HIJ HEEFT BESTAANSRECHT CIRKELGANG Honden onder appèl De schakel ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAAN DER EN 9e Jaargang Nummer 517 Vrijdag 17 Dec. 1954 Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296 Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs: f 1,10 per kwartaal; franco per post f 1,25 Prijs der advertentiën: 10 cent per m.m.; bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen" 10 cent extra, Zijn ouders werden gevangen genomen en veroordeeld, maar hij wist uit de handen van de communistische po litie van Roemenie te ontsnappen. Na veel omzwervingen met honger, kou lijden en ziek zijn belandde hij ten slotte in een Westers land en kreeg daar, zoals het heette „politiek asyl". Daar mee ging hij behoren tot de millioenen vluch telingen, refugees of D. P.'s, die wachten op het ogenblik dat zij een nieuwe kans zullen krijgen in het leven. Nu bestaat er van wege de Verenigde Naties, sedert 10 Dec. 1948, een door de meerderheid der leden- landen ondertekende „Universele verklaring van de rechten van de mens", die uitdrukke lijk vaststelt dat alle mensen het recht heb ben te bestaan op deze aarde, te werken en te handelen zoals zij dat willen, en dat men hen niet zomaar in gevange nissen en concentratiekampen mag stoppen De bovenstaande foto herinnert hieraan en vormt een aanklacht tegen al diegenen, die nog steeds in strijd met deze rechten hun medemensen bejegenen Hoe lang nog J. P. de Klerk. Aan, o-nq.e te%.eAA,! In verband met de Kerstdagen zal ons nummer van de vol gende week iets vroeger ver schijnen, zodat de post- abonné's het allen vóór Kerst dag in hun bezit kunnen hebben. önye. adx^hitfideAi worden dus in verband met het bovenstaande beleefd ver zocht, ook hun advertenties wat vroeger dan gewoonlijk op te geven. De Uitgevers. FEUILLETON Een Westfriese roman door MAARTJE ZELDENRIJK •5 Ze lachten allemaal. „Ik hoor het al," antwoordde de boer, gul naar hem toelopend en hem op de schouders kloppend, „je bent een beter schilder dan handelaar. Dus ik mag het heb ben voor die prijs?" Hij hield de hand met de vlakke kant boven voor de jongeman. Wim, die wist dat de meeste boeren zo hun vee verkopen, sloeg onmiddellijk toe en lachte. „Verkocht," zei hij. De boer bekeek het schilderij nog eens en liep er toen mee naar binnen. Even later kwam hij terug met een briefje van vijf en twintig gulden en een sigaar. „Ik vind: alle waar naar zijn geld. Twintig gulden vind ik te goedkoop. Dat zou ik met m'n geweten niet De Ned. Vereniging tot bescherming van dieren deelt het volgende mede Nu bijna alle koeien op stal zijn gezet, rust er een extra plicht op alle eigenaars van honden, vooral op het platteland, om deze dieren streng onder appèl te houden. Immers de schapen, die nu alleen in het land vei blijven, vinden in de koeien geen beschermers meer tegen loslopende honden. Van verschillende zijden komen al weer klachten dat honden, eerst speels, maar dan in volle ernst, achter de schapen aanjagen en vaak de dieren op ernstige wijze verwonden, ja zelfs verscheuren. Eigenaars van honden zijn verant woordelijk voor hun viervoeters. De schade welke zij veroorzaken, kan dus overeen kunnen brengen. Hier, dat is het dubbel en dwars waard en hier heb je nog een sigaar voor de moeite van het brengen". Wim dankte en nam met grote ogen het bankbiljet en de sigaar aan. Toen hij na een korte groet weer wilde ver trekken, werd hij uitgenodigd nog even een kop koffie te blijven drinken, het geen hij graag deed. Tegen de schemering kwam hij op „Bouwlust" terug. Hek bromde goed aardig en kwispelde met zijn staart toen Wim hem passeerde in zijn hok. Bij het achterhuis stond Jannie en keek hem vol verwachting aan. „En? Is het verkocht?" „Ja," antwoordde hij lachend „lk ben het al kwijt". „En, als ik niet onbescheiden ben, wat hebt U er voor gekregen?" „O, dat mag U gerust wetenvijf en twintig gulden". „Wat? Vijf en twintig gulden?" Ze sloeg de handen in elkaar van verba zing en keek hem ongelovig aan. „Ja," vervolgde hij voldaan, „dat had U niet gedacht, hè? Ik vroeg er twintig op hen worden verhaald, maar zwaar der weegt bij ons het onnodig leed dat aan de schapen wordt berokkend. Met een beetje goede wil kan dat leed voor mens en dier zeker worden voor komen. FILMN1EUWS Zaterdagavond zal in het Luxor Theater te Breskens vertoond worden de schitterende kleurenfilm „Het gouden zwaard", met Rock Hudson en Piper Laurie. Een boeiend verhaal van een prinses uit het sprookjesachtige Oosten, die alleen getemd kon worden door de man met het gouden zwaard. Komt mee naar het oude Bagdad, waar u een opwindende emotie vol tempo en spanning kunt beleven. Toegang 14 jr. Aanvang half acht. Zondagavond wordt vertoond de hart en kreeg nog vijf gulden meer en deze sigaar". „Maar maar snapt U dan niet, dat U met gemak het dubbele had kunnen vragen?" De half-opgerookte sigaar viel van schrik haast uit zijn mond. Schaapach tig keek hij het meisje aan en her haalde stotterend: „Het dub dub bele?'* „Ja, natuurlijk!" Ze schaterde het uit. „Vijftig gulden had U er voor moeten vragen, dan had U het ook gekregen! Ziet U nu wel, dat U niet handelen kunt? En dat kunnen wij, boeren, nu juist wel Wim, die niet wist hoe hij het had, keek het meisje wezenloos aan. Hij herhaalde, in gedachten prevelend: „Vijftig gulden dat verdien ik nau welijks in twee weken". „Zo? Wel, een réden te meer, om voortaan met het verkopen van een schilderij een niet te laag bedrag te noemen". Lachend ging ze naar binnen en daar vertelde ze het blijkbaar aan de huisgenoten in geuren en kleuren. veroverende kleurenfilm met Sonja Zieman, de humoristische film „Am Brunen vor dem Töre". Een film, die alles geeft wat u graag hoort en ziet. De schlager van 1954. Een grootse film met veel verrassingen. Vervolg op „Grün ist die Heide". Aanvang half zeven en half negen. BURGERLIJKE STAND. Gemeente BRESKENS over de maand November 1954 GEBOREN: 6, Marie Suzanna, d van Pieter A. Vermeulen en van Nelly E. de Groot: 10, Adriaan, zn. van Corne lls de Jonge en van Maria de Putter; 10, Izaak, zn. van Adriaan A. Bolle- man en van Hannie Vergouwe; 18. Hendrik Abraham, zn. van Jacobus P. Fenijn en van Maria C. Schaap; 18, Marina Jannet, d van Marinus J. Ghijsels en van Catharina P. Meeusen; 23, Abraham Johannes Martinus Ge- rardus, zn. van Abraham W Leen- houts en van Gerarda M. H. Somers. HUWELIJKEN: II, Mattheus J. Smal- legange, 23 wonende te Breskens en Suzanna A. M. de Looze, 18 j wo nende te Breskens. OVERLEDEN levenloos kind van: Cam- miel van Zeele en van Lieza V. Sijnesael. INGEKOMEN: 5, Aloisius Temmerman en echtgenote, van Hoofdplaat naar Noodplan M 7; 6, Gusta vandeVelde- Poppe, van Oostburg naar Boulevard 31; 9, Marcus P. de Haze en gezin, van Wissenkerke naar Strandstraat 2; 11, Elizabeth M. Flikweert-Provoost. van Nieuwvliet naar W 10; 23, Abra ham J. Provoost en gezin, van Sas van Gent naar Noodplan H 7; 30, Petro- nella Doornhein, van Rotterdam naar Dorpsstraat 48. VERTROKKEN 9, Jacomina v. Wijck, van Spuiplein 19 naar Ede (Gld.); 10, Jacobus P. Heijgelaar, van Scheldekade 25 naar Kemzeke (B 18, Alexius M. E. van Hootegem, van W 80 naar Huijbergen; 19, Jacobus Vermeulen, van Ph v. Kleefstraat 44 naar Den Helder; 20, Elizabeth L. de Bokx. van Vogelenzang 25 naar Vlissingen; 27, Mattheus J. Smallegange, van T. F. Blankenstraat 6 naar Groede; 30, Eliza beth P. de Meester, van Spuiplein I naar Amsterdam: 30, Willem J. van den Heuvel, van Langeweg 4 naar Vlissingen. Zichzelf afvragend of hij zich nu had laten beetnemen door die boer aan de overkant, kwam hij binnen. Aan de lachende gezichten van de anderen merkte hij wel, dat Jannie het geval reeds verteld had. Maar de boer keek hem vriendelijk aan en zei„Nou, vijf en twintig gulden voor een schilderij dat je in vier avonden gemaakt hebt, vind ik nog niet zo slecht betaald. Laat ze maar lachen, schilder, jij hebt de centen in ieder geval in je zak". „Dat is zo," mengde Broeksma, die rustig een pijp tabak rookte, zich nu in het gesprek, „lk heb al tegen hem gezegdik wou, dat ik zo kon klad deren, dan verdiende ik elke week een aardig centje bij". „Maar," zei de boer, nu een beetje serieuzer, „ik vind, dat de schilder van ons spul ook een schilderijtje moet maken, wat jij vrouw?" En zich tot Wim wendend„Zou dat kunnen?" Wim voelde zich gestreeld. „O ja," antwoordde hij zacht, „als ik U daar een plezier mee kan doen Opeens voelde Wim, dat iemand hem al die tijd had aangekeken. Ter-

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1954 | | pagina 1