BRILLEN
„Ver land enjoch dichtbij"
El
Het verlaten eiland
ROZENOORD
„We 'jSiiÜemaeftei:"
De schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
7e Jaargang Nummer 330
Vrijdag 11 MEI 1951
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
10 cent per m.m.
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
Een paar dagen vóór de verjaardag
van H.M. de Koningin verscheen de
zilveren vogel boven het loodgrijze,
natte Schiphol, waar de regen onbarm
hartig neerplensde op een schuchtere
groep mensen, die verlangend uitzagen
naar het K.L.M. lijntoestel uit Buenos
Aires. Vlot gleed de machine naar de
startbaan toe, rolde uit tot voor het
platvorm van het hoofdgebouw. Onze
onovertrefbare Good will-Ambassadeur,
de Prins der Nederlanden, was terug
gekomen van zijn tweede reis door
Zuid-Amerika! Met reden tot blijdschap,
over het succesvol verloop, het uitbun
dig enthousiasme van de hartelijke
Chilenen en de charmante Argentijntjes,
de gulheid en waardering van de gast
heren, en het uithoudingsvermogen van
het hele gezelschap!
Achtergelaten zijn nu de onverge
telijke groene Pacific en blauwe oer
wouden, de oneindige purperen pampa's
en zwarte reuzengebergten, herfstnevel
en Zonda-winden, moerassen als van
een Rio de la Plata en snikheet asfalt
als van een Boulevard de Julio - alles
vermeld in lange rapporten over indruk
ken en gesprekken, die aan de regering
worden overgelegd ter bestudering.
Veertig uren vloog de zilveren vogel
- wonder van vernuft - met als regel
de Prins zelf aan het stuur. Wie weet,
hoe spoedig reeds, over een half jaar
misschien, zullen die veertig uren voor
een derde reis worden uitgevlogen. De
Goodwill-Ambassadeur gunt zichzelf zo
weinig rust„Zilveren vogel,
waarheen is Uw vlucht"Men
mag er Nederland om benijden, zulk
een Prins te hebben! Telkenmale op
FEUILLETON
6)
door P. DE VRIES
Kees bestelde nog iets en gooide
toen het gesprek op een ander onder
werp. „Zo," zei hij, terwij hij haar
recht in de ogen keek, „nu heb ik
zowat mijn hele doopceel gelicht, nu
bent U aan de beurt. Hoe komt U
eigenlijk zo in het kranlenwerk ver
zeild Dat is toch eigenlijk niets voor
een vrouw!"
Ze vatte meteen vuur. „Waarom
niet?" vroeg ze, haar wenkbrauwen
fronsend. „Is een vrouw minder dan
een man?"
Hij lachte hartelijk over deze laatste
opmerking. „Welnee, zo bedoel ik het
niet. We hebben immers tegenwoordig
vrouwen als rechter, als raads- en
kamerlid en als arts. Vrijwel ieder be
roep staat in deze tijd voor de vrouw
open. Maar dat wil daarom nog niet
zeggen, dat de vrouw zich op een lijn
moet stellen met de man. De emanci
nieuw legt het Huis van Oranje nieuwe,
onverbreekbare banden met de onder
danen, die telkenmale worden verrast,
door wat de leden van dit Huis be
reid zijn, voor hen te doen. 't Legt
verplichtingen op. Het volk van Neder
land blijve niet in gebreke die na te
komen en het voorbeeld te volgen van
moed en ondernemingslust. De rege
ring van Nederland verzuime niet, alles
te doen wat in haar vermogen ligt,
om, die moed en ondernemingslust te
bevorderen
J. P. de Klerk.
Over de officiële en particuliere be
langstelling bij de symbolische eerste
steenlegging van onze nieuwe vleugel
kunnen we tevreden zijn. Dat geeft de
burger moed om op de ingeslagen weg
voort te gaan.
De samenkomst had plaats in de
Kerk. Waar kon die beter plaats vin
den, afgezien van het feit, dat Rozenoord
een stichting is van de diaconieën. Al
doen we bij voortduring een beroep
op uw materiële steun, deze vindt zijn
oorsprong in de morele verantwoor
delijkheid voor onze ouden van dagen.
En waar kunnen beter deze zedelijke
normen worden aangelegd dan in de
Kerk, waar we steeds horen van Gods
liefde en barmhartigheid. Help een
sprankje van die liefde te benaderen
door uw goede hart te laten spreken,
dat uw portemonnaie doet open gaan
zonder bezwaren of op- en aanmer
kingen.
De voorzitter las een lijstje van ver
hinderingen voor. Warme belangstelling
sprak uit deze brieven. Jammer, dat
de Commissaris der Koningin elders
patie heeft ook haar nadelen".
„Bijvoorbeeld?"
„Och, hoe moet ik dat nu duidelijk
maken? Ik zou het zo kunnen formu
leren: de vrouw verliest veel van haar
charme, als ze zich gaat verplaatsen
op een terrein, dat eigenlijk des
mans is".
„Ik zou niet weten waarom, want
„Laat U mij even uitspreken," on
derbrak hij haar min of meer beslist.
„Kijk eens: de roeping van de man is
om zich een positie te veroveren in
het maatschappelijk leven. Of dat nu
timmerman is of melkboer, krantenbe
zorger of arts, advocaat of machinist -
ik noem maar iets, wat me te binnen
schiet - doet niets terzake. Hoofdzaak
is, dat hij op zekere leeftijd op behoor
lijke wijze in zijn onderhoud kan voor
zien, nietwaar? Wel, is hij eenmaal
zover dan zoekt hij zich een levens
partner, als hij dat niet reeds onder
wijl gedaan heeft. En als er een huis
is en meubels, dan gaat men trouwen
en men sticht een gezin, alles heel
normaal. De jonge vrouw heeft zich
op haar beurt voorbereid voor de taak,
OOSTBURG
moest zijn. Zijn medeleven met ons
Rozenoord doet ons goed.
Door hetgeen de voorzitter zei is
wel bevestigd, dat onze plannen niet
stilstaan met de voltooiing van de nieuw
bouw. We zullen onze bedoelingen steeds
nader aanduiden. Gezegd is het niet,
maar begrijpen kunt u wel, dat door
de dure tijden de exploitatie-kosten
hoger worden. Oude mensen, die zich
juist konden bedruipen, kunnen dit nu
niet meer. Op velen mag ik een beroep
doen, om juist dezen te helpen. Zelf
standig hebben ze hun leven geleefd,
zelfstandig willen ze sterven, zonder in
de termen van steun of bedeling te
moeten vallen. Als uw giften en gaven
rijkelijk vloeien, kunnen hun onkosten
dezelfde blijven, waarmee ook de
diaconale en gemeente-patiënten ge
baat zijn. Kortom, u doet dan een zeer
goede daad van werkelijke barmhartig
heid en zonder aanzien des persoons.
We zien de voltooiing van de eerste
duizend gulden naderen. Volg het voor
beeld van uw vrienden en kennissen
en help vlug de eerste duizend vol
maken. Dan zet ik een streepje aan de
balk en we gaan rustig verder met
deze zaak voor ons eigen landje, het
Landje van Cadzand.
Namens het Bestuur,
M. Maas, Biervliet.
Giro 84634.
Verantwoording
Vorig totaal f 648,68
B. J. de M. te Ritthem f 2,50
Ds. Wiebosch te Biervliet, uit
de catechisatiebus Bv. en Dw. f 10,
Iz. Luteijn te Goes f 10,
Iz. de Hullu-Becu te Groede f 25,
A. de Hullu-Kruissen, Groede t 25,—
Totaal f 721,18
Met warme dank en voort naar de
eerste duizend gulden. Wie volgt?
Nu het zomerseizoen weer voor de
deur staat, denkt een ieder, om moge
lijk zijn lang gekoesterde wensen en
plannen te verwezenlijken. Speciaal voor
,de Schakel" meen ik er goed aan te
doen, om hierover het een en ander
eens te schrijven.
Ja, en dat niet alleen voor degene
die op reis gaat, maar ook voor
diegene, welke om wat voor redenen
dan ook, dit niet zullen doen. Begrij-
die haar natuurlijke is: huisvrouw en
moeder. Ze moet behoorlijk kunnen
koken, de woning schoonhouden en
later, als er kinderen komen, deze ver
zorgen en samen met haar man op
voeden tot nuttige leden in de maat
schappij. Zo zie ik het normale leven.
Maar neem nu de moderne vrouw.
Is ze van enige standing, dan gaat ze
studeren. Ze wordt advocate of arts,
kriigt een taak in het sociale leven of
wat dan ook. Is dat haar roeping? Ik
meen hierop ontkennend te moeten
antwoorden
„Maar
„Een ogenblik, ik ben zo klaar en
dan moogt U zich verdedigen. Vroe
ger, toen wij kinderen waren, ging een
meisje, als ze van school af kwam, in
een dienstje. Daar leerde ze alles wat
behoort tot de taak van de vrouw in
huis. Komt de man in haar leven, dan
trouwt ze en is ze berekend voor dat
gene, wat van haar verwacht wordt.
Maar zie nu eens de jonge vrouw
van tegenwoordig uit de werkende
stand. Die gaan naar een fabriek of
een atelier, worden busconductrice of
pelijk, dat Schakellezers zich misschien
zullen afvragen, waarom dit stukje;
met welk nut? Welnu, niets anders dan
voor beide partijen (als vorenstaand
aangegeven), te doen verstaan en te
beleven „Ver land en toch dichtbij".
Als „explicator" van gezelschappen
mocht ik het voorrecht hebben, om
een aantal van 4000 personen de pro
vincie Zeeland en België op mijn toch
ten te laten zien.
Zoals U zelf wel weet, is Zeeland
een der moeilijkste provincie's om te
bereizen, echter door zijn stromen en
eilanden is het zeer zeker ook één van
de meest bezienswaardigste, waarbij in
de allereerste plaats tevens zijn rijk
dom aan historie niet mag worden
vergeten.
Mijn gedachten gaan uit naar het
beroemde Zwin, waar Napoleon eens
de veerman omkocht, naar een „Jantje
van Sluis", naar een Retranchement,
kortom naar een „Landje van Cadzand",
dat zo iedere week zich weer op andere
wijze voordoet. Ja, steeds weer met zijn
rijke landouwen nieuwe kleuren en
aspecten naar voren weet te brengen.
Met zijn wilgenbomen (in alle soor
ten), ieder zijn eigen taal sprekende,
dit met alles weet één geheel te vor
men.
En deze eigenschappen worden in
niet geringe mate nog meer als het
ware naar voren gebracht door het
heden en zijn historie.
Zeeland met zijn verscheidenheid van
bevolking (een van de oorzaken zijn
wellicht de stromen, welke de provincie
rijk is) o.a. de bewoners van het „Landje
van Cadzand" hebben meer gemoede
lijkheid en gastvrijheid, dan dit het ge
val is b.v. in de onmiddellijke omgeving,
n.l. Oost Zeeuwsch-Vlaanderen, laten
we desnoods de stad Hulst hier buiten.
Wat mij op al mijn tochten is opge
vallen, mag ik zeer zeker niet nalaten
te vermelden. In het „Landje van Cad
zand" komt, bij het zien van een ge
zelschap toeristen, welke reizen per
touringcar, de groet eerder naar voren,
dan dit het geval is in andere delen
van Zeeland (met uitzondering dan
van Schouwen- en Duiveland).
Ik weet, dat ik namens alle toeristen
hiervoor aan de bewoners van „West
Zeeuwsch-Vlaanderen" dank mag zeg
gen. Laat ik er tevens aan mogen toe
voegen „Blijf zo gemoedelijk en wees
dankbaar voor Uw toeristen", ont
houdt hen in het vervolg ook Uw groet
staan de hele dagen in een warenhuis
klanten te helpen. Een kous kunnen ze
waarschijnlijk niet stoppen, een stof
doek hebben ze misschien nooit in
hun handen gehad, gezwegen nog van
een dweil en een boender. En eten
koken? Ik beklaag de mannen, die la
ter dergelijke meisjes als vrouw krij
gen. En nu U. U bent journaliste.
Prachtig. Hebt reeds een eigen wa
gentje en schrijft artikelen en berichtjes
voor de kranten. Ik heb respect voor
U, zoals voor iedereen, die op ener
gieke wijze in het leven vooruit tracht
te komen. Maar ik zou U liever in een
keuken achter het fornuis zien, met
een witte schort voor".
Ze lachte en boog even, terwijl ze
van haar ijs snoepte. „Dank U wel
voor Uw compliment, dat in wezen
toch geen compliment is. Maar maakt
U zich in dit opzicht over mij maar
geen zorgen. Als U morgenochtend om
een uur of elf de moeite wilt nemen
om bij mij thuis te komen, dan wordt
Uw wens vervuld en kunt U me, ge
huld in een schort - het is alleen niet
wit - achter het fornuis zien. Ik woon
