BRILLEN
ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
,Schujen Bram'
De Visserijfeesten te Breskens
Feuilleton
Het Meisje uit de Molenpolder
,©r ^rifltmaefcer"
de jchakel
14e Jaar fan? Nr. 726
VRIJDAG 14 AUG.1959
Verschijnt iedere vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,10 p. kw.franco p. post f 1,25
Prijs der advertenties
10 ct. p. mm.bij abonn. korting
Advertenties met brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
DRUKKERS-UITGEVERS. F° SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.
Wie kende hem niet in het Land van
Kadzand? Spreek van Abraham Fenijn,
men zal u wellicht wat verwonderd aan
staren. Doch noem Schujen Bram, dan,
al is hij er sedert vele jaren niet meer,
nog zal het gezicht uwer toehoorders
zich plooien tot een lach.
Sommigen schreven zijn naam: Schu
wen Bram, doch schuw was Bram gans
niet.
Zie de trek op dit gelaat, die iets uit
dagends schijnt te hebben. Zo iets alsof
hij kijkend naar de fotograaf, die hem
juist nog snapte voor dat vreemde huis
wilde vragen: „Verroest, wat wil die
kerel van me?" Maar Bram zou Bram
niet geweest zijn, als hij de fotoman in
het eerste het beste herbergje niet op
een stevige pot bier had onthaald.
Zo joviaal als Bram's groet was, zo
was zijn karakter. Zijn grootste pleizier
bestond daarin kleine bengels plotseling
met een geschenkje te verrassen
zo maar sans preparation.
Och er is zoveel van „De Schujen" te
zeggen. Heel veel is er eigenlijk al van
hem gezegd. Omdat hij een graag ge
zien type was, zijn hij en zijn grappen
beschreven in een aardig boekje, dat bij
de uitgever van dit blad is gedrukt.
Bram ratelde indertijd in zijn honde-
kar door 't hele landje. Tot in de verste
hoekjes haalde hij bij boeren en buiten
lui kostelijke dingen weg: eieren, fruit,
iets van „de keu", enz. Aan matige
prijzen wist hij deze om te zetten.
Zijn hond had het goed bij hem. Het
krachtige dier scheen er schik in te heb
ben zijn meester met topsnelheid door
de dorpen te doen jagen, waar menige
kennis van Bram zijn groet boven het
wielengeratel deed uitklateren: „Hei,
Bram. 't gaat weer van 't schaartje,
geloof ik?!" En dan deed Bram een forse
greep op de slappe bol van zijn grote
hoed, die even fel rondgezwaaid werd
om weer op Bram's hoofd terug te plof
fen. En dan kwam de groet van Bram
in diens eigen, doch voor anderen onbe
grijpelijk taaltje terug:
„Owie Transjee!"
op 14, 15 en 16 Augustus
Wanneer deze regels onder uw aan-
dacht komen, is het visserijfeest gestart
en als de weersomstandigheden mee
werken, zullen het voor Breskens weer
de topdagen van het jaar worden, ook
wat het aantal bezoekers betreft.
Er is weer heel wat werk verzet, zo
wel door het organiserend comité, als
door de bewoners der diverse buurten.
Reeds weken is men in de weer met de
vervaardiging der praalwagens en de
laatste dagen ook met het aanbrengen
van straatversiering en feestverlichting.
Kosten noch moeite zijn gespaard om
alles tot in de puntjes te verzorgen, zo
dat de optocht, bestaande uit 12 praal-
door
HENK VAN HEES WIJK.
4
Heieen kreeg een plaats temidden der
dienstboden, echter dicht aan het
hoofdeinde der tafel. Toen allen, op de
zoon des huizes na gezeten waren, klonk
de krachtige, stem van de boer „Bidden'
Alle petten gingen af, de vrouwen bo
gen wat dieper naar voren met gevou
wen handen. Er was een ogenblik van
stilte. Ook Heieen had haar ogen geslo
ten, maar ze bad niet. Hoe lang was het
al geleden? Ze had niet lang tijd om er
over na te denken, want het „eet sma
kelijk" van de boer bracht haar weer tot
zich zelf. Werktuigelijk begon ze te eten
van de grote plakken tarwe brood met
kaas. Hier en daar begon een gesprek
tussen de knechts en de meiden.
De maaltijd was bijna afgelopen, toen
de zoon des huizes binnen trad met de
koffer van Heieen, die hij met een plof
neer zette.
„Voorzichtig toch Dirk," vermaande
moeder; er kan wel iets breekbaars in
zitten."
„Wat is dat?" vroeg de boer," wijzend
op de koffer.
wagens met daartussen vele muziek
korpsen, die Zaterdag en Zondag door
Breskens' straten zullen trekken, weer
een overweldigende indruk zal maken.
Ook het programma der feestelijkhe
den, aan dit bloemencorso verbonden,
biedt elk wat wils: grote jaarmarkt,
zeilwedstrijden, concerten, rolschaatsen -
en acrobatenshow, taptoe's door de Dou
ane-Harmonie Nederland en 's Herto
genbosch' muziekkorps, cabaret, waar
aan medewerken de Wico's, Wim Schol-
ten, de Selvera's, Rudy Carell en vele
anderen, terwijl een schitterend vuur
werk Zondagavond de feestelijkheden
zal besluiten.
Breskens is gereed om de vele dui
zenden bezoekers aan zijn visserijfeest
te ontvangen.
OOSTBURO
Plaatselijk Nieuws
Breskens
Zeeheng elwedstrijd.
Zondagmiddag hield de nog maar
korte tijd bestaande hengelsportvereni
ging „De zeekrab" te Breskens een in
ternationale zeehengelwedstrijd aan het
z.gn. „Duivelshoekje" te Breskens. Niet
minder dan 143 hengelaars(sters) na
men aan de wedstrijd deel. De plaatse
lijke muziekvereniging gaf aan deze ge
beurtenis een feestelijk tintje, door eni
ge nummers ten beste te geven. Er was
dan ook grote belangstelling. De vang
sten waren echter niet groot, n.l. 8 kg.,
die geschonken werd aan het ziekenhuis
te Oostburg.
Na afloop kwam men samen in hotel
„Scheldezicht" van de heer A. Roest,
waar de voorzitter van „De zeekrab",
de heer C. A. Vissenberg, woorden van
dank sprak aan het adres van het ge
meentebestuur, Rijkspolitie, muziekver
eniging en aan allen, die op een of an
dere wijze hadden meegewerkt aan deze
goed geslaagde wedstrijd.
Burgemeester J. A. Eekhout prees het
initiatief en de moed van het bestuur
om reeds zo kort na de oprichting een
dergelijke wedstrijd te organiseren. Hij
hoopte dat men op de ingeslagen weg
zou voortgaan en volgend jaar weer een
dergelijk sportevenement op touw zou
zetten. Hierna reikte hij de prijzen uit.
De uitslagen, met tussen de haakjes
het aantal punten, luidden alsvolgt:
F. van Twist, St. Maartensdijk (1255),
wisselbeker en een bedrag van f 70,
aan waardebonnen te besteden in Bres
kens; Goemans, Driewegen (Z.-B.)
(650), waardebon van f 35,T. van
Twist, St. Maartensdijk (504)H. J. van
Noorden, Goes (405)Jac. d'Hont, Sluis
kil (360)M. van Tatenhove, Sluiskil
(360); F. v. d. Hooft, Sluiskil (336); C.
Wissel, Terneuzen (330); L. Riemens,
Breskens (317)J. Lindenberg, Terneu
zen (299)A. van Boven, Kapelle (289)
J. Federman, Sluiskil (281)D. Maas,
Goes (254)J. de Nooijer, Vlissingen
(215); v. d. Linde, Terneuzen (207); L.
de Waal, Groenendijk (191)P. Maas,
Terneuzen (191); H. Govers, Goes (190)
P. van Es, Terneuzen (172)L. Hui-
bregtse. Middelburg (170)A. de Bruin,
Vlissingen (139); A. de Meester, Bres
kens (132); I. de Nijs, Westdorpe (120);
H. Snoeijs, Sluiskil (120); A. Rotthier,
Westdorpe (115)H.Reijniers,Goes(115)
A. Rijckaart, Breskens (115); F. van
Tatenhove, Terneuzen (111); M. v. d.
Broecke, Breskens (100); S. Briquet,
Axel (96); A. Brouwer, Goes (95); J. v.
Drongelen, Sluiskil (95)B. de Bruin,
Sluiskil (90); J. Pielaet, Biervliet (85);
A. de Visser, Sluiskil (85)J. de Fouw,
IJzendijke (81); J. Jansen, Terneuzen
(77)L. Pielaet, Hoofdplaat (76)L.
Desutter, Terneuzen (74)E. v. d. Velde.
Vlissingen (50).
Ballonwedstrijd.
Zaterdagmiddag j.l. werd in het kader
van de seizoen-evenementen een bal-
„Dat zijn de bezittingen van onze
nieuwe huisgenote, man," zei de boerin
zacht. „Dirk heeft die even op de fiets
van het station gehaald. Hij was te
zwaar voor Heieen om zelf te dragen."
De boer rimpelde het voorhoofd.
„Kon een van de knechts dat niet ge
daan hebben? Waarom moest jij dat
doen, Dirk?"
„Dat is mijn zaak geloof ik, niet?"
sprak de zoon dreigend. „Als 't werk
af is, kan ik doen wat ik verkies."
Er was een gespannen stilte in het
vertrek. Als de boer en zijn zoon me
ningsverschillen hadden, zwegen de an
deren. De zoon was de enige, die de
„Bullebak" van de „Beldam" durfde
trotseren. Hij was niet voor niemendal
een zoon van de Belboer. Wie er ook
bang was voor boer Van Elk, Dirk, zijn
zoon niet
De boer was fors en groot, breedge
schouderd, het echte type van de Zuid-
Hollandse boer. Doch de zoon was het
evenbeeld van zijn vader. Ondanks zijn
drie en twintig jaren was hij reeds vol
wassen man en hij beloofde in menig
opzicht een waardig opvolger van zijn
vader te worden ook in arbeidzaamheid
Werkte de boer van zonsopgang tot
zonsondergang mede, de zoon deed niet
voor hem onder.
Toch was er iets in de jongeman, dat
de „Belboer" niet beviel. Van Elk was
gewend aan algehele, onvoorwaardelij
ke gehoorzaamheid op zijn gebied.
Zijn autoriteit grensde aan het ty-
rannieke. Niet alleen de knechts en de
meiden bogen zich voor zijn wil, doch
ook de boerin zelf en in het begin, de
zoon eveneens. Van Elk was onbeperkt
heerser op zijn uitgestrekt grondgebied.
Doch het kind werd een knaap en de
knaap een jongeman. Dirk had eerbied
voor zijn vader, natuurlijk, maar in de
loop der jaren veranderde er toch iets.
De onaangetaste autoriteit ging tanen.
Wel bleef de heerschappij over het per
soneel en over het kleine vrouwtje, maar
de jonge Van Elk trotseerde de bevelen
van zijn vader en verrichtte zijn arbeid
zoals hij het goed dunkte. In het begin
waren daardoor heftige tonelen ont
staan, op het land, in de schuur, in de
kamer, maar de onverzettelijke volhar
ding van de toekomstige Belboer had de
oude boer tenslotte doen berusten, hoe
wel af en toe de beide naturen nog
steeds met elkaar in botsing kwamen.
Zo ook nu. Met grote ergernis had
Dirk er in moeten toestemmen, dat He-
leen niet van het station zou worden af
gehaald. Hij had er met geen woord over
gesproken, maar zijn verontwaardiging
er over opgekropt. Zeker was het, wan
neer het geen hooitijd was geweest, dat
Dirk op eigen initiatief de tilbury uit de
schuur had gehaald en de rit naar het
Ion wedstrijd gehouden. Voorzien van
ballon met kaartje trokken honderden
kinderen achter de drumband naar de
oude veerhaven, waar de ballonnen op
gelaten werden, die spoedig uit het ge
zicht verdwenen waren.
Naar wij vernemen, zijn reeds kaartjes
terug ontvangen, o.a. vanuit Zuid-Hol
land.
Geslaagd.
Te Den Haag slaagde voor de acte
Wiskunde L. O., mej. S. F. Klaassen al
hier, onderwijzeres te Biggekerke.
Blikseminslag.
Tijdens het onweer van Maandagmid
dag j.l. sloeg de bliksem in de televisie
antenne op de woning van de heer J. V.,
in de Ph. van Kleef straat te Breskens.
Persoonlijke ongelukken deden zich niet
voor, wel ontstond enige schade.
Biervliet
Tragisch ver drinking sgev al,
Zondagmiddag j.l. te kwart voor drie,
arriveerden in het recreatiegebied van
de Braakmanpolder een drietal jongelui
uit Bassevelde (B.). Het waren twee
broers en een zuster van de familie
Braet. Te ongeveer drie uur kwam één
der broers in moeilijkheden in het die
pere water. De 21-jarige Noël, hoewel
zelf de zwemkunst niet machtig, schoot
zijn broer te hulp. Samen worstelden zij
om vaste grond onder de voeten te krij
gen. Toen de broer grond onder de voe
ten voelde, was de 21-jarige Noël in de
diepte verdwenen. Gealarmeerd door het
hulpgeroep van de zuster, schoten een
aantal kundige zwemmers toe en doken
naar de jongen. Ademloos zagen de vele
toeschouwers hoe de duikers steeds on
verrichter zake boven kwamen. Einde
lijk, na een twintigtal minuten, slaagde
één der duikers er in, het lichaam van
Noël naar boven te brengen. Dr. Twe-
chelaar, arts te Sluiskil, trachtte ruim
een uur, bijgestaan door E.H.B.O.-ers, de
levensgeesten op te wekken. Dit mocht
jammer genoeg, niet baten. Ook de
zuurstofapparaten boden geen uitkomst-
Pastoor Brum uit Biervliet diende het
slachtoffer het H. Oliesel toe. Per am
bulanceauto werd het stoffelijk over
schot overgebracht naar het ziekenhuis
te Sluiskil. Bij de talrijke badgasten
heerste diepe verslagenheid. Burgemees
ter Hanssens van Hoek was ter plaatse
aanwezig.
Met grote nadruk willen wij er naar
aanleiding van dit tragische gebeuren
nogmaals op wijzen, dat het levensge
vaarlijk is, als men de zwemkunst niet
voldoende machtig is, om buiten de af
gepaalde gebieden in de Braakman te
gaan zwemmen. Deze gebieden worden
niet zo intensief bewaakt als de afge
paalde gedeelten van het recreatieoord.
Bromfietser aangereden.
De 22-jarige B. v. d. S. reed Zaterdag
avond omstreeks zeven uur per brom
fiets langs de weg van Driewegen naar
Biervliet. Ter hoogte van de boerderij
van de heer E. G. kwam een stoet auto's
station had ondernomen, maar ondanks
de onrechtvaardigheid van zijn vader,
stroomde het boerenbloed door zijn
aderen, want de gelegenheid om het
hooi droog binnen te krijgen, was er, en
dat sprak ook een woordje mee.
Maar des avonds, toen de laatste
vracht op de grote berg geborgen was,
deed de moeder geen vergeefs beroep op
de zoon, om de koffer van de nieuwe
huisgenote van het station te halen.
In de ogen van de boer was dat een
vernedering dat was toch geen werk
voor een boerenzoon om de bagage van
de nieuwe meid van het station te ha
len! Er was dan ook een scherp woord
op zijn lippen, maar er was iets in de
ogen van de zoon, dat hem weerhield
het uit te spreken. Sinds enige tijd ver
meed de boer een twist met zijn zoon
in het bijzijn van het personeel. De
knechts fluisterden onder elkaar, dat de
„Bullebak", zoals Van Elk in stilte werd
genoemd, bang was voor de zoon.
Toch maakte Dirk geen misbruik van
zijn langzaam aan groeiende macht.
Het werk, dat hem opgedragen werd
door zijn vader, verrichtte hij even goed
als de knechts het deden, alleen met dit
verschil, dat de zoon het op zijn eigen
manier deed. Dirk had, evenals zijn va
der, een goede kijk op het boerenwerk,
alleen was hij wat moderner, econo
mischer aangelegd en verrichtte hij het
