Het verenigingsleven
in ons gewest.
TWEE SOUVEREINEN GEDIEND
Prof. Varga onislagen
No. 171
Vrijdag 23 April 1948
4e Jaargang
DE SCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Verschijnt iedere Vrijdag in alle plaatsen van West Zeeuwsch-Vlaanderen
Prijs per kwartaal f lfFranco p.p. f 1,15 Adv. 7 cent p. m.m. Drukker-Uitg. Fa. Smoor de Hulster, Boulevard 120, Breskens, tel. 27
Reeds kort na de bevrijding werd
door velen de noodzakelijkheid gevoeld,
om, naast het weer enigszins bewoon
baar maken van de vele kapotte
huizen, zo spoedig mogelijk te trach
ten het verenigingsleven in ons gewest
weer op gang te brengen. Dat deze
noodzakelijkheid indertijd een dringende
eis was, behoeft feitelijk geen nader
betoog. Immers, wie onzer kan zich
indenken, in een dorp te moeten
wonen, waar niets - maar dan ook
letterlijk niets - op het gebied van
verenigingsleven bestaat? Hoe grauw
en doods moet dan het leven van de
bewoners in zo'n dorp wel zijn; iedere
dag, een heel jaar lang steeds het
zelfde monotone leven, zonder enige
afwisseling.
Een goede gedachte van velen was
het dan ook om direct de verenigingen
weer op de been te brengen in West
Zeeuwsch-Vlaanderen, waar toch de
omstandigheden en perspectieven heel
anders liggen dan in een stad met zijn
vele ontspanningsmogelijkheden. Dit
streven werd met succes bekroond en
zo zagen wij de verschillende vereni
gingen als de muziek-, zang-, toneel-,
voetbal-, korfbal-, Oranje-, V.V.V.-
verenigingen, enz. weer in hun oude
glorie herrijzen, terwijl daarnaast vele
nieuwe verenigingen werden opge
richt; we denken hierbij slechts aan
de op het ogenblik zo populaire dam-
en schaakverenigingen.
Temeer stemde dit streven ons tot
grote vreugde, omdat het ook bewees
dat de moraal van de West Zeeuwsch-
Vlaamsche bevolking, alhoewel veel
geleden tijdens de Duitse overheersing,
toch nog niet ten gronde was gericht.
Aangezien ik persoonlijk heel sym-
FEUILLETON
S5) door OUIDA.
„Achklonk het daarop snel en
scherp met een diepe zucht. Die uit
roep bevatte alles tegelijk. Hij was
volkomen Frans en gaf Cigarette's per
soonlijkheid geheel terug.
Toch zag haar oog slechts een kleine
schitterende groep mensen, die voor
de open ramen heen en weer wandel
den, naar de muziek luisterden en
zacht lachten. Maar op enige passen
afstand van daar stond in de schaduw
van een ceder, zo onbeweeglijk als
een bronzen standbeeld, de gestalte
van een korporaal van de jagers.
Peinzend bleef zij nog een wijle
naar die gedeeltelijk onder het lover
verscholen jager liggen kijken. Vervol
gens vloog haar oog over het terras
en viel op de hoofdpersoon van 't ge
zelschap, een vrouw. Reeds in die se
conden gevoelde de marketentster, dat
zij die vrouw zou haten. Nog twee
andere dames uit de grote wereld be-
pathiek tegenover het verenigingsleven
sta, bij vele geïnteresseerd ben en
dus met grote belangstelling de ont
wikkeling volg, moet het mij uit de
pen, de laatste maanden symptomen
te hebben waargenomen, als zou de
belangstelling van de bewoners van
ons Landje voor het verenigings
leven aan het verslappen zijn.
Zo ondervond en las ik enige tijd
geleden, dat op vergaderingen in ons
gewest van twee Oranjeverenigingen,
met respectievelijk pl.m. 400 en 135
leden, de belangstelling zo gering
was, dat de ene vereniging niet komen
kon tot volledige afwerking van zijn
schema in verband met het feestpro-
gram, terwijl de andere vereniging
wegens slechte opkomst de vergade
ring moest verdagen. Het bestuur
der laatste vereniging heeft dan ook
in de betreffende gemeente een waar
schuwing doen horen, het bijltje er
bij neer te zullen leggen, als er geen
verbetering in het bezoeken der ver
gaderingen komt.
Geachte lezers, nu het a.s. Regerings
jubileum van H.M. de Koningin voor
de deur staat, mag zoiets toch zeker
in onze gemeenten niet voorkomen.
Ik zou dan ook mijn schrijven
willen besluiten met een opwekking
tot de bevolking van geheel West Z.
Vlaanderen, toch vooral Uw mede
leven en daadwerkelijke steun te tonen
aan onze diverse verenigingen, tot
bloei van deze laatsten en tot heil
van de bevolking van ons geliefd
West Zeeuwsch-Vlaanderen!
H.
Naar „De Industrie" weet mede te
delen, is Ruslands meest vooraanstaande
econoom, Prof. Varga uit alle functies,
die door hem werden bekleed, ontsla-
vonden zich in 't vertrek; maar die zag
zij voorbij om met het onfeilbare in
stinct der vrouw naar het schone, pa
tricische hoofd te staren, dat zo fier
werd gedragen en dat prijkte met een
kroon van goudblond haar.
't Was de eerste maal, dat het zien
van een dier vrouwen uit de grote
wereld een vlijmend gevoel van woe
dende jaloezie in haar opwekte, 't Was
de eerste maal, dat de kleine Amie du
Drapeau al de niet in woorden terug
te geven bevalligheid in die vrouw van
geboorte gadesloeg met een afgunst,
die haar zonnige natuur nog nooit had
gevoeld.
In die gemoedsstemming bleef ze
echter niet lang. Daarvoor was ze te
trots, te ongetemd. Terwijl zij, in haar
nestje van bloemen uitgestrekt, de kolf
van de pistolen in haar gordel om
klemde, werd de blos op haar gelaat
nog donkerder en gloeide de hartstocht
nog stormachtiger in haar ogen.
„Och wat! Als ze deze dingen maar
zag, viel ze flauw, wed ik. En tegen
schieten kan ze zeker net zomin als
een gazel!"
Als zoveel anderen onderschatte ook
gen en is zijn economisch instituut op
geheven. Wie is Prof. Varga? Gedu
rende de oorlogsjaren was hij Stalins
eerste economisch adviseur. Na de
oorlog werd hem door de Sowjetleiding
opgedragen, een studie te maken van
de invloed, die de oorlog op de eco
nomie der kapitalistische landen had
uitgeoefend. Het resultaat van deze
opdracht was een monumentaal boek
werk, dat zeer groot opzien verwekte.
Prof. Varga kwam namelijk tot een
aantal conclusies, die wel geheel in
strijd waren met de verwachtingen van
de Sowjetoverheid. Hij gaf als zijn
mening te kennen, dat er eerst in het
jaar 1955 een crisis zou aanbreken
voor het kapitalistische stelsel, dat de
kapitalistische landen in staat waren
gebleken, de sociale positie der arbei
ders te verbeteren en dat met name
de Engelse Labour Party bewezen
had, wekten tot stand te kunnen bren
gen, die in strijd waren met de be
langen der kapitalistische klasse. Varga
achtte de betekenis der West Euro
pese landen veel groter dan die van
de staten, die aan Rusland onderhorig
zijn en constateerde in plaats van de
onontkoombaarheid aan een oorlog,
een tendenz naar eenheid in de we
reldeconomie.
Het merkwaardige van een en ander
is, dat vele Russische economen Prof.
Varga's opvattingen schenen te delen.
Het is wellicht hierom, dat hij onmid
dellijk in ongenade is gevallen.
GEEN GEHOOR.
Onlangs werd door een autobezitter
op zeer klemmende gronden ontheffing
gevraagd van het Zondagsrijverbod bij
de Rijksverkeersinspectie te Rotterdam.
De aanvraag was vergezeld van een
uitzonderlijke verklaring van een Ka
mer van Koophandel alsmede van ver-
Cigarette iets, dat zij niet kende en
zag zij minachtend neer op een tegen
partij, wier kracht zij onmogelijk kon
berekenen.
Hoewel geen sterveling zou hebben
gedacht, dat er zelfs maar een hagedis
onder die rhododendruns lag, kroop
Cigarette zo stil als een muis voort
durend nader, tot haar vlug en ge
oefend oor kon verstaan wat er ge
sproken werd.
Op dit ogenblik wendde Chateauroy
het gelaat naar de dame, die Cigarette
door het instinct harer sekse reeds
haatte. Onder de beschutting der bloe
men was het meisje thans dicht ge
noeg in de nabijheid gekomen, om te
verstaan wat hij zeide.
„U wenste het snijwerk van die
korporaal nog eens te zien, mevrouw.
Uw wens was voor mij een wet.
Ginds wacht hij uw bevelen".
„Ha, duizend duivels! Dus is 'tjou
schuld, madam, dat hij hier is?" mom
pelde Cigarette. Nog hoger steeg haar
hartstochtelijke drift tegen die zilver
fazant, wier antwoord zij wel niet ver
staan had maar dat zij toch zeer goed
kon gissen, toen een lakei het terras
