CORSETTEN
Van mensenjn dingen.
DE ZONDEN DER VADEREN.
Opening nieuw Wijkgebouw
van hei „Groene Kruis" ie Breskens.
De schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
6e Jaargang Nummer 272
Vrijdag 31 MAART 1950
Drukkers-Uitgevers Firma SMOOR DE HULSTER - Boulevard 120 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,— per kwartaalfranco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
7 cent per m.m.
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
-J
VII.
De vrijwilligers waren weldra geheel
verdwenen en toen gingen de Jappen
de koelies vangen; dat wil zeggen,
men zette een kampong af door militairen,
pakte de werkbare mensen op en zette
die op een auto, om aldus naar het
vliegveld of ander werk te worden ge
bracht. Ook dit lukte maar twee
dagen, want toen was iedere Inlander
die werken kon, de bergen ingetrokken;
toen hadden de kampongs in Batavia
alleen nog een vrouwelijke bevolking.
Aan werken heeft elke Inlander ver
scheidene broertjes dood; dan in plaats
van een voldoend loon een pak rammel
te incasseren, vonden ze toch al te bar.
En gelijk hadden ze.
Overigens is de mentaliteit van de
Inlander in de loop van de laatste
vijfentwintig jaar wel erg veranderd,
tenminste van de jongeren onder hen.
Vroeger waren de jongeren als de
oudere, ingetogen en tevreden, doch
thans is dat niet meer zo. Toen er
enkele van hen konden lezen en schrij
ven, luisterden de overige in de dessa
naar hetgeen die „geletterde" mensen
hun vertelden over wat ze gelezen had
den. En daarmede kwam de zucht naar
wetenschap. Naar wetenschap? Neen
naar na-apen van hetgeen de Europeaan
deed of had. Zo heeft de Inlander
goede ogen, maar aangezien er
Europeanen waren die een bril dragen,
begonnen ook zij te brillen. Door een
goede bril konden ze natuurlijk niet
kijken en dus zat er vensterglas in of
helemaal geen glas. Ze begonnen
schoenen te kopen, doch omdat ze er
niet op lopen konden zonder dat hun
voeten pijn deden, droegen ze de schoe
nen liever in de hand. Immers een
Europeaan heeft toch ook schoenen!
In de bovenzak van hun jas - ook al
weer als de Europeaan - een vulpen
en potlood, alhoewel ze geen letter
kunnen schrijven of onderkennen, al
zou die zo groot zijn als een koe. Men
begon met bridgen, tennissen, perma
nent-wave, kortom ook de Europese
vrouw werd in kleding en manieren
nageaapt. Men ging ook weldra over
tot jenever en bier drinken, in strijd
met hun geloof. Maar lak aan die
Koran; als de Europeaan jenever drinkt,
doen wij het ook.
Nu na de overdracht van de
souvereiniteit, na het zelfstandig wor
den dus van Indonesië, zijn er nieuwe
Europese dingen overgenomen. In elke
bedrijfstak, op iedere onderneming
hebben dekoelies thans vakverenigingen.
Wat die verenigingen beogen, beseften
FEUILLETON
37)
door PEDLER.
Herrick zag de toestand dapper on
der de ogen, daar ze reeds vroeger
iets dergelijks had doorgemaakt. Doch
de liefde, die ze aan Rex had gegeven
was heel anders geweest dan die voor
Mac - even verschillend als wijn en
water. Ze was toen niet veel meer
geweest dan een kind, die de eerste
zoete, onrijpe liefde van een kind in
ruil gaf voor Rex' dwingende hofma
kerij. Die liefde was gestorven - ge
dood door zijn gedrag, zoals de eerste
tedere scheutjes van een plant door
één nacht wintervorst kunnen sterven.
Ze had een litteken achter gelaten,
maar toch, ze was geheel en volkomen
gestorven. Terwijl de liefde, die ze
Mac gegeven had een vrouwenliefde
was, een liefde, die saamgeweven was
met elke vezel van haar zijn, geestelijk
en' lichamelijk en ze wist, dat deze
pijn haar gehele leven zou duren.
Zs k
•5- A
o°
«7 MEDISCHE
Langestraat 38 a
OOSTBURG
die domme mensen niet. Maar ja, in
Europa en Amerika heb je toch ook
overal van die dingen. Een zoon van
me, die op zo'n onderneming in Deli
zit, schreef me onlangs dat zo'n vak
vereniging - daar zijn het koelies in de
rubber - tweemaal per week vergadert
om de belangen van de vereniging te
bespreken. Een betaald bestuur heeft
de leiding van zo'n vereniging en elk
lid betaalt wekelijks zijn contributie
aan dat bestuur. En dat bestuur leeft
lekker en lui, met ieder een maximum
aantal wettige en voorts vele onwettige
vrouwen; de koelie betaalt zijn contri
butie daarvoor. Natuurlijk moet je als
er een vakvereniging is, ook zo af en
toe eens staken; dat doen ze in
Amerika, Frankrijk enz. immers ook.
Alzo staakt men op cultuuronder
nemingen, fabrieken, havenbedrijven
enz. thans ook periodiek. En wanneer
men dan die Koelies, die leden van de
vakvereniging, vraagt waarom ze staken,
is het stereotiepe antwoord„Belon
tahoe toean", dat weet ik niet, mijnheer.
En zo sukkelt men in Indonesië
maar voort. Het in de grond van zijn
hart zo goede en nuttige dessavolk
wordt door en door vergiftigd door
Westerse ideologiën, waaraan de leiders
van de R.I.S.-regëring, de leiders van
land en volk het meest debet zijn,
omdat ook zij niet anders doen - niet
anders kunnen doen wegens tekort
aan intellect en ervaring - dan over
nemen van Westerse begrippen en na-
apen van Westerse praktijken'. Het ge
wone volk, de domme massa, is daar
van de dupe en de chaos en onder
gang van Indonesië is onafwendbaar,
tenzij de Nederlandse leider - als
adviseur - volledig wordt geaccepteerd
en ingeschakeld. Alleen dan kan
Indonesië, door zijn natuurlijke rijk
dommen en productie-bronnen, nog
weer worden een land dat zijn volk
een redelijk bestaan zal kunnen ver
schaffen. Zo niet, dan is het binnen
tien of twintig jaar hetzelfde chaotische
en armoedige deel van de wereld, als
het was voor de komst der Neder
landers aan het einde van de zestiende
eeuw. L.
Zaterdagmiddag werd onder grote
belangstelling het nieuwe wijkgebouw
officieel geopend.
De heer W. Carels, voorzitter der
afd. Breskens van het Groene Kruis,
sprak o.m.
Het is mij een buitengewoon voor
recht en tevens een genoegen U allen,
namens het bestuur van het Groene
Kruis Breskens, welkom te mogen
heten.
Inzonderheid het college van B en
W der gemeente welke door hun tegen
woordigheid alhier, blijk geven op een
bijzondere dag als deze met ons mede
te leven en daardoor te tonen, dat het
Groene Kruis en de Volksgezondheid
hun volle belangstelling en waardering
heeft.
Ook een hartelijk welkom aan de
leden van Hoofdbestuur van het Prov.
Groene Kruis.
Ons bestuur stelt het op zeer hogen
prijs, dat U zich de moeite hebt willen
getroosten naar Breskens te komen om,
met eigen ogen te aanschouwen, wat
de vereniging Breskens wel tot stand
mag hebben gebracht.
Verder heet ik met niet minder
Toch was ze niet van plan zich er
door te laten overweldigen en haar
leven verder lamenterend en klagend
door te brengen. Ze wist al drie jaar
- sedert de dag, dat Rex haar ver
smaad had - dat ze alleen stond, dat
ze was afgesneden van de liefde en
het geluk, dat liefde brengt. Dat was
haar erfdeel, de last, die de zonde van
haar vader op haar schouders had ge
legd - een zonde waarvoor zij altijd
zou moeten boeten. Maar zoals ze toen
geweigerd zich er onder te laten krij
gen en een nieuw leven begonnen
was, ondanks alles, zo keek ze nu,
hoewel de liefde haar overmeesterd
had en de prijs duizend maal zwaar
der gemaakt had dan ze ooit gedroomd
had - een prijs, die ze dagelijks ieder
uur moest betalen met bitter verlangen
en onvoldaanheid - het leven nog met
de haar eigen moed in.
De nachten waren het ergst - de
nachten, als ze uren lang met wijd
open ogen in het donker lag te staren
of rusteloos haar slaapkamer op en
neer liep. Overdag kon ze haar ge
dachten min of meer in bedwang hou
vreugde welkom de geneeskundig
Inspecteur Dr. van der Borgh, onze
ereleden de heren Hoogstad en de
Groote, het doet ons bestuur bijzonder
groot genoegen, dat zij U beiden,
pioniers op het gebied der Groene
Kruis Verenigingen hier in ons midden
mag zien.
Wij betreuren het ten zeerste, dat
de heer Verschelling, welke ons door
de dood ontviel deze plechtigheid niet
meer heeft mogen meemaken. Hij toch
was voor 1945 steeds de ziel en
stuwende kracht der vereniging, wij
stellen het zeer op prijs mevrouw
Verschelling dat U op deze hoogtijdag
aanwezig bent.
Ook de heren doktoren, besturen
onzer zusterverenigingen, zusters en
verdere dames en heren alsook de pers
van harte welkom.
Op 1 Juni 1912 werd te Breskens
een Groene Kruis vereniging opge
richt.
De heer Hoogstad, thans erelid
onzer vereniging, was een der mensen
welke toen reeds het nut van een
dergelijke vereniging inzag. Hij was
onafgebroken bestuurslid van 1912
den. Er was altijd wel een of andere
bezigheid die ze in huis kon doen -
haar vrijwillig op zich genomen taak
van de bibliotheek te catalogiseren
verschafte haar reeds overvloed van
werk - en hoewel ze niet kon jagen
zolang het bleef vriezen, was de
vlugge beweging van het schaatsen
rijden, terwijl de koude lucht langs je
gezicht streek, al een geneesmiddel op
zich zelf.
Herrick reed uitstekend en ze bracht
heel wat uren op het meer door,
meestal alleen, daar Billy zijn studies
met de predikant weer had hervat en
daardoor minder vrije tijd tot zijn be
schikking had. Maar tegenwoordig trok
eenzaamheid haar het meest aan. Een
houten hut, verwarmn door een kachel,
stond aan de rand van het meer, niet
ver van het boothuis van Windycroft
en af en toe vroeg ze wat broodjes
aan de keukenmeid, at die in de hut
op en bleef het grootste gedeelte van
de dag alleen op het meer.
Lady Bridget met haar verstandig
inzicht liet haar zonder vragen haar
gang gaan. Hoewel het meisje haar
tot 1937.
Het zal voor U heer Hoogstad onge
twijfeld wel een grote voldoening zijn
en U dankbaar stemmen, dit gebeuren
nog te kunnen meemaken.
Met voldoening en ook met een
weinig trots, kunnen wij thans ons
wijkgebouw tonen.
Een ruim consultatiebureau, waarin
ook gelegenheid is voor schoolonder
zoek, moedercursussen, kleutercursussen,
schooltandheelkundige dienst en be
stuursvergaderingen en wat dies meer
zij.
Een spreekkamer voor de dokter,
welke tevens dienst doet voor de
tandarts welke hier reeds zitting houdt.
Van de gemeente Breskens kregen
wij een bedrag ten geschenke om het
meubilair aan te schaften. Het is mij
mijnheer de burgemeester, een eer, het
college van B en W en de gehele raad
namens ons bestuur hartelijk dank te
zeggen. Wij beschouwen deze daad van
het gemeentebestuur als een bewijs van
groot vertrouwen in ons bestuur en zien
hierin tevens het bewijs, dat het ge
meentebestuur van Breskens het juiste
begrip heeft voor de behartiging der
belangen van de plaatselijke Volksge
zondheid.
Wij hopen U te tonen, dat wij dat
vertrouwen hetwelk in ons gesteld ten
volle waard zijn.
Een wachtkamer is eveneens aanwe
zig, terwijl woonkamer en keuken voor
de concierge zijn. Verder een bijkeuken
waarin gelegenheid is voor het schoon
maken van alle gebruikte magazijnar
tikelen.
Het magazijn is eenvoudig doch
praktisch ingericht, tevens is hier ge
legenheid tot stalling van kinderwagens
gedurende de zitting van het consul
tatiebureau voor zuigelingen. Boven
zijn de kamers voor de wijkzuster en
badkamer met slaapkamers voor het
gezin van de concierge, tevens nog een
kamer, welke kan gebruikt worden voor
hoogtezon.
En zo zal dan heden 25 Maart 1950
dit gebouw in gebruik worden geno
men. Waarom juist 25 Maart zult
gij zeggen? Wij hebben die datum ge
kozen, omdat het tevens de verjaardag
is van onze zuster Aaltje IJsenbrant.
Zij wordt heden 60 jaar en zal ons
nu gaan verlaten.
Zij toch een vurig ijveraarster voor
een wijkgebouw, konden wij geen gro
ter genoegen doen, dat zij voor zij ons
verlaat nog kan zien dat Breskens een
eigen wijkgebouw bezit.
Het is met weemoed, dat wij haar
na 23 jaar van trouwe dienst zien ver
trekken. Alle wel en wee heeft zij in
die 23 jaar te Breskens meegemaakt.
Ook werd dank gebracht aan de
niet in vertrouwen had genomen, ver
moedde ze wel, dat ze een innerlijke
crisis doormaakte en hoe graag ze ook
haar vertrouwen bezeten zou hebben,
was ze toch niet van plan dit te
forceren.
Nu en dan ging ze met haar mee
naar het meer - want Mim was een
uitstekend schaatsenrijdster geweest in
haar jonge jaren en kon nog aardig
meedoen, zoals Billy aanmoedigend
verzekerde en soms verschenen Jem
Beresford of Mac ook en bleven een
uurtje en dan had Lady Bridget er in
stilte schik in om te zien hoe Herrick
alles wat haar scheen te hinderen,
scheen te vergeten in het physieke
genot van de sport.
Carol was de enige, die nooit mee
deed aan een van die gezellige schaat-
senpartijtjes. Haar man had haar streng
verboden om zich op het ijs te wagen
hoewel Lady Bridget al haar moed bij
elkaar had geraapt en een goed woordje
voor haar had gedaan.
Sir Francis was echter niet van plan
om een doktersrekening te betalen
voor het zetten van gebroken armen
