BRILLEN
N
BOBBE
bij BOBBE
Die mus van ons.
oviteiten
Het geheim van 't Hooge
ALG. NIEUWS BLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
14e Jaar zang - Nr. 708
Vrijdag 10 april 1959
Verschijnt iedere vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,10 p. kw.franco p. post f 1,25
Prijs der advertenties
10 ct. p. mm,; bij abonn. korting
Advertenties met brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
gRUKKgRS-lilTGEVERS, F4 SMOOR DE HULSTER DORPSSTRAAT iO BRFSKF.NS - TEL.-» - GIRO 358296
Wie schrijft er nu over een mus, een
doodgewone mus? Zoals er te Ooster-
land b.v. ruim vijf duizend om zeep zijn
gebracht. Toch lieve lezeressen (en
lezers) bedwing even uw spotlach. Want
die mus van ons heeft iets ongewoons
over zich, zoals gij horen zult. Ik weet
wei; hij en zijn soortgenoten mede
plichtigen, kleine lamstralen zijn ze.
Ons gehele dak is weer door de metse
laar nagezien, hier en daar nog een pan
vastgemetseld, de gaping tussen de pan
nen aan dc dakkapel volgestopt met fijn
gaas en dan denk je eindelijk gevrij
waard te zijn van het rumoer achter het
dakbeschot. Maar jawel. Om een uur of
vier in de morgen begint het schandaal
reeds weer. Gekrabbel, hevige rukken
aan het gaas, dat hun lange tijd de
doortocht betwistte, scherpe onschone
tjilpgeluiden, die zich snel verplaatsen
achter het beschot, alsof de mussenge-
zinnen een beetje plukharen en ieder
voor zich het beste plaatsje opeist. Want
waarlijk hebben de kleine loeders weer
een gaatje gevonden en zijn zij in dub
bele zin „onder de pannen".
Maar je slaap is weg. Je verwenst de
amokmakers en denkt aan verdelging
en dood.
Toch is de mens ook hier weer niet
konsekwent. Want bij vorst en sneeuw
lopen ze weer armetierijg te doen voor
je venster. En dan haal je een stuk
brood en spijzigt de schare.
Eén vrijplaats is er, waar voor hen geen
vervolging is en waar wij geen last on
dervinden van hun gescharrel. Dat is
het overschoten dak van het magazijn-
tje, een plaatsje slechts ontdekt door
één ouwe mus. Doch wat een mus? Een
durver, een volhouder! En of nu een
paar voet onder de dakgoot waar hij
/zit, het huishoudelijk bedrijf luidruch
tig doorgaat, het doet hem niets. Hij
blijft waar hij is voor zijn huis.
De ouderdom is hem bedenkelijk aan
te zien, grijs als hij is naast zijn bek,
terwijl over zijn borstpluimen zoiets als
een vouw ligt, precies een lidteken. Zo
kennen wij hem al een jaar of vier. Met
het klimmen der jaren vindt hij klaar
blijkelijk steeds meer moeilijkheden met
het vinden van een echtgenote. Dan zit
hij maar op zijn drempel sjierpend tot
elk wijfje, dat overvliegt. En dan wipt
hij driftig in en uit zijn woning als om
aan te tonen, dat op behoorlijk logies
gerekend kan worden. Maar de mussen-
vrouwen, wetende dat ze in de buurt
nogal „besnapt" zijn, happen niet toe.
Des avonds kruipt een teleurgestelde
Don Pasquale weer onder zijn dakpan.
„Verroest! 't Was weer niks vandaag".
Hij bleef behoorlijk doen wat des
mussen is. Om zich mooi te maken te
genover het vrouwvolk zet hij soms zijn
staartje recht in de lucht, doet zijn vler
ken naar mussenregel behoorlijk uit
haar lood zakken en zet een borst op als
een van de stenen leeuwen op de Dam
te Amsterdam, precies alsof hij last
heeft van oprispingen.
Is er soms opeens herrie van een
troep mussenmannen rond een aanmin
nig wijfje, dan is ook hij pardoes van
de partij. Het spelletje is dan zowat om
gekeerd evenredig aan het bekende
„kiezen, kiezen, f al derail deriere". Om
gekeerd! Want de mussenmaagd kiest
,,©e ^rülemaeFier"
OOSTBURG
geenszins, doch geeft haar aanbidders
behoorlijk van Jetje. Even later zitten
de ridders dan hun veren, die in de
schermutseling nogal overhoop getrok
ken zijn, glad te strijken. Zo ook die van
ons". Aldus ging het verleden jaar, tot
op een goede dag Don Pasquale ver
dween. We hielden hem voor dood. Hij
kon iets van rattenkraid opgepikt heb
ben, of wel door een kogeltje uit een
windbuks gesneefd zijn.
We waren onze gevederde vriend
kwijt en vergaten hem. Tot na enige we
ken op een morgen er plotseling iets
grauwkleurigs voor mijn voeten liep.
Een paar pas verder bleef het rustig zit
ten. Ik keek eens goed „Wel ver
duiveld D^n Pisqualêi" En de oude
schelm had nog voor een tweede ver-
ras-ir.g gezo' gd. Hij was zo waar in ge
zelschap van een kitttig jong wijfje.
Hoe hij het mag aangelegd hebben om
nog „slag aan de bak" te krijgen, zal wel
een raadsel blijven.
Het is een goed huwelijk geworden.
Duur, ongeveer drie maanden. En toen
de kinderen groot waren, ging ieder der
gehuwden weer zijns en haar.s weegs.
Nu zit hij weer voor zijn dakpan en
laat geen enkel wijfje in zijn nabijheid,
die waarschijnlijk zich behoorlijkbewust
is, hoezeer hem zijn jaren zijn aan te
zien, onaangeroepen.
We hebben schik in de oude vrijer.
Ondanks alles houdt hij dapper vol.
Een beetje benieuwd zijn we wel, of
rijn energiek pogen nogmaals zal leiden
tot een echtverbintenis.
L. B.
Burgerlijke Stand
Oostburg
over de maand Maart 1959.
GEBOORTEN: 3, Erwin Petro Antonius
,zn. van A. J. Reijnders en van C. J.
Luijk, wonende te Sluis; 4, Raoul Adria-
nus Marie, zn. van S. J. M. Geeter en
van E. M. de Vriend, wonende te Aar
denburg; 7, Mauri'ce Izaak, zn. van L.
A. Van Hijfte en van S. Ekkebus, wonen
de te Oostburg; 8, Jitske Geertje, d.
van L. Rekker en van G. Veldstra, wo
nende te Oostburg; 11, Jacoba Henari-
ka, d. van H. Vermeulen en van J. M.
Provoost, wonende te Breskens: 13, Mi
riam Maria, d. van P. B. Martens en van
C. M. van Pamelen, wonende te Oost
burg; 13, Yvonne Maria, d. van J. G.
Bakx en van Y. Martens, wonende te
Sluis; 13, Jacob Marinus, zn. van J. M.
Bartelse en van S. P. Brink, wonende
te Oostburg; 14, Nicole Emerentia, d.
van P. J. Mornout en van M. C. Dobbe-
laere, wonende te Oostburg; 20, Ivonne
Maria, d. van G. M. Boonman en van
M. S. M. Verhulst, wonende te Oostburg;
20, Brigitta Alphons Marie, d. van A. E,
de Smet en van A. M. Onderdonck, wo
nende te Aardenburg; 22, Paula Lucia,
d. van N. P. H. Hontelez en van L. C. de
Smit, wonende te Oostburg; 24, Diana
Suzanna, d. van J. L. J. van Grol en van
A. C. M. Verherbrugge, wonende te Re-
tranchement, Noordstraat N 53; 29,
Christianne Jacques Eric Marie, d. van
N. P. L. G. Wijffels en van M. C. van de
Vijver, wonende te IJzendijke, Water
poortstraat 18a; 28, Eugenie Gertrude,
d. van J. A. Campfens en van G. C. Jan
sen, wonende te Oostburg, Kotkastraat
15; 29, Pieternella Suzanna, d. van P
Verduijn en van S. J. Basting, wonende
te Breskens, Oranjeplein 6; 31, Herman,
z. van F. Ocké en van.C. J. de Kreijger,
wonende te IJzendijke, Mafufcljtisweg 9.
HUWELIJKEN: Pieter Johannes Jan
sen, 43 jfotograaf te Oostburg en Ma
ria Elizabeth van den Broeke, 27 j., zon
der beroep te Aardenburg; 12, Ferdi-
nandus Martinus Quaak, 19 j„ zonder
beroep te IJzendijke en Tannetje Hu-
bertha Bijl, 18 j., zonder beroep te
Oostburg. 13, Anthony Jannis Triou,
50 j., vertegenwoordiger te Oostburg en
Jacoba Adriana Noussen, 39 j., zonder
beroep te Oostburg.
OVERLIJDEN: 4, Catharina Dierx, 79
j„ zonder beroep te Groede, wed. van J.
de Rooij6, Maria Johanna Visser, 76 j.,
zonder beroep te Aardenburg, e. v. P.
J. Corthals; 11, Elodie Marie Doens, 76
j., zonder beroep te IJzendijke, wed. van
A. P. de Milliano; 13, Adriana Suzanna
Israël. 52 j„ zonder beroep te Breskens,
e. v. J. Boidin; 20, Abraham Cornelis
Cijsouw, 84 j., zonder beroep te Oost
burg; 21, Maria Suzanna de Ruijsscher,
71 j., zonder beroep te Groede, wed. van
P. A. Colijn; 22, Theophiel Odilo Buijsse,
83 j., zonder beroep te Aardenburg; 22,
Emma Maria van Rie, 69 j., zonder be
roep te Oostburg, e. v. C. C. L. Besien;
25, Marinus Uitdewilligen, 75 j., zonder
beroep te Aardenburg.
Breskens
over de maand Maart 1959.
GEBOREN: 5, Izaak Jacobus, zn. van
Jacobus Marijs en van Maria Janneke
Butler; 11, Pieternella Anna, d. van Cor
nelis Petrus Johannes van der Minnen
en van Fracina Catholina van den
Broecke 11, Jacoba Hendrika, d. van
Hendrik Vermeulen en van Johanna
Maria Provoost (geb. te Oostburg)18,
Adrianus Petrus, zn. van Petrus Gerar-
dus Bouman en van Jacoba Johanna
Helderman; 28, Pieter Izaak, zn. van
Pieter Franciscus Ritico en van Christi
na Maria Wilhelmina Quaars; 31, Paula
Jozina, d. van Willem Meeuwis Luteijn
en van Clasina Maria van Pelt.
HUWELIJKEN: 19, Janus de Groot, 23
j„ wonende te Terneuzen en Elizabeth
Maria de Koster, 21 j., wonende te Bres
kens.
OVERLEDEN: 11, Wilhelmina Josina de
Koster, 62 j„ echtgenote van Jacobus
Leendert Keijmel, wonende te Breskens
(overl. te Vlissingen)13, Adriana Su
zanna Israël, 52 j., echtgenote van Jo
hannes Boidin, wonende te Breskens
(overl. te Oostburg)18, Izaak Ver
schoor, 58 j„ wonende te Breskens.
INGEKOMEN: Geen.
VERTROKKEN: 12, Emiel L. A. Calon
/^odieuze
Koopt U
want U vindt naast
BOBBE geen tweede
zaak, waar U zoveel
keuze wordt geboden in
Mantels
Mantelcostuums en
japonnen
Het mantelcostuum is ook dit
seizoen weer hoog modern. Wij
tonen U een collectie in ruime
en getailleerde modellen, waar
van het ene model nog beter
geslaagd is dan het andere.
In de prijzen
89,50 - 98,50 - 115,—
135,-
Zojuist ontvingen wij een
nieuwe collectie
Suède Jasjes.
Voor Uw bétere Damesconfectie
eerst kijken bij
uw Modehuis in
VLISSINGEN
en gezin, van Dorpsstraat 93 naar
Leens; 19, Elizabeth M. de Groot-de
Koster, van Azaleastraat 10 naar Ter-
neuzen; 19, Fennechien H. Wichers, van
Pr. Julianastraat 15 naar Haarlem.
Plaatselijk Nieuws
Groede
Aanrijding.
Zondag j.l. vond er in de namiddag te
pl.m. 3 uur, een aanrijding plaats op de
Rijksweg in de onmiddellijke nabijheid
van de kruising Breskens-Schoondijke-
Groede, tussen een Belgische personen
auto, bestuurd door K. J. D. te Woluwé
(B.) en een personenauto, bestuurd door
J. A. M. v. d. V. uit IJzendijke. De Belgi
sche automobilist veroorzaakte deze
aanrijding door een onverwachte ma
noeuvre. De achter hem komende auto
wilde links passeren, doch door de ge-
Feuilleton
door
HENK VAN HEES WIJK.
27
„Het zal zonder mankeren gebeuren,"
besliste Tonnie.
Evenwel men kan in het leven neel
wat beslissen, doch het komt even zo
vele malen voor, dat bepaalde omstan
digheden een kink in de kabel veroor
zaken. Want Vrijdagmorgen reed Ton
nie naar Klokveen om een paar boeken
te ruilen, toen de bekende blauwe auto
in zicht kwam. Tonnie remde af en stop
te, terwijl bijna gelijtijdig de wagen
naast hem tot stilstand kwam.
Ineke Rosmalen keek hem, de handen
op het stuur, glimlachend aan.
„Zo, Berlage, hoe staat het leven?"
Hij leunde met zijn armen over het
stuur. „Prettig je weer eens te zien,'"
antwoordde hij lachend. „Je bent net
zo'n duiveltje in een doosje. Wip
daar had je haar weer."
„Een vleiende vergelijking, dat moet ik
zeggen: duiveltje in een doosje."
„Maar een lief duiveltje
„Dank je, Berlage. Wat zou je er van
zeggen, om weer eens een paar uurtjes
te fungeren als mijn chauffeur?"
Hij keek haar geïnteresseerd aan.
„Winkelen in de stad? En varen op de
plassen? Met als beloning een thermos
fles naar mijn hoofd?"
Ze lachte even, maar trok meteen
haar gezicht iin de plooi. „Ik ben Wil-
schoten beu. Ik wil vanavond eens ge
zellig uit, niet hier in de buurt, maar er
gens, waar het gezellig is, waar we kun
nen dansen. Zwolle bijvoorbeeld. In Gro
ningen is geen fluit te doen."
Vanavond flitste het in Tonnie's
hoofd, dan moet ik de inspecteur opbel -
len. Om zeven uur. En zij wil, dat ik met
haar uitga. Maar weiger ik, wat voor
motief moet ik opgeven?"
„Kom, kom, ontweek hij, in Groningen
zullen wel precies dezelfde mogelijkhe
den zijn als in Zwolle. Het zijn beide pro
vinciestadjes. Overigens nogal naast
de deur: Zwolle. Zo'n tachtig, negentig
kilometer, schat ik."
„Mijn wagen loopt honderdtwintig,"
antwoordde ze nonchalant. „Wel, het
kan wat mij betreft ook Assen zijn. Of
Leeuwarden. Maar niet in Groningen.
Ik ken de stad. Geen spat te beleven des
avonds".
Tonnie dacht koortsachtig na. Hij had
graag aanwezig willen zijn bij de overval
op de bende, maar aan de andere kant,
als hij botweg weigerde, dan bestond de
mogelijkheid dat zij wantrouwend zou
worden. En dat mocht natuurlijk niet.
„Oké," antwoordde hij gelaten. „Hoe
laat vertrekken we?"
„Na het eten. Een uur of zeven. Kan
dat?"
„Best. Ik vang je wel op bij de ingang-
van 't Hooge. Afgesproken?"
Ze knikte. „En als het je te duur wordt,
Tonnie ik heb ook een portemonnaie
bij me
Lachend keek hij haar aan. „Jij denkt
ook een architect zonder emplooi zal
nog wel geen bankrekening hebben,
niet? Maar maak je geen zorgen. Ik heb
nog wel een paar centen voor zo'n
avondje".
Ze stak haar hand uit. „Dag, Tonnie".
Haar stem klonk ongewoon zacht.
Hij drukte het handje stevig en lachte
haar toe. „Tot zeven uur, kleine meid".
De wagen reed weg, nagestaard door
de jongeman, die even daarna weer op
zijn fiets stapte en naar Klokveen reed.
Daar ruilde hij eerst zijn boeken en
reed toen naar het postkantoor, alwaar
hij een gesprek aanvroeg met Folkezijl.
Toen de verbinding tot stand gekomen
was, vertelde hij, dat hij niet om zeven
uur kon opbellen omdat hij met Ineke
Rosmalën weg moest. „Ze heeft me uit
genodigd met haar uit te gaan van
avond," verduidelijkte hij. „Als ik zou
weigeren, zou dat argwaan wekken".
„Oké, Koenders," klonk het van de
andere kant. „Luister eens hoe laat
hebben we het nu bijna half tien.
Over een kwartiertje gaat de diesel naar
Folkeizijl. Neem een retourtje en kom
hierheen. Ik heb je nog wat te vertel-
len". jk
„Ik ben er prompt".
Een tikkie verwonderd stapte de jon
geman een poosje later in de Blauwe En
gel met bestemming Folkezijl. Daar aan
gekomen wachtte de inspecteur hem op
in zijn wagen.
„Ik breng je naar het station Blaarum
daar kun je over een goeie twintig mi
nuten weer de diesel naar Klokveen ha
len. Intussen zal ik je wat bijzonderhe
den vertellen. We hebben namelijk een
tip gekregen, dat vannacht een vrij gro
te partij naar ons land gesmokkeld zal
worden. Begrijp je nu, waarom die juf
frouw Rosmalen jou uitgerekend van
avond heeft uitgenodigd met haar aan
de boemel te gaan?"
Er ging Tonnie plotseling een licht op.
„Wat drommel, ze vertrouwt me niet en
daarom wil ze me vanavond uit de
buurt hebben".
De inspecteur knikte, terwijl hij met
vaste hand de wagen bracht naar de
grote weg naar Groningen. „Juist,
Koenders, zo is het inderdaad. Er is dus
iemand, die je niet vertrouwt. Je nach
telijke vistochten. precies in de nacht
dat men uitgevaren was, die man, die
zogenaamde strandjutter en je bab
beltjes tegen die jongedame. Dit alles
combinerende is het te begrijpen, dat
men je liever uit de buurt heeft. Secu-
