soorten van groeperingen van mensen, dat samenwerking nog nooit iemand heeft pijn gedaan, integendeel gehol pen en vaak meer geholpen dan werd verwacht. U hebt allen Uw herinnerin gen uit de oorlogstijd daar wil ik naar verwijzen. Willen we uitredding uit de toestand, waarin onze wereld thans verkeert, dan is samenwerking de enige uitweg - ge lukkig. Wel worden we door alle om standigheden tot meer eenheid gedwon gen, maar het staat ons allen vrij, dit op waardige wijze te aanvaarden, be wust en vrijwillig. Ons wordt nu een kans geboden iets van de wereld te maken. Nooit waren we technisch beter toegerust, noch geestelijk rijper, noch zo aan 't los scheuren van verkeerde tradities. Doen wij het niet, dan verdienen wij zeker niet, het aardrijk te erven." Laten we deze Koninklijke woorden nogmaals lezen en herlezen en laten we in deze eerste week van het jaar 195 r het heilig voornemen koesteren - en dit ook uitvoeren - ons naar deze innigste wens van Koningin Juliana te richten. Dichter dan ooit staan we op dit ogenblik misschien aan de rand van de ondergang der beschaving, die absoluut het gevolg zou zijn van een derde wereldoorlog. De ganse wereld verkeert in een groot gevaar; een ge vaar dat slechts voorkomen kan wor den wanneer de Christelijke mensheid de handen ineenslaat. Niet alleen op internationaal terrein, doch ook op nationaal gebied; van de kleinste ge meenschap, de gemeente, naar het provinciaal verband en verder tot het rijksverband. Eendracht moet geboren worden waar ze thans nog ontbreekt, moet uitgroeien daar waar ze pas in een beginstadium van ontwikkeling is. Samenwerking moet er komen, op elk gebied. Geschillen tussen werkgevers en werknemers, tussen aanhangers van verschillende godsdiensten, tussen de nationale politieke groeperingen moeten thans worden vermeden en zo zij al machten bestaan, moeten zij in deze benarde tijden terzijde worden gesteld, om eventueel later, in betere dagen, te worden opgelost- Voor alles gaat het belang van de gemeenschap; een ge meenschap die zich thans niet bepaalt tot het vaderland, doch die zich uit strekt over alle landen, die zich niet onderworpen wensen te zien aan het regiem van hamer en sikkel. Niet de hamer en sikkel welke het embleem zijn van de arbeid worden hier bedoeld, doch de hamer en sikkel van de aan hangers van Moskou, die als embleem van de vernieling moeten worden be schouwd. Het embleem van de arbeid zullen we in 1951 en volgende jaren meer dan ooit als het onze moeten beschouwen. De hamer van de industrie en de sikkel van de landbouw zullen nog krachtiger dan thans moeten wor den gehanteerd en in volledige samen werking. Dan alleen zal mogelijk blij ken dat we ons, ondanks de enorme financiële lasten die uit een noodza kelijke herbewapening van ons land en van West-Europa voortvloeien, toch nog staande zullen kunnen houden. Wan neer we dan voor Wat ons land betreft, wat meer de tering naar de nering wil len zetten, wanneer we de soberheid van de man met de sikkel willen be- Voor het eerst in zijn leven had Sir Francis geen andere keus dan te ge hoorzamen. De gespierde arm, die hem voortduwde, was ëen kracht, waar hij niet tegen op kon en Jem expedieerde hem snel de kamer uit, de gang door en gooide hem door de open deur in de armen van Humphreys, die buiten met de dogcar stond te wachten. Toen leunde hij, de deur weer sluitend, er een ogenblik zwaar ademhalend tegen aan en trachtte zijn zelfbeheersing terug te krijgen. Einde lijk keerde hij langzaam naar de woon kamer terug. Toen hij binnen kwam, vast besloten om wat er verder zou gebeuren die avond onder de ogen te zien, liep Mac met grote passen langs hem heen en zei alleen kortaf: „Je zult Herrick wel thuis brengen - als ze dat wil". Jem draaide zich om. „Verd. kom terug, Kenyon," riep hij scherp, doch Mac was al bij de deur en toen hij een beweging maak te om hem te volgen, sprong Herrick op hem toe en greep hem bij de arm. „Nee, laat hem gaan," zei ze ge- trachten, zullen we zeker de komende financieel-moeilijke jaren kunnen door komen, zonder onze levensstandaard met te veel schokken naar het normale peil van voor de oorlog terug te bren gen; zelfs zonder afbreuk te doen aan de daarna gekomen zegeningen van een goede sociale voorziening, zoals we die in ons land thans genieten. Hard wer ken en samen werken is absolute noodzaak; niemand mag zich aan die dure plicht onttrekken en naar ik hoop zal ook geen enkel weldenkend mens onder ons zich, in het belang van onze vrijheid, in het verlangen naar ons voortbestaan als vrije natie, daaraan willen onttrekken. Die noodzakelijke samenwerking moet van onder af be ginnen, van ons zelf met onze buur man en zo zich uitstrekkende over de gehele gemeente, de provincie en het ganse rijk. Van de grond af moet die worden opgebouwd en de voornaamste steen in die fundering is verdraag zaamheid. Aan dit beeld dacht ik toen ik een dezer dagen een verslag van de ge meenteraadsvergadering in Oostburg onder de ogen kreeg. Daarin werd een raadsbesluit van een paar maanden terug, om de op Woensdag 1 Novem ber 1950 vallende weekmarkt in ver band met Allerheiligendag niet op een andere dag in die week te hou den, blijkbaar nogmaals onder de loupe genomen. Dat raadsbesluit heeft bij de katholieke ingezetenen van Oostburg klaarblijkelijk nog al wat kwaad bloed gezet en bedreigingen met de brood- val - om een goed Zeeuwse uitdruk king te gebruiken - zouden zelfs zijn geuit, niet in bedekte termen, doch behoorlijk omschreven in het openbaar uitgesproken. Ik wil op dë kwestie zelf hier niet diep ingaan. Aan de ene kant staat, dat in elke eeuw de eerste November, de dag van Allerheiligen, zeker 15 of 16 keer op een Woensdag, de dag van de weekmarkt, valt en dat er tot dusverre nimmer aanleiding werd gevonden, bij niemand, ook niet bij de katholieken, om alsdan de weekmarkt op 31 October of 2 November te hou den. Een a bout portant gedaan voor stel om de gewone gang van zaken zo plotseling te wijzigen, heeft bij de niet-katholieke raadsleden waarschijn lijk een verkeerde indruk gevestigd; vandaar het tegenstemmen. Aan de andere kant evenwel staat het feit, dat de dag van Allerheiligen in 1950 - en natuurlijk ook voor alle volgende jaren - een andere betekenis heeft gekregen dan vroeger het geval was; 1 Novem ber is voortaan voor de katholieken een Christelijke feestdag van hogere orde, als we het zo noemen mogen en daarom is het geenszins vreemd, dat genoemd voorstel in Oostburg juist dit jaar in de gemeenteraad werd ge daan. Ik stel alleen deze twee standpunten hier tegenover elkaar en zal me ver der in deze aangelegenheid niet ver diepen. Wel staat voor mij vast, dat een voorafgaand overleg tussen de katholieke overheid in Oostburg met het gemeentebestuur tot een beter be grip had kunnen leiden en dat daar door onaangenaamheden voorkomen hadden kunnen worden. Het is zeer belangrijk dat de toege nomen tegenstellingen op politiek ter rein als gevolg van bedoeld raadsbe- biedend. Haar gezicht was doodsbleek, haar ogen schitterden. „Laat hem gaan. Mac en ik hebben met elkander afge daan". Een kwestie van loyaliteit. „Ik heb geen verklaring te geven". Herrick sprak heel bedaard en haar woorden vielen in de stilte, als stenen in een meer. Het was de dag na hun onver wachte ontmoeting in Two Ways Cot tage en zij en Mac stonden tegenover elkaar in haar kleine zitkamer te Win- dycroft - de kamer, waarin ze eens tot het wondermooie begrijpen van eikaars liefde gekomen waren. „Maar er moet toch een verklaring voor zijn". Macs manier van spreken verried een soort koppig geduld, een vast besluit om tot de kern van de zaak door te dringen. „En ik heb het recht die te eisen". Ze haalde de schouders op. „O, als het op een verklaring aan komt: Wat deed jij in Jems huis? Kwam je om mij te bespionneren?" (Wordt vervolgd). sluit, uit de weg worden geruimd en dat een behoorlijke samenwerking in de plaats daarvan moge treden. Het was het raadslid Dekker, van de' anti revolutionaire partij, die in de laatst gehouden raadsvergadering verklaarde, de .door dat raadsbesluit ontstane te genstellingen ten zeerste te betreuren en hij verklaarde zich daarbij gaarne bereid om door een onderlinge be spreking te trachten een oplossing te vinden. Ziet lezer, dit standpunt van het raadslid Dekker geeft de burger moed. Wanneer wij allen zijn voorbeeld vol gen om gerezen geschillen in minnelijk overleg te regelen, andersdenkenden met uitgestoken hand tegemoet te treden, dan komen wij tot verdraag zaamheid en uiteindelijk tot de nood zakelijke saamhorigheid en samenwer king, zoals Koningin Juliana die blij kens haar Kerstrede van ons verlangt. En daarom eindig ik gaarne met de woorden „Bravo, baas Dekker". L. Klaassen van Pr. Julianastraat 10 naar Ijzen- dijke. 30, Jacob C. Risseeuw van W 4 naar Cadzand. FILMNIEUWS BURGERLIJKE STAND. Gemeente OOSTBURG December 1950. GEBOORTEN 3, Jacques Albert Georges, z. van K. F. Boerjan en E. L. Buysse te Waterland-Oudeman (B.). 6, Rudi Jacobus, z. van R. L. Lampo en P. R. Vastenhout te Oostburg. 10, Adriaan Maarten, z. van J. J. de Feij- ter en C. G. de Regt te Schoondijke. 12, Han, z. van F. Algra en H. Peter son te Oostburg. 14, Jacobus Egbert, z. van A. P. Verplanke en J. Meerman te Oostburg. 14, Denise, d. van M. de Guesquière en A. Verleije te Sluis. 24, Catharina Margareta, d. van L. van Gorsel en A. G. H. Verploeg te Oostburg. 26, Petrus Johannes, z. van A. M. de Schot en M. S. van Hulle te Oostburg. 26, Wilmar Peter, z. van P. W. Krijnen en E. P. Dierkx te Sluis. 24, Jeanine Maria, d. van P. B. Martens en C. M. van Pamelen te Oostburg. 25, Melanie, d. van R. Schenkhuysen en B. Schenkhuysen te Aardenburg. 27, Maria Sidonie, d. van A. J. Buysse en M. M. Aernoudts te Aardenburg. OVERLIJDEN 5, Emile Joseph Marie Cuelenaere, 41 j., echtg. van E. C. d'Hoore te Aardenburg. 16, Suzanna Anna van de Plassche, 44 j., echtg. van L. Jansen van Rosendaal te Oost burg. 17, Desiré Ballegeer, 85 j., wedn. van M. Boerjan te Maldeghem (B.). 22, Johannes de Feijter, 44 j., echtg. van A. S. van Hoeve te Cadzand. 26, Jannis Izaak Bril, 69 j., echtg. van J. M. Ie Grand te Zuidzande. HUWELIJKEN 14, Johannes Ver- straete, 31 j., te Groede en Tannetje Janna Boidin, 30 j., te Oostburg. 28, Cornelis Maasmans, 22 j. en Irma Francina Schanck, 18 j., beiden te Oostburg. Gemeente BRESKENS Maand November 1950. HUWELIJKEN: 2, Johannis Vergouwe, 56 j., wedn. van Janneke de Rooij en Johanna C. Roest, 55 j.,wed. van JacobusJ.Jansen, beiden te Breskens. 2, Marinus G. Peters, 25 j. te Utrecht en Maria E. van den Heuvel, 23 j. te Breskens. 14, Andries van de Kop, 46 j., wedn. van Elisabeth B. Sijbrants te Vlissin- gen en Catholina A. A. de Vuijst, 36 j. te Breskens. 16, Edgard R. Pollé, 22 j. te St. Margriete (B.) en Agnes A. Rommers, 22 j. te Breskens. 16, Adriaan J. Aalbregtse, 20 j. en Elisabeth Bril, 18 j. beiden te Breskens. 23, Jan van Vliet, 28 j. te Groede en Jannetje Suzanna Leenhouts, 27 j. te Breskens'. 30, Josephus P. Monjé, 22 j. en Maria A. Caus, 21 j., beiden te Breskens. OVERLIJDEN2, Pieter Vermeulen, 76 j., wedn. van Adriana P. van Haneghem te Terneuzen. 5, Izaak Fortrie, 70 jechtg. van Johanna P. de Kooker te Breskens. 22, Hendericus Baert, 88 j., wedn. van Rosalia J. de Vliegher te Breskens. INGEKOMEN2, Cornelis J. Uittenhout van 's-Gravenhage naar Dorpsstraat 74. 8, Gerar- dina W. Boeckhout-van Eijkeren van O. en W. Souburg naar Oesterput Z 16. 9, Ludo- vicus J. M. Bierens en gezin van Sluis 'naar Noodplan F 14. 16, Jan C. van Oostveen van Ermelo naar Ph. van Kleefstraat 62. 21, Jo hanna E. Willemkens-van Laere van Cadzand naar Noodplan L 1. 21, Hendrik Detmers van Groede naar Scheldestraat 13. 24, Marie L. de Smit-Boullion van Sluis naar Noodplan B 10. 29, Jan van Vliet van Groede naar Noodplan D 5. 30, Oscar C. J. van Rattingen en echtg. van Biervliet naar Noodplan N 6 28, Adriana van Gorkom-Heemskerk en van 's-Gravenhage naar Noodplan N 6. VERTROKKEN 3, Herman Toorneman van Dorpsstraat 74 naar 's-Gravenhage. 6, Lam- bertus A. Vermeulen en echtg. van Dorps straat 65 naar Terneuzen. 10, Hendrik J. de Vlieger van Dorpsstraat 58 naar Vlissingen. 13, Maria W. Viënne van Boulevard 104 naar Rotterdam. 15, Catholina A. A. van .de Kop- de Vuijst van Scheldekade 28 naar Vlissingen. 17, Maria E. Peters-van den Heuvel van Langeweg4 naar Utrecht. 28, Dingena Poppe- „Song of India" Zaterdag 6 Januari a.s. wordt in het Gem. Ontspanningsgebouw te Breskens de film vertoont „Song of India". In deze film ziet U Prins Gopal en zijn verloofde de verboden Combi-jungle betreden, waar zij op wild willen gaan jagen. Maar daar het verboden is in deze jungle te jagen, komen zij voor grote moeilijkheden te staan, met als govolg dat Prins Gopal wordt gedood. Het is een buitengewoon spannende film die een strijd op leven en dood in het hart van de jungle te zien geeft. „De Bengaalse Lanciers" Zondag 7 Januari a.s. wordt in het Gem. Ontspanningsgebouw te Breskens de film vertoont „De Bengaalse Lan ciers". Een film die het beeld weer geeft van een oorlog tussen millioenen vechtlustige inlanders en het één-en- veertigste regiment der Bengaalse Lan ciers in Noordwest Brits-Indië. Bij het regiment zijn drie officieren die krijgs gevangen worden genomen. Deze drie officieren moeten allerlei martelingen doorstaan, waarbij twee van hen de martelingen kunnen doorstaan, de derde echter kan de martelingen niet door staan en brengt daarbij zijn regiment in moeilijkheden. Maar tenslotte weten deze drie officieren nog hun regiment te redden voor het gevaar dat hen dreigt. Deze mannen vochten dan ook met de dood aan hun zijde. Een film die U beslist moet zien. Plaatselijk Nieuws IJzendijke. Afscheid Wachtmeester Wieme. Vrijdag j.l. werd ten zijne huize af scheid genomen van de Wachtmeester le klasse der Rijkspolitie tevens Post- commandant G Wieme alhier, die met ingang van 1 Jan. 1951, op zijn ver zoek, eervol was ontslagen. Bij dit afscheid werd hij door de Burgemeester dezer gemeente hartelijk dank gebracht voor de diensten, welke hij gedurende 10 jaar in de gemeente had verricht. Namens de Districts-Commandant welke wegens het mistige weer niet aan wezig kon zijn, werd hij toegesproken door de Officier der Rijkspolitie le klasse L Stoorvogel, die hem eveneens dank bracht voor het vele en nuttige werk gedurende zijn loopbaan verricht. Door de Groepscommandant Opper wachtmeester Franckevijle werd als aan denken namens het personeel der Groep een schilderij aangeboden, terwijl ook mevrouw Wieme niet werd vergeten. Door Wachtmeester Wieme werden de verschillende sprekers dank gebracht voor de tot hem gesproken woorden, alsmede voor het passende cadeau. De heer Wieme die na een dienst tijd van ruim 30 jaar bij de politie op zijn verzoek is ontslagen, heeft met in gang van 1 Januari 1951 een betrek king aanvaard bij de Boerenleenbank in zijn gemeente. Prijskamp op hst biljart. Bij de heer C. A. du Puy werd een prijskamp gehouden op het biljart. Er waren 40 deelnemers. De uitslag was als volgtie prijs, R. de Smet M. de Smet2e prijs W. Willemsen J. van de Bunder 3e prijs F. Deseijn C. Neijssen 4e prijs J. den Hamer A. van Hijfte. Cadzand Ned. Herv. Kerk. Tot ouderling der Ned. Herv. Gem. is herkozen de heer P. den Dekker. In de plaats van de heer A. P. Mabelis, die zich niet meer herkiesbaar stelde, is tot diaken gekozen de heer I. de Bruijne-Risseeuw. Hoofdplaat Teraardebestelling oud-burgemeester B. J. M. Thomaes Dinsdagmiddag was de R.K Kerk geheel gevuld bij het opdragen van een Heilige Mis en Requiem, vooraf gegaan aan de plechtige uitvaart en begrafenis van oud-burgemeester Tho maes. Onder de velen, die zich na de kerkdienst achter de baar schaarden om de overledene naar zijn laatste rustplaats te begeleiden, waren o.a. het voltallige gemeentebestuur, oud-burge meester A. F. J. Aernouts van Sluis en burgemeester F. A. Hendrikse van Vogelwaarde.

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1951 | | pagina 2