BOBBE
CORSETTENoö'
S
Drie mannen in de sneeuw
ALG. NIEUWS- EN AD
ADVERTENTIEBLAD
VOOR WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
Burgerlijke Stand
Plaatselijk Nieuws
Breskens
Feuilleton
STBUR G
de ichakel
ne Jaar gang - Nr. 587
Vrijdag 27 april 1956
Verschijnt iedere Vrijdag
A bonnementsprijs
f 1,10 p. kw.franco p. post 1,25
Prijs der advertenties
10 ct. p. mm.; bij abonn. korting
Advertenties met brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 10 ct. extra
DRUKKERS-UITGEVERS F1 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL. 27 - GIRO 358296
GEMEENTE BRESKENS
over de maand Maart.
GEBOREN: 2, Jozina Catharina, d. van
Pie ter Jozias Cruson en Leintje Schie
man; 6, Johanna Hendrika, d. van
Hendrik Vermeulen en Johanna Maria
Provoost; 23, Johannes, z. van Johannes
Pieter Jacobs en Jane Dixon.
HUWELIJKEN: Geen.
OVERLIJDEN: Geen.
INGEKOMEN: 2, Abraham C. Leenhouts
van Medan (Ind.) naar Dorpsstraat 75;
8, Maria R. Visser-le Roij van Groede
naar Dorpsstraat 117; 12, Abraham
Brugge en echtgenote van Schoondijke
naar Noodplan L 4; 13, Lijkle Sigmond
en gezin van Rotterdam naar Dorps
straat 34; 23, Jacobus Robijn en gezin
van Groede naar Noodplan L 6; 31,
Maria P. Blomme-Dortland van Sluis
naar Noodplan J 2.
VERTROKKEN: 1, Jannis E. A. Boeck-
hout van Oesterput, Zw. barak 16 naar
Etten en Leur; 13, Jannes A. de Bliek en
gezin, van Noodplan H 7 naar Oostburg
14, Francina M. van Meenen, van Nood
plan F 8, naar Sluis; 23, Maria P. de
Winde en kind, van Noodplan D 18, naar
Zuidzande; 20, Gijsbert van der Laan,
van Spuiplein 1, naar Nieuw-Guinea
29, Josina J. van der Ster-Bogaarts en
kinderen, van Noodplan J 5, naar Rot
terdam; 30, Johannes P. Steijaert, van
Havenstraat 16, naar Bussum.
NATIONALE HERDENKINGSAVOND
VRIJDAG 4rMEI 1956.
Evenals voifjf£* Jaren zal ter herden-
king van de in de oorlog en bij de be
vrijding gevallenen een stille tocht naar
de begraafplaats gemaakt worden.
Vertrek van het gemeentehuis af om
19.45 uur. Van 19.45 uur tot 20.00 uur
zal de klok geluid worden. Te 20.00 uur
zullen 2 minuten van stilte in acht
worden genomen.
0
Naar aanleiding van het bovenstaan
de verzoekt de burgemeester aan de in
gezetenen om van 18.00 uur af de vlag
gen halfstok te hangen.
Ouderavond.
Vrijdag j.l. hield de school met de
Bijbel haar jaarlijkse ouderavond. Om
7,30 uur kon, na het zingen van een ge
meenschappelijk lied en gebed, de voor
zitter, de heer J. van Haneghem, voor
een volle zaal zijn openingswoord spre
ken, waarna hij een kort resumé gaf
van het voorbije schooljaar. Er is alle
reden om dankbaar te zijn, waar de
school nog steeds in leerlingental toe
neemt en inmiddels een 5e leerkracht
kon worden benoemd. We wachten nu
nog op een vijfde leslokaal, hetwelk we
in de loop van dit jaar nog hopen te
door
ERICH KASTNER
Het eerste waar het oog van Tobler
op viel, was een Marengo-rood jacquet
en hij voelde daar wel iets voor. Aan
de andere kant was het geen geschikt
costuum, om in dertig centimeter hoge,
vers gevallen sneeuw te gaan wandelen.
Daarnaast lag een gekleed pak van een
opzichtige bruine kleur. Met kleine rui
ten en grote vetvlekken. En daarnaast
het pak, dat Tobler tenslotte koos. Ja
ren geleden was de kleur violet geweest
Met felle langwerpige strepen. De tijd
gaat echter verder.
„Akelig geschikt," sprak Tobler. „Wat
kost dat gewaad?"
„Achttien mark," sprak de oude. „Het
is de uiterste prijs".
De Geheimraad nam het jasje van
de kleerhanger en trok het aan. De rug
spande. De armen waren veel te kort.
„Neemt u het jacquet toch liever,"
riep de oude man. „Het kost twee-en-
twintig mark, maar die vier mark ver
schil loont zich best. De kwaliteit van
de stof is beter. U zult er geen spijt van
K MEDISCHE
o
o
urchtstraat 13
kunnen bouwen. Hierna werd de leiding
van de avond gegeven aan het hoofd
der school, de heer Capelle, die verder
het programma vlot afwerkte.
!Mej. Van Noppen hield een Bijbelse
geschiedenis-les, waarnaar door oud en
jong met aandacht geluisterd werd.
Hierna werden enkele liederen door
de kinderen gezongen, waaronder één
in 't frans, door de leerlingen, die franse
les krijgen. Andere kinderen deden o>p
zeer verdienstelijke wijze voordrachten,
waarna door de heer Capelle enkele in
teressante en leerzame dingen verteld
werden over Nieuw-Guinea, dit naar
aanleiding van een serie plaatjes, die
door de heer De Bree werden vertoond.
De heer H. Meeusen verzocht het be
stuur of het niet mogelijk was, dat de
school inplaats van om 12 uur, om kwart
voor twaalf kan uitgaan, dit met het
oog op de middagschafttijd van vele
ouders. De voorzitter zegde toe, te trach
ten aan deze wens tegemoet te komen.
Hierna pauze met tractatie.
Na de pauze werden door de kinderen
van de hoogste klassen enkele sprook
jes opgevoerd. Hier werd werkelijk knap
werk geleverd. Toneel en costuums wa
ren keurig verzorgd. Mej. Kramer en de
heer Bruidsman kunnen met voldoe
ning terugzien op hetgeen door de kin
deren, onder hun leiding, gepresteerd is'.
Ds. Praas, die het slotwoord sprak,
noemde deze contactavond zeer ge
slaagd, waarna hij met dankgebed ein
digde.
Jaarvergadering Kath. Vrouwen
vereniging.
De Kath. Vrouwenvereniging te Bres
kens hield haar jaarlijkse vergadering
in de kleuterschool. De leden werd een
feestelijke koffietafel aangeboden. De
voorzitster, mevr. Mookhoek, opende de
vergadering en heette allen hartelijk
welkom. Als gast was aanwezig mej. de
Waard uit Vlissingen. Mevr. Mookhoek
was uiterst tevreden over de grote op
komst. Mevr. de Meester-Caus gaf hier
na een overzicht van de financiën over
het afgelopen jaar. Mevr. Schepens-
Kopmels las het jaarverslag voor en
naar bleek, was er een flinke activiteit
ontplooit. Enkele leden hadden een
kleine voordracht, die zo nu en dan de
lachspieren deed werken, 't Was reeds
laat, toen de voorzitster de vergadering
sloot met gebed.
Oostburg
Kantonrechter mr. van Meerwijk
nam afscheid van W. Z.-Vlaanderen.
Vorige week vond te Oostburg de
buitengewone zitting plaats van het
Oostburgs Kantongerecht, welke mr. P.
W. C. C. M. van Meerwijk voor de laat
ste maal presideerde.
Nadat alle genodigden, een zeer se-
hebben".
„Heeft u geen spiegel?" vroeg Tobler.
„In de achterkamer," sprak de oude.
Zij gingen naar de achterkamer. Het
rook daar naar kool. De Geheimraad
staarde in de spiegel, herkende zich
tenslotte toch weer en moest lachen.
„Bevalt het u?" vroeg hij.
De koopman greep, steun zoekend,
naar zijn baard. „Neemt u het jacquet!
Voor twintig mark! Omdat u het bent".
Tobler bleef standvastig. „Ik neem
dit paarse model," antwoordde hij. „Het
zal een verrassing zijn".
,In zoverre heeft u gelijk," zei de oude.
Tobler kleedde zich weer aan en be
taalde. De uitdrager wikkelde het
costuum in bruin zakpapier en geleid
de zijn klant naar de deur. Voordat hij
open deed betastte hij Toblers pelsjas,
blies vakkundig in de kraag van otter
vel en zei: „Wilt u die jas verkopen?
Ik wil haar misschien wel overnemen.
Voor honderdtwintig mark".
De Geheimraad schudde het hoofd.
„Het jacquet was u te duur," ging de
oude man voort. „U zit dus krap in uw
geld. Dat komt bij rijke mensen ook
wel voor. Vaker dan arme mensen den
ken. Nou ja. Honderd twintig mark
contant. In handen. Denkt u er eens
over".
„Het is een aandenken," sprak Tob
ler vriendelijk en vertrok.
De uitdrager keek hem na en zag de
lect gezelschap, hadden plaats geno
men, trad het Kantongerecht de rechts
zaal binnen.
De heer van Meerwijk schetste zijn
gehechtheid aan de streek die hij, na
er 13 jaren gewerkt te hebben, gaat
verlaten. Hoewel hij om persoonlijke
redenen zeer verheugd was over de be
noeming, waardoor zijn gezin zich kan
herenigen, deed het pijn de vele vriend
schapsbanden te moeten slaken. De
heer van Meerwijk zeide o.m. Oostburg
gekend te hebben als een mooi oud
stadje, waar het genoegelijke tram
metje zich doorheen wrong. Na de be
vrijding was het gekraakt en zwaar ge
schonden, doch in de woestenij zochten
haar bewoners dapper hun weg naar
het herstel. Thans wacht men op het
raadhuis, dat de voltooiing zal zijn van
het herstel. Niet alleen Oostburg, doch
alle andere dorpen staan gegrift in
mijn herinnering. Ik hoef u slechts de
namen van Breskens, Aardenburg, Sluis
en Schoondijke te noemen, om u een
indruk te geven van het totaalbeeld
dat ik mee naar Hilversum zal nemen.
Spr. bracht dank aan de bevolking voor
de gulle hartelijkheid waarmede men
hem en zijn medewerkers steeds had
ontvangen. Vervolgens richtte de schei
dende kantonrechter zich tot zijn naas
te medewerkers, in de eerste plaats tot
zijn plaatsvervangers, die er voor zorg
den. dat gedurende de gehele ambts
periode de strafzittingen zonder onder
breking konden worden gehouden. De
leden der pachtkamer bracht spreker
dank voor het grote begrip dat deze le
ken op het gebied der wetgeving steeds
voor de hanteerder der wet opbrach
ten. Met hun overgrote kennis van
landbouwzaken in deze streek, met be
grip voor de reglementen en bepalin
gen, was het samenwerken met de le
den van de pachtkamer steeds een waar
genoegen geweest. Het werk der pacht
kamer had voor de kantonrechter grote
bekoring, door de omgang met de le
den er van.
Het O.M., vertegenwoordigd in de
persoon van de heer mr. Ph. M. Schen-
kenberg-Mierop, bracht spr. dank voor
de goede samenwerking en het juiste
plaatsen der delicten, tegenover de
overtreden wetsartikelen. Vervolgens
werd dank gebracht aan de griffie, het
personeel, deurwaarder en werkster; de
prima geest van samenwerking werd
geroemd, evenals de sfeer op de griffie.
Veel waardering had spr. voor het werk
der politie, waarvan het hoofd, majoor
Ballegooij en-de Jong, steeds worstelt
met een te kleine bezetting en deson
danks het klaarspeelt op voortreffelijke
wijze het maatschappelijk leven in ge
ordende banen te houden. Vooral het
toenemende verkeer, de veiligheid op
de weg en de te nauwe bochtige wegen,
vragen veel van de politie. Respect en
waardering bracht spr. op voor de man
grote limousine en de chauffeur die ge
dienstig het portier opende.
De auto reed weg. De oude man lei
een briket op het vuur en ging voor het
vogelkooitje staan, dat achter de toon
bank aan de muur hing. „Snap jij zo
iets?" vroeg hij aan het kleine gele vo
geltje. „Ik geen biet".
In Toblers werkkamer zag het er ont
stellend uit. Bij de nieuwe aankopen
lagen voorwerpen welke de Geheim
raad op zolder had gevonden, in stof
fige kisten of in van ouderdom kraken
de kasten. Een paar verroeste schaat
sen. Een warme sweater, die er uitzag
alsof ie de hondenziekte had doorstaan.
Een met de hand gebreide roodbonte
muts. Een ouderwetse ruige overjas,
grijsgeblokt en minstens uit de tijd der
kruistochten stammend. Een bruine
reispet. Een paar zwartfluwelen oor
kleppen, met een verstelbare metalen
beugel. Een reismand, die betere dagen
had gekend en een paar polswarmers,
zoals men die indertijd aan een reserve
luitenant had gezonden.
Tobler kon er nauwelijks zijn blik
ken van af houden. Tenslotte ging hij
naar het groene kabinet, waarin Jo-
han verdrietig de costuums paste, wel
ke de beste coupeur van Berlijn bin
nen vier dagen voor hem had gemaakt.
De laatste kleine onvolkomenheden
waren uit de weg geruimd en de ver
C^wccLlteit
(IsueatLe
ïlo-mantiejQi
avvLce
in onze nieuwe collectie
Voorjaars- en Zomer-
japonnen, Mantels en
Tailleurs.
Wij tonen U een zeer uit
gebreide en gevarieerde
sortering van de nieuwste
modellen volgens de laatste
Parijse creaties.
Vele aparte en effectvolle
stoffen.
VLOTTE ZOMERJAPONNEN
f 32,50 tot 119,50
APARTE SWAGGERS
f82,50 tot f155,-
Franse TAILLEURKOSTUUMS
f82,50 tot f 175,
Voor Uw betere damesconfedie
eerst kijken bij
UW MODEHUIS
COOSJE BUSKENSTR. 63, VLISSINGEN
De bus van boot en trein stopt vooronze zaak
nen van de Rijkspolitie en de verkeers
post te Temeuzen, die bovendien het
vervoer der kantonrechter verzorgden.
Voorts werd het gemeentebestuur van
Oostburg dank gebracht voor de wijze
waarop men Vrouwe Justitia inwoning
verleende, toen het onmogelijk was lan
ger in een cafézaal recht te spreken
welke beslist niet voldeed aan de hoog
heid van de belangen die gediend moes
ten worden. Vervolgens richtte spr. zich
tot het notariaat en eindigde met de
wens uit te spreken dat God allen zou
zegenen en het Kantongerecht een
waarborg zou blijven voor de orde, het
recht en billijkheid in dit gelukkige
deel van ons land.
Notaris J. J. Mijs was de eerste, die
namens de plaatsvervangende kanton
rechters het woord voerde. Spr. schet
ste de jongste geschiedenis van het
Oostburgse kantongerecht en haalde
herinneringen op uit het verleden, toen
tegenwoordiger van de alombekende
firma, die in hoogst eigen persoon naar
de Grünewald-villa was gekomen, liet
het aan uitroepen van bewondering niet
ontbreken. Johan stond als een on
schuldig slachtoffer voor de penant
spiegel. Hij liet zich achtereenvolgens
het jacquet, de smoking, het ski-pak
en het rokcostuum aantrekken, als wa
ren het louter dwangbuizen.
Toen de brave, grijze dienaar tenslot
te het rokcostuum droeg, breedgeschou
derd en smal van heupen, kwam de
millionnair onder de indruk. „Johan,"
riep hij uit, „je bent op en top een di
plomaat Ik geloof niet dat ik ooit weer
de moed zal hebben, jou m'n schoenen
te laten poetsen".
„Het is zonde en jammer, Geheim
raad. U gooit het geld het raam uit. Ik
ben wanhopig".
De kleermaker merkte op (wanneer
mem het hem niet kwalijk wilde nemen)
dat hem in zijn leven iets dergelijks nog
nooit was overkomen.
„U redeneert voor zover u er iets van
cnapt," sprak de knecht.
Dat kon de heer niet ontkennen.
Daarna nam de vertegenwoordiger be
leefd afscheid.
Toen hij weg was, vroeg Johan de
Geheimraad: „Worden er in Bruckbeu-
ren ook gecostumeerde feesten gege
ven?"
„Dat spreekt. In zulke wintersport-
