Gezondheidszorg.
DE ZONDEN DER VADEREN.
Haven van Breskens
De schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
5e Jaargang Nummer 250
Vrijdag 28 OCT. 1949
Drukkers-Uitgevers Firma SMOOR DE HULSTER - Boulevard 120 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
7 cent per m.m.
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
VJ
Een dezer dagen konden we in de
Provinciale Zeeuwsche Courant lezen,
dat in de gemeente Breskens een
nieuwe behuizing voor het Groene Kruis
is tot standgekomen, n.l. in het gebouw
De Windhoek, dat vroeger door de
heer Van Melle werd bewoond. De
inspecteur van de Volksgezondheid die
het gebouw inspecteerde verklaarde,
dat dit een van de best ingerichte
Groene-Kruisgebouwen van Nederland
zal worden. Hulde aan het volijverig
bestuur van het Breskense Groene
Kruis, dat zich geen moeite heeft ge
spaard om het Groene Kruis aan dit
nieuwe onderdak te helpen. Hulde
tevens aan de ingezetenen van Bres
kens, die door hun medewerking aan
de destijds gehouden, schitterend ge
slaagde, bazar en door hun financiëlen
steun de gelden hebben kunnen bijeen
brengen, die het bestuur in staat heb
ben gesteld de Windhoek aan te kopen.
Er waait een frisse wind door de
Windhoek, ja door geheel Breskens,
dat zich van week tot week verder
opricht uit zijn na-oorlogse vervallen
toestand. Wanneer nu nog de Wind
hoek helemaal wordt opgeknapt, zijn
in Breskens de zichtbare wonden door
de oorlog geslagen, verdwenen en heeft
deze gemeente een geheel nieuw aan
zien verkregen. Die frisse wind heeft
de Bressiaanders, die door de grote
vernielingen en geleden persoonlijke
verliezen aan goed en bloed, nog in
1945 geheel versuft en verlamd neer
zagen op de puinhopen van hun bezit
en van hun geluk, in de afgelopen
twee jaren geheel opgericht. Hun moed
keerde terug en de ondernemingsgeest
en - lust maakten zich als van ouds
weer van hen meester en het „Mens
durf te leven" werd wederom hun
devies. Een goed voorbeeld dat alom
in den lande alle navolging verdient.
De levenslust en gepaste luchthartige
levensopvatting van de Bressiaander
deed hem toch de sociale verzorging
van zijn nevenmens nimmer vergeten
en zo kon tot stand gebracht worden
het nieuwe Groene-Kruisgebouw, waarin
de medische verzorging van de inge
zetenen van Breskens tot volle ont
plooiing kan komen. De diensten die
door het Groene Kruis - en Kruisen
van andere kleur natuurlijk eveneens -
in het bijzonder op het platteland wor
den verleend, kunnen nimmer hoog
genoeg worden gewaardeerd. Vergelijkt
men de gezondheidszorg in de tegen
woordige tijd met de toestanden die
hier voor een kwart-eeuw alom nog
bestonden, dan kunnen we constateren
dat we in ons land ook op dit terrein
van een hel in een hemel zijn gekomen.
FEUILLETON
15)
door PEDLER.
Op hetzelfde moment wierp Herrick
zich zonder aarzelen op de man met
het mes en haar aanval was zo onver^
wacht en heftig, dat het uit zijn vin
gers gerukt werd en in de goot viel.
Het volgende ogenblik liet ze haar
kleine, gebalde vuisten woest op zijn
gezicht neerkomen.
Beest! Beest'" riep ze en toen, als
bij ingeving, gilde ze over haar schou
der: ,,Kom gauw, hierheen!"
De man, totaal overrompeld dacht
precies, wat zij wilde dat hij denken
zou, namelijk, dat ze niet alleen was,
doch dat anderen haar volgden. Hij
ging er opeens vandoor en verdween
in de mist als een verschrikt konijn.
Toen hij weg was, bleef Herrick
heel stil staan, angstig en bevend. Een
ogenblik scheen alles om haar heen te
draaien en vroeg ze zich vaag af, of ze
flauw zou vallen, toen bracht de pijn
De gezondheidszorgen van overheid en
particuliere verenigingen en instellingen
strekken zich thans uit over het ganse
Nederlandse volk. De sociale verzorging
van het volk van Nederland is een
voorbeeld voor alle andere natie's en
volken. We denken daarbij niet alleen
aan de gezondheidszorg, doch ook aan
de overige sociale voorzieningen, als
daar zijn de ziektewet, de invaliditeits
wet, de voorzieningen op het gebied
van werkloosheid, de pensioenwetten
en de zogenaamde noodwet „Drees",
waaruit uiteindelijk een staatspensioen
voor iedereen zal groeien. Kortom
zorgen voor de levende mens, van de
wieg tot het graf. Wat een levenslust
moet zo'n sociale wetgeving in de
werkende mens opwekken, wanneer
hij onbekommerd voor zijn heden eri
zijn toekomst, zijn dagelijkse arbeid
kan verrichten. Vroeger veel te hard
werken voor een te karig loon, met
risico van ongelukken, ziekte en werk-
lsosheid en een voortdurende gedachte
aan een donkere toekomst, een onver
zorgde ouden dag en uitzicht op
aihankelijkheid van kinderen of lief
dadigheid. En nu, weg al die zorgen.
Laten we hopen dat deze veranderingen
in het lot der mensen, der arbeiders,
volkomen naar waarde worden geschat
door het thans levende geslacht. Dat
dit daarin liefde en toewijding voor
zijn werk moge vinden en gespeend
moge blijven van arbeidsschuwheid.
Immers alleen door hard werken kan
Nederland er weer geheel bovenop
komen en alleen dan zal Nederland al
zijn sociale voorzieningen voor de
werkende stand stand kunnen blijven
honoreren.
De gevolgen van onze sociale wet
geving, in het bijzonder die van onze
gezondheidszorg zijn direct aanwijsbaar.
Het sterftecijfer in Nederland is het
laagste ter wereld momenteel en het
geboortecijfer op twee landen na het
hoogste. Daardoor is de aanwas van
onze bevolking enorm, volgens sommige
feitelijk onrustbarend, wanneer zich
binnen enkele jaren geen betere voor
uitzichten voor emigratie zouden voor
doen. Dat de bevolkingsaanwas en be
volkingsdichtheid in ons land groter
is dan het geboortecijfer zou doen ver
moeden, komt enkel en alleen door
onze voorbeeldige gezondheidszorg, op
elk terrein dat door deze zorg wordt
bestreken. Was de gemiddelde levens
duur van de Nederlander een halve
eeuw geleden tussen 38 en 39 jaar,
thans wordt de Nederlander gemiddeld
65 a 66 jaar oud. Daaraan is voor
namelijk onze enorm toenemende be
volkingsdichtheid toe te schrijven. En
wat dat betreft hebben we zeker de
mogelijke grenzen nog niet bereikt en
in haar vingers, waar de knokkels kaak
en voorhoofd hadden geraakt, haar weer
tot de werkelijkheid terug. Ze keek
neer op de man aan haar voeten. Hij
lag heel stil, afschuwelijk stil en een
plotselinge angst greep haar aan. Was
hij dood - vermoord? Wat een vrese
lijke toestand zou dat zijn - zij alleen
om drie uur in de morgen in een Pa-
rijse zijstraat met een dode man
Haar eerste ingeving was om weg
te hollen en veiligheid te zoeken in
haar eigen kamers en het stille, onbe
wegelijke lichaam te laten liggen waar
het lag, om gevonden te worden door
een gendarme of de volgende voorbij
ganger. Doch bij de gedachte, dat hij
misschien niet dood was, doch alleen
maar gewond, overwon ze die eerste
opwelling van lafheid en bukkende,
trachtte ze het lichaam zo om te
draaien dat ze het gezicht van de
man, dat tegen zijn arm aanlag, kon
zien.
Onwillekeurig had ze haar hand op
zijn schouder gelegd en ze trok die
haastig terug, toen iets warms en nats
er over liep. In de door mist vervaagde
zal de gemiddelde levensduur van de
Nederlander nog aanzienlijk hoger
worden In velerlei opzichten stond de
medische wetenschap tot het begin van
deze eeuw nog in de kinderschoenen.
Weliswaar komen ziekten als pest en
cholera die oudtijds hele steden en
streken konden ontvolken, in ons land
sedert lang niet meer voor, doch
inheems zijn ook bij ons nog steeds
tuberculose en kanker, rheumatische
kwalen en hartziekten, die de hoogste
percentages op de verklaringen van
overlijden uitmaken. Maar ook hieraan
kan misschien binnen afzienbare tijd
een einde komen, want momenteel
schijnt de medische wetenschap uit de
kinderschoenen in zevenmijlslaarzen te
zijn overgestapt. Zo kunnen we thans
in de dagbladen lezen, dat het Neder
lands chemiker is gelukt een serum
samen te stellen, waardoor blindheid
bij honden kon worden genezen. Of
deze zelfde stof ook voor de blinde
mens uitkomst zal kunnen geven, valt
thans nog niet met zekerheid vast te
stellen.
Bedoelde chemiker zou zich ook heb
ben toegelegd op het samenstellen van
sera waarmede men andere kwalen, als
rheumatiek, bepaalde hartkwalen, sui
kerziekte en andere met succes zou
kunnen bestrijden en hij zou niet ver
meer daarvan verwijderd zijn. De
kankerbestrijding schijnt door een
proflessor in Amsterdam thans met
zeer gunstige resultaten te worden be
oefend. Weliswaar is tussen deze
proflessor en de voorzitter van de
Nederlandse Gezondheidsraad dienaan
gaande een ernstig geschil gerezen en
worden de behaalde successen door die
Gezondheidsraad ontkend, doch ver
schillende doktoren en professoren, ook
van buiten Nederland, die onlangs op
verzoek van de aangevallen professor
een onderzoek naar diens kankerbe
strijding hebben ingesteld, zijn enthou
siast over de aanschouwde resultaten
huiswaarts getogen.
En zo komen we dan langzamerhand
op het terrein van de atoom-studie.
Welke voor de mens nadelige en voor
de mensheid voordelige factoren zijn
nog in de atoomwetenschap verborgen?
Niemand weet dat en niemand kan
daaromtrent thans afgebakende ver
wachtingen koesteren, doch wel kan
met zekerheid worden aangenomen,
dat een verdere ontwikkeling van de
atoom-wetenschap van zeer verstrek
kende betekenis voor ziektebestrijding
zal zijn. Niet alleen zal de mens door
het atoom worden vernietigd, doch
ook zal het atoom zijn toepassing vin
den voor de verlenging van de levens
duur van de mens. En zo schrijden
we voort, steeds voort op de weg die
lichtkring van de lantaren boven haar,
kon ze een bruine vlek op haar vin
gers zien. Ze rilde onwillekeurig maar
beet toen haar tanden op elkaar en
boog zich weer over de gewonde man.
Toen ze hem weer aanraakte kreunde
hij en hoe verschrikt ze ook was,
voelde ze een ontzettende opluchting
toen ze merkte, dat hij leefde.
„Kunt u spreken? Is u erg gewond?"
vroeg ze in het Frans.
Alsof het geluid van haar stem hem
terug riep naar een instinctmatig ge
voel van gevaar - het gevaar, dat hem
bedreigd had vóór hij het bewustzijn
verloor - hief hij als in afweer zijn
arm op, doch toen de pijn van dat
gewonde lichaamsdeel door hem heen
schoot, ontsnapte hem een gedempt
lelijk woord.
Het onmiskenbare Engels gaf Her
rick opeens een veilig gevoel. Hier
was een landgenoot in nood. Ze boog
zich nu vertrouwelijker over hem heen.
„Laat ik u helpen. Ik vrees, dat u
lelijk gewond is," zei ze nu in het
Engels.
De man sloeg een paar grijze ogen
wordt aangelegd en onderhouden door
doktoren, chemici en professoren en
die steeds voert door het terrein dat
bestreken wordt door de diensten van
gezondheidszorg, tot heil van de
levenden en de wordenden mens.
L.
en vrije veren
Zeeuwsch-Vlaanderen heeft in de
afgelopen week in het brandpunt van
de belangstelling gestaan van kamer
leden en van de zijde van het ministerie
van Waterstaat. Het begon reeds Vrij
dagmorgen vroeg. Een i o-tal Tweede
Kamerleden waren met de dieseltrein
naar Vlissingen gekomen, om vandaar
over te steken naar Zeeuwsch-Vlaan
deren, om een bespreking bij te wonen
in Terneuzen. Nu komt de dieseltrein
iets te laat in Vlissingen aan om de
veerboot van 9,30 uur te kunnen halen,
dus hadden onze volksvertegenwoordi
gers ongeveer drie kwartier de tijd in
Vlissingen. Daarvan nu hebben de leden
van de eerst onlangs tot stand ge
komen commissie „Haven W. Z.-Vlaan
deren" gretig gebruik weten te maken
om met deze kamerleden een onder
houd te hebben. Vanzelfsprekend was
burgemeester Eekhout daarbij present
en op een boot van de Provinciale
Stoombootdienst heeft onze burgemees
ter eens keurig uiteengezet van welk
groot economisch belang de haven van
Breskens is voor geheel West Z.
Vlaanderen. De burgemeester heeft
daarbij niet nagelaten te wijzen op de
vele beloften, gedaan door onze rege
ring, als daar zijn de beloften voor
een nieuwe binnenhaven en het spoe
dig herstel van de getijhaven. Beloften,
die later weer werden ingetrokken,
waardoor een binnenhaven naar het
rijk der fabeltjes is verwezen, en het
volledig herstel nog steeds op zich
laat wachten. Weliswaar is op de be
groting voor 1950 een bedrag van
f 500.000.uitgetrokken voor herstel
van de haven, maar wanneer men be
denkt dat voor dit herstel 6 millioen
nodig zal zijn, begrijpt men, dat het
geheel een lange lijdensweg gaat wor
den. Beziet de drukte in de haven,
beziet, onder welke primitieve omstan
digheden wordt gewerkt, dan begrijpt
men tevens, dat het economisch herstel
van ons gewest daardoor sterk wordt
geremd. De kamerleden hebben aan
dachtig naar dat alles geluisterd en
later ook een kijkje aan de haven ge
nomen. Laten wij hopen dat een en
ander zoveel indruk op hen heeft ge
maakt, dat zij warme pleitbezorgers
voor de haven van Breskens zullen
naar haar op.
„Hallo, wie is U?" mompelde hij
Verward.
„Ik ben Engels, net als u," ant
woordde ze. „Toe, laat ik u mogen
helpen. Kunt U me zeggen waar u
gewond is?"
„In mijn arm. Die hij slikte een
commentaar in, „die kerel stak z'n mes
in me, geloof ik".
Ze knikte.
„Ja, het ligt nu in de goot. Zoudt
u kunnen opstaan, als ik u hielp?"
De eigenaar van de grijze ogen keek
met een geamuseerde blik in zijn ogen
naar het bijzonder tengere figuurtje
dat zich over hem heen boog.
„Zoudt u het kunnen?"
„O, ik ben sterker dan ik er uit
zie," zei ze. Ze viel op een knie naast
hem neer en legde haar arm om zijn
schouder. „Als u nu uw gezonde arm
om mijn hals slaat" - stelde ze voor.
Hij gehoorzaamde en een manhaftige
poging van haar kant, gecombineerd
met een veel groter inspanning van
hem dan zij vermoedde, brachten hem
in een zittende positie.
