Ér BOBBE
ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
Kamerleden bezochten
West Z.'Vlaanderen
Feuilleton
Het geheim van 't Hooge
Zomerprofijt
bij BOBBE
vlotte zomerjapon
NU f29,75!
Suède Jasjes
vanaf f157,50
f
14.1f Jaar%an% - Nr. 718
VRIJDAG 19 Juni 1959
Verschijnt iedere vrijdag
A bonnementsprij s
f 1,10 p. kw.franco p. post f 1,25
Prijs der advertenties
10 ct. p. mm.bij abonn. korting
Advertenties met brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
J
DRUKKERS-UITGEVERS: F» SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.,
Een groot aantal leden van de P.v.d.A.-
fractie van de Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal bezochten Donderdag en
Vrijdag j.l. Zeeland.
Ook Zeeuws-Vlaanderen was in dit
programma opgenomen. Het gezelschap,
bestaande uit 25 kamerleden, werd te
Kruiningen door de leden van het Gew.
bestuur van de P.v.d.A. ontvangen. De
reis werd voortgezet per extra-bus. Over
het veer Kruiningen-Perkpolder bereik
te men Z.-Vlaanderen, vanwaar het di
rect doorging naar Terneuzen, waar de
Kamer van Koophandel als gastheer cfp-
trad. Bij de hier gehouden besprekingen
waren mede aanwezig de gemeentebe
sturen van de samenwerkende gemeen
ten in de Kanaalzone, o.a. Axel, Sas van
Gent, Hoek, Westdorpe en Terneuzen,
alsmede een groot aantal vertegenwoor
digers uit het bedrijfsleven.
Ir. C. A. L. Horstmann, voorzittèr van
de Kamer van Koophandel in Z.-Vlaan
deren en directeur van de Spiegelglas -
fabriek te Sas van Gent, sprak een kort
openingswoord, waarin hij er zijn blijd
schap over uitsprak, dat Z.-Vl. door een
groot aantal kamerleden wordt bezocht
De problemen van Z.-Vlaanderen, aldus
spr., zijn zeer vele en het doet ons ge
noegen, dat de reis door Zeeland van ka
merleden ook door Z.-Vlaanderen gaat;
dat kan voor U als kamerleden en voor
ons van groot belang zijn.
Burgemeester mr. P. H. W. F. van
Teilegen uit Terneuzen, besprak vervol
gens het structuurplan voor de Kanaal
zone. Inleider stelde, dat de 5 samen
werkende gemeenten hiervoor veel en
grote aandacht hebben. Er waren 3 re
denen om het structuurplan op te stel
len, o.m. de verbreding van het kanaal
van Terneuzen naar Gent, die het in
dustriële klimaat van de kanaalzone nog
gunstiger kan maken. Het tweede aspect
was dus de verdere .industrialisatie, ter
wijl het derde aspect was, de grote open
afvoerleiding van de bedrijven van Sas
van Gent naar zee. Deze leiding was een
bron van voortdurend ongemak voor de
kanaalzone als geheel. Als een der eerste
problemen werd aangepakt het laatst
genoemde project, waarvoor reeds een
plan is opgesteld, dat vrij gauw tot uit
voering zal kunnen komen. In het kort
stipte de burgemeester de vele proble
men aan, waarmede de gemeente Ter
neuzen, welke zich zeer snel uitbreidt,
te kampen heeft.
Vervolgens besprak Ir. Horstmann de
vraagstukken rond de industrialisatie in
de kanaalzone. In eerste aanvang vertel
de hij, dat de onderhandelingen over de
verbreding van het kanaal naar Gent
met België, thans in een beslissend sta
dium gekomen zijn. Het doel van dit ka
naal is, dat de haven van Gent via het
kanaal naar Terneuzen schepen kan
ontvangen van 35000 tot 40000 ton. Be
zorgd maakt Zeeuws-Vlaznderen zich
over het feit, dat bij de onderhandelin
gen over de kostenverdeling van de ver
breding van het kanaal Nederland heeft
toegezegd inplaats van 15 pCt. thans 20
pCt. der totaalkosten voor haar rekening
te nemen. Deze wijziging is dus niet ten
door
HENK VAN HEES WIJK.
37
„We mogen niet mopperen, juffrouw,
maar u kunt hem op het ogenblik niet
bezoeken. Hij slaapt en die slaap heeft
hij nodig5'.
„Maar wat is er dan gebeurd? Wat
mankeert hem?"
„O, wat in- en uitwendige verwondin
gen. Het zal een kwestie van tijd en rust
zijn. Wat er precies gebeurd is, weet ik
ook niet. Dan moet u bij de politie zijn
Die heeft hem hier gebracht".
„De politie?" Weer de politie. Die heeft
mij vanmorgen vroeg ook al gebeld en
gezegd, dat hij hier lag. Kan kan hij
niet bij ons verpleegd worden, dokter?"
De arts schudde zijn hoofd. „Nee, juf
frouw Rijneveld, dat is onmogelijk. We
moeten hem voorlopig onder controle
houden. We weten nog niet precies, wat
er met hem aan de hand is. Hij schijnt
in een vechtpartij betrokken te zijn ge
weest. Dat is alles, wat ik kan opmaken
uit de verwondingen. Maar nogmaals: er
is geen enkele reden om u ongerust te
maken".
„Wanneer zou ik hem kunnen zien,
dokter?"
gunste van Nederland uitgevallen. Nu
Rijkswaterstaat zo'n haast maakt met de
uitvoering van de gereed gemaakte
plannen, betwijfelde de voorzitter het,
of België wel bereid zou zijn van haar
zijde concessies voor Zeeuws-VI. te doen.
Deze concessies zouden er uit bestaan,
dat aan Terneuzen spoorwegfaciliteiten
worden verleend, dat het hoefijzerver-
keer weer wordt ingesteld en dat er een
gelijkstelling komt met het zeehavten-
tarief. De extra heffingen, welke de stad
Gent vraagt voor het overslaan van goe
deren uit zeeschepen, bestemd voor een
Belgische haven, kon in de ogen van de
heer Horstmann geen goed doen. De
havengelden van Terneuzen moeten ge
lijk zijn aan die van gelijkwaardige Ne
derlandse havens, o.m. van Vlissingen en
Delfzijl. Ir. Horstmann pleitte ook voor
een uniform Nederlands tarief voor
water en electra en wees er op, dat door
de hogere kostprijs van deze producten,
de industrieën met een hogere kostprijs
kampen dan elders in het land. Ook over
de vaste oeververbinding werd gespro
ken. Het is, aldus de inleider, hoog tijd
dat men althans met een gesprek hier
over begint en de mogelijkheden onder
zoekt, welke er op dit terrein liggen. Wij
weten wel, dat dit niet spoedig verwe
zenlijkt kan worden. Het is echter van
het grootste belang voor het klimaat van
de streek, dat er in de toekomst een vas
te verbinding komt. In dit verband wees
Ir. Horstmann op de zeer lange rijen
vrachtauto's, welke bij mist wachten
voor de boten. Vervolgens besprak hij de
werkloosheid in de gebieden rond Hulst
en Oostburg en noemde het schrijnend,
dat de kanaalzone, ondanks het feit, dat
zij ruim 1200 Belgische arbeiders te werk
stelt, deze mensen geen werk kan bieden
omdat er te weinig woningen zijn. Het
drama van Z.-Vl. is, dat men graag bij
overig Nederland hoort, doch dat de
barrière tussen Z.-Vl. en Nederland juist
die veel besproken Schelde is. De grens
en Schelde belemmeren Z.-Vl. ernstig in
haar bewegingen. Er worden te weinig
woningen toegewezen voor de verdere
aantrekking van thans werkloze arbei
ders. Met de hartgrondige wens uit te
spreken, dat deze minister van Water
staat lang genoeg kan zitten om de pro
teïnen van de Schelde te bespreken,
besloot de heer Horstmann zijn betoog.
Een zeer groot aantal vragen werden
door de kamerleden op burgemeester
Van Tellegen en Ir. Horstmann afge
vuurd. De heer Suurhoff besprak hierbij
het probleem der werklozen, terwijl de
heer A. Vermeer de grootverbruikersta
rieven der openbare nutsbedrijven, ais
waterleiding, gas en electra besprak.
Vele problemen werden ter tafel ge
bracht, waarbij teek, dat met een open
oog voor de mogelijkheden, de proble
men van Z.-Vl. veel aandacht kregen. De
heer J. Willems sprak namens de kamer
leden een kort dankwoord, waarin hij
zeide dat de kamerleden zich snel aan
het inwerken zijn in de Zeeuwse vraag
stukken en zich in Zeeland thuis voelen.
De kamer van koophandel bood de ka
merleden een lunch aan, waarbij nog
ve!e problemen nader door de leden der
kamer en de industriëlen belicht werden.
Vervolgens werd hartelijk afscheid ge
nomen van de gastheren, waarbij ook de
dagelijkse bestuurders der 5 samenwer
kende kanaalzone-gemeenten aanwezig
„Tja, dat zal wel middag worden.
Trouwens, al liet ik u toe, u zoudt er
niets aan hebben. Zoals ik al zei slaapt
de patiënt. Er is een zuster aan zijn bed
en er kan niets bijzonders gebeuren of
we weten het terstond. Heus, er is geen-
enkele reden tot ongerustheid. Komt u
vanmiddag op het gewone bezoekuur te
rug".
„Ik ik zou hem zo graag even wil
len zien, dokter. Kan dat echt niet?"
„Woont u in de stad?"
„Nee, in Wilschoten, dokter".
„Wilschoten niet naast de deur. En
bent u vanmorgen vroeg al hierheen ge
komen?"
„Ja, dokter. Om vijf uur ging de tele
foon en toen zei iemand, dat Tonnie hier
in het ziekenhuis lag. Ik ben met de
eerste trein hierheen gereisd".
„Nou, daar heb ik bewondering voor,
hoor. Wel, u mag even met me mee naar
de patiënt en als u zelf rustig blijft
moogt u hem een minuutje zien. Meer
niet. En dan reist u rustig naar huis en-
komt vanmiddag om twee uur terug.
Laat de portier u straks maar een be-
zoekkaart geven".
„Dank u wel, dokter
Zwijgend liep het meisje naast de
dokter over een lange gang, tot ze ein
delijk bij een deur stilhielden. Zachtjes
opende de dokter de deur en gaf haar
gelegenheid naar binnen te gaan. Joke
betrad het ziekenvertrek en zag het bed,
waren. Per extra bus werd de reis door
Zeeuws-Vlaanderen voortgezet. Lang
zaam reed de bus met de kamerleden
langs het kanaal, dat door allen aan
dachtig bekeken werd. Via de Midden
weg kwam men in de Braakmanpolder,
waar bij het recreatiegebied een ogen
blik werd gestopt. Burgemeester A. F.
Hanssens uit Hoek gaf een uiteenzetting
over de mogelijkheden van dit gebied,
dat speciaal voor het toerisme bestemd
is. Hij vertelde hoe men hier in de zo
mermaanden, ondanks dat er nog wei
nig mogelijkheden zijn, met vele mensen
ontspanning komt zoeken. Ook de mo
gelijkheden voor zeilen en watersport
werden onder de aandacht der Staten
leden gebracht. Via IJzendijke reed het
gezelschap naar Oostburg, waar het
fraaie gemeentehuis aller bewondering
afdwong. Burgemeester Mr. K. Hoekze-
ma begroette het gezelschap. Hij sprak
er zijn vreugde over uit, dat men in West
Z.-Vl. door eendrachtige samenwerking
tussen de gemeenten onderling, de pers
pectieven voor dit gewest tracht te ver
ruimen. Er zijn goede toekomstverwach
tingen. In de burgerzaal van het ge
meentehuis was ook juist een tentoon
stelling ingericht van de schilder Paas-
huis, waardoor de kamerleden konden
zien, dat men ook tracht de cultuur te
bevorderen.
Burgemeester H. P. Everwijn besprak
vervolgens de vele problemen, welke er
zijn in verband met ed werkgelegenheid
en zei dat het zeer groot aantal werk
lozen vele zorgen baart. Het was voor
West Z.-Vl. dan ook een grote teleur
stelling, dat Breskens niet als kernge
meente werd aangewezen. Hij vroeg de
kamerleden te bevorderen, dat er nog
iets voor West Z.-Vl. in haar geheel ge
daan wordt en wees o.m. op de mogelijk
heid van aanvullende werken. Het Wes
telijk Deel kampt met het probleem der
ontvolking, dat grotendeels terug te voe
ren is tot te weinig werkgelegenheid.
Bij de bespreking van dit vraagstuk
werd gevraagd of er voldoende aanvul
lende werken voor dit gebied zijn, waar
op o.m. de herstellingen aan de vesting
werken te Sluis, Retranchement en IJ
zendijke ter sprake kwamen. Toen de
heer Suurhoff een dankwoord sprak voor
de vriendelijke ontvangst, zei' hij o.m.,
dat het aspect, dat aanvullende werken
ook ontsluitend voor de streek en het
verdere industriële klimaat moeten wer
ken te weinig bekeken is door de ge
meentebestuurders. Het economisch ren
dement hiervan moet goed overwogen
worden. Er moet geen werkgelegenheid
om het tijdelijk werk gecreëerd worden,
doch om het nut voor de opbouw van de
streek. De heer Suurhoff bracht namens
de kamerfractie dank voor de ontvangst
en zei gaarne nog eens naar Zeeuws-Vl.
terug te zullen komen. De bijeenkomst
stond onder leiding van burgemeester
F. A. van Rosevelt en werd o.m. bijge
woond door nagenoeg alle voltallige da
gelijkse besturen van de West Z.-Vl. ge
meenten. Het gemeentehuis te Oostburg
werd vluchtig bekeken, waarna de tocht
naar Breskens werd gemaakt. Tijdens
deze tocht gaf burgemeester J. A. Eek
hout een uiteenzetting over de proble
men welke in Breskens zijn ontstaan
door de verplaatsing van de veerhaven.
waarin iemand lag. Maar ondanks het
feit, dat het gezicht van de patiënt ge
deeltelijk omzwachteld was, herkende
ze Tonnie onmiddellijk. Hij lag met ge
sloten ogen en sliep.
Langzaam druppelde een traan uit
Joke's oog, gevolgd door een tweede, een
derde Toen prevelde ze zacht: „Ton
nie lieve Tonnie Ze strekte haar
hand uit en wilde zich ergens aan vast
houden. Maar haast gelijktijdig zakte ze
in elkaar en zou op de grond gevallen
zijn als de dokter haar niet op het laat
ste ogenblik had opgevangen.
„Dat mankeert er ook nog maar aan,"
bromde de arts, terwijl hij de beweging
loze vrouw optilde en uit de kamer
droeg.
HOOFDSTUK XXI.
Inspecteur Stellinga vertelt.
Inspecteur Stellinga ontwaakte die
middag na een diepe slaap van enkele
uren en was terstond klaar wakker. Met
een tevreden gezicht sprong hij uit bed,
schoor zich zorgvuldig en maakte zich
verder gereed om er weer als een toon
baar politieman uit te zien. Onderwijl
neuriede hij een lied, hetgeen hij slechts
deed in die schaarse gevallen, waarin hij
tot zijn eigen tevredenheid een zaak
had opgelost.
Vlug at hij, waarna hij in de wagen
stapte die voor zijn woning stond en
naar het ziekenhuis reed, want hij ge-
Nu extra LAGE
voordeelprijs!
Voor de GROTE MATEN
slank model, aparte dessins
maten 44, 46, 48, 50
Zojuist ontvingen wij uit
Zwitserland een geheel
nieuwe collectie
in diverse nieuwe kleuren
en modellen
Voor uw betere damesconfectie
Uw Modehuis
in Vlissingen
Oostburg
Geslaagd.
De heer F. J. Verduijn, technisch amb
tenaar bij het waterschap „Het Vrije van
Sluis" slaagde te Arnhem voor het Unie-
diploma cultuur-techniek.
DAGBOEK VAN EEN SPASTISCH
MEISJE.
Naar wij vernemen is bij La Rivière
Voorhoeve, uitgevers te Zwolle, onder de
titel „Ook ik wil graag leven" een dag
boek van een spastisch meisje versche
nen. Een 21-jarig Noors meisje, Rikke
Steenbuch, beschrijft hierin haar le
vensgeschiedenis. Zij is volkomen ver
lamd en kan spreken noch schrijven.
Haar boek heeft zij gedicteerd, doordat
zij met haar linkerhand, die zij een klein
beetje kan bewegen, letter voor letter
heeft aangewezen op een groot alfabet,
dat voor haar op tafel ligt.
Ze spreekt in haar dagboek uit naam
van alle zieken tot ons. Haar leven is een
voorbeeld, hoe de geest over de stof kan
triomferen. Het boek is in alle Scandina
vische landen verschenen en verschijnt
nu ook in ons land. Enkele foto's van de
schrijfster verduidelijken de tekst.
Dr. E. Pereira-d'Oliveira, arts te Bus-
sum, schreef een introductie voor de Ne
derlandse uitgave.
voelde zich verplicht om zich persoon
lijk op de hoogte te stellen van het
slachtoffer van deze strijd: Tonnie
Koendeïs.
Bij de ziekenhuisportier legitimeerde
hij zich en deze waarschuwde de hoofd
verpleegster.
„Ik ben inspecteur Stellinga van de
Rijkspolitie en vannacht hebt u een pa
tiënt gekregen die verschillende verwon
dingen had. Hoe is momenteel zijn toe
stand?"
„Gaat u maar even mee," nodigde de
hoofdzuster uit. „De patiënt is een beet
je opgeknapt en bij kennis".
Terwijl de inspecteur met de zuster
meeliep over de lange gangen, vroeg hij
„Is het ernstig, zuster?"
„Het valt wel mee, inspecteur," was
het geruststellende antwoord. „Het zijn
voornamelijk kneuzingen, ook inwendig
en wat verwondingen in het. gezicht. Bo
vendien een hersenschudding. Het zal
een kwestie van rust zijn".
Voor een deur bleef de zuster staan.
Ze tikte aan en trad daarna binnen, ge
volgd door de politieman. Er stond één
ledikant in het kleine vertrek, met aan
weerszijden een stoel. Op één der stoe
len zat een jonge vrouw, die ietwat ver
schrikt opkeek en meteen opstond, toen
de beide mensen binnentraden.
Tonnie herkende de inspecteur ter
stond en er kwam 'een flauwe glimlach
op zijn gezicht. De bezoeker stak zijn
