Praatjes ail tie lieistaeli
gen wordt, dat de sociale wetsvoorzieningen
vereenvoudigd worden. Hierop deelde dhr.
M. Geuze mee dat reeds een 3-tal jaren dit
onderwerp aan de orde is geweest. Alleen
kan de Z.L.M. niets ondernemen, daarom
werd contact gezocht met andere organisaties
van zelfstandigen. De medewerking van deze
is zeer gering geweest. Na de krantenberich
ten die over dit streven verschenen kwam de
toezegging, dat vereenvoudigingen zouden
worden ingevoerd. Inderdaad zijn enkele din
gen gewijzigd, maar deze waren ten enenmale
onvoldoende. Bij de landarbeiders blijkt even
eens geen of weinig medewerking te bestaan;
zij vrezen dat veranderingen in deze materie
verslechteringen van hun positie inhouden.
De afd. Biervliet maakte zich ongerust over
een gerucht als zou de Stichting van de
Landbouw nivellering van de inkomens van
de boer voorstaan, zodat het inkomen van
de boer, ongeacht de grootte van het bedrijf,
slechts 18 pCt. hoger komt te liggen dan die
van de landarbeider. Ir. Geuze zei, dat hem
hiervan niets bekend is en men dus te ma
ken heeft met een kwaad gerucht. Ook bleek
men zich nogal bezorgd te maken over de
invoer van Belgische aardappelen. Dhr. Geuze
zei dat er wel Belgische aardappelen zijn in
gevoerd, in totaal 4000 ton, maar dat de
zaak schromelijk is overdreven doordat voor
export naar Duitsland bestemde aardappelen
via Roosendaal en Rotterdam binnen kwa
men en na gereed gemaakt te zijn werden
doorgetransporteerd naar Duitsland. De hef
fing op Belgische aardappelen werd inmid
dels verhoogd van f 1,25 tot f 3,25. De Ne
derlandse exportheffing f 0,75 werd m i v.
23 Febr. afgeschaft. De geruchten over de
aardappelpositïe in West Europa is nog steeds
onduidelijk. Het is wel gewenst dat de
C.I.E.V A. maatregelen gaat treffen voor het
afnemen van aardappelen welke de boer niet
kan verkopen waardoor hij dus geweldige
stroppen zou lijden. De Minister heeft nog
geen enkele toezegging kunnen doen omdat
deze eerst de winter af zou willen wachten.
De electrificatie onrendabele gebieden kwam
ter sprake. Dhr. Schlingeman gaf over dit
onderwerp een toelichting. Reeds enige tijd
geleden bracht de Z L M. een rapport uit op
grond van haar onderzoekingen naar de nog
aan te sluiten percelen in Zeeland. Thans
blijkt de P Z.E.M. bereid een electrificatieplan
op te stellen en uit te voeren. Spr was er
zich van bewust dat het rapport van de
Z L.M, in niet geringe mate een stoot in de
goede richting heeft gegeven.
In 1954 bleek de Kring f 5271,19inkomsten
te hebben gehad, tegenover f 1237,99 aan
uitgaven, een batig slot dus van f 4033,28.
Met het kassaldo ad f2639,60, waarmee 1954
werd begonnen, is het kapitaalbezit van de
Kring thans f 6672,88.
Hierna kwam Ir. M. Geuze aan het woord.
Spr. had voor zijn inleiding als titel gekozen
„Landbouw en Deltaplan". Als eerste stelde
de inleider dat de mens tegenover God de
verplichting heeft de grond te verzorgen;
immers uit Zijn handen heeft de mens de
grond ontvangen. In de loop der eeuwen is
deze Goddelijke verplichting niet steeds na
gekomen, getuige de vroegere welvarende
streken en landen welke thans door een ze
ker wanb heer tot woeste gebieden zijn ge
worden Thans heeft de aarde een bevolking
van z1/2 milliard inwoners en bij een gelijke
toename zal in het jaar 2000 het aantal tot
4 milliard zijn uitgegroeid. Deze mensen
moeten allemaal eten dus is het de taak van
de landbouwer, waar ook ter wereld, voor
deze voeding te zorgen. Troffen diverse ram
pen, zoals erosie, wegspoelen en wegstuiven
van de bouwvoor een aantal landen, ons
trof in Febr. 1953 de watersnoodramp. Om
in de toekomst rampen uit te bannen ismen
tot de conclusie gekomen, dat de afsluiting
der zeegaten de meest aangewezen manier
vormt waarbij men de beschikking gaat krij
gen over een geweldig zoetwaterreservoir,
wat van onnoemelijke waarde is voor de
landbouw. Op verkeerstechnisch terrein zijn
dan vele verbeteringen te voorzien, terwijl
een kleine landaanwinst het resultaat zal
vergroten. De verzilting der landbouwgronden
wordt tegengegaan, enz. De Westerschelde
wordt niet afgesloten, eensdeels wegens de
technische moeilijkheden, deels wegens de
internationale consequenties die hieraan vast
zitten. De dijken van de Westerschelde die
nen dus verhoogd te worden, wat reeds bij
zondere moeilijkheden met zich meebrengt,
o.m. verlies van landbouwgrond. Spr. sprak
aan het slot de hoop uit, dat de Voorzienig
heid ons allen in staat zal mogen stellen het
gigantische werk na haar uitvoering te aan
schouwen.
Op het terrein stonden reeds een
groot aantal schilders, de meesten in
werkkleding. Wim, die met Broeksma
uitgestapt was, voelde opeens dat hij
op zijn schouders getikt werd- Het
bleek een der collega's te zijn.
„Wat is er eigenlijk aan de hand?"
vroeg Wim, die maar slecht te spreken
was over deze „ontvoering," zoals hij
die in gedachten genoemd had.
„Een karweitje voor de nacht," ant
woordde de ander, geheimzinnig
fluisterend.
„Voor de nacht?" Wim's verbazing
werd nog groter. Maar daar zag hij
opeens de baas en vastberaden liep
hij naar mijnheer Zwarts toe.
„Mijnheer Zwarts, waarom zijn wij
uit de Beemster gehaald?" vroeg hij
gepikeerd.
De baas draaide zich om en lachte
even. „Zo, jongens, zijn jullie er ook?
Eu ongedeerd? Gelukkig. Ja, jullie
moeten vannacht aan het werk. Daar
ligt de „Heemskerck," nog niet hele
maal klaar, maar die moet vannacht
grijs geschilderd worden. Morgen vroeg
willen ze de schuit weg hebben, naar
Hierop kreeg dhr. L. van Dijk, directeur
van de Rijks Landbouwwinterschool teSchoon-
dijke, die dit jaar zijn functie wegens het
bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd
zal neerleggen, het woord.
Hij gaf een overzicht van de ontwikkeling
van de landbouw gedurende de tijd dat hij
aan het landbouwonderwijs in W. Z.-Vlaan
deren verbonden is geweest. De titel van zijn
lezing was: „Na 30 jaar". Aan het slot van
zijn interessante lezing dankte de voorzitter
de scheidende directeur namens de Z.L.M. uit
de grond van zijn hart voor al hetgeen deze
in het belang van de landbouw heeft tot
stand weten te brengen. Wij zullen U er
steeds dankbaar voor blijven, aldus de voorz.
Tot slot sprak dhr. C. M. v. d. Broecke,
die weliswaar als lid van de Kring ter ver
gadering aanwezig was, als Dijkgraaf enkele
woorden. Hij zei het zeer op prijs te stellen,
dat de verhouding WaterschapZ.L.M. er
een van de prettigste is. Spv. vroeg een open
oog voor de maatregelen die het Waterschap
in verband met de komende dooi zeer zeker
zal moeten nemen, al doet men dit niet met
plezier. Immers door het afsluiten der wegen
krijgt de landbouwer ongemak. Daarom gaf
de Dijkgraaf in overweging het noodzakelijk
ste vervoer reeds thans te doen plaats heb
ben. Voorts vroeg hij in de komende bieten
campagne het slijk van de wielen te willen
verwijderen, aangezien anders onnodige kosten
voor het Waterschap zullen ontstaan en de
toch niet al te rnime begroting onnodig be
last.
Tevergeefs zal de vreemdeling te
Kadzand-Haven nog zoeken naar een
„haven". Als hij zich wat haast, kan
hij daarvan nog de droevige resten zien
in de vorm van een modderplas en
enkele meerpalen, die nog niet weten
in welke richting zij zullen neerzijgen.
Ons haventje, dat toch reeds de gru
welijke sporen van de oorlog droeg,
wordt dicht gegooid. Liefhebbers van
de zeilsport hebben nog gehoopt hier
eenmaal een bescheiden doch behoor
lijke aanloophaven te vinden. Het ramp
jaar heeft anders beslist.
Thans stoot de blik tegen een for
midabele dijk en een machtig sluis-
werk. Waar de havenbewoners voor
heen de vissersboten, zeilvaartuigen en
oceaanstomers dag aan dag konden
zien voorbij jagen, wordt deze film, hun
fiim niet langer geprolongeerd. En het
„sloepenkot" altijd stoer en rustig
.taande in de zwaarste storm en waar
achter het steeds goed schuilen was
voor natuurliefhebbers en jutters die
wilden zien, moesten zien wat er
kwam aanstuiven uit zee, is weggebro
ken. Het moge op andere plaats her
rijzen, deze gewichtige uitkijkpost zijn
we kwijt.
Maar kom. Wel mag men dankbaar
gestemd zijn, nu de vorst de onbe
schrijfelijke modderboel, het onvermij
delijke aanhangsel van een groot werk
aan zee, heeft doen opstijven. Te
voren is menig argeloos wandelaar op
een gegeven ogenblik in zulk een brei-
moeras terecht gekomen, dat het „waar
heen" overduidelijk op zijn onthutst
gelaat te lezen stond. Een ander had
de stoutmoedigheid een tot pap gere
den weggetje te willen oversteken op
pantoffels. Hij bereikte de overkant,
mits op één pantoffel en een beklod-
derde sok.
In berusting hebben de omwonenden
deze kleine ongemakken genomen. En
toen zij van hun belangstelling wilden
blijk geven op een bruiloft, gingen zij
op klompen of slijklaarzen naar het
feesthuis, speelden dit onmisbaar schoei
sel op de stoep uit en trokken het
Engeland, denk ik. Opdracht van de
regering, dus daaraan hebben we ons
in deze oorlogstijd te onderwerpen".
„Ja," vond Wim, „dan is er niets
aan te doen".
In de grote loods stond voor een
groot aantal schilders eten klaar. Dat
was met een militaire auto aangevoerd.
De mannen gingen naar binnen en
deden zich, op aanraden van een offi
cier, tegoed aan het stevige maal. Na
afloop werden er sigaretten rondge
deeld, de man een pakje. Er werd
bij gezegd dat het in de komende
nacht verboden was om te roken. En
daar zou streng op gelet worden,
want als er ook maar één straaltje
licht ontdekt werd, zou er worden ge
schoten.
Toen kreeg iedere schilder zijn aan
deel in het omvangrijke werk. En toen
de schemering viel, beklommen vele
tientallen schilders het gedeeltelijk af
gebouwde schip en ving de arbeid
aan. Wim en Broeksma kregen samen
een deel van de romp voor hun re
kening.
(Wordt vervolgd).
onder de arm medegevoerde meer
feestelijk schoeisel aan.
Op het strand is een oude scheeps
romp weer bloot gespoeld. Het is het
wrak van de „Coiumbus," een driemast
schoener ruim zestig jaar geleden in
een zware storm op de kust geworpen.
De bemanning bracht er het leven af
en vond hulp en verpleging bij de
luidjes hier. Het is of het gevaarte
nogeens komt zien, welk geweld oor
zaak is van de dreunen onder het
aardoppervlak en al het rumoer door
de sluisbouw teweeg gebracht. Zal het
weer wegduiken in het zand na pools
hoogte genomen te hebben
Nog een enkele dragline staat als
een dromerige reus uit te rusten van
zijn titanenarbeid. Zijn collega's zijn
alle vertrokken om, Joost weet waar,
al weer stukken dijk bijeen te sleuren.
De Kadzandenaars zit het jutters-
bloed in de aderen. Ook nieuwkomtis
worden spoedig met de hartstocht voor
het strandjutten besmet. Doch wie
bedenkt, hoe vrolijk de kachel snorren
kan van stukken aangespoeld wrak
hout, begrijpt ook, hoe moeilijk het is
op het strand een vondst in die zin
voorbij te gaan. Men sjouwt het stuk
naar huis, waar wigge, moker en bijl
er wel weg mede weten.
„Wind noordwest, voor de jutter 't
best". Althans zeker wat de Kadzandse
jutter aangaat.
Soms maakt wrakhout vreemde her
inneringen gaande. Men zal een stuk
afgerukte kajuitskap vinden, een half
verbrand spant, een scheepsluik met
bomscherven er in. En denkend aan
al het leed door een krankzinnige over
weldiger over ons land gebracht, heeft
men nog moeite een verwensing van
zijn lippen weg te houden, zo niet een
vervloeking.
Wrakhout
Over het strand trippelt een heel
kleine gestalte. Het is Joop U weet
wel. Twee en een half jaar oud is hij
nu. Hij weet al behoorlijk hoe over
onze heining te klauteren en dan plots
voor ons te staan met een gezicht van
„Had je niet gedacht hé, dat ik 'm
dat flikken zou". Bij Joop moet alles
zo'n beetje hard gaan. Zelden wandelt
hij. Het is steeds rennen. Een tweede
Slijkhuis te weeg. Op zijn zusje is hij
dol. In de gulheid zijns harten wil hij
haar maar steeds pap voeren. Zulks
uiteraard in ongekende hoeveelheden.
Toch verstaat hij het ook van ander
mans leer te snijden. Want is hij er
gens, waar aan grote mensen sigaren
worden gepresenteerd, dan vraagt hij
er botweg een voor zijn afwezige pappa
en legt het rookartikel dan zorgvuldig
op de schoorsteenmantel. En bij ver
trek naar huis zal hij het niet ver
geten.
In de buurt is nu ook Piet ver
schenen, een jongeheer van rijper leef
tijd dan Joop, n.l. 4 maanden ouder.
Piet is van wat ander slag dan Joop.
Beoefent ook een andere tak van sport
n.l. boksen. Want reeds bij de eerste
ontmoeting met Joop was het knokken.
Piet beschikt nu over een stevige fraai
beschilderde kruiwagen, gemaakt door
„Opa van de Groe". Toen ik des
gevers naam niet dadelijk verstond,
herhaalde Piet deze driftig en met een
uitdrukking op zijn gezicht van „hoe
stom ben jij maar".
Voor een rit in zijn kruiwagen was
Piet aanstonds te vinden. Met een
verzaligde uitdrukking op zijn gezicht
ligt hij dan achterover en bestudeert
het zenith. Joop was vol belangstelling
voor Piet's kruiwagen, wilde er dade
lijk heen en trok „Uncle" daarbij aan
de hand mede. Klaarblijkelijk gevoelde
hij, gedachtig aan de boxpartij, toch
maar behoefte aan hulptroepen.
En nu maar wachten op de lente,
die zo om en bij een jaar overtijd is.
De vogelwereld staat al klaar om haar
te verwelkomen op de eigen wijze.
Een vleugje zon en mussen en
spreeuwen beginnen al aan strootjes te
rukken, kippenveertjes te verzamelen
en de vrouwtjes achterna te zitten.
Deze kuren hadden ze al op de enkele
milde dag in Januari. Reeds toen zagen
de vrouwtjes zich verplicht van zich af
te bijten. Thans met de koude zijn
alle gedachten aan liefde aan de kant
gezet. Een ware opschudding bracht
een provinciaal blad reeds te weeg
ongeveer begin dezes jaars door te
vermelden, dat er een madeliefje
in bloei was gezienHmKadzand
moge des winters een enigszins bar
oord zijn, doch de madeliefjes zijn er
sedert de laatste herfst niet weg ge
weest van zijn dijken. Laat ons hopen,
dat zij ©n de spreeuwen en de mussen
spoedig gelijk krijgen. L B
INGEZONDEN
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
D« Goalgetter met rouwrand?
Wanneer u ook elke maand de Goal
getter ontvangt, het clubblad van de
voetbalvereniging „Breskens", hebt u
kunnen lezen dat, doordat enkele mid
denstanders geen advertentie plaatsten
op de omslag, het bestuur van ge
noemde vereniging zich genoodzaakt
zou zien het clubblad op te heften.
Nu is natuurlijk niets eenvoudiger
dan dat, geen geld, clubblad exit
Dit zou nooit gebeuren wanneer de
voetbalvereniging het ene succes na
het andere behaalde en wanneer in-
plaats van degradatie, de vereniging
promoveerde naar de volgende klasse.
Doch nooit kan men steeds aan de
top staan. Na successen komen onher
roepelijk tegenvallers en de voetbal
vereniging bevindt zich thans wel op
een dieptepunt als nooit tevoren.
Wat gaat u nu doen, supporter,
donateur en middenstander
Gaat u de vereniging nog verder in
de put helpen door het ciubblad op te
heften, of kunnen wij gezamenlijk het
bedrag van f 100,wat nodig is wel
opbrengen
Een advertentie kost voor een geheel
jaar, dus 12 maal geplaatst f 15,en
wanneer nu ieder die het goed meent
met de voetbalvereniging Breskens f 1,-
stort op gironummer 624448 t. n. v.
G. v. Heek, Zandstraat 8, Breskens of
aan deze contant betaald, dan kunnen
wij rustig 1 Mei tegemoet zien, want
dan bestaat de vereniging 35 jaar.
Bedenkt echter wel, snelle hulp is
dubbele hulp.
D. P. KOTVIS,
Dorpsstraat 67, Breskens
FILMNIEUWS
Luxor Theater te Breskens brengt
Zaterdag weer een ouderwetse, prima
komische film, met Stan Laurel en
Olivier Hardy in hun laatste film
„Schots en Scheef". Bereidt u voor op
een avond van plezier want u zult de
muren zien schudden, als Stan en
Olivier in het vreemdelingenlegioen zijn
beland. Het is kolder van de hoogste
rang wat u te zien en te horen krijgt.
Aanvang 6,30 en 8,45 uur.
Plaatselijk Nieuws.
Breskens
Zondagsschool „Da Kindervriend".
Uitgaande van de Ned. Herv Zon
dagsschoolvereniging alhier werd enige
tijd geleden aan de kinderen gelegen
heid gegeven voor deze Zondagsschool
een mooie naam te bedenken. Aan de
beste inzending was een prijs verbonden.
Het resultaat was dat ruim 50 namen
werden ingezonden.
Tijdens de Zaterdagavond j.l. gehou
den vergadering van het bestuur der
Zondagsschoolvereniging werd uit de
vele inzendingen de naam„De Kinder
vriend" gekozen.
Groede
Gunning.
Door Architect J. C. P. Loonen te
Breskens werd onderhands aanbesteed
het bouwen van een wagenberging voor
rekening van mej M- M. de Letter te
Groede Het werk is opgedragen aan
de Fa. Stokkerman te Groede en de Fa.
Cruson te Breskens.
Nieuwvliet
Gunning.
Door Architect J. C. P. Loonen te
Breskens werd onderhands aanbesteed
het bouwen van een woonhuis met bij
bouw aan de St. Jansdijk, voor reke
ning van de heer A- Luteijn-de Hullu
Het werk is opgedragen aan de Fa.
Gebr. Visser te Breskens.
Zuidzande
Uitvoering.
In de zaal van de heer De Kramer
de Rederijkerskamer „Al doende
leert men" haar tweede uitvoering in
dit seizoen. Opgevoerd werd het familie
drama „Zijn tweede huwelijk". Dit stuk
werd zeer goed gespeeld en door de
talrijke aanwezigen met aandacht ge
volgd. Tot slot was er nog een ge
zellig bal, verzorgd door het ensemble
Pierre Leenhouts.
