Werk in een lemen wereld.
feuilletom
DE ZONDEN DER VADEREN.
E SCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
6e jaargang Nummer 294
Vrijdag 1 SEPT. 1950
Drukkers-Uitgevers Firma SMOOR DE HULSTER - Boulevard 120 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,— per kwartaalfranco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
7 cent per m.m.
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
__y
De K.L.M. in Kano.
Als het gelijkmatig geronk van de
viermotorige K.L.M. DC6 boven Kano,
het knooppunt van karavaanwegen in
het hart van Afrika, hoorbaar wordt,
dan verlaten geschrokken aasgieren hun
plaatsen op de nok van de lemen hui
zen en fladderen onrustig rond.
En, terwijl de passagier het tijd
schrift, dat hij boven de Sahara be
gon te lezen, terzijde legt en nog snel
een slokje neemt van zijn gekoelde
dronk, staat daar beneden op de van
hitte stralende startbaan, een zonder
ling uitgedost man: een dienaar van
de Emir, die blaast op een met beide
handen omklemde, drié meter lange
hoorn. Op het klagelijke, doch door
dringende geluid dat dan volgt, snel
len de inboorlingen van de startbaan,
want binnen enkele minuten zal de
majestueuze machine landen en dan
moet de baan vrij zijn.
Geruime tijd reeds, voordat de DC6
met behulp van de nieuwste techni
sche snufjes, die ook dit vliegveld be
zit, is binnengeloodst, is nog een an
der gezelschap in actie gekomen. Het
is het kleine groepje K.L.M.-ers: de
vertegenwoordiger, diens assistent, de
stationschef, de mecano en enkele
hulpkrachten, die hier in het brandende
hart van Afrika hun werkzaamheden
hebben. Voor hen betekent de komst
van het lijnvliegtuig twee keer per
week uit Amsterdam en tweemaal op
de retourreis uit Johannesburg méér,
dan alleen maar 80 minuten van inge
spannen arbeid tijdens het oponthoud.
De Vliegende Hollander, die tien vlieg
uren geleden nog in het frisse polder
landschap van Schiphol of - na even-
zovele vlieguren - op Palmietfontein
stond, doet zelfs even de honderd gra
den in de schaduw en de Harmattan,
de dikwijls rondhangende zandnevel,
vergeten. Want, behalve iets van de
vertrouwde sfeer uit een totaal andere
wereld, brengt het toestel ook brieven
mee.
Welgeteld 457 blanken, de kinderen
meegerekend, wonen in deze leemstad
temidden van 100.000 negers. Blanken,
die werkzaam zijn bij het gouverne
ment van Nigeria, de handelsmaat
schappijen en in de luchtvaart. Zij le
ven in stenen huizen, die evenzeer te
gen het helblauw van de hemel en het
bruin van de omgeving afsteken als de
witte moskee in het centrum van de
negerstad.
Duizenden naakte kinderen onder de
gloeiende zon, slech'ts gekleed in kra
len kettinkjes; ontelbare, narigheid ver-
59) door PEDLER.
Alleen als de andere, niet vermoede
mogelijkheid zich voordoet, krijgen de
voortekenen, die je eerst genegeerd
hebt, plotseling betekenis, krijgt elk
detail met onmiskenbare juistheid zijn
plaats, passen ze in elkaar als de ver
spreide stukken van een legkaartpuzzle
die door een meesterhand wordt op
gelost.
Fane had wel degelijk opgemerkt,
dat er een gevoel, dieper dan vriend
schap, bestond tussen Mac en Herrick
en was daar blij om geweest. Hij
hield van hen beiden en kon zich geen
twee mensen voorstellen beter geschikt
om elkaar gelukkig te maken. En hij
was er zo van overtuigd geweest, dat
ze een paar zouden worden en daar
geleidelijk en natuurlijk heen gingen,
dat zijn brein de mogelijkheid van een
tertium quid in deze zaak niet had
overwogen. En dat die tertium quid
oorzakende insecten; tienduizenden ton
nen half aangetaste pinda-pyramiden
die op vervoer wachten; medicijnman
nen, die rauwe vogelkoppen verkopen
tegen de rheumatiek; het dreunende en
opzwepende rhythme van de tom-tom
in een negerdancing, het zijn even-
zovele kenmerken van een omgeving,
die eeuwenlang slechts na lange, moei
zame karavaanreizen bereikbaar was
en waarheen nu de burgerluchtvaart in
luttele uren een sprong maakt, die
ontdekkingsreizigers vele jaren - en
vaak hun leven - kostte.
De Emir van Kano, het hoofd van
drie millioenen mensen, is een lucht-
vaartlievend man, die veel steun heeft
gegeven aan de totstandkoming van
het vliegveld. Deze machtige vorst
woont in een lemen paleis, omgeven
door 79 echtgenoten en door abstracte,
op het vliegtuig betrekking hebbende
wandschilderingen in zijn aarden troon
zaal.
Het trefpunt van de blanke bevol
king is de Club, met zijn twee bars,
biljart- en danszaal, tennisbanen, golf
links en zijn bescheiden zwembad, dat
echter niet boven de badkuip wordt
geprefereerd, 's Zaterdagsavond laat
wordt in de Club gedanst, een plezier
dat de K.L.M.-ers echter ontgaat, om
dat dan in de vroege morgenuren
reeds een machine binnenkomt. Ook
het wekelijkse genoegen van een open
luchtbioscoopvoorstelling is voorbij,
sinds door de hevige regens de toe
schouwers tot tweemaal toe zijn uitge
spoeld en de wegen vrijwel onberijd
baar zijn geworden.
Als de machine zijn reis over het
zwarte werelddeel voortzet en de
K.L.M.-ers hebben hun werk op de
luchthaven beëindigd, dan wacht op
het kantoor in Kano nog een uitge
breide correspondentie en de taak van
het bijhouden van de verschillende
handboeken, week-en maandrapporten.
Het onderhouden van een luchtlijn
over twee continenten, als geldt het de
dienst van een buurtspoorweg, vereist
kennis, inspanning en ook doorzettings
vermogen iets, waaraan het de kleine
K.L.M.-staf in Kano, de plaats waar
twee werelden elkaar ontmoeten, niet
ontbreekt.
Het drukke seizoen en het
bedrijfspensioenfonds voor de
landbouw.
Het Bedrijfspensioenfonds voor de
Landbouw is niet meer zulk een onbe
kende instelling als een jaar geleden,
maar het zou bezijden de waarheid zijn
om te beweren, dat ieder al precies
weet wat hij ten opzichte van het
zijn halfbroer zou zijn was helemaal
niet bij hem opgekomen.
Maar nu, nu Barbara's jeugdige
scherpzinnigheid het zoeklicht op het
onderwerp had doen vallen, kreeg de
hele zaak een ander aanzien en details
die hij over het hoofd had gezien,
kleine voorvallen die alle iets beteken
den, schoten hem te binnen en elk was
een sein van gevaar.
En daar Alec Fane een man was,
die nooit tot morgen uitstelde wat hij
vond dat vandaag gedaan moest wor
den, volgde hij nog diezelfde avond
zijn eigen methode om deze zaak te
behandelen. Barbara was naar bed
gegaan en had de beide halfbroers
alleen gelaten en een tijdlang zaten ze
in behagelijk stilzwijgen bij het vuur,
Alec trekkend aan zijn geliefde pijp,
Gair met een whisky-soda naast zich
en een sigaret tussen zijn-lippen. Ein
delijk nam de predikant zijn pijp uit
zijn mond en keek peinzend in de
gloeiende kop.
„Ik hoor dat er aanstaande Donder
dag een „meet" zal zijn op Windy-
croft," zei hij als terloops. „Ga je
Fonds te doen of te laten heeft. Juist
in deze tijd nu de seizoenwerkzaamhe
den in de landbouw weer in volle gang
zijn, is het nodig aan die misschien
onbekende verplichtingen weer te her
inneren. Want extra werk eist het in
dienst nemen van extra hulp. Voor die
losse hulp moet niet alleen worden be
taald, maar moeten evenals voor de
vaste arbeiders, ook zegels worden ge-
plakt. Dat geldt voor alle soorten werk
zaamheden, waarvoor arbeiders worden
ingeschakeld (zoals in de hooibouw, de
fruit- en erwtenpluk, de rooitijden en
in de overige drukke seizoenwerkzaam-
heden in het bedrijr). Ook de aard van
het dienstverband doet er niet toe: voor
de arbeider, die de rest van het jaar
in een geheel ander bedrijf werkt, of
voor degene, die de overige tijd zelf
standige is, zijn evengoed premiën ver
schuldigd als voor de vaste of de losse
arbeider.
Niet alleen de boer en de tuinder,
maar ook de pachter, de handelaar en
de commissionnair, die in georganiseerde
vorm landbouwwerkzaamheden laten
verrichten, zijn verplicht premie te be
talen.
Ook degene, die inwonende knechts
in dienst heeft, of volontairs, of wiens
kinderen of familieleden tegen beloning
in zijn bedrijf werkzaam stelt moet
voor deze mensen premie beialen.
De premie is voorts verschuldigd on
geacht de hoogte van het loon en even
eens indien het loon geheel of gedeel
telijk bestaat uit verrtrekkingen in na-
tura.
Uitgezonderd van de verplichting zijn
alleen arbeiders, die jonger zijn dan 17
jaar of ouder dan 65 jaar.
Iedere werkgever doet verstandig zich
tijdig terdege op de hoogte te stellen
van wat hij precies te doen heeft. Hier
door voorkomt hij moeilijkheden achter
af, want aan de plicht tot premiebeta
ling is toch geen ontkomen Hij kan tot
het verkrijgen van inlichtingen zich
wenden tot de Sociale Verzekerings
commissie.
Tot slot nog een enkel feit. Wist U
dat het Bedrijfspensioenfonds in de
korte tijd van zijn bestaan reeds meer
dan 1 1/4 millioen gulden aan pen
sioenen heeft uitgekeerd
Het verkeer tijdens
de Jaarbeursdagen
Voor de komende Najaarsbeurs heeft
de politie te Utrecht speciale maat
regelen getroffen voor het verkeer. De
routes in de stad zullen daartoe wor
den aangeduid door middel van groene
en oranje pijlen.
De oranje pijlen leiden naar de
mee?"
„Daar kan je van op aan," ant
woordde Severn. Hij wierp zijn broer
een van zijn snelle, charmerende lach
jes toe, toen hij er bijvoegde: „Dat
wil zeggen, tenzij je me voor die tijd
de deur uitzet".
Alec glimlachte terug.
„Dat is niet erg waarschijnlijk, wel?"
zei hij. „Maar" ging hij vast besloten
voort, „je brengt ons dit keer wel een
veel langer bezoek dan gewoonlijk, is
't niet?"
Severns lichaam richtte zich stijf op
en hij wierp de dominee een snelle,
onderzoekende blik toe.
„Is dat een wenk?" vroeg hij plot
seling uit de hoogte. „Blijf ik te lang
naar je zin?"
Alec schudde glimlachend het hoofd.
„Natuurlijk niet, dat weet je even
goed als ik. Maar ronduit gezegd,
ouwe jongen, ik geloof, dat je langer
hier blijven - niet goed is".
Gairs ogen vernauwden zich.
„Niet goed?" herhaalde hij. „Waar
om niet?"
De ander wachtte even, toen zei hij
Waarde Dichter uit de Schakel,
Die slechts tekent met een J.
Waarlijk hoor, Uw dichtmirakel,
Viel ons zevenen nog wel mee.
Eén ding wilden w' over vallen
En dat is Uw laatste zin:
Die „Meneer" die 't deed vergallen,
Kwam als „Zeeuw" de wereld in.
Anders ligt het met de schrijver
Van het ingezonden stuk,
Die met niet te prijzen ijver,
Zeer veel stuk slaat met een ruk.
Hij begint met ons te pluimen,
Om dan weldra, zo ;t niet hoort,
Met die pluim het veld te ruimen,
Ja, zelfs ons succes doorboort.
Zou het niet eens kunnen wezen,
Dat hier publicatie schaadt?
Zodat w' allen moeten vrezen:
Zijn „wij" hier wel mee gebaat?
Toe, bedwing Uw lust nog even,
Mogelijk zelfs een hele tijd;
Als „wij" weten, hoe we leven,
Zijn wij gaarne bereid
I
Rest ons nog d' auteur van „Sparta," fi®
Die waarschijnlijk goed gemeend,
Zo op „de manier van Djokjakarta" ra
Graag zijn „kas" wat had gespeend.
Stel, dat wij zijn voorstel namen,
De helft dus van die vreemde ploeg,
Gek hé, raar hé, maar „zij" kwamen
BELANG'LOOS, 't was „hun" genoeg.
©j
En tot slot aan al diegenen,
Die dit zonderling gedicht
Lezen, en zich ook nog lenen W
Dus voor massa zijn gezwicht; J
Laat zij toch nog even denken
Aan het spreekwoord van dat lood
Voor ook zij hun gal uitschenken,
Weinig vrienden in de nood.
Ook vertellen wij nog even,
Zomaar even langs ons neus,
Dat de Winkelweek, ons „streven"
Beslist geslaagd mag heten, heus!
Het Bestuur NS
Winkeliersvereniging „Ons Belang"
Breskens. tig
parkeerterreinen in de omgeving van
de Jaarbeursgebouwen op het Vreden-
burg. De groene pijlen zullen het ver
keer brengen op de parkeerterreinen
bij het Croeselaanterrein.
Op het Paardeveld zal ruimte wor
den gereserveerd voor de touringcars.
kalm
„Het is verkwisting van kruit van
jouw standpunt beschouwd. Als ik
goed gezien heb, had Herrick haar
hart al weg gegeven voor jij hier
kwam".
Severns half dicht geknepen ogen
schitterden boosaardig onder de lange
wimpers.
„Ik vermoed, dat je Kenyon be
doelt?" zei hij langzaam.
„Ja. Mac Kenyon".
„Als dat zo is, waarom trouwt ze
dan niet met hem, voor de duivel?"
De dominee trok nadenkend aan
zijn pijp.
„Om de een of andere vrouwelijke
gril, vermoed ik. De tijd zal het wel
in orde brengen".
Gair sprong op en gooide bij die
plotselinge beweging bijna het kleine
tafeltje om dat naast zijn stoel stond.
„Niet, als ik het beletten kan".
Hij sprak op vaste, besliste toon en
de woorden schenen met kracht tus
sen zijn tanden uitgestoten te worden.
„En ik geloof, dat ik dat kan".
„Ik geloof, dat je je krachten over
schat," antwoordde Fane. „Wanneer,
wat ik vast geloof, Kenyon en Herrick
van elkaar houden, is het te laat voor
