BRILLEN
De strategische
luchtmacht der U.S.A.
Het verlaten eiland
SSïfltemadiei:"
De schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
7e Jaargang Nummer 326
Vrijdag 13 APRIL 1951
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
10 cent per m.m.
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
Voornaamste troef der vrije naties
De bewering, dat MacArthur in
Korea de beschikking zou hebben over
de beste vliegtuigen van Amerika, is
natuurlijk een sprookje. Men zou dat
ook van de landstrijdkrachten hebben
gezegd, ware het niet, dat zoiets ge
makkelijker is te controleren, door de
honderden oorlogscorrespondenten ter
plaatse. Waar is, dat er hier en daar
enkele nieuwe modellen zijn gestation-
neerd, die practische ervaring komen
opdoen i.v.m. het grillige gevechtster
rein in Korea, dat, bijvoorbeeld bij
doelen tussen dicht op elkaar liggende
bergketens, de beperkte bruikbaarheid
van de de lichte bommenwerper B-45
„Tornado" heeft aangetoond (straalaan
drijving, te grote snelheid). Het lijkt er
veeleer op, dat er gewoon materiaal
wordt ingezet, dat „in redelijke conditie"
verkeert. De eerste tijd had MacArthur
zelfs een tekort aan vliegend materieel,
piloten, mecaniciens, enz.
Inmiddels heeft de Amerikaanse
regering de wijze les ter harte geno
men en begrepen, dat het ernst is met
het communisme in de wereld. Zo
hebben we de afgelopen maanden kun
nen waarnemen, hoe het gigantische
apparaat der herbewapening in de
U.S.A. op gang is gekomen. Sommige
autofabrieken hebben overeenkomsten
gesloten, om in bepaalde delen van
het bedrijf, uitsluitend defensie-orders
uit te voeren. De General Motors heb
ben zich b.v. vooral toegelegd op de
tanks, en - let wel - die staan niet
meer op papier, doch komen dagelijks
de deur uit, met precies dezelfde
lopende-bandsnelheïd als voorheen de
auto's. Bij de Kaiser-Frazer dito met
twee modellen vliegtuigen, de Lockhead
Marine-bommenwerper P2V „Neptune",
als anti-duikboot wapen, en.de zware
transportmachine C-119; een derde type
volgt later want daarvoor zijn nog
nieuwe fabrieken in aanbouw. Naar het
voorbeeld van de Ford-fabrieken zijn
de prijsverhogingen voor auto's, waar
van de productie inmiddels overal
voortgang vindt, tegengehouden, doch
of dit zo zal blijven, is twijfelachtig.
De regering tracht echter op inter
nationaal niveau de prijzen te fixeren,
sinds duidelijk aan het licht is geko
men, dat sommige landen misbruik van
de situatie maken, door op grondstoffen
zoals tin een abnormaal winstpercen
tage te leggen. We zullen de ontwik
keling van e.e.a. moeten afwachten.
Vast staat, dat de U.S.A. binnen een
jaar, land-, zee- en luchtstrijdkrachten
van een toereikende uitrusting zal heb
FEUILLETON
2) door P. DE VRIES.
„Ze is niet meer in Apeldoorn,"
antwoordde ze, zorgvuldig haar woor
den zoekend. „Al een hele tijd. Men
zegt, dat ze naar Amsterdam is gegaan.
Al kort, nadat ze het afgemaakt heeft,
is ze vertrokken".
„Was er een ander?"
„Ik weet het niet," antwoordde ze
voorzichtig. „Men zegt zoveel. Ik heb
haar nooit met een ander gezien. Ze
is hier ook nooit meer geweest. Na
dat ze je afgeschreven heeft, zond ze
ons ook een briefje, waarin ze haar
beslissing meedeelde en haar ring zat
in de envelop. Sindsdien heb ik haar
nog een paar maal gezien".
„Jammer, moeder Ik ik hield
veel van haar
„Dat weet ik, jongen. Ben je er nu
overheen?"
„Ik was het. De eerste tijd heeft het
me daarginds wel een schok gegeven.
OOSTBURG
ben voorzien. De laatste categorie is
daar niet mee klaar. Het gaat om het
overwicht! Het is maar goed, dat geen
inlichtingen over de aantallen worden
verstrekt, want ze zouden ons in slaap
sussen. De Sowiet-Unie namelijk vreest
boven alles, één wapen, en dat is de
strategische luchtmacht, die de be
schikking heeft over atoombommen,
die de Russische bewapeningsindustrie
kunnen verwoesten. Hoe staat het daar
mee, en wat zijn haar vooruitzichten?
Op dit ogenblik is het gehalte van
de strategische luchtmacht uitmuntend,
doch veel te klein in aantal. Wat er is,
is paraat, en de commandant, generaal
LeMay (de man van de luchtbrug voor
Berlijn) heeft verklaard, dat één tele
foontje voor hem voldoende is om ter
stond atoombommen te bezorgen in
onverschillig welk werelddeel ook. Dit
is volstrekt geen propaganda, 't is dé
grote nachtmerrie van Stalin. Technisch
gesproken is de opdracht ,,laat alle
wapenfabrieken van Kazakhstan (Siberië)
verdwijnen" in één dag uivoerbaar.
Hetzeltde geldt voor Moskou, Kiew en
Moermansk. Is daarmee dan - in geval
van oorlog - de kous af? Is de radicale
vernieling van vier Sowjet-centra vol
doende, om van de Russen te winnen?
Neen, want het is vrijwel zeker, dat
het Kremlin zowel de industrie als het
leger gedecentraliseerd heeft (of als
dan zal hebben verdeeld in enige zelf
standige commando's). Daarom moet
verder worden gedacht, heel veel ver
der zelfs, en dat is de reden, waarom
er zulke verschrikkelijk grote vlieg
velden worden aangelegd, omringd door
radar-installaties. Dat is ook de reden,
waarom prominente senatoren de na
druk hebben gelegd op de bouw van
300 B 36 en B 50, de reuzen bommen
werpers - voor het team van generaal
LeMay. En daarom ging onlangs in
White Sands, in Nieuw-Mexico, kort
na een reeks proeven met kleinere
atoombommen (de z.g. „slaghoedjes"
voor waterstolbommen), voor de vijfde
maal een „Viking" de stratosfeer in
De strategische luchtmacht heeft
haar vaste basis in de Zuidelijke staat
Nebraska, en heeft, voor het huidige
aantal strato-cruisers, een corps van
too.000 man technisch personeel ter
beschikking. Dagelijks wordt geoefend,
met radiografisch controleerbare, realis
tische opdrachten! Bijvoorbeeld van
Mexico naar de Canadese grens en te
rug, op welke route ergens een radio-
post is opgesteld waarop men zoge
naamd een A-bom neerlaat. (Bij aan
komst zich melden op dat punt). De
piloten wordt zo'n plaats quasi „Sta
lingrad" of iets dergelijks genoemd en
verscheidene van hen, hebben zodoen
de, aardig wat atoombommen op de
Russen gedropt!! Terwijl de oefeningen
plaats vinden, wordt een bepaald
vliegveld in alarmtoestand gehouden,
voor het geval het spel ineens werke
lijkheid zou worden. Dit is strikt nood
zakelijk, omdat een strategisch ingrij
pen, ogenblikkelijk nadat de oorlogs
toestand intreedt, de aanvaller in be
langrijke mate in verwarring zal bren
gen (zie boven). Als de Sovjet-Unie
zou aanvallen, weet men, dat dit op
de wijze van Pearl Harbour zal gebeu
ren, als een dief in de nacht, op een
ogenblik dat wij denken dat het „wel
los zal lopen". We kunnen er van ver
zekerd zijn, dat generaal LeMay des
tijds zijn lesje goed heeft geleerd. Dag
aan dag staan enige toestellen start
klaar.
Een hoekje van één der grote vliegvelden in Nebraska (U.S.A.).
Toen ben ik een avond aan de boe
mel geweest. Wat veel gedronken.
Maar daarna niet meer. Och, we had
den geen tijd om te piekeren. De
dienst was zwaar en je moest elke
minuut van de dag op je hoede zijn.
Ik heb mijn vrienden naast me zien
vallen. Het is eigenlijk een wonder,
dat ik zelf steeds ongedeerd ben ge
bleven
„Zet haar helemaal uit je hoofd,
Kees. Nu, achteraf bekeken, geloof ik,
dat Eefje niet de geschikte vrouw voor
je geweest zou zijn. Je moet maar
denken, dat het zo heeft moeten zijn".
Het was een schrale troost, die
moeder gaf, maar het was in ieder
geval een troost. Zelf had hij van de
eerste dag af gevoeld, dat moeder
niet zo erg ingenomen was met Eefje.
Natuurlijk was ze altijd vriendelijk en
aardig tegen zijn meisje, later zijn
verloofde geweest. Maar toch Nee,
moeder had er nooit over gesproken
en vader helemaal niet. Vader was al
tijd opgewekt en vrolijk, had een zon
nig humeur en Eefje ook. Die twee
konden het altijd uitstekend samen
vinden.
En tante Fien had nooit iets goeds
aan Eefje ontdekt. Het eersle, wat ze
die avond van de verloving had ge
constateerd, was: ze rookt. En roken
vond tante Fien onvrouwelijk. Ze was
niet voor niemendal een zuster van
moeder, afstammende uit een oud,
conservatief Fries geslacht. „En ze ge
bruikt rouge". Dat vooral was niet
naar haar zin. En de derde grief was:
ze is me te luidruchtig. Dat was na
tuurlijk na-ijver, want in een gezel
schap moest tante Fien domineren,
dat beschouwde ze nu eenmaal als
haar recht. Doch ais Eefje er was,
viel tante Fien in het niet, want Eefje's
zilveren lach klonk de hele avond bo
ven alles uit en tante Fien zat dan in
de regel met een zuur gezicht ergens
in een hoekje en voelde zich veronge
lijkt. Enfin, tante Fien behoefde Eefje's
gezelschap niet meer te verdragen. Er
zou geen Eefje meer zijn in de fa
milie van Bergen
's Avonds was de salon opnieuw
vol met familie en genodigden. Kees
v/erd op alle manieren gefêteerd en
hij moest volmondig erkennen, dat het
een leuke avond was. Maar toch was
hij blij, toen om ruim één uur de
laatste gasten vertrokken. Hij was
meer vermoeid dan na een dag dienst
in de binnenlanden van Java. En ver
langde nog slechts één ding: slapen.
Moeder ging mee naar boven, naar
zijn kamer. Hij was er 's middags al
even geweest. En had gezien, dat al
les er nog zo was als vier jaar gele
den: z'n oude, half versleten fauteuil,
z'n smalle kastje, volgepropt met boe
ken, de zelf gemaakte schemerlamp bij
het raam Hier had de tijd stilge
staan, in afwachting van zijn terug
keer. En nu was hij er dan weer
In de kamer omhelsde hij zijn moe
der op ouderwetse wijze. „Moedertje,
van harte bedankt voor deze prettige
dag. En bent U nu blij, dat ik er weer
ben?"
Ze kuste hem en keek hem diep in
de ogen. „Blij en dankbaar, dat ik je
ongedeerd terugkreeg na al die jaren.
En nu blijf je bij ons, he?"
„Wat dacht U dan? Ik ben nu lang
genoeg van huis geweest
