BOBBE
ALG. NIEUWSBLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
VJ
De „Argo Ollandia'
Feuilleton
LieFde's nazomer
Plaatselijk Nieuws
Een tailleur van BOBBE.
de fchakel
12e Jaar gang- - Nr. 640
Vrijdag 3 mei 1957
Verschijnt iedere vrijdag
Abonncmentsprijs
f 1,10 p. kw.franco p. post f 1,25
Prijs der advertenties
10 ct. p. mm.bij abonn. korting
Advertenties met brieven onder nr.
of'bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
DRUKKERS-UITGEVERS. F« SMOOR DE HULSTER,- DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL,
Als een bezield wezen is voor de zee
man zijn schip. Een zelfde gewaarwor
ding krijgt de passagier, die zich voor
een zeereis toevertrouwt aan de trotse
lijner, die hem over de oceaandeining
draagt. Het verwijderde geraas der ma
chines, haar gedempte bonzende geluiden
ondergaat hij als een harteklop. En
heeft de boeggolf niet haar lied? Het
statige rijzen van de boeg, die zich naar
de horizon rekt of weer even neerglijdt
in de golvenheuvels, heeft zo iets in zich
als: „Ik breng er jullie wel hoor, geniet
van de zon, eet, wandelt en slaapt, het
komt in orde."
Zo ver is het met de Argo Ollandia nog
niet. Maar spoedig zal ze zo worden. Te
gen haar slanke zijde barstte de fles
champie, het doopvocht. Mevrouw
Posthuma sprak de zegewens uit, een
fluitsignaal weerklonk en geen seconde
te laat schoof het trotse gevaarte van de
helling. Het scheen plezier in zijn eerste
tocht te hebben, kreeg meer en meer
vaart en toen het tewater schoot, plofte
om zijn dartelheid af te remmen het
zware anker omlaag. Onder het daverend
applaus van de vele genodigden op de
feestelijk versierde tribune en anderen
was het fraaie schip in zijn element aan
geland.
Griekse vlaggen, bloemen in de Griek
se kleuren, gejuich! Het was een mooi
moment. En het schip zelve? Och, als
we het ons dan toch als een bezield
wezen voorstellen, waarom zou dan uit
zijn slanke lichaam bij alle geraas niet
de roep gerezen zijn: „Thalassa!?"
Een flink aantal fotografen, amateurs
en beroepsmensen, hebben het aardige
ogenblik op de plaat vastgelegd. De dap
peren hadden somtijds de meest ondenk
bare plaatsen uitgezocht voor hun opna
men. Een familielid van ons. hartstoch
telijk amateur-filmer en medegenodigde.
misten wij reeds enige tijd: tot wij de
grapjas ontwaarden op het topje van
een reuzenladder. Daar genesteld filmde
hij er op los. Toen wij hem noteerden
als de „hoogst geplaatste" filmer, wees
hij ons op een amateur, die hem ten deze
waarlijk nog overtrof. Want was de
smakker ginds nu niet op een der reuzen-
kranen geklauterd? Daar, bengelend tus
sen hemel en aarde, fotografeerde hij en
kwam zijn filmwoede aan haar trekken.
De tribune stroomde leeg. Van de num.
honderd genodigden waren de meeste
per extra-trein gearriveerd t.e samen met
een gezelschap Griekse reders en Zijne
Excellentie de Griekse ambassadeur te
Den Haag. Thans brachten de bussen ons
allen naar hotel Brittannia. waar een
uitstekende lunch ons wachtte, waar
geestige speeches werden afgestoken,
waar de champagne schitterde in de
bokalen. Terwijl vier monumentale koks
zorgden dat hiaten in de voorraden van
keurige spijzen tijdig werden aangevuld,
vorsten stemmig geklede dienstertjes
naar geledigde glazen en rustten niet,
dan nadat het schitterende druivensap
weer tot normale hoogte was bij geschon
ken.
De sfeer was gezellig, vrolijk, be
schaafd.
Vergeefs deed het orkest moeite om in
de chaos van geluiden zich te doen gel
door
HENK VAN HEESWIJK
12.
Denk er maar eens goed over na en
laat je hoofd niet op hol brengen door
tante Bep."
Verder werd er niet over gesproken,
maar een paar weken later vertelde Her
man terloops, dat hii zich had laten in
schrijven aan de M.T.S. in de stad.
Tom knikte. „Ik had niet anders ver
wacht Herman. Als je moeder nog ge
leefd had, zou zij gezegd hebben: „Dat
is precies, wat ik wilde."
De volgende dag kocht Tom een brom
fiets voor zijn zoon. En voor het eerst in
ziin leven zag Tom op het gezicht van de
jongen een blijde glans. Tom wist, dat
het ziin hartewens waT Nu zou de jongen
dagelijks op de bromfiets naar de stad
kunnen gaan. En in de nog resterende
vacantiedagen kunnen toeren.
HOOFDSTUK VI.
Met Ans naar de jaarbeurs.
September kwam vroeg met slecht
weer. en menige huismoeder begon al
aan de najaarsschoonmaak. Hetgeen be
den. Slechts de zware bastonen konden
zich enigszins handhaven en dan nog
mokkend, somber.
Het geheel droeg het stempel van een
keurige organisatie.
Voor het gezelschap ruimde naar het
terras, wist de heer Hupkes, president
directeur der Mij. „De Schelde", allen,
nog even te boeien in een geestig slot
woord, ja, te dwingen tot een schaterlach
Een langdurig applaus rees op zijn mede
deling, dat de Griekse reder, de heer
Carras, besloten had een bedrag van
500 pond, d.i. 5000 gulden, beschikbaar
te stellen als een studiebeurs voor het
technisch personeel van „De Schelde". En
deze nobele geste zou hij herhalen bij
de voltooiing van elk der negen nog te
bouwen schepen voor de Shipping Deve
lopment Corporation te Panama.
Op het terras werd de koffie geser
veerd. „Content de lui même contant
de tout le monde" om een bekend
frans schrijver aan te halen vlijde
men zich neer en genoot van zonne
schijn en vergezicht. Voor ons bewoog
zich het glundere dochtertje van de heer
Hupkens in de pittoreske Grieks-nati
onale klederdracht.
Over het wijde watervlak spande zich
een lichte gouden nevel. Kleine golfjes
beroerden het Vlissingse strand, waaraan
vreemde snelle bodems zich voorbij
spoedden.
Weldra zou ook de „Argo Ollandia"
hier zee kiezen, koersend om de West,
dragend haar kostbare lasten tot het
einde der aarde.
L. B.
Schoondljke
Overdracht der nieuwe uniformen
en pauken aan O.K.K.
Onder grote belangstelling van de zijde
der bevolking en in tegenwoordigheid
van talrijke genodigden, werden Zater
dagmiddag j.l. te Schoondijke, door het
bazar- en vaandelcomité, de nieuwe uni
formen en twee nieuwe pauken aan de
muziekvereniging „Oefening Kweekt
Kunst" overgedragen.
Het was ruim vier uur toen de muzi
kanten in hun keurige donkerblauwe
uniformen, gegarneerd met goudgalon en
voorafgegaan door drie ruiters te paard,
kwamen aangemarcheerd tot voor de
muziekkiosk, waarop de comitéleden en
genodigden plaats hadden genomen.
De voorzitter van het bazar-comité, de
heer J. Verkruijsse, voerde als eerste
snreker het woord, waarbij hij allen har
telijk welkom heette, in het bijzonder de
heren Ocké en Filius, resp. voorzitfer en
secretaris van de Bond van Muziekver
enigingen in Zeeuws-Vlaanderen, als
mede de ners. Het verheugde hem te
zien dat de belangstelling van de zijde
der bevolking zo groot was.
Het was de heer J. Risseeuw, voorzitter
van het vaandel-comité, die hierna in
hartelijke bewoordingen de pauken over
droeg aan „O.K.K."
De heer Verkruijsse sprak vervolgens
bestuur, directeur en muzikanten toe
namens het bazar-comité, dat het geld
voor de uniformen bijeen bracht. Hij zei
hierbij o.m. er van overtuigd te zijn dat
de nieuwe uniformen en de pauken er
tekende, dat menige nieuwe lampekap
werd gekocht. De winkelvoorraad min
derde hard en Tom besloot een volle dag
voor de Jaarbeurs te reserveren. Dan kon
hij op z'n gemak de nieuwe modellen be
kijken en eventueel bestellen. Tevens zou
hii het plannetje van Ans. om grammo
foonplaten in te slaan, gaan verwezen
lijken. Dat leek hem wel. Vooral met het
oog op de komende winter.
Van e^n paar leveranciers had Tom
een gratis toegangsbewijs gekregen en
hij besloot de eerste Woensdag te gaan.
Daags tevoren zei hij tegen Ans: „Zeg,
ik ga morgen naar de Jaarbeurs, voorna
melijk om nieuwe lampekappen en zo te
kopen. Heb je zin om mee te gaan?,.
Het meisje glom van genoegen. Maar
even later betrok haar gezicht. „En de
winkel dan?"
„O, die halve dag kan Greet de hon
neurs wel waar nemen. Vraag vanmiddag
maar aan je vader en moeder, of die het
goed vinden. Of je moet zelf geen zin
hebben
„Geen zin Natuurlijk heb ik zin.
Ik ben er nog n ooit geweest."
Mooi, dat houden we dan voor afge
sproken. De kosten zijn voor mijn reke
ning natuurlijk."
's Middags vertelde het meisje, dat
haar ouders geen bezwaar hadden.
„Oké, zorg er dan voor, dat je om half
acht bij de bus bent. Dan zijn we tenmin
ste om een uur of tien in Utrecht."
Kwaliteit
Creatie! Service!
Tailleurkostuums door Ie klasse kleermakers,
speciaal voor onze firma vervaardigd, tonen
wij U in vele zéér aparte modellen, moderne
stoffen en tinten, 100% zuiver wollen kam-
garen, in prijzen vanaf f 98.ook grote
maten tot f 175.
Voor Uw betere damesconfectie
eerst kijken bij
UW MODEHUIS
COOSJE BUSKENSTR. 63, VLISSINGEN
De bus van boot en
trein stopt voor
onze zaak.
toe zullen bijdragen de belangstelling
voor de muziek nog te vergroten. Namens
de comité's en de gehele bevolking felici
teerde hij „O.K.K." met de rijke geschen
ken.
De voorzitter der muziekvereniging, de
heer A. J. de Klerck, sprak hierop woor
den van dank tot de comité-leden, voor
het vele door hen in het belang der ver
eniging gedaan. Hierbij betrok hij ook de
Centrale Winkel, die voor de levering der
uniformen zorgde en, zoals wij vernamen,
er de petten en dassen gratis bij deed.
Spr. hoopte, dat „O.K.K." op het a.s. con
cours weer goed voor de dag zou mogen
komen, ondanks het feit dat zij weer in
een hogere afd. zullen uitkomen.
De heer Ocké, voorzitter van de Bond
van Muziekverenigingen in Z.-Vl., begon
met zijn dank uit te spreken voor de
ontvangen uitnodiging om deze belang
rijke gebeurtenis bij te wonen. Hij prees
de p^Rchtïge uniformen en pauken en
citeerde daarbij: „Laat het zo zijn, dat
de muziek van „O.K.K." tijdens het con
cours te Terneuzen even schitterend ge
noemd kan worden als de uniformen."
De laatste spreker tijdens de over
dracht was de heer W. de Zwart, ere-hd
van „O.K.K.", die jaren lang werkend lid
Rn later voorzitter der vereniging was.
Het wrs voor hem een g root genoegen
de muzikanten thans in uniform te zien
marcheren. Wel erg jammer vond spr.
het daarbij, dat hij niet 40 jaar jonger
was.
Hierna wevd door de muziek een
prachtige mars gespeeld, die voor deze
gelegenheid was gecomponeerd door de
voorzitter en gearrangeerd door de di
recteur. de heer Luteiiu. Na afloop hiar-
van werden dp muzikanten. comité-leden
en genodi«-den op het gemeentehuis ont
vangen doo r burgemeester en wethou
ders. Burgemeester F. A. van Roseveit
"Pi. na allen bpgroet. te hebben, het een
hiizondere dag te vinden voor O.K.K.".
Nieuwe umformen. een stel nieuwe pau
ken dat er zjin mag, en dit alles
nog net vóór de bestedingsbeperking bin-
ppn." Zo er een muziekvereniging waar
dig is, aldus d.p burgemeestér, om zulke
mooie uniformen aangeboden te krijgen,
De volgende morgen liep Tom naar de
bushalte, waar al enige mensen stonden
te wachten. Onder hen Annie de Leeuw.
Hij herkpnde haar onmiddellijk, hoewel
ze heel anders gekleed was. Goedkeurend
bezag hij haar mantelpakje. Drommels,
~o was het een dametje. De man. die dit
kind naar het altaar zou mogen voeren,
mocht met mopperen.
Hij knikte haar vriendelijk toe, toen
ze „morgen, meneer" zei, en samen stap
ten ze achter de andere passagiers in de
bus. Gedurende de rit naar de stad werd
er tussen hen niet gesproken en op het
station evenmin Doch toen ze in een
geriefelijke coupé zaten, haalde Tom zijn
sigarettenkoker te voorschijn en presen
teerde haar er een. Zelf stak hij ook op.
Tijdens deze rit zei hii„Wat die lamne-
kappen betreft, een man heeft niet zo
veel verstand van de mode. Ik laat het
maar aan jou over. Beslis niet. dadeliik.
Er zijn verschillende stands. Bekijk alles
eerst op ie gemak en bepaal dan je keuze.
..Tawel, meneer."
„En dan gaan we ook eens kijken naar
de grammofoonplaten. Dat ideetje van
iou is zo gek niet. Ik zie er wel wat in.
Hoewelwe beginnen met een bescheiden
voorraad Ik wil eerst de kat uit de
boom kijken."
Op de Jaarbeurs liepen ze verschillen
de stands at. De standhouders kwamen
al dadelijk met een orderboek af. maar
Ans zei vriendelijk, doch op besliste toon
dan is het wel „O.K.K.", waarbij hij wees
op de reeds vele door deze vereniging be
haalde successen, w.o. de erepalm van de
Federatie van Muziekverenigingen in Ne
derland. Spr. vervolgde met te zeggen dat
de nieuwe uniformen verplichtingen met
zich brengt, ook tegenover de gemeen
schap. Het is dus zaak om op de ingesla
gen weg te blijven voortgaan en dat kan,
als de muzikanten de nodige liefde voor
hun vereniging weten op te brengen. U
weet u daarbij gedragen door de bevol
king. Namens het gemeentebestuur
bracht hij nogmaals dank aan de comité
leden en de bevolking voor de vele moeite
en gaven.
De voorzitter van „O.K.K." dankte
hierop de burgemeester en wethouders
voor de hartelijke ontvangst en voor de
medewerking bij de verkregen regen
kleding voor de muzikanten. Verder stel
de hij het op hoge prijs dat ook mej. Van
de Sande deze middag aanwezig was. Hij
bracht haar dank voor het vele dat zij
in het belang van de vereniging heeft
gedaan.
Hierna volgde een muzikale rondgang
door de gemeente met na afloop een
gezellig onderonsje in hotel „De Zwaan".
Des avonds gaf de vereniging nog een
mooi concert op de kiosk.
Koninginnedag.
Ter gelegenheid van Koninginnedag
hadden te Schoondijke op het Gem.
sportterrein kinderspelen plaats. De prijs
winnaars waren:
Wasknijoerspel jongens 67 iaar: 1.
Kees de Feijter; 2. Bram de Gardeijn; 3.
L. van Hoeve.
Meisjes 6—7 jaar: 1. Maria Toesseint:
2. Eva Moggré; 3. Ineke Fremouw.
Blokjesrapen jongens 8 en 9 jaar: 1.
Johan de Putter; 2. Arie Geelhoed: 3.
Wim v. Abel.
Meisjes 8—9 jaar: 1. Elly de Jonge; 2.
Els Kindts; 3. Isa Beeke.
Hardlopen jongens van 1011 iaar: 1.
Tonnie Contant: 2. Joh. Toesseint: 3.
Arie Weeda.
Meisjes 1011 jaar: 1. Hannie Fre
mouw; 2. Willy Geelhoed; 3. TannieCla-
dat ze eerst alles eens wilde bekijken. En
zo werkten ze stand voor stand af.
Om half één zei Amu „Nu wpet ik wel
ongeveer wat er is en heb ik mijn keuze
in het hoofd. Die tweede stand, daar op
de hoek, daar zijn de prijzen tamelijk
voordelig en hebben ze niet alleen epede
kwaliteit, maar ook moderne dessins.
Zullen we daar dan maar wat bentellen?"
Tom knikte. „Uitstekend. Maar dat
doen we dan vanmiddag wel. Het is nu
welletjes: we gaan eerst eten. Je zult ook
wel wat lusten, nietwaar?"
„Och, ia, dat wel. Hier om de hoek
kunnen we koffie krijgen. Ik heb brood
meegenomen."
„Bewaar dat dan maar voor vanavond.
Nu gaan we in het Jaarbeurs-restaurant
warm eten. Kom maar mee."
Hij nam het verbaasde meisie bij de
arm en even later stonden ze in de lift,
die hen weer naar de begane grond voer
de. Samen liepen ze naar het restaurant
en een ober wees hen een tafeltje, waar
plaats was voor twee personen. Daar gin
gen ze zitten.
Hij overhandigde de spijskaart aan het
meisje en zei: „Zo, zoek nu maar eens
wat lekkers uit. Dat heb je vanmorgen
wel verdiend".
Ze keek even in de spijskaart, maar
legde die toen weer neer. Ze keek eens
rond en zei fluisterend: „Nee, ik durf
niet het, is allemaal zo dpftig hier
Tom lachte en drukte zijn sigaret uit.
