f
Het veriaten eiland
De verplichte vooriaarssliErenkEuringen 1952
Hoeveel radioluisteraars tell Nederlanii?
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUVVSCH-VLAAN DEREN
8e Jaargang Nummer 370
Vrijdag 22 FEBR. 1952
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR <S DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
K.L.M.-instructrice met meer dan
5000 vlieguren op de grond
De naam van Edwin A. Link zal
voor altijd verbonden blijven aan de
manier van vlieginstructie geven, waar
bij de vlieger niet hoger van de grond
komt dan de 2 treden van zijn „Link
Trainer".
Ed Link is President van Link
Aviation Inc. te Binghamton, N.Y.,
een organisatie, die zich bezig houdt
met het fabriceren van deze wonder
lijke namaakvliegtuigjes en die ruim
1200 employé's telt. In zijn jonge jaren
was Link op het idéé gekomen om de
bewegingen, die een vliegtuig kan ma
ken in de lucht na te doen bootsen op
de grond door een klein model vlieg
tuig, dat door een motor in beweging
wordt gezet. De vlieger stapt in en
heeft de stuurknuppel voor zich, als
mede een aantal instrumenten, nodig
om een landing bij slecht zicht uit te
voeren. Daarom zitten er in de Link
trainer geen raampjes, terwijl een
bovenkap ook uitzicht in die richting
onmogelijk maakt. De Linktrainer kan
op zijn voetstuk om zijn as draaien,
enige graden op zijn kant liggen en
zijn neus opheffen of naar voren buigen.
Deze bewegingen zijn het, die het
vliegtuig in werkelijkheid ook kan
maken en nu hangt het er maar van
af, hoe lang en wanneer de vlieger zijn
kistje deze bewegingen laat uitvoeren,
want dit is verbonden met een snoer
aan een toestelletje, een zgn. krab, die
zich op een vrijstaande tafel beweegt
volgens de aanwijzingen van de link
trainer. Zodoende wordt een route afge
tekend met een pasteuse inkt op een
met glazen plaat bedekte kaart, die
een bepaald vliegveld met omgeving
voorstelt. De vlieger krijgt nu van de
instructeur via zijn koptelefoon instruc
tie om volgens een bepaalde procedure
dat veld te naderen en er onder nader
op te geven weersomstandigheden, te
landen. Gedurende deze procedure staat
hij in contact met de „Verkeerstoren"
van het bewuste veld. De instructeur
speelt voor die gelegenheid als Ver
keersleider, hetgeen met zich mee
brengt, dat hij de Verkeerstorentaai,
een op vele vliegvelden ter wereld met
uiteenlopend accent uitgesproken Engels,
perfect moet beheersen. Bovendien zij
nog vermeld, dat de instructeur zonder
de vlieger ervan in kennis te stellen,
door een knop „ruw weer" te bedie
nen, de linktrainer kan laten be wegen.
Het is dan aan de vlieger om deze
meteorologische omstandigheid zo goed
mogelijk op te vangen.
De K.L.M. heeft op de Amsterdamse
luchthaven Schiphol een vloot van 8
FEUILLETON
46)
door P. DE VRIES.
De beide aan boord zijnde geologen
slaakten een zucht van verlichting,
toen het eerste bericht was doorgeko
men. Het nietsdoen aan boord begon
hen danig te vervelen en zij wilden
niets liever dan aan de slag gaan. En
Whiteheaven gaf hen toestemming om
de volgende dag op het eiland met de
werkzaamheden te beginnen. Ze zou
den tevens kunnen beschikken over
drie leden der bemanning.
Zelf had hij 's avonds, na het diner,
een gesprek met de kapitein, Kees en
josien. Hij deelde hen mede, dat hel
zijn plan was met drie matrozen de
volgende dag naar het kamp van de
gouddelvers te gaan om de opdracht
van het gouvernement uit te voeren.
„Kees kan met me mee gaan, ten
minste, als hij zich behoorlijk kan ge
dragen. Doch tot mijn spijt kan ik miss
Josien niet toestaan mee te gaan. Zij
Liiktrainers in gebruik, waarvan 2
„één-motorige" en 6 „twee-motorige".
Onlangs verscheen er op de voor
pagina van The Connecting Link, het
twee maandelijkse krantje van Link
Aviation, de foto van een 24-jarige
jongedame, die was aangeduid met de
naam van ,,Yupe Ruygrok". In feite
heet zij Joep J. G. C. Ruygrok, link-
instructrice van de - K.L.M.nu reeds
6 jaar ais zodanig bij de luchtvaart
maatschappij werkzaam. Zij is de enige
vrouwelijke instructrice. in Europa en
werkt met 6 mannelijke collega's dag
aan dag om alle vliegers van de K.L.M.
hun geregeld terugkerende linkinstructie
te geven. Joep is er vroeg bij geweest,
en daardoor heeft zij nu dan ook 2
gouden banden en 1 blauwe op haar
uniformmouwen.
Als 18-jarig meisje kreeg zij een
bericht onder ogen, dat melding maakte
van de opening van de Nederlandse
Rijksluchtvaartschool en waarbij tevens
soilicitanten werden opgeroepen voor
de vliegeropleiding. „Ik ging er op
af", zegt Joep, „want ik wilde graag
vliegster worden, maar men keek
vreemd op, toen men mij zag aanko
men, want op de aanmelding van een
vrouw was niet gerekend. De Neder
landse Wet staat vrouwen het halen
van het vliegbrevet toe en bij de
Geneeskundige Dienst waren keurings
eisen voor vrouwen vastgelegd." Maar
hoe het zij, men wilde er op de Rijks
luchtvaartschool niet aan, voordat men
van de K.L.M. zekerheid had gekre
gen, dat zij ook zou worden aange
nomen.
Het aanstellen van vrouwelijke vlie
gers weid vooralsnog niet in overwe
ging genomen. Voor stewardess was
zij te jong, maar omdat de luchtvaart
haar erg trok, besloot zij voorlopig een
betrekking als typiste bij de K.L.M.
te aanvaarden. Reeds spoedig werd zij
te werk gesteld op het Navigatiebureau.
Toen werd de Linktrainingafdeling
opgericht. Twee linktrainers waren
aangekocht, en een Engelse K.L.M.-er
werd belast met de organisatie. Joep
zag en kreeg haar kans! In het begin
kwamen er per dag een 10-tal vliegers,
die allen een „vlucht" van 40 minuten
maakten, daarbij geïnstrueerd door
Joep en haar chef. Voorlopig werden
alleen Europese velden behandeld, doch
de berichten en gegevens hierover
waren nog niet zo uitgebreid.
In deze begintijd bewerkstelligde de
K.L.M., dat de jonge assistente naar
Engeland ging om te worden opgeleid
tot instructrice in de „Central Link
Training School" te Londen. Hier werd
zij terdege ingewijd in het instructie
geven en toen zij in December 1946
naar Amsterdam terugkeerde, had zij
het diploma van de C-categorie in haar
moet dus op haar erewoord beloven,
dat zij gedurende onze afwezigheid
aan boord, of in de onmiddellijke na
bijheid van het jacht zal blijven".
„En als ik mijn woord niet geef?"
vroeg Josien strijdlustig.
Whiteheaven haalde zijn schouders
op. „Dan acht ik mij ontslagen van
mijn verantwoordelijkheid jegens U.
Wat U dus eventueel op het eiland
overkomt, zult U dan aan Uzelf te
wijten hebben. U hebt zelf gezien, wat
voor mensen of het zijn in het kamp.
Ik voel veel voor de veronderstelling
van Kees, dat het de bewuste Duit
sers zijn van het krantenknipsel. En
daar komt nog bij, dat mannen, die
maandenlang in de eenzaamheid heb
ben vertoefd, wel eens rare dingen
kunnen doen, als ze onverwachts een
vrouw zien. Ik geloof, dat ik me nu
duidelijk genoeg heb uitgedrukt. We
hebben op het jacht geen cel of iets
dergelijks, dus We kunnen U niet op
sluiten, afgezien nog van het feit, dat
ik zulks ook niet zou willen. Maar ik
ben van mening dat U nu voldoende
gewaarschuwd bent. Blijf U op het
tasje. Een jaar later behaalde zij haar
B-diploma en in 1948 dat van de Civil
Aeronautics Administration. Vijf jaar
daarna moet zij examen doen voor het
diploma van de A-categorie; dat zal
dan het volgend jaar gebeuren lucht
vaartwetten, aero-dynamica, procedu
re's, kennis van de I.C.A.O.-voor
schriften, in staat zijn lezingen te hou
den voor vliegers over nieuwe proce
dure's en zelf 2 procedure's in de link
trainer kunnen uitvoerenHet
voor Nederland nieuwe, maar in som
mige landen reeds bekende systeem
van Airways heeft zij al onder de
knie, want bijv. Londen, Manchester,
New York en München werken al met
dit systeem.
Mej. Ruygrok werkt in de Europese
afdeling van de Linktraining, maar zij
heeft eens een aparte rol moeten spe
len op de Transatlantische sectie. Een
K.L.M.-vlieger die werd getraind voor
New York, hoorde plotseling gedurende
zijn gesprek met de „Toren" de stem
van een meisje, die op rappe toon met
Amerikaans accent een weerbericht
doorgaf, precies zoals dat het geval is
in werkelijkheid, waar binnen het
Amerikaanse verkeersgebied elk half
uur, de weerstations een weerbericht
lanceren. De vlieger die dit al enkele
malen had meegemaakt, kon zijn oren
niet geloven en na afloop vroeg hij
de instructeur waar hij die uitstekende
gramofoonplaat vandaan had. Joep
Ruygrok stond stilletjes te lachen
Dank zij doorzettingsvermogen en
onafgebroken studie heeft zij meer dan
5000 instructievlieguren op haar naam
kunnen brengen.
De verplichte voorjaarsstierenkeu-
ringen 1952, zullen in West Zeeuwsch-
Vlaanderen op de volgende datums
gehouden worden
Breskens, Maandag 25 Februari, 10
uur, café de Milliano;
Hoofdplaat, Maandag 25 Februari, 11
uur, gemeentehuis;
Biervliet, Maandag 25 Februari, 13
uur, café Oubrie;
IJzendijke, Maandag 25 Februari, 15
uur, Markt;
Waterlandkerkje, Maandag 25 Februari,
16,30 uur, Dorp;
Schoondijke, Dinsdag 26 Februari,
9,30 uur, C. Wijffels;
Zuidzande, Dinsdag 26 Februari, 10,30
uur, muziektent;
Cadzand, Dinsdag 26 Februari, 11,30
uur, van Iwaarden;
Retranchement, Dinsdag 26 Februari,
14 uur, wed. J. P. Vercouteren;
Nieuwvliet, Dinsdag 26 Februari, 16
uur, café Cornelis;
jacht, dan bent U veilig. Gaat U op
Uw eigen houtje er op uit, wel, dan
is alle verantwoordelijkheid voor U-
zelf".
„Ze zal toch wel haar eigen zin
doordrijven," meende Kees brommend
te moeten opmerken.
Josien lachte even, maar gaf geen
antwoord, toen Kees haar boos aan
keek. Ze stak, op echt Hollandse ma
nier, even haar tong tegen hem uit en
verliet toen, vrolijk fluitend, het ver
trek.
„Ik heb het wel gezegd," merkte
Bream verstrooid op, „niks als narig
heid, als je vrouwen aan boord brengt".
Kees stoof op. „Denkt U soms dat
ik dit eigenwijze stuk journaliste aan
boord gesmokkeld heb? Het zou me
een lief ding waard zijn, als ze op
het ogenblik op de Mokerhei zat
„Mokerhai?" herhaalde Whiteheaven,
niet begrijpend. „Where *6 that?"
„Ver genoeg hier vandaan om geen
last meer van haar te hebben," brieste
Kees, terwijl hij eveneens het vertrek
verliet en de deur met een slag achter
zich dicht wierp.
Groede, Dinsdag 26 Februari, 17 uur,
tramhalte;
St. Kruis, Woensdag 27 Februari, 9
uur, Ed. Blondeel;
Eede, Woensdag 27 Februari, 10 uur,
wed. Blondeel;
Aardenburg, Woensdag 27 Februari,
r 1 uur, café Ceulenaere;
Sluis, Woensdag 27 Februari, 14 uur,
Beestenmarkt;
Oostburg, Woensdag 27 Februari, 15,30
uur, Ledelplein.
Faillissementstatistiek.
Opgegeven door Van der Graaf &-
Co's Bureaux voor den Handel N.V.
Afd. Handelsinformaties, Amsterdam.
Totaal aantal uitgesproken faillisse
menten over de maand Januari 1952,
202 (141) te verdelen als volgt:
In de provincie N-Holland (Exclusief
Amsterdam) 22 (24), Amsterdam 25 (23),
Z--Holland (Exclusief Den Haag en
Rotterdam) 23 (13), Den Haag 22 (5),
Rotterdam 12 (10), Utrecht 16 (7),
Gelderland 14 (13), Noord-Brabant 22
(22), Limburg 11 (5), Zeeland 4 (1),
Friesland 1 1 (4), Groningen 1 1 (2),
Drente 4 (0), Overijsel 5 (12).
Het totaal aantal uitgesproken faillis
sementen van 1 Januari t/m 31 Jan.
1952 bedraagt 202 (141).
Tussen geplaatste cijfers zijn over
dezelfde periode van 1951.
Een „Regenboog" gepakt.
Vorige week hebben opsporings
ambtenaren van P.T.T., in samenwer
king met de Rijkspolitie, in Borger de
clandestiene reclamezender „Regen
boog" in beslag genomen. Deze Re
genboog werkte op een golflengte van
245 m.
Proces-verbaal werd opgemaakt te
gen de 30-jarige landarbeider G. L.,
de 30-jarige landarbeider K. O., bei
den wonende te Odoorn en tegen de
25-jarige transportarbeider G. M. te
Buinen.
Ook de bewoner van het pand,
waar de uitzendingen plaats vonden,
de 21-jarige G. W. te Borger kreeg
een proces-verbaal.
De gehele zendinstallatie, benevens
een groot aantal gromofoonplaten,
werd in beslag genomen.
Het aantal aangegeven radio-ontvang
toestellen in Nederland bedroeg op 1
Februari j.l. I 634.846 tegen 1 621.412
op 1 Januari.
Op 1 Januari waren er 484 230 aan
geslotenen op het Rijksradio-distributie
net tegen 482 171 op 1 December.
„Temperamentvolle lui, die Hollan
ders," zei Whiteheaven, terwijl hij een
sigaret opstak. „Overigens ik mag dat
wel".
De volgende morgen vertrokken
Whiteheaven en Kees, gevolgd door
de drie matrozen, bepakt met een
volle rugzak en natuurlijk gewapend.
De andere opvarenden waren reeds op
en stonden de expeditie na te kijken.
Josien wuifde met haar zakdoekje, toen
Kees nog even omkeek.
„Dag Keesje," riep ze hem plagend
toe. „Zul je voorzichtig zijn? En breng
je een apie voor me mee?"
„Een apie? Ik zal de lelijkste mof
voor je meebrengen, die ik in dat
kamp kan vinden," antwoordde Kees
nijdig. Whiteheaven lachte en vond het
een goeie mop.
„Misschien breng ik jullie morgen
of zo wel een kopje koffieriep ze
nog, maar Kees achtte het verstandi
ger er niet op te reageren.
Toen de vijf mannen uit het gezicht
verdwenen waren, maakten de geolo
gen zich klaar voor vertrek. En een
half uur later gingen ook zij dezelfde
