C OR SETTEN OOITbor-O Hel wichelroede-vraagstuk en onze gezondheid. jj9£iick Auf DE ZONDEN DER VADEREN. De schakel ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN 7e Jaargang Nummer 319 Vrijdag 23 FEBR. 1951 Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296 MEDISCHE Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs f 1,per kwartaal; franco per post f 1,15 Prijs der advertentiën 7 cent per m.m. bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen", 10 cent extra Het wichelroedeprobleem staat de laatste jaren in de algemene belang stelling en ook van wetenschappelijke zijde begint men er zich voor te interes seren. Enige commissie's zijn bezig hiervoor een verklaring te vinden doch waar in het buitenland reeds enige tientallen jaren zonder veel resultaat is gezocht is het niet waarschijnlijk, dat binnen korte tijd veel van het onder zoek mag worden verwacht. Wij heb ben ons daarom in verbinding gesteld met de heer A. Werner van het Ned. Inst, voor Wichelroedeonderzoek te Den Haag, die door practisch verkre gen resultaten wil aantonen, dat er zone's bestaan, die een schadelijke in vloed kunnen uitoefenen op de gezond heid van mensen, dieren en gewassen. Na een korte verklaring over de werking van de wichelroede (die ont staat door een reactie in ons zenuw stelsel, veroorzaakt door een mineraal, waterader, gaslaag, e.a. in de bodem, waardoor het aardmagnetisch veld wordt gewijzigd) wees dhr. W. er op, dat wanneer een patient op een storings- zöne slaapt en er na verplaatsing van het bed een verbetering of genezing intreedt, dit niet een bewijs is, dat de verbetering het gevolg is van de ver plaatsing van het bed. Er kunnen hier voor andere oorzaken zijn b.v. sug gestie, veranderde omgeving, andere voeding e.d. Het is bij de mensen zeer moeilijk de oorzaak van de vooruitgang na te gaan. Beter gaat dit bij dieren, daar de neveninvloeden meer contro leerbaar zijn Enige varkens, waarvan het hok op een zóne lag, waren daardoor onrustig, beten het stro kapot en wilden niet groeien. Verplaatsing was niet moge lijk, en daarom werd een afscherming aangebracht (een instrument, waarvan een horizontaal veld het verticale sto- ringsveld neutraliseert). Reeds na enige dagen bleek dat de dieren het stro niet meer kapot beten en nog later kon worden geconstateerd, dat zij nor maal in gewicht toenamen. Een box, waarin een paard voort durend stond te trappen, bleek op een storingszöne te liggen. De%ox werd verplaatst en sindsdien staat het paard rustig in de stal. Door een Zwitsers geleerde, Dr. Jenny, werd een hok met muizen ge deeltelijk op een zóne gezet. Reeds na enige dagen brachten de dieren hun FEUILLETON 83) door PEDLER. „Er bestaat zoiets als liefde die sterft - als ze genoeg pijn heeft ge daan en als dit eenmaal gebeurd is, kan niets haar weer doen herleven en dan is er nog zoiets als dépit". „Lieve, ouwe ziel, uw gedachten gaan zo gauw, dat ik ze niet bij kan houden," zei Billy geduldig. „Wilt u niet wat duidelijker zijn?" „Nu, zie je, het lijkt me niet onmo gelijk, dat Macs wantrouwen tegen over Herrick in die Two Ways Cot tage-geschiedenis meer was dan ze dragen kon - dat ze daardoor voor goed met hem heeft afgedaan. En dan - precies op het juiste moment - ver schijnt de andere man op het toneel - in dit geval Gair. Hij is een erg aan trekkelijke zondaar - en niet eens zo'n erge zondaar ook. En Herrick is voort durend met hem samen geweest se dert we in de stad zijn". nest naar het „vrije" gedeelte over. Het hok werd omgedraaid en weer gingen de dieren met hun nesten naar het „vrije" stuk. Daarna werd gewacht tot er jongen waren. De nesten wer den weer op de storing gezet. Na enige dagen begonnen de mannetjes te verhuizen en toen de jongen ongeveer tien dagen oud waren gingen ook de andere dieren evacueren. Een hond, waarvan de mand op een storing stond, wilde daarin niet liggen. Er werd „afgeschermd" en het dier slaapt nu rustig in zijn mand. Wordt de afscherming weggenomen dan gaat het dier binnen het kwartier weer op de „vrije" plaats er naast liggen. De dieren voelen de storingzóne en vermijden deze. De beste bewijzen worden geleverd door de planten. Op een tuin van enige bloembollenkwekers waar een plantenziekte (het wortelrot, dat steeds op dezelfde plekken optreedt en waar van de oorzaak onbekend is) veel voor kwam, bleken deze plaatsen nauwkeurig overeen te stemmen met de storings- zöne's. Er werd daarom geprobeerd door „afscherming" onder de planten een verbetering te yerkrijgen. Reeds bij de eerste proef bedroeg deze pl.m. 70 Het bij herhaling verkregen resultaat staat vermeld in het vakblad de HOBAHO d.d. 12 Augustus 1949 en luidt „Het door deze firma in het groot gedane experiment met het af schermen van „aardstralen" onder con trole van de heer Werner heeft aan de verwachtingen voldaan, wat pas na het rooien kon blijken. Een paar plekjes van weinig of geen betekenis vormden een uitzondering. De resul taten waren voor de kweker en mij zeer tevredenstellend, omdat wij vol doende op de hoogte waren van de ernstige mate waarin het wortelrot in deze tuinen zat". In een kas waar met druiven onvol doende resultaten werden verkregen, werden perzikken geplant. Het eerste jaar gingen vijf naast elkaar staande bomen dood, waarvan de oorzaak werd gezocht in de grond. Deze werd ver nieuwd en weer vijf bomen aangebracht. Toen het volgend jaar Juli alle andere bomen hun uitlopers (St. Janslot) reeds hadden werden de vijf bomen geel van blad. Onderzoek wees uit dat ze op een storingsveld stonden. Er werd „afgeschermd" en na pl.m. 5 weken „Daar heeft hij wel voor gezorgd," zei Billy, een beetje nijdig. Bij meer dan een gelegenheid had Severn hem op zij geduwd en beslag op Herrick gelegd. Intussen hadden de beide mensen die het onderwerp van dit gesprek hadden uitgemaakt, elkander in de Ri- vingtons zitkamer begroet met een har telijkheid, die enige grond scheen te geven aan Lady Bridgets theorie. „En," vroeg Severn opgewekt, toen ze elkaar de hand hadden geschud, „wat zullen we vanmiddag uitvoeren?" „O, dat kan me niet schelen," ant woordde Herrick naar waarheid. Niets scheen haar veel te kunnen schelen die dag. Ze wachtte en leefde slechts voor morgen. Het was haar alles pre cies hetzelfde en ze was in een stem ming om zich neer te leggen bij alles wat Gair zou voorstellen. „Wat had jij gedacht? Ik voel me veel te beminnelijk gestemd om met jou te kibbelen, wat je ook voorstelt". Ze glimlachte terwijl ze sprak en iets in de manier waarop ze dat deed, een onbewuste onthulling van een in liep het geel wordende blad weer groen bij en het St. Janslot kwam te voorschijn. Het blad hieraan was vijf maal zo groot als het blad aan het begin van de tak, dat zich had moeten ontwikkelen onder invloed van de sto ring. Als bewijsmateriaal werd een en ander fotograiisch vastgelegd. Mieren, die in tegenstelling met an dere dieren de zone's opzoeken, had den op de storing hun nesten gebouwd. Na „afscherming" voelden zij de ver andering en werden daardoor beangst. Direct begonnen zij hun eieren in vei ligheid te brengen en zo trok een lange colonne, ieder een ei tussen de voorpoten, op weg naar een andere plaats. Een terreinstuk, waarop de kweker ondanks adviezen nog nimmer een ge was tot redelijke ontwikkeling had zien komen (zelfs geen aardappelen) gaf na „afscherming" in het afgelopen seizoen een uitstekende opbrengst. Chrysanten en andere gewassen ver toonden na „afscherming" belangrijke verbeteringen. Hiermede is duidelijk aangetoond, dat er zöne's zijn, die die ren en planten beinvloeden en deze kunnen worden geneutraliseerd. Wordt door verplaatsing van een bed, bureau e.a. een verbetering bereikt, dan die nen we deze nu in de eerste plaats toe te schrijven aan de handeling die wij hebben verricht. Talrijke zijn de gevallen bij rheumatiek, asthma, ze nuwstoringen, slapeloosheid e.a. waar bij hierdoor goede resultaten werden verkregen. Een patiënt, door rheuma tiek reeds zeven maanden aan zijn bed gekluisterd, berichtte, dat hoewel hij aan verklaringen van diverse personen weinig waarde hechtte, hij toch zijn bed verplaatst had. De eerste weken constateerde hij niet veel verbetering, maar na pl.m. 4 weken waren de pij nen practisch verdwenen. Nu, na twee jaar, heeft hij geen enkele dag zijn werkzaamheden behoeven te onderbre ken. Alleen met noordenwind voelt hij wel eens een weinig pijn, maar dat veroorzaakt hem geen last. Een echtpaar betrok, ongeveer twee jaar geleden een woning en had toen geen enkele klacht. Na korte tijd in het huis te hebben gewoond voelden zij en ook de knecht zich steeds dood moe en werden de benen loodzwaar. Vroeg naar bed gaan hielp niet, inte gendeel, zij waren bij het opstaan nog nerlijke bron van geluk die om haar lippen speelde trok zijn aandacht. Zijn blauwe ogen keken haar plotseling scherp aan. „Je schijnt vandaag al bijzonder veel schik in je leven te hebben," zei hij. „Je zou haast zeggen, dat je je ruzie met Kenyon had bijgelegd. Is dat zo?" vroeg hij bruusk. Ze bloosde bij die vraag, aarzelde even en beantwoordde toen zijn blik met een nerveuse, half smekende eer lijkheid. „Nog niet, maar het zal wel gebeu ren," zei ze eenvoudig. Ze zaten samen bij het raam en terwijl ze sprak kwam het haar voor of zijn lichaam plotseling verstijfde, alsof hij zich met een geweldige krachts inspanning vermande. „Heb je hem dan gezien, Kenyon?" vroeg hij scherp. „Neen". Ondanks zichzelf voelde ze zich gedrongen hem te zeggen wat er gebeurd was. „Neen, maar hij heeft me geschreven. De - de dwaasheid waarover we kibbelden is nu opgehel derd. Het was niets dan een misver Dikwijls hoort men maar weer zeggen; „Hier is nooit iets goeds te zien En hoort men ze overleggen, Als ik maar eens meer verdien, Ga ik grote reizen maken Naar schouwburg of concertgebouw, Daar ziet men nog and're zaken, Wat men hier ziet is te lauw. Doch naar mijn bescheiden mening Zijn die mensen wat verblind, Kijk toch eens naar uw omgeving 't Landje, dat door ons zo wordt bemind. Dat kan men voor geen centen kopen, 't Zwin, de duinen en de zee Mens, doe toch uw ogen open, Heus, dan valt het toch wel mee; Daarbij dan nog te bedenken Wat in Breskens was te zien, Het toneel dat zij ons schenken Geef ik voor gedrag een tien. „Thalia'; trad op de planken Wat men daar ten beste gaf, Daarvoor wil ik hun nu danken Werk'lijk, even stond ik paf. „Glück-Auf", 't werd gespeeld door leken, Het toneel was ook te klein, Doch voor beroeps heb ik 't bekeken 't Had niet beter kunnen zijn. U heeft ons weer eens doen blijken Als men volhoudt, steeds maar voort, Wat men dan wel kan bereiken, We werden door Uw spel bekoort. j. vermoeider dan bij het slapen gaan. Van omwonenden hoorden zij, dat ook vroegere bewoners steeds met ziekten te kampen hadden gehad er één ge zin het huis had verlaten omdat het volgens de dokter niet deugde. Na af scherming is de vermoeidheid geheel verdwenen en staan zij uitgerust op. De vrouw ziet er weer even goed uit als vroeger. Twee kinderen, asthmapatiënten, kwamen door schoolverzuim zeer ten achter. Na bedverplaatsing zijn de sto ringen verdwenen en kunnen zij de studie normaal vervolgen. Een jongen, die van zijn 2e tot zijn 17e jaar erg asthmatisch was, heeft na afscherming geen aanval meer gekre gen. Ook slaapt hij nu de gehele nacht rustig, wat voordien zelden of nooit gebeurde. Een vrouw, die bij haar huwelijk de woning betrok, ging voortdurend in gezondheid achteruit. Medische behan deling bracht geen verbetering. Na verplaatsing van het bed trad deze in en de medicus, die met een en ander op de hoogte was en er niet afwijzend tegenover stond, besloot de be.handeling te onderbreken. Haar vermoeidheid en stand". „Dat spijt me," zei hij kortaf. „Dat is niet vriendschappelijk van je, Gair. Het zou aardiger van je zijn als je trachtte een beetje blij te zijn - voor mij. Gaat dat niet?" voegde ze er smekend bij. Hij antwoordde bijna heftig: „Heb ik je niet al eerder gezegd, dat vriend schap tussen jou en mij niet mogelijk is? Ik ben je „vriend" niet en ik wil het niet zijn ook. Ik ben de man die met je wil trouwen - en dat doen zal ook". Herrick voelde zich boos worden. „Het is bespottelijk om zo te pra ten," antwoordde ze. „Je kunt een vrouw niet met je iaten trouwen, als ze dat niet wil". „Niet? Ik geloof dat dat soms wel kan". „In dit geval niet". „Jawel, Herrick". Zijn stem ver zachtte en kreeg een onverwacht warm en tedere klank. „Ik wil je niet dwin gen, liever niet ten minste. Daarom was ik zo blij toen ik hoorde dat je verloving af was, het scheen me een

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1951 | | pagina 1