De nieuwe baas
Nederlandse stadswijken
in Sydney
ZONDER GELUK
vaart niemand wel
Land- en tuinbouw
SCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
8e Jaargang Nummer 456
Vrijdag 16 OCT. 1953
Drukkers-UitgeverijFirma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,— per kwartaal; franco
per post f 1,25
Prijs der advertentiën
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
De Opvoedkundige, Wetenschappe
lijke en Culturele Organisatie van de
Verenigde Naties (kortweg de Unesco
geheten), heeft dezer dagen een nieuwe
directeur gekregen.
't Is de in Amerika vooral onder
studenten zeer bekende Dr. Luther H.
Evans, gewezen beheerder van de
grootste bibliotheek ter wereld, t. w.
die van het Amerikaanse Congres te
Washington.
De heer Evans werd geboren in het
Zuiden Bastrop County (Texas)
en is thans ;i jaar.
Hij heeft vanaf de schoolbanken
grote belangstelling gehad voor inter
nationale aangelegenheden. Als jonge
man bezocht hij practisch alle Europese
landen, om er gedurende enige tijd de
regeringsvorm te bestuderen.
In 1945 was hij mede-stichter van
de Unesco.
J. P. de Klerk.
Als immigratieland blijft Australië
op het ogenblik in het middelpunt van
de belangstelling staan. Verschillende
feiten en omstandigheden werken dit
in de hand, o.a. de optimistische be
vindingen van de voorzitter van het
N.V.V., de heer Oosterhuis, die sinds
enkele dagen op de terugweg is naar
Nederland.
Het is altijd prettig om bijzonder
heden te vernemen van iemand, die in
staat is uit de eerste hand en vooral
dank zij een langdurige persoonlijke
F£UILLETOK
door HENK VAN HEESWIJK
6.
„Een brug hebben we nog niet, dus
het doorsmeren zulien we, zo goed en
zo kwaad als het kan, zo moeten doen.
Kijk jij even de benzinetank na. Wat
een geluk zeg, dat we nog twee volle
bussen hebben. En ook nog olie. De
radiateur ook even bijvullen. Water is
er genoeg".
Toen ze met hun werkzaamheden
klaar waren, de claxon geprobeerd
hadden en beiden elkaar tevreden aan
keken, zei Joop„Pomp even een paar
emmers water, dan zuilen we de wa
gen ook nog schoonwassen, want dat
is hard nodig. Overigens is het een
kwestie van hoogstens tien minuten en
dat zulien we als een soort service
geven".
Ook dit was spoedig gereed. „En
i ervaring, mededelingen te doen over
de kansen in dit immigratieland.
Verleden week is uit Australië in
ons land aangekomen de heer G. van
Rijn, die als Nederlands emigratie
ambtenaar in Sydney al enige jaren
met het emigratiebijltje heeft gehakt
en temidden van onze geëmigreerde
landgenoten met hun lief en leed de
ware betekenis van de emigratie heeft
leren kennen.
De heer Van Rijn, kersvers uit Aus
tralië gearriveerd heeft bij zijn aan
komst op Schiphol het volgende mee
gedeeld. Vóór ik vertrok, hebben vele
emigranten mij verzocht, hun groeten
over te brengen in Nederland, en de
mensen daar alsjeblieft te vertellen, dat
aij het best maken. En ik verzeker u,
zij maken het best
Momenteel wonen er 50.000 van
onze landgenoten over geheel Australië
verspreid. Velen van hen ken ik niet,
die vallen onder de zorg van mijn
collega's in de andere hoofdplaatsen
Met vele honderden emigranten in
New South Wales en Queensland ben
ik echter steeds in contact.
Een week of drie geleden woonde ik
een Zaterdagavond-bijeenkomst bij van
de Nederlandse Vereniging in Orange,
dat is een plaats ongeveer 250 km.
ten Westen van Sydney gelegen.
Toen ik aan de honderdvijftig aldaar
vergaderde Nederlanders vroeg, of wel
licht één van hen er voor voelde om,
desnoods op Rijkskosten, naar Neder
land terug te keren, was er niet één
gegadigde Allen, zonder uitzondering,
hebben het uitstekend, niet alleen daar,
maar ook in de andere plaatsen. Het
leuke van ons emigratiewerk is, dat
wij de mensen in de verschillende stadia
na hun aankomst in het nieuwe land
mee maken. De eerste tijd is voor de
immigrant niet gemakkelijk. Dat is
nergens het geval, in Canada, Zuid-
Afrika, Nieuw-Zeeland, noch Australië.
Met hard werken en doorzettings
vermogen slaan onze mensen zich ech
ter door de beginmoeilijkheden heen.
Deze beginmoeilijkheden liggen voor
namelijk bij de behuizing. En het is
bewonderenswaard, wanneer men ziet,
hoe dit probleem wordt opgelost,
meestal door zelf bouwen.
Hele Nederlandse wijken verrijzen
in verschillende plaatsen uit de grond.
In en bij Wollongong, een staalcentrum,
ten Zuiden van Sydney, zijn er al stra
ten waar ik tien of vijftien Nederlandse
nu aan het rekenen," zei Fred, die de
zakenman was. „Ik heb tien liter ben
zine bijgevuld, een halve liter olie, dan
de zekering en het doorsmeren nog".
„Wat zou je denken van zes gul
den?" vroeg Joop.
Fred keek eens naar het sportwa-
gentje, dat inmiddels door het schoon
maken een gedaanteverwisseling had
ondergaan en antwoordde„Zeg maar
gerust zeven gulden. Wacht eens, ik
meen, dat ik boven, tussen de rom
mel, een kwitantieboekje gezien heb".
In een wip was hij weg en kwam
een minuut later terug met een enigs
zins vergeeld, maar toch bruikbaar
kwitantieblok.
„Zo, nu zullen we officieel de reke
ning uitschrijven. Alles gespecificeerd.
En dan breng jij de wagen naar het
hotel".
De reiziger, die juist aan zijn des
sert bezig was, nam de kwitantie van
Joop over, keek even door het raam
naar zijn thans glanzende wagen,
waarvan alle moddersporen verdwenen
waren en knikte tevreden. Hij las de
kwitantie na, knikte nogmaals en vouw
gezinnen op een rijtje weet te wonen.
De Nederlandse bakker brengt er brood,
een Nederlandse slager vlees en de
Brabantse schoenmaker repareert het
schoeisel.
Natuurlijk zijn er vele plaatsen waar
nog maar één of twee van onze land
genoten neerstreken en gezien de grote
afstanden, weinig contact met elkaar
hebben. Maar ook met hen ben ik
regelmatig in aanraking, persoonlijk of
via de dominee of pastoor.
Van allen, vrijwel zonder uitzonde
ring, kan tk hetzelfde zeggenzij
passen zich aan omstandigheden en
levenswijze aan op een manier die de
Australische immigratie-ambtenaar voor
N.S.W., toen ik enkele dagen geleden
afscheid van hem nam deed zeggen
„breng, als je kunt, een paar duizend
van je landgenoten mee. Zij zijn onze
beste emigranten".
Om de werkgelegenheid in Australië
behoeft niemand zich meer zorgen te
maken. Er is momenteel op vrijwel
alle gebied kans om aan de slag te
komen, tenminste als men er niet bang
voor is, de handen uit de mouwen te
steken en aan te pakken. Verwacht
wordt, dat binnenkort een tekort aan
arbeidskrachten zal ontstaan en ge
deeltelijk is dit al zo.
Dit geldt voor alle met uitzondering
van administratieve beroepen. Een kan
toorbediende komt in zijn vak moeilijk
aan de slag. Maar verder zijn de mo
gelijkheden voor ambachtslieden, boeren
en andere momenteel uitstekend.
Om maar één enkel voorbeeld te
noemen toen ik verleden week Vrijdag
mijn kantoor in Sydney verliet lagen
daar aanvragen om boerengezinnen die
mij letterlijk deden watertanden. Maar
boeren had ik niet
Er zijn dus grote, zeer grote kansen
op dit gebied in Australië.
DE KINDERZEGELS 1953.
Op 16 November a.s. zullen op alle
postinrichtingen in Nederland de Kin
derzegels 1953 verkrijgbaar worden
gesteld.
De verkoop van deze zegels zal du
ren tot en met 15 Januari 1954.
Het ontwerp is van de heer Th.
Kurpershoek te Amsterdam, die ook
de tekst en de waarde-aanduidingen
verzorgde. De zegels zijn uitgevoerd in
2 kleuren in offsetdruk.
de het papiertje toen op. Uit zijn
portefeuille haalde hij drie briefjes van
een rijksdaalder en legde dit met een
nonchalant gebaar neer voor de enigs
zins zenuwachtige Joop.
„Laat de rest maar zitten," zei hij
onverschillig. „En bovendien bedankt
voor het schoonmaken. Dat was inder
daad hard nodig".
„Ik hoop, dat U tevreden bent,"
opperde Joop, het geld met een even
onverschillig gebaar in zijn lege porte-
monnaie bergend. „En als U nog eens
mocht langs komen
„Ik zal aan je denken".
Fred, die inmiddels met het brood
naar boven was gegaan, zat de avond
maaltijd gereed te maken op een oude
krant, toen Joop binnenstormde.
„Het eerste verdiende geld in onze
garage," zei hij vrolijk en opgewon
den, de drie briefjes van een rijks
daalder boven zijn hoofd houdend.
„Heeft hij je drie knaken gegeven?"
vroeg Fred verbaasd.
„Ja, de rest was fooiLaat-ie fijn
zijn! Als we zo een stuk of tien
klanten op een dag hebben, zijn we
De waarden, voorstellingen en kleu
ren zijn:
2 plus 3 ct., Meisjeskopje met emmer,
schep en vlaggetje; geel en blauw.
5 pi. 3 ct., Jongenskopje met appel;
groen en karmijn.
7 pi. 5 ct., Meisjeskopje met duif;
blauw en sepia.
10 pi. 5 ct., Jongenskopje met scheep
je; goudoker en violet.
25 pi. 8 ct., Meisjeskopje met tulp;
vieux rose en olijfgroen.
De zegels zuilen tot en met 31 Dec.
1954 voor de frankering geldig zijn.
Clandestiene zenderFriesland'
Zondag 11 October j.l. hebben op
sporingsambtenaren van P.T.T., in
samenwerking met de Rijkspolitie, in
Stadskanaal de clandestiene zender
„Friesland," die op de golflengte van
200 m. werkte, opgespoord en in be
slag genomen.
Proces-verbaal werd opgemaakt te
gen de 31-jarige los werkman J. W.,
wonende aldaar en tegen de 21-jarige
los werkman G. L. B., wonende te
Musselkanaal.
Herfetbemestingsad vieze n.
Nu de meeste gewassen het veld
weer hebben geruimd en de herfst in
middels weer zijn intrede heeft gedaan,
lijkt het ons goed even stil te staan
bij die meststoffen welke thans met
succes kunnen worden uitgestrooid.
Afgezien van de herfstbemesting van
stikstof op wintergranen, koolzaad e.d.,
bepalen wij ons nu meer bij de fosfaat-,
kali- en kalkbemesting. Wat betreft de
fosfaatbemesting is de tijd nu rijp om,
in de eerste plaats op de kalkbehoef-
tige gronden (te lage pH) Thomas-
meel te strooien.
Van de verschillende kalimeststofien
kunnen wij de chloorhoudende soorten
(Kalizout 20, 40 of 60%) het beste in
de herfst toedienen. Dit met het oog
op chloorbeschadiging bij gewassen
welke hiervoor gevoelig zijn (aardappe
len, tabak, stambonen, wortelen, vrucht
bomen e.a.).
De kalkmeststoffen dienen waar nodig
ten spoedigste te worden gestrooid en
zo mogelijk door de bouwvoor ge
mengd. Pas dan zal men voor een
volgend oogstjaar een volledig rende
ment kunnen verwachten.
binnen tien jaar millionnair
„Maar dit is allemaal geen verdien
ste. Je vergeet de benzine, de olie en
de zekering, die we hebben geleverd".
„Nou, goed, maar dan blijft er toch
altijd nog drie gulden voor ons over.
Mij dunkt, Fred, dat we niet mogen
mopperen. Ons bedrijf is nog geen
dag oud en we kunnen in ieder ge
val zeggen, dat we de eerste klant
gehad hebben. Enfin, ik heb het altijd
wel gezegd: Zonder geluk vaart nie
mand wel".
Even later zaten ze te smullen van
het lekkere verse brood, de melk, de
kaas en de roomboter, die Fred er in
een dikke laag op gesmeerd had. En
bovendien dikke plakken kaas.
„Als je jarenlang nooit anders dan
een schraap margarine op je brood
gehad hebt, weet je niet wat je proeft,
nu je er eens behoorlijk roomboter op
kunt doen," meende Joop. „Jonge,
jonge, wat een kostelijke maaltijd".
Toen ze verzadigd waren, rookten
ze nog genoeglijk een sigaret, onder
wijl van tijd tot tijd naar buiten kijkend,
of er soms niet onverwachts een auto
