BOBBE
NA TIEN_JAREN
CIRKELGANG
Dank U wel,
II hebt het leven veiliger gemaald!
Modieuse Swagger
f 83.50, f 95.-, f 115.-
Land- en Tuinbouw
De SCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAAN DER EN
9e Jaargang Nummer 508
Vrijdag 15 October 1954
Drukkers-UitgeverijFirma SMOOR DE HULSTER Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 35829Ö
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs:
t 1,10 per kwartaal; franco
per post f 1,25
Prijs der advertentiën:
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen'' 10 cent extra,
Hoewel de diepe wonden, die nu
tien jaren geleden aan zovelen uit West
Zeeuwsch-Vlaanderen toegebracht zijn,
misschien door de tijd wel enigszins
geheeld zijn, nu, in deze dagen, zal de
herinnering aan de ellende, de droef
heid, de angst weer meer dan anders
bovenkomen. Wij beleven weer de ver
woesting van Breskens, we zien weer
de droeve plechtigheid op het kerkhof,
we voelen weer de wanhoop van hen,
die alles zagen verloren gaan, we den
den weer aan de evacuaties, de onge
kende moeilijkheden in de ziekenhuizen,
we voelen weer de wanhoop, die in
ons leefde, als we iemand zagen ster
ven, doordat er geen hulp was, we
denken weer aan het afschuwelijke
leven ïn bunkers en kuilen in de grond,
zonder behoorlijk voedsel, zonder ge
legenheid om zich te reinigen, weken
lang. V/eer trekt die droeve stoet van
vluchtelingen aan ons oog voorbij, toen
een gewetenloos duits generaal had
losgelaten, dat hij Groede zou bom
barderen, zo gauw de duitse gewonden
uit die hoofdverbandplaats zouden weg
gevoerd zijn door de Canadezen.
We denken ook met grote waarde
ring aan hen, die in deze angstige
dagen leiding gaven en met gevaar
voor eigen leven, dat van anderen
trachten te redden. Mannen en vrou
wen, die tevoren nooit opgemerkt
waren en die toen blijk gaven van hun
grote moed en liefde voor de naaste.
Wij denken weer aan de mannen en
vrouwen, jonge en oudere, die de ge
wonden ophaalden en verpleegden, aan
de artsen en de verpleegsters, die in
de kelders van het Oostburgse zieken
huis bij kaarslicht hun werk moesten
doen, soms dag en nacht door; aan de
mannen, die met karren en paarden
naar Breskens gingen om uit de ruïnes
voedsel te redden, waardoor vooral de
gewonden geholpen konden worden.
Ondanks het dreigende gevaar uit de
lucht gingen deze eenvoudige mannen.
Enkelen van deze werkers voor de
naasten verloren het leven. Hun namen
leven voort bij de ingewijden, de grote
massa kent hen niet meer. We zien
weer de droeve transporten met kar
retjes uit Aardenburg en Sluis om ge
wonden naar Oostburg te brengen en
we zien nog de wanhoop op de ge
zichten van deze werkers, als in Oost-
FEUILLETON
Een Westfriese roman
door MAARTJE ZELDENR1JK
Die verdiende er tegenwoordig ook
wel eens iets bij.
Alleen was het schijnbaar link werk,
want Kees sprak er nooit over en het
gebeurde altijd 's avonds laat. Ais dat
maar zuivere koffie was Och, die
beroerde toestand van tegenwoordig
maakte immers van eerlijke mensen
dieven
Ap, de jongste zoon, die als fiets-
jongen bij een kruidenier werkte, zat
met de armen gekruist achter zijn va
der in diens kaart te kijken. Alie hing
natuurlijk weer om de hals van Kees.
Tonia was al naar bed en moeder zat
bij het slechte lamplicht een paar sok
ken te stoppen.
Aart keek even op van zijn kaart en
zei tot zijn binnengekomen broer„Je
burg bleek, dat de hulp te laat kwam.
We weten nog, hoe ontredderd wij
allen tezamen in het Land van Cad-
zand stonden na de overgavealle»
verwoest, de ziekenhuizen vol, velen
voor het leven verminkt, velen voor
goed van ons weg. Ontredderd, ont
zet, geestelijk afgestompt, zonder uit
zicht.
Maar na een korte periode van on
gewilde werkeloosheid, zijn zij weer
begonnen, mannen en vrouwen, met
het herstel, zonder hu pmiddelen, bijna
zonder hulp. Maar zij zijn begonnen
en langzaam aan hernam het leven zijn
loop, primitief, naargeestig, maar het
leven ging voort. Wie dit alles niet
meegemaakt heeft, kan zich niet voor
stellen hoe het toen was, men moet
midden in die eilende gezeten hebben
om de verbetenheid te begrijpen, waar
mee men aan het werk toog. Men
moest werken, al was het alleen maar
om de eigen ontreddering te vergeten.
Het heeft lang geduurd eer het leven
weer enigszins normaal was.
En nu? Na tien jaren? Vergeten is
er nog niet veel en in veler harten
leeft het verdriet om persoonlijk ver
lies nog voort. Maar materieel? Haast
kunnen wij van een wonder spreken.
Onze Koningin Wilhelmina sprak van
uit Londen over de radio: „Zeeuwsch-
Vlaanderen zal hersteld worden, scho
ner dan het wasEn deze belofte is
nagekomen. On« Landje van Cadzand
is schoner uit zijn as herrezen. Nog is
niet alles klaar, maar wat er hier in
tien jaren gepresteerd is, dwingt be
wondering af en het is tijd, dat een
woord van grote waardering wordt ge
sproken tot allen, die aan deze her
bouw hebben meegewerkt. Wij vragen
ons niet af, of de grote vooruitgang
de vele ofiers waard is, wij willen thans
alleen dankbaar zijn voor hetgeen be
reikt is en de hoop uitspreken, dat
een wijze overheid voort zal gaan op
deze weg tot heil van ons Land van
Cadzand, tot heil van Nederland, tot
heil van Europa.
H.
Eigenlijk moesttn wij u zelf de hand
drukken uit erkentelijkheid, dat mede
door u w voortdurende hulp volksvijand
nummer één, de tuberculose, belangrijk
bent te laat, anders had je ook een
potje bier kunnen krijgen. Nu heb ik
het maar voor je opgedronken".
„Hij heeft op een bank in het Von
delpark zijn centen zitten tellen,"
meende Alie op hatelijke toon te moe
ten opmerken. Er ging een gelach op,
want iedereen vond het blijkbaar een
goeie mop.
„Over een poosje wordt ie compag
non bij zijn' baas. Gaat ie ook in de
Albert Nethuysstraat wonen," meende
Bert te moeten opmerken.
„Let nou maar op je kaart," zei
Spaans korzelig, omdat hij de hele
avond al aan zijn zoons verloren had.
„En klets niet zo. Als Wim de kans
krijgt om vooruit te komen, waarom
zal hij die dan niet aanpakken?"
„Als je vooruit wilt komen in de
wereld moet je voor de tram gaan
lopen," beweerde Kees wijsgerig en
Alie gierde het uit. Wim vond het
maar het beste om op al die aanval
len niet te antwoorden. Zwijgend dronk
hij de koffie, die zijn moeder inmiddels
voor hem klaar gezet had. Hij ging
maar eens naar bed. Om half zes liep
teriein heeft verloren. Wantin het
begin van deze eeuw stierven elke dag
40 mensen aan t.b.c. in 1953 nog
geen drie per dag en dat ondanks een
verdubbelde bevolking.
Dat de georganiseerde tuberculose
bestrijding dit treffende resultaat kon
bereiken is voor een groot deel te
danken aan uw herhaalde en gewaar
deerde hulp.
De diagnose tuberculose is nu niet
meer een doodvonnis gelijk. Maar elk
jaar nog worden circa 14000 nieuwe
patiënten gevonden. Hun genezing kost
ruim 100 millioen gulden per jaar. En
daarom zijn wij nog lang niet tevreden
en voldaan. Want ook de tuberculose
kan worden uitgeroeid, evenals b.v.
cholera. Daarvoor is intensief weten
schappelijk onderzoek nodig. Dit onder
zoek wordt tot heden niet gesubsidi
eerd. Toch brengt één gulden, besteed
ter voorkoming, méér baten dan hon
derd voor genezing uitgegeven.
Daarom organiseert de Kon. Ned.
Centrale Vereniging tot bestrijding der
tuberculose dit jaar een grote landelijke
loterij, waardoor ook het wetenschap
pelijk onderzoek zal worden bekostigd.
En daarom vragen wij u thans help
ons verder! Wij zijn in staat gesteld
bijzondere prijzen uit te lovenvier
nieuwe Fords, acht Solex-rijwielen,
cadeaucheques in waarden van 250,
IOO, 75, 50, 25, 10 en 5 gulden.
Bestel daarom een aantal loten. Ook
uw vrienden en kennissen doet u er
stellig een plezier mee. Zij kosten 50
cent per stuk. Franco toezending volgt
na overschrijving van uw bijdrage op
onze giro 6031 met vermelding „Loterij"
De trekkingslijst ontvangt u als u 15
cent extra gireert.
Van ganser harte hopen wij op uw
hulp, opdat de mensheid uiteindelijk
zal zegevieren over een gesel, die haar
van de vroegste tijden af geteisterd
heeft.
Stijging tegoed
Nutsspaarbank Oostburg
Gedurende het derde kwartaal 1954
steeg het inleggers-kapitaal bij de
Nutsspaarbank te Oostburg van
f 1 598625,26 tot f 1696.152,93.
Ingelegd werd f 323.465,56 en terugbe
taald f 225.937,89. Meer ingelegd dan
terugbetaald f 97.527,67.
Het aantal rekeningen steeg van 1478
tot 1558. Nieuw uitgegeven boekjes 91.
de wekker af, half zeven ging het
bootje van de De Ruijterkade en er
werd niet gewacht op laatkomers. En
te laat komen kostte minstens een
kwartje boete. Weliswaar ging het hele
personeel jaarlijks een dag uit van de
opbrengst van de boetepot, maar het
was toch wel het beste om er voor te
zorgen, dat er van zijn geld zo min
mogelijk inkwam.
Na een kort „welterusten," dat met
een gebrom door de anderen werd
beantwoord, vertrok Wim naar zijn ka
mer. In de keuken werd hij echter ge
volgd door zijn moeder.
„Wim, heb je niet een paar kwartjes
voor me? Anders hebben we morgen
geen groente. Ik heb geen cent meer
en vader en Aart beuren morgenmid
dag laat pas geld".
„Wim, die toch al niet in een beste
stemming verkeerde, werd nu nijdig.
„Waarom moet ik altijd geld geven?"
riep hij woest uit. „Wie heeft vanavond
dat bier betaald? Als ze geen bier ge
dronken hadden, had U voor het geld
groenten kunnen kopen. Ik ben altijd
wel goed genoeg om bij te springen,
Er wordt
over onze
modellen en stoffen
gesproken
Omdat de stoffen zo geheel nieuw
zijn, ruig en vol geweven in
fantasie en effen.
De modellen SWAGGERS met
grote kragen en stola's zo apart,
dat U werkelijk van een geheel
nieuwe mode kunt spreken.
Wij leveren zo'n
van de allernieuwste stoffen ver
vaardigd
Önö deu-Lei Li pAima caufie.
en, ajjw-eAkCnfy oo-k Lu de.
p.oputaiAe. pMjAktaiie..
Voor betere Damesconfectie
eerst kijken bij
UW MODEHUIS
COOSJE BUSKENSTR. 63, VLISSINGEN
De bus van boot en trein stopt voor onze zaak
Tantoonstellingservaring.
Voor het hoogseizoen van de land
bouw aanbreekt heeft de boer gelegen
heid op één van de vele gewestelijke
landbouwdagen of -tentoonstellingen
nieuwe ervaringen op te doen.
Allereerst lokken de stands met in
drukwekkende machines de bezoekers
naar zich toe begrijpelijk, dat de vra
gen rondom de landbouw-mechanisatie
hier een druk onderwerp van gesprek
zijn In hoeverre en hoe moet men
mechaniseren
Eigen ervaringen en problemen met
de machines wisselt men uit met die
van collega's. Niet zelden blijkt dan,
dat de bezitters zelf nuttige verbete
ringen aan hun werktuigen hebben
aangebracht.
als de lamp scheef hangt. Vraag het
maar aan Aart, want ik doe het niet
meer. Die zal toch zeker wel een paar
centen opgehaald hebben vandaag?"
Moeder zuchtte: „Dat weet ik niet;
dat zegt hij immers nooit. En dat bier
heeft Kees betaald- Daar kan ik toch
niks aan doen?"
„Nou, ik ook niet. Dan eten we
morgen maar geen groente. Welte
rusten". En zonder verder nog com
mentaar af te wachten ging hij naar
zijn kamer en kleedde zich uit. Geen
cent gaf hij meer! Nu zou hij eens
voet bij stuk houden.
De volgende morgen, precies half
zes, liep de wekker af. Wim geeuwde
en rekte zich eens uit, waarna hij op
stond en zich aankleedde.
In de keuken was moeder al bezig
met zijn brood. Op het petroleumstel
gonsde het water in de ketel. Z'n op
gewekte stemming verdween als bij
toverslag toen hij bemerkte, dat hij op
ai zijn boterhammen weer pindakaas
kreeg.
„Hebt U niks anders dan altijd en
eeuwig die pindakaas?" mopperde hij.