BOBBE ifg s CORSETTENoo OUWENDIJK Drie mannen in de sneeuw (_ituni<>nw b,-en9t BOBBE Nieuwe veerhaven te Breskens ALG. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN Wulpeneiland stbur g Feuilleton tailleurkostuums kamgaren swaggers Burgerlijke Stand lie Jaargang - Nr. sqi Vrijdag 25 mei 1956 Verschijnt iedere Vrijdag A bonnementsprijs f 1,10 p. kw.franco p. post 1,25 Prijs der advertenties 10 ct. p. mm.; bij abonn. korting Advertenties met brieven onder nr. of bij ons te bevragen 10 ct. extra Telefoon 429 DRUKKERS-UITGEVERS F4 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL., Niet algemeen schijnt bekend te zijn dat een eigenaardige naam door onze vissers gegeven aan een plaats in de monding der Westerschelde heenwijst naar een tragedie, welke zich daar eeuwen geleden heeft afgespeeld. Onze mannen haalden er in hun netten meermalen kleine zilveren voorwerpen op, gewoonlijk tafelzilver, door de stro ming en het zout der zee aangevreten, hetgeen hen die plek deed noemen: de Zilverput. Eens lagen daar de eilanden Wulpen en Schooneveld. Laatsgenoem- de naam herinnert ons aan een stra tegische manoeuvre van onze beroemde admiraal de Ruijter. Nochtans bestond ook toentertijd Schooneveld niet meer, doch de nog restende ondiepten op die Plaats waren aan onze zeeheld en zijn kapiteins welbekend. In het zicht van een overmachtige engelsche vloot die er zich niet waagde, konden zij rustig hun plan van aanval opmaken en zich opstellen om de vijand aan te grijpen. Het grotere eiland Wulpen wordt reeds genoemd in het jaar 690, toen de prediker Willebrord er voor het eerst het christendom verkondigde en er een kerk stichtte. De Vlaamse rgaaf Gwijde van Dampierre bezocht het eiland in 1280. Het komt mij aannemelijk voor, dat deze de tocht te paard kan vol bracht hebben over de paardenmarkt, een zandbank, waarmede Wulpen des tijds verbonden was met het Eiland van Kadzand. Ook Schooneveld moet toen bezocht zijn door de hoge gast. Zwaar zijn de eilanden geteisterd ge worden door stormvloeden en krijg. Toch moeten zij een tijd van welvaart hebben gekend. Wulpen telde de dorpen Westende, Oostende, Brielle, Haven- kerke, St. Lambrechts en Rombouts- odorp, in de volksmond geheten: Rom- melsdorp. In oude kronieken moet ook de naam Runekendorp voorkomen. Waar mijn gegevens in de laatste we reldoorlog verloren gingen, kan ik niet nagaan of deze naam al of niet is te vereenzelvigen met Romboutsdorp. In tussen is dit dorp in 1377 tenonderge- gaan in een zware stormvloed tegelijk met Westende en Havenkerke. Uiter aard verloren honderden bewoners hierbij het leven. Hen die met de geschiedenis van Wulpen meer in bizonderheden meer wensen kennis te maken, kan ik alsnog verwijzen naar het werk van K. E. Frei- tag, berustend in het archief van het Zeeuwsch Genootschap der Weten schappen te Middelburg. In 1408 stroomden 3900 gemeten land op Wulpen onder, als gevolg waarvan de getroffen bewoners voor dat onge luksjaar werden vrijgesteld van het be talen van belasting door de stad Brug ge. Ik meen dat een ander gedeelte van het eiland belastingplichtig was aan het kapittel van Doornik en dat het in nen der belastingen werd opgedragen aan het dekenaat van Aardenburg. Hoezeer het eiland ook geleden had door natuurrampen, het leek den en gelsen in 1436 belangrijk genoeg om het grondig te plunderen. Nog herstelde het eiland zich eni- MEDISCHE urchtstraat 13 door ERICH KASTNER Daarvoor krijgt hij van ons kost en in woning. Aan de andere kant is hij ech ter helemaal geen arme man, maar een multi-millionnair. En bovfendien een groot kind. Niet bovendien. Hij zélf is een kind. Op grond daarvan wil hij de mensen leren kennen. Beestachtig ge woon! Maar we zullen hem zijn kinder achtigheden inpeperen. Snap jullie het?" „Neen," had de bottelier categorisch verklaard. En de anderen hadden ge lachen. Karei de Koene had gepoogd zich dui delijk te verklaren. „Onze arme mil- lionnair wordt in kamer nummer zeven ondergebracht. Prent dat asjeblieft in je geheugen. Hij wordt op vorstelijke wijze behandeld. En hij is dol op ver- micelli-soep en rundvlees. Desondanks mag hij niet merken, dat wij weten wie hij is. Wéten we immers ook niet. Be grepen?" „Neen!" had Jonny, de barmixer, ge antwoord. germate, en trachtten zijn bewoners een bestaan te vinden in landbouw en visserij tegelijk hun krachten vereni gend tegen het woeden van storm en kwade stromingen, die de oevers van hun gebied aanvraten. Doch het noodlot loerde. Het was op 1 Nov. 1570 dat een orkaan de ganse Nederlandse kust van noord tot zuid teisterde. Wulpen bezweek. Waar ook Brielle, Oostende en Sint Lambrechts gelegen hadden, woedden de golven Sommigen stellen het tijdstip dezer catastrophe vele jaren vroeger. Doch ontwijfelbaar zeker is wat G. P. Roos, S. Steigega-Kouwe (van Zuidzande) en anderen vermelden, waar zij als het jaar der algehele ondergang aangeven 1570 de beruchte Allerheiligenvloed. Nog lang wezen zandbanken de plaats aan waar eens noeste eilanders arbeidden en leden. Thans herinnert nog slechts de karakteristieke naam „Zilverput" rechtstreeks aan de eens zo schone eilanden. L. B. Zo is dan de teerling geworpen. De nieuwe veerhaven wordt ten Westen van het dorp aangelegd. Een feit overi gens, dat reeds enige tijd door velen als vaststaand werd aangenomen. On middellijk rijst de vraag, welke conse quenties dit voor onze gemeente met zich brengt. Dit is reeds op velerlei wijze en in bredere kring besproken. En zoals het bijna altijd is, er zijn pessi misten en optimisten. We kunnen dus alleen maar hopen, dat de werkelijk heid zo'n beetje in het midden zal lig gen. Eén ding staat nu dus vast, dat de veerhaven zélf allerminst zo onge veer midden vóór het dorp komt te lig gen. Na de tweede wereldoorlog is het dorp sterk naar de Oostzijde uitge bouwd, dus wordt voor die inwoners de afstand naar het veer wel sterk ver groot. En dan het allerergste, dat vele zakenmensen, die nu in de nabijheid van de bestaande veerhaven wonen en van het toeristenverkeer leven, prac- tisch hun gehele bestaan zullen ver liezen. Ook op andere plaatsen in het dorp, waar de vreemdelingen plegen langs te komen, zal het uiteraard wel degelijk te merken zijn. Het was wel de wens van de gemeen te dat de nu bestaande veerhaven aan de nieuwe eisen zou worden aangepast. Doch van deskundige zijde waren hier tegen zovele bezwaren, dat men dit plan geheel heeft laten varen en is overgegaan tot het ontwerpen van een veerhaven, die ten Oosten of ten Wes ten van de bestaande zou komen. Het voor en tegen van ieder der plannen zullen we nu maar laten rusten. De De directeur werd pioenrood. „Opdat we elkaar eindelijk goed begrijpen, stel ik het volgende voor: „Wie onzin kletst,- vliegt eruit!" Daarna was hij wegge gaan. De Siamese katten arriveerden in de namiddag. Van een dierenhandel uit München. Per expresse en met een uit voerige gebruiksaanwijzing. Drie kleine poesjes! Zij sprongen vrolijk in kamer nummer zeven op en neer, stoeiden al- lersnoezigst, tatoëerden de kamermeis jes en hadden, reeds na een uur, twee gordijnen en een gobelinstoel bescha digd. Onkel Polter, de portier, verzamelde postzegels. De uitgebreide correspon dentie der stamgasten liet het toe. Reeds had hij postzegels van Java, N.- Guinea, Kaapstad, Groenland, Barba dos en Mandsjoekwo in het schuif- laadje opgestapeld liggen. De masseur was voor de volgende ochtend besteld. Een fles cognac van zuiver Franse origine, versierde het marmeren blad van het nachtkastje. De baksteen, die 's avonds, warm en in wollen doeken gehuld, aan het voet einde van het bed moest liggen, was ook gevonden. De comedie kon begin nen. Gedurende het thee-uur in de hal van het hotel, werd Karei de Koene een aangrijpend nieuwtje gewaar: de stamgasten wisten alles reeds. Eerst minister heeft gesproken en aldus zal geschieden. Het ligt in het voornemen de aanbesteding reeds op 13 Juni a.s. te doen plaats vinden, terwijl gehoopt wordt op 1 Januari 1958, dus slechts anderhalf jaar later, de nieuwe haven in gebruik te kunnen nemen. Er is nu ook opdracht gegeven tot het bouwen van een grotere veerboot, die een lengte zal hebben van pl.m. 102 m. en ongeveer 8 millioen gulden zal kosten en die dan ook tegen die tijd in de vaart zou komen. Deze boot heeft een gezamenlijk vermogen van 4000 pk en kan gegarandeerd stoppen op een afstand van tweemaal de eigen lengte. De lengte van de veerhaven is be paald op 100 m. Er zal plaats komen voor 4 fuiken, waarvan er 2 direct zul len worden gebouwd en de volgende in de komende jaren. Ook het veerplein zal in grootse zin worden aangelegd. Gedacht wordt aan elf naast elkaar gelegen opstelbanen, waarvan twee ba nen gescheiden door perrons, bestemd voor toerbussen. Op de overige banen komen de personenauto's en vracht wagens te staan. De fietsers gaan een afzonderlijke weg, zowel bij aankomst als vertrek. De oprijbruggen krijgen een breedte van 6 m., zodat een dubbele file op en af kan rijden. De midden- baan is bestemd voor het z.gn. zware verkeer. De boot krijgt n.l. vijf banen. De aan- en afvoerweg zal bestaan uit gescheiden rijbanen en ten Zuiden van Breskens aansluiting geven op de Rijksweg nr. 58. Wat de verbinding van de haven met het dorp betreft, zal de Van Zuijenstraat een grote rol spelen. Teneinde de schepen in de haven te winden, wordt nog gedacht aan een betonnen windscherm, zoals reeds in Le Havre en Dover aanwezig zijn. Dit zou dan de eerste toepassing worden in een Nederlandse haven. Met dit alles hoopt men dus aan alle verkeersdrukte het hoofd te kunnen bieden Rest nu nog een zeker niet minder belangrijk en urgent punt, namelijk het verbeteren van de zeewering. Wie hierin de verschillende zeer zwakke Plaatsen ziet, kan niet dan met be zorgdheid de volgende win ter-storm periode tegemoetzien. In Febr. 1953 hebben we hier als het ware slechts een kleine demonstratie gehad van wat op andere plaatsen tot een grote ramp is geworden. En een gewaarschuwd mens geldt toch voor twee? Al met al wordt er dus de laatste jaren in Breskens wel geschiedenis gemaakt. De traditionele gang naar de tegenwoordige afvaartplaatsen zal ook weer tot het verleden gaan behoren. Laten wij ons echter in herinnering brengen, het devies, dat reeds vroeger al eens is aangeheven „Breskens, vooruit!" klampte mevrouw Stilgebauer, de zwaargebouwde vrouw van een Staats secretaris, de directeur aan en wenste de naam van de arme rijkaard te ver nemen. Daarna werd Kühne, bij het doorschrijden van de bridge-salons, door verscheidene spelers overvallen ^n over ongekende details uitgehoord. En tenslotte versperde hem, op de trap naar de eerste étage, mevrouw von Mallebré, een gehuwde Weense dame maar niettemin vol veroveringslust, de weg en vroeg belangstellend naar de leeftijd van de millionnair. Kühne draaide zich zeer onhoffe lijk om en rende naar de portier Pol ter, die, achter zijn toon taf el, bij de hotelingang juist een serie prentbrief kaarten verkocht. De directeur moest wachten. Eindelijk kwam hij aan de beurt. „Beestachtig gewoon," stiet hij uit. „De gasten weten het al! Het per soneel moet hebben gekletst". „Neen niet het personeel," sprak On kel Polter. „Maar baron Keiler". /„Maar hoe weet de baron het dan?" „Van mij natuurlijk," sprak Onkel Polter. „Ik heb hem uitdrukkelijk ge vraagd het niet verder te vertellen". „Je weet net zo goed als ik, dat hij een kletskous is," merkte Kühne op. „Daarom heb ik het hem juist ver teld," verklaarde de portier. De directeur wilde antwoord geven. Maar Mr. Bryan kwam juist van bui een serie zéér aparte en van f 87,50 - f 142,50. Onze specialiteit jeugdige modellen voor de grotere maten. Voor Uw betere damesconfectie eerst kijken bij UW MODEHUIS COOSJE BUSKENSTR. 63, VUSSINGEN De bus van boot en trein stopt vooronze zaak GEMEENTE GROEDE over de maand April 1956. GEBOREN: 3, Izaak Pieter, zn. van J. den Dekker en van J. F. N. van de Voorde; 21, Medard Jozef, zn. van G. A. M. Van Assche en van P. I. de Cap. OVERLEDEN: 10, Martina J. Neele, wed. van Verkeij, 78 j.24, Janna van Bortel, echtgenote van de Gardeijn, 71 j. GEHUWD: 12, Eduardus L. Quataert, 28 j, wonende te Aardenburg en Alber- tina M. M. van den Hemel, 26 j., wo nende te Groede; 19, Marinus K. van den Berge, 33 j„ wonende te Middel burg en Debora N. van Hoorn, 20 j., wonende te Groede. INGEKOMEN: 5, Maria J. de Marte- laere, van Oostburg naar O 147; 14. Maatje L. Kalfsvel, e.v. de Meester, van Sas van Gent naar A 203; 19, Charles Sijnesael en gezin, van Schoondijke naar O 193; 21, David Chr. de Visser, van Breskens naar A 245: 24, Andries Arendse en gezin, van Kapelle naar A 234e. VERTROKKEN: 4, Johanna J. Sonne- vijlle, van A 270 naar 's Heer Arends- kerke, 's Heer Hendrikskinderen, Kerk- Tein 28; 7, Hendrik W. Blomme, van O 231 naar Breskens, Noodplan J 2; Gerrit van den Driest en gezin, van A 234e naar Oostburg, Burg. Callen- felsstraat 46; 10, Emelie M. Koekhuijt- van der Weijde, van O 68 naar Honte- nisse, Groenendijk 50; 12, Albertina M. M. Quataert-van den Hemel, van O ten, helemaal vol sneeuw en met ijs kegels in zijn baard en hij verlangde de sleutels, zijn post en de kranten. Onkel Polter was nog langzamer dan gewoonlijk. Toen Bryan weg was brom de Kühne: „Ben je gek geworden?" „Neen," antwoordde de portier en maakte zeer zorgvuldig een aanteke ning in zijn notitieboek. Karei de Koene snakte naar lucht. „Wil je zo vriendelijk zijn om me ant woord te geven?" Onkel Polter rekte zich uit. Hij was groter dan de directeur. Dat wil zeg gen: in werkelijkheid was hij kleiner. Maar achter zijn portierslessenaar be vond zich een podium. En misschien was Polter daardoor zo streng. Mis schien was Polter zonder dit podium een ander mens geworden. (Dit is slechts een veronderstelling). „De stamgasten moesten op de hoogte wor den gebracht," sprak hij. „Daar hoeft geen ruzie over gemaakt te worden. Ten eerste daalt de barometer en wan neer de lui een paar dagen niet skiën kunnen worden ze kregel. Die million nair is een enorme afwisseling. Ten tweede zijn nu eventuele klachten bij voorbaat onmogelijk gemaakt. Stelt u zich voor, wanneer de gasten de man er uit plagen, omdat ze hem voor een werkelijke arme duivel houden. Hij kon ons hotel wel eens gladweg te gronde richten. Hij heeft immers geld ge-

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1956 | | pagina 1