Visserijdag 1953 te Breskens.
Opruimingsfeest
DE ZWARTE VLEK
E SCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
8e Jaargang Nummer 443
Vrijdag 17 JULI 1953
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,25
Prijs der advertentiën
10 cent per m.in.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
Wanneer men vanuit Vlissingen met
één der prachtige en geriefelijke ferry-
boten naar Breskens oversteekt, treft
u bij het binnenlopen van de haven
de grote veranderingen, die daar plaats
hebben gehad. Niet alleen, dat men ziet
hoe de outillage der haven snel wordt
verbeterd, maar ook de vele gebouwen
en opslagruimten die daar zijn verrezen.
En als men dan zijn blik eens over
de gehele haven laat gaan, dan ziet
men dat een fraai complex van ge
bouwen verrezen is, vlak bij de haven
tegen de kade gelegen. De nieuwe
vismijn is er dus De vismijn, het hart
van geheel de visserij te Breskens.
Waar zullen deze stoere werkers der
zee meer trots op kunnen zijn dan op
hun vismijn, voor welke zij jaren lang
gestreden hebben en waarvan zij nu
in dit nieuwe gebouw het symbool
kunnen zien van de wederopstanding
der vorige, na de zware slagen, welke
hun de laatste jaren waren toegebracht.
Met trots zullen zij nu de vrucht van
hun strijd, de nieuwe vismijn, officieel
in gebruik gaan nemen. Want waar is
harder gewerkt en gezwoegd dan hier
in ons vissersdorp aan de Schelde
Waar is men erger getroffen geweest
en waar heeft men zich vlugger her
steld van de slagen, welke waren toe
gebracht Als men ziet het herstel
der woningen, plantsoenen en de ver
betering aan strand en duinen, dan
stemt dit tot hoop.
Met onovertroffen wilskracht werd
de opbouw van dit alles ter hand ge
nomen, speciaal ook van de vissers
vloot, die na de catastrophe van 1944
practisch geliquideerd was. Komt en
ziet, wat men bereikt heeft. Een vloot
van schepen als nooit tevoren, bemand
met onverschrokken mannen, die dag
en nacht er op uit trekken om on3
land en het buitenland van vis en
garnalen te voorzien. Breskens mag
trots zijn op deze mannen en is dat
ook. Het is niet alleen om de opening
van deze vismijn, dat Breskens zich
opmaakt om op 15 en 16 Augustus
festiviteiten te organiseren, maar nog
meer om de dankbaarheid van de ge
hele gemeente te tonen aan deze
mannen der zee en ook omdat dan
hun visserij vereniging „Ons belang"
het 35-jarig bestaan zal herdenken.
Wat moet het een prachtige dag zijn
voor de leden en het bestuur, om nog
eens te overdenken wat in die 35 jaren
door hen is tot stand gebracht. Hoe
moet het hen met trots vervullen, te
zien, hoe heel de gemeente als één
man zal werken om de visserij in het
bijzonder en ook Breskens te laten zien
FEUILLETON
66. door NIEK VAN DER ZWAAN.
Met een zucht liep ze terug naar
haar stoel, waarin ze zich liet vallen.
Langzaam schudde ze haar hoofd. „Zo
en daaruit heb jij dus geconcludeerd,
dat ik het goed vond?"
Zenuwachtig plukte hij aan zijn vin
gers. „Dus het is niet zo?"
Ze lachte schril en het klonk onwe
zenlijk. „Balk en ik stel je voor".
En toen, zachter: „Ik dacht, Ger, dat
jij wel beter wist".
Wijnandse keek haar verschrikt aan.
Dat is dan een afschuwelijk misver
stand geweest, dacht hij. En hij, stom
meling, was meteen weggelopen
„Neem eens een stoel en ga even
rustig zitten," zei ze, opstaande en de
sleutels van beide deuren in het slot
draaiend. „Zo, nu kunnen we ten
minste niet gestoord worden. En ver
tel me nu eens precies, wat jou plot
seling zo overstuur maakt. Want ik
zoals het is, de gemeente van de toe
komst, toegangspoort van West Z.-Vl.,
beginpunt van hoofdwegen naar Belgié
en Frankrijk.
Deze visserijdag zal en moet een
hoogtepunt worden van de opbouw
van Breskens en haar visserij in het
bijzonder. Daarvoor is haar nijvere
bevolking garant.
Dat ook in officiële visserijkringen de
Breskense visserij in hoog aanzien staat,
moge blijken uit het feit, dat ter ge
legenheid van het 35-jarig bestaan der
visserijvereniging, hier in onze gemeente
op 15 Augustus het buitengewoon con
gres van „Zevibel" wordt gehouden.
Voor deze gelegenheid schreef mevr.
van den Broecke-de Man uit Aarden
burg, de begaafde voordrachtkunstena
res, het openluchtspel „Proficiat Bres-
siana", waarin een groot deel van de
visserijgeschiedenis in beeld wordt ge
bracht. Onder leiding van de schrijfster,
zullen de plm. 250 medewerkenden,
voortkomend uit vrijwel alle verenigin
gen in de gemeente, iets brengen van
het wel en wee van onze gemeente en
de visserij in het bijzonder. Hier wordt
iets aparts geboden.
Zullen verder dan niet alle straten
zich inspannen om te tonen dat men
in Breskens op het gebied van versie
ring ook zijn man kan staan Wie zal
niet opgetogen zijn als men de stoet
van prachtig versierde wagens, waar
mee het wel en wee van alle vereni
gingen en ambachten uitgebeeld wordt,
afgewisseld met diverse muziekcorpsen,
door de gemeente ziet trekken
Wat te denken van de prachtkerels
der Nederlandse keur-turnploeg, die iets
van het allerbeste op turn-
gebied zullen laten zien. -Je-j.*' H
Voorts komt ook de Kon.
erk. Accordeon-Harmonie
„Apollo" uit Tilburg, wel-
bekend door het optreden
voor de radio, onder lei
ding van Coen v. Orsouw,
het feest opluisteren en
zal op muziekgebied U
het beste laten genieten.
Het korps telt 70 man
en heeft in binnen- en
buitenland reeds meerde
re malen ie prijzen be
haald.
Dit is echter nog niet
alles. Tot slot van de
Zaterdag is er ook nog
vuurwerk, hetgeen alleen
reeds een tocht naar Bres
kens waard is.
Dat men ook ver buiten
de gemeente belangstel
ling heeft en toont, moge blijken uit
de vele aanvragen om toegangskaarten
voor het openluchtspel uit binnen- en
buitenland, welke reeds binnenkomen.
Vooral in Belgié toont men warme
belangstelling voor de visserijdag. De
„Flandria" en de „Vlaamse Touristen-
bond" hebben nu reeds vaarten en
ritten per boot en bus naar Breskens
op 15 en 16 Aug. op het programma
staan.
Laat ons daarom eendrachtig de
handen aan de ploeg slaan en tonen
dat wij al deze belangstelling waard
zijn en het feest doen slagen, zodat
hierdoor Breskens weer in de volle
belangstelling komt te staan.
In de vele jaren van zijn bestaan
heeft Breskens laten zien dat het iets
„kan" organiseren. Of is men de tijd
van de Jaarbeurs en de Ooft- en Tuin-
bouwfeesten reeds vergeten Wat toen
in onze kleine gemeente werd gepres
teerd, heeft de bewondering gewekt
van velen, ook buiten onze grenzen.
Moge dit alles een stimulans zijn om
de handen in één te slaan, samen op
de bres. Dan zullen wij zien, dat ook
een kleine gemeente groot kan zijn.
En dan ook kan ik met u wensen
„Visserijdag" 1953 Breskens, behouden
vaart C.
Hoeveel radioluisteraars telt
Nederland?
Het aantal aangegeven radio-ontvang
toestellen in Nederland bedroeg per 1
Juli 1953 1.791.970 tegen 1.784.166
op 1 Juni 1953.
Op 1 Juni 1953 waren er 483-551
aangeslotenen op het Rijksradiodistri-
butienet tegen 483.824 op 1 Mei
953-
Het is
in Vlissingen
Deze week brengen wij drie extra
voordelige aanbiedingen:
pracht Regenmantels
van prima gabardine
maten 38 tot en met 48
van f 50,nu f 33,99.
Restanten Zomerpakjes
div. maten en kleuren
van f 39,50 f 29,50 nu f 9,99
Zuiver wollen Jersey
Deux Pièces
in div. kleuren en maten
van f 119,50 f115,nu f59,85
en nog honderden andere
spotkoopjes
Het is Opruimingsfeest bij
C. Buskenstr. 63, Vlissingen
De bus van boot en trein
stopt voor onze zaak.
De Kon. Accordeon-Harmonie „Apollo" uit Tilburg,
die o. 1. v. Coen van Orsouw Zaterdag 15 Augustus in Breskens zal concerteren
merk uit je houding, dat je in de
vaste overtuiging verkeerde, dat Balk
en ik zouden gaan trouwen, niet?"
Werktuiglijk ging hij in een der cra-
pauds zitten en knikte. „Ja, daar was
ik zo van overtuigd, dat
„Dat jij gedacht hebt," vulde het
meisje aan, „dat jij dacht: Nu heb ik
mijn kans voorbij laten gaan en toen
heb je waarschijnlijk hals over kop
Gonnie gevraagd".
Hij zuchtte zwaar. „Ja," antwoordde
hij, „zo is het ongeveer gegaan".
„Dus jij was, op het moment dat
Balk mij kuste, van plan me ten hu
welijk te vragen?"
Wijnandse keek haar verschrikt aan.
„Hoe weet begon hij.
Grimmig staarde ze voor zich uit.
„Dat begreep ik meteen. Of ben je
soms vergeten, dat ik van je houd?
En dacht je dan, dat ik me straffeloos
door Balk of wie dan ook zou laten
kussen? Ik geef je de verzekering, dat
ik hem behoorlijk op zijn nummer heb
gezet. Hij heeft, als een kleine jongen,
een draai om zijn oren gehad. En ik
heb hem duidelijk te verstaan gegeven,
dat hij het geen tweede keer moet uit
halen. Hij is nu diep beledigd en komt
hier niet meer. Hij Iaat alles brengen.
En jij, Ger Wijnandse, houd je van
Gonnie?"
„Ja, natuurlijk," antwoordde hij,
„anders had ik haar niet tot vrouw
gevraagd". Doch zijn antwoord klonk
niet overtuigend.
Lange tijd keek ze haar compagnon
aan en Wijnandse kon niet anders
doen dan de ogen neerslaan. Ze keek
dwars door hem heen, hij voelde het.
En zij moest begrijpen, dat hij een
onwaarheid sprak. Hij hield niet van
Gonnie, hoewel hij haar niet on
sympathiek had gevonden, toen hij
haar vroeg. Ze was al zo heel anders,
nu na de eerste week. Reeds de derde
dag had hij gemerkt dat ze huiverde,
als hij haar liefkoosde.
„Had maar geen antwoord gegeven,
Ger," sprak het meisje tegenover hem
eindelijk op zachte toon, „want je ge
zicht weerspreekt je woorden. Ik voel,
dat je nu al je onberaden stap be
treurd".
Wijnandse wuifde afwerend met zijn
hand. „Laten we er niet verder over
praten Miep, er is toch niets meer aan
te doen. En ze is een goede moeder
voor de kleine Tini. Dat is heel wat
waard, zou ik denken
Opeens zag hij tranen in de ogen
van Miep. Met een ruk sprong hij op.
„Miep, huil niet, kind; tracht je te be
heersen. Er is immers niets meer aan
te veranderen. Het zal wel zo moeten
zijn. Er geschiedt immers niets bij
toeval
„Laat me je nog één vraag mogen
stellen, Ger" zei ze, even een zak
doek over haar gezicht halend, „die
avond, toen je mij ten huwelijk wilde
vragen, deed je dat alleen voor
Tini, je dochtertje, of ook
Hij draaide zich om. „Bespaar me
het antwoord, Miep, want het heeft
immers geen zin meer. Laten we ver
standig zijn en er niet meer aan den
ken. Dat is voor ons beiden het
beste".
Langzaam liep hij naar de verbin
dingsdeur en draaide de sleutel om.
Even nog wendde hij zich naar haar
toe, maar het meisje zat nu in een
