CORSETTEN
OUWENDIJK
Vo^ Vulpen
VJ
l l l
- 25
i'ë
i
CIRKELGANG
Hoe wordt een mens een
misdadiger
De schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
9e Jaargang Nummer 505
Vrijdag 24 Sept. 1854
Drukkeri-UItgeverijFirma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Qiro 358296
N
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs:
f 1,10 per kwartaal; franco
per post f 1,25
Prijs der advertentiën:
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen" 10 cent extra,
Dit jaar herdenkt de Vereniging ter
bevordering van het Vreemdelingen
verkeer te Bresken» zijn 25-jarig jubi
leum. Het is goed even «til te staan
bij dit heugelijke feit, temeer, waar
het hier een vereniging betreft, die op
overtuigende wijze werkzaam is in het
belang van de gehele gemeente. Mede
dank zij de goede activiteit van een
V.V.V. kan het aanzien van een ge
meente stijgen. Het behoeft geen be
toog, dat het doel niet altijd met een
voudige middelen is te bereiken. Het
is dan ook te danken aan het oor
spronkelijk bestuur der V.V.V., dat
reeds vrij spoedig na de oprichting der
vereniging (1929) in 1931 de gemeente
in het middelpunt der belangstelling
stond door de grootse organisatie van
een handels-tentoonstelling. Dit evene
ment heeft voor de toen nog jonge
vereniging een belangrijke morele en
financiële steun met zich meegebracht,
'n '933 gevolgd door het verkrijgen
van het volledig exploitatierecht der
duinen in de gemeente.
Nadat de vereniging natuurlijk tij
dens de oorlogsjaren niet actief werk
zaam kon zijn, is in het kader van de
geestelijke wederopbouw van ons zwaar
getroffen Breskens, de vereniging in
1948 nieuw leven ingeblazen, mede
dank zij het initiatief van Burgemeester
Eekhout.
Het is een groot voorrecht van een
dergelijke vereniging te kunnen mede
werken aan de verwezelijking van het
gestelde doel, zonder daarbij op de
voorgrond te treden. Het huidige be
stuur is zich dat ten volle bewust en
neemt hiervoor dan ook de consequen
ties op zich. Niet overal bestaat het
juiste begrip omtrent de omvang der
werkzaamheid en de plaats, die een
V.V.V. op een gemeente als Breskens
dient in te nemen. Maar in het licht
van de algehele ontwikkeling van het
vreemdelingenverkeer in het algemeen,
moet worden geconstateerd, dat zowel
voor de vereniging als voor de ge
meente sedert de oorlog op het ge
bied van het vreemdelingenverkeer
een goede vooruitgang is waar te
nemen.
Door de vrij gunstige exploitatie van
de in de duinen staande bunkers en
flinke toename van het aantal leden,
dit laatste vooral door de activiteit
FEUILLETON
Een Westfriese roman
door MAARTJE ZELDENR1JK
3
„Tonia!" riep moeder naar de ka
mer, waar het nog altijd smerige kind
zich vermaakte met haar stuiter en de
bikkels, „ga es gauw even zeep halen
voor Wim! Zeg maar, dat we het Za
terdag wel betalen".
„Ze poffen niet meer," antwoordde
Tonia, onverstoorbaar doorspelend.
„Ali, doe jij het dan effe," verzocht
de vrouw, het zweet van het gezicht
wissend. „Och Wim, geef nou effe
geld
„Nee, ik geef geen cent meer. Het
is toch maar een bodemloze put. Be
taal ik nog niet genoeg kostgeld? Ik
kan anders in de stad best een kost
huis voor een paar gulden minder
krijgen. En elke week geef ik er wat
bij, dan hiervoor, dan daarvoor. Ik
K i? MEDISCHE
Burchtstraat 13
OOSTBURG
van een helaas inmiddels overleden
bestuurslid der vereniging, werd het
mogelijk gemaakt een belangrijk aan
deel te leveren in de organisatie en
de totstandkoming van diverse festivi
teiten en gebeurtenissen, o.a. de vis
serijfeesten en het ontstaan van de
jachthaven Breskens. Het zou ondoen
lijk zijn in dit korte bestek nader in
te gaan op de verschillende facetten
van de werkzaamheid der V.V.V.,
daarvoor is gelegenheid te over op de
jaarlijks te houden ledenvergaderingen,
die helaas nog maar door een te ge
ring aantal leden bezocht worden.
Het bestuur hoopt op de ingeslagen
weg, als kleine gemeenschap van stille
werkers, voort te gaan, gesterkt door
de duidelijk waarneembare successen
van intensieve propaganda en dienst
baarheid, in de vaste overtuiging, dat
de leden der vereniging in 't bizonder
en de bevolking van Breskens in het
algemeen begrip en waardering tonen
voor de gang van zaken.
Ter gelegenheid van het 25-jarig be
staan heeft het bestuur gemeend, de
bevolking van Breskens als blijvend
aandenken de reeds geplaatste seizoen
verlichting van het Spuiplein-plantsoen
aan te bieden. Het stemt tot voldoe
ning, dat hiermede wederom een stap
werd gedaan in de goede richting van
de algehele, moderne wederopbouw
van onze door de oorlog zo zwaar ge
troffen gemeente. Dat Breskens, mede
dank zij zijn gunstige ligging, een door
velen graag bezochte gemeente is,
hiervan getuigde de afgelopen zomer
wel in het bizonder. De goede samen
werking tussen het gemeentebestuur,
de V.V.V. en de middenstand wettigen
overtuigend het vertrouwen in een
goede toekomst voor Breskens, on
danks de donkere wolken, die zich
helaas, met betrekking tot de nieuwe
veerhaven, boven Breskens samenpak
ken.
Smoor de Hulster, Breskens
schei er mee uit. Kan ik het helpen
dat iedereen hier in huis geen steek
uitvoert? Ik ben niet van plan om de
hele familie te onderhouden".
„Let dan even op de aardappelen,
ze koken zowat, dan zal ik het zelf
wel doen".
„Wat? Dat kan Ali toch wel? Die
doet de hele dag toch niks".
„Nou?" antwoordde zijn zuster uit
dagend. „En gaat jou dat wat aan?
Ik krijg van jou ook geen kwartje, als
ik eens naar de bioscoop wil. Val nou
gauw om
„Dan ga je maar niet naar de bios
coop tierde Wim woedend. „Ik ga
ook niet. En nou mot ik zeep hebben
en daarmee uit 1"
„Jij mot niks. Hier in huis mot ik
alleen wat en niemand anders, als je
daar maar rekening mee houdt," kwam
eensklaps de stem van Spaans er tus
sen door. Hij was langzaam uit zijn
stoel overeind gekomen en stond nu
in de opening van de keukendeur.
„Er is geen zeep meer," legde zijn
vrouw zuchtend uit „en ik heb ook
geen geld meer. Wim wil het niet
„Ik zou u om genade willen smeken
ik geloof, dat ik nu levend meer waard
ben dan dood. De lange jaren in de
gevangenis hebben in mij de bitterheid,
de haat en het dierlijk geweld met
wortel en al uitgerukt. Ik heb leren
inzien, wat het probleem van de mis
daad betekent en ik ben besloten het
onder woorden te brengen als mijrt
aandeel in zijn oplossing. Dit boek is
er het begin van en misschien is het
ook wel het begin van mijn weg uit
het duister".
Deze schokkende woorden werden
onlangs in Amerika neergeschreven
door een misdadiger, die sindsdien
algemeen bekend werd als „het genie
in de dodencel". Zijn naam luidt Caryl
Chessman en hij werd ter dood ver
oordeeld wegens het kidnappen van
twee vrouwen. Zeven en twintig jaar
oud bracht hij ongeveer de helft van
zijn leven in verbeteringstehuizen en
gevangenissen door. Zes jaar lang
wacht hij nu reeds in de „Dodencel
2455" op zijn terechtstelling, die mede
door de ongelooflijk knappe wijze,
waarop hij zichzelf verdedigt, al bij
herhaling is uitgesteld. In die tijd schreef
hij een beklemmend boek, dat een
levensbiecht en een aanklacht tegelijk
uniek is in de geschiedenis van de
misdaad. Dit boek geeft als geen ander
antwoord op de pijnigende vraag
Hoe wordt een mens een misdadiger
„Het lot kan een mens breken"
dat is Chessmans eerste these. „Al
mijn misdaden kwamen voort uit mijn
haat tegen het lot, dat van mijn vroegste
jeugd af tegen mij spande", schrijft
Chessman en je gelooft hem, omdat
zó alleen een mens kan schrijven, die
van aangezicht tot aangezicht met de
dood staat en nu naakt zijn eigen ik
ziet.
Zijn biecht verwart je, verbijstert je
en vervult je met een grondeloos mede
lijden jegens deze en andere Chessmans,
die doodden, omdat het leven, het
voorschieten".
„Ja, dat voorschieten weten we wel,"
antwoordde Wim. „Ik betaal m'n kost
geld en dat is al hoog genoeg. Ik wil
me wassen en opknappen
„Nou, dan was je je," was vader's
bescheid „en maak niet zo'n drukte.
En als je zeep wilt hebben koop je
het zelf maar".
„Dat zal ik dan ook," zei Wim, wit
van woede. „Maar dan voor mezelf.
Tonia, kom es hier en haal een stuk
zeep. Hier is geld!" Hij diepte een
dubbeltje uit zijn portemonnaie en liep
er mee naar de kamer, naar het spe
lende kind. Het meisje keek maar even
op, zonder aanstalten te maken om de
boodschap te verrichten. „Als ik een
cent krijg," besliste ze, „anders doe ik
het niet".
„Op je kop kun je krijgen," ant
woordde Wim. „Als je niet dadelijk
zeep haalt, dan
Maar zijn zusje wachtte het dreige
ment niet af. Vlug sprong ze overeind
en binnen een paar seconden was ze
verdwenen naar buiten, terwijl Wim,
in zijn hemd, in de kamer stond.
fatsoen en de hoop in henzelf éérst
werden gedood.
Hoe anders zou het leven van deze
jongen immers zijn verlopen, wanneer
hij, na zijn eerste diefstal, dadelijk in
zijn moeilijkheden was opgevangen door
milde, begrijpende mensen, die hem
weer een reden van bestaan hadden
gegeven en geloof in zichzelf
De Chessmans van Nederland, die
niet kunnen schrijven, maar gevangen
in de eenzaamheid van hun cellen en
hun bittere gedachten bidden om een
mens, die hen begrijpen kan en helpen
wil. U kunt die mens zijn Door een
geldelijke gift aan het Nationaal Bureau
voor Reclassering, dat, zoals ieder jaar,
weer een Nationale Reclasseringsdag
organiseert om die gelden in te zamelen.
Leo Uittenbogaard.
Voetbal
Te klasse G.
Ria W.Aardenburg 12; Luctor
Breskens 4I; SteenE.M.M. 8I;
lersekeClinge 22; OostburgHoofd
plaat 45; Sluiskil—Koewacht 10.
Programma voor Zondag a s.
Ria W.Sluiskil; AardenburgLuc
tor; E.M.M.lerseke: ClingeOostburg:
Hoofdplaat Koewacht; BreskensSteen.
Ria, dat nog geen enkel winstpunt
heeft, kan Zondag de onderste plaats
in de rangschikking verlaten door een
zege op Sluiskil.
Aardenburg, die de leiding genomen
heeft, kan zijn positie behouden en zal
Luctor weinig kans geven.
E.M M. heeft Zondag een zware ne
derlaag te slikken gekregen. Tegen ler
seke kunnen ze wellicht een beter
resultaat bereiken. Een gelijk spel zit er
voor de Vlissingers wel in.
Clinge wil bij de koplopers niet ach
terblijven en Oostburg kan op een
warme ontvangst rekenen.
Hoofdplaat doet het in deze klasse
tot nu toe heel goed. Ook voor Zon
dag ligt er weer een overwinning in
't verschiet.
Breskens liet zich in Heinkenszand
lelijk in de luren leggen en heeft Zon
dag a.s. nog iets goed te maken. Of
Steen een gewillig slachtoffer zal zijn,
moeten we betwijfelen, 't Wordt in elk
geval een zware wedstrijd voor Bres
kens en de zege is nog niet behaald,
maar zullen maar moed houden. Abe.
Grimmig keerde hij terug naar de
keuken, trok zijn overhemd weer aan
en zonder verder nog een woord te
zeggen of zich aan het gelach van zijn
broer en zuster te storen, liep hij naar
buiten en kocht in het winkeltje op de
hoek een stuk zeep en een blikken
doosje waarin hij de zeep deed. Ziezo,
dat hield hij voor zichzelf. Ja, hij ging
daar weer een dubbeltje geven voor
zeep. Als hij morgenavond thuis kwam
was er weer niets en nu had hij ten
minste de eerste weken wat.
Intussen rijpte er bij hem een plan.
Over twee maanden was hij een en
twintig en meerderjarig. Dan konden
ze hem thuis vertellen hoe laat het
was, want dan nam hij een kosthuis
aan de Overkant van het IJ. Was hij
meteen uit de zooi. Dat was op de
duur toch geen leven meer
Tergend langzaam waste hij zich.
Inmiddels was de tafel gedekt en zijn
moeder droeg de schaal met dampende
aardappelen al uit de keuken. Nu
moesten ze maar op hem wachten en
anders begonnen ze maar zonder hem.
Hij was niet van plan om zich te