ZuinigOverheidsbeheer
TWEE SOUVEREINEN GEDIEND
No. 147
Vrijdag 7 November 1947
3e Jaargang
DE SCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Verschijnt iederen Vrijdag in alle plaatsen van Wejst Zeeuwsch-Vlaanderen
Prijs per kwartaal f i,Franco p.p. f 1,15 Adv. 7 cent p. m.m. Drukker-Uitg. Fa. Smoor de Hulster, Boulevard 120, Breskens, tel. 27
(Slot).
Ik stelde de vorige week te dezer
plaatse in uitzicht, dat ik enige moge
lijkheden tot versobering van het Over-
heidsbeheer in beschouwing zou nemen.
In dit verband wil ik even vermelden
dat de economische expert van het
Comité Handhaving Rijkseenheid, Dr.
Feuilleteau de Bruijn, onlangs in een
openbare vergadering in Den Haag
verklaarde, dat er in Nederland 690.000
productieve arbeiders in onze gehele
industrie werkzaam zijn en voorts, dat
Nederland 350.000 improductieve amb
tenaren in dienst heeft. Ik wil hierbij
vooral de nadruk leggen op de kwa
lificatie „improductieve ambtenaren",
omdat ook ik van mening ben dat ons
ambtelijk apparaat inderdaad weinig
doelmatig werkt. Zoals ik al meer heb
betoogd, de ambtelijke machinerie is
voor doelmatig, dus productief, werk
veel te ingewikkeld en derhalve is het
zaak om in de eerste plaats naar ver
eenvoudiging te streven. Die kan na
tuurlijk niet op stel en sprong worden
verkregen en in afwachting van het
bereiken van die vereenvoudiging zou
men toch al aanstonds töt inkrimping
van het personeel kunnen overgaan.
20 procent van de mensen op redelij
ke termijn - bijvoorbeeld drie maan
den - ontslaan en de overige mensen
in de overgangsperiode naar de uitein
delijke vereenvoudiging, twee uur per
dag - dat is ook 20 procent - langer
laten werken. Tijdelijke opschorting
van de 8-urige werkdag dus ook voor
de ambtenaren, zou geen nationale
ramp betekenen. Vóór 1916 immers
bestond voor de ambtenaren ook geen
8-urige werkdag en vóór 1916 is er
ook nooit een ambtenaar van te hard
werken gestorven. Daarmee zou dus de
overgang naar de vereenvoudiging zijn
FEUILLETON
63) door OUIDA.
Cecil wankelde alsof hij op punt
stond te vallen en een weinig wit
schuim kwam hem op de lippen, doch
bijna terstond daarna was hij zich zelf
weer meester.
„Ik heb reeds gezegd, dat ik dat
niet kan," klonk het zeer zacht.
„In dat geval staan wij slechts voor
één vraag. Wil u mij bedaard volgen,
meneer, of moet er geweld worden
gebruikt?"
„Ik zal u volgen".
„Het moet zo zijn," zeide Cecil met
hese stem tegen zijn vriend. „Die man
weet niet beter, of hij is in zijn recht.
De gehele kwestie is een raadsel, een
misverstand. Doch zoals de zaken
staan, dient weerstand bieden tot
niets".
„Tot niets? Wacht! Nog een ogen
blik! Is het gehele geval een vergis
sing in de zin, die jij bedoelt, dan
moet niet mijn handtekening alleen,
overbrugd, om een moderne uitdruk
king te gebruiken. Ik wil hier de
lagere ambtenaren nog wel het geheim
verklappen, dat de Ministers zelf zich
tegenwoordig ook niet aan de 8-uren
wet kunnen houden, doch dat de
meeste van hen wel 16 uur per dag
moeten werken. En ook zij zijn amb
tenaar, al behoren ze dan tot de
hoogste in de Lande. Over de vereen
voudiging van het administratieve
apparaat, over de wijze waarop die
moet worden verkregen zal ik me in
dit blad niet verder uitlaten, omdat
de doorsnee lezer me op die weg toch
niet zou kunnen volgen. Feit is dat
we in Nederland al een bedrijf hebben,
waar de dienst naar de meest moderne
opvattingen is gerationaliseerd, dat is
het Staatsbedrijf der P.T.T., waar het
z.g. stelsel van taakinventarisatie met
succes is doorgevoerd. Het voorbeeld
is er, of om in ambtenaarstaal te spre
ken, het antecedent is geschapen.
Wanneer we nu evenwel in het
ambtelijke bos aan het snoeien gaan,
moeten we zorgen gave bomen te be
houden en bij het hanteren van het
snoeimes zullen we aan de top van de
boom moeten beginnen en voorts ook
alle uitwassen en gezwellen langs de stam
zonder mededogen moeten verwijderen.
Met andere woorden, alle hoge autori
teiten ter beschikking, zoals dat in
ambtelijke taal heet, en alle neven- en
bij- en hulpdiensten die gemist kun
nen worden, omdat ze niet in de gave
stam geworteld zijn, zullen weg moe
ten. Ik heb hierbij in de eerste plaats
op het oog die hoge pieten, waar het
publiek zich zo aan ergert - en ook
de lagere ambtenaren doen dat terecht -
omdat men ze nooit ziet werken. Er
zijn verder nog zoveel van die doorge
fourneerde, would-be autoriteitjes, die
maar steeds schrijven willen en de
telefoon alleen gebruiken voor een ge-
maar ook die van jou zijn nagemaakt.
Denk je dat?"
„Dat heb ik niet gezegd".
„Gezegd heb je dat niet. Dat is zo;
maar dat bedoel je toch, niet waar?
Is er echter van ons beider handteke
ning misbruik gemaakt om die woeke
raars af te zetten, dan staat ons nog
een weg open".
De Seraph begaf zich naar zijn sec
retaire, rukte haar open," scheurde een
blanco wissel uit zijn portefeuille en
wierp die voor Baronie op tafel.
„Hier! Vul die wissel in tot zodanig
bedrag als je zelf verkiest en ik zal
hem ondertekenen in ruil voor dat
valse stuk".
Baronie aarzelde. Het goud aanbad
hij vurig, 't Was een zware verzoeking.
Nog voordat de jood antwoord kon
geven, had Cecil de wissel gegrepen
en verscheurd. „God zegen je, Rock!
Maar dat moet jij in de eerste -plaats
niet doen".
„Ben je gek, Beauty? Als die jood
het ding wil afstaan, is dit alleen een
kwestie tussen hem en mij. Hij en zijn
compagnon hebben er bij verloren. Wij
stellen hen schadeloos voor hun verlies."
sprek met hun eigen of een andermans
vrouw. Van die z.g. leiders, die zich
ter plaatse van de feitelijke toestanden
persoonlijk op te hoogte moeten stellen
en daarvoor autoreizen moeten onder
nemen en dan steeds vrouwelijk gezel
schap moeten menemen, omdat ze
alleen hun das niet kunnen strikken
en die, teruggekomen op hun kantoor
een ellenlang rapport gaan schrijven,
dat voorbestemd is om zijn plaats in
te nemen onder de vele stukken, die
nooit gelezen of afgedaan worden. Het
snoeimes moet op soortgelijke plaatsen
met onverbiddelijkheid worden gehan
teerd, want deze luxueuse mannelijke
stokpaardjes, die er veelal nog een
uitgebreide stoeterij op na houden,
moeten onherroepelijk verdwijnen. Het
is een zware tijd en die eist nu een
maal ofïers. Overigens kunnen we wat
die offers bétreft vrij gerust zijn, want
de afvloeiende krachten kunnen, als ze
willen, alom in het particuliere bedrijf
aanstonds een nieuw emplooi vinden;
wanneer ze van aanpakken willen we
ten behoeven ze het leger van zwart
handelaren niet te versterken.
Nood breekt wet, dat zien we thans
zelfs in het zo democratisch geregeerde
Albion, waar de socialistische regering
zich verplicht ziet om de arbeidsdwang
in te voeren. Ook bij ons heerst een
noodtoestand en ook bij ons zal op
rigoureuze wijze moeten worden inge
grepen, wil men tenminste doeltreffende
bezuinigingen - die onontkoombaar
zijn - bereiken. Wanneer ik nu in de
begroting voor [948 een uitgaafpost
van niet minder dan 280 millioen ont
moet voor Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen, dan vraag ik me af, of
we op die enorm hoge post ook niet
aanzienlijk zouden kunnen bezuinigen.
Ik waag me hier niet op het terrein
van verhoging of verlaging van het
gehalte van ons onderwijs, want in dat
Baronie was reeds over de verzoe
king van het ogenblik meester gewor
den. „Uw handelwijze tegenover uw
vriend, milord, is edel, is grootmoedig.
Maar u vraagt mij werkelijk iets, dat
niet in mijn macht staat. Een misdaad
van dien aard mag niet door geld
worden gesmoord".
Een woord, dat de jood, schoon hij
geen lafaard was, een rilling door de
leden joeg, trilde op de Seraph's lip
pen, doch Cecil belette zijn vriend
voort te gaan.
„Biedt geen weerstand. Alleen tot
zijn eigen rechtvaardiging handelt die
man. Ik zal wachten tot ook mijn beurt
komt".
De Seraph bedekte het gelaat met
de handen. „O, God! Dat jij-!"
Hij kon de zin niet voltooien. Dat
zijn wapenbroeder, zijn vriend als een
dief werd gevangen genomen, greep
hem te sterk aan.
Cecil sloeg een blik op hem. Daar
op stak hij de Seraph de hand toe.
„Wil je mij de hand geven, ook
nu nog?"
„Je de hand geven? Er moge ge
beuren wat er wil, maar dat ten aan-
