Kanker mei acces bestreden.
DE ZONDEN DER VADEREN.
DE BAZAR
De
schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
5e Jaargang Nummer 246
Drukkers-Uitgevers Firma SMOOR DE HULSTER - Boulevard 120
Vrijdag 30 SEPT. 1949
BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,— per kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
7 cent per m.m.
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
Op Zaterdag 1.1., 17 September,
heeft Dr. J. Samuels in het Concertge
bouw te Amsterdam zijn vijfde demon
stratie voor artsen gegeven. Bij deze
gelegenheid zijn 8 artsen uit Engeland
en een aantal uit Frankrijk en België
gekomen, benevens vele Hollandse
artsen om deze demonstratie bij te
wonen.
De demonstratie is een succes ge
worden, zoals o.a. blijkt uit de rede,
die Dr. W. E. A. Taylor, 190 Queen's
Gate, London, bij het einde uit naam
van zijn Engelse collega hield. Hij zei,
dat hetgeen hij gezien had, schitterend
en verbazingwekkend was en dat hij
meende te moeten zeggen, dat niet
alleen de Engelse artsen, maar alle
aanwezigen het met hem eens waren,
dat door de ca. 50 gedemonstreerde
patiënten, die aan kanker, sarcoom en
de ziekte van Hodgkin, dus alle dodelijke
ziekten, geleden hadden en met de
methode van Samuels met succes be
handeld waren, onweerlegbaar was
aangetoond, dat met deze methode
kanker wordt genezen, niet alleen in
het eerste en tweede, maar ook in het
derde stadium. Dr. Taylor zei verder,
dat het vertoonde hem zo overtuigd
had, dat hij met inzet van zijn persoon
en zijn naam in Engeland propaganda
zou maken voor deze geneeswijze,
opdat de Engelse mens zo spoedig
mogelijk daarvan profiteren kan. Hij
twijfelde er niet aan, dat ook de 12
Engelse artsen, die de laatste cursus
gevolgd hadden en waarvan een aan
tal al begonnen is, deze therapie toe
te passen, hem bij dit werk zullen
ondersteunen.
Daarna sprak één der oudste
discipelen van Dr. Samuels, Dr. Gouwe
uit Lutten, die zelf met deze methode
onder meer een een man heeft genezen
met een inoperabel gezwel in de her
senen, die door de neurochirurg tever
geefs was geopereerd en daarna als
ongeneeslijk opgegeven. Deze patiënt,
die zich al 10 jaar in een uitstekende
conditie bevindt en zijn werk verricht,
werd eveneens vertoond.
De vergadering heeft daarna een
telegram aan de Minister-President en
aan de voorzitters van de Eerste en
Tweede Kamer gezonden met het ver
zoek, met de meeste spoed een
onpartijdige commissie te benoemen,
die een onderzoek instelt naar deze
methode, waarvan de doeltreffendheid
bij deze demonstratie overtuigend ge
bleken is, om haar dan met de meeste
spoed niet alleen in Nederland, maar
ook daar buiten, algemeen ingang te
doen vinden. De vergadering betuigde
FEUILLETON
door PEDLER.
Onwillekeurig waren ze beiden op
gestaan en stonden nu tegenover elkaar,
het meisje een beetje schuw, op haar
hoede, alsof ze bang was voor de ge
volgen van haar bekentenis.
Maar ze had niet bang behoeven te
zijn. Er was een zeer zacht licht in de
ogen van Lady Bridget toen ze weer
sprak - een zachtheid, die al de teder
heid en droefheid bevatte van een
roman, die al lang dood was in de
ogen van de wereld, maar die nog
steeds in het geheim voortleefde in
een vrouwenhart.
„O, liefste," zei ze, haar stem warm
door de liefde, die nooit gestorven
was, „te denken, dat jij Quintins kind
bent, Quins dochtertje, dat hij zo lief
had." Ze trok het meisje in haar armen
en kuste haar. „God zij dank, dat ik
je eindelijk gevonden heb," ging ze
bijna plechtig voort. „Het was je vaders
haar instemming hiermee door een
krachjig applaus. (Dr. Samuels had al
vroeger tot de Minister van Sociale
Zaken het verzoek gericht, het daar
heen te leiden, dat een internationale
commissie van eminente mannen tot
dit doel wordt benoemd). Daarna werd
Dr. Samuels door de verschillende
artsen met deze geslaagde demonstratie
gelukgewenst.
Vertoond werden c.a. 50 patiënten,
die geleden hadden aan kanker, sarcoom
en de ziekte van Hodgkin. Daaronder
bevonden zich 20 patiënten, die al in
het derde stadium waren, dat is het
stadium, waarin geen operatie of stra-
lenbehandeling meer helpt. Deze
patiënten hadden, toen zij zich onder
behandeling stelden, al uitzaaiingen
in het beenderstelsel, de lever enz. Zij
Uonden met de geprolongeerde be
handeling gered worden. (Zie hierover
het boek „De Samuels-therapie". Weer
legging van het rapport Brutel).
Een relatief groot aantal patiënten
werd vertoond, die aan borstkanker
geleden hadden en wel 19, waarvan 9
in het tweede en 10 in het derde
stadium. Hieronder bevonden zich 2,
die al circa 9 jaar genezen zijn en die
beiden in het derde stadium waren,
toen zij zich onder behandeling stelden.
Zeer bewijzend voor de doeltreffend
heid van de methode was het feit, dat
bij 11 patiënten, voordat zij onder be
handeling kwamen, een path, anatomisch
onderzoek had plaatsgevonden, dus het
gezwel microscopisch was onderzocht
en kanker of sarcoom was gediag-
nostiseerd. Bij 5 van deze patiënten
was de diagnose gesteld door de be
kende patholoog-anatoom Prof. Deel
man te Amsterdam.
Verder werden er overtuigende
Röntgenopnamen van 8 patiënten ver
toond.
Behalve de patiënten met borst
kanker werden vertoond een aantal,
dat geleden had aan maag-, endeldarm-,
baarmoeder-, schildklier-, galblaas- en
prostaatkanker.
Er werden 3 patiënten met de ziekte
van Hodgkin vertoond en zes, die aan
sarcoom geleden hadden (een kwaad
aardige kankersoort, die bij jongere
personen voorkomt). Twaalf van de
gedemonstreerde patiënten waren des
tijds door hun arts en één of meer
chirurgen opgegeven en hadden zich
in een hopeloze toestand onder be
handeling gesteld.
Verder werden gedemonstreerd: twee
patiënten, die van borstkanker geope
reerd waren en daarna uitzaaiingen in
het beenderstelsel en de lever hadden
gekregen, een vrouw met maagkanker
en uitzaaiingen in de lever, een jonge
man met sarcoom, wiens arm was
laatste verzoek aan mij om voor je te
zorgen."
Ze zweeg even, ze herinnerde zich
gedeelten uit zijn laatste brief aan
haar - een brief, die haar bereikt had
nadat hij uit het leven gescheiden was.
„Herinner je je het kind?" had hij
geschreven. „Ze zal zonder een sou
achterblijven als ik weg ben en met
geen sterveling om voor haar te zor
gen Wil jij uit de goedheid van
dat grote hart van je - want het was
altijd een groot hait, Bridget - haarde
helpende hand reiken in het begin? Ik
weet, dat je dat doen zult en ik ga
gerust heen".
En eindelijk had het toeval - of het
noodlot - het plotseling voor haar
mogelijk gemaakt om dat laatste ver
zoek van de man, die ze had lief ge
had, te vervullen. Met in haar hart een
dankgebed ging Lady Bridget weer
zitten en trok Herrick naast zich in een
stoel.
„En vertel me nu alles," zei ze. „Al
wat er met je gebeurd is sedert Quin
stierf. Je noemt jezelf nu Waylen, hè?"
„Dat is mijn naam, ik heb er het
weggenomen en die daarna uitzaai
ingen kreeg, een man met een goed
aardig gezwel van de hersenen, een
vrouw met een baarmoederkanker met
levermetastasen, een man met een
endeldarmkanker, die na het openen
van de buik inoperabel bleek te zijn,
omdat er al uitzaaiingen in de buik en
de lever waren, een vrouw met een
endeldarmkanker, die na operatie reci
dive kreeg, een vrouw met een kanker
van de galblaas en Ieveruitzaaiïngen,
waarvan de genezing door Dr. Samuels
zelfs net waarschijnlijk werd geacht,
omdat zij zich in het begin in een zeer
slechte toestand bevond en slechts 44
kg. woog en die toch gered werd, een
man, die 10 jaar geleden met een
brancard was gebracht met de diag
nose leverkanker en die uit het zieken
huis ontslagen was om thuis te ster
ven, hetgeen volgens zijn arts binnen
14 dagen zou gebeuren, bij wie de
diagnose op een audere eveneens dode
lijke leverziekte werd gesteld en die nu
na 10 jaar in een uitstekende toestand
werd vertoond, een man met een kan
ker van de voorstanderklier (prostaat),
die eveneens was opgegeven en niet
meer lopen kon, toen hij zich onder
behandeling stelde, terwijl hij nu wel
gemoed en in goede conditie aan de
aanwezige artsen verklaarde, dat hij
zich fit en gezond voelde.
Interessant is het ook, dat op deze
demonstratie vier patiënten met schild
klierkanker werden vertoond, die met
de methode genezen zijn. Eén daarvan
had alleen schildklierkanker, de tweede
ook nog een borstkanker, een derde
bovendien kanker in beide borsten,
terwijl de vierde patiënte, die al vier
jaar genezen is, een schildklier- en een
baarmoederkanker had. Er zijn nog 3
van dergelijke patiënten onder behan
deling, die echter nog te kort zijn be
handeld om vertoond te worden. Deze
kankersoort is daarom van zo groot
belang, omdat men algemeen van me
ning is, dat met operatie niemand ge
red wordt. In één van de laatste num
mers van1 het Ned. Tijdschrift voor
Geneeskunde heeft de chirurg Dr. Bax,
medegedeeld dat bij schildklierkanker
de zekere diagnose tevens de zekere
dood betekent. Het is daarom zeer be
langwekkend, dat 7 van dergelijke pa-
tienten onder behandeling zijn, waar
van 4 vertoond werden, die met de
methode genezen zijn.
Eén van de meest interessante ge
vallen was ongetwijfeld een patiënte,
die na amputatie van de borst honder
den natastaten in haar beenderstelsel
had gekregen. Alleen de onderarmen
en onderbenen waren vrij. Verder had
zij ook nog uitzaaiingen in het buik
vlies en de lever. Deze vrouw is een
recht op. Ik ben Herrick Waylen ge
doopt en ik kon natuurlijk niet de
naam Lindris dragen."
„Neen, natuurlijk niet. Maar ik wist
niet, dat je een tweede naam had.
Quin vertelde me alleen dat hij je
Herrick genoemd had."
„Waarschijnlijk had vader het zelf
ook vergeten," antwoordde Herrick met
een vaag glimlachje. „Hij was erg
vergeetachtig in zulke dingen. Het ver
wondert me, dat hij niet helemaal ver
geten heeft me te laten dopen."
De beide vrouwen lachten zachtjes
met tedere toegevendheid over de
dwaasheden van de man, die ze bei
den hadden lief gehad en zo goed
hadden begrepen.
„Het zou net iets voor hem zijn ge
weest", gaf Lady Bridget toe. „Maar
ga door, vertel me alles."
En Herrick vertelde haar, hoe Rex
Dereham, de man met wien ze ge
ëngageerd was geweest, zich terug had
getrokken toen het schandaal had plaats
gehad, hoe ze letterlijk zonder een
cent was achter gebleven en gevoeld
had, dat ze een heel nieuw leven moest
jaar lang op een brancard ter behan
deling gebracht, omdat de vrees bestond,
dat er een z.g. spontane fractuur kon
ontstaan. De Röntgenfoto's van deze
vrouw werden vertoond, waarbij men
kon zien, dat vooral de wervelkolom
bezaaid was met metastasen. Nu, na
een behandeling van meer dan IV2 jaar,
vertoonde zij zich voor het auditorium
van artsen, lachend en verblijd met het
resultaat, dat bereikt is.
Kort daarop werd een vrouw binnen
gebracht, die nog maar betrekkelijk
kort onder behandeling is, maar in een
dergelijke hepeloze toestand kwam, dat
een ieder de behandeling ontraadde en
de zuster, door wie zij verpleegd werd,
meende, dat zij met de meeste spoed
naar huis moest worden teruggebracht,
omdat zij binnen enkele dagen zou
sterven. Deze vrouw verklaarde opge
wekt aan de artsen, dat zij niet meer
overgaf, goed at, geen pijn meer heeft
en zich in een uitstekende conditie be
vindt, een resultaat, dat binnen be
trekkelijk korte tijd bereikt werd.
Hoewel dit nu mogelijk is, zou deze
patiënten veel verdriet bespaard zijn,
als zij de causale therapie hadden
ondergaan nog voor zij geopereerd
werden.
Een zeer verbazingwekkende patiënte
was ook een jong meisje van 17 jaar
met een sarcoom op het hoofd, dat
zich uitstrekt van het voor- tot het
achterhoofd en toen zij onder behande
ling kwam, al op twee plaatsen in het
inwendige van de schedel was inge
broken. Door de vertoonde Röntgen
foto's bleek overtuigend, dal in de
laatste zeven maanden het gezwel niet
in het minst meer was gegroeid. De
barstende hoofdpdn was verdwenen en
het meisje werd in een goede-conditie
aan de artsen vertoond.
Opvallend was de uitstekende conditie,
waarin zich alle gedemonstreerde patiën
ten bevonden, hetgeen door allen be
vestigd werd.
De verdere bijzonderheden en de
gedetailleerde opsomming van de pa
tiënten, die op deze demonstratie zijn
vertoond, zullen later gepubliceerd
worden.
Alle artsen waren het er over eens,
dat deze demonstratie in elk opzicht
geslaagd was en men verdrong zich
dan ook na de rede van Dr. Taylor
en Dr. Gouwe om Dr. Samuels met
zijn succes geluk te wensen.
Bezoekt op Vrijdag 30 Sept.
Zaterdag 1 October
en Maandag 3 Oct.
TE SCHOONDIJKE
beginnen en daarom weg was gelopen
en er in was geslaagd naar Frankrijk
te komen.
„Ik nam een baantje aan als reis
gezelschap voor een oude dame, die
daar heen ging - een erg vermoeiende,
oude dame," voegde ze er glimlachend
bij de herinnering, bij, „die twee
kameniers en een gezelschapsjuffrouw
nodig had om haar te helpen het leven
door te komen. Ik vrees, dat mijn ge
tuigschriften geen onderzoek zouden
hebben toegelaten, want ik schreef ze
zelf. Maar ik vermoed, dat de oude
dame aangetrokken werd door mijn
gezicht, want ze nam me ten minste
direct aan. Ik verliet haar drie maan
den later toen ze naar Engeland terug
keerde, ging naar Parijs en kreeg daar
mijn betrekking bij madame Clémentine.
En ik ben sedert die tijd bij haar ge
bleven."
„Je zult nu niet langer bij haar be
hoeven te blijven," zei Lady Bridget
gedecideerd.
Herrick keek haar weifelend aan.
„Ik vrees van wel," antwoordde ze.
„Ziet u, ik heb geen andere bekwaam
