Argentinië. DE ZONDEN DER VADEREN. De schakel ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN 6e jaargang Nummer 296 Vrijdag 15 SEPT. 1950 Drukkers-Uitgevers Firma SMOOR DE HULSTER - Boulevard 120 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296 Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs f 1,— per kwartaal; franco per post f 1,15 Prijs der advertentiën 7 cent per m.m. bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen", 10 cent extra V doorJack P. de Klerk. („Publiceer er meer over in de Neder landse pers", zei Z.K.H. Prins Bern- hard onlangs op een vergadering). Verwacht niet van ons, dat wij een boek gaan schrijven, verdeeld in hoofdstukken, die zich strikt bepa len tot een enkel onderwerp. Ver wacht ook niet van ons, dat we allerlei politieke, sociale en militaire vraagstukken in verband met Argen tinië gaan uitpluizen. Wij willen echter trachten U af en toe een schets te geven, die leesbaar is en van recente datum. Als U de hoofdstad van Argentinië ergens mee wilt vergelijken, doe het dan niet m e t N e w-Y o r k, hoog stens met Washington. Zet er ook de hoofdstad van Nederland naast, en er is groot kans dat U liever Uw hele leven boodschappen doet in de Kalver- straat, dan in die romantische, razend- drukke Calle-Florida. Wie naar Argen tinië emigreert, moet maar één ding onthouden (misschien geldt dat wel voor alle emigranten ter wereld)Neem de boel zoals je het vindt en vergelijk het nooit met waar je vandaan kwam! En nog iets Beleefdheid is een deugd, maar zonder die kom je verder „\Wilde U naar Argentinië, meneer? En wat weet U er zoal van af? Hoe is het leven er ingericht, de behuizing, de regering?".... Buenos Aires, een uitbundige, rijk aandoende stad die zich kenmerkt door de zonderlingste tradities. Hoe komt een huisvrouw bij voorbeeld aan groenten? Winkels, vind je daarvoor niet, ja, een paar zijn er wel, maar die ontdek je later pas. En wat dan nog - in zo'n winkel slaagt een Neder lander niet, alleen bij een ruime keuze pik je er iets uit dat smaken zal. Daar voor is dan ook de markt, een ver schrikkelijk grote markt met hallen, in het hartje van de stad. Groenten zijn trouwens niet zo gewild voor de Argentijnse keuken. Een tiental jaren geleden gaf iedereen nog de voorkeur aan bijna uitsluitend vlees eten. U kunt ervan opaan, dat buiten Buenos FEUILLETON 6i) door PEDLER. Billy's klaarblijkelijke trots en blijd schap over de heerlijke vervulling van zijn wens was vermengd met een on gewone en zeer innemende tederheid tegenover zijn moeder, alsof zijn jon gensziel iets voelde van de bitterheid van het offer, dat ze hem bracht en hij haar wenste te troosten en gerust te stellen. Voor meer dan een persoon bracht die morgen met al zijn gelukwensen een gevoel van jalouzie. De verlegen, stille vreugde die van Barbara's jong gezichtje afstraalde kon niet anders dan Herrick en Carol herinneren aan de hoge muur, die tussen hen en een dergelijk geluk stond en er lag veel waarheid ten grondslag aan Mac's kalm geuit: „Ik vind je een buitenge woon gelukkige kerel, Billy," evenals in Jem Beresfords glimlachend: „Je hebt ons allemaal verslagen, veel ge Aires, op het platteland alle maaltijden uit diverse vleessoorten bestaan. Men zou ook eens iets aan temperament kunnen verliezen, dan zou Argentinië te Europees worden! Het is maar gelukkig, dat vele dingen in blik ge ïmporteerd beter te krijgen zijn, want de keuken vindt de moderne Argentijnse slechts een noodzakelijk kwaad, waar je zo min mogelijk tijd moet door brengen. Bovendien, die blikjes, ze zijn onmisbaar om het huisvuil in te depo neren. Asbakken kent men niet - die zouden gestolen worden - en de plaat selijke vuilnisdienst staakt af en toe, bij gelegenheid van een feestje of een wedstrijd of soms uit pure luiheid. Als dat gebeurt, moet U niet vragen hoe de straten van Buenos Aires eruit zien. Gelet op de naam van de stad, is dan de lucht boven schoon, verder nérgens! Honden en katten zoeken er iets van hun gading in, zelts loslopende paarden. De politie houdt er geen dienst op na voor rondwandelend gedierte. „Ge dierte", daaronder begrepen wat u i t het vlees kruipt, dat in daartoe geplaatste open bakken wordt gegooid. (Er is veel afval, omdat men vlees bij teilen tegelijk pleegt te kopen, doch weg doet, indien men het niet öp kan). Het staatshoofd. In Buenos Aires zetelt de regering van de Republiek Argentinië, met aan het hoofd daarvan Z.Exc. President Generaal Juan Peron èn zijn vrouw. Zoals U wel begrijpt, is het nergens in Zuid-Amerika een gezellige „baan" om staatshoofd te zijn. In het gunstigste geval houdt men dat een paar jaar uit en neemt de vlucht, maar dikwijls wordt het een snelle, eerloze begrafenis. Men verwacht niet anders. Gelukkig is daarin omstreeks 1930 grote verbetering gekomen en op het ogenblik mogen we aannemen, dat - om toch even te vergelijken - de toe stand van de tachtigjarige oorlog is ingetreden. Er zijn diverse regeringen, die zich aardig weten te handhaven en moordaanslagen zijn minder talrijk. Brazilië maakt daarop een gunstige uitzondering - misschien dank zij haar goed militair apparaat. Doch het best van al is het leven in Argen tinië geworden, sinds Juan Peron, na een officierscoup, de leiding nam. Men ziet hem in het openbaar altijd met Eva, zijn vrouw, hij in goedzittende burgerkleding en zij in charmante hypermoderne japonnen. Dat is anders dan enige jaren geleden; - de demo cratie is pas op Peron's werktafel ge zet na het bezoek van Tru man die voor de keuze was gesteld, de half fascistische Peron te steunen, of Argentinië in de armen van dé luk, ouwe jongen en ik hoop, dat je de Voorzienigheid dankbaar bent". Doch aan al die dingen komt een eind en eindelijk maakte het feit van het nieuwe engagement plaats voor de werkzaamheden van de dag en begon men het huis uit te stromen naar de paarden. Lady Bridget, die van plan was thuis te blijven daar ze haar knie verstuikt had, had de dominee en Bar bara uitgenodigd om haar gezelschap te houden en met haar te lunchen en het drietal achterblijvers bleef boven op het bordes staan om de jagers en de honden te zien weggaan. Een paar minuten later reed de opperjager meester aan het hoofd van de honden weg, de knechts er achter, klappende met hun lange zwepen om een recal citrante hond in bedwang te houden, terwijl de hele jachtstoet lachend en pratend volgde. Herrick reed tussen Jem Beresford en Billy, die zijn nieuwe aankoop, de Rat bereed. „Hij is niet bepaald een schoonheid, Billy," zei ze, een taxerende blik wer pend op de kromme hals en het been- grote tegenpartij te drijven, waar Stalin plezier om gehad zou hebben. Juan Peron is een militair in hart en nieren, van Spaanse allure met een Napoleontische inslag! Hij ruimde in zeer korte tijd een uitgebreid aantal criminele organisaties op en wantoe standen die in de Middeleeuwen thuis hoorden, 's Lands financiën werden zelfs gered, dank zij de tweede wereld oorlog. Zijn politiek is van nature tegen de Russische dreiging. Al met al heeft het Argentinië erg „mee" ge zeten - tot nu toe. Juan is er even goed behoorlijk trots op. Naast hem staat echter zijn vrouw Eva-een schat voor Juan, maar een eigenwijze poten taat in het bestuur van de natie. Haar grote aantrekkelijkheid heeft zij reeds meermalen misbruikt, om onver standige besluiten aan Juan op te drin gen. Dat „slikken" de vrienden van Juan - zijn gewezen medestanders - niet. Meermalen heeft het maar een haartje gescheeld, of ze hadden Eva het land uitgegooid. Hierin schijnt in middels verbetering te zijn gekomen en mevrouw Peron stelde zelfs prijzen beschikbaar voor enige militaire wed strijden De grootste dienst, die zij Argentinië bewezen heeft, is de reis door Europa geweest. U zult zich herinneren, hoe deze in belangrijke mate heeft bijgedragen tot verstèrking van Peron's buitenlandse betrekkingen. De naam Evita Peron prijkte enige weken lang in de koppen der nieuwsbladen en een tiental radio-ver slaggevers vertelde dagenlang, opge wonden, verguld commentaar. Het economisch gevolg was een aantal overeenkomsten, met de politieke vriend in Spanje, Franco, wat zelfs uit groeide tot een soort Marshall-plannetje, voor Spanje. Hetgeen de U.S.A. toen al buitengewoon verheugde. Immers, recht streeks Franco helpen, geeft „herrie" - maar als een ander het doet, wil de U.S.A. wel één en ander dekken. De regering Peron spaarde zodoende nog dollars uit. Wij hebben deze gang van zaken uit de berichten van de Deken van de Amerikaanse buitenlandse cor respondenten, die als de best geïnfor meerde geldt. Eva. Er valt over mevrouw Peron meer te zeggen dan alleen bij gelegenheid van haar reis, Juni 1947. Hoe kwam zij in de omgeving van de Argentijnse president terecht? Reeds in 1943 had Eva interesse voor de eerzuchtige, vooruitstrevende hoofdofficier, maar zij kon hem nog niet benaderen en Juan zelf had het veel te druk om aan de macht te komen en de veroverde stel lingen in de regering te verstevigen. derige lichaam, versierd met een staart, die iemand onwillekeurig deed denken aan een versleten bezem. „Schoonheid is vergankelijk," ant woordde Billy kort maar krachtig. „Wacht maar eens tot je hem in zijn volle kracht ziet. Ik wed met je, dat hij elk paard vandaag slaat, behalve misschien Romulus". Hij keek even de kant op waar Mac naast Carol, het grote grijze paard met de witte bles bereed, dat eens thuis had behoord in de stallen van Windycroft. „En ik wed, dat Flame ze allebei slaat," daagde Herrick glimlachend uit, terwijl ze een kalmerende hand op de gebogen, kastanjebruine hals voor haar legde. De merrie was erg kittelig die morgen, het was haar eerste dag ach ter de honden in veertien dagen, ze danste opgewonden op haar vier glim mende, zwarte hoeven en schrok coquet voor elke schaduw. Ze trok gretig aan het bit en Herrick had al haar rijkunst en al haar geduld nodig om te maken, dat ze zich gedroeg als een lady en op haar plaats bleef in de lange rij honden en paarden, die de oprijlaan Wij wagen te zeggen, dat als Juan haar nimmer ontmoet had, de positie van zijn land daar wel bij gevaren zou hebben. Van nature zocht Juan het niet in zóveel praal en een omvangrijk administratief apparaat. Het goede weegt niet op tegen de absurditeiten, die zij hem in de romantische jare 1946 heeft aangeraden. De liefde van Juan Peron was wer kelijk blind. De huisvrouwen van Buenos Aires bijvoorbeeld hadden hem een lesje kunnen geven. Zoals zij in de broodwinkel alle cadetjes bevinge ren en er, naar gelang de persoonlijke smaak, de zachte of hardgebakkene uitzoeken. Een methode, die op de groentenmarkt net zo is alles zelf kiezen, kisten ondersteboven trekken, het mooiste fruit meenemen Wie van de melkboer niet gelooft, dat de melk vers is, kan met succes verlangen, dat hij met de koe komt en het ge beurt, dat het jonge kalf er bij loopt in Buenos Aires 1 Ondanks de knappe manoeuvres van de regering, kent Argentinië schulden. Wij hopen daarop in een volgend arti kel terug te komen. Wie was daarmee in verband echter de man, die in de omgeving van Eva vertoefde en aan wie zij te danken kreeg, dat de ken nismaking met Peron plaats vond Bevindt hij zich nog achter de scher men, of heeft hij er kornuiten, door wie Peron zijn financiën weet te fat soeneren Men noemt de naam Fritz Mandl. Eva en Mandl werden vaak samen gezien en destijds bracht hij de voor filmster studerende Eva in Holly wood. In de studio's vervulde zij menig rolletje en leerde, wat een actrice zoal dient te doen om het publiek te be hagen. Het komt ons voor, dat die kennis haar te stade is gekomen Na dien reisde zij met Mandl (die gedu rende de oorlog de Gestapo aan geld hielp), heel Brazilië en Argentinië rond. In Buenos Aires wist men dit en men nam zelfs steekproeven, door, als Nazi agent, bij Fritz Mandl aan te kloppen. Waar Mandl thans zit Niemand in regeringskringen geeft daar een ant woord op. De bezuiniging op de Argentijnse defensie met een bedrag van negentig millioen, is meer bluf dan werkelijk heid. Er moeten mensen zijn, deskun digen, welke naam zij dan ook dragen mogen, die Argentinië fenomenaal helpen. Steeds ontspringt Peron de dans, redt de staatskas en houdt de regering. Eigenaardig is, dat een be kend dagblad, dat onafhankelijk is van het Ministerie van Voorlichting erg scherp in haar critieken dezer dagen langs haar neus weg op de voorpagina vertelde, dat de toewijzing papier van afreed. Ze scheen het niet te kunnen uitstaan dat iemand voor haar was en gooide het hoofd ongeduldig en ruste loos in de nek, wanneer de hand aan de teugels haar belette vooruit te schieten. Jem Beresford keek haar kritisch aan. „Je stalknecht geeft die merrie veel te veel haver," zei hij kalm. „Ze is veel te opgewonden vandaag". Billy keek eens naar het ongedul dige, kastanjebruine paard. „Ja, dat is Larkins schuld. Hij over voedt de paarden altijd en als je ze dan buiten hebt op het jachtterrein gaan ze er vandoor als voetzoekers". „O, ze zal wel gelegenheid krijgen om stoom uit te laten. Een paar om geploegde velden zullen haar wel tot de orde brengen," zei Herrick rustig. De gelegenheid om stoom uit te la ten kwam al gauw. Flame was heel ongedurig terwijl de honden vergeefs om een klein bosje struikgewas heen drongen, doch eindelijk kwam uit een dicht braambos een sterke, jonge vos te voorschijn en onder het luid geblaf

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1950 | | pagina 1