J Hanneke's verleden de jchakel ALG. NIEUWS BLAD ALG. NIEUWS VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN jje Jaar %an% - Nr. 679 Vrijdag 5 sept. 1958 Verschijnt iedere vrijdag Abonnementsprijs f 1,10 p. kw.franco p. post f 1,25 Prijs der advertenties 10 ct, p. mm.bij abonn. korting Advertenties met brieven onder nr. of bij ons te bevragen 10 ct. extra Telefoon 429 DRUKKERS-UITGEVERS. FA SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 -BRESKENS - TEL,»» - GIRO 3Ö8296 Plaatselijk Nieuws Oostburg Raadsvergadering. De Raad der gemeente Oostburg kwam Maandagavond in openbare vergadering bijeen, onder voorzitterschap van burge meester mr. K. Hoekzema. Hoewel dei heer E. Dekker accoord ging met de notulen der vorige vergade ring, wenste hij toch wel enige toelich- tingop het punt met betrekking tot de grenswijziging met de gemeente Schoon - dijke. De voorz. had n.l. tijdens de laat ste raadsvergadering medegedeeld, wat overigens ook uit de notulen bleek, dat deze grenswijzigingskwestie met de ge meente Schoondijke in goede harmonie was geregeld. Uit een verslag over de vergadering van de raad van Schoon dijke van kort geleden, vernam de heer Dekker, dat de gemeenteraad van Schoondijke zich niet tegen de grens wijziging zou verzetten, wanneer aan be paalde voorwaarden zou worden vol daan, n.l. ten le. dat het bij deze grens wijziging zou blijven, 2e. dat de grens wijziging niet doorgaat, indien de voor genomen omlegging van de Rijksweg haar beslag niet krijgt, 3e. dat een ge kapitaliseerde schadeloosstelling zal wor den gegeven. De voorz. zei, dat hem van dit standpunt der raad van Schoondijke niets bekend is; wel zijn deze voorwaar den aanvankelijk gesteld, maar bij het verdere verloop der onderhandelingen zijn ze niet meer naar voren gekomen. Dhr. Dekker merkte nog op, dat het de- zelde voorwaarden zijn die de raad van Schoondijke tijdens haar vergadering van 28 Oct. 1955 had geformuleerd en dat Schoondijke deze voorwaarden dus kortgeleden weer heeft hernieuwd en derhalve geen wijziging heeft gebracht in haar standpunt. De voorz. wees na vaststelling der no tulen op het min of meer bijzondere ka rakter van deze vergadering aan de vooravond van de eerste Dinsdag in Sept. Dat houdt in, dat dit de laatste vergadering is die de raad in haar oude samenstelling zal houden. In de nieuwe raad zullen drie raadsleden niet terug keren, n.l. de heren J. Ph. Ouwendijk (K.V.P.), J. H. van Kampen (Gem.Be- lang) en L. Schippers (P.v.d.A.). De heer van Kampen deed in 1938 zijn intrede in de raad en heeft derhalve, af gezien van een kleine onderbreking tij dens de oorlog, 19 jaar zitting gehad. Het eerste wat de raad van 1938 heeft gedaan was de vaststelling van het uit breidingsplan, opgemaakt door Ir. Roo- zenburg uit Den Haag en waarvoor op 23 Dec. 1940 mij de eer te beurt is geval len de eerste spade in de grond te ste ken voor het Ledelplein, aldus de voorz. In de nood-gemeenteraad na de bevrij ding keerde dhr. van Kampen terug, terwijl dhr. Schippers op 26 Juli 1946 zijn intrede in de raad deed. Hij heeft derhalve thans gedurende 12 jaar zit ting gehad. De heer Ouwendijk werd op 22 Juni 1949 tot de raad toegelaten. Hij heeft dus een periode van 9 jaar als raadslid achter de rug. De voorz. zei dhr. Ouwendijk te heb ben leren kennen als een buitengewoon goed en prettige medewerker, die niet schroomde critiek te leveren, maar dan Feuilleton door JOKE DE VALK 43. „Ik durfde het niet, Josien, het was allemaal zo ellendig Dat ik nu juist met hem, met een advocaat moest trouwen „Er geschiedt in het leven niets bij toeval, liefje. Alles heeft een bestem ming, ook je huwelijk met Jan Dubois. Ik ben er van overtuigd, dat het wel weer in orde zal komen „O, ik durf hem niet meer te zien", 's Avonds overlegden Flip en Josien wat hun te doen stond. En tenslotte gaat Josien naar de telefoon en belt ad vocaat Dubois op. Josien hoort aan de klank van zijn stem meteen, dat hij verstoord is. „Meneer Dubois, Jan, je spreekt met Josien". „O, juist. Wat is er?" „Hanneke is een heel stuk beter en ik geloof, dat het wel goed is als je nu komt". „Laat maar, Josien, dat heeft geen zin meer. Ik heb er schoon genoeg van. Hanneke heeft gelijk: ons huwelijk was een stommiteit. We passen niet bij el- was het ook opbouwende critiek. Spr. vond het opmerkelijk, dat de drie schei dende raadsleden geen van allen Oost burgers van geboorte zijn, maar z.g. „import," doch door hun lange verblijf in de gemeente tot Oostburgers zijn ge transformeerd. Zo ook dhr. Ouwendijk, die op cultureel en maatschappelijk ge bied vele activiteiten heeft ontwikkeld. Namens het gemeentebestuur dankte de voorz. dhr. Ouwendijk hartelijk voor de toewijding en ijver, waarmee hij zijn raadsfunctie heeft vervuld. Tot de heer Schippers sprak de voorz. eveneens hartelijke woorden ten af scheid. Wij hebben herhaaldelijk ver schil van mening gehad. Ik dank U voor de eerlijke, gezonde en onbaatzuchtige wijze waarop U Uw kritiek leverde. Wij hadden U gaarne nog meerdere jaren als raadslid gezien, maar moeten Uw be sluit om terug te treden respecteren. De voorz. bracht hem tot slot dank voor al hetgeen hij in het belang van de ge meente heeft gedaan. Jan Hendrik van Kampen. Zo richtte de voorz. zich tot dhr. van Kampen. Ik mag U wel zo noemen, omdat wij gedu rende die vele jaren dat wij met elkaar hebben samengewerkt, vrienden zijn ge worden. U bent 47 jaar ingezetene van Oostburg en 19 jaar raadslid. U heeft de leeftijd van 72 jaar bereikt, de leeftijd van de zeer sterken. Hoewel U er best nog een of meerdere raadsperioden bij had kunnen nemen, achtte U voor U de tijd gekomen zich terug te trekken en Uw plaats aan jongeren over te laten. Dit is in overeenstemming met Uw ka raktertrekken. Sinds U raadslid werd in 1938 heeft U een moeilijke tijd meege maakt, n.l. de tijd van herstel en weder opbouw en grote uitbreiding van de ge meente. Uw naam zal officieel verbon den zijn en blijven aan de wederopbouw van Oostburg. Ik dank U voor de be langstelling die U steeds voor mij per soonlijk gehad hebt. De voorz. wenste dhr. van Kampen het allerbeste toe. Zich nogmaals tot de drie scheidende leden richtend, dankte de voorz. voor de grote toewijding, die allen betoonden bij de wederopbouw van Oostburg en hoop te, dat het allen in het verdere leven goed zou mogen gaan en wenste hen en hun gezin voorspoed en zegen toe. Dhr. van Kampen beantwoordde als eerste de woorden van de burgemeester. Hij dankte de voorz., mede-wethouder Modde, de secretaris, het secretarieper- soneel en de raadsleden voor de goede en prettige verstandhouding. Geduren de de 19 jaar, waarvan 8 jaar als lid van het college van B. en W., zei spr. een goede 600 vergaderingen te hebben mee gemaakt en dat het hem te moede is dat de resultaten zijns inziens zo magertjes zijn geweest. Nochthans bleef hij steeds met optimisme vervuld. Spr. zei geen dank te vragen, maar excuses voor dat gene wat hij verkeerd heeft gedaan. Ik heb gedaan, wat mijn hand vond te doen Tot de raadsleden, die aanblijven, zei de heer Van Kampen steedshet eigen hart te laten spreken, maar niet de woorden van een ander. De heer Schippers dankte voor de tot hem gesproken woorden. Hij was er van overtuigd, wel eens heftig te zijn geweest en steeds zonder aanzien des persoons getracht te hebben de belangen der gemeente te behartigen. Spr. vond kaar. Enfin, ik zal het erg gemakkelijk voor haar maken. Ik ken als advocaat natuurlijk het beste de wegen voor een scheiding". „Jan „Ja, wat is er?" „Ik ze heeft me haar verleden ver teld, Jan, een en al ellende „Vertel me niets, want ik weet alles. Ik heb haar dossier laten opzoeken. Niets van wat je me wilt vertellen, is me onbekend. Ze is van me weggegaan en daarvan moet ze nu de consequen ties maar dragen. Nogmaals, ik zal het haar zo gemakkelijk mogelijk maken". „Is dit de enige oplossing, Jan?" „Heus, Josien, geloof me. Deze breuk is te groot geworden Al die maan den „Jan, doe geen overijlde dingen. Ik met een goed uur ben ik bij je. Ik wil met je praten". „Josien Maar de man aan de andere kant van de lijn hoort alleen maar een klik, ten teken, dat de vrouw de microfoon heeft opgehangen. In gedachten keert Josien terug naar de kamer. Doch haar besluit staat vast. „Flip," zegt ze op vastberaden toon, „kijk eens na, hoe laat er een trein gaat. Ik wil praten met Dubois". Grobbe hoort aan Josien's stem dat protesteren niet de minste zin heeft en automatisch haalt hij zijn spoorboekje dat Oostburg bij de wederopbouw geen betere burgemeester had kunnen hebben dan Mr. Hoekzema. Voor de hulp en steun steeds ondervonden, bracht spr dank aan de secretaris en secretarieper- soneel. De heer Ouwendijk voegde zijn dankwoorden bij die der beide andere sprekers. Hij zei zich niet meer candi- daat te hebben laten stellen, omdat hij meende te veel te kort te zijn geschoten. Ik ben zelf niet tevreden. Hij bracht de voorz. en leden van de raad dank voor de prettige samenwerking. Als oudste raadslid sprak de heer J. J. Leenhouts. Wij dachten over de diverse problemen en zaken dikwijls verschillend. Ik heb het moeten bewonderen, dat na het ver laten van de vergadering alle leden de controverses waren vergeten. De voorz. zeide tot slot, dat de heer Schippers hem te veel lof toezwaaide. Zonder u, heren, had ik niet datgene gekund, wat mij thans als persoonlijke prestatie wordt aangemeten. Wij moeten één team zijn. Dit heb ik tot uitdrukking willen bren gen in de nieuwe raadszaal, waar ieder dezelfde stoel heeft. B. en W. zowel als de raadsleden. Eén team ter behartiging van de belangen van Oostburg. Dit is dan ook zo geweest, getuige de opmer king van de heer Leenhouts. Breskens Raadsvergadering Tijdens de Dinsdagavond gehouden raadsvergadering der gemeente Bres kens, verwelkomde burgemeester J. A. Eekhout de raadsleden met de volgende woorden: Mevrouw, mijne heren, Het is thans de eerste Dinsdag in Sep tember, de dag, waarop U volgens de Gemeentewet voor het eerst als Ge meenteraad bijeen komt. Een nieuw tijd perk voor Breskens wordt nu ingeluid. Ik hoop van harte, dat het voor onze gemeente zal blijken zeer vruchtdragend te zijn. Kon ik de vorige week, bij het af scheid nemen van de raad in zijn oude samenstelling met dankbaarheid ge tuigen van het vele goede, dat in de ja- ren-van-wederopbouw tot stand werd gebracht, thans staat U, leden van de gemeenteraad voor een taak, die met die uit het afgesloten tijdperk zeker te vergelijken is. Het is toch zo, dat door het wegvallen van de verkeersader uit ons dorp een belangrijke economische bron dermate klein van volume gewor den is, dat hoognodig andere mogelijk heden moeten worden opgespoord. Wij allen denken daarbij aan de kansen, die wij hebben als verwezenlijkt zou kunnen worden het plan om van Bres kens een badplaats te maken. Een be gin hiermee is gemaakt door de toezeg ging van de Regering om een strand- boulevard aan te leggen. Samenbunde ling van alle krachten, de wil van de be volking om mee te helpen van Breskens een badplaats te maken, is wel de meest essentiële voorwaarde om tot verwezen lijking van deze plannen te komen; zij zal tevens de grondslag kunnen vormen om de bevolking in haar verschillende geledingen blijvend voor haar welzijn te interesseren. Indien het B. en W.- college in deze vergadering opnieuw zal zijn samengesteld, zal dit uitermate be langrijke onderwerp ongetwijfeld wel te voorschijn. Even raadpleegt hij de dienstregeling en zegt dan „Over een kleine twintig minuten. Ik zal even een taxi bellen". „Dank je, Flip". Ze knikt hem vrien delijk toe maar gaat meteen naar de gang, de trap op naar boven. Wat boven besproken wordt, weet Grobbe niet, maar als ze twee minuten later weer naar be neden komt, staat hij al klaar met haar mantel. Voor ze die aantrekt, drukt ze een kus op zijn mond. „Dank je, lieve ling. Bidt, Flip, als ik weg ben, dat Han neke even gelukkig zal worden als wij het zijn. En ga straks een poosje bij haar zitten. Ze heeft het gevraagd. Beur haar een beetje op, Flip, ze heeft zoveel verdriet in haar leven gehad". Hij knikt en helpt haar in haar man tel. „Ik ga meteen, Josien". „Dag, schat van me". „Dag, lieveling. Doe maar voorzichtig. Moge God je de juiste woorden in je hart en mond geven". Het is lang geleden dat Josien met haar aanstaande man op bezoek is ge weest in de vriendelijke woning van ad vocaat Dubois en zijn vrouw. Toen straalde de jonge vrouw van levens vreugde en was Dubois de man, die vol komen gelukkig scheen aan de zijde van zijn gewezen secretaresse. Nu belt ze opnieuw aan en wacht met een bang hart. Als Dubois nu maar thuisgebleven is". een van de eerste aangelegenheden zijn, die het behandelen zal om Uw raad van voorlichting te dienen. Het zou echter verkeerd zijn en de ge meenteraad zou zich m.i. in zijn beleid te eenzijdig richten, indien hij zich tot het badleven alleen beperkte. De gun stige ligging van Breskens aan de Schel- de-mond brengt mee, dat vroeg of laat industrie-vestiging zal plaats vinden. Neerland's industrie zoekt voor vestiging nu eenmaal bij voorkeur op de brede zee-mondingen. Ook op dit terrein lig gen er, mits de gemeente over industrie- gronden de beschikking krijgt, mogelijk heden. Ontwikkeling der gemeente als badplaats en industrie-vestiging, het zijn aangelegenheden, die U thans reeds bezighouden. Het zou mij te ver voeren en het zou eigenlijk ook niet vallen bin nen het raam van deze, Uw eerste open bare vergadering, om alle facetten van het Breskense publieke leven hier naar voren te brengen. Zij moeten U trou wens uit andere hoofde al voldoende be kend zijn. Laat ik U hier en ik doe dat met veel genoegen en erkentelijkheid er echter wél op wijzen, dat ook; op cultu reel terrein en op het gebied van het verenigingsleven de laatste jaren een zeer merkbare groei te zien was. Deze groei, hoe verheugend reeds op zichzelf, is ook noodzakelijk, wil men de zuig kracht van de grote steden, waar het platteland de dupe van kan worden, enigszins trachten af te dammen. Ik hoop, dat U ook in deze sector met in teresse en met succes arbeiden zult. Ik kan U niet genoeg er op wijzen, dat het hoogste college in een gemeente de gemeenteraad is en dat èn het college van Burgemeester en Wethouders èn de Burgemeester de uitvoerders zijn van 's raads besluiten. Het uitpalen van de grote lijn, de handhaving van de auto nomie, zij liggen bij de gemeenteraad. Elk raadslid draagt in deze zijn verant woordelijkheid. Tracht de hoogheid van Uw college, van de autoriteit, die de ge meenteraad is en die hij heeft, te be waren en te behoeden. Een orgaan, dat in de ogen van de bevolking gezagdra gend is, zal meer in aanzien bij haar zijn en haar vertrouwen hebben dan een college, dat louter en alleen vanwege een wetsbepaling, zo nu en dan eens in vergadering bijeen komt. Wees bij al Uw besprekingen kort en zakelijk. Daal niet af in kleinigheden, zij kunnen niet anders dan het geheel afbreuk doen. Streef er steeds naar een zo groot mogelijk aantal stemmen aan de raadsbesluiten te hechten. U zijt er dan verzekerd van, dat de bevolking, die U gekozen heeft, in grote meerder heid achter Uw besluiten zal staan. De klemtoon van ooenbare raadsver gaderingen ligt nog steeds en zo zal het moeten blijven op het woord „vergade ringen," op het trachten door samen- vspraak in het openbaar tot besluiten te komen. Men zal de eigen subjectieve mening wel eens moeten prijsgeven of wijzigen; alleen door het uitwisseiLen van gedachten kan men tot gezonde be sluitvorming komen. Ik als Uw voorzitter kan U alleen mijn persoonlijke visie op de diverse aangelegenheden geven en Uw verga deringen leiden; U als gemeenteraad zult als vrije mensen, „zonder last van Doch even later wordt de deur ge opend en Dubois treedt zwijgend een pas achteruit; ze mag binnenkomen. Sedert zijn huwelijk is hij galanter en dus helpt hij Josien uit haar mantel en hangt die aan de kapstok. Dan gaat hij haar voor naar de salon, die heerlijk ver warmd is. „Ga zitten," zegt hij met toonloze stem en wijst naar één der fauteuils bij de haard. De fauteuil waar Hanneke doorgaans placht te zitten. „Wat wil je drinken? Ik heb thee Het meisje is net naar huis". „Graag een kop thee," zegt ze. Ze kijkt naar hem, hoe hij vrij handig de thee inschenkt en een schaaltje met koek voorhoudt. Als hij eindelijk zit en ze van haar thee genipt heeft, kijken ze elkaar aan. Er komt even een flauwe glimlach over zijn gezicht. En nu ziet ze het: hij is oud geworden. Er zijn scherpe trekken in zijn gezicht, die er nooit wa ren. Ze ziet zelfs, dat zijn haren bij de slapen grijs zijn geworden. „Dus je komt als pleitbezorgster van Hanneke?" vraagt hij, niet onvriende lijk. „Hanneke weet niet, dat ik naar je toe ben, Jan," zegt ze zacht. „En ik wil ook geen pleitbezorgster zijn. Ik wil alleen maar wat vertellen uit haar leven". Hij wuift met zijn hand. „Ik weet schien meer dan jij denkt. Er is een re- classeringsrapport bij haar dossier en

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1958 | | pagina 1