Koningin Juliana bezocht Zeeuws-Vlaanderen.
n~i n
KI
ZONDER GELUK
vaart niemand wel
LICHT IN DE DUISTERNIS
ESCHAK
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
9e Jaargang Nummer 478
Vrijdag 19 Maart 1954
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,25
Prijs der advertentiën
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 een' extra
Koningin Juliana heeft Zaterdag 13
Maart te Eede op historische grond
een monument onthuld, waar Haar
Koninklijke Moeder 9 jaar geleden voor
de eeiste maai weer de Nederlandse
bodem betrad.
Op Haar tocht door Zeeuws-Vlaande-
red bereidde de bevolking onze Vorstin
een warme ovatie.
Nadat de Koninklijke trein te Vlis-
singen het station binnenstoomde en de
Commissaris der Koningin zijn op
wachting bij H.M. gemaakt had, en
verschillende personen aan H.M. had
voorgesteld, vertrok het Hoge gezel
schap met de veerboot „Oosterschelde"
naar Breskens, waar de haven met de
vele versierde vissersschepen een zeer
feestelijke aanblik gaf.
Jammer dat het grillige voorjaars
weer zich van de onaangenaamste kant
liet zien en een zeer gure wind over
de kade woei.
Toen de „Oosterschelde" meerde,
waren ter begroeting van H.M. o.m.
aanwezig het college van B. en W.
van Breskens, alsmede de gemeente
secretaris, wiens zes-jarig dochtertje de
Koningin een prachtig bouquet bloemen
mocht aanbieden. H.M onderhield zich
enkele ogenblikken met de gemeente
lijke autoriteiten, waarna jhr. mr. A.
F. C. de Casembroot Haar naar de
wachtende auto's begeleidde.
De Koningin droeg een bruine
bontmantel waaronder Zij een licht
grijze japon droeg. Haar haar was be
dekt met een lila kapje.
Vele Ambonnese vrouwen maakten
in haar sarongs een zeer fleurige in
druk en betuigden op hun eigen be
scheiden wijze hun grote aanhankelijk
heid aan Oranje. Via Schoondijke werd
naar Oostburg gereden, waar H.M. een
gedenksteen onthulde, welke is aange
bracht aan de woning van Notaris J.
Mijs, de woning welke de eerste was,
die haar Moeder na haar terugkeer in
ons land in 1945 betrad. Ook mr. K.
Hoekzema, Oostburg's burgemeester en
de beide wethouders wachtten het Hoge
gezelschap op, waarna de heer Mijs
zich met een korte toespraak tot
H.M. wendde. Spr. memoreerde het
feit, dat Haar Moeder 9 jaar geleden
in zijn woning de koffie gebruikt had
en betuigde zijn dank, dat H.M. thans
bereid was gevonden om een gedenk-
fïÜILLtTUK
door HENK VAN HEESWIJK
's Avonds, toen de beide vrienden
zich uitkleedden, zei Fred peinzend
„Eigenlijk heb je nog gelijk, samen
zweerder. Waarom ben ik niet wat
flinker geweest? Dan had ik haar en
mij een vervelende nacht bespaard".
„Zo is het jochie, je moet het ijzer
smeden als het heet is- E .fin, je hebt
haar nu, zorg er voor dat je haar niet
verliest".
„Dat zal wel loslopen," meende Fred
luchthartig, maar hij kon op dit ogen
blik nog niet vermoeden, dat zijn ge
luk binnen een paar dagen reeds ge
vaar zou lopen.
HOOFDSTUK V.
Het geluk van de vier jongelui was
volkomen. Dagelijks brachten de meis-
steer. te onthullen. Op de steen staat
vermeldt„Bij de terugkeer op 13
Maart 1945 in Haar land was dit het
eerste huis in bevrijd Nederland, dat
H.M. bezocht". Terwijl de Oostburgse
Harmonie het Wilhelmus inzette, trok
H.M. aan het lint en onthulde de 'ge
denksteen.
Evenals Haar Moeder 9 jaar geleden,
bezocht H.M. de woning van de heer
Mijs en gebruikte er de koffie. Ter be
groeting waren aanwezig Mevr. C. S.
de Casembrootbaronesse van der
Feltz, de echtgenote van de Commis
saris der Koningin, Mevr. Hoekzema,
de echtgenote van Oostburg's burge
meester en Mevr. Mijs. Na een ver
blijf van een kwartiertje begaf H.M.
zich weer naar de auto, vanwaar het
zonder stoppen op Aardenburg aan
ging-
In het Gemeentehuis bevonden zich
burgemeester J. M. A. C. van Dongen,
Excellentie M. A. van der Bogaerde,
gouverneur van Oost-Vlaanderen welke
namens Z.M. Koning Boudewijn zijn
opwachting kwam maken bij H.M.,
Prof. dr. L. J. M. Beel, minister van
Binnenlandse Zaken, leden van G.S. en
Kapitein D. de Haas van het district
Terneuzen van de Kon. Marechaussee.
De jeugdverenigingen stonden voor
het gemeentehuis opgesteld, terwijl
H.M. de trappen van het stadhuis be
steeg. De kinderen brachten een
aubade. Na een kort oponthoud reed
men naar Eede alwaar men om kwart
over twaalf arriveerde.
De maker van het monument, de
heer P. Roovers, werd aan de Koningin
voorgesteld. Een detachement van de
Ned. douane vormde de erewacht.
Twee oorlogsweesjes, Marianne de Zut-
ter en Fientje van Gassen, boden H.M.
bloemen aan. In een korte toespraak
richtte burgemeester van Dongen zich
tot H.M. en memoreerde de zeer zware
tijd, die aan de bevrijding van Zeeuws-
Vlaanderen vooraf ging. Veie huizen
en dorpen werden tijdens de bevrij
dingsacties verwoest.
Toen het bericht kwam, dat H.M.
Koningin Wilhelmina op komst was,
kreeg de bevolking weer nieuwe moed
en wilde de moeilijkste tijd uit het
leven vergeten Oude, harde mannen,
stonden te wenen als een kind, toen
de Koningin de grens overschreed.
jes een bezoek aan de garage en het
kon niet zo druk zijn of er werd een
uurtje afgenomen voor gezellige kout
en voor een klein vrijpartijtje. Avonds
gingen ze om beurten naar „Ruim
zicht," terwijl het ook wel eens ge
beurde, dai de meisjes samen de
avond in de garage kwamen door
brengen. Het bedrijf van de vrienden
groeide voorspoedig. Ze kregen nu
langzamerhand ook vaste klanten. Dat
wil zeggen: automobilisten, die gere
geld dagelijks kwamen tanken. Een
feit van belang was ook, dat de bak
ker in het dorp er toe overgegaan was
om zijn oude aftandse merrie voor
goed op stal te zetten, de wagen op
te bergen en een nieuw bestelautotje
er voor in de plaats te nemen. Aan
gezien hij veel klanten had in de wijde
omgeving van het dorp, kon hij deze
met zijn auto vlugger en beter bedie
nen en de wagen kwam bij de garage
houders in onderhoud.
Een tweede feit van betekenis was,
dat de chauffeur van de brandweer
auto ging trouwen en naar een ander
dorp verhuisde. Joop werd toen door
-
ff,k p?;
i 'ff
Ik weet niet hoe 't u vergaat als u
een blinde ziet, maar ik voel me altijd
even wat week worden van binnen.
Hoe zou u 't echter vinden eens een
tournée te maken langs tientallen te
huizen en werkplaatsen voor blinden,
binnen en buiten ons land Gelukkig
heerst er in al die centra van menselijk
leed een opgewekte geest en nijvere
handen trachten zich op vele manieren
nuttig te maken. Natuurlijk is de blin
denzorg in lang niet alle landen be
hoorlijk georganiseerd, ja dikwijls bad
men reeds zoveel problemen op te
lossen, dat er geen tijd of geld meer
over was voor hulp aan invaliden.Het
is daarom verheugend, dat de afdeling
Technische Hulpverlening der Verenig
de Naties hieraan iets is gaan doen.
Als eerste resultaat heeft zij dezer
dagen een compleet blinden-instituut
te Caïro (Egypte) geopend, waar o.a.
speciaal boeken voor blinden worden
gedrukt, middelbaar onderwijs wordt
gegeven en allerlei handenarbeid kan
worden geleerd.
Op de foto een groepje beginners
bezig met vlechtwerk.
(d. K.).
Men putte kracht uit het feit, dat de
Landsmoeder er weer was, men voelde
zich één met Oranje.
Namens de bevolking betuigde burge
meester van Dongen zijn sympathie
en aanhankelijkheid. In Eede verheugde
men zich, dat de Koningin naar de
grens heeft willen komen. Dit noemde
de burgemeester een belangrijke datum
in de geschiedenis. Vriendelijk voldeed
H.M. daarna aan het verzoek, het
monument te onthullen, waarna de
Harmonie het Wilhelmus ten gehore
bracht. Het monument stelt een
vrouwenfiguur voor, die een wapen
schild draagt. Het opschrift luidt
„Hier keerde op 13 Maart 1945 onze
de burgemeester aangezocht als op
volger en dat nam hij natuurlijk on
middellijk aan. Dit gaf wel geen in
komen, behalve dan bij brand, maar
de jongeman zag hierin een blijk van
vertrouwen en zodoende werd hij door
deze benoeming in de dorpsgemeen
schap opgenomen. Ook deze wagen
had hij reeds in onderhoud, terwijl de
garage nu tevens voor de olie- en de
benzineleverantie moest zorgen. Dit
alles had de vriendelijke burgemeester
die veel met de jongen op had, in
orde gemaakt.
Nog een derde gebeurtenis was
van belang. Veertien dagen, nadat de
beide jongens bun uitstapje naar zee
hadden gemaakt, kwam er op een
avond een vreemdeling voorbij de ga
rage wandelen. Joop zat vo„r de deur
een sigaret te roken, zoals hij zo vaak
deed en Fred was naar „Ruimzicht,"
aangezien het deze avond zijn beurt
was De man groette en Joop beant
woordde de groet vriendelijk. Nieuws
gierig keek de wandelaar naar de ga
rage, liep enkele meters door en
keerde toen weer op zijn schreden te-
Landsvrouwe terug tot Haar volk".
Een krans werd aan de voet van het
monument gelegd, namens de stichting
voor oorlogsgedenktekens.
Vervolgens reed men naar het
patronaatsgebouw te Eede waar de
lunch werd gebruikt, welke werd aan
geboden door het gemeentebestuur van
Aardenburg. Wethouder Sturtewaegen
bracht op zijn eigen, humoristische
wijze, H.M. dank voo>- Haar komst naar
Eede, namens de gehele bevolking.
Onder de genodigden bevonden zich
j o.m. alle burgemeesters en wethouders
van W. Z.-Vl., welke aan H.M. werden
voorgesteld.
Na de lunch formeerde de stoet zich,
rug. Joop keek met belangstelling naar
zijn manipulaties.
De man trad op Joop toe, tikte even
aan de zwarte glimmende rand van
zijn pet en vroeg: „Bent U wellicht de
eigenaar van deze garage?"
„Jawel," antwoordde de aangespro
kene.
„Als ik niet te brutaal ben, hebt U
veel werk?"
„Gaat wel," antwoordde Joop, niet
begrijpende, waar de ander heen wilde.
,,'t Kon slechter".
„O juist". De man draaide eens een
beetje met zijn voet. Joop keek hem
eens aan. Een jongen van miin leeftijd,
dacht hij. Aan zijn pet te oordelen een
chauffeur. Maar niet iemand uit het
dorp.
„Kijk eens, mijnheer, ik ben momen
teel zonder werk. U kunt me zeker
niet gebruiken in de garage? Ik heb
van de meeste wagens en motoren
verstand. Ik zit al enige jaren in dit
werk".
„Tja". Joop krabde zich eens achter
zijn oor, een gewoonte, als hij ergens
over nadacht. „Wij zijn zelf met z'n
