Recht van Critiek.
TWEE SOUVEREINEN GEDIEND
No. 121
Vrijdag 9 Mei 1947
3e Jaargang
AKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Verschijnt iederen Vrijdag in alle plaatsen van West Zeeuwsch-Vlaanderen
Prijs per kwartaal f i,Franco p. p. f 1,15 Adv. 7 cent p. m.m. Drukker-Uitgever Fa. Smoor de Hulster, Boulevard 120, Breskens
Met is een goede gewoonte van de
grote bankinstellingen in Nederland,
zoals de Nederlandse Bank, de Am
sterdamse Bank, de Rotterdamse Bank-
vereniging, de Nederlandse Handel
Maatschappij e.a., om in haar jaarver
slagen beschouwingen op te nemen over
verwachtingen voor het komende jaar,
terwijl zij daarin voorts ook geregeld
aan de financiën van het Rijk en het
beheer daarvan een kort woord wijden
en een oordeel uitspreken over de fis
cale en financiële maatregelen, welke
de Regering in het afgelopen jaar tegen
over de belastingsplichtige heeft ge
troffen of eerlang denkt in te voeren.
Over laatstbedoelde aangelegenheden
heeft de Rotterdamse Bankvereniging
in haar jaarverslag over 1946 o.m. het
volgende opgenomen:
,,De moeilijkheden vpor ons bedrijfs
leven zijn inderdaad niet licht te tellen
dit zal zich ook weer manifesteren bij
de thans tot stand gekomen vermogens-
aanwasbelasting, waarbij niet alleen
de met het oog op de opbouw en de
te verwachten goederenprijsstijging in
het bedrijf gehouden werkelijke winsten,
maar tevens de gemaakte schijnwinsten
met 50 pet. belast worden. Vele thans
nog gezonde en voor ons herstel nood
zakelijke bedrijven zullen daarbij - en
zulks nog wel midden in hun opbouw -
voor ernstige liquiditeitsmoeilijkheden
geplaatst worden. Of zij onder de dan
geldende omstandigheden op de kapi
taalmarkt met succes een beroep zullen
kunnen doen, is op zijn minst genomen
twijfelachtig.
Thans is bij de volksvertegenwoor-
diging het veel te ver gaande en te
ingrijpende voorstel van een heffing
ineens aanhangig gemaakt. Hoe men
zonder alles verstorende schokken het
uit deze heffingen voortvloeiende in-
FEUILLETON
37) door OUIDA.
„De stal uit met die hond! Neem
een fouragestrik eri hang hem op. Ik
heb al lang genoeg last van hem ge
had!" brulde Warne een paar man
schappen toe, die in de nabijheid aan
't werk waren. Doch nog voordat de
korporaal de zin had voleindigd, had
Rake hem de zweep ontwrongen en
hem daarmede een geweldige, woe
dende houw over 't gelaat toegebracht
„Wou jij mijn hond ophangen, smeer
lap! Raak hem eens aan, dan zal ik
je een rammeling geven, dat je geen
lid in 't lijf meer heel hebt".
Als hij niet in arrest genomen en
naar de politiekamer gebracht was, zou
Rake woord hebben gehouden.
Voor de krijgsraad, die over Rake's
misdrijf werd samengeroepen, legden
verscheiden getuigen de verklaring af,
dat Warne in 't regiment volstrekt niet
gezien was en Rake altijd streng en
tiranniek had behandeld. Verscheiden
casso denkt te voltrekken, is ons niet
duidelijk, terwijl bovendien het ont
trekken van deze kapitalen het nood
lottige effect zal hebben, dat voor toe
komstige initiatieven de middelen voor
geruimen tijd zullen ontbreken.
Eén ding is zeker: alle thans be
staande belastingen en heffingen heb
ben ieder voor zich en alle gezamenlijk
nu reeds het effect, dat zij het
psychologische punt waar de spaarzin
ophoud^ welke ons volk steeds in zo
hoge mate heeft gesierd, verre over
schreden hebben. Dat het hier niet
gaat om een verborgen gevaar voor de
toekomst, maar om een ernstigen en
reeds ingetreden toestand, is aan geen
redelijken twijfel onderhevig.
Zonder den uitersten spaarzin waar
bij de staat het voorbeeld dient te
geven, is de opbouw van ons land op
gezonde basis niet mogelijk.
Blijkens de dezer dagen verschenen
Memorie van Antwoord inzake het
Ontwerp Wet Belastingherzieningen
wordt niet alleen tegen de regerings
belofte in de invoering van de belasting
verlaging voor vennootschappen een
jaar uitgesteld, maar bovendien het
reeds toegezegde percentage der be
lastingvermindering verlaagd. De door
dit niet nakomen van regeringsbeloften
ontstane onzekerheid zal niet nalaten
haar repercussies te hebben op de
investering die wij van overzee voor
den opbouw van onze bedrijven zo
bitter nodig hebben en zij dreigt de
met een begin van succes bekroonde
pogingen van ons bedrijfsleven om deze
belegging aan te trekken, ernstig te
bemoeilijken.
De thans doorgevoerde conversie
van staatsleningen, waarbij de staat
zich niet integraal houdt aan de des
tijds op zich genomen voorwaarden,
zal in het buitenland eenzelfde effect
hebben.
soldaten brachten thans in woorden
wat op de bodem van hun hart jaren
lang als door ijzeren boeien was ge
ketend geweest. De bijzonderheid, dat
de schuldige was gesard en uitgedaagd,
diende als verzachtende omstandigheid;
zoodoende werd Rake, die bij zijn offi
cieren zeer goed stond aangeschreven,
wegens insubordinatie en het toebren
gen van slagen aan zijn meerdere, ver
oordeeld tot zes maanden gevangenis
straf. Van de straf van „slagen" werd
hij verschoond.
Toevallig woonde Cecil op zekere
dag te Brighton de zitting van de
krijgsraad bij. De opgeruimdheid, die
er in weerwil van zijn ongeluk op het
gezicht van Rake lag, zowel als zijn
liefde voor dien hond en zijn open,
verbrand en gebruind, sluw, geestig
gelaat trokken hem bijzonder aan.
Beauty was de goedhartigheid zelve.
Zelf vadsig en lui, kon hij niet dulden,
dat een ander het leven opzettelijk
lastig en onaangenaam werd gemaakt;
al deed hij zich traag en voornaam en
grillig voor, toch spraken zijn zelfzucht
en zijn wijsgerige stellingen nooit zo
sterk, dat hij iemand, die hulp nodig
De Regering moge bedenken, dat
geen land ongestraft het element „ver
trouwen", waarop het crediet en zeer
zeker het internationale crediet, in zo
hoge mate berust, kan veronachtzamen.
De directie der Robaver heeft ge
aarzeld in hoeverre jhet op haar weg
ligt in dit verslag een zo ernstige
critiek op het regeringsbeleid naar
voren te brengenjuist het feit even
wel, dat haar instelling op financieel
gebied tot de grootste in ons land
behoort, en in ons bedrijfsleven een
voorname plaats inneemt, waardoor zij
tot oordelen bevoegd is, heeft haar
tot de conclusie gebracht, dat zwijgen
in strijd met haar verantwoordelijkheid
zou zijn.
Deze critiek zal onze Minister van
Financiën wel niet zo aangenaam zijn
geweest, veronderstellen we en even
min aan die leden van de Tweede
Kamer die zijn beleid door dik en dun
verdedigen. Het lid van de Tweede
Kamer, de heer Hofstra, die doorgaat
voor de financiële expert van de frac
tie van de Partij v. d. Arbeid, heeft
althans daarin aanleiding gevonden, de
Minister van Financiën schriftelijk te
vragen of deze het wenselijk vindt dat
„aldus een actie wordt gevoerd, die de
strekking heeft de op het algemeen
belang gerichte politiek van de Re
gering te doorkruisen en te schaden"
en hij vraagt de Minister ook nog „of
deze in verband met deze verschijnse
len (n.l. de critiek in jaarverslagen van
banken) bereid is mede te delen, in
welk stadium de plannen voor nationa
lisatie van de Nederlandse Bank ver
keren, zomede welke maatregelen de
Regering overweegt voor het tot stand
brengen van een wettelijke regeling,
houdende overheids-toezicht op het
particuliere bankwezen".
Het venijn zit in de staart. Het zal
de heer Hofstra zeker niet te doen zijn
had en die hij toevallig op zijn weg
vond, niet de hand zou toesteken.
„Arme duivel! Hij sloeg de ander
op 't gezicht, omdat hij zijn hond niet
wilde laten ophangen. Welnu, ik geef
je mijn woord, dat ik in zijn geval
hetzelfde zou gedaan hebben," mom
pelde Cecil tegen zijn sigaar. Als het
zelfde feit bij de garde voorgekomen
was en Cecil in de krijgsraad zitting
had gehad, zou Rake in hem een zeer
goedertieren rechter hebben gevonden.
Zoals de zaken thans stonden, kwam
Bertie waarlijk zo ver, dat hij ernstig
over de kwestie nadacht. Dat Rake
zijn stomme vriend zo hartelijk gene
gen was, beviel hem. Ook hoorde hij,
dat de man in 't ganse regiment alge
meen was gezien. Als hij hiertoe kans
zag, zou hij beletten, dat die knappe,
flinke soldaat met zijn driftig en hart
stochtelijk gestel weer van dit laatste
het slachtoffer werd en zou hij hem
doen ontslaan van de strenge boeien
ener somtijds tergende krijgstucht.
Toen Rake zijn vonnis gehoord had
en naar de cel gebracht was, ontving
hij door de pikeur dus een briefje, dat
Cecil hem, zodra zijn straftijd verstre'
