J
Hanneke's verleden
de jchakel
ALG. NIEUWS BLAD
ALG. NIEUWS
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
jje Jaar %an% - Nr. 679
Vrijdag 5 sept. 1958
Verschijnt iedere vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,10 p. kw.franco p. post f 1,25
Prijs der advertenties
10 ct, p. mm.bij abonn. korting
Advertenties met brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
DRUKKERS-UITGEVERS. FA SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 -BRESKENS - TEL,»» - GIRO 3Ö8296
Plaatselijk Nieuws
Oostburg
Raadsvergadering.
De Raad der gemeente Oostburg kwam
Maandagavond in openbare vergadering
bijeen, onder voorzitterschap van burge
meester mr. K. Hoekzema.
Hoewel dei heer E. Dekker accoord
ging met de notulen der vorige vergade
ring, wenste hij toch wel enige toelich-
tingop het punt met betrekking tot de
grenswijziging met de gemeente Schoon -
dijke. De voorz. had n.l. tijdens de laat
ste raadsvergadering medegedeeld, wat
overigens ook uit de notulen bleek, dat
deze grenswijzigingskwestie met de ge
meente Schoondijke in goede harmonie
was geregeld. Uit een verslag over de
vergadering van de raad van Schoon
dijke van kort geleden, vernam de heer
Dekker, dat de gemeenteraad van
Schoondijke zich niet tegen de grens
wijziging zou verzetten, wanneer aan be
paalde voorwaarden zou worden vol
daan, n.l. ten le. dat het bij deze grens
wijziging zou blijven, 2e. dat de grens
wijziging niet doorgaat, indien de voor
genomen omlegging van de Rijksweg
haar beslag niet krijgt, 3e. dat een ge
kapitaliseerde schadeloosstelling zal wor
den gegeven. De voorz. zei, dat hem van
dit standpunt der raad van Schoondijke
niets bekend is; wel zijn deze voorwaar
den aanvankelijk gesteld, maar bij het
verdere verloop der onderhandelingen
zijn ze niet meer naar voren gekomen.
Dhr. Dekker merkte nog op, dat het de-
zelde voorwaarden zijn die de raad van
Schoondijke tijdens haar vergadering
van 28 Oct. 1955 had geformuleerd en
dat Schoondijke deze voorwaarden dus
kortgeleden weer heeft hernieuwd en
derhalve geen wijziging heeft gebracht
in haar standpunt.
De voorz. wees na vaststelling der no
tulen op het min of meer bijzondere ka
rakter van deze vergadering aan de
vooravond van de eerste Dinsdag in
Sept. Dat houdt in, dat dit de laatste
vergadering is die de raad in haar oude
samenstelling zal houden. In de nieuwe
raad zullen drie raadsleden niet terug
keren, n.l. de heren J. Ph. Ouwendijk
(K.V.P.), J. H. van Kampen (Gem.Be-
lang) en L. Schippers (P.v.d.A.).
De heer van Kampen deed in 1938 zijn
intrede in de raad en heeft derhalve, af
gezien van een kleine onderbreking tij
dens de oorlog, 19 jaar zitting gehad.
Het eerste wat de raad van 1938 heeft
gedaan was de vaststelling van het uit
breidingsplan, opgemaakt door Ir. Roo-
zenburg uit Den Haag en waarvoor op
23 Dec. 1940 mij de eer te beurt is geval
len de eerste spade in de grond te ste
ken voor het Ledelplein, aldus de voorz.
In de nood-gemeenteraad na de bevrij
ding keerde dhr. van Kampen terug,
terwijl dhr. Schippers op 26 Juli 1946
zijn intrede in de raad deed. Hij heeft
derhalve thans gedurende 12 jaar zit
ting gehad. De heer Ouwendijk werd op
22 Juni 1949 tot de raad toegelaten. Hij
heeft dus een periode van 9 jaar als
raadslid achter de rug.
De voorz. zei dhr. Ouwendijk te heb
ben leren kennen als een buitengewoon
goed en prettige medewerker, die niet
schroomde critiek te leveren, maar dan
Feuilleton
door
JOKE DE VALK
43.
„Ik durfde het niet, Josien, het was
allemaal zo ellendig Dat ik nu juist
met hem, met een advocaat moest
trouwen
„Er geschiedt in het leven niets bij
toeval, liefje. Alles heeft een bestem
ming, ook je huwelijk met Jan Dubois.
Ik ben er van overtuigd, dat het wel
weer in orde zal komen
„O, ik durf hem niet meer te zien",
's Avonds overlegden Flip en Josien
wat hun te doen stond. En tenslotte
gaat Josien naar de telefoon en belt ad
vocaat Dubois op. Josien hoort aan de
klank van zijn stem meteen, dat hij
verstoord is.
„Meneer Dubois, Jan, je spreekt met
Josien".
„O, juist. Wat is er?"
„Hanneke is een heel stuk beter en ik
geloof, dat het wel goed is als je nu
komt".
„Laat maar, Josien, dat heeft geen
zin meer. Ik heb er schoon genoeg van.
Hanneke heeft gelijk: ons huwelijk was
een stommiteit. We passen niet bij el-
was het ook opbouwende critiek. Spr.
vond het opmerkelijk, dat de drie schei
dende raadsleden geen van allen Oost
burgers van geboorte zijn, maar z.g.
„import," doch door hun lange verblijf
in de gemeente tot Oostburgers zijn ge
transformeerd. Zo ook dhr. Ouwendijk,
die op cultureel en maatschappelijk ge
bied vele activiteiten heeft ontwikkeld.
Namens het gemeentebestuur dankte de
voorz. dhr. Ouwendijk hartelijk voor de
toewijding en ijver, waarmee hij zijn
raadsfunctie heeft vervuld.
Tot de heer Schippers sprak de voorz.
eveneens hartelijke woorden ten af
scheid. Wij hebben herhaaldelijk ver
schil van mening gehad. Ik dank U voor
de eerlijke, gezonde en onbaatzuchtige
wijze waarop U Uw kritiek leverde. Wij
hadden U gaarne nog meerdere jaren
als raadslid gezien, maar moeten Uw be
sluit om terug te treden respecteren. De
voorz. bracht hem tot slot dank voor al
hetgeen hij in het belang van de ge
meente heeft gedaan.
Jan Hendrik van Kampen. Zo richtte
de voorz. zich tot dhr. van Kampen. Ik
mag U wel zo noemen, omdat wij gedu
rende die vele jaren dat wij met elkaar
hebben samengewerkt, vrienden zijn ge
worden. U bent 47 jaar ingezetene van
Oostburg en 19 jaar raadslid. U heeft de
leeftijd van 72 jaar bereikt, de leeftijd
van de zeer sterken. Hoewel U er best
nog een of meerdere raadsperioden bij
had kunnen nemen, achtte U voor U de
tijd gekomen zich terug te trekken en
Uw plaats aan jongeren over te laten.
Dit is in overeenstemming met Uw ka
raktertrekken. Sinds U raadslid werd in
1938 heeft U een moeilijke tijd meege
maakt, n.l. de tijd van herstel en weder
opbouw en grote uitbreiding van de ge
meente. Uw naam zal officieel verbon
den zijn en blijven aan de wederopbouw
van Oostburg. Ik dank U voor de be
langstelling die U steeds voor mij per
soonlijk gehad hebt. De voorz. wenste
dhr. van Kampen het allerbeste toe.
Zich nogmaals tot de drie scheidende
leden richtend, dankte de voorz. voor de
grote toewijding, die allen betoonden bij
de wederopbouw van Oostburg en hoop
te, dat het allen in het verdere leven
goed zou mogen gaan en wenste hen en
hun gezin voorspoed en zegen toe.
Dhr. van Kampen beantwoordde als
eerste de woorden van de burgemeester.
Hij dankte de voorz., mede-wethouder
Modde, de secretaris, het secretarieper-
soneel en de raadsleden voor de goede
en prettige verstandhouding. Geduren
de de 19 jaar, waarvan 8 jaar als lid van
het college van B. en W., zei spr. een
goede 600 vergaderingen te hebben mee
gemaakt en dat het hem te moede is dat
de resultaten zijns inziens zo magertjes
zijn geweest. Nochthans bleef hij steeds
met optimisme vervuld. Spr. zei geen
dank te vragen, maar excuses voor dat
gene wat hij verkeerd heeft gedaan. Ik
heb gedaan, wat mijn hand vond te doen
Tot de raadsleden, die aanblijven, zei de
heer Van Kampen steedshet eigen hart
te laten spreken, maar niet de woorden
van een ander. De heer Schippers dankte
voor de tot hem gesproken woorden. Hij
was er van overtuigd, wel eens heftig te
zijn geweest en steeds zonder aanzien des
persoons getracht te hebben de belangen
der gemeente te behartigen. Spr. vond
kaar. Enfin, ik zal het erg gemakkelijk
voor haar maken. Ik ken als advocaat
natuurlijk het beste de wegen voor een
scheiding".
„Jan
„Ja, wat is er?"
„Ik ze heeft me haar verleden ver
teld, Jan, een en al ellende
„Vertel me niets, want ik weet alles.
Ik heb haar dossier laten opzoeken.
Niets van wat je me wilt vertellen, is
me onbekend. Ze is van me weggegaan
en daarvan moet ze nu de consequen
ties maar dragen. Nogmaals, ik zal het
haar zo gemakkelijk mogelijk maken".
„Is dit de enige oplossing, Jan?"
„Heus, Josien, geloof me. Deze breuk
is te groot geworden Al die maan
den
„Jan, doe geen overijlde dingen. Ik
met een goed uur ben ik bij je. Ik wil
met je praten".
„Josien
Maar de man aan de andere kant van
de lijn hoort alleen maar een klik, ten
teken, dat de vrouw de microfoon heeft
opgehangen.
In gedachten keert Josien terug naar
de kamer. Doch haar besluit staat vast.
„Flip," zegt ze op vastberaden toon, „kijk
eens na, hoe laat er een trein gaat. Ik
wil praten met Dubois".
Grobbe hoort aan Josien's stem dat
protesteren niet de minste zin heeft en
automatisch haalt hij zijn spoorboekje
dat Oostburg bij de wederopbouw geen
betere burgemeester had kunnen hebben
dan Mr. Hoekzema. Voor de hulp en
steun steeds ondervonden, bracht spr
dank aan de secretaris en secretarieper-
soneel. De heer Ouwendijk voegde zijn
dankwoorden bij die der beide andere
sprekers. Hij zei zich niet meer candi-
daat te hebben laten stellen, omdat hij
meende te veel te kort te zijn geschoten.
Ik ben zelf niet tevreden. Hij bracht de
voorz. en leden van de raad dank voor
de prettige samenwerking. Als oudste
raadslid sprak de heer J. J. Leenhouts.
Wij dachten over de diverse problemen
en zaken dikwijls verschillend. Ik heb
het moeten bewonderen, dat na het ver
laten van de vergadering alle leden de
controverses waren vergeten. De voorz.
zeide tot slot, dat de heer Schippers hem
te veel lof toezwaaide. Zonder u, heren,
had ik niet datgene gekund, wat mij
thans als persoonlijke prestatie wordt
aangemeten. Wij moeten één team zijn.
Dit heb ik tot uitdrukking willen bren
gen in de nieuwe raadszaal, waar ieder
dezelfde stoel heeft. B. en W. zowel als
de raadsleden. Eén team ter behartiging
van de belangen van Oostburg. Dit is
dan ook zo geweest, getuige de opmer
king van de heer Leenhouts.
Breskens
Raadsvergadering
Tijdens de Dinsdagavond gehouden
raadsvergadering der gemeente Bres
kens, verwelkomde burgemeester J. A.
Eekhout de raadsleden met de volgende
woorden:
Mevrouw, mijne heren,
Het is thans de eerste Dinsdag in Sep
tember, de dag, waarop U volgens de
Gemeentewet voor het eerst als Ge
meenteraad bijeen komt. Een nieuw tijd
perk voor Breskens wordt nu ingeluid.
Ik hoop van harte, dat het voor onze
gemeente zal blijken zeer vruchtdragend
te zijn.
Kon ik de vorige week, bij het af
scheid nemen van de raad in zijn oude
samenstelling met dankbaarheid ge
tuigen van het vele goede, dat in de ja-
ren-van-wederopbouw tot stand werd
gebracht, thans staat U, leden van de
gemeenteraad voor een taak, die met
die uit het afgesloten tijdperk zeker te
vergelijken is. Het is toch zo, dat door
het wegvallen van de verkeersader uit
ons dorp een belangrijke economische
bron dermate klein van volume gewor
den is, dat hoognodig andere mogelijk
heden moeten worden opgespoord. Wij
allen denken daarbij aan de kansen,
die wij hebben als verwezenlijkt zou
kunnen worden het plan om van Bres
kens een badplaats te maken. Een be
gin hiermee is gemaakt door de toezeg
ging van de Regering om een strand-
boulevard aan te leggen. Samenbunde
ling van alle krachten, de wil van de be
volking om mee te helpen van Breskens
een badplaats te maken, is wel de meest
essentiële voorwaarde om tot verwezen
lijking van deze plannen te komen; zij
zal tevens de grondslag kunnen vormen
om de bevolking in haar verschillende
geledingen blijvend voor haar welzijn
te interesseren. Indien het B. en W.-
college in deze vergadering opnieuw zal
zijn samengesteld, zal dit uitermate be
langrijke onderwerp ongetwijfeld wel
te voorschijn. Even raadpleegt hij de
dienstregeling en zegt dan „Over een
kleine twintig minuten. Ik zal even een
taxi bellen".
„Dank je, Flip". Ze knikt hem vrien
delijk toe maar gaat meteen naar de
gang, de trap op naar boven. Wat boven
besproken wordt, weet Grobbe niet, maar
als ze twee minuten later weer naar be
neden komt, staat hij al klaar met haar
mantel. Voor ze die aantrekt, drukt ze
een kus op zijn mond. „Dank je, lieve
ling. Bidt, Flip, als ik weg ben, dat Han
neke even gelukkig zal worden als wij
het zijn. En ga straks een poosje bij
haar zitten. Ze heeft het gevraagd. Beur
haar een beetje op, Flip, ze heeft zoveel
verdriet in haar leven gehad".
Hij knikt en helpt haar in haar man
tel. „Ik ga meteen, Josien".
„Dag, schat van me".
„Dag, lieveling. Doe maar voorzichtig.
Moge God je de juiste woorden in je
hart en mond geven".
Het is lang geleden dat Josien met
haar aanstaande man op bezoek is ge
weest in de vriendelijke woning van ad
vocaat Dubois en zijn vrouw. Toen
straalde de jonge vrouw van levens
vreugde en was Dubois de man, die vol
komen gelukkig scheen aan de zijde van
zijn gewezen secretaresse. Nu belt ze
opnieuw aan en wacht met een bang
hart. Als Dubois nu maar thuisgebleven
is".
een van de eerste aangelegenheden zijn,
die het behandelen zal om Uw raad van
voorlichting te dienen.
Het zou echter verkeerd zijn en de ge
meenteraad zou zich m.i. in zijn beleid
te eenzijdig richten, indien hij zich tot
het badleven alleen beperkte. De gun
stige ligging van Breskens aan de Schel-
de-mond brengt mee, dat vroeg of laat
industrie-vestiging zal plaats vinden.
Neerland's industrie zoekt voor vestiging
nu eenmaal bij voorkeur op de brede
zee-mondingen. Ook op dit terrein lig
gen er, mits de gemeente over industrie-
gronden de beschikking krijgt, mogelijk
heden. Ontwikkeling der gemeente als
badplaats en industrie-vestiging, het
zijn aangelegenheden, die U thans reeds
bezighouden. Het zou mij te ver voeren
en het zou eigenlijk ook niet vallen bin
nen het raam van deze, Uw eerste open
bare vergadering, om alle facetten van
het Breskense publieke leven hier naar
voren te brengen. Zij moeten U trou
wens uit andere hoofde al voldoende be
kend zijn. Laat ik U hier en ik doe dat
met veel genoegen en erkentelijkheid er
echter wél op wijzen, dat ook; op cultu
reel terrein en op het gebied van het
verenigingsleven de laatste jaren een
zeer merkbare groei te zien was. Deze
groei, hoe verheugend reeds op zichzelf,
is ook noodzakelijk, wil men de zuig
kracht van de grote steden, waar het
platteland de dupe van kan worden,
enigszins trachten af te dammen. Ik
hoop, dat U ook in deze sector met in
teresse en met succes arbeiden zult.
Ik kan U niet genoeg er op wijzen, dat
het hoogste college in een gemeente de
gemeenteraad is en dat èn het college
van Burgemeester en Wethouders èn de
Burgemeester de uitvoerders zijn van
's raads besluiten. Het uitpalen van de
grote lijn, de handhaving van de auto
nomie, zij liggen bij de gemeenteraad.
Elk raadslid draagt in deze zijn verant
woordelijkheid. Tracht de hoogheid van
Uw college, van de autoriteit, die de ge
meenteraad is en die hij heeft, te be
waren en te behoeden. Een orgaan, dat
in de ogen van de bevolking gezagdra
gend is, zal meer in aanzien bij haar zijn
en haar vertrouwen hebben dan een
college, dat louter en alleen vanwege
een wetsbepaling, zo nu en dan eens in
vergadering bijeen komt.
Wees bij al Uw besprekingen kort en
zakelijk. Daal niet af in kleinigheden,
zij kunnen niet anders dan het geheel
afbreuk doen. Streef er steeds naar een
zo groot mogelijk aantal stemmen aan
de raadsbesluiten te hechten. U zijt er
dan verzekerd van, dat de bevolking,
die U gekozen heeft, in grote meerder
heid achter Uw besluiten zal staan.
De klemtoon van ooenbare raadsver
gaderingen ligt nog steeds en zo zal het
moeten blijven op het woord „vergade
ringen," op het trachten door samen-
vspraak in het openbaar tot besluiten te
komen. Men zal de eigen subjectieve
mening wel eens moeten prijsgeven of
wijzigen; alleen door het uitwisseiLen
van gedachten kan men tot gezonde be
sluitvorming komen.
Ik als Uw voorzitter kan U alleen
mijn persoonlijke visie op de diverse
aangelegenheden geven en Uw verga
deringen leiden; U als gemeenteraad
zult als vrije mensen, „zonder last van
Doch even later wordt de deur ge
opend en Dubois treedt zwijgend een pas
achteruit; ze mag binnenkomen.
Sedert zijn huwelijk is hij galanter en
dus helpt hij Josien uit haar mantel en
hangt die aan de kapstok. Dan gaat hij
haar voor naar de salon, die heerlijk ver
warmd is.
„Ga zitten," zegt hij met toonloze
stem en wijst naar één der fauteuils bij
de haard. De fauteuil waar Hanneke
doorgaans placht te zitten. „Wat wil je
drinken? Ik heb thee Het meisje is
net naar huis".
„Graag een kop thee," zegt ze. Ze
kijkt naar hem, hoe hij vrij handig de
thee inschenkt en een schaaltje met
koek voorhoudt. Als hij eindelijk zit en
ze van haar thee genipt heeft, kijken ze
elkaar aan. Er komt even een flauwe
glimlach over zijn gezicht. En nu ziet ze
het: hij is oud geworden. Er zijn scherpe
trekken in zijn gezicht, die er nooit wa
ren. Ze ziet zelfs, dat zijn haren bij de
slapen grijs zijn geworden.
„Dus je komt als pleitbezorgster van
Hanneke?" vraagt hij, niet onvriende
lijk.
„Hanneke weet niet, dat ik naar je toe
ben, Jan," zegt ze zacht. „En ik wil ook
geen pleitbezorgster zijn. Ik wil alleen
maar wat vertellen uit haar leven".
Hij wuift met zijn hand. „Ik weet
schien meer dan jij denkt. Er is een re-
classeringsrapport bij haar dossier en