C OR SETTEN OOITbor-O
Hel wichelroede-vraagstuk
en onze gezondheid.
jj9£iick Auf
DE ZONDEN DER VADEREN.
De schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
7e Jaargang Nummer 319
Vrijdag 23 FEBR. 1951
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
MEDISCHE
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
7 cent per m.m.
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
Het wichelroedeprobleem staat de
laatste jaren in de algemene belang
stelling en ook van wetenschappelijke
zijde begint men er zich voor te interes
seren. Enige commissie's zijn bezig
hiervoor een verklaring te vinden doch
waar in het buitenland reeds enige
tientallen jaren zonder veel resultaat is
gezocht is het niet waarschijnlijk, dat
binnen korte tijd veel van het onder
zoek mag worden verwacht. Wij heb
ben ons daarom in verbinding gesteld
met de heer A. Werner van het Ned.
Inst, voor Wichelroedeonderzoek te
Den Haag, die door practisch verkre
gen resultaten wil aantonen, dat er
zone's bestaan, die een schadelijke in
vloed kunnen uitoefenen op de gezond
heid van mensen, dieren en gewassen.
Na een korte verklaring over de
werking van de wichelroede (die ont
staat door een reactie in ons zenuw
stelsel, veroorzaakt door een mineraal,
waterader, gaslaag, e.a. in de bodem,
waardoor het aardmagnetisch veld wordt
gewijzigd) wees dhr. W. er op, dat
wanneer een patient op een storings-
zöne slaapt en er na verplaatsing van
het bed een verbetering of genezing
intreedt, dit niet een bewijs is, dat de
verbetering het gevolg is van de ver
plaatsing van het bed. Er kunnen hier
voor andere oorzaken zijn b.v. sug
gestie, veranderde omgeving, andere
voeding e.d. Het is bij de mensen zeer
moeilijk de oorzaak van de vooruitgang
na te gaan. Beter gaat dit bij dieren,
daar de neveninvloeden meer contro
leerbaar zijn
Enige varkens, waarvan het hok op
een zóne lag, waren daardoor onrustig,
beten het stro kapot en wilden niet
groeien. Verplaatsing was niet moge
lijk, en daarom werd een afscherming
aangebracht (een instrument, waarvan
een horizontaal veld het verticale sto-
ringsveld neutraliseert). Reeds na enige
dagen bleek dat de dieren het stro
niet meer kapot beten en nog later
kon worden geconstateerd, dat zij nor
maal in gewicht toenamen.
Een box, waarin een paard voort
durend stond te trappen, bleek op een
storingszöne te liggen. De%ox werd
verplaatst en sindsdien staat het paard
rustig in de stal.
Door een Zwitsers geleerde, Dr.
Jenny, werd een hok met muizen ge
deeltelijk op een zóne gezet. Reeds na
enige dagen brachten de dieren hun
FEUILLETON
83) door PEDLER.
„Er bestaat zoiets als liefde die
sterft - als ze genoeg pijn heeft ge
daan en als dit eenmaal gebeurd is,
kan niets haar weer doen herleven
en dan is er nog zoiets als dépit".
„Lieve, ouwe ziel, uw gedachten
gaan zo gauw, dat ik ze niet bij kan
houden," zei Billy geduldig. „Wilt u
niet wat duidelijker zijn?"
„Nu, zie je, het lijkt me niet onmo
gelijk, dat Macs wantrouwen tegen
over Herrick in die Two Ways Cot
tage-geschiedenis meer was dan ze
dragen kon - dat ze daardoor voor
goed met hem heeft afgedaan. En dan
- precies op het juiste moment - ver
schijnt de andere man op het toneel -
in dit geval Gair. Hij is een erg aan
trekkelijke zondaar - en niet eens zo'n
erge zondaar ook. En Herrick is voort
durend met hem samen geweest se
dert we in de stad zijn".
nest naar het „vrije" gedeelte over.
Het hok werd omgedraaid en weer
gingen de dieren met hun nesten naar
het „vrije" stuk. Daarna werd gewacht
tot er jongen waren. De nesten wer
den weer op de storing gezet. Na
enige dagen begonnen de mannetjes te
verhuizen en toen de jongen ongeveer
tien dagen oud waren gingen ook de
andere dieren evacueren.
Een hond, waarvan de mand op een
storing stond, wilde daarin niet liggen.
Er werd „afgeschermd" en het dier
slaapt nu rustig in zijn mand. Wordt
de afscherming weggenomen dan gaat
het dier binnen het kwartier weer op
de „vrije" plaats er naast liggen.
De dieren voelen de storingzóne en
vermijden deze.
De beste bewijzen worden geleverd
door de planten. Op een tuin van
enige bloembollenkwekers waar een
plantenziekte (het wortelrot, dat steeds
op dezelfde plekken optreedt en waar
van de oorzaak onbekend is) veel voor
kwam, bleken deze plaatsen nauwkeurig
overeen te stemmen met de storings-
zöne's. Er werd daarom geprobeerd
door „afscherming" onder de planten
een verbetering te yerkrijgen. Reeds
bij de eerste proef bedroeg deze pl.m.
70 Het bij herhaling verkregen
resultaat staat vermeld in het vakblad
de HOBAHO d.d. 12 Augustus 1949
en luidt „Het door deze firma in het
groot gedane experiment met het af
schermen van „aardstralen" onder con
trole van de heer Werner heeft aan
de verwachtingen voldaan, wat pas
na het rooien kon blijken. Een paar
plekjes van weinig of geen betekenis
vormden een uitzondering. De resul
taten waren voor de kweker en mij
zeer tevredenstellend, omdat wij vol
doende op de hoogte waren van de
ernstige mate waarin het wortelrot in
deze tuinen zat".
In een kas waar met druiven onvol
doende resultaten werden verkregen,
werden perzikken geplant. Het eerste
jaar gingen vijf naast elkaar staande
bomen dood, waarvan de oorzaak werd
gezocht in de grond. Deze werd ver
nieuwd en weer vijf bomen aangebracht.
Toen het volgend jaar Juli alle andere
bomen hun uitlopers (St. Janslot) reeds
hadden werden de vijf bomen geel van
blad. Onderzoek wees uit dat ze op
een storingsveld stonden. Er werd
„afgeschermd" en na pl.m. 5 weken
„Daar heeft hij wel voor gezorgd,"
zei Billy, een beetje nijdig. Bij meer
dan een gelegenheid had Severn hem
op zij geduwd en beslag op Herrick
gelegd.
Intussen hadden de beide mensen
die het onderwerp van dit gesprek
hadden uitgemaakt, elkander in de Ri-
vingtons zitkamer begroet met een har
telijkheid, die enige grond scheen te
geven aan Lady Bridgets theorie.
„En," vroeg Severn opgewekt, toen
ze elkaar de hand hadden geschud,
„wat zullen we vanmiddag uitvoeren?"
„O, dat kan me niet schelen," ant
woordde Herrick naar waarheid. Niets
scheen haar veel te kunnen schelen
die dag. Ze wachtte en leefde slechts
voor morgen. Het was haar alles pre
cies hetzelfde en ze was in een stem
ming om zich neer te leggen bij alles
wat Gair zou voorstellen.
„Wat had jij gedacht? Ik voel me
veel te beminnelijk gestemd om met
jou te kibbelen, wat je ook voorstelt".
Ze glimlachte terwijl ze sprak en
iets in de manier waarop ze dat deed,
een onbewuste onthulling van een in
liep het geel wordende blad weer
groen bij en het St. Janslot kwam te
voorschijn. Het blad hieraan was vijf
maal zo groot als het blad aan het
begin van de tak, dat zich had moeten
ontwikkelen onder invloed van de sto
ring. Als bewijsmateriaal werd een en
ander fotograiisch vastgelegd.
Mieren, die in tegenstelling met an
dere dieren de zone's opzoeken, had
den op de storing hun nesten gebouwd.
Na „afscherming" voelden zij de ver
andering en werden daardoor beangst.
Direct begonnen zij hun eieren in vei
ligheid te brengen en zo trok een
lange colonne, ieder een ei tussen de
voorpoten, op weg naar een andere
plaats.
Een terreinstuk, waarop de kweker
ondanks adviezen nog nimmer een ge
was tot redelijke ontwikkeling had zien
komen (zelfs geen aardappelen) gaf na
„afscherming" in het afgelopen seizoen
een uitstekende opbrengst.
Chrysanten en andere gewassen ver
toonden na „afscherming" belangrijke
verbeteringen. Hiermede is duidelijk
aangetoond, dat er zöne's zijn, die die
ren en planten beinvloeden en deze
kunnen worden geneutraliseerd. Wordt
door verplaatsing van een bed, bureau
e.a. een verbetering bereikt, dan die
nen we deze nu in de eerste plaats
toe te schrijven aan de handeling die
wij hebben verricht. Talrijke zijn de
gevallen bij rheumatiek, asthma, ze
nuwstoringen, slapeloosheid e.a. waar
bij hierdoor goede resultaten werden
verkregen. Een patiënt, door rheuma
tiek reeds zeven maanden aan zijn bed
gekluisterd, berichtte, dat hoewel hij
aan verklaringen van diverse personen
weinig waarde hechtte, hij toch zijn
bed verplaatst had. De eerste weken
constateerde hij niet veel verbetering,
maar na pl.m. 4 weken waren de pij
nen practisch verdwenen. Nu, na twee
jaar, heeft hij geen enkele dag zijn
werkzaamheden behoeven te onderbre
ken. Alleen met noordenwind voelt hij
wel eens een weinig pijn, maar dat
veroorzaakt hem geen last.
Een echtpaar betrok, ongeveer twee
jaar geleden een woning en had toen
geen enkele klacht. Na korte tijd in
het huis te hebben gewoond voelden
zij en ook de knecht zich steeds dood
moe en werden de benen loodzwaar.
Vroeg naar bed gaan hielp niet, inte
gendeel, zij waren bij het opstaan nog
nerlijke bron van geluk die om haar
lippen speelde trok zijn aandacht. Zijn
blauwe ogen keken haar plotseling
scherp aan.
„Je schijnt vandaag al bijzonder
veel schik in je leven te hebben," zei
hij. „Je zou haast zeggen, dat je je
ruzie met Kenyon had bijgelegd. Is
dat zo?" vroeg hij bruusk.
Ze bloosde bij die vraag, aarzelde
even en beantwoordde toen zijn blik
met een nerveuse, half smekende eer
lijkheid.
„Nog niet, maar het zal wel gebeu
ren," zei ze eenvoudig.
Ze zaten samen bij het raam en
terwijl ze sprak kwam het haar voor
of zijn lichaam plotseling verstijfde,
alsof hij zich met een geweldige krachts
inspanning vermande.
„Heb je hem dan gezien, Kenyon?"
vroeg hij scherp.
„Neen". Ondanks zichzelf voelde ze
zich gedrongen hem te zeggen wat er
gebeurd was. „Neen, maar hij heeft
me geschreven. De - de dwaasheid
waarover we kibbelden is nu opgehel
derd. Het was niets dan een misver
Dikwijls hoort men maar weer zeggen;
„Hier is nooit iets goeds te zien
En hoort men ze overleggen,
Als ik maar eens meer verdien,
Ga ik grote reizen maken
Naar schouwburg of concertgebouw,
Daar ziet men nog and're zaken,
Wat men hier ziet is te lauw.
Doch naar mijn bescheiden mening
Zijn die mensen wat verblind,
Kijk toch eens naar uw omgeving
't Landje, dat door ons zo wordt bemind.
Dat kan men voor geen centen kopen,
't Zwin, de duinen en de zee
Mens, doe toch uw ogen open,
Heus, dan valt het toch wel mee;
Daarbij dan nog te bedenken
Wat in Breskens was te zien,
Het toneel dat zij ons schenken
Geef ik voor gedrag een tien.
„Thalia'; trad op de planken
Wat men daar ten beste gaf,
Daarvoor wil ik hun nu danken
Werk'lijk, even stond ik paf.
„Glück-Auf", 't werd gespeeld door leken,
Het toneel was ook te klein,
Doch voor beroeps heb ik 't bekeken
't Had niet beter kunnen zijn.
U heeft ons weer eens doen blijken
Als men volhoudt, steeds maar voort,
Wat men dan wel kan bereiken,
We werden door Uw spel bekoort.
j.
vermoeider dan bij het slapen gaan.
Van omwonenden hoorden zij, dat ook
vroegere bewoners steeds met ziekten
te kampen hadden gehad er één ge
zin het huis had verlaten omdat het
volgens de dokter niet deugde. Na af
scherming is de vermoeidheid geheel
verdwenen en staan zij uitgerust op.
De vrouw ziet er weer even goed uit
als vroeger.
Twee kinderen, asthmapatiënten,
kwamen door schoolverzuim zeer ten
achter. Na bedverplaatsing zijn de sto
ringen verdwenen en kunnen zij de
studie normaal vervolgen.
Een jongen, die van zijn 2e tot zijn
17e jaar erg asthmatisch was, heeft na
afscherming geen aanval meer gekre
gen. Ook slaapt hij nu de gehele nacht
rustig, wat voordien zelden of nooit
gebeurde.
Een vrouw, die bij haar huwelijk de
woning betrok, ging voortdurend in
gezondheid achteruit. Medische behan
deling bracht geen verbetering. Na
verplaatsing van het bed trad deze in
en de medicus, die met een en ander
op de hoogte was en er niet afwijzend
tegenover stond, besloot de be.handeling
te onderbreken. Haar vermoeidheid en
stand".
„Dat spijt me," zei hij kortaf.
„Dat is niet vriendschappelijk van
je, Gair. Het zou aardiger van je zijn
als je trachtte een beetje blij te zijn
- voor mij. Gaat dat niet?" voegde ze
er smekend bij.
Hij antwoordde bijna heftig: „Heb
ik je niet al eerder gezegd, dat vriend
schap tussen jou en mij niet mogelijk
is? Ik ben je „vriend" niet en ik wil
het niet zijn ook. Ik ben de man die
met je wil trouwen - en dat doen
zal ook".
Herrick voelde zich boos worden.
„Het is bespottelijk om zo te pra
ten," antwoordde ze. „Je kunt een
vrouw niet met je iaten trouwen, als
ze dat niet wil".
„Niet? Ik geloof dat dat soms wel
kan".
„In dit geval niet".
„Jawel, Herrick". Zijn stem ver
zachtte en kreeg een onverwacht warm
en tedere klank. „Ik wil je niet dwin
gen, liever niet ten minste. Daarom
was ik zo blij toen ik hoorde dat je
verloving af was, het scheen me een