ZEGEÏIER1_DE_LEI1GEN TWEE SOUVEREINEN GEDIEND No. 136 Vrijdag 22 Augustus 1947 3e Jaargang DE SCHAKEL ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN Verschijnt iederen Vrijdag in alle plaatsen van West Zeeuwsch-Vlaanderen Prijs per kwartaal f I,Franco p. p. 1,15 Adv. 7 cent p. m.m. Drukker-Uitgever Fa. Smoor de Hulster, Boulevard 120, Breskenfi In de afgelopen week is in Lake- Success - de vergaderzaal van de Ver enigde Naties - het tweede bedrijf op gevoerd van het treurspel „Nederland contra de Repoebliek". Dit treurspel dat de vorm heeft van een procedure, is een parodie op de moderne wereld beschaving, waarin de degelijke, de ouderwetse eerlijkheid en oprechtheid worden verdrongen door opvattingen, welke voor normale begrippen neer komen op leugen en bedrog. Gezien de acteurs die de hoofdrollen vervullen in dit treurspel, is aan geen twijfel onder hevig dat de sympathie van het be schaafde publiek uitgaat naar degene, die daar de eerlijkheid vertolkt, i.e. naar onze eminente afgevaardigde Van Kleftens. Normaal gesproken zou hij dus deze procedure moeten winnen, doch gezien het feit dat de uitspraak berust niet bij één rechter, doch bij een niet van onpartijdigheid overvloeien de jury, zullen we terdege rekening hebben te houden, met de mogelijk heid, dat het recht in deze procedure niet zal zegevieren. Mr. van Kleffens heeft in een voortreffelijk betöpg een woord van teleurstelling, b&klag en protest namens de Nederlandse Re gering doen horen over de wijze, waarop deze zaak in een zo hoogstaand college als de Veiligheidsraad wordt behandeld. Hij sprak van meten met twee maten en toonde aan, dat de Veiligheidsraad zich op zeer gevaarlijk terrein bevindt en zijn reputatie van onpartijdigheid ernstig in gevaar brengt. Alhoewel de Repoebliek nog geen deel kan uitmaken van de Verenigde Naties en niettegenstaande het feit, dat het geschil tussen de Repoebliek en Nederland een interne aangelegenheid van Nederland is, zodat de Verenigde FEUILLETON 52) door OUIDA. Lady Guenevere was voor een schending der vormen in de hoogste mate beducht. Toch was zij een wei nig los van zeden, een weinig heel erg zelfs, en was zij de koningin van een kring van mensen, die een bijzon der los leventje leidden. Maar dat zij 0, heilig schild voor de deugd ener vrouw! van haar zo schitterend standpunt in de maatschappij, van de ruime weduwengift, die haar later wachtte en, in de eerste plaats van de prachtige diamanten der familie Guenevere afstand zou moeten doen, neen, die gedachte kon zij niet ver dragen! Ter wille van die juweelen had de gravin dus afspraakjes onder de roos. Dien middag was zij te Hampton Court zogenaamd een van haar tantes gaan opzoeken en werkelijk had zij dat bezoek daar afgelegd, want Naties geen bevoegdheid bezitten om zich daarin te mengen, zo is tegen dit alles in de Repoebliek toch toegelaten. Haar afgevaardigde, de bekende Soetan Sjahrir heeft in de vergadering van 14 Augustus de gelegenheid gekregen om het standpunt van de Repoebliek te verdedigen en daaraan vast te kop pelen de eisen, waaraan Nederland nu maar eens direct zal moeten voldoen. Sjahrir begon zijn uitvoerige uiteenzet ting met een historisch overzicht van de Indonesische nationalistische be weging, die reeds tientallen jaren be stond toen de Japanners de Neder landers in Indië aanvielen. Hij verweet de Nederlanders, een aanbod van de nationale beweging om Indië tegen een buitenlandse vijand te helpen verdedigen te hebben afgewezen en daarmede hebben de Nederlanders de Indonesiërs^aan Japans macht opgeofferd. Hier liegt Sjahrir welbewust. De aan drang van de zogenaamde Nationalisten om onder Nederlandse leiding en op kosten van Nederland een inheems leger op te richten in Indië, is ongeveer in 1940 in de Volksraad naar voren gekomen, naar ik meen eerst nadat Nederland al in oorlog met Duitsland was. Het was uiteraard niet mogelijk om met de beschikbare beperkte mid delen op korte termijn een millioenen- leger uit de grond te stampen een leger dat in staaat moest zijn om het tegen de machtige Japanse legers op te nemen. Om aan die „aandrang" toch enigzins tegemoet te komen, werd overgegaan tot het stelsel van een In heemse militie, gelukkig ook nog op betrekkelijk bescheiden schaal. Ik zeg „gelukkig", want de met die Inheemse militie opgedane ervaringen, waren uit militair oogpunt beschouwd, uitermate bedroevend. Wanneer er werkelijk een behoefte zou hebben bestaan bij de Nationalisten, om daadwerkelijk aan de nooit was zij zo onvoorzichtig haar woord niet getrouw te blijven. Daarop was zij met die tante, die stokdoof en zeer bijziende was, te Richmond gaan dineren, terwijl een ieder in de mening verkeerde, dat zij te Hampton Court aan tafel zat. Dat Cecil zich daar bij haar voegde, dat deze onder het diner in the Star and Carter met haar afspraak maakte de volgende maand naar Baden-Baden te gaan en haar daar te ontmoeten, en dat de gravin en Beauty terwijl de barones bij haar druiven en perziken zat te dutten samen in het bootje stapten, dat Beauty daar voor zijn schone vriendinnen had liggen, deerde nie mand, want niemand wist het; dus kon ook niemand er over babbelen. Terwijl de sterren langzamerhand begonnen door te schemeren in de goude gloed der ondergaande zon, dreef het paartje in de avondkoelte langzaam de rivier af en speelde een allerbevalligste comedie a la Musset en a la Meridith. „Zou het je erg spijten?" „Spijten wat?" „Als mij een ongeluk trof als ik verdediging van hun land mee te werken, dan had men toch mogen verwachten dat er een bijzonder grote animo voor een vrijwillig verband bij ons leger of voor de Inlandse militie zou hebben bestaan, doch dat was geenzins het geval. Integendeel, en zelfs reeds in vredestijd was het deserteren van kort- verband vrijwilligers en van Inheemse dienstplichtigen aan de orde van de dag. Over hun optreden in oorlogstijd - vóór de caputilatie van het Nederlandsch- Indisch leger - valt weinig goeds te vertellen. Duizenden gooiden hun mili taire uitrusting weg voordat ze een Japanner hadden gezien. Het schijnt dat onze eigen jongens en vooral Austra liërs talloze malen door Inheemse kort- verbanders en Inheemse militie be schoten werden om van andere ge signaleerde daden van verraad nog maar te zwijgen. Feit is, dat ons leger op Java dermate onbetrouwbaar bleek - niet de vrijwilligers van het Neder- landsch-Indisch leger of de Europese militie, integendeel voor hen niets dan lof - dat het uiterst raadzaam leek om op Java reeds na een week vechtens tegen een overmachtig Japanse strijd macht, te caputileren. Een uiterst'wij ze daad van de Gouverneur-Generaal, waar mede verder nodeloos bloedvergieten kon worden voorkomen en waardoor althans werd voorkomen, dat nog meer van onze jongens door eigen vuur zouden vallen. Ik wil hier nog we! aan toevoegen dat de Nationalisten, die volgens Sjahrir zo gaarne hun eigen land tegen de Jappen wilden verdedigen, wel bereid bleken om dadelijk de zijde van Japan te kiezen. Dat heeft iedereen die toen op Java was met eigen ogen kunnen aanschouwen en de herinnering daaraan moet nog iedere oud-gast bij zonder onaangenaam aandoen. Daarom kunnen wij dan ook nimmer enig ver trouwen stellen in een wapenstilstand b.v. eens doodarm werd en de wereld voorgoed moest vaarwel zeggen?" Een zachte rilling voer door de kanten der dame. Tegelijkertijd sloeg zij de prachtige ogen verbaasd op en keek Cecil aan. „Dat zou mij het hart breken, Bertie! Hoe kom je op die gedachte?" „Och, dat is toch het einde van een massa jongelui uit onze stand. Op welke manier moet een man eigenlijk eindigen?" gaf Bertie wijsgerig ten antwoord, terwijl zijn geest nog met twijfel was vervuld en hij zich afvroeg of zij wel een hart te breken zou heb ben. Terwijl de sterren helderder begon nen te staan en de laatste weerkaatsing van het zonlicht wegstierf, gleed de boot terug naar de aanlegplaats. De twee minnenden spraken af, dat zij elkander den volgenden dag zouden ontmoeten, praatten over Baden en vormden voorlopig plannen voor de winter te Parijs, gingen de restauratie binnen, namen bij het venster plaats, dronken een kop koffie, voelden met een onbestemde gewaarwording van genot de geur der heliotropen uit de

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1947 | | pagina 1