IN Eerste steenlegging uitbreiding „Rozenoord" Het verlaten eiland De schakel ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAAN DEREN 7e Jaargang Nummer 329 Vrijdag 4 MEI 1951 Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296 Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs f 1,— per kwartaal; franco per post f 1,15 Prijs der advertentiën 10 cent per m.m. bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen", 10 cent extra J. P. de Klerk. In New-Delhi, zetel der regering en der „Azië-ontwaakt"-gedachte, gaat het leven z'n gewone gang. Strijd tegen de balorige rijke lieden, maharadja's en zij die er zich voor uitgeven, strijd onder ling in het Parlement, en ook strijd naar buiten toe in internationale aan gelegenheden. Daarvoor dienen al die luxe auto's, die fraai verlichte paleizen, die uitbundige Europese restaurants, en wat dies meer zij. Neen, in New- Delhi is er niet zoveel van te zien, dat er grote gebieden zijn in het land, waar de permanente halve hongersnood in een hele hongersnood is overgegaan Het jonge India is een verbazend groot land, met klimaatverschillen en heel wat grilligheden der natuur. In een bepaalde hoek kan de oogst toe reikend zijn en in een andere kan er nauwelijks een sprietje zijn gegroeid. Toen de Engelsen er nog waren, be stond er een speciaal gecentraliseerd transportsysteem, dat er opuit kon trekken, om voedsel van het ene gebied naar het andere te brengen, bij mis oogsten en rampen, zoals overstro mingen, een windhoos of een aard beving. De bewoners van de getroffen streek werden voor een deel in een soort „werkverschaffing" geplaatst, om in hun onderhoud te kunnen voorzien. Zoals men zich zal herinneren, is er in 1943 in Bengalen een misoogst geweest, zo algemeen en radicaal, dat alle voor zorgsmaatregelen te kort schoten en een uitbrekende opstand slechts ter nauwernood door Britse politietroepen kon worden bedwongen. Thans heerst de hongersnood in de provincie Bihar. De regering van Pandit Nehroe heeft allerlei maatregelen genomen, om de toestand meester te worden, maar als ze er niet spoedig in slaagt een buiten landse mogendheid bereid te vinden voedsel te leveren, zullen er duizenden mensen van uitputting omkomen. De toestand is beslist critiek in Bihar. Niet minder dan twintig millioen mensen zijn er rechtstreeks bij betrokken, ter wijl tot overmaat van ramp in Calcutta de cholera is geconstateerd, die ge makkelijk op een epidemie kan uitlo pen. Drie jaren van slechte oogsten enz. doen hun invloed gelden. Velen hebben hun bezittingen verkocht, om voedsel te bemachtigen; anderen trek ken weg, om een wisse dood te ont komen. Hulp uit het buitenland is een moei lijke kwestie. Pandit Nehroe heeft zich, vooral t.a.v. Korea, unfair gedragen tegenover de Westerse mogendheden, en tegenover de U.S.A. in het bizon der. Washington helpt India al jaren- Uit een speciale afdeling van de hulpverlening van het Plan Marshall, be kostigt Amerika de ver betering van de landbouw in India. In de U.S.A. opgeleide jonge boeren demonstreren aan de plaat selijke landbouwers een monsterploeg, voor het in cultuur brengen van de vruchtbare vlakten, voor rijst en graangewassen. Op deze wijze voortgaande, hoopt men technisch al thans in staat te zijn de gevolgen van de vele na tuurrampen de baas te worden - helaas is het op 't ogenblik nog niet zover. lang op technisch gebied, en merkt nimmer iets van genegenheid of eer lijke samenwerking. Echter, zo goed Tito om politieke redenen wordt ge steund, zal ook Nehroe nog wel op een 'p rakje van uncle Sam kunnen rekenen. De Sowjets schijnen trouwens niet van deze gelegenheid gebruik te willen maken. Houdt men daar soms iets in reserve voor het geval Mao Tse Toeng er genoeg van krijgt, voor Stalin's karretje te lopen? Dat „Rozenoord", het Protestants Tehuis voor ouden van dagen te Sluis, veler sympathie heeft, kwam Zaterdag middag tot uitdrukking door de grote belangstelling die er was voor de symbolische eerste steenlegging voor de uitbreiding die Rozenoord thans ondergaat. In de consistoriekamer van de Ned. Herv. Kerk werden de geno digden door het bestuur van Rozenoord ontvangen. Daar waren o.a. de leden van Ged. Staten, de heren A. Lockefeer en C. Hamelink, vele burgemeesters uit West Zeeuwsch-Vlaanderen, predi kanten en kerkeraadsleden, de pastoor van Sluis e.a. In de kerk heeft ds. Schrale de bijeenkomst geopend, waarna de voor zitter van Rozenoord, de heer C. M. v. d. Broecke een overzicht heeft ge geven van het ontstaan van Rozenoord, de eerste uitbreiding en de vele pogingen die zijn gedaan om de uitbreiding, waaraan thans hard wordt gewerkt, tot een goed einde te brengen. Want deze uitbreiding is dringend nodig, omdat er nog zoveel oudjes zijn die met onge duld op een plaatsje in Rozenoord zitten te wachten. Het bestuur heefter daarbij naar gestreefd de gehele inrich ting te moderniseren, waarbij eens en voor goed gebroken wordt met het zaalsysteem, zodat een ieder een eigen kamer krijgt. Dat alles is thans moge lijk door de steun van de diaconieën, want Rozenoord is een stichting van de gezamenlijke diaconieën in West Zeeuwsch-Vlaanderen, geen armhuis, maar een verzorghuis voor onze ouden van dagen. De heer Lockefeer wenste, namens het Prov. Bestuur, het bestuur van Rozenoord geluk met deze uitbreiding, omdat dit tehuis van groot belang is voor geheel West Zeeuwsch-Vlaan deren. Nadat de architect, de heer Kloos een uiteenzetting had gegeven van de bouw, sloot Ds. Wiebosch deze ver gadering, waarna het gezelschap naar het terrein van Rozenoord wandelde. Daar heeft eerst ds. Fournier gespro ken namens het classikaal bestuur van de Ring IJzendijke. Spr. betoogde dat Rozenoord de steun heeft van alle diaconieën en dat hier tot uiting komt de sociale taak die de Kerk heeft tot verzorging van onze ouden van dagen. De heer v. d. Broecke heeft daarna de symbolische handeling van de eerste steenlegging verricht, waarna de loco-burgemeester van Sluis, de heer J. Wage, namens het gemeentebestuur alle steun toezegde. Spr. deed mede deling dat de raad besloten had f 250,- beschikbaar te stellen voor de aankoop van meubilair voor het nieuwe gedeelte, waarbij hij de wens uitsprak, dat ook de andere gemeentebesturen dit voor beeld zouden volgen. P.T.T.-nieuws. Morgen 5 Mei a.s. de Nationale feestdag zal de postdienst worden uit gevoerd als op Zaterdag. Er bestaat die dag geen gelegenheid voor het afhalen van couranten. Voor de telegraaf en telefoondienst openen de kantoren op het normale voor werkdagen vastgestelde uur en sluiten te 13 uur tegelijk met de post dienst. FEUILLETON 5) door P. DE VRIES. Voorbij het Loostation sloeg hij de Hertenlaan in. Hier stonden nieuwe huizen, na de oorlog er neergezet. Alles was veranderd in die vier jaren. Ook de intieme hoekjes van vroeger. Hoe dikwijls had hij hier niet gewan deld met Eefje, ach ja Eefje Gek, maar hij kon haar niet uit zijn gedachten bannen. Telkens moest hij nog aan zijn ontrouwe verloofde den ken. Voor wie die vier jaren van wach ten te lang geduurd hadden. En hij dacht terug aan het afscheid, die avond in Amsterdam, toen hij vertrok, „ik blijf op je wachten," had ze ten slotte nog in zijn oor gefluisterd, toen ze voor de laatste maal elkander omhels- 'den. Wat was er van die belofte te recht gekomen? Meer dan een jaar was het nu al af. En niemand wist, waar ze op het ogenblik zat. Ja, haar vader was hij een paar da gen geleden in de stad tegengekomen. Aan de overkant van de straat. Maar deze had hem niet gezien of hij had gedaan alsof. Waarom? Waren de mensen zo PèèèhKees werd uit zijn overpein zingen opgeschrikt door het feit, dat plotseling een kleine zwarte auto voor hem was opgedoken. Hij hoorde het gieren van de geblokkeerde wielen, maar gewend als hij was aan snel reageren, had hij in een onderdeel van een seconde het stuur gewend en nu stond hij vrijwel naast de kleine wagen. Een jonge vrouw keek hem veront waardigd aan. „Bent U levensmoe?" vroeg ze bits uit het geopende raam, verwoed ruk kend aan de versnellingsstang onder het stuur. „Dat niet bepaald," antwoordde Kees ad rem, „maar ik wist niet, dat ik hier op een autorenbaan fietste „Autorenbaan autorenbaan sputterde het meisje tegen, „als U be hoorlijk aan de rechterkant van de weg gefietst had, was er niets gebeurd". „En nu is er ook niets anders ge beurd, dan dat een jonge dame achter het stuur een beetje opgewonden is," repliceerde Kees, op zijn gemak met zijn armen op het stuur hangende. „Overigens, ik heb hier wel eens meer gefietst in mijn leven en dan waande ik mij altijd veilig, omdat ik hier vroe ger zelden of nooit een auto ont moette". Ze keek hem, na deze woorden, met wat meer belangstelling aan en ont dekte zijn gebruind gezicht. En onmid dellijk begreep ze, dat de jongeman, die ze haast aangereden had, uit de tropen kwam. Haar blikken verzachtten en uit een tasje naast haar, nam ze een pakje si garetten, waaruit ze er een opdiepte. Kees haalde zijn aansteker uit de zak en gaf vuur. Terwijl ze de rook uit blies, wees ze op de fraai bewerkte aansteker. „Die hebt U niet in Nederland ge kocht," was haar mening. „Nee, die komt pngeveer veertien duizend kilometer hier vandaan. Om precies te zijn: uit Soekaboemi". „In Indonesië geweest?" „Ja, bijna vier jaar. En ik ben ver leden week juist thuis gekomen, het geen U maar als een excuus moét aanvaarden voor mijn onvoorzichtig fietsen". Ze lachte en twee rijen parelwitte tanden kwamen te voorschijn. „Mag ik U eens interviewen?" vroeg ze op eens op de man af. „Inter Kees verslikte zich haast. „Waarom?" „Ik ben journaliste," verduidelijkte ze, haar perskaart tevoorschijn halend. „En," voegde ze er lachend aan toe „op het ogenblik ruik ik copy". „Och," antwoordde hij aarzelend, „als ik U daarmee een plezier kan doen, waarom niet?" „Afgesproken," besliste ze resoluut. „Waar en wanneer?" Kees kreeg er schik in. Bovendien leek het meisje hem een aardig ding. Hij had altijd veel respect gehad voor zelfstandige vrouwen. „Zegt U het maar. Mij schikt het altijd". „Wat denkt U vanavond om half acht in Bloemink?" „Liever ergens anders. Julianatoren

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1951 | | pagina 1