BOBBE NA TIEN_JAREN CIRKELGANG Dank U wel, II hebt het leven veiliger gemaald! Modieuse Swagger f 83.50, f 95.-, f 115.- Land- en Tuinbouw De SCHAKEL ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAAN DER EN 9e Jaargang Nummer 508 Vrijdag 15 October 1954 Drukkers-UitgeverijFirma SMOOR DE HULSTER Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 35829Ö Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs: t 1,10 per kwartaal; franco per post f 1,25 Prijs der advertentiën: 10 cent per m.m.; bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen'' 10 cent extra, Hoewel de diepe wonden, die nu tien jaren geleden aan zovelen uit West Zeeuwsch-Vlaanderen toegebracht zijn, misschien door de tijd wel enigszins geheeld zijn, nu, in deze dagen, zal de herinnering aan de ellende, de droef heid, de angst weer meer dan anders bovenkomen. Wij beleven weer de ver woesting van Breskens, we zien weer de droeve plechtigheid op het kerkhof, we voelen weer de wanhoop van hen, die alles zagen verloren gaan, we den den weer aan de evacuaties, de onge kende moeilijkheden in de ziekenhuizen, we voelen weer de wanhoop, die in ons leefde, als we iemand zagen ster ven, doordat er geen hulp was, we denken weer aan het afschuwelijke leven ïn bunkers en kuilen in de grond, zonder behoorlijk voedsel, zonder ge legenheid om zich te reinigen, weken lang. V/eer trekt die droeve stoet van vluchtelingen aan ons oog voorbij, toen een gewetenloos duits generaal had losgelaten, dat hij Groede zou bom barderen, zo gauw de duitse gewonden uit die hoofdverbandplaats zouden weg gevoerd zijn door de Canadezen. We denken ook met grote waarde ring aan hen, die in deze angstige dagen leiding gaven en met gevaar voor eigen leven, dat van anderen trachten te redden. Mannen en vrou wen, die tevoren nooit opgemerkt waren en die toen blijk gaven van hun grote moed en liefde voor de naaste. Wij denken weer aan de mannen en vrouwen, jonge en oudere, die de ge wonden ophaalden en verpleegden, aan de artsen en de verpleegsters, die in de kelders van het Oostburgse zieken huis bij kaarslicht hun werk moesten doen, soms dag en nacht door; aan de mannen, die met karren en paarden naar Breskens gingen om uit de ruïnes voedsel te redden, waardoor vooral de gewonden geholpen konden worden. Ondanks het dreigende gevaar uit de lucht gingen deze eenvoudige mannen. Enkelen van deze werkers voor de naasten verloren het leven. Hun namen leven voort bij de ingewijden, de grote massa kent hen niet meer. We zien weer de droeve transporten met kar retjes uit Aardenburg en Sluis om ge wonden naar Oostburg te brengen en we zien nog de wanhoop op de ge zichten van deze werkers, als in Oost- FEUILLETON Een Westfriese roman door MAARTJE ZELDENR1JK Die verdiende er tegenwoordig ook wel eens iets bij. Alleen was het schijnbaar link werk, want Kees sprak er nooit over en het gebeurde altijd 's avonds laat. Ais dat maar zuivere koffie was Och, die beroerde toestand van tegenwoordig maakte immers van eerlijke mensen dieven Ap, de jongste zoon, die als fiets- jongen bij een kruidenier werkte, zat met de armen gekruist achter zijn va der in diens kaart te kijken. Alie hing natuurlijk weer om de hals van Kees. Tonia was al naar bed en moeder zat bij het slechte lamplicht een paar sok ken te stoppen. Aart keek even op van zijn kaart en zei tot zijn binnengekomen broer„Je burg bleek, dat de hulp te laat kwam. We weten nog, hoe ontredderd wij allen tezamen in het Land van Cad- zand stonden na de overgavealle» verwoest, de ziekenhuizen vol, velen voor het leven verminkt, velen voor goed van ons weg. Ontredderd, ont zet, geestelijk afgestompt, zonder uit zicht. Maar na een korte periode van on gewilde werkeloosheid, zijn zij weer begonnen, mannen en vrouwen, met het herstel, zonder hu pmiddelen, bijna zonder hulp. Maar zij zijn begonnen en langzaam aan hernam het leven zijn loop, primitief, naargeestig, maar het leven ging voort. Wie dit alles niet meegemaakt heeft, kan zich niet voor stellen hoe het toen was, men moet midden in die eilende gezeten hebben om de verbetenheid te begrijpen, waar mee men aan het werk toog. Men moest werken, al was het alleen maar om de eigen ontreddering te vergeten. Het heeft lang geduurd eer het leven weer enigszins normaal was. En nu? Na tien jaren? Vergeten is er nog niet veel en in veler harten leeft het verdriet om persoonlijk ver lies nog voort. Maar materieel? Haast kunnen wij van een wonder spreken. Onze Koningin Wilhelmina sprak van uit Londen over de radio: „Zeeuwsch- Vlaanderen zal hersteld worden, scho ner dan het wasEn deze belofte is nagekomen. On« Landje van Cadzand is schoner uit zijn as herrezen. Nog is niet alles klaar, maar wat er hier in tien jaren gepresteerd is, dwingt be wondering af en het is tijd, dat een woord van grote waardering wordt ge sproken tot allen, die aan deze her bouw hebben meegewerkt. Wij vragen ons niet af, of de grote vooruitgang de vele ofiers waard is, wij willen thans alleen dankbaar zijn voor hetgeen be reikt is en de hoop uitspreken, dat een wijze overheid voort zal gaan op deze weg tot heil van ons Land van Cadzand, tot heil van Nederland, tot heil van Europa. H. Eigenlijk moesttn wij u zelf de hand drukken uit erkentelijkheid, dat mede door u w voortdurende hulp volksvijand nummer één, de tuberculose, belangrijk bent te laat, anders had je ook een potje bier kunnen krijgen. Nu heb ik het maar voor je opgedronken". „Hij heeft op een bank in het Von delpark zijn centen zitten tellen," meende Alie op hatelijke toon te moe ten opmerken. Er ging een gelach op, want iedereen vond het blijkbaar een goeie mop. „Over een poosje wordt ie compag non bij zijn' baas. Gaat ie ook in de Albert Nethuysstraat wonen," meende Bert te moeten opmerken. „Let nou maar op je kaart," zei Spaans korzelig, omdat hij de hele avond al aan zijn zoons verloren had. „En klets niet zo. Als Wim de kans krijgt om vooruit te komen, waarom zal hij die dan niet aanpakken?" „Als je vooruit wilt komen in de wereld moet je voor de tram gaan lopen," beweerde Kees wijsgerig en Alie gierde het uit. Wim vond het maar het beste om op al die aanval len niet te antwoorden. Zwijgend dronk hij de koffie, die zijn moeder inmiddels voor hem klaar gezet had. Hij ging maar eens naar bed. Om half zes liep teriein heeft verloren. Wantin het begin van deze eeuw stierven elke dag 40 mensen aan t.b.c. in 1953 nog geen drie per dag en dat ondanks een verdubbelde bevolking. Dat de georganiseerde tuberculose bestrijding dit treffende resultaat kon bereiken is voor een groot deel te danken aan uw herhaalde en gewaar deerde hulp. De diagnose tuberculose is nu niet meer een doodvonnis gelijk. Maar elk jaar nog worden circa 14000 nieuwe patiënten gevonden. Hun genezing kost ruim 100 millioen gulden per jaar. En daarom zijn wij nog lang niet tevreden en voldaan. Want ook de tuberculose kan worden uitgeroeid, evenals b.v. cholera. Daarvoor is intensief weten schappelijk onderzoek nodig. Dit onder zoek wordt tot heden niet gesubsidi eerd. Toch brengt één gulden, besteed ter voorkoming, méér baten dan hon derd voor genezing uitgegeven. Daarom organiseert de Kon. Ned. Centrale Vereniging tot bestrijding der tuberculose dit jaar een grote landelijke loterij, waardoor ook het wetenschap pelijk onderzoek zal worden bekostigd. En daarom vragen wij u thans help ons verder! Wij zijn in staat gesteld bijzondere prijzen uit te lovenvier nieuwe Fords, acht Solex-rijwielen, cadeaucheques in waarden van 250, IOO, 75, 50, 25, 10 en 5 gulden. Bestel daarom een aantal loten. Ook uw vrienden en kennissen doet u er stellig een plezier mee. Zij kosten 50 cent per stuk. Franco toezending volgt na overschrijving van uw bijdrage op onze giro 6031 met vermelding „Loterij" De trekkingslijst ontvangt u als u 15 cent extra gireert. Van ganser harte hopen wij op uw hulp, opdat de mensheid uiteindelijk zal zegevieren over een gesel, die haar van de vroegste tijden af geteisterd heeft. Stijging tegoed Nutsspaarbank Oostburg Gedurende het derde kwartaal 1954 steeg het inleggers-kapitaal bij de Nutsspaarbank te Oostburg van f 1 598625,26 tot f 1696.152,93. Ingelegd werd f 323.465,56 en terugbe taald f 225.937,89. Meer ingelegd dan terugbetaald f 97.527,67. Het aantal rekeningen steeg van 1478 tot 1558. Nieuw uitgegeven boekjes 91. de wekker af, half zeven ging het bootje van de De Ruijterkade en er werd niet gewacht op laatkomers. En te laat komen kostte minstens een kwartje boete. Weliswaar ging het hele personeel jaarlijks een dag uit van de opbrengst van de boetepot, maar het was toch wel het beste om er voor te zorgen, dat er van zijn geld zo min mogelijk inkwam. Na een kort „welterusten," dat met een gebrom door de anderen werd beantwoord, vertrok Wim naar zijn ka mer. In de keuken werd hij echter ge volgd door zijn moeder. „Wim, heb je niet een paar kwartjes voor me? Anders hebben we morgen geen groente. Ik heb geen cent meer en vader en Aart beuren morgenmid dag laat pas geld". „Wim, die toch al niet in een beste stemming verkeerde, werd nu nijdig. „Waarom moet ik altijd geld geven?" riep hij woest uit. „Wie heeft vanavond dat bier betaald? Als ze geen bier ge dronken hadden, had U voor het geld groenten kunnen kopen. Ik ben altijd wel goed genoeg om bij te springen, Er wordt over onze modellen en stoffen gesproken Omdat de stoffen zo geheel nieuw zijn, ruig en vol geweven in fantasie en effen. De modellen SWAGGERS met grote kragen en stola's zo apart, dat U werkelijk van een geheel nieuwe mode kunt spreken. Wij leveren zo'n van de allernieuwste stoffen ver vaardigd Önö deu-Lei Li pAima caufie. en, ajjw-eAkCnfy oo-k Lu de. p.oputaiAe. pMjAktaiie.. Voor betere Damesconfectie eerst kijken bij UW MODEHUIS COOSJE BUSKENSTR. 63, VLISSINGEN De bus van boot en trein stopt voor onze zaak Tantoonstellingservaring. Voor het hoogseizoen van de land bouw aanbreekt heeft de boer gelegen heid op één van de vele gewestelijke landbouwdagen of -tentoonstellingen nieuwe ervaringen op te doen. Allereerst lokken de stands met in drukwekkende machines de bezoekers naar zich toe begrijpelijk, dat de vra gen rondom de landbouw-mechanisatie hier een druk onderwerp van gesprek zijn In hoeverre en hoe moet men mechaniseren Eigen ervaringen en problemen met de machines wisselt men uit met die van collega's. Niet zelden blijkt dan, dat de bezitters zelf nuttige verbete ringen aan hun werktuigen hebben aangebracht. als de lamp scheef hangt. Vraag het maar aan Aart, want ik doe het niet meer. Die zal toch zeker wel een paar centen opgehaald hebben vandaag?" Moeder zuchtte: „Dat weet ik niet; dat zegt hij immers nooit. En dat bier heeft Kees betaald- Daar kan ik toch niks aan doen?" „Nou, ik ook niet. Dan eten we morgen maar geen groente. Welte rusten". En zonder verder nog com mentaar af te wachten ging hij naar zijn kamer en kleedde zich uit. Geen cent gaf hij meer! Nu zou hij eens voet bij stuk houden. De volgende morgen, precies half zes, liep de wekker af. Wim geeuwde en rekte zich eens uit, waarna hij op stond en zich aankleedde. In de keuken was moeder al bezig met zijn brood. Op het petroleumstel gonsde het water in de ketel. Z'n op gewekte stemming verdween als bij toverslag toen hij bemerkte, dat hij op ai zijn boterhammen weer pindakaas kreeg. „Hebt U niks anders dan altijd en eeuwig die pindakaas?" mopperde hij.

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1954 | | pagina 1