liet a.s. Müziekconcffurs in Groede.
muziekgezelschap ten gehore brengt
mag er zijn en wanneer het nog kon
worden uitgebreid met een 5 a 10
muzikanten, dan zal dit gezelschap
weldra een vooraanstaande plaats in de
ere-afdeling innemen.
Het aanstaande muziekconcours in
Groede zal aantonen dat niet alleen in
Groede doch ook elders in het Z.
Vlaamse land de muzikale heropbouw
met succes is ter hand genomen. En
een volk dat de moed bezit om tegelijk
met zijn materiëlen heropbouw ook zijn
geestelijke heropbouw te entaureren
levert het beste bewijs, dat het zich
door een tegenslag of zelfs een reeks
van tegenslagen niet laat neerdrukken
en dat het Luctor et Emergo geen
frase is voor het Zeeuws-Vlaamse volk,
doch een waardig devies, dat het juiste
Zeeuwse karakter weergeeft.
L.
INGEZONDEN.
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Op voor een belangeloos strijder.
In „de Schakel" van 19 Mrt. trekt dhr.
Hamelinck van leer tegen dhr. L. Waar de
heer L. regelmatig op de bres staat voor ons
gewest, kan ik niet nalaten hem ongevraagd
ter zijde te staan.
Verleden zomer betrokken wij via het ar
beidsbureau een 13-tal boven .Moerdijkse
vaklieden. Na een paar dagen bleek reeds
dat één er van banketbakker van beroep was,
één mijnwerker en één opperman. Drie ande
ren hadden bij de Wed. Todt het metselen
geleerd en konden er een beetje van, twee
(een vader en zoon) waren feitelijk tegelzet
ters, doch konden ook een beetje metselen.
De 5 anderen waren werkelijk prima vaklui.
Langer dan zes weken heeft de pret echter
niet geduurd. De onbekwamen kregen na één
tot drie weken ontslag, met het predikaat
„onbekwaam" op hun arb«idskaart. Vraagt
het maar na op het arbeidsbureau te Oost
burg. Twee prima vaklieden verdwenen al
even spoedig want zij konden in Brabant
f 80,- per week, vrij in handen verdienen.
Twee anderen vroegen om ontslag want zij
konden werk dichter bij huis krijgen en even
goed dienen in de wederopbouw van geteisterd
gebied. Later bleek dat dichtbij huis gebied
op Texel te zijn!? Hieruit kan wellicht blij
ken dat de heer L. er niet zover naast is, al
waren het ditmaal geen orgeldraaiers. Er zit
toch wel veel kaf onder het koren.
Een oudere bekwame timmerman is langen
tijd gebleven, doch heeft tenslotte het werk
neergelegd. Toen de dagen korter werden en
dus de avonden langer, kon hij het in het
kamp niet meer harden. Nu geeft de heer
Hamelinck wel hoog op over een arbeider
die een gefundeerd debat kan voeren en dat
wil ik best aannemen, doch de beschaving
van het gros was toch wel van dien aard,
dat een fijngevoelig mens, zoals genoemde
timmerman, dagelijks zovele malen aanstoot
nam aan reeksen vloeken en onbeschaafde
woorden, dat hij er zijn werk voor in de
steek liet.
Verder vraagt dhr. H. naar de ware naam
van L., doch wat zegt tenslotte een naam
Weet dan dat L. 30 lange jaren aan één
stuk in Oost-Indië verbleef (dat is wat an
ders dan elke week naar huis). Dat hij dooi
de Jappen gevangen werd genomen en in een
kamp verbleef tot hij nog 52 kg. woog (voor
dien 107 kg.). Dat hij onder-secretaris van
Batavia is geweest (lange tijd zonder secreta
ris of burgemeester) en dan alles op hem
draaide. Dus één van de gesmade ambte
naren, echter met een heel kort stukje naar.
Dat hij reeds van grote dagbladen aanbie
ding kreeg om artikelen te plaatsen zoals in
„De Schakel" verschijnen. Dat hij zulks on
danks hoog honorarium weigerde, omdat hij
uitsluitend schrijft in ons „Schakeltje" ten
bate van zijn geliefd Z.-Vl. Voor zover mij
bekend, heeft hij geen enkel persoonlijk be
lang in Z.-VL en strijdt hij dan ook alleenlijk
uit liefde voor zijn geboortegrond en haar
bewoners. Zulke mensen moet men met een
lantaarntje zoeken en alle West Zeeuwsch
Vlamingen dienen dan ook achter hem te
staan en doen zulks ook ongezegd voor
100 pCt.
Verder zal het de aandachtige lezer steeds
wel gebleken zijn, dat hij wel felle kritiek
uitoefent, doch immer er op aandringt, de
wettelijke en geoorloofde wegen te bewande
len. Ook zal het ieder gebleken zijn, dat hij
steeds een misslag of fout kan bekennen en
steeds tot overleg bereid is, mits alles maar
de goede zaak ten nutte komt. Met deze we
tenschap krijgt de heer H. wellicht een andere
kijk op het gesmade schrijven.
Indien de heer L. echter van dit schrijven
afwist ging het vast in de kachel, maar ik
meende dat wij allen wel eens iets meer over
L. mochten weten.
K. MAAS,
Aannemer, Breskens.
Naar wij vernemen heeft de Bond
van muziekver. in Zeeuwsch-Vlaanderen
besloten, haar jaarlijkse korpsconcours
te houden op Hemelvaartsdag te Groede
en wel op de prachtig gelegen weide
van dhr. Basting.
Het secretariaat van de Bond ge
vestigd te Terneuzen deelt' ons nog
mede, dat het aantal deelnemende
korpsen rond de 23 zal zijn, welke ver
deeld worden over een 3e - 2e - ie
afd. - afd. Uitmuntendheid en ere afd.
Voor ieder dus wat wils.
Zeeuwsch-Vlaanderen is bekend om
haar muziekminnend publiek en in
Groede zal men z'n hart weer eens
kunnen ophalen.
Het belooft een zware doch faire
strijd te worden, niet alleen in de
lagere doch ook in de hogere regionen.
Tot nu toe was de „Harmonie" uit
ik bitter en rusteloos en wrevelig. Hier
tikt het verleden mij telkens op de
schouder. Hier zou ik waarlijk berouw
beginnen te krijgen. Daarginds in 't
veld ben ik soldaat - meer niets. Dat
is ook het beste. Zou er niet eens
eenmaal één ogenblik komen, waarin
ik de Zwarte Havik bewijs, dat hij met
zijn snavel ook te diep kan wonden?"
mijmerde Cecil, terwijl zijn gedachten
eensklaps een donkerder richting na
men. Onwillekeurig strekte hij de arm
uit. Wel beteugelde hij iedere gedachte
aan gewelddadig verzet; wel vond hij
in de gehoorzaamheid een schild tegen
zijn hartstochten, maar op dat ogenblik
twijfelde hij toch.
Cigarette aan 't raadsvuur.
„Korporaal Victor, op last van de kolo
nel moet je vanavond om tien uur met
je snijwerk, in de eerste plaats met je
schaakstukken, op zijn villa komen".
't Was de radde, schelle stem van
een der jongere officieren van zijn regi
ment, die Cecil op zijn weg door de
drukke, bochtige straten eensklaps uit
zijn gepeins wekte.
Onwillekeurig bleef hij staan. Een
Biervliet het korps, dat de beste
prestaties leverde doch haar oude
concurrenten, zoals Schoondijke en
Oostburg zullen ook nu weer van de
partij zijn. Van de uitslag zal dan ook
niets voorspeld kunnen worden.
's Avonds zullen alle korpsen, welke
in hun afdeling de hoogste prijs be
haalden een concert geven op het
schitterende marktplein. Het neusje
van de zalm van hoog tot laag zal
men kunnen beluisteren.
Wij kennen de bevolking van Groede
en het lijdt geen twijfel of zij zullen
hun best doen, de gasten prima te
ontvangen.
Het Bestuur van de plaatselijke
muziekver. „E.M.M." heeft daartoe de
volle medewerking gekregen van het
Gemeentebestuur. De activiteit van
Burgemeester Everaars kennende kan
het niet anders of het feest zal slagen.
De entrée- prijs is zeer laag gehou
den en is slechts f 1,
Wij verwachten en hopen dan ook, dat
het muziekminnend publiek in grote
getale opkomt om dit jaarlijks muziek
festijn- bij te wonen.
BURGERLIJKE STAND
Gemeente GROEDE.
over de maand Februari 1948.
GEBOORTEN 4, Adriana d. van J.
J. de Bliek en A. van de Wege; 26,
Petrus Cornelis, z. van F. H. van de
Velde en M. Stokx.
HUWELIJKEN 12, Johannes Philip-
pus Blomme, 45 j., jm. en Aaltje
Johanna Bette, 29 j., jd.; 19, Kamiel
August Schautteet, 56 j., wedn. en
Hubetina Hendrika Kalkhoven, 50 j.,
gesch.
OVERLIJDEN Geen.
INGEKOMEN: 5, M. J. de Vrieze,
van Sluis naar O 30; 19, H. Detmers,
van Breskens naar Rijkskamp Haven
24, P. L. van der Hooft, van Zuid;
zande naar W 125; 24, A. Schaap,
van Terneuzen, naar W 152; 28, D.
A. van Houte, en gezin van Schoon
dijke, naar O 189a
VERTROKKEN 8, D. J. Verhage,
echtg. van W. P. de Zwart, naar
Schoondijke, Lange Heerenstraat 18;
6, P. Vos, naar Breskens, de Hul-
lustraat 16; 6, L. Vos, naar Breskens,
de Hullustraat 16; 10, Jac. van Lare
en gezin, naar Schoondijke, Pr. Beatrix-
straat 104.
sluier van somberheid kwam over zijn
gelaat.
„Hazo, jongenlief! We zijn soldaat
en geen marskramer, niet? Dat staat
je, geloof ik, niet bijster aan, meneer
Victor, je bent geen straatventer, is 't
wel? Je denkt na of je niet liever ge
vaar wilt lopen door de krijgsraad tot
de kogel te worden veroordeeld, dan
je met je ivoren speelgoed te wagen
onder de klauwen van de Zwarte
Havik".
Verbaasd, dat iemand zijn gedachten
geraden en terstond in woorden ge
bracht had, keek Cecil op en ontmoette
het heldere valkenoog van Cigarette,
die uit een klein, lanwerpig rond venster
op hem neerzag.
„Dag, kindlief!" gaf hij lusteloos ten
antwoord. Dat dit jonge heidinnetje
der kazerne, dit kind met haar ruwe
taal en stekelige gezegden, zich altijd
als een schaduw op zijn pad bevond,
verveelde hem.
„Dag, jongenlief!" klonk het min
achtend. „In Algerië zijn wij anders
niet zo bijzonder deftig. Je hadt geen
korporaal maar kamerheer moeten
worden". (Wordt vervolgd).
James van hem had gezien.
„De prijs is - de eer, dat u zich
verwaardigt ze van mij aan te nemen".
Cecil vergat, dat hij niet meer de
man was van voorheen.
De dame wendde zich om en keek
hem aan. Zo volkomen was zij met de
schaakstukken vervuld, dat zij hem zelf
tot nog toe geen blik had waardig ge
keurd. Grote verrassing, gekrenkte trots
doch in de eerste plaats ijzige koelheid
spraken uit haar trots, kwijnend oog.
Toen zij echter bespeurde,-dat die man
alleen hoffelijk had willen wezen, werd
de gestrengheid van die blik getem
perd en boog zij het hoofd.
„Zeer beleefd, doch een kunstwerk
als dit kan natuurlijk alleen door aan
koop in mijn bezit komen".
Met die woorden legde zij de wilte
Koning weer naast zijn troepje ivoren
Bedouinen en ging met haar gezel
schap verder.
„Wat een dwaas ben ik toch nog!"
dacht hij. „Dat ik eenmaal de rechten
van een heer bezat, mocht ik nu toch
waarlijk wel zijn vergeten. Ik zal ver
zoeken weer naar het veld te worden
gezonden," dacht hij verder. „Hier word
