het nadelig saldo van
het torenonderhoud, want hier schijnt
de kwestie om te draaien, voor haar
rekening te zullen nemen. Toen inder
tijd de vraag over het eigendomsrecht
zich voordeed, is de electriciteit, welke
het torenuurwerk moet voeden, afge
sneden, omdat zowel de burgerlijke als
de kerkelijke gemeente weigerde de re
kening voor de geleverde electriciteit
te betalen. De raad hakte kloek de gor
diaanse knoop door en besloot het to
renuurwerk weer op gang te laten bren
gen en de achterstallige rekening bij de
P.Z.E.M. te betalen. Nadrukkelijk werd
bij dit besluit vastgesteld, dat dit be
sluit niet inhoudt, dat de gemeente haar
eigendomsrechten op de toren erkent.
Hopelijk zal, als het Rijk garantie ver
leent in het onderhoud van de toren,
deze ook weer een eigenaar zal krijgen.
Een verzoek van het Reclamefonds van
de Stichting Zeeuwse markten om een
bijdrage van f 75,t.b.v. een St. Nico-
laasmarkt, werd afgewezen. Er zal een
stukje riolering aangelegd worden vanaf
het gemeentelijk sportterrein door de
tuin van „Rozenoord" naar de Pieter
straat. Kosten f 2300,De toneelvere
niging „Jantje van Sluis" heeft het to
neelspel „De vrek van Molière" op haar
repertoire genomen. De raad stelde zich
bij de opvoering tot een maximum van
f 150,garant. Om vrij te staan in de
nieuwe onderhandelingspositie voor een
gemeenschappelijke regeling van de
Centrale Dienst voor Bouw- en woning-
als
Wilt U uw vrouw met
SINT-NICOLAAS
werkelijk eens opgetogen
zien als nooit te voren
Verras haar dan met een
prachtig
Een dankbaarder cadeau
zult U moeilijk vinden,
zowel voor haar als voor
Uzelf.
Tenslotte bent U toch ook
trots als zij er zo charmant
en elegant mee uitziet,
nietwaar
Een zó uitgesproken apart
en gracieusINCAjasje.dat
zij er haar hart aan zal
verliezen
In groen, ocre, beige, bruin
f 149,50, f 157,50,
f167,50
Voor Uw BETERE Suède-kleding
uw modehuis in Vlissingen
Exclusieve Sjaals
Laimböck Handschoenen
Zeer aparte Pullovers en Vesten
toezicht in Z.-VX, werd besloten per 1
Januari 1960 uit deze gemeenschappelij
ke regeling te treden. Dit hield, aldus
de voorz., niet in, dat Sluis niets zou
voelen voor deze gemeenschappelijke
gang van zaken, doch om vrij te kunnen
beslissen tot h ettoetreden van de nieuw
te creëren regeling. De exploitatiever
goedingen voor het bijz. lager onder-
door
HENK VAN HEESWIJK.
28
Dt landen werden omgeploegd en
geëgd: grote, zwarte vlakken tussen de
vaal-groene wellanden, waarop het jon
ge gras nog niet was ontkiemd. Maar al
les lag gereed om de jonge, nieuwe ko
ningin te ontvangen, in de hoop, dat
haar verschijning lieflijk en zacht zou
zijn en dat ze warmte mee zou brengen,
want warmte betekende groeikracht.
De natuur verjongde en met de na
tuur de mensen: de eeuwig wisselende
kringloop der getijden.
Ook Heieen herleefde bij het groeien
van het voorjaar. Haar jonge bloed
stroomde krachtiger in de aderen en
het was alsof ze een periode in haar
leven had afgesloten en een nieuwe be
gon. Langzamerhand sleet het verdriet
over het verlies van haar ouders. Er
kwam weer vreugde in haar leven door
de vriendschap met Nel Kastelein. Ze
voelde, dat de familie Kastelein van
haar hield en wederkerig bemerkte He-
leen de genegenheid voor het drietal
groeien. Nadat Hugo op zo'n eigenaar
dige manier Heieen geïntroduceerd had,
waren Nel en Hel een onafscheidelijke
vriendinnen geworden. Ze brachten de
Zondagen gezamenlijk door en als He-
leen een avond in de week weg kon, dan
ging ze naar de Kasteleins en getrouw
bracht Hugo de vriendin van z'n zuster
dan 's avonds weer terug tot vlak bij de
Beldam. Nooit tot de ingang. „Want,"
zei hij eens, „dan zouden er maar praat
jes ontstaan en dan zou jij er de meeste
last van hebben". Heieen vond dat hij
gelijk had en was hem er des te meer
dankbaar voor.
Ging Hugo 's morgens met z'n colle
ga's op de fiets naar de drukkerij, dan
keek hij altijd even in de richting van
de Beldam. Ook Heieen zag 's morgens
wel eens een paar malen naar de weg
als ze wist, dat het de tijd was dat hij
voorbij kon komen en een enkele keer
zagen de jongelui elkaar dan wel eens
en wisselden dan haast ongemerkt een
groet.
Zo ging het leven zijn gewone gang.
Het ongeval met de jonge boer was al
weer vergeten, evenals het gebeurde
met Heieen en Thijs bij de spoordijk.
Dank zij de geheimhouding van de Bel-
boer wist men er op de boerderij niet
het rechte van, hoewel men wel iets
vermoed had, toen Thijs zo toegetakeld
op de steê was verschenen. Maar Thijs
zelf zweeg wijselijk over het gebeurde.
Heieen had nadien nooit meer last
van de knecht gehad, want nadat hij op
de Beldam was ontslagen scheen het,
alsof de grond hem verzwolgen had.
Niemand had hem ooit meer gezien. De
oude Vermeulen liet zich niet uit over
zijn zoon; z'n gezicht was als gewoon
lijk ondoorgrondelijk. Zodoende was men
op de Beldam als in de Molenpolder
Thijs Kuiltje spoedig vergeten. Geen
hand, maar wel een land vol, zo troost
ten zich de Molenpolderse schonen en
ze richtten hun blikken al spoedig op
iemand anders.
Iets had Thijs toch op de Beldam
achtergelaten: dat was de bijnaam, die
hij eens aan Heieen had gegeven. In het
begin had ze wel alles in het werk ge
steld om deze hate1 ijke bijnaam kwijt,
te raken door eenvoudig geen antwoord
te geven, als men haar met „prinses"
aansprak, maar ten laatste was ze er
aan gewend geraakt en ze had er geen
erg meer in. Men sprak haar al haast
niet anders meer aan als met prinses;
alleen de jonge boer en z'n moeder zei
den nog Heieen. Maar het gebeurde
ook wel eens, dat een van hen onwille
keurig de bijnaam bezigde.
Op een Zondagavond toen ze als ge
woonlijk bij de Kasteleins thuis was,
vertelde ze het een en ander over deze
bijnaam, welke men haar gegeven had,
met het gevolg dat Hugo verrukt had
uitgeroepen: „Prinses! Maar dat is geen
scheldnaam, Heieen. dat is een erenaam
Vanaf dit ogenblik ben je voor mij geen
Heieen meer, maar Hare Koninklijke
Hoogheid „Prinses" en ik adviseer dat
wij alle drie voortaan deze naam bezi
gen, op straffe van in ongenade te val
len bij Hare Hoogheid".
Sindsdien gebeurde het ook wel eens.
dat Nel haar vriendin met de bijnaam
noemde, maar Hugo zei voortaan niet
anders meer als „prinsesje," omdat hij
deze naam op haar zo toepasselijk vond.
Hij beweerde dat ze een koninklijke
houding had en daarom was ze „prin
ses" voor hem en daarmee basta.
In Heleen's nabijheid was hij altijd
opgewekt en ongedwongen vrolijk; hij
schertste op zijn gewone manier en zij
voelde een warme genegenheid voor de
schijnbaar luchthartige jongeman. In
werkelijkheid was Hugo ernstig van
aard. De Hugo Kastelein thuis was een
geheel andere dan op de drukkerij. Als
jongmaatje begonnen en z'n portie rij
kelijk gehad hebbende aan de gebrui
kelijke ontgroening, was hij geleidelijk
aan in rang opgeklommen. Leergierig
en ijverig als hij was, moest hij met alle
details van het rijk gevarieerde vak ken
nis maken en in enkele jaren was hij
een in ieder opzicht doorkneed vakman,
volkomen op de hoogte met alle fines
ses van de typografie. De chef van dit
grote bedrijf, een man met jarenlange
ervaring en mensenkennis, had al spoe
dig gezien, dat Hugo een man was met
een ijzeren wil en een behoorlijke dosis
