BOBBE
ifg
s
CORSETTENoo
OUWENDIJK
Drie mannen in de sneeuw
(_ituni<>nw
b,-en9t BOBBE
Nieuwe veerhaven te Breskens
ALG. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
Wulpeneiland
stbur g
Feuilleton
tailleurkostuums
kamgaren swaggers
Burgerlijke Stand
lie Jaargang - Nr. sqi
Vrijdag 25 mei 1956
Verschijnt iedere Vrijdag
A bonnementsprijs
f 1,10 p. kw.franco p. post 1,25
Prijs der advertenties
10 ct. p. mm.; bij abonn. korting
Advertenties met brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
Telefoon 429
DRUKKERS-UITGEVERS F4 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.,
Niet algemeen schijnt bekend te zijn
dat een eigenaardige naam door onze
vissers gegeven aan een plaats in de
monding der Westerschelde heenwijst
naar een tragedie, welke zich daar
eeuwen geleden heeft afgespeeld. Onze
mannen haalden er in hun netten
meermalen kleine zilveren voorwerpen
op, gewoonlijk tafelzilver, door de stro
ming en het zout der zee aangevreten,
hetgeen hen die plek deed noemen: de
Zilverput. Eens lagen daar de eilanden
Wulpen en Schooneveld. Laatsgenoem-
de naam herinnert ons aan een stra
tegische manoeuvre van onze beroemde
admiraal de Ruijter. Nochtans bestond
ook toentertijd Schooneveld niet meer,
doch de nog restende ondiepten op die
Plaats waren aan onze zeeheld en zijn
kapiteins welbekend. In het zicht van
een overmachtige engelsche vloot die
er zich niet waagde, konden zij rustig
hun plan van aanval opmaken en zich
opstellen om de vijand aan te grijpen.
Het grotere eiland Wulpen wordt
reeds genoemd in het jaar 690, toen de
prediker Willebrord er voor het eerst
het christendom verkondigde en er een
kerk stichtte. De Vlaamse rgaaf Gwijde
van Dampierre bezocht het eiland in
1280. Het komt mij aannemelijk voor,
dat deze de tocht te paard kan vol
bracht hebben over de paardenmarkt,
een zandbank, waarmede Wulpen des
tijds verbonden was met het Eiland
van Kadzand. Ook Schooneveld moet
toen bezocht zijn door de hoge gast.
Zwaar zijn de eilanden geteisterd ge
worden door stormvloeden en krijg.
Toch moeten zij een tijd van welvaart
hebben gekend. Wulpen telde de dorpen
Westende, Oostende, Brielle, Haven-
kerke, St. Lambrechts en Rombouts-
odorp, in de volksmond geheten: Rom-
melsdorp. In oude kronieken moet ook
de naam Runekendorp voorkomen.
Waar mijn gegevens in de laatste we
reldoorlog verloren gingen, kan ik niet
nagaan of deze naam al of niet is te
vereenzelvigen met Romboutsdorp. In
tussen is dit dorp in 1377 tenonderge-
gaan in een zware stormvloed tegelijk
met Westende en Havenkerke. Uiter
aard verloren honderden bewoners
hierbij het leven.
Hen die met de geschiedenis van
Wulpen meer in bizonderheden meer
wensen kennis te maken, kan ik alsnog
verwijzen naar het werk van K. E. Frei-
tag, berustend in het archief van het
Zeeuwsch Genootschap der Weten
schappen te Middelburg.
In 1408 stroomden 3900 gemeten land
op Wulpen onder, als gevolg waarvan
de getroffen bewoners voor dat onge
luksjaar werden vrijgesteld van het be
talen van belasting door de stad Brug
ge. Ik meen dat een ander gedeelte van
het eiland belastingplichtig was aan
het kapittel van Doornik en dat het in
nen der belastingen werd opgedragen
aan het dekenaat van Aardenburg.
Hoezeer het eiland ook geleden had
door natuurrampen, het leek den en
gelsen in 1436 belangrijk genoeg om het
grondig te plunderen.
Nog herstelde het eiland zich eni-
MEDISCHE
urchtstraat 13
door
ERICH KASTNER
Daarvoor krijgt hij van ons kost en in
woning. Aan de andere kant is hij ech
ter helemaal geen arme man, maar een
multi-millionnair. En bovfendien een
groot kind. Niet bovendien. Hij zélf is
een kind. Op grond daarvan wil hij de
mensen leren kennen. Beestachtig ge
woon! Maar we zullen hem zijn kinder
achtigheden inpeperen. Snap jullie
het?"
„Neen," had de bottelier categorisch
verklaard. En de anderen hadden ge
lachen.
Karei de Koene had gepoogd zich dui
delijk te verklaren. „Onze arme mil-
lionnair wordt in kamer nummer zeven
ondergebracht. Prent dat asjeblieft in
je geheugen. Hij wordt op vorstelijke
wijze behandeld. En hij is dol op ver-
micelli-soep en rundvlees. Desondanks
mag hij niet merken, dat wij weten wie
hij is. Wéten we immers ook niet. Be
grepen?"
„Neen!" had Jonny, de barmixer, ge
antwoord.
germate, en trachtten zijn bewoners
een bestaan te vinden in landbouw en
visserij tegelijk hun krachten vereni
gend tegen het woeden van storm en
kwade stromingen, die de oevers van
hun gebied aanvraten.
Doch het noodlot loerde. Het was op
1 Nov. 1570 dat een orkaan de ganse
Nederlandse kust van noord tot zuid
teisterde. Wulpen bezweek. Waar ook
Brielle, Oostende en Sint Lambrechts
gelegen hadden, woedden de golven
Sommigen stellen het tijdstip dezer
catastrophe vele jaren vroeger. Doch
ontwijfelbaar zeker is wat G. P. Roos,
S. Steigega-Kouwe (van Zuidzande) en
anderen vermelden, waar zij als het
jaar der algehele ondergang aangeven
1570 de beruchte Allerheiligenvloed.
Nog lang wezen zandbanken de
plaats aan waar eens noeste eilanders
arbeidden en leden. Thans herinnert
nog slechts de karakteristieke naam
„Zilverput" rechtstreeks aan de eens
zo schone eilanden.
L. B.
Zo is dan de teerling geworpen. De
nieuwe veerhaven wordt ten Westen
van het dorp aangelegd. Een feit overi
gens, dat reeds enige tijd door velen
als vaststaand werd aangenomen. On
middellijk rijst de vraag, welke conse
quenties dit voor onze gemeente met
zich brengt. Dit is reeds op velerlei
wijze en in bredere kring besproken. En
zoals het bijna altijd is, er zijn pessi
misten en optimisten. We kunnen dus
alleen maar hopen, dat de werkelijk
heid zo'n beetje in het midden zal lig
gen. Eén ding staat nu dus vast, dat
de veerhaven zélf allerminst zo onge
veer midden vóór het dorp komt te lig
gen. Na de tweede wereldoorlog is het
dorp sterk naar de Oostzijde uitge
bouwd, dus wordt voor die inwoners de
afstand naar het veer wel sterk ver
groot. En dan het allerergste, dat vele
zakenmensen, die nu in de nabijheid
van de bestaande veerhaven wonen en
van het toeristenverkeer leven, prac-
tisch hun gehele bestaan zullen ver
liezen. Ook op andere plaatsen in het
dorp, waar de vreemdelingen plegen
langs te komen, zal het uiteraard wel
degelijk te merken zijn.
Het was wel de wens van de gemeen
te dat de nu bestaande veerhaven aan
de nieuwe eisen zou worden aangepast.
Doch van deskundige zijde waren hier
tegen zovele bezwaren, dat men dit
plan geheel heeft laten varen en is
overgegaan tot het ontwerpen van een
veerhaven, die ten Oosten of ten Wes
ten van de bestaande zou komen. Het
voor en tegen van ieder der plannen
zullen we nu maar laten rusten. De
De directeur werd pioenrood. „Opdat
we elkaar eindelijk goed begrijpen, stel
ik het volgende voor: „Wie onzin kletst,-
vliegt eruit!" Daarna was hij wegge
gaan.
De Siamese katten arriveerden in de
namiddag. Van een dierenhandel uit
München. Per expresse en met een uit
voerige gebruiksaanwijzing. Drie kleine
poesjes! Zij sprongen vrolijk in kamer
nummer zeven op en neer, stoeiden al-
lersnoezigst, tatoëerden de kamermeis
jes en hadden, reeds na een uur, twee
gordijnen en een gobelinstoel bescha
digd.
Onkel Polter, de portier, verzamelde
postzegels. De uitgebreide correspon
dentie der stamgasten liet het toe.
Reeds had hij postzegels van Java, N.-
Guinea, Kaapstad, Groenland, Barba
dos en Mandsjoekwo in het schuif-
laadje opgestapeld liggen.
De masseur was voor de volgende
ochtend besteld. Een fles cognac van
zuiver Franse origine, versierde het
marmeren blad van het nachtkastje.
De baksteen, die 's avonds, warm en in
wollen doeken gehuld, aan het voet
einde van het bed moest liggen, was
ook gevonden. De comedie kon begin
nen.
Gedurende het thee-uur in de hal
van het hotel, werd Karei de Koene
een aangrijpend nieuwtje gewaar: de
stamgasten wisten alles reeds. Eerst
minister heeft gesproken en aldus zal
geschieden. Het ligt in het voornemen
de aanbesteding reeds op 13 Juni a.s.
te doen plaats vinden, terwijl gehoopt
wordt op 1 Januari 1958, dus slechts
anderhalf jaar later, de nieuwe haven
in gebruik te kunnen nemen.
Er is nu ook opdracht gegeven tot
het bouwen van een grotere veerboot,
die een lengte zal hebben van pl.m. 102
m. en ongeveer 8 millioen gulden zal
kosten en die dan ook tegen die tijd
in de vaart zou komen. Deze boot heeft
een gezamenlijk vermogen van 4000 pk
en kan gegarandeerd stoppen op een
afstand van tweemaal de eigen lengte.
De lengte van de veerhaven is be
paald op 100 m. Er zal plaats komen
voor 4 fuiken, waarvan er 2 direct zul
len worden gebouwd en de volgende in
de komende jaren. Ook het veerplein
zal in grootse zin worden aangelegd.
Gedacht wordt aan elf naast elkaar
gelegen opstelbanen, waarvan twee ba
nen gescheiden door perrons, bestemd
voor toerbussen. Op de overige banen
komen de personenauto's en vracht
wagens te staan. De fietsers gaan een
afzonderlijke weg, zowel bij aankomst
als vertrek. De oprijbruggen krijgen
een breedte van 6 m., zodat een dubbele
file op en af kan rijden. De midden-
baan is bestemd voor het z.gn. zware
verkeer. De boot krijgt n.l. vijf banen.
De aan- en afvoerweg zal bestaan
uit gescheiden rijbanen en ten Zuiden
van Breskens aansluiting geven op de
Rijksweg nr. 58.
Wat de verbinding van de haven
met het dorp betreft, zal de Van
Zuijenstraat een grote rol spelen.
Teneinde de schepen in de haven te
winden, wordt nog gedacht aan een
betonnen windscherm, zoals reeds in
Le Havre en Dover aanwezig zijn. Dit
zou dan de eerste toepassing worden
in een Nederlandse haven.
Met dit alles hoopt men dus aan alle
verkeersdrukte het hoofd te kunnen
bieden
Rest nu nog een zeker niet minder
belangrijk en urgent punt, namelijk
het verbeteren van de zeewering. Wie
hierin de verschillende zeer zwakke
Plaatsen ziet, kan niet dan met be
zorgdheid de volgende win ter-storm
periode tegemoetzien. In Febr. 1953
hebben we hier als het ware slechts
een kleine demonstratie gehad van wat
op andere plaatsen tot een grote ramp
is geworden. En een gewaarschuwd
mens geldt toch voor twee?
Al met al wordt er dus de laatste
jaren in Breskens wel geschiedenis
gemaakt. De traditionele gang naar de
tegenwoordige afvaartplaatsen zal ook
weer tot het verleden gaan behoren.
Laten wij ons echter in herinnering
brengen, het devies, dat reeds vroeger
al eens is aangeheven „Breskens,
vooruit!"
klampte mevrouw Stilgebauer, de
zwaargebouwde vrouw van een Staats
secretaris, de directeur aan en wenste
de naam van de arme rijkaard te ver
nemen. Daarna werd Kühne, bij het
doorschrijden van de bridge-salons,
door verscheidene spelers overvallen
^n over ongekende details uitgehoord.
En tenslotte versperde hem, op de trap
naar de eerste étage, mevrouw von
Mallebré, een gehuwde Weense dame
maar niettemin vol veroveringslust, de
weg en vroeg belangstellend naar de
leeftijd van de millionnair.
Kühne draaide zich zeer onhoffe
lijk om en rende naar de portier Pol
ter, die, achter zijn toon taf el, bij de
hotelingang juist een serie prentbrief
kaarten verkocht. De directeur moest
wachten. Eindelijk kwam hij aan de
beurt. „Beestachtig gewoon," stiet hij
uit. „De gasten weten het al! Het per
soneel moet hebben gekletst".
„Neen niet het personeel," sprak On
kel Polter. „Maar baron Keiler".
/„Maar hoe weet de baron het dan?"
„Van mij natuurlijk," sprak Onkel
Polter. „Ik heb hem uitdrukkelijk ge
vraagd het niet verder te vertellen".
„Je weet net zo goed als ik, dat hij
een kletskous is," merkte Kühne op.
„Daarom heb ik het hem juist ver
teld," verklaarde de portier.
De directeur wilde antwoord geven.
Maar Mr. Bryan kwam juist van bui
een serie zéér aparte
en
van f 87,50 - f 142,50.
Onze specialiteit
jeugdige modellen
voor de grotere
maten.
Voor Uw betere damesconfectie
eerst kijken bij
UW MODEHUIS
COOSJE BUSKENSTR. 63, VUSSINGEN
De bus van boot en trein stopt vooronze zaak
GEMEENTE GROEDE
over de maand April 1956.
GEBOREN: 3, Izaak Pieter, zn. van J.
den Dekker en van J. F. N. van de
Voorde; 21, Medard Jozef, zn. van G.
A. M. Van Assche en van P. I. de Cap.
OVERLEDEN: 10, Martina J. Neele,
wed. van Verkeij, 78 j.24, Janna van
Bortel, echtgenote van de Gardeijn,
71 j.
GEHUWD: 12, Eduardus L. Quataert,
28 j, wonende te Aardenburg en Alber-
tina M. M. van den Hemel, 26 j., wo
nende te Groede; 19, Marinus K. van
den Berge, 33 j„ wonende te Middel
burg en Debora N. van Hoorn, 20 j.,
wonende te Groede.
INGEKOMEN: 5, Maria J. de Marte-
laere, van Oostburg naar O 147; 14.
Maatje L. Kalfsvel, e.v. de Meester, van
Sas van Gent naar A 203; 19, Charles
Sijnesael en gezin, van Schoondijke
naar O 193; 21, David Chr. de Visser,
van Breskens naar A 245: 24, Andries
Arendse en gezin, van Kapelle naar
A 234e.
VERTROKKEN: 4, Johanna J. Sonne-
vijlle, van A 270 naar 's Heer Arends-
kerke, 's Heer Hendrikskinderen, Kerk-
Tein 28; 7, Hendrik W. Blomme, van
O 231 naar Breskens, Noodplan J 2;
Gerrit van den Driest en gezin, van
A 234e naar Oostburg, Burg. Callen-
felsstraat 46; 10, Emelie M. Koekhuijt-
van der Weijde, van O 68 naar Honte-
nisse, Groenendijk 50; 12, Albertina
M. M. Quataert-van den Hemel, van O
ten, helemaal vol sneeuw en met ijs
kegels in zijn baard en hij verlangde
de sleutels, zijn post en de kranten.
Onkel Polter was nog langzamer dan
gewoonlijk. Toen Bryan weg was brom
de Kühne: „Ben je gek geworden?"
„Neen," antwoordde de portier en
maakte zeer zorgvuldig een aanteke
ning in zijn notitieboek.
Karei de Koene snakte naar lucht.
„Wil je zo vriendelijk zijn om me ant
woord te geven?"
Onkel Polter rekte zich uit. Hij was
groter dan de directeur. Dat wil zeg
gen: in werkelijkheid was hij kleiner.
Maar achter zijn portierslessenaar be
vond zich een podium. En misschien
was Polter daardoor zo streng. Mis
schien was Polter zonder dit podium
een ander mens geworden. (Dit is
slechts een veronderstelling). „De
stamgasten moesten op de hoogte wor
den gebracht," sprak hij. „Daar hoeft
geen ruzie over gemaakt te worden.
Ten eerste daalt de barometer en wan
neer de lui een paar dagen niet skiën
kunnen worden ze kregel. Die million
nair is een enorme afwisseling. Ten
tweede zijn nu eventuele klachten bij
voorbaat onmogelijk gemaakt. Stelt u
zich voor, wanneer de gasten de man
er uit plagen, omdat ze hem voor een
werkelijke arme duivel houden. Hij kon
ons hotel wel eens gladweg te gronde
richten. Hij heeft immers geld ge-