Voetbaldiagnose
dat onze tegenwoordige machthebbers
tot zulke maatregelen zullen overgaan,
een maatregel die vele heilige huisjes
zou treffen, zullen we nog vele blaadjes
van onze scheurkalender kunnen trek
ken, tenzij de zorgelijke financiële toe
stand van onze schatkist onze tegen
woordige regeerders daartoe reeds bin
nenkort zou dwingen. De duizendtallen
afvloeiende werkers van vadertje Staat
zouden alsdan in het gewone productie
apparaat kunnen worden ingeschakeld
en, gezien het bestaande tekort aan
arbeidskrachten aldaar, zeer nuttig en
productief werk kunnen verrichten. Ook
hier dus geen lapmiddelen gebruiken,
doch de grote lijn uitzetten en volgen;
versobering en vereenvoudiging van de
Landsdiensten in alle geledingen, zon
der pardon en met terzijde-stelling van
persoonlijke belangetjes. Hier is een
algemeen belang te dienen en daarbij
mogen geen heilige huisjes of Onze
Lieve Here-beestjes gespaard worden.
o
Men geeft wel eens te kennen, dat
onze tegenwoordige ambtenarij een ge
volg is van de geleide economie. Ge
leide economie betekent, dat de Over
heid in meerdere of mindere mate
leiding geeft aan ons economisch leven.
Het wil ons voorkomen, dat in deze
na-oorlogse tijden zelfs de meest prin
cipiële voorstander van vrijhandel tegen
het leiding geven aan ons economisch
bestel geen bezwaar mag maken, om
dat onze maatschappij zich thans nog
in een dusdanig ontredderde toestand
bevindt, dat een algehele vrijlating van
de economische krachten en machten
thans tot een volslagen debacle van
onze staats- en volkshuishouding zou
voeren. Er zijn natuurlijk voor- en
tegenstanders van geleide economie en
beide verdiepen zich in uitersten. Te
genstanders van prijsbeheersing bijvoor
beeld halen hun argumenten uit het
feit, dat tengevolge van de prijsvast
stelling van een bepaald product, de
producent of tussenhandel daaraan te
weinig verdient of daarop zelfs wel
eens zou toeleggen, doch dat alleen is
geen afdoend argument tegen geleide
economie. Evenmin is een afdoend ar
gument voor de geleide economie, de
grote winst en de macht van de grote
trusts en wereldconcerns, zoals dikwijls
door voorstanders wordt aangevoerd.
Deze gehele zaak is niet zo eenvoudig,
doch zoals gebruikelijk ligt ook hier
ik haat u!"
Geen woorden zijn in staat de kracht,
de boosaardigheid, de veelzeggende
betekenis weer te geven, waarmede
die woorden werden uitgebulderd, ter
wijl de hoge gestalte van de lord, met
de handen als tot een verwensing
voor zich uitgestrekt, in het schemer
donker in lengte scheen toe te nemen.
Cecil hoorde dit alles zwijgend aan.
Terwijl die bittere woorden hem snij
dend en vlijmend als een geselroede
troffen, kon hij zijn oren bijna niet
geloven. Toen maakte hij op de eigen
aardige manier, die even onafscheide
lijk met hem samenhing als zijn karak
ter, wederom een buiging.
„Iemand haten is een hoogst ver
moeiend werk. Het spijt mij, dat ik u
die last aandoe. Mag ik ook weten
waarom u mij met die haat begunstigt?"
„Dat moogt ge donderde de lord
hem toe; en als degenklingen begon
nen zijn valkenogen te flikkeren. „Dat
moogt ge!" Gij zijt het sprekende
evenbeeld van de man, die ik vloekte
bij zijn leven, die ik vloek nog na zijn
dood! Gij ziet mij aan met Alan Ber
tie's ogen. Gij spreekt tegen mij met
de waarheid weer in het midden, dus
tussen de uitersten van vrijhandel aan
de eene zijde en prijsbeheersing aan
de andere kant. Zoals meerdere econo
men tegenwoordig zeggen, we moeten
hebben een evenwicht tussen dwang
en vrijheid, uiteindelijk derhalve vrij
handel onder controle van de Over
heid. We zeggen „uiteindelijk" want
voorlopig kan er nog geen sprake zijn
van het loslaten der prijsbeheersing,
om de doodeenvoudige reden, dat de
beschikbare hoeveelheid goederen daar
voor nog te gering is. Eerst wanneer
dat tekort zal zijn opgeheven, mag de
vrijhandel zijn intrede doen en kunnen
we het spel van vraag en aanbod ge
rust zijn gang laten gaan.
Op de prijsbeheersing als zodanig
hebben we dus niets tegen, doch wel
tegen de wijze waarop zij werkt. Er
bestaat thans een „Prijzenboekje 1947",
waarin een ieder kan naslaan, wat hij
voor een bepaald artikel moet betalen.
Zo'n handleiding kan zeker geen lang
leven beschoren zijn, want bij een
import van geringe omvang als thans
mogelijk is, bij alle fluctuaties op de
wereldmarkt in de prijzen van goederen
en grondstoffen, moeten de kostprijzen
bijna van dag tot dag veranderen, zo
dat het wel zeker is te achten, dat de
fabrikant of winkelier zich aan de
vastgestelde prijzen niet lang zal kun
nen houden, nog daargelaten de be
reidheid van het publiek om een z.g.
zwarte prijs te betalen voor die
goederen, waaraan het op dat ogen
blik juist zulk een grote behoefte heeft.
Met dit lapmiddel, met deze papieren
prijsbeheersing komen we er dus ook
hier niet.
Tegen het voorlopig nog vaststellen
van prijzen voor de meest noodzakelijke
levensbehoeften mag geen bezwaar be
staan, omdat het een levensbelang voor
Nederland is, dat het evenwicht tussen
lonen en prijzen nog in de hand wordt
gehouden. Doch wanneer men dan
voor die eerste levensbehoeften de
prijzen vaststelt, zal men meer dan
thans het geval is, rekening moeten
houden met de werkelijkheid en min
der bouwen op de fantasie van theorieën
toepassende „leiders" der economie.
Men zal evenzeer rekening moeten
houden met de belangen van de
producenten als met die van de con
sumenten, in tegenstelling met de thans
door onze Regering gehuldigde opvat-
Alan Bertie's stem. Ik had uw moeder
lief. Ik aanbad haar; maar gij gij
zijt de zoon van die man; niet van
mij."
De gedachte, die zoveel jaren als
een schat bij de burggraaf verborgen
had gelegen, was dus eindelijk uitge
sproken. Een gloeiende blos joeg het
bloed eensklaps naar Bertie's gelaat.
Een rilling, die hij onmogelijk had
kunnen onderdrukken, een rilling alsof
hij door een kogel was getroffen, voer
door zijn leden. Een seconde schenen
de belediging en de verstommende
verbazing over die woorden hem te
hebben verlamd. Toen was hij zich
zeiven weer meester. Hij hief het hoofd
op met een beweging, even fier en
trots als die van zijn vader. Hij had
zijn gelaatstrekken weder volkomen in
bedwang; ze drukten thans een ernst
uit, groter dan zich in al de jaren van
zijn zorgeloos, vadsig leven hierop
nog had vertoond.
„Gij liegt en gij weet, dat gij liegt!
Mijn moeder was rein als een engel.
Van dit uur af zijt gij voor mij niets
meer dan een lasteraar, die het waagde
de enige naam, die voor mij heilig
tingen ter zake, n.l. dat men alleen
de consument ter wille moet zijn. Geen
geleide economie alleen te laste van
de producent of de middenstand.
We moeten in Nederland komen tot
een verhoging van productie, waardoor
het aanbod van goederen kan groeien
en waarmede we telkens een stap doen
naar de uiteindelijke vrijhandel en de
vervelende en lastige prijsbeheersing
een natuurlijke dood kan sterven. Al
het andere is en blijft lapwerk, een
verplaatsing van moeilijkheden en een
verschuiving naar de toekomst. We
lappen en prutsen, stoppen het ene
gat met het andere; het is een politiek
van „God zegen de greep", de grote
lijn is ook hier weer zoek. en zo suk
kelen we maar voort, tot dat we vast
lopen of tot dat er andere schippers
zullen opdagen, die ons schip van
staat door de moeilijkheden heen zul
len loodsen, nadat zij eerst de grote
lijn, een vast bestek zullen hebben
uitgezet. Moge het spoedig zijn!
L.
Techniek is een verrichting van het
lichaam, taktiek begeeft zich op ver
standelijk terrein. Beiden zijn onmis
baar in een goed elftal. Ofschoon de
overgang tussen taktiek en techniek
moeilijk te bepalen is, moeten we bei
den als afzonderlijke begrippen clasi-
ficeren. Een kort peuterig spel, zoals
ook Breskens wel eens laat zien, is
geen taktiek maar een uitvloeisel van
„technisch demonstreren dat men boven
de tegenstander staat". We moeten
echter bekennen, dat er aan onze tech
niek nog wel eens iets te verbeteren
is, de praktijk liet ons in ieder geval
zien, dat wij door dat tik-tak-spel de
kracht van ons elftal benadeelden. Voor
al de laatste jaren is door clubleiders,
oefenmeesters etc. zoveel aan systeem-
spelen gedaan dat er nu bijna van een
stopperspil-complex wordt gesproken.
Het stopperspil-systeem zoals de
Engelsen het met hun specifiek starre
volksaard spelen, past niet voor iedere
club, zeker niet voor de Zeeuws-
Vlaamse. Aan een star systeem vol
houden, is evenzeer fout, als een
systeem-loos spel.
Inplaats van zich te wagen aan een
futloos en doelloos baltrappen, op de
nu toch te warme voetbalvelden, moe
ten voetballers zich voornemen iedere
week iets over systemen te leren.
Max.
was te bezoedelen."
Bertie keerde de burggraaf de rug
toe en ging de kamer uit. Toch had
de gewoonte nog zoveel macht over
hem, dat er in weerwil van het bran
dende, vlijmende wee, dat hem ver
teerde, nog bijna een glimlach op zijn
lippen kwam.
„Och de man is waanzinnig. Hij
wist niet wat hij zeide," dacht hij.
„Hoe heb ik mij met mogelijkheid zo
bespottelijk kunnen aanstellen? Wij
hadden wel wat van een paar toneel
spelers van de Porte St. Martin. Die
gezwollen, hoogdravende stijl is en
blijft toch altijd lelijk!"
Toch had die wreedaardige uitval
hem tot in 't diepste van de ziel ge
troffen. In weerwil van zijn zachtaar
dig karakter zou hij nimmer de man
vergiffenis schenken, die het gewaagd
had de nagedachtenis zijner moeder te
onteren.
(Wordt vervolgd).
