lESsmns 11 cum. feuilleton DE ZONDEN DER VADEREN. De schakel ALGEMEEN NIEUWS- Drukkers-Uitgevers Firma SMOOR DE HULSTER EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH VLAANDEREN 5e Jaargang Nummer 239 Vrijdag 19 AUG. 1949 Boulevard 120 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296 Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs f per kwartaalfranco per post f 1,15 Prijs der advertentiën 7 cent per m.m. bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen", 10 cent extra IV De vorige week heb ik het vrije verkeer over De Schelde in mijn over peinzingen betrokken, zij het dan ook maar zeer terloops; begrijpelijkerwijze kom ik thans aan een ander middel van verkeer, waarvan ik in mijn vacantie een zeer veelvuldig gebruik heb ge maakt. Ik bedoel hier de autobusdiensten van de S.B.M. in het Land van Cad- zand. Als vacantieganger moet ik nog steeds terugdenken aan de - althans bij droog weer - zo gezellige, oubollige, helaas verdwenen stoomtram, waarin je op rustige wijze het land van zeer nabij kon aanschouwen. Gezeten in een niet overvolle wagen, schommelde je genoegelijk langs weg en dijk, door weide en polder, werd je voortbe wogen met een snelheid die je in staat stelde, om de wonderschone voort brengselen van de zware kleigronden op hun volle waarde te schatten en steeds kwam je daarbij tot de conclusie, dat de oogst in het Land van Cadzand tot de beste ter wereld moet worden gerekend. Dit niet alleen door de hoge vruchtbaarheid van de zware kleigrond, doch ook en vooral dank zij de kunde en de ijver van de werkzame land bouwer. Van de producent van de onmisbare bodemproducten, voor wie nog steeds geen acht-urendag, doch wel een zestien-urige werkdag geldt; wie slechts weinig winst-mogelijkheden zijn gelaten, doch die wel alle risico's van het ingewikkeld productie-proces voor zijn rekening heeft te nemen. Een weinig meer bescherming van deze nijvere werkbijen in onze Nederlandse samenleving door de Overheid ware hier werkelijk wel gewenst. Ik kom daarop te eniger tijd wel nader terug. En zo kom ik dan weer terug op het autobusverkeer der S.B.M. Verge leken bij de busjes en bellenwagens, die een paar jaar terug bij deze maat schappij in gebruik waren, is het materiaal van deze vervoersmaatschappij er sterk op vooruitgegaan, al kan het dan in vele opzichten ook thans nog niet in de schaduw staan van het rol lend materieel, dat bij vele autobus ondernemingen in andere delen van Nederland in gebruik is. Toch mogen we met de bereikte resultaten op dit gebied tevreden zijn en eveneens over de frequentie, waarmee het verkeer tussen de verschillende dorpen wordt bediend. Slechts op een paar punten van ondergeschikt belang, waarin bovendien op zeer eenvoudige wijze kan worden voorzien, aangezien het de dienstregeling betreft, zou ik willen 6) door PEDLER. Ze was nogal bleek met een bleek heid, ontstaan door veel binnenshuis zijn in een overhitte atmosfeer en uit die tere bleekheid van haar gezicht keken een paar hazelbruine ogen, de irissen gevlekt met kleine bruine stip jes van een donkerder bruin, die hen een eigenaardige diepte van kleur ga ven. Rechte wenkbrauwen, smal en fijn getekend en een gevoelige mond, die toch iets zeer beslist had in de wijze, waarop hij dicht geknepen werd, ga ven iets individueels aan het jonge ge zichtje omgeven door het dikke, roest bruine haar. „Het is mooi van lijn, dit model - parfait/' verklaarde madame Clementine enthousiast, liefkozend strelend langs een plooi van de japon die het meisje droeg. „Madame ziet zelf wel, hoe slank ze het figuur maakt". Lady Bridget, die zich volkomen bewust was van haar nogal breed- wijzen. Zo zou bijvoorbeeld een betere aansluiting in Oostburg kunnen wor den verkregen tussen sommige uit richting Aardenburg komende bussen op de via Zuidzande naar Breskens gaande autobussen, in het bijzonder op de laatste uit Oostburg in de richting Zuidzanderijdende bus. Een ander inconvenient levert de eerste bus van Breskens naar Brugge, die 's morgens in Oostburg zonder enige verklaarbare reden een tiental minuten wordt opge houden en waardoor men vier minuten te laat aankomt in Maldeghem om de trein naar Gent te kunnen halen en men bovendien zes minuten te laat in Brugge arriveert, om daardoor een aansluitende sneltrein naar Brussel mis te lopen. Ik schreef hierboven reeds, dat ik in mijn vacantie een veelvuldig gebruik van de autobussen der S.B.M. heb ge maakt en mij is daarbij opgevallen de coulance, de voorkomendheid van de meeste bestuurders dier bussen. In het bijzonder op de route Breskens-Aarden- burg wordt rustig gereden en ook op de andere trajecten wordt over het algemeen naar een veilig verkeer ge streefd. Ik zeg „over het algemeen", omdat er slechts een paar jongere chauffeurs zijn, die op de feitelijk te smalle gedeelten in het traject Oostburg- Potjes-Breskens en Sluis-Haven-Potjes wel eens een voor de veiligheid van de passagiers toelaatbare snelheid over schrijden. Om op deze trajecten een uur-dienst te kunnen handhaven, moet wel eens harder worden gereden dan strikt verantwoord is. Gezien de dicht heid van de bezetting dier bussen, die als regel vrij gering is, zou een lagere frequentie van het busverkeer op deze routes zeer wel te aanvaarden zijn en daarmee zou dan meteen het te snel rijden - moeten rijden beter gezegd - worden voorkomen. Een kleine twintig bussen heen en evenzoveel terug op de lijn Oostburg-Potjes lijkt mij een overdadige verhoging van de vervoers frequentie voor wereldsteden als Zuid zande, Cadzand enz. Het feit- dat men meestal 4 of 5 passagiers in de bussen op dit traject aantreft, wijst er op dat de vervoerscapaciteit op deze route beslist te hoog is opgevoerd. Rendabel is een verkeer als hier beschreven zeker ook niet te achten en tegenover de aandeelhouders derhalve in het ge heel niet verantwoord. Het personenvervoer per tram is ge staakt en het goederenvervoer per S.B.M. zal ongetwijfeld zeer binnenkort eveneens geheel ophouden; het opbre ken van de rails hier en daar wijst tenmiste in die richting. Dat opbreken van de trambaan opent wijde pers pectieven voor een eventuele aanleg heupig, stevig gecorsetteerd figuur, erfdeel van een Victoria-moeder, haal de haar neus minachtend op. „Het figuurtje van dat jonge ding daar hoeft niet slank te worden ge maakt," antwoordde ze kortaf. „Ze is zo dun als een lat, dus waarom laat u me nu toiletten zien op haar, terwijl ze bedoeld zijn voor mij?" Billy grinnikte vergenoegd, maar madame Clementine met haar beperkte kennis van de Engelse taal begreep de ware bedoeling van Lady Bridgets opmerking niet. Ze merkte alleen, dat haar mogelijke klant niet voldaan was over het figuur van de mannequin - een van de beste nog wel. Ze barstte los in een stortvloed van Frans, on derbroken met zinnetjes slecht Engels en legde uitvoerig uit, dat ze niet van plan was Madame in diezelfde japon te persen - non, non, pas du tout, maar in een dergelijke japon met de zelfde prachtige lijnen en vervaardigd naar de maat van madame's eigen prachtig en benijdenswaardig figuur. „Maar begrijpt u dan niet," pro testeerde Lady Bridget, totaal niet on van een behoorlijk fietspad naast de bestaande autowegen. Deze laatste kun nen dan nog ietwat worden verbreed waar dat nodig of gewenst is, terwijl bovendien de veiligheid voor de fietsers zowel als voor de automobilisten ten zeerste zou worden verhoogd, wanneer beide soorten van vervoersmiddelen over een eigen baan kunnen beschikken. Ik heb tot mijn genoegen gezien, dat er in Zeeuwsch-Vlaanderen dit jaar zeer veel suikerbieten zijn gezaaid en dat de stand van dit gewas een zeer hoge opbrengst kan doen verwachten. Hoe moeten die suikerbieten nu evenwel dit jaar in Breskens of aan de fabriek komen, wanneer ook het goederen vervoer door de tram wordt gestaakt? Ongetwijfeld zijn de reeds aanwezige autotransportondernemers in het Land van Cadzand tot grote prestaties in staat, doch ik geloof toch niet dat zij de tientallen millioenen kilo's suiker bieten tijdig te bestemder plaatse zul len kunnen brengen. En voor de grind wegen in Westelijk Zeeuwsch-Vlaande- ren vrees ik het ergste, wanneer het komende najaar, in tegenstelling tot de vier hieraan voorafgegane najaars, eens aan de natte kant zou zijn. Deze grindwegen immers zijn al niet bestand tegen een normaal verkeer van vracht auto's en tractors, laat staan tegen een intens verkeer met zwaar beladen bietenauto's. En moet nu het Vrije van Sluis maar zorgen, die die grind wegen in orde zijn en blijven en de bodemloze put van onderhoudskosten maar blijven dempen, uit de ledige portemonnaie van de ingelanden, die nu reeds zuchten onder te zware pol- derlasten? Een andere vraag is de volgende: mogen de kosten van een behoorlijke wegenvoorziening, een we genvoorziening die behoorlijk moet zijn om de afvoer naar het overige Neder land van voor de aldaar wonende be volking bestemde producten mogelijk te maken geheel en uitsluitend ten laste worden gebracht van de inge landen „der polders in het Vrije van Sluis? Hieri spreekt naar mijn mening toch ook het landsbelang een aardig woordje mee, evenals dat het geval is bij het onderhoud van zeeweringen. Immers alle gewone belastingen die door de inwoners van het overig Ne derland worden betaald, worden in dezelfde mate opgebracht door de in gelanden van de Zeeuwse polders, die daarenboven dan nog de kosten voor onderhoud en instandhouding van we gen en zeeweringen te hunnen laste hebben. Persoonlijk lijkt mij dit geen billijke vertolking van het principe dat aan een natie het ware - en dus de mocratische - saamhorigheidsgevoel moet geven, n.l. het „draagt elkanders der de indruk, toen de Frangaise stopte om op adem te komen, „begrijpt u dan niet, dat ik mezelf moet voor stellen in die japon? Heeft u geen mannequin met een flink stevig figuur, die mij kan tonen hoe ik er uit zou zien in de japonnen die u me tracht te verkopen? Billy," wendde ze zich wanhopig tot de laatste, „leg jij het haar eens uit. Als je daarvoor geen Frans genoeg kent na al de lessen, die je gehad hebt, moest je je scha men". Maar Billy schudde van de pret en deed niet de minste moeite om de zaken te vergemakkelen. Zijn moeder haalde berustend de schouders op, doch toen ze opeens een met moeite weerhouden lachje zag op het gezicht van de mannequin, kreeg ze weer hoop. „Verstaat u Engels?" De ogen van het meisje tintelden. „Ik ben een Engelse," antwoordde ze zedig. Lady Bridget slaakte een zucht van verlichting. „God zij dank," riep ze vurig. „Dan kunt u madame Dinges misschien wel uitleggen wat ik bedoel". lasten". Wanneer de Overheid ten behoeve van haar bevolking prijsregelend moet optreden, evenwicht tussen lonen en prijzen wil en moet behouden, dan moet zij naar mijn mening dat even wicht evenzeer nastreven waar het geldt de lasten, die op onderscheidene bevolkingsgroepen worden gelegd, zij het uiteraard met inachtneming van de draagkracht dier groepen. Doch hier kom ik op een ingewikkeld economisch terrein en een vacantie mag niet wor den bedorven door een afdwaling naar het donkere gebied der economie of staatshuishouding. Ook de mijne niet! Het is nu mooi weer en dus trek ik met vrouw, wandelstok en camera verder door Nederland. Tot ziens. L. Van de familie Jansen uit Breskens, die kortgeleden naar Canada emigreerde en reeds eerder van zich liet horen, kregen wij de volgende brief: Het werk is hier nu begonnen, n.l. in de bieten. Het is overal luchtige grond en gemakkelijk te bewerken. Het loon bedroeg 50 cent per uur, soms 55 ct. en het grote voordeel in Canada is dat een jongen net zoveel verdient als een man. Het is een werk wijze als in Holland, alleen de gangen breder en de bieten iets dichter op elkaar. Het is hier dikwijls erg warm, haast te warm om in te werken. Ook moesten augurken worden gehakt, er komen er nu al aan; maar tussen het hakken en plukken is nog een paar weken van nietsdoen of soms wat op de boerderij werken. De boeren be ginnen hier 's morgens om 8 uur tot 's avonds 6 uur. Met Hemelvaartsdag heeft het hier flink gehageld en nog nooit hadden wij zulke grote hagel stenen gezien. Op een Zondagmorgen kwam hier weer een Hollandse familie aan, be staande uit vijf personen. Ze kwamen uit de provincie Groningen en deze mensen waren over Antwerpen naar New-York gereisd. Zondags kwamen ze hier aan, doch hun boer was ner gens te vinden, zodat ze dus bij ons en de Brabanders nog een nacht ge logeerd hebben en toen een andere boer gevonden hebben. Wij zijn hier nu met vijf Hollandse families. Toen de Groningse vrouw bij ons kwam keek ze vreemd op en vroeg waarom ze dat nou hier niet behangen konden. Maar ze zijn beslist onder de werk mensen hier geen luxe gewoon. Het is bij ons glad wit hout en het be hang bestaat uit cartonnen dozen. Ze vond dat overal zoveel spijkers zaten, Het meisje knikte en wendde zich in vloeiend Frans tot de Francaise. „Misschien Marie-Thérese?" stelde ze voor. „Ze is veel dikker dan ik. En er zijn nog van die modellen in grote maten, die juist van Huguelin gekomen zijn en die madame misschien zullen passen". Het gezicht van de modiste klaarde op. Ze vond haar jonge Engelse em ployé soms erg handig om als tolk te dienen bij haar vreemdsoortige land genoten. Ze gaf een paar vlugge or ders en kort daarop werden er ge waden van meer geschikte stijl door een mannequin van groter en zwaar der lichaamsbouw getoond. Intussen stond de Engelse manne quin er bij en bukte zich nu en dan om een draperie te schikken, de kraag van een avondmantel op te trekken of sotto voce een raadgeving tegen Lady Bridget te fluisteren: „Neem die niet, die zal u niet staan Vraagt u eens om het „Victorine" model te zien". Wan neer haar hulp niet verlangd werd wisselde Billy een paar oppervlakkige opmerkingen met haar.

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1949 | | pagina 1