Oe wereld j zijn kop. f TWEE SOUVEREINEN GEDIEND Camera knipoogt naar de aarde. De ALGEMEEN NIEUWS- schakel EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN 4e Jaargang Nummer 198 Drukkers-Uitgevers Firma SMOOR DE HULSTER - Boulevard 120 VRIJDAG 29 OCT. 1948 BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296 Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs f 1,— per kwartaalfranco per post f 1,15 Prijs der advertentiën 7 cent per m.m. bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen", 10 cent extra xy (Slot.) In ons artikel van de vorige week hebben we de wereld op zijn kop ge zien, in plaats van, stevig op zijn poten te staan in de pure werkelijkheid. Nastreven van utopieën, achternalopen van schaduwbeelden, die spoedig in de mist van wereld-onrust verdwijnen en alleen de gedesillusioneerde jager achterlaten. Zo is het tegenwoordig in de wereld om ons heen en de vraag is alleszins gerechtvaardigd, of wij in Nederland er veel beter aan toe zijn. Naar mijn mening moeten wij die vraag ontkennend beantwoorden, want ook hier te lande zien we vele dingen op zijn kop staan. Ook bij ons worden schaduwbeelden, worden schimmen achternagezet. Vier- en vijtjaren-plan- nen worden ook bij ons in elkaar ge zet door zich geleerd,, wanende economen en dergelijke, door het intellect van het schrijibureau; plannen die alleen zijn ontsproten aan de fantasie van zijn ontwerper, theoretisch wellicht aardig in elkaar gezet, doch in geen enkel opzicht houvast biedend voor een eventuele verwezenlijking. Om een te noemen: men rekent nu aan het Ministerie van Wederopbouw al enkele jaren nauwkeurig uit, hoeveel woningen per jaar moeten worden ge bouwd om gelijke tred te houden met de normale aanwas van de bevolking. Men weet precies te vertellen hoeveel één-, twee- en drieverdiepingshuizen tijdens de oorlog zijn verwoest, hoeveel kamers die bevatten, hoeveel sigaren winkels of drankslijterijen daarin waren gevestigd, kortom men weet alles, doch daar blijft het bij. Ondanks al dat gegooi en gegoochel met cijfers, ondanks alle geruststellende mededelin gen van gezaghebbenden, dat men het probleem nu onder de knie heeft en dat men weldra verbetering in de nood toestand zal kunnen zien, voelt iedere inwoner van Nederland, in de stad zowel als ten plattelande, dagelijks aan den lijve dat men met de bestrijding van de woningnood nog niets is opge schoten, althans in het algemeen nog niet noemenswaard. Immers deze zaak is niet opgelost, wanneer een autoriteit verklaren kan dat er binnen zijn res sort geen bunkerbewoners of daklozen meer zijn en dat ieder gezin nu een woning heeft. Neen, het woningprobleem is pas opgelost wanneer er geen mens meer in een noodwoning behoeft te zitten en een ieder weer even comfor tabel is gehuisvest als voor de oorlog. En nu de oorzaken van deze achter stand? Eerst waren er geen bouwplan nen, toen waren er geen vakarbeiders FEUILLETONS I 12) door OUIDA „Volstrekt niet. Hij schijnt iemand te zijn, die beiere dagen heeft gekend". „Dat is zeer wel mogelijk, meneer. Van die soort hebben wij er hier zo veel, dat wij daarvoor geen onderscheid kunnen maken. Cigarette kan u meer van hem vertellen. Die beklaagt zich gemeenlijk, dat hij voor haar buigt als een kamerheer." Verbitterd en gekwetst, dat ze in deze quaestie werd gemengd, was de marketentster terstond met een ant woord gereed. „Dat zal waar zijn! Als het gros van de officieren zoveel manieren heeft als een beer uit de Pyreneën, is het een beetje al te zot, wanneer die Victor aankomt met manieren, die alleen in een paleis op haar plaats zijn". „Heeft die Victor een geschiedenis achter zich?" vroeg de hertog. „Met de sabel heeft hij er een ge schreven - een prachtige zelfs," klonk en daarna weer waren er geen materialen. Nu zijn er te veel plannen goedgekeurd en die kunnen niet alle tegelijk worden geëntameerd. Vakar beiders zijn er nog te weinig, doch dat is eigen schuld, want die had men in de afgelopen drie a vier jaren in voldoende getale kunnen opleiden. Er zijn geen stenen genoeg momenteel en men tracht in dat tekort te voorzien door invoer vanuit België, maar dat kost deviezen en die hebben we niet in voldoende mate beschikbaar. Doch waarom gebruikt men niet meer steen, gefabriceerd uit goede Hollandse klei, door bekende steenbakkers? Neen, men laat liever een grote steenfabriek die in financiële moeilijkheden is geraakt, stil liggen, sluiten en liquideren. Hout tekort? Op Borneo en Sumatra is over vloedig timmerhout, gelijkwaardig aan ons eikenhout en dat had men kunnen vervoeren met onze eigen schepen, die behalve repatrierenden tot voor een jaar geen lading voor Europa hadden. Nu maar wachten op hout dat ons deviezen kost en voorts nog feitelijk ongeschikt hout verwerken. Ziedaar de wederopbouw op zijn kop; cijfers, millioenen cijfers en getallen om duizelig van te worden, doch geen woningen. We hebben een minister van Wederop bouw, een jurist en ongetwijfeld een goede burgemeester geweest, doch geen deskundige op bouwgebied; iemand wien de deskundigen op zijn bureau alles wijs kunnen maken en dat ook wel zullen doen. Een minister van oorlog en ad interium ook voor marine, die in een onbéwaakt ogenblik eens reserve-officier is geworden, doch die van het vak „oorlog" en „marine" wel even weinig zal afweten als de doorsnee-burger, die ook dienstplichtig soldaat is geweest. Als minister van verkeer en waterstaat hebben we ook weer een jurist inplaats van een ingenieur. Als minister van buitenlandse zaken hebben we geen oud-gezant of iemand die in de diplomatieke wereld is geschoold, doch de- directeur van een van onze beste bierbrouwerijen. Als zodanig zou de heer Stikker wat leven in de brouwerij kunnen brengen, doch de in het vak .geboren, en ge togen diplomaten zouden hem toch wel eens een brouwseltje onder de neus kunnen duwen, waarvan hij de troebel heid niet kan doorgronden. Zo'n brouwsel van buitenlands maaksel en verpakt in een mooie fles kan toch nog naar de kurk smaken, omdat uit die fles vroeger Russische wodka werd ge schonken. Voor overzeese gebiedsdelen hebben we een minister, die in die ge biedsdelen een volslagen onbekende is, omdat hij er nog nimmer is geweest en omdat hij er ook nog nimmer het kortaf van Cigarette's lippen. „Voor de rest bemoeien wij ons niet graag met elkanders zaken." „Of je gelijk hebt! Ik deed die vraag alleen, omdat een van mijn vrienden, die zijn snijwerk heeft gezien, hem zo mogelijk van dienst wenste te zijn". o Terwijl de Seraph, door de tenten van het Franse kamp omringd, in slaap lag verzonken en Cigarette tuurde naar de gestalte der vedetten, die op hun Post kleine volten reden, galoppeerden Cecil en Rake acht uren van daar door een uitgestrekte woestijn. Geen woord hadden zij samen meer gewisseld. Zwijgend reden zij stijgbeugel aan stijgbeugel naast elkander. Ternauwer nood konden zij elkander zien, want maanlicht was er niet en onweerswol ken verduisterden de lucht. Reeds had den de jagers het midden van de vlakte bereikt, toen de lang verwachte kreet, het Allah-il-Allah hunner vijan den, hun eensklaps in de oren klonk en de loodzware, ademloze stilte van de nacht verbrak. Uit de duisternis viel een troep Bedouïnen eensklaps woe contact mee heeft gehad. Ik zal het bij deze voorbeelden laten en ik wil voorop stellen dat ik gaarne aanneem, dat de heren in 't Veld, Schokking, van Schaick, Stikker en Sassen bijzon der knappé mensen zijn, politiek buiten gewoon bekwaam en ook overigens in alle opzichten tot de meest respectabele Nederlanders behoren, doch ik blijf van mening dat de departementen die zij beheren te zeer buiten de lijn van hun opleiding liggen, dat op hun ter rein teveel voetangels en klemmen kunnen liggen, waar ze zonder de hulp van hun ondergeschikten persé zouden in trappen. En dat mag niet mogelijk zijn; de verantwoordelijke bestuurder dient in z ij n vak een all-round be kwaam iemand te zijn, iemand die alle finesse's daarvan kent. In de eerste plaats dus vakbekwaamheid - ook voor de hoogste bestuurder - en pas daarna komt de politieke tint aan de orde. Het is toch wel gek dat men vakbe kwaamheid, een diploma, moet behalen, alvorens men sigaren, melk of kruide nierswaren mag verkopen, dat men gediplomeerd hoefsmid, caféhouder, pensionhoudster, boekhandelaar enz. enz. moet zijn en bovendien nog in het bezit van minstens het midden standsdiploma, alvorens men zich als zodanig mag vestigen. Voor gemeente raadslid, statenlid, kamerlid, wethouder, gedeputeerde of zelfs minister wordt geen enkele proeve van vakbekwaam heid vereischt, wel voor chauffeur van de minister, bode van de wethouder of schoonmaakster van de Tweede Kamer. De wereld op zijn kop, ook hier alweer. Eigenlijk behoeft dat geen ver wondering te baren, want al die over- heidsraden en - besturen werken toch maar met het geld van de gemeen schap en wanneer dit onvoldoende vloeit, draait men de belastingschroef maar een slag door. Sijmen betaalt wel! De wereld op zijn kop, ook in de Indonesische aangelegenheden. De politieke constellatie die het thans voor 't zeggen heeft, zou niets bever dqen blijkbaar dan de onderhandelingen met de Repoebliek en de instelling van federale raden voor Indonesië en alles wat daarmede verder samenhangt, op eigen houtje regelen en onder een ander uiterlijk eigenlijk doorgaan op de door het vorig kabinet ingeslagen weg. Daarvoor zit feitelijk één man in de weg, iemand die zijn eigen gang wil gaan - en die dat ook blijkt te kunnén doen - en dat is die vervelende, die lastige Luitenant Gouverneur- Generaal Van Mook. Het doet blijk baar niet ter zake dat Van Mook nu juist d e man is die we bij de oplos sing van de Indonesische kwestie nu dend op hen aan. Het flikkeren van zwaarden, het fonkelen van ogen, de witte stoom, die van de dampende paarden sloeg en de vlokken schuim, die van de snuivende rossen vlogen - ziedaar al wat zij zagen. Maar of twee dan wel twintig of honderd vijanden hen aanvielen, hadden zij onmogelijk kunnen zeggen. Hoe zij werden aangevallen en hoe zij weerstand boden en om zich heen hieuwen en omsingeld werden, hoe zij de vijanden, die in de nacht op hen aanstormden, terugsloegen, terwijl de zeewind hun ijskoud in 't gelaat woei, hadden zij onmogelijk kunnen verkla ren. Evenmin wisten zij later op welke manier zij zich bevrijdden van de sta len ring, die hen omsloot en hoe zij de lansspitsen en de sabels terugsloe gen, hun paarden tegen dat bos van wapens en door die storm van slagen en kreten en wind en opgejaagd zand indreven, zich een baan braken door een vijand, wiens gelaatstrekken zij ternauwernood konden zien en in het duistere landschap verdwenen. Of zij daarbij door één of door duizend vij eenmaal niet missen kunnen. Van Mook, de bij uitstek deskundige, die iedereen in Indonesië kent en ook door heeft, die het tegenwoordige bestel van meetaf aan heeft opgebouwd, die in Amerika een aanzien geniet en een gezag heeft als geen enkel andere Nederlander momenteel en ook daarom alleen zou men hem nu zeker niet mogen laten gaan. Edoch van Mook past niet precies in het kader van het tegenwoordig kabinet omdat hij niet volgzaam genoeg is voor bepaalde groepen in de Tweede Kamer en daarom moet hij weg. Barbertje moet hangen. En zijn opvolger moet zijn de ex minister-president Beel, ongetwijfeld een intègre man en zeker ook bijzonder bekwaam op een voor hem geëigende plaats, doch nu juist niet voor de verdere ontwikkeling van het Indone sisch staatkundig bestel, om de doodeen voudige reden dat het Oosten voor de oningewijde Dr. Beel een mysterie is en blijft, waar handige oude rotten als Salim, Hatta c.s. hem knollen voor citroenen zullen verkopen. Ten detri mente zowel van Indonesië als van Nederland. Politiek nummer één en bekwaamheid nummer twee; Holland op zijn kop, net als de rest van de wereld. Helaas; doch hoe dat te ver anderen? L. Nu de droge tijd weer is aangebro ken en er kans bestaat, dat vooral in de morgenuren, ook in het binnenland van Suriname de hemel overdag volkomen wolkenvrij kan zijn. is de fotovliegerij, voor luchtkaartering weer in volle gang. Bijna dagelijks stijgt het fotovliegtuig van Paramaribo's vliegveld „Zanderij" op om te zien of er in het nog niet bevlogen gebied nog plaatsen zijn, waar de ca mera ongehinderd van zijn 4600 meter hoogte kan knipogen naar de millioenen boomkruinen van de eindeloze Suri naamse bossen in de diepte. Maar niet alleen het vliegtuig met zijn beman ning, ook de meetploegen zijn in actie Want al worden van een land nog zo veel luchtfoto's gemaakt, een behoorlijke kaart kan alleen vervaardigd worden, wanneer op z'n minst een aantal pun ten in het terrein is „opgehangen" aan de meridianen en breedtecirkels, die, althans in het brein van de kartografen, de aarde omspannen En dus trokken de landmeters met hun instrumenten en levensmiddelen voor enkele maanden in boten en corjalen de Surinaamse rivie ren op om ergens ver achter de water vallen sterren te gaan schieten. Nu wilde het geval, dat de ploeg, die een punt zou gaan inmeten aan de Lawa- anden werden vervolgd, konden zij niet nagaan, want in het losse zand was van de hoefslag der paarden niets te horen en het woedende geschreeuw waarmede de Bedouïnen aan hun te leurgestelde hartstocht en hun bloed dorst lucht gaven, werd door de vla gen van de stormwind verdoofd. Als het dag was geweest, zouden de ja gers gezien hebben, dat hun spoor over het effen tafelland werd aange geven door een rode streep op het zand, een streep, ontstaan door het bloed van een Frank. Thans joegen zij in volle ren voort door het duister, dat met het opste ken van de storm nog dieper werd. Mijlen ver was het terrein voor hen geheel effen. De eerste tekenen van de aanbre kende dag begonnen zich als een grauwe tint in het oosten te vertonen, toen Cecil voelde, dat zijn ros onder hem wankelde en uitgeput van ver moeienis bleef staan. Als hij nog een ogenblik langer in het zadel was ge bleven, zou hij met paard en al op de grond zijn neergestort.

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1948 | | pagina 1