Op naar de bezuiniging.
TWEE SOUVEREINEN GEDIEND
No. 170
Vrijdag 16 April 1948
4e Jaargang
DE SCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Verschijnt iedere Vrijdag in alle plaatsen van WestZeeuwsch-Vlaanderen
Prijs per kwartaal f I,j Franco p.p. f 1,15 Adv. 7 cent p. m.m. Drukker-Uitg. Fa. Smoor de Hulster, Boulevard 120, Breskens, tel. 27
In vroeger jaren kwam het meer
malen voor, dat een zwart schaap in
een overigens geheel witte familie door
deze laatstgenoemde vrij plotseling
naar Amerika werd weggewerkt. De
reden daarvoor was dikwijls, dat de
gevangenisdeuren op een te zeer uit
nodigende wijze voor het zwarte schaap
werden geopend of voor hem dreigden
te zullen worden geopend en dat
moest, vooral in het belang van de
witte familieleden, worden voorkomen.
Ergo, het zwarte schaap verdween uit
de bekende omgeving en moest in de
Nieuwe Wereld maar zien terecht te
komen. Meerdere malen voltrok zich
aan de verlatene dan het wonder, dat
hij in zijn eenzaamheid in de vreemde
de zo zeer noodzakelijke innerlijke
hervorming onderging, daar een ander
mens werd en zich opwerkte tot een
man in bonus. Terugkeren naar het
oude land was in de regel niet meer
aanlokkelijk en zo bleef het vroegere
zwarte schaap aan de overzijde van de
Oceaan, totdat het ogenblik van de
eeuwige slaap ook voor hem kwam.
Dat hij zijn oude land, zijn vroegere
familieleden nimmer vergeten had,
bleek dan na zijn overlijden gewoonlijk
uit zijn testament, waarin hij zijn dik
wijls groot vermogen had nagelaten
aan zijn nog levende bloedverwanten
in het oude Vaderland. En zo kregen
dan hier dikwijls mensen die in be
narde levensomstandigheden verkeerden,
geheel onverwachts hulp van de onbe
kende oom uit Amerika, waardoor aan
hun moeilijkheden een einde kwam.
Van de millioenen mensen die in
de laatst verlopen houderdvijftig jaar
naar Amerika zijn getrokken, waren er
natuurlijk slechts enkele die daarheen
gingen als bovenbedoeld zwart schaap.
De overgrote meerderheid toog daar
FEU6LLETON
84)
door OUIDA.
„Welnu," fluisterde Cigarette, terwijl
zij zich, nog met dezelfde diepe ernst
op haar gelaat, verder naar beneden
boog; „welnu, als jij muiterij pleegt,
schieten ze ook jou dood net ais Mar
quise en ga jij eveneens zwijgend de
eeuwigheid in".
„Waarom niet?" klonk het langzaam.
„Voor mij heeft de dood niet veel ver
schrikkelijks. Ik waag mijn leven iedere
dag voor mijn rantsoen als soldaat.
Waarom zou ik het dan niet wagen,
als ik werd aangetast in mijn eer?"
„Geef jij het voorbeeld, dan slaat
het halve regiment aan 't muiten. De
Zwarte Havik gehoorzamen valt zwaar.
En wil je mij eens vertellen hoe dit
afloopt, zeg?"
„Wel, doe jij dat. Je bent zelve sol
daat, roep je immers altijd?"
„Ja, soldaat ben ik en de oorlog
heb ik gezien, geen spiegelgevechten
maar de werkelijke oorlog - die oor
log, waarin de mannen dicht als hagel
heen ter verbetering van zijn levens
positie en is over het algemeen daarin
wonderwel geslaagd. Het bloed ikruipt
nu eenmaal waar het niet gaan kan
en aangezien het Amerikaanse bloed
hoofdzakelijk van West-Europese oor
sprong is, behoeft het ook geen ver
wondering te verwekken, dat, toen
vaststond dat het oude West-Europa
in zeer, zeer moeilijke levensomstandig
heden verkeerde, er in Amerika talloze
rijke ooms de koppen bij elkaar staken
om plannen te beramen voor het ver
lenen van daadwerkelijke hulp aan de
West-Europese neefjes en nichtjes, die
ten onder dreigden te gaan. Zo werd
het Marshall-plan geboren en door de
aanneming van dit plan door de
Amerikaanse regering worden thans
de West-Europese landen, zomede
Griekenland en Turkije in staat ge
steld, om de gevolgen van de alles
verwoestende Wereldoorlog No. 2 te
boven te komen.
Dezer dagen heeft onze Minister
van Financiën, Professor Lieftinck voor
de radio op duidelijke wijze uiteenge
zet wat deze hulp voor West-Europa
en in het bijzonder voor Nederland
betekent en zeer terecht bracht hij
namens het Nederlandse volk dank aan
de Verenigde Staten voor de geboden
hulp. Natuurlijk, zou ik daaraan willen
toevoegen, zuilen de communistisch ge
zinde leden van het Nederlandse volk
die dankbetuiging niet onderschrijven,
omdat deze hulp een streep haalt door
de rekening van de hoogmogenden uit
Moskou, doch dat moet voor de wel
denkende Nederlanders - waartoe de
communisten als Nederlanders niet kun
nen worden gerekend - een aansporing
zijn om hun volle medewerking te
verlenen aan aile maatregelen, die in
verband met de uitvoering van het
Marshall-plan moeten worden genomen.
Deze hulp uit Amerika betekent n.l.
vallen en elkander als tijgers verscheu
ren. Ik heb de manschappen van een
geheel bataljon aan 't muiten zien slaan,
omdat zij hun majoor hatenen van twee
hunner onderofficieren bijzonder veel
hielden; ook heb ik gezien hoe dit af
liep. Een paar honderd door woede
en wanhoop verbijsterde en bedwelmde
mensen, besprongen door enige dui-
zende, ingesloten door vier liniën staal
en brons, onder de werking van wel
twintig vuurmonden, salvo op salvo
als 't geluid van de donder tot
niet één man meer overeind stond, en
er slechts een vormeloze, golvende,
kermende, door zwarte rook bedekte
massa was overgebleven. Dat zag ik;
en ditzelfde zul je mij toch niet nog
maals te zien geven; wel?"
„Nimmer! Hierop geef ik mijn woord."
Die belofte kwam Cecil uit het hart.
Liever zou hij iedere grofheid, iedere
belediging hebben geduld dan door
zijn schuld de dappere, onbeschaafde
mannen in 't verderf te storten, die
naast hem marcheerden en sliepen en
reden en vochten en bij het bivouak-
vuur lagen en door de gloeiende zand
storm tegen de vijand injoegen. Cigarette
niet dat we nu van alle moeilijkheden
af zijn, neen zover zijn we nog niet.
Doch het betekent wel, dat we nu onze
moeilijkheden te boven zullen kunnen
komen, hetgeen anders niet het geval
zou zijn geweest. Met hard werken
overal, op het land, in de fabriek, op
het kantoor, kortom met intens en
nuttig gebruik van hoofd en handen
en met een zuinig Overheidsbeheer
kunnen we het .nu zover brengen, dat
we na verloop van betrekkelijk luttele
jaren de welvaart, die ons land vóór
1940 heeft gekend, weer zal terugkeren.
Ten aanzien van bezuinigingen door
de Overheid verklaarde Professor Lief
tinck voor de radio het volgende
Ook op het engere financiële gebied
legt de Marshall-hulp ons morele ver
plichtingen op. De versterking en ge
zondmaking der publieke financiën
staan daarbij op de voorgrond. Dit oog
merk kan alleen worden bereikt, als
wij niet alles, wat nuttig en nodig is,
tegelijk willen volbrengen. Wij willen
tegelijkertijd de oorlogsverwoestingen
herstellen, in Indonesië een ontzaglijke
militaire en wederopbouwtaak vervul
len en daarenboven Suriname tot ont
wikkeling brengen. Wij willen onze so
ciale wetgeving verbeteren en de sala
rissen van het sterk toegenomen ambte
naarscorps verhogen en klagen tegelij
kertijd over de lage rentestand van on
ze verviervoudigde staatsschuld en over
de zware belastingdruk. Ik geef toe,
dat een aantal van de door mij genoemde
wensen althans ten dele moet worden
vervuld en dat er onhoudbare toestan
den zijn, ten aanzien waarvan het fi
nanciële argument niet het beslissende
woord mag spreken. Maar men vergete
niet, daf als wij onze wensen niet sterk
matigen en meer dan tot nog toe gaan
letten op het productief en deviezen-
verdienend eflect der overheidsuitgaven,
er in dien zin een onhoudbare toestand
stak hem de hand toe, die, in weerwil
van haar kleinheid, naast Cecil's teder,
betoverend schoon, ivoren snijwerk
toch zo gebronsd en zo vereelt scheen;
ze stak hem die hand toe, bevallig
en welgemeend, als een kind, als een
krijgsman tevens.
„Zoo mag ik het horen. Je benteen
braaf soldaat."
Met de hem ingeschapen hoffelijk
heid tegenover iedere vrouw, boog
Cecil zich over die hand heen en
bracht ze even aan de lippen. Nog
was zijn geest door 't geen zij, hem
verhaald en daarna zo plechtig ver
zocht had met ernst vervuld.
„Dank je wel, kleine kameraad.
Daar heb je mij een les gegeven, die
ik niet spoedig zal vergeten."
Doch die bevallige, zo koele en toch
zo hoffelijke groet, haar gebracht in
plaats van de ruwe, ongebolsterde
gemeenzaamheden, waaraan zij gewoon
was, joeg haar een blos naar de wan
gen.
„Houd je me voor de gek, zeg? Ik
ben geen madam van 't hof!" riep zij
driftig om die ongewone en onwelkome
zwakheid te verbergen.
