BRILLEN
Comité Visserijdag 1851
Je Breskens
c
,/Be ^Srfflemaefter"
vy
ie vlaggen.
Zal het gezonde verstand het
ooit winnen
ZONDER GELUK
vaart niemand wel
DE SCHAKEL
ALGEMBEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
9e Jaargang Nummer 499
Vrijdag 13 Aug. 1954
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Qiro 358296
OOSTBURG
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs:
f 1,10 per kwartaal; franco
per post f 1,25
Prijs der advertentiën:
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen" 10 cent extra,
Bovengenoemd comité verzoekt
alle inwoners van Breskens op 14
en 15 Augustus
Ongetwijfeld zal een ieder het een ge
luk vinden dat eindelijk aan de vrese
lijke slachtingen in Indo-China een
eind is gekomen.
De gesloten wapenstilstand is dit
maal niet tot stand gekomen onder de
auspiciën van de Verenigde Naties,
maar onder de Grote Vier.
De Verenigde Naties zijn er tot nu
toe in geval van oorlogen nooit in ge
slaagd verder te komen dan het tot
stand helpen brengen van een wapen
stilstand. Hoe gewichtig zulk een tot
stand komen ook is, omdat er dan ten
minste geen gewonden en dod_r. meer
zijn te betreuren, althans voorlopig
niet, zulk een bestand betekent nog
allerminst vrede, en de eigenlijke moei
lijkheden komen daarna eerst aan de
orde, zoals we ten duidelijkste in
Genève met betrekking tot Korea
zagen. Na de destijds moeizaam tot
stand gekomen wapenstilstand aldaar,
zijn de internationale politieke onder
handelingen tot sluiting van vrede in
Genève zo radicaal mogelijk mislukt.
Dit behoeft niet te verbazen, want
de Grote Vier lijden aan hetzelfde on
geneeslijke euvel als de Verenigde
Naties, een euvel dat voor deze laatst
genoemden een vitium originis isde
basis is in beide gevallen de naakte,
rechtloze, onredelijke en onzedelijke
macht van het immorele z.g. „recht"
van de sterkste, een macht dus, niet
als dienaresse van het recht, maar in
de rol van onbeperkt alleenheerseres.
Op die basis kan van een werkelijke
oplossing van bestaande moeilijkheden,
die geleid hebben tot het bloedig ge
weld van oorlog, nooit worden gespro
ken daarop kan van een ontwarren
van de in de war gelopen knoop nooit
FEUILLETON
door HENK VAN HEESWIJK
49
Het duurde geen minuut, of de man
schappen waren op de overvalswagen
geklommen met tussen hen in de jon
geman uit Doornenberg - de jeep bleef
bij het posthuis staan - en de inspec
teur nam naast de chauffeur plaats.
Onmiddellijk vertrok men door de
stille stad naar de bewuste steeg. In
de nabijheid werd de wagen gepar
keerd en de acht politiemannen gingen
met de inspecteur en Joop naar het
pakhuis, waar tot Joop's onuitspreke
lijke opluchting de Peugeot van de
graaf nog stond.
„Hier is het pakhuis dat opgetekend
stond in het boekje," zei Joop.
De inspecteur knikte. „Een pand,
dat we al enige tijd in de gaten hou
den. Wellicht kunnen we ditmaal een
sprake zijnnaar het voorbeeld van
Alexander de Grote met de Gordiaanse
knoop, kan er slechts sprake zijn van
doorhakken. En zo krijgt men dan een
mislukt Salomo'i oordeel, waarbij het
kind wèl wordt in tweeën gehakt, zie
Korea en Vietnam. Van een de moei
lijkheden ontwarrende, oprechte, recht
vaardige vrede kan zo nooit enige
sprake zijn.
Toen dan ook in Genève het tot
stand komen van vrede in Korea radi
caal mislukte, werd dat wel betreurd,
maar het bracht feitelijk bij mensen
en volken geen teleurstelling er werd
blijkbaar terecht niet anders
verwacht. De gedachte dat zodanige
teleurstelling zou worden gewekt, be
tekent een onderschatting van het ge
zond verstand en het inzicht van mens
en mensheid. Er bestond dan ook geen
werkelijke spanning te dezen opzichte
onder de mensen.
Wel bestond die over de vraag of
het zou gelukken, evenals het ten slotte
zij het ook moeizaam gelukt
was in Korea, het vuren te doen sta
kes., irr Indo-China.
Aanvankelijk beten natuurlijk
de Grote Vier hierop hun tanden stuk
en een mislukking stond vlak voor de
deur. Met kunst en vliegwerk is het
tenslotte nog op het uiterste nippertje
gelukt een bestand te bereiken.
Maar hier lagen de kaarten voor
het tot stand komen daarvan dan ook
veel gunstiger.
Hier was sprake van een oorlog
tussen twee partijen, waarvan er een,
Frankrijk volkomen au bout de son
latin was. Als er ooit een oorlog is
verloren, dan is het deze door Frankrijk
verloren oorlog; en al verklaardeMendes
France dat Frankrijk nooit zou capitu
leren, het was met Frankrijk reeds zo
ver gekomen, dat het zelfs genoegen
moest nemen met „wrede" voorwaar
den het alternatief was zo goed als
zeker na talloze en nutteloze offers, te
worden vernietigd.
Er moet dus worden gekozen tussen
capitulatie of een daarmede practisch
ongeveer gelijkstaande wapenstilstand
de tegenstanders waren geschoold ge
noeg om met het laatste genoegen te
goede slag slaan, jongens. Twee man
blijven builen en twee man gaan naar
de achterkant om te voorkomen dat ze
langs die weg ontsnappen. De rest
gaat met me mee naar binnen".
De inspecteur liep naar de deur en
klopte nadrukkelijk op het paneel, want
een bel was er niet. Maar er werd
niet op gereageerd. Misschien duurde
het hem te lang, want hij gaf order
een ruit stuk te slaan en een der po
litiemannen kroop er door en deed na
enkele seconden de deur open, waarna
de rest naar binnen ging.
Het was stil en donker in het muf
ruikende pakhuis en de zaklampen van
de politiemensen deden geen overbo
dige diensten. Beneden vond men niets
anders dan balen zout en soda, vaten
zeep en lege kisten. Maar toen ze
naar boven wilden gaan, kwam er
iemand de trap aflopen waarschijnlijk
afkomende op het gerucht. De man
was in hemdsmouwen en keek heel
verontwaardigd ioen hij de uniformen
zag.
„Wel verduiveld," begon hij woe
dend, „wat zalle me nou hebbe?"
nemen. De overwinning van die tegen
stander is er niet minder volkomen om.
Nu is het moeilijkste werk, het slui
ten van een vrede, nog voor de boeg
dit zal zeker worden vergemakkelijkt
omdat een der partijen nauwelijks in
staat zal zijn de wapens weer op te
nemen.
Hoe gelukkig ook dat de bloedige
fase althans tijdelijk is stopge
zet, er is geen sprake van dat we ook
maar één stap nader zijn gekomen bij
de enige vrede, die de mensheid kan
baten de stabiele, duurzaam blijvende,
de oorlog principieel verwerpende en
definitief uitbannende universele staat
kundige vrede. Geen enkele stap zelfs
We kunnen bij het nieuwe bewijs
van onvermogen, dat Genève ons bood,
om in het belang van de gehele mens
heid in dit wereldbestel te geraken tot
een georganiseerde vreedzame wereld
gemeenschap met uitbanning van de
oorlog, slechts herhalen, dat er slechts
één weg is om de oorlog „af te schaf
fen", de weg van Wereldfederalisme,
de weg van organisatie van de wereld
als geheel tot een rechtsorde ana
loog, niet identiek aan de staats
rechtsorde, met een wereldregering,
een wereldvolksvertegenwoordiging,
wetgevende-, uitvoerende- en recht
sprekende macht, gesteund door een
internationaal politie-apparaat, gepaard
met volledige oorlogsontwapening der
staten, die souverein blijven binnen
hun grenzen.
Dit is het alles beheersende vraag
stuk in de wereld, en niet alleen t.a.v.
oorlog of vrede, maar niet minder ten
opzichte van alle werkelijke belangen
van de mensheid, o.a. voor de afdoen
de bestrijding van de ondervoeding,
waaraan de halve wereld lijdt.
Maar, dit vraagstuk, hoe klemmend
ook, en ondanks de fatale mislukkingen
om op internationaal politiek gebied
iets wezenlijks tot stand te brengen,
ondanks de duidelijke taal die de feiten
spreken, dit vraagstuk is negen jaar
nadat het wapengeweld van de tweede
wereldoorlog zweeg, nog door geen
enkele officieel verantwoordelijke in
stantie in de wereld aan de orde ge
steld.
De inspecteur belichtte hem en ant
woordde op dezelfde toon „Een beetje
minder, Dirk. We kennen je zo lang
zamerhand. Vertel ons maar eens
gauw waar je kornuiten zijn, dat be
spaart ons het zoeken
„Klets," bromde de ander, hoewei
hij toch geschrokken was; „ik ben al
leen thuis".
„Zo?" spotte de politieman, „is dit
je thuis tegenwoordig? Enfin, op de
Amstelveenseweg had je het niet veel
beter. Maar sprookjes moet je maar
eens op een andere keer vertellen. Er
staat een wagen voor de deur. Waar
is de eigenaar?"
„Weet ik veel," antwoordde de an
der. „ik lag al in bed en werd wak
ker van het lawaai".
Op ditzelfde ogenblik klonken er re
volverschoten.
„Dat is aan de achterkant," siste de
inspecteur. „Vlug! Twee man er heen
voor assistentie!" Zo snel ze konden
verdwenen twee agenten naar buiten.
„Dirk, ik denk dat je er dit keer
weer eens gloeiend bij bent, beste
jongen," zei de inspecteur, zich weer
En het is zeker, dat bij ons anachro
nistische immers 5000 jaar lang in
wezen geheel onveranderde wereld
bestel, vroeg of laat oorlog onvermij
delijk zal zijn.
Zolang we dit niet inzien is onze
toekomst en die van onze kinderen
hopeloos en zonder enig perspectief en
kunnen wij aan die kinderen niet anders
nalaten dan de lugubere erfenis van
onze gespleten, verscheurde en ver
trapte wereld, deels gedemoraliseerd
en deels demoraliserend.
Terwijl jaarlijks door de staten milli-
arden bij milliarden worden „besteed"
aan oorlog en oorlogsvoorbereiding en
oorlogsnaweeën, wordt er nog steeds
geen enkele cent uitgetrokken voor de
ernstige bestudering van de vraag, hoe
het mogelijk kan worden gemaakt de
nobele doelstellingen van de Verenigde
Naties vermeld in de Préambule
van haar Handvest te verwezen
lijken daarvoor bestaat zelfs bij deze
hoge instelling zelve niet de minste
aandacht.
Hoe lang zullen we deze struisvogel
politiek nog volhouden, en nog kunnen
volhouden En hoeveel tijd zal ons
nog worden gelaten om het roer om
te gooien Wanneer zal het gezonde
verstand en de moraal overwinnen
Laten we indachtig zijn aan het
oude Chinese spreekwoord „Het is
later dan ge denkt".
Nabij Kruiningerhaven komt
een parkeerterrein
Het komt herhaaldelijk voor dat
automobilisten die een bezoek willen
brengen aan Zeeuws-Vlaanderen, bij
het veer Kruiningen-Perkpolder hun
wagen willen laten staan om vanuit
Perkpolder met de bus of een ander
openbaar vervoermiddel dit deel van
Nederland te bezoeken.
Daar er bij Kruiningerhaven echter
een parkeerterrein ontbreekt is men
genoodzaakt zijn wagen mee naar
Perkpolder te nemen, hetgeen dus niet
strookt met de wensen van een deel van
het publiek.
De A.N.W.B. heeft zich hierover
tot de Rijkswaterstaat gewend en kan
thans mededelen dat het inderdaad in
de bedoeling ligt een klein parkeer
terrein aan te leggen bij het veerplein
te Kruiningerhaven.
tot de man op de trap wendende. „Je
moest ons even aan de praat houden,
hè? Opdat je kameraden er vandoor
konden gaan. Maar ze hebben er niet
aan gedacht, dat het huis omsingeld is.
En ze zullen onderhand wel gepakt
zijn".
Toen liet de ander zijn masker val
len. „Zo, inspecteur," antwoordde hij
spottend. „Dan moet U maar eens be
wijzen, dat ik er wat mee te maken
heb. ik kan er niets aan doen, als Jan
en alleman hier komt binnenlopen".
„Nee, dat begrijp ik. Maar je groot
handeltje in zout en zeep is een mooie
camouflage geweest, Dirk. ik ben er
bijna ingetrapt en ik begon al te ver-
ondersteilen, dat je op je ouwe dag
nog een ordentelijk burgermens wilde
worden. Jammer, dat je geen ernst ge
maakt hebt van je handeltje".
Op dit moment kwamen vier agen
ten in de deuropening met drie stevig
geboeide mannen tussen hen in. Een
van de politiemannen liep naar de in
specteur, salueerde en zei triomfante
lijk: „Inspecteur, alle drie de vogels
geknipt en alle drie oude bekenden".
