BRILLEN
WEDEROPBOUW VAN KOREA
Sfichiing 1940-1945
,,©e ^rltlemaefter"
Land- en Tuinbouw
CIRKELGANG
DE SCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
9e Jaargang Nummer 512
Vrijdag 12 Nov. 1954
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Oiro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs:
f 1,10 per kwartaal; franco
per post f 1,25
Prijs der advertentiën:
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen" 10 cent extra,
Hoewel Korea nog bedekt wordt
door ontmoedigend veel puinhopen in
dorpen en steden (sommige bestaan
niet eens meer) vordert de wederop
bouw er gestadig.
Zowel de hulporganisaties van de
Verenigde Naties als de regering van
de U. S. A., die verschillende bizondere
overeenkomsten heeft gesloten met de
Koreaanse overheid, besteden er milli-
oenen in geld en goederen aan. De
resultaten van de gezamenlijke inspan-
Inzamelings-aciie 1955
Het hoofdbestuur van de Stichting
1940-1945 heeft een vèrd ragend besluit
durven nemen. Het heeft nl. besloten
in 1955 voor het laatst een openbare
inzameling te houden met als doel het
nog aan de Stichting 1940-1945 ont
brekende kapitaal van plm. 4 a 5
millioen gulden ineens in te zamelen.
Het besluit om inderdaad in 1955
voor de laatste maal in te zamelen kan
alleen gerealiseerd worden, indien het
Nederlandse volk inderdaad dit grote
bedrag bijeenbrengt en mits de plm.
120.000 vaste contribuanten ook na
1955 trouw blijven.
Het hoofdbestuur meent in 1955 een
dergelijk groot beroep op het Neder
landse volk te mogen doen, omdat in
dat jaar de 10-jarige bevrijding van
Nederland op grootse wijze zal worden
herdacht en in dat jaar tevens de
Stichting 1940-1945 haar 10-jarig be
ning worden nu zichtbaar. Daarbij is
een grote drukkerij voor schoolboeken,
geleverd door een Canadese firma. Een
ingenieur van die firma, de heer Roth-
well, is op de foto in gesprek met een
Zuid-Koreaanse employé, bij het proef
draaien van een der nieuwe machines.
Men is van plan voor het einde van
het jaar nog vijftien millioen school
boekjes af te leveren.
(J. P. de Klerk)
staan viert.
Een dankoffer voor de bevrijding is
in 1955 dus alleszins gemotiveerd.
Het hoofdbestuur heeft een inzame
lingscomité uit zijn midden benoemd
onder voorzitterschap van de heer K.
R. van Staal. Na enkele vergaderingen
heeft dit comité besloten twee ver
schillende categorieën van inzamelings
acties te entameren en wel
a. de acties, welke door de Stichting
ook in vorige jaren reeds met zulk een
groot succes zijn gevoerd, zoals uurloon
acties, contribuanten-acties, huis-aan-
huis-acties, acties onder melkveehouders,
tramkaarten-acties, enz.
b. Een aantal meer centraal uit te
voeren acties van nieuwe aard. Over
deze acties mogen wij u enkele bijzon
derheden mededelen
De Stichting 1940-1945 is er van
uitgegaan, dat een dankoffer ten bate
van de slachtoffers van het verzet bij
de 10-jarige bevrijding van ons vader
land zich niet behoeft te beperken tot
de Nederlanders, welke thans in het
OOSTBURG
moederland verblijven, doch ook tot
de Nederlanders in den vreemde.
Daarom zal de Stichting zich ook
wenden tot de Nederlandse Kolonie's,
Nederlandse clubs, kortom tot de Neder
landers in den vreemde en tot de
Nederlandse emigranten.
De Stichting 1940-1945 is voorts
voornemens zich te wenden tot het
gehele Nederlandse verenigingsleven
met het verzoek naar draagkracht een
dankoffer te storten bij gelegenheid
van de herdenking van de bevrijding,
aan welke bevrijding de verzetsstrijders
zulk een belangrijk aandeel mochten
hebben.
Vervolgens stelt de Stichting zich
voor door de verkoop van een zeer
goede kwaliteitssigaret met toeslag een
belangrijk bedrag te incasseren. De
gezamenlijke vrouwenorganisaties van
Nederland hebben ten deze bereids
hun medewerking toegezegd.
Vanzelfsprekend zal deze actie ge
schieden in volkomen overleg met de
normale distributie-organen van de
sigaretten verkoop.
Hetzelfde geldt voor een bloemen
verkoop, welke de vrouwen-organisaties
willen organiseren bij gelegenheid van
de verschillende herdenkingen van de
gevallenen op 4 Mei 1955.
De Stichting hoopt voorts contact
op te nemen met de verschillende
kerkgenootschappen in Nederland met
het verzoek op Zondag 8 Mei een al
gemene kerkinzameling te houden ten
bate van de verzetsslachtoffers.
Eenzelfde verzoek wil zij richten tot
het amusementsleven in Nederland, dus
een collecte in Bioscopen, Schouw
burgen, enz.
Vergeet ook het magnesium niet.
Iedere grondgebruiker weet, dikwijls
uit eigen ervaring, welke funeste ge
volgen een eenzijdige bemesting van
onze cultuurgronden met zich meebrengt
Proefnemingen tonen steeds weer
het grote belang aan van een even
wichtige bemesting met stikstof, fosfor-
zuur, kali en kalk. De resultaten zijn
eensluidendzonder evenwichtige be
mesting uitputting van de grond en
een belangrijke oogstderving.
Ook magnesium is een onontbeerlijke
plantenvoedende stof.
Vooral op lichte gronden met een
te lage pH die tevens arm zijn aan
organische stof komt magnesiumgebrek
veelvuldig voor. Dit verschijnsel treedt
echter ook op bij kalirijke gronden
waar de kalktoestand in orde is. Hier
kan een overmaat aan kali de magne
siumopname door de plantenwortel
sterk belemmeren.
Waar magnesiumgefcrek in het ge
was optreedt, kan een gift kieseriet
nog vrij snel genezing brengen.
Maar voorkomen is beter dan gene
zen. Gebruik op gronden die gevoelig
zijn voor magnesiumgebrek daarom
steeds magnesiumhoudende meststoffen,
dus als fosforzuurmeststof Thomasmeel,
als kalimeststof patentkali en als kalk-
meststof koolzure magnesiakalk en
magnesia kiezelkalk.
BURGERLIJKE STAND.
Gemeente BRESKENS
over de maand October 1954.
GEBOREN 1, Anna Magdalena, d.
van Adriaan P. Verduijn en van Mag
dalena A. de Lijser; 5, Johan Paul, zn.
van Pieter J. Goossen en van Lena M.
Brokking; 14, Hans Francois, zn. van
Marinus M. Monjé en van Adriana C.
Perduijn.
HUWELIJKEN: 29. Johannis J. van
de Velde, oud 23 j., wonende te Bres-
kens en Gusta Poppe, oud 21 j., wo
nende te Oostburg.
OVERLEDEN: Geen.
INGEKOMEN: 1. Aarnout C. Minden
houd. van Middelburg naar Scheldekade
29; 13, Abraham Provoost, van IJzen-
dijke naar J- H v. Dalestraat 6; 13,
Elisabeth J. Coussement, van Uzendijke
naar J H. v. Dalestraat 6; 18, Jacobus
P. Heijgelaar, van Middelburg naar
Scheldekade 25; 18, Jacobus P. van der
Geest, van Hulst naar Dorpsstraat 74;
21, Janna C. Hanse-de Roo, van Eiker
zee naar Dorpsstraat 49; 23, Adriana
C. de Haze, van Wemeldinge naar
Strandstraat; 25, Tanneke J. Buijze-
Leenhouts, van Rotterdam naar Spui-
plein 3.
VERTROKKEN: 5. Pieter H. de Kra
mer, van Kon. Emmastraat 16 naar
Ierseke; 5, Petrus M. Dieleman, van
Burg. Gerritsenstraat 19 naar Leiden;
I 1Hendrika J. van de Sande, van
Grote Kade 24 naar Rotterdam; 12, Jan
van Seters, van 2e Zandstraat 19 naar
's-Gravenhage; 18, Adri W. Vroon,
van Dorpsstraat 1 1 naar Hornchurch
(G.B.); 20, Maria C. de Jonge-Duse-
bout, van de Hullustraat 19 naar
Utrecht; 29, Izaak J. Visser en gezin,
van Boulevard Z 14 naar Oostburg.
FEUILLETON
Een Westfriese roman
door MAARTJE ZELDENRIJK
10
„Bedrijfskapitaal?"
„Ja, voor liedjes te kopen. Die krijg
ik niet op de pof".
Wim keek nog eens een paar minu
ten naar het gepruts. Hij kon het geld
aan zijn broer natuurlijk lenen, hoe
wel hij had ook wel eens wat aan
Bert geleend en nooit teruggekregen
en ook aan Alie eens, zonder dat hij
er ooit een cent van teruggezien had.
Maar ja, Aart was anders
„Weet jij hier in de buurt een twee
dehands trapstel te koop?"
„Natuurlijk, in de Ten Katestraat".
„Nou, laten we dan maar eens gaan
kijken, want aan al dat gepruts heb
je toch niks".
Aart keek hem wantrouwend aan.
„Heb je vandaag dan al loon gebeurd?"
„Welnee, dat krijg ik morgen pas.
Maar ik heb altijd wel wat geld op zak".
„Goeie, ik heb nooit geweten dat
jij zo'n Croesus was".
„En dat hoeft ook verder niemand
te weten, dus houd je mond dicht, hè?"
Voor een daalder kocht Aart een
nog vrij goed uitziend trapstel en met
een nieuwe ketting van drie gulden
was hij klaar. Wim betaalde een en
ander en Aart verzekerde, dat hij het
tot de laatste cent terugkreeg
Onderweg naar huis, Aart met de
nieuwe aanwinsten in zijn hand, zei
Wim: „Zeg, dat tegenwerken van je,
als ik naar een kosthuis wil in de
buurt van m'n werk, dat was toch
maar een lolletje, hè?"
Aart keek hem eens aan en kneep
een oogje dicht. „Ben je het dan wer
kelijk van plan?"
„Ja, natuurlijk. Je moest eens weten,
hoe alles thuis me de keel uithangt.
Altijd maar armoede en narigheid en
rommel en stank. En dan steeds maar
die herrie. Daar wil ik uit, helemaal-
Begrijp je dat dan niet? Kijk eens, ik
wil wat anders worden in de wereld.
Uit die cirkelgang waarin de meeste
mensen ronddraaien, die altijd maar
blijven wat ze zijn en nooit verder
komen.".
Aart bleef vol bewondering midden
op straat staan. „Zeg, jij redeneert niet
gek. Dat had ik achter jou eigenlijk
nooit zo gezocht". En terwijl ze weer
verder liepen: „Nou ja, gelijk heb je
natuurlijk. Maar hoe wil je daar ver
andering in brengen? Wat wil je dan?
Baas worden?"
„Ja, juist. Dat wil ik te zijner tijd".
Z'n broer lachte. „Nogal een mooie
tijd voor tegenwoordig En dan daarbij:
als je zelf baas wilt worden, dan moet
je centen hebben, afgezien nog van
alle vergunningen en dergelijke die je
tegenwoordig moet hebben als je een
zaak wilt beginnen".
„O, met die vergunningen komt het
best in orde als het zover is. En
geld wel, ik ben al een jaar of drie
aan het sparen. Je begrijpt toch wel,
dat ik in deze tijd niets ga onderne
men? Maar er zal ook wel weer eens
een andere tijd komen".
„En je meisje dan?"
„M'n meisje? Wat bedoel je?"
„Nou, je hebt toch immers stikum
verkering?"
„Ik?" Wim gierde het uit. „Welnee
man, hoe kom je daarbij?"
„Heb je dan werkelijk geen meisje?"
„Ach welnee, wat een onzin Ha, ha,
wat een mop!"
„Verhip, dat dachten we thuis nu
toch allemaal. Vader wou nooit dat er
over gesproken werd als jij thuis was,
maar we veronderstelden allemaal dat
je een of andere deftige griet aan de
haak geslagen had, waar je liever niet
mee thuis kwam en dat je daarom zo
zuinig was en spaarde en zo- Maar
waar ben je dan iedere avond? We
dachten altijd dat je dan naar je meisje
ging"-
Wim lachte zich tranen en verklaar
de, dat hij het een beste mop vond.
Toen hij wat kalmeerde, antwoordde
hij verder: „Ik ga 's avonds meestal
naar de leeszaal op de Keizersgracht".
„Naar de leeszaal? Wat moet je
daar dan doen?"
„Nou," antwoordde Wim nuchter:
„dat is nogal logisch, zou ik denken,
